Sou/ta/nt Minima krijgen korting bij Leidse dierenarts STAD OMGEVING ir EEK INDE Sneller antwoord op vragen over bedrijven Slimme EHBO-kit ZATERDAG 3 FEBRUARI 1990 PAGINA 13 •j jtse en Deense irologen bij AZL Het AZL ontvangt fnde week onderzoekers en nten uit Duitsland en De kken die zich bezighouden 'het zenuwstelsel. Tijdens zoek worden onderzoeks- ten gepresenteerd over •oei van het zenuwstelsel mogelijkheden van her- 'lidayjDaarmee houdt de Leidse !0-44|groep Neuroregulatie zich litwisseling gebeurt in het r van de First Erasmus jerschool, onderdeel van H Erasmus-uitwisselingspro- Erespeld voor Jan Werter LEIDEN Wethouder H. de la Mar heeft gister avond Leidenaar Jan Werter de gouden speld van de gemeente overhandigd. Dat gebeurde tijdens de re ceptie ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van wijkcentrum De Kooi en het twintigjarig bestaan van het wijkcomité De Kooi. Jan Werter kreeg de onderscheiding onder andere omdat hij twintig jaar voorzitter is van het wijkcomi té. Hij is ook in veel andere opzichten zeer nauw be trokken bij verenigingsleven en het wel en wee van de wijk. Hij was nauw betrokken bij de woningbouw en stadsvernieuwing in de wijk, is lid van het zorgbe- stuur van het project Zijloever voor beiaardenverzor ging. Ook in de sportwereld geniet Werter bekend heid als bestuurder. Zo was hij voorzitter van voet balvereniging Rodenburg, waar hij nog steeds in het bestuur zit. Ook is hij bestuurslid van de Belangen vereniging Amateurvoetbal Leiden. Hij is verder on der andere bestuurslid van de zwem- en waterpolove- reniging De Zijl/LGB. Diogenes moet meer subsidie krijgen LEIDEN De stichting Diogenes die zich bezighoudt met restauratie van panden in Leiden moet meer subsidie krijgen. De stichting wordt achter gesteld bij particuliere stichtingen die een belastingvoordeel hebben. „Met die mogelijkheid tot belastingaftrek wordt geen rekening gehouden bij de verdeling van de subsidie". Dat zei D. Krantz gistermiddag na het sympo sium dat hem door het Leidse gemeentebestuur was aangeboden ter gele genheid van zijn afscheid als voorzitter van Diogenes. Onderdeel van het symposium was een forumdiscussie onder leiding van wethouder M. van der Molen, verantwoordelijk voor monumentenzorg in Leiden. Gediscus sieerd werd onder meer over de vraag of moderne architectuur kan wor den ingepast in een historische omgeving, waarbij als voorbeeld werd ge noemd het moderne gebouw op de hoek van de Lokhorststraat en de Pie terskerkgracht. Architect B. Veldman gaf toe dat dat gebouw heel ver schillende reacties oproept. „Subjectiviteit is een aspect. Maar het andere is dat de nieuwbouw goed moet aansluiten op de omgeving. Daarbij moet rekening worden gehouden met de materiaal- en kleurkeuze. )lleges er jicago Bij de Leidse anaffersiteit kunnen der- ,anaf colleges over de stad anafago worden gevolgd, jijeenkomsten worden fuden op dinsdag- van 18.45 tot 20.15 jn het Centraal Facili- ngebouw aan de Cle- [ïgaplaats. irganisatie is in handen het coördinaat Amerika- ik van de universiteit. I7g j Chicago niet kent, kent ■po|ika niet", is de gedachte ir het programma, dat uit- iid ingaat op de geschie- j en cultuur van deze rikaanse stad. Chicago I een heel eigen karakter ivordt door velen een Iderstad" geroemd. Voor [le immigranten en zwar- Javawoners is Chicago echter hel" geweest van- i de slechte woon- en [omstandigheden. erste bijeenkomst is dins- Dan spreekt prof.dr. A. iners over „Chicago in rlandse reisverslagen". 0 en 27 februari worden colleges films over Chi- vertoond, als voorberei- nop het college op 6 maart /er. landelt over „Chicago in ,allemerikaanse film", ing. gen. SPECIAAL SPREEKUUR VOOR „MINVERMOGENDEN" LEIDEN De Leidse dierenarts F. Muurling begint woensdagmiddag met een spreekuur voor „minvermogenden". Mensen met een laag in komen kunnen dan te gen een gereduceerd ta rief in de praktijk aan het Plantsoen terecht voor consulten, entingen en behandelingen. Muur ling rekent tussen 13.00 en 15.00 uur vijftig pro cent van het normale ta rief. De dierenarts begint met de proef omdat het hem de laat ste tijd is opgevallen dat veel mensen een huisdier nauwe lijks meer kunnen betalen. „Ik hoor af en toe dat men sen klagen. De dierenartskos ten rijzen de pan uit en ook de belasting wordt hoger. We hebben zelfs al een paar zwerfhonden gehad, die er gens waren achtergelaten. Dat is een teken aan de wand". In Leiden is de hondenbelas ting dit jaar verhoogd. Maar ook „wordt volgens Muurling veel strenger gecontroleerd of er wel is betaald: „Vroeger betaalde zeker de helft van de mensen in Leiden de be lasting niet". Daarbij komt nog dat medicijnen ook veel duurder zijn geworden. „Als de dollar stijgt, stijgen de prijzen van medicijnen ook. Maar als de prijs van de dol lar zakt, dan worden de me dicijnen niet goedkoper". Juist omdat de prijzen stij gen, verdienen de dierenart sen meer. „We moeten veel belasting betalen en dan denk ik: dat geld kan ik net zo goed aan de mensen terug geven. Dat zou je een soort ideologie kunnen noemen. Bovendien blijven de dieren langer ziek, worden ze nog zieker of gaan ze dood als de mensen er tegenop zien om hier te komen omdat ze er geen geld voor hebben". Overigens is het idee volgens Muurling niet uniek. „Mijn voorganger Bloem, van wie ik de praktijk twintig jaar ge leden overnam, deed het ook al". De bezoekers van het spreek uur hoeven niet aan te tonen dat ze niet zoveel geld heb ben. Muurling wil beslist niet dat mensen hun loonstrookje laten zien. „Ik hoop dat de mensen een beetje eerlijk zijn. Dat ze niet hun Merce des of Porsche bij het Leven daal laten staan en dan hier naar toe komen lopen in hun oude broek". De Leidse dierenarts beseft dat er mensen zijn die mis bruik maken van de situatie. „Als ik de indruk krijg dat dat er veel zijn, dan stop ik ermee. Maar ik ga ervan uit dat de mensen een beetje verantwoordelijkheid voelen ten opzichte van degenen die het armer hebben dan zij. Ik kom er vanzelf achter of dat zo is. Ik ken zoveel mensen in de stad, die kletsen graag. Ik heb eigenlijk een uitge breid spionagenet". Hoe zijn collega's denken over dit initiatief laat hem koud. „Toen Albert Heijn kwam, maakten de kleine kruideniers ook bezwaar. En dat is ook gewoon doorge gaan. Moet ik dieren laten creperen omdat mijn colle ga's dit niet hebben willen? Bovendien", voegt de dieren arts eraan toe, „werk ik met een korting van vijftig pro cent". Dat zou kunnen betekenen dat zijn klantenkring groeit, geeft hij toe. „Ik denk dat er ook wel mensen van buiten Leiden zullen komen. Maar ik ga er toch vanuit dat er af en toe geld bij zal moeten. Dat ik op zo'n middag eigen lijk voor niks werk. Ik zou eigenlijk net zo goed een middagje kunnen gaan fiet- Het speciale spreekuur wordt van 13.00 tot 15.00 uur ge houden. I Jragen van: Janet van k, Rudolf Kleijn, Karin iers, Roza van der Veer en rgrit Tibboel. jgenkapje i als koffie en gebak kon- ook de cadeautjes niet jbreken tijdens het feestje de Nederlandse Spoorwe- i(NS) en de gemeente Lei- Sleutelstad is een van de tig gemeenten die door de zijn uitgekozen voor het ■jarig experiment met de ntaxi, waardoor treinreizi- zich voor vijf gulden jr de plaats van bestem- in de stad kunnen laten Jngen. Wethouder Marietje der Molen zorgde er don- .g (halverwege de och- precies tussen het naar jool brengen en het van looi afhalen van de kinde- i) voor dat het haltebord br het station zichtbaar i[d en daarmee was het Iject officieel, begonnen. or deze heldhaftige daad ig jving ze een klein cadeautje toen ze vol ongeduld het Jier had verwijderd, kwam miniatuur-treintaxi te- jörschijn. Van der Molen re- ^erde superenthousiast: Jijn kinderen zullen wel blij want nu kom ik eindelijk een auto thuis", riep ze [lens de koffie stak ze haar soonlijke voorkeur niet per stoelen of banken. Re- ïatig reist ze per trein, jar naar het station gaat ze Li liefst op de fiets. „Als fer- jit fietsster ben ik van me- 1g dat de fiets superieur ft. Maar de treintaxi is een 1 goed alternatief. Vooral Ihet stormt of regent". I Leidse taxibedrijven die it zijn uitverkoren om het (ject in Leiden te verzor- 1, moeten de wethouder maar snel een regenkapje |eau doen. hk 'je de komende zomer nog frisse duik in het opper- ktewater binnen het Hoog- [mraadschap van Rijnland h nemen, is uiterst ondui- ttjk. Ondanks het aan dui- jijkheid niets overlatende Jport van het hoogheem- jdschap dat er veel bestrij- Igsmiddelen in het opper- zitten, blijkt nie- _pd tot nu toe op het lumi- Jise idee te zijn gekomen "1 eens te kijken wat de ge- ejgen daarvan zijn voor de ajksgezondheid. En dan iiral van de gezondheid van liefhebbers van het zwem- n in natuurwater en een tot vreugde van haar kinderen sinds deze week zelfgevangen zoetwatervisje want je kunt er gevoeglijk van uitgaan dat niemand li ters water uit de sloten en plassen zal drinken. „Zolang kleine beestjes als watervlooi en nog geen last hebben van de bestrijdingsmiddelen, zal een mens die even in het wa ter zwemt met het hoofd bo ven water, ook wel geen scha de oplopen", stelde een woordvoerder van het Rijks instituut van Volksgezond heid en Milieuhygiëne (RIVM) deze week. Hij voegde daar aan toe dat hij dit puur op het gevoel af zei. De dosis bestrijdingsmid delen die de mens op die ma nier binnen krijgt, zijn vol gens de RIVM-man „ver schrikkelijk laag vergeleken met de doses die men binnen krijgt door het eten van be spoten groenten". Onderzoek naar de schadelij ke gevolgen is echter niet ge daan. Onbekend is ook hoe veel schadelijke stoffen de mens binnen krijgt bij het eten van zelfgevangen zoet watervis of tijdens het zwem men. Voorlopig kun je het zwemmen in buitenwater maar beter laten of je moet „alleen met je hoofd boven water zwemmen". Een weten schapper die in een dergelijke ernstige zaak zo'n uitspraak doet, heeft blijkbaar zelf wei eens met zijn hoofd onder wa ter gezwommen. Kerkrat Geen klein overschotje vanaf 1992, maar gewoon weer een miljoen of twee tekort per jaar. Zo ziet de financiële situ atie van de gemeente Leiden eruit, blijkt uit het onlangs gepresenteerde Meerjaren- beeld. De optimistische verha len die tijdens de begrotings behandeling in het najaar nog de ronde deden, werden dus meteen naar het rijk der fabe len verwezen. Tot verbijste ring, teleurstelling en verba zing van de raadsleden. Donderdagavond vroegen zij zich tijdens een vergadering van de commissie financiën af hoe dat allemaal nou toch had kunnen gebeuren. Hoe het kan zijn dat allerlei schoolge bouwen en andere panden kampen met achterstallig on derhoud, terwijl dat nu pas bekend is geworden. Of al die zaken niet eerder hadden kunnen worden voor zien, vroeg menigeen zich af, met een verwijtende blik richting burgemeester en wet houders. Die zadelen het vol gende college op met een „fi nanciële erfenis", zei Pex Langenberg van D66 zelfs. Minstens zo verbazingwek kend als de tegenvallende cij fers is de verbazing die de raadsleden tentoonspreidden. Het is wat al te gemakkelijk om de schuld te leggen bij de wethouders, die de tegenval lers hadden moeten voorspel len. Alsof ze zelf. niet regel matig met de collegeleden vergaderen, in aparte com missies nog wel. Bovendien is het juist de bedoeling dat raadsleden met hun ene been in de politiek en met hun an dere been middenin de maat schappij staan. Reden waarom het raadslidmaatschap geen full-time baan is. Van mensen die de Leidse be volking vertegenwoordigen mag worden aangenomen dat ze de vinger aan de pols hou den. Niet alleen als het gaat om de presentatie van de be groting die misschien wat al te optimistisch is, maar ook als het gaat om zaken die in de stad spelen. Ze hadden toch minstens moeten zien en anders van deze of gene moeten horen dat de kozijnen van menig schoolgebouw aan FOTO: TEJO RINGERS het wegrotten zijn. Of zouden ze allemaal met oogkleppen op door de stad lopen, dro mend van een prachtige sta tionsomgeving en van een bruisend cultureel leven in een gemeente die zo arm is als een kerkrat. Kritiek De Leidse kantonrechter en de officier van justitie willen nog wel eens kritiek uiten op het beleid van de gemeente Leiden. Door onzinnige maat regelen van de gemeente blijft het openbaar ministerie met de gebakken peren zitten. Zo als bijvoorbeeld het inrijver- bod van het Noordeinde aan de kant van het Kort Rapen burg. Dat werd in oktober 1988 fanatiek ingesteld. Ver raste automobilisten, die al drie jaar deze route kozen, ko zen deze weg gewoon weer en kregen een prent. Zo werden honderden bekeuringen uit gedeeld. Voor de bewoners van het Noordeinde was het niet ge noeg. Zij klaagden dat 700 au tomobilisten per dag het inrij- verbod negeerden en die zou den allemaal consequent op de bon moeten worden geslin gerd. Maar zover is het nooit gekomen. De gemeente zag in dat het inrijverbod simpelweg niet viel te handhaven en trok het weer in. Simpel voor de gemeente, maar niet voor het openbaar ministerie. Stapels Noordein- debekeuringen liggen op sta pels andere bekeuringen te wachten op afhandeling. De officier van justitie besloot voor dit probleem afgelopen maandag tot de gemakkelijk ste oplossing: schuldig zonder straf. Dat scheelt weer accept girokaarten. Dus voor al die honderden automobilisten geldt: laat maar voorkomen die zaak. Leidenaars die een parkeer bon hebben gekregen, kun nen die zaak eveneens rustig laten voorkomen bij de Leidse kantonrechter. Negen van de tien keer wordt de boete ver laagd, of er wordt helemaal geen boete geëist. Maar dit heeft niets met een onzinnige maatregel van de gemeente te maken. Ook al vinden velen het parkeerbeleid van de ge meente ronduit slecht. Iedere foutparkeerder kan de rech ter en officier fijntjes wijzen op de vergeefse pogingen die hij of zij in het werk stelden om aan een parkeervergun- ning te komen. Zoiets schept een band: ook de rechters stootten ooit hun neus. Foto Precies zestig jaar geleden werd het momenteel verguis de gemeentehuis van Sassen- heim in gebruik genomen. Het raadhuis zal de ambtena ren en politici niet lang meer onderdak verlenen. Binnen afzienbare tijd zal het dienst gaan doen als schildersmu seum voor Sikkens. Dit werd door burgemeester H. de Jonge afgelopen dins dag tijdens de gemeenteraads vergadering gememoreerd. „Er zijn", merkte hij op, „in het raadhuis verscheidene ge denkstenen te vinden waar namen op vermeld zijn van bestuursleden die verant woordelijk waren voor de bouw in 1930 en de renovatie van 1977. Het zou aardig zijn", zo filosofeerde Sassenheims eerste burger, „als de voltalli ge raad inclusief burgemees ter en wethouders als initi atiefnemers voor de bouw in het Koningspark zich lie ten vereeuwigen, om de foto vervolgens op te hangen in het nieuwe gemeentehuis in het Koningspark". Het voor stel oogstte enthousiaste bij val. Enigszins lacherig maar stiekem toch gestreeld deden de bestuurders de belofte eerst een bezoek aan de kap per te brengen alvorens zich op de gevoelige plaat vast te laten leggen. Het zou bovendien raadzaam zijn een gerenommeerd gri meur aan te trekken om hier en daar wat milde glimlachen aan te brengen op gezichten die eigenlijk weinig te glimla chen hebben. En dan natuur lijk ook allemaal de handen in de zakken, zodat we niet tot het einde der tijden tegen afgekloven nagels, die sinds het rookverbod in het ge meentehuis van kracht werd, frequent voorkomen, aan hoe ven te kijken. De schoenen keurig gepoetst, de lange tenen ingetrokken en je krijgt een alleraardigst portret in close harmony. Het is overigens niet denk beeldig dat de VVD-raadsle- den een plaatsje achterin met de rug tegen de muurkrijgen. Zij hebben immers de nieuwbouw van meet af aan afgekeurd, even als B en W, die nieuwbouw in het Rusthoffpark propageer den. Dus kunnen we wel aan nemen dat Janny Henskens, Albert Olthof, Toos Kuysten en de voltallige CDA-fractie opgepoetst de frontlijn zullen sieren. Burgemeester de Jon ge hoeft er eigenlijk helemaal niet op. Die heeft een groot deel van de voorbereidingen geipist. Mocht hij capaciteiten hebben als amateur-fotograaf dan kan hij wellicht een rolle tje vol schieten. Dat is boven dien voordeliger want het ge meentehuis kost de Sassenhei- mers al heel veel geld. Paterbrug „Mijn eerste bijdrage aan het boek Niet gebouwd Leiden". Zo noemde wethouder Ma- rietje van der Molen het be sluit om de Paterbrug over de Witte Singel niet te vervan gen door een modern ont werp, maar op te knappen. Ze zei dat met spijt in haar stem, want zoals eigenlijk iedereen vindt ook de wethouder dat het rustieke houten bruggetje niet past tussen de massieve en moderne universiteitsge bouwen die aan weerszijden van het water zijn verrezen. Een opvatting die ook nog eens nadrukkelijk is uitgedra gen door het blad De Archi tect. Ook bij de gemeente werd daar zo over gedacht. En toen het bruggetje vorig jaar er niet alleen nog maar uitzag als een gammele van takken in elkaar gespijkerde con structie werden drie architec ten gevraagd ontwerpen aan te leveren voor een prijs vraag. De gebroeders Frank en Paul Wintermans, Evert Kleijer en de Zwitser Georges Descombes waren graag be reid aan dat verzoek te vol doen. Dat leverde uiteenlo pende resultaten op, maar in alle gevallen werd geprobeerd een brug te slaan die wat meer bij de omgeving paste. Uiteindelijk was de Paterbrug uit 1913 ouder dan alle gebou wen in de buurt. Hij was dan ook oorspronkelijk een ver binding tussen stad en platte land. Maar zoals altijd hing ook nu een prijskaartje aan de ver nieuwing. Het ontwerp van de duidelijke winnaar Des combes zou een kleine zeven ton vergen, dat van Winter mans 574.000 gulden en dat van Kleijer .520.000 gulden. Restaureren vergt daarente gen 316.000 gulden. Boven dien is het onderhoud van de oude brug goedkoper. Uit za kelijk oogpunt lijkt' het nu te nemen besluit dan ook lo- Maar als iedereen toch vindt dat er wat moderners moet komen, had er toch creatiever naar een oplossing kunnen worden gezocht? Kon de uni versiteit die toch veel profijt van de verbinding heeft, het universiteitsfonds of een be drijf geen bijdrage leveren? Desnoods met een koperen naamplaatje als beloning op de brug. Dan had Marietje van der Molen naam kunnen maken als wethouder die eens eeti keer afweek van de tradi tie om de armzaligste oplos sing van een probleem te kie zen. Expositie over geld Marion Rombouts van het Koninklijk Penningenkabinet toont een zeldzaam bankbiljet van tien gulden. Het is een van de oude bankbiljetten die te zien is op de nieuwe expositie „Geld van het Koninkrijk" die gisteren is geopend in het Penningenkabinet. Tegelijk is de muntenbeurs Holland Coin Fair begonnen. Die wordt gehouden in het voor het Pennin genkabinet gelegen Rijksmuseum voor Oudheden aan het Rapenburg. De beurs waar een groot aantal Nederlandse munthandelaren is vertegenwoordigd duurt tot en met zon dag. De expositie Geld van het Koninkrijk is te zien tot en met 27 januari 1991. Ze is geheel gewijd aan het Nederland se geld sinds 1814. Er is een overzicht van alle types Neder landse munten te zien, waaronder een groot aantal proef- munten en bijzondere afslagen. Daarbij gaat het onder ande re om een serie gouden afslagen van de munten van Willem FOTO: WIM VAN NOORT LEIDEN „Wie maakt de echte Leidse zeeduf fels? Waar kan ik in Lei den autolampen van het merk Narva kopen en welke importeurs van Ita liaanse delicatessen zijn er in Rijnland gevestigd". Het zijn maar een paar voorbeelden van vragen die de kamer van koop handel alleen gisteren al kreeg voorgelegd. Jaar lijks krijgt de kamer vol gens directeur A. Berk hout enkele duizenden van dergelijke vragen. Nu moeten de antwoorden nog stuk voor stuk in ar- chiefbakken worden op gezocht. Binnenkort kun nen de antwoorden recht streeks uit de computer worden gehaald. Dan wil de kamer al dit soort „economische" gegevens heb ben ingevoerd in een nieuw computersysteem, het Handels Informatie Systeem. De ko mende maanden wordt daar voor begonnen met het verza melen van gegevens van 4.000 verschillende bedrijven in handel en industrie. Later vol gen nog eens de gegevens van 1.500 a 2.000 bedrijven uit de commerciële dienstverlening. Het nieuwe systeem moet de basis worden voor een groot landelijk netwerk. Dat is mo gelijk doordat sinds kort alle kamers van koophandel ge bruik maken van eenzelfde computersysteem. Ook elders verzamelen de kamers nu be drijfsgegevens. Uiteindelijk worden die bestanden dan op elkaar aangesloten. Met de Eu ropese eenwording is ook een internationaal gebruik denk baar. „Opname in het systeem is voor de bedrijven kosteloos. Ze hebben er zelf ook belang bij om er aan deel te nemen. We vragen wel een vergoeding voor het opvragen ervan. Dat kan door bedrijven, maar ook particulieren kunnen er ge bruik van maken. Zo zijn we bijvoorbeeld na de storm over spoeld met vragen over bedrij ven die dakpannen verkopen. Daar is het antwoord eenvou dig op te vinden, maar er zijn ook heel andere vragen moge lijk", vertelt directeur Berk- De kamer verwacht overigens dat het vooral bedrijven zijn die van deze dienstverlening gebruik gaan maken. Zo wordt het eenvoudig om aan adres sen van importeurs en expor teurs van produkten te komen en om er achter te komen wel ke bedrijven weieens behoefte kunnen hebben aan een be paald produkt of die misschien op een beurs willen gaan staan. Die kunnen dan gericht worden aangeschreven. Ook voorziet Berkhout mogelijkhe den voor de overheid. Die kan als bepaalde produkteisen worden aangepast snel de fa brikanten aanschrijven. De invoering van het nieuwe systeem kost enkele tiendui zenden guldens. Ook het in standhouden ervan kost geld. Zo worden alle gegevens jaar lijks doorgelicht en aangevuld. J. Brouwer, hoofd van de af deling handelsvoorlichting verwacht niet dat de kamer er een extra bron van inkomsten aan overhoudt. De vergoedin gen die worden gevraagd zul len de kosten nauwelijks dek ken. Extra arbeidsplaatsen brengt de introductie van het systeem niet met zich mee. Door de invoering van de computer valt ander werk weer weg en het beheer van dit systeem wordt binnen de bestaande activiteit ingepast. Deze handzame EHBO kit voor thuis, in de caravan, auto of boot, is voor u als u een nieuwe abonnee aanbrengt. De nieuwe abonnee wordt ook hartelijk onthaald: deze krijgt de krant de eerste twee weken gratis. VY.ttï j Noteer als nieuwe abonnee I Naam: Telefoon (voor controle Deze ontvangt de krant de eerste twee weken gratis. Daarna wordt het abonnementsgeld betaald pen j maand (automatisch betalen) f24,85 I kwartaal via acceptgiro f75,10 Stuur als dank de EHBO-kit naar. Naam: CcicLc Qouncunt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 13