Kringloop papier. Schaefer de PvdA-top kwijt wil Discussies over bezuinigingen worden testcase voor coalitie" Innenland Politiek Partij Parlement CDA-FRACTIELEIDER BRINKMAN: QeidóaQowumt ZATERDAG 3 FEBRUARI 1990 PAGINA 5 i N HAAG Nog 46 r jen en er zijn alweer kiezingen. Het gaat i om de samenstelling de gemeenteraden. lie^r ook de politici op Binnenhof maken zich tnap nerveus. Veel kie- 5 zullen zich immers nu laten leiden door ,/v^een de partijen op delijk niveau preste- De gemiddelde Ne- lander weet niet wie [jwallemaal in 'zijn' ge- rs enteraad zitten maar houdt wel bij wat Lub- s, Kok en Voorhoeve KL jr dat verschijnsel kan een iau als Inter/View lande- J enquêtes houden over de er|ag van lokale verkiezin- Die uitslagen rekent di- bur Maurice de Hond altijd weer om naar de verhou- t- en in de Tweede Kamer, [t dat is immers het enige pin opdrachtgever VARA iteresseerd is. Zo wist De p onlangs te voorspellen PvdA en VVD op 21 maart Dorlijk zullen verliezen, ihet CDA vermoedelijk op huidige hoge niveau zal jen en dat D66 winst zal fcen. Het is normaal dat een partij die in de peilingen op verlies staat in de aanval gaat. De VVD heeft dat ook gedaan. In het Friese Akkrum nam frac tieleider Joris Voorhoeve zijn grootste concurrent, premier Ruud Lubbers, onder vuur. 'Aanmatigend en eigenzinnig' noemde Voorhoeve de stelling van de minister-president dat de Eerste Kamer geen politiek oordeel mag vellen over wets voorstellen die in de Tweede Kamer al zijn aangenomen. In de grondwet staat heel duide lijk dat de senaat de bevoegd heid heeft voorstellen te ver werpen, om welke reden dan ook, legde de VVD-leider uit. Als het aan hem ligt, blijft dat ook zo. En daarmee basta! Stil in een hoekje Maar de PvdA is absoluut niet hoekje te blijven zitten en af te wachten waar het schip strandt. Partijvoorzitter Mar- janne Sint heeft de verkie zingsnederlaag al aanvaard, zo lijkt het. In een radio-inter view verklaarde zij dat het 'heel moeilijk' zal worden om het uitzonderlijk goede resul taat van de PvdA bij de vorige raadsverkiezingen (1986) te evenaren, laat staan te over treffen. Sint erkende dat de inbreng van haar partij in de regering tot dusver weinig indruk maakt. Uit de al genoemde en quête van De Hond blijkt dat nog maar elf procent van de kiezers verwacht dat het kabi- net-Lubbers/Kok een beter beleid zal voeren dan de vori ge twee regeerploegen, die wa ren samengesteld uit CDA'ers en VVD'ers. Bijna zestig pro cent van de ondervraagden meent dat het niets uitmaakt of er een centrum-linkse of centrum-rechtse coalitie aan de macht is. „Dat geeft te den ken", gaf Sint toe, „maar we moeten daar niet krampachtig op gaan reageren door plotse ling de positie van de PvdA in het kabinet te willen marke- Helaas voor Marjanne Sint denkt haar partijgenoot Jan Schaefer daar anders ovér. Nu hij om gezondheidsredenen af scheid moest nemen van het Binnenhof, wilde Schaefer kennelijk juist heel duidelijk zeggen wat de positie is van de PvdA: ondergeschikt! Zeker, ook Schaefer vond dat het vo rig jaar tijd was om weer te gaan regeren, maar het ergert hem dat het allemaal zo 'slaafs' is gegaan, 'zo aan het handje van het CDA'. De PvdA was bang tijdens de formatie uit de boot te vallen en dat had Lub bers feilloos door, meent hij. „Wat wij nu hebben is het loon van de angst. De kle pel is te ver doorgeslagen naar rust en orde. Er wordt geen discussie gevoerd. Het idealis me, de bevlogenheid is weg". De voormalige banketbakker, die landelijke bekendheid ver wierf door ook als staatssecre taris ('73-'77) zijn spijkerpak aan te houden, verwacht dat de PvdA een hoge rekening zal moeten betalen voor haar huidige gebrek aan uitstraling. Voorbeelden Hij zou best eens gelijk kun nen hebben. De PvdA-achter- ban moet nu geregeld in de krant lezen dat er alweer een socialist in Den Haag door de knieën is gegaan. Een paar-re cente voorbeelden: PvdA-mi- nister Hans Alders laat zich in het openbaar door CDA-colle- ga Hanja Maij (die door Lub bers 'HM' - Hare Majesteit - is gedoopt) de oren wassen, PvdA-minister Jan Pronk ac cepteert dat er 75 miljoen van zijn begroting van ontwikke lingssamenwerking wordt af gepakt (voor de opvang van asielzoekers), PvdA-kamerlid Kees Zijlstra stemt in met een onderzoek naar de mogelijk heid van nieuwe kerncentra les, PvdA-minister Relus ter Beek verhoogt de defensiebe groting (ondanks alle bezuini gingen wordt er volgend jaar toch 0,6 procent méér uitgege ven), PvdA-minister Dales mag de ambtenaren slechts een magere loonsverhoging bieden en PvdA-vicepremier Kok accepteert vooralsnog dat oudere, alleenstaande werkne mers met een laag inkomen dé dupe worden van 'Oort'. Men zou bijna denken dat de PvdA niets meer goed doet, maar daar is Schaefer het niet mee eens. Zijn partij heeft wel degelijk ook goeie dingen te melden, meent hij, bijvoor beeld over volksgezondheid. „Maar men weet het niet te presenteren. Ik krijg fractie notities onder ogen waar ik geen touw aan vast kan kno pen". Dit soort dingen zou volgens Schaefer onder Joop den Uyl („ik mis hem nog elke dag") niet gebeurd zijn. Den Uyl zou de PvdA nooit zo hebben laten afglijden, denkt hij. Heel op merkelijk is ook de conclusie die Schaefer uit dit alles trekt. Na erop gewezen te hebben dat de PvdA ook de twee vori ge verkiezingen (voor het Eu ropees Parlement en de Twee de Kamer) heeft verloren, zegt hij: „Als je driemaal op rij ver liest, is het normaal in de poli tiek dat de hele top wordt weggeflikkerd". Wit om de neus Partijvoorzitter Sint werd naar verluidt wat wit om de neus toen zij las dat Wim Kok en zijzelf maar beter zouden kun nen opkrassen. Wit van nervo siteit, omdat Jan Schaefer na Hans Kombrink en Bram Ste- merdink nu al de derde voor aanstaande PvdA'er is die de kwaliteiten van de huidige partijtop in twijfel trekt. Als dat zo doorgaat, komt er van zelf rotzooi in de partij. Maar Sint was ook bleek van woede. „Als het uitgangspunt van Schaefer (aftreden na drie achtereenvolgende nederla gen) door onze partij conse quent was toegepast, dan had de man die door hem zo be wonderd wordt geen twintig jaar partijleider kunnen blij ven", bitste zij. Zo boos was Sint dat zij niet eens in de ga ten had dat zij zich nu niet be paald positief over wijlen Den Uyl uitliet. Bewondert zij de gestorven partijleider niet meer? De partijvoorzitter vindt dat Schaefer ook feitelijk gezien ongelijk heeft. Mensen met een uitkering hebben er voor het eerst na zeven jaar weer iets bij gekregen, het bestaans recht van de kleine scholen is erkend, vierjarigen mogen weer naar school en de medi cijnknaak is afgeschaft, even als het specialistengeeltje. „Het is dus bepaald niet zo dat de PvdA onder het juk van het CDA doorgaat". En al was het wel zo, dan zou dat voor Marjanne Sint geen verschil maken. „Een kabinet zit er in principe voor vier jaar. We moeten ons niet nu al op grond van die paar maan den die we pas met het CDA regeren, laten verleiden tot overhaaste oordelen. Mensen moeten ook een beetje indraai en. Het ambt van minister is voor velen in onze partij nog iets nieuws. Het komt allemaal best wel goed". Dat klinkt bekend. Zei minis ter-president De Geer ook niet iets dergelijks („Gaat u maar rustig slapen") een aantal maanden voordat de Duitsers ons land binnenvielen? Zou Marjanne Sint zich misschien in slaap hebben laten sussen door oud-CDA-minister Jan de Koning, die een poosje gele den zei dat het CDA geen mis bruik moet maken van een tussentijdse verkiezingsneder laag van de PvdA? RIK IN 'T HOUT |sf HAAG Maart en |1 worden voor de re- jngscoalitie van CDA PvdA zeer belangrijke inden, althans volgens _A-fractieleider Elco ikman. Hij voorspelt de weken tussen car en Pasen zullen fden beheerst door de ag hoe de rijksuitgaven toom kunnen worden ouden. ,,De discussies fover zullen de eerste case vormen voor de Ktheid van de samen- king tussen CDA en |A", meent Brinkman. een paar weken publi- minister van financiën i Kok de gebruikelijke 'Fe- rinota' waarin de stand zaken op de lopende rijks- oting wordt geschetst. Een tid later volgt een uitge- lere versie daarvan, de zo- ten 'Paasbrief'waarin te- vooruit wordt gekeken (komende jaren, lit moment is al duidelijk beide nota's geen juichende alen zullen bevatten. Het maar drie maanden oude net-Lubbers/Kok wordt een aantal dreigende te- 'allers geconfronteerd, zo- (ie rentestijging (waardoor staat meer moet betalen leningen), eventuele uit- tnoverschrijdingen op de Irwijsbegroting en een la- lle opbrengst uit aardgas als Jig van de zachte winter. „DA-fractieleider wil niet maal uitsluiten dat nieuwe nodig zijn om de uitgaven en in- sten te compenseren. „Ik t dat het kabinet en ook de van CDA en A voor lastige afwegingen a'en te staan. Dat is niet maar aan de andere kant et een goede gelegenheid djlkaars nieren eens te proe- fj Ik ben benieuwd of we 1 makkelijk eens kunnen len. In het regeerakkoord duidelijke afspraken ge- Stt voor het geval er tegen- jrs optreden. De minister heer uitgeeft dan in zijn of begroting staat, moet bin- r diezelfde begroting naar pensatie zoeken. Dat bete dus dat bijvoorbeeld mi- ir Ritzen van onderwijs of fouw Maij van verkeer En daar hun uitgaven wat moeten inkrimpen, ten- ,„jte als daar concrete pro- len zouden liggen. Daar "ïk nu overigens nog geen °1 op". ivfrind dat aan die afgespro- budgetdiscipline streng de moeten worden houden, als een minister buiten z'n met tegenvallers wordt (-pfronteerd. Als je uitzon- *igen gaat maken, krijg je in het kabinet al gauw een sfeer van 'wat hij mag, mag ik ook!' Bovendien: als je de fi nanciële teugels laat vieren, komt de geloofwaardigheid van het kabinet en van het regeer akkoord op het spel te staan. Dat moeten we niet hebben. Jarenlang is er een streng fi nancieel beleid gevoerd, heel pijnlijk soms, maar de burgers hebben wèl kunnen zien dat het hielp. Het zou een bijzonder slecht signaal aan de samenle ving zijn als we nu wat soepe ler zouden worden. Binnen de kortste keren gaat dan ieder een ten onrechte denken dat er geld over is". Echtelijke ruzietjes Tot nu toe is Elco Brinkman zeer tevreden met z'n nieuwe bestaan. Het werk als fractie leider en de samenwerking met de PvdA bevallen hem uitste kend. „Toen ik minister was had ik nauwelijks tijd voor m'n vrouw Janneke en de kinde ren. In het weekeind heb ik nu in elk geval niet meer die lood- gieterstassen boordevol met stukken om door te nemen. Daardoor kan ik wat meer aan dacht aan mijn gezin besteden. Het is trouwens na zoveel jaren ministerschap op één departe ment heel verfrissend om eens de andere kant van het politie ke werk mee te maken en te vens een breder terrein te be strijken'. Als fractievoorzitter moet je je met van alles en nog wat bezighouden: vaak mar cheer je binnen een paar uur van de asielzoekers via 'de be jaardentehuizen en de tankba taljons naar de plattelandsscho- len. Dat heeft wel charme, ja. En wat de coalitie betreft: tot nu toe geen enkel probleem. Natuurlijk, het kabinet is aan het eind van de wittebroodswe ken en dus moeten we niet gek opkijken als er eens wat echte lijke ruzietjes uitbreken, maar ik heb niet de indruk dat we elkaar daarbij hel en verdoe menis zullen toewensen". Brinkman is niet verbaasd over de uitkomst van een recente opiniepeiling waaruit bleek dat een ruime meerderheid van de kiezers geen verschil ziet tus sen dit kabinet en het vorige. „Wacht maar, over een jaar is dat wel anders. Nogmaals: deze regeringsploeg zit er nog maar zeer kort, zodat de verschillen nog niet zo goed merkbaar ziin. En je moet ook bedenken dat de uitslag van zo'n enquête mede wordt bepaald door men sen die bijvoorbeeld op één of andere overheidsvergunning zaten te wachten en die nu ver zuchten: 'nou zit er een nieuw kabinet maar ik heb die ver gunning nog steeds niet gekre gen, dus het maakt niets uit wie er regeert'. De verschillen met de vorige ploeg komen gaandeweg heus wel aan het licht. Maar men mag er wèl op rekenen dat de CDA-fractie het element van voortgaand economisch herstel zal blijven benadrukken". Fractievoorzitter Elco Brinkman. Tot 1982, het jaar waarin Lub bers ging regeren, was het in christen-democratische kringen gebruikelijk dat de fractievoor zitter tevens als politiek leider werd beschouwd. Hoe denkt Brinkman daarover? „Ach", zegt hij, „ik wil daar niet moeilijk over doen. Het is nu eenmaal een feitelijk gege ven dat Lubbers nummer één in het CDA is en dat ook de komende jaren zal blijven. Ja, ik ken dat gerucht dat hij over een paar jaar uit het kabinet zou willen stappen om een hoge Europese post te aanvaar den, maar daar is niets van waar. Hij blijft. Daar rekent ie dereen in de partij op en daar mee is iedereen gelukkig. Ik ook". „Het lijkt me niet zo van be lang vast te stellen wie vervol gens de nummers twee tot en met tien zijn in het CDA. Ie dereen in de partij moet z'n ei gen werk doen en niet de hele dag om zich heen gaan zitten loeren of hij iemand van z'n plaats kan verdringen. Laat de partij over paar jaar maar 'ns kijken wie de nieuwe politieke leider moet worden", aldus Brinkman, waarmee hij maar wil zeggen dat het wat hem be treft nog niet voor 100 procent zeker is dat hij Lubbers zal op volgen. Zetbaas Veel mensen denken dat de CDA-fractieleicjer niét meer FOTO: MILAN KONVALINKA BRINKMAN MAG NIET NAAR CLUB VEROTIQUE KIJKEN Elco Brinkman (41) kijkt nooit naar tv-programma's als Club Verotique of de Pin Up Club. „Dat is het gevolg van een af spraak met mijn kinderen. Zij hebben ermee ingestemd niet te kijken, als wij, Janneke en ik, dat ook niet zouden doen", zegt Brinkman lachend. Hij wil dus ook geen oordeel geven over de inhoud van dit soort bloot-programma's, die door Marten Beinema, de mediaspecialist van de CDA-fractie, „pure pulp" genoemd worden. De enige programma's van Veronique die Brinkman wel eens ziet zijn de nieuwsuitzendingen. „Die vind ik wel goed. Een beetje snel, maar dat is wel handig als je even gauw wilt weten wat er zoal in de wereld gebeurd is". dan een soort zetbaas van Lub bers is. Dat hij maar te doen heeft wat de Grote Baas hem opdraagt. Brinkman haast zich te proberen deze indruk weg te nemen. „Nee hoor, zo liggen de zaken niet. Wel is het zo dat Lubbers en ik allerlei dingen tevoren met elkaar bespreken. Dat lijkt me logisch. Het pu Dat is geen stiekeme machtspo litiek in een achterkamertje. Dat is gewoon een zakelijk, be stuurlijk overleg. Wij hebben het hier aan het Binnenhof im mers niet alleen voor het zeg gen. Wij kunnen wel veel wil len maar als de mensen een straat verderop zich daar niets aan willen trekken, bliek zou er niets van snappen beurt er niets. We moeten er als de ene CDA'er dit zegt en voortdurend voor waken dat de andere dat". Ju~' „Als volksvertegenwoordiger moet je goed letten op wat je kunt verwachten aan maat schappelijke reacties. Als wij als fractie morgen iets over de legbatterijkippen of over de studiefinanciering moeten be sluiten, dan is het normaal dat ik die dingen tevoren met de premier, de betrokken be windslieden en waar nodig ook de coalitiepartner doorspreek. SKE EN WISKE DE BEZETEN BEZITTER Ultgeverlj/Wavery Productions (ADVERTENTIE) Bij ons in de winkel staat nu ook toilet-en keukenpapier dat speciaal voor AH is gemaakt uit 100% kringloop papier. Dit geldt voor zowel ons tissue en crêpe toiletpapier, als voor onze keukenrollen. U herkent ze aan de vrije) verpakking met groene opdruk. i Bovendien verkopen we ook kring loop toiletpapier van Celtona. s voor onze de mensen het Binnenhof niet gaan zien als een museum waar ze in de herfstvakantie met hun kinderen naar toe gaan, om te zien welk aapje in welk bankje zit". Commerciële tv Als minister van WVC had Brinkman veel bemoeienis met het fenomeen commerciële te levisie. Hij heeft zich lang sterk gemaakt voor eigen Nederland se 'tv-voor-de-winst', zoals pre mier Lubbers het noemt. Daar is dus niets van terecht geko men. Het Luxemburgse Vero nique heeft als enige de race volgehouden. TV 10 bestaat niet meer en TROS en Veronica durven de overstap naar de commercie niet meer aan. Brinkman ziet dat allemaal een slagje anders. „Veronique wordt toch steeds Nederland- ser. Ik denk dat dit station, zo dra de mediawet gewijzigd is, een zendmachtiging in Neder land zal aanvragen. En TROS en Veronica zie ik ook over een paar jaar nog wel commer cieel worden, want die omroe pen passen toch eigenlijk niet echt in het publieke bestel. Het zijn altijd wat vreemde eenden in de Hilversumse bijt geble ven". De komst van Veronique is voor de PvdA aanleiding ge worden het verbod op de zon dagse tv-reclame aan te vech ten. Een buitenlandse zender valt niet onder dit verbod en kan dus reclame uitzenden wanneer zij maar wil. Volgens de PvdA-fractie is het daarom nodig dat uit concurrentie- overwegingen ook de Neder landse zenders op zondag recla me kunnen brengen. De PvdA wil zich daar sterk voor maken en heeft aangekondigd zonodig een initiatief van de VVD op dit punt te zullen steunen. Het CDA rekent er echter op dat zijn coalitiepartner op deze schreden zal terugkeren. „In het kabinet is die race al gelo pen", vertelt Brinkman. „Vori ge week is er een wetsvoorstel naar de Kamer gegaan, waarin gesteld wordt dat de STER meer dan de aanvankelijk ge plande zes procent van de zendtijd mag hebben. Een paar procent meer. Ook is besloten dat de omroepbijdrage niet zal worden verlaagd, zoals het vo rige kabinet had gewild. Daar door kunnen er in elk geval voor 'Hilversum' geen financië le problemen ontstaan. Ik ga er derhalve vanuit - en dat heb ik vriend Wöltgens ook duide lijk gezegd - dat de PvdA nu geen reden meer heeft om de afschaffing van het zondags verbod door te zetten. Boven dien neem ik aan dat er ook in de PvdA heel wat mensen zijn die het wel prettig vinden als zij één dag in de week niet las tig gevallen worden met aan sporingen tot consumptiedrift". Euthanasie Behalve de zondagsreclame staan er ook enkele andere punten op de politieke agenda waarover CDA en PvdA van mening verschillen. Euthanasie bijvoorbeeld. Het CDA wil im mers dat ongeacht de uitkomst van het komende grote onder zoek naar de euthanasieprak tijk in Nederland het beëindi gen van het leven van doodzie ke mensen die daarom verzoe ken als misdrijf in het wetboek van strafrecht blijft staan. De PvdA gaat daar echter niet als vanzelfsprekend van uit. Ook op het terrein van de defensie liggen er nog pittige discussies tussen de twee coalitiepartners in het verschiet, want zoals be kend wil de PvdA het defen siebudget gezien de ontwikke lingen in Oost-Europa verder besnoeien dan in het regeerak koord is afgesproken. Is Brinkman niet bang dat dit soort zaken problemen zullen opleveren met PvdA-collega Wöltgens, die tot voor kort een nogal fundamentalische reputa tie had? Brinkman schiet in de lach. „Ach, dat zei men van mij ook vaak. Toch kunnen we het uitstekend met elkaar vinden. Uiteraard komen er na een uurtje praten altijd wel bepaal de verschillen tussen ons tot ui ting, maar we zijn geen types die elkaar gauw in de haren zullen vliegen". RIK IN 'T HOUT DICK VAN RIETSCHOTEN Kamerleden zijn hardleerse lieden. Al jarenlang wordt in tal van dag- en weekbladen en in radio- en televisieprogramma's de vloer aangeveegd met het oeverloze gezwam en onduidelijk geleuter waar veel parlementariërs zich bij herhaling schuldig aan maken. Tevergeefs. Kamerleden komen en kamerleden gaan, maar generatie op generatie blijkt zich niets aan te trekken van de emmers kritiek die over hun woordgebruik worden uitgestort. Het lijkt wel of er op het Binnenhof een taalvervuilingsvirus rondwaart dat elke nieuwkomer vroeg of laat aantast. Soms kijken parlementaire journalisten elkaar verheugd aan als een nieuweling in een debat kort, krachtig en in klare zinnen zegt wat hij of zij vindt of wenst. „Zou die immuun voor het virus zijn?", klinkt het dan hoopvol. Die moeten we in de gaten houden!". Maar na een half jaar of een jaar is het meestal uit met de pret en valt ook de aanvankelijk nog zo bewonderde spieker of spreekster aan de taaldiarree ten prooi. Ach ja, er zijn wel eens momenten van schijnbaar herstel. Die doen zich meestal voor als de 'tijdklemals stok achter de deur staat. Wanneer er bijvoorbeeld 's avonds tussen acht en elf uur nog een debat moet worden gehouden en voorzitter Deetman tot spoed en kortheid maant, dan blijkt menigeen opeens in staat zich in te houden en alleen het hoognodige te zeggen. Maar o wee als je een kamerlid min of meer de vrije hand laat. Geef mijnheer X veertig minuten spreektijd, dan zal hij die tijdsspanne ook tot het einde toe (en liefst nog iets verder) volratelen, zelfs al had hij precies hetzelfde ook in vijftien minuten kunnen zeggen. Een van de zwaarst door het zwam virus getroffenen is CDA - vertegen woordiger A d Lansink. De afgelopen week mocht hij weer het woord voeren bij het debat over de begroting van volksgezondheid. Zeker vijftig procent van zijn speech behoorde tot de categorie 'gebakken lucht'. Een schrijnend voorbeeld van wat hij zoal uitbraakte willen we u niet onthouden. Lees en huiver! We moeten terugzien om te leren en vooruitzien om te anticiperen. Dat zijn woorden om aan te geven dat continuïteit en vernieuwing hand in hand kunnen gaan, wanneer de dynamiek van de samenleving vertaling vindt in een verantwoorde en dienstbare politiek. Dat geldt zeker voor de gezondheidszorg, waar solidariteit en eigen verantwoordelijkheid steeds weer een spanningsveld oproepen. Nu, in 1990, is de tijd rijp voor convergentie en synthese, met anticipatie op de ontwikkelingen in velerlei opzicht en geïnspireerd vanuit een sociaal besef waarin gezamenlijke verantwoordelijkheid en streven naar kwalitatieve welvaart het winnen van te sterke individualisering en consum en tism e Dank u wel mijnheer Lansink, maar wat heeft u nu eigenlijk gezondheidszorg leren van de fouten uit het verleden, voortbouwen aan datgene wat goed is gebleken en tijdig inspelen op nieuwe ontwikkelingen'. Maar geldt dat niet ook voor onderwijs, defensie, volkshuisvesting en noem maar op? Overbodig geëmmer dus. Ten tweede: het CDA verzet zich tegen de om zich heen grijpende mentaliteit van 'ieder voor zich en God voor ons allen Gezonde mensen moeten dus zowel in daden als in geld hulp blijven bieden aan zieke mensen. Dat gevoel van solidariteit mag niet verloren gaan. Ziet u wel, mijnheer Lansink, dat het ook korter en minder wollig kan? Ga u schamen! In de jaren zeventig hadden we het televisieprogramma 'Rodeo', waarin amateurzangers ten overstaan van een deskundige jury een lied ten gehore mochten brengen. De zangers stonden op een podium dat, als het gebodene niet meer om aan te horen was, door de jury kon worden weggedraaid. Laten we in de Tweede Kamer ook maar zoiets fabriceren, zodat kamervoorzitter Deetman elke zwetsende spreker door middel van een druk op een knop met spreekgestoelte en al in de grond kan doen verdwijnen. T. RUBBELS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 5