De typograaf mag slechts tussen
de regels door aanwezig zijn
Carlo de Wijs in
het Circustheater
DBH.PBERIAGE;
EN ZIJN WERK;
VOOR DE VERSIERING VAN DRUKWERK
kan men slechts algemeene regels opstellengoede
smaak is daarbij een voornaam hulpmiddel. Iemand
met een fijn ontwikkeld smaakgevoel en helderen
Toyokiho Satoh tovert met romantische luit
Boete van ƒ750.000
voor frauderende
platenproducent
KUNST
Ccidóe Sou/tont
DINSDAG 30 JANUARI 1990 PAGIN
VARA en KRO halen
order weg bij VNU
HILVERSUM De VARA en de
KRO hebben hun order voor het
drukken van hun omroepbladen bij
de VNU opgezegd. De reden van de
houding van die omroepen is volgens
VNU-directeur Schol vink het feit dat
zijn concern een belang heeft geno
men in de commerciële omroep RTL
Véronique. De VARA en de KRO
hebben een beroep gedaan op een
ontbindingsclausule. Overigens geldt
een opzegtermijn van een jaar. Schol-
vink zegt echter dat de VNU eerst
met de twee omroepen gaat overleg
gen. De omroepen zijn al enige tijd
samen met de NCRV aan het bekij
ken in hoeverre zij kunnen samen
werken bij het maken van hun ver
schillende programmabladen.
Johnny Cash
komt naar
Nederland
AMSTERDAM De
country-zanger Johnny
Cash zal in het voorjaar
twee keer optreden in
Nederland. Cash, die
vorige week een nieu
we langspeelplaat uit
bracht, verzorgt op 22
maart een optreden in
het Thialfstadion in
Heerenveen en op 23
maart in de Rijnstreek
hal in Alphen aan den
Rijn. De kaartverkoop
voor beide concerten is
FOTO: PR inmiddels begonnen.
Veilinghuis Christie's
taxeert in Wassenaar
WASSENAAR Acht experts van het vei
linghuis Christie's taxeren op woensdag 31 ja
nuari gratis kunst in Kasteel Oud Wassenaar
in Wassenaar. Op deze dag kunnen schilderij
en, juwelen en meubelen gratis en zonder af
spraak op hun waarde worden geschat. Van
voorwerpen die moeilijk te vervoeren zijn, is
een foto voldoende. Geïnteresseerden kunnen
ook vrijblijvend advies krijgen over het ver
zamelen van kunst en antiek en over de mo
gelijkheid om de voorwerpen bij Christie's te
veilen. Het veilinghuis organiseert al een
paar jaar van deze dagen over het hele land.
Christie's probeert met dit initiatief kunstvei
lingen voor een breder publiek toegankelijk
te maken. Kasteel Oud Wassenaar is op 31 ja
nuari van 10.00 tot 16.00 uur voor iedereen
toegankelijk.
Gitarist Leitch
in Theater Pepijn
DEN HAAG De Stichting Jazz in Den
Haag heeft de Canadese in Amerika wo
nende en werkende gitarist Peter Leitch
aangetrokken voor een concert op zon
dag 4 februari in Theater Pepijn in Den
Haag. De musicus wordt tot ae top gere
kend van de artiesten die een volkomen
eigen stijl hebben ontwikkeld op basis
van invloeden van veel voorgaande gro
ten. Peter Leitch werkte een paar jaar in
het trio van Oscar Peterson en speelde
onder meer met beroemdheden als Milt
Jackson, Red Norvo, Al Grey, Dave
Pike, Benny Wallace, Jack McDuff en
Bobby Watson. In Den Haag treedt hij
op met het trio van Robert Jan Vermeu-
Van Gogh Museum
krijgt vriendenclub
AMSTERDAM Ter ondersteuning
van de activiteiten van het Van Gogh
Museum is de Stichting Vrienden van
het Van Gogh Museum opgericht. Door
het aanleggen van fondsen wil de stich
ting nieuwe mogelijkheden voor het
museum scheppen. Daarbij gaat het
niet alleen om het verwerven van
nieuwe kunstwerken, maar ook om het
houden van lezingen, steunen van on
derzoeksprogramma's en publikaties.
In het comité van aanbeveling zitten
onder anderen Nederlandsche Bank-di-
recteur dr. W. Duysenberg, drs. J. van
Gogh, de Amsterdamse burgemeester
drs. E. van Thijn, de Noordhollandse
commissaris der koningin drs. R.J. de
Wit en de violist Theo Olof.
MUSEUM MEERMANNO- WESTREENIANUM EERT SJOERD DE ROOS
Museum Meermanno-Westreenia-
num, Prin8essegracht 30, Den Haag.
S.H. de Roos over typografie. Geo
pend van maandag tot en met zater
dag van 11.00 uur tot 17.00 uur. Tot
en met 3 maart.
Sjoerd H. de Roos, Typografische
geschriften 1907 - 1920. Door Jan P.
Boterman en Sjaak Hubregtse. Een
uitgave van de SDU uitgeverij, fl
49,90.
„Onleesbaar!" De geterg
de lezer die na het slaken
van deze kreet zijn boek
of tijdschrift in een hoek
werpt, kan zich aan twee
dingen hebben geërgerd.
Ofwel de auteur van de
tekst is niet begiftigd met
enig schrijftalent, ofwel
de grafisch vormgever die
het drukwerk verzorgde
heeft bij zijn werk aan
van alles gedacht behalve
aan de lezer.
Zelfs het meesterwerk van een
Nobelprijswinnaar kan onlees
baar worden in handen van
een tegendraadse typograaf.
De boekverzorger behoort zich
dienstbaar op te stellen, dat
was althans het adagium van
Sjoerd H. de Roos (1877-1962),
de grondlegger van de moder
ne typografie in Nederland.
Het lijkt zo vanzelfsprekend:
boeken en tijdschriften zijn er
om gelezen te worden. De ty
pograaf is intermediair tussen
de zender van de boodschap
en de ontvanger: een onopval
lende postillion d'amour. Rond
de eeuwwisseling - toen Sjoerd
H. de Roos zijn eerste boeken
verzorgde - werd er nauwe
lijks over typografie nage
dacht. Een grafische opleiding
ontbrak, De Roos had teken
lessen gevolgd aan een teke
nambachtsschool. Voor het
omslag van duurdere boeken
nam de drukker nog weieens
een tekenaar in de arm; het
binnenwerk bepaalde hij zelf
in overleg met zijn zetter. De
keuze van het lettertype en de
papiersoort werden bepaald
door wat voorradig was en
vooral door de kostprijs. De
schaarse vormgevers die zich
met de verzorging van luxe
uitgaven bezighielden hadden
sterk de neiging hun stempel
op het boek te drukken. Met
weelderige sierletters, grafi
sche symbooltjes en tekenin
gen werd het boek verfraaid
zonder dat er enig logisch ver
band met de tekst bestond.
Men sprak in die tijd dan ook
van 'boekversierders'.
Pionier
In dit klimaat begon Sjoerd de
Roos zijn pioniersarbeid: als
een Hercules onder de typo
grafen zou hij de Augiasstal
van de boekdrukkunst zuive
ren en bevrijden van de 'voor
name tooi van het betere
boek.' In 1909 schreef hij in
een pleidooi voor de pure ty
pografie: „Een boek of ander
drukwerk wordt niet schoon,
vermag niet den naam kunst
werk te dragen, door min of
meer overvloedige versiering
of kleur, maar door het orga
nisch samenpassen van alle
deelen, papier, letter, versie
ring en kleur". Dat vormge
ven en schrijven heel andere
disciplines zijn, blijkt al uit
deze ene zin van De Roos. Zo
helder zijn boekuitgaven eruit
zien, zo wollig zijn de teksten
van zijn hand.
Sjoerd H. de Roos staat mo
menteel om twee redenen
weer in de belangstelling. Mu
seum Meermanno-Westreenia-
num (het Museum van het
Boek) heeft een tentoonstel
ling over hem ingericht. Er
wordt een beeld geschetst van
de stand van de typografie
rond de eeuwwisseling. Exem
plaren van boeken die volgens
De Roos erbarmelijk slecht
waren uitgegeven, liggen er
niet ver van de uitgaven van
de meester zelf. Hij richtte zijn
pijlen destijds onder andere op
de dure uitgave van de Gijs-
brecht van Aemstel, 'versierd'
door Antoon Derkinderen en
op het versierwerk van G.W.
Dijsselhoff.
Bij SDU Uitgeverij kwam on-
Sjoerd H. de Roos.
langs het boek Sjoerd H. de
Roos, typografische geschrif
ten 1907-1920 uit, samenge
steld en vormgegeven door
twee docenten en een groep
studenten van de Gerrit Riet
veld Academie en de Frederik
Muller Akademie uit Amster
dam. Het dient tevens als
FOTO: PR
ren met het werk van De
Roos. De laatste jaren lijkt in
de grafische vormgeving nage
noeg alles geoorloofd te zijn:
de zuivere of pure typografie
heeft het veld moeten ruimen
voor de dynamische typogra
fie. Illustraties en kleurvelden
onder de tekst bemoeilijken
eindexamenproject van zes menige brochure of periodiek
studenten van de afdeling het lezen. Vaak ook moet de
Grafisch Ontwerpen van de lezer het papier schuin of op
Rietveld Academie. In het z'n kop houden om de tekst te
boek zijn teksten over typo
grafie van De Roos opgeno-
kunnen ontcijferen. Het jaar
lijkse hoogtepunt in dit genre
men die na hun eerste uitgave zijn de programmaboekjes van
aan het begin, van de eeuw het Holland Festival ontwor-
nooit meer werden herdrukt.
Elke tekst is door een Riet
veld-student vormgegeven en
van commentaar voorzien.
pen door Studio Dumbar uit
Den Haag. De lust om een
voorstelling te bezoeken ver
gaat je al bij het openslaan van
Het kan haast geen toeval zijn de brochure. Overigens ont-
dat Jan Boterman - docent aan komt ook de uitgave over De
de Rietveld Academie en initi- Roos niet helemaal aan deze
ator van dit project - juist nu ziekte. Een paar studenten die
zijn studenten wil confronte- eraan werkten, zijn klaarblij
kelijk niet erg gecharmeerd
van het werk van hun vroege
voorganger. De vormgeving
van een deel van dit boek is
modieus rommelig en onhel-
Hollandsche Mediaeval
De Alfa en de Omega van het
boekverzorgen vormt de keuze
van de letter. Als de broodlet
ter niet deugt dan is het boek
sowieso mislukt. Een goede
vlakverdeling, spatiëring en
interline kunnen dan geen
redding meer brengen. De
Roos die sinds 1907 als artis
tiek medewerker bij de Letter
gieterij Amsterdam werkte,
vond dat in het bedrijfsassorti-
ment een Hollandse letter'ont
brak. Volgens hem kende elke
cultuur een karakteristiek
schrift: de Duiters hadden een
voorkeur voor een dikke, wat
protserige letter; Franse letters
daarentegen waren gracieus
en slank. Sinds 1761 was er in
ons land geen nieuwe letter
meer ontworpen de 'romein'
van Fleischman was de laat
ste).
In 1912 presenteerde Letter
gieterij Amsterdam met gepas
te trots een letterproef van de
Hollandsche Mediavael ont
worpen door Sjoerd de Roos.
Het was een letter die niet
mooi wilde zijn, maar funktio-
neel en rationeel. Daarom
geen overdadige krullen of
hinderlijk verdichte delen,
maar een evenwichtig, rustig
DOOR
K R C. DE BAZEL
JANGRATAMA
DBJANKALF
J.E VAN DER PEK
R.N.ROLAND HOLST
J.F.STAALJB
DB ALBERT VERWEY
PS DB W. VOGELSANG
ROTTERDAM FEBRUARI 1916
WL.&J.BRUSSE'S
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ
lettertype dat een goede lees
baarheid garandeerde. De
schoonheid vloeide voort uit
de harmonie en de eenvoud
van de letter. De Hollandsche
Mediaeval was meteen een
doorslaand succes en zou vijf
tig jaar het gezicht van het Ne
derlandse drukwerk bepalen.
Helaas, met de komst van het
fotografisch zetten verdween
de letter echter al snel samen
met het lood naar de schroot
hoop.
De Roos had een groot respect
voor de geschreven tekst en
voor het boek als cultuurgoed.
Met een ingetogen typografie
komt het magische karakter
van de tekst maximaal tot ui
ting: het wonderlijke feno
meen dat we door het juist
rangschikken van tekens ge
voelens en gedachten kunnen
overbrengen. Elke typografi
sche toevoeging of verfraaiing
leidt de aandacht af van dat
mysterie. Sjoerd de Roos be
greep dat uitstekend en het
zou goed zijn als eigentijdse
vormgevers hier eens vaker
bij stilstonden.
Brochures, tijdschriften en
boeken lijken tegenwoordig te
willen concurreren met de te
levisie. Drukte, lawaai en be
weging moeten de lezer impo
neren. Van het duidelijk
vormgeven van een tekst is de
typografie soms verworden tot
het maken van een beeldver
halen. Het lijkt wel of er bij
vormgevers grote vrees be
staat een 'saai' ontwerp te ma
ken, terwijl de levendigheid
van een pagina niet bepaald
wordt door de typografie maar
door de inhoud van het ge
schrevene. Daarom ook is de
kruistocht van Sjoerd de Roos
tegen de 'voorname tooi' in de
typografie opnieuw hoogst ac-
HANS OERLEMANS
SCHEVENINGEN Mu
zikaal vertier op jazzy uit
gangspunten, dit biedt het
spektakel „Swing sup
port" van Carlo de Wijs.
Deze big band toert door
Nederland en doet op zon
dag 4 februari het Scheve-
nings Circustheater aan.
Pim Jacobs reist mee om dit
gezelschap te introduceren bij
het zaalpubliek. Hij zegt hier
over: „Ik herken mijn eigen
ambities in dit programma.
Daarom sta ik er achter. Carlo
de Wijs verbindt zijn muzikale
kwaliteiten met een voor Ne
derlandse begrippen uniek ge
voel voor entertainment. Ik
heb Carlo destijds als veelbelo
vend jong muzikant nog eens
in een van mijn tv-uitzendin-
gen gehad".
In een bezetting van twintig
man in de directie van Frits
Bayens geeft Carlo de Wijs op
hammondorgel en synthesizer
de toon aan. In zijn muzikale
invallen wordt hij voortdu
rend bijgevallen door blazers
(trompet, trombone, sax, klari
net en tuba) met vocalisten en
percussie om het geheel op te
fruiten. Speciale gast is zange
res Deborah Brown, speciaal
vanuit Amerika naar hier ge
haald.
Carlo de Wijs loopt al langer
met dit programma rond. Hij
ontwierp het als eindexamen-
bijdrage voor zijn studie aan
het Rotterdams Conservatori
um. Hij schiep hiermee veel
kleurige muziek, uitvloeisel
van zijn typische gebruik van
de verschillende instrumen
ten. Na een orkestrale inzet
speelt hij de melodie toe naar
de intieme combo's, die er zelf
verder uitwerking aan geven.
Op die manier ontstaat in de
verschillende secties muziek
uit de muziek, die telkens
weer door het gehele orkest
wordt opgepakt. Dit examen
stuk werd eenmaal opgevoerd,
maar behalve de examinato
ren vond ook een bredere
groep geïnteresseerden, dat De
Wijs ermee op tournee moest,
met het showballet van John
Felter.
Eigen trio
Carlo de Wijs, afkomstig uit
Breda, heeft de hammondor-
ganiste Rhoda Scott altijd ge
zien als zijn grote voorbeeld.
Hij richtte al snel een eigen
trio op, dat later uitgroeide tot
een kwintet, uit de optredens
waarvan een eigen hammon
dorgel werd aangeschaft. Car
lo verscheen ook enkele malen
op het North Sea Jazz Festival.
Over de muziek uit het Ham
mondorgel vertelt Carlo: „Dit
specifieke geluid is tijdloos.
Het staat toe moderne speel-
technieken er op toe te passen.
Mijn eigen instrument heb ik
voorzien van nieuwe techni
sche systemen. Het instrument
is soepel genoeg om daar het
Carlo de Wijs
nodige mee te doen".
Hij is evenwel de eerste om
toe te geven, dat een grote
vingervaardigheid nodig is om
op deze wijze met dit instru
ment verrassend uit de voeten
te kunnen.
Voor de aanmaak van het re
pertoire plukte Carlo de Wijs
royaal uit het wereldbezit aan
jazzy muziek, die hij voor ei
gen gebruik in nieuwe arran
gementen goot. Neem Ger-
shwins „There's a boat that's
leavin' soon for New York" of
„I fly to paradise", of „Can it
be done". Dit allemaal als big
band-werk. Het programma
wordt enige malen onderbro
ken door rustgevende „Inter
ludes", die dienen als aanloop
naar volgende pure uitwassen
aan muziek.
TON OLIEMULLER
Concert door Toyohiko Satoh (luit).
Werk van Dowland, De Visée, Bach
en Weiss. Gehoord in de Kapelzaal
van K&O in Leiden op 29 januari.
Vanouds voorgesteld als het
instrument van minstreels uit
lang vervlogen en schimmige
tijden en in later eeuwen nog
veel geprezen om zijn zoete
klanken, die zich zo natuurlijk
onder het gefluister en gekir
van hovelingen en courtisanes
zouden hebben gemengd, ge
niet de luit nog altijd een grote
reputatie van bij uitstek een
instrument voor romantische
en minzieke lieden te zijn.
In schril contrast met deze wat
vage maar goedbedoelde vere
ring staat een gestaag tanende
belangstelling van ongeveer
twee eeuwen die het instru
ment tot een al even onbeken
de en onbegrepen mythe
maakte als zijn eerste bespe
lers. In het kielzog van de he
rontdekking van de oudere
muziek heeft de waardering
voor de luit en zijn muziek in
de afgelopen decennia een
grote bloei beleefd en is het in
strument uit de schaduw van
de gitaar getreden.
In de Kapelzaal kon zich gis
teravond dan ook een groot
aantal fijnproevers om een
van 's werelds beroemdste
luitspelers verzamelen. Toyo
hiko Satoh bespeelde daar drie
verschillende types, alle nauw
keurige kopieën van de enkele
exemplaren die ons van zulk
fijnbesnaard en kwetsbaar
speeltuig uit de zestiende, ze
ventiende en achttiende eeuw
zijn overgeleverd. In de soms
enorme hoeveelheid snaren
vonden de vingers van deze
musicus zo vanzelfsprekend en
soepel hun weg, dat die tech-
nisch-virtuoze kant van zijn
spel al gauw nauwelijks meer
enige aandacht trok.
Want ondergaat men het spel
van Satoh, dan wordt men bij
na uitsluitend getroffen door
de wijze waarop de melodieën
zich onder deze handen ont
vouwen: helder en vinding
rijk. Ook in breed uitgewerkte
figuraties van een enkel mo
tief met zijn tegenstemmen
blijft het thema mooi doorzin
gen. Na de uitvoering, op een
renaissanceluit, van stukken
als John Dowlands „Lachri-
mae Antiquae Pavan", en „A
fancy" (ca. 1600), beheerst
door een wel heel geraffineerd
gebruik van dynamiek en
toonkleur, leek die reputatie
van zoete toverachtigheid vol
komen verklaarbaar. In de
verzameling kortere stukken
van Robert de Visée (1660-
1721) die op het programma
stond, bracht Satoh een grote
re luit, de theorbe, tot klinken.
Met name in een bewerking
van een operamelodie van
Lully hieruit, „Les sourdines
d'Armide" en het laatste deel,
„Folie d'Espagne", wist hij het
muzikaal elan van de Franse
luitschool in zijn spel overtui
gend gestalte te geven. Johann
Sebastian Bachs lange chacon
ne (BWV 1004), ten gehore ge
bracht op een'schitterende ba-
rokluit, hield de luisteraars
vervolgens opnieuw van begin
tot einde in de ban en hetzelf
de gold voor de afwisselende
suite van Sylvius Leopold
Weiss (1686-1750). Kortom, het
optreden van Toyohiko Satoh
betekende een hoogtepunt in
het Leidse cbncertseizoen.
TOM STRENGERS
AMSTERDAM De
rechtbank in Amsterdam
heeft gisteren een beken
de Nederlandse platenpro
ducent veroordeeld tot
750.000 gulden boete we
gens belastingfraude. De
producer, die onder meer
verantwoordelijk was
voor het succes van de da-
mesgroep Luv, kreeg
daarnaast een voorwaar
delijke gevangenisstraf
van negen maanden.
De eis was een onvoorwaarde
lijke gevangenisstraf van acht
tien maanden, naast een boete
van een half miljoen gulden.
De rechtbank achtte bewezen
dat de man tussen 1977 en
1981 de belasting voor ruim
een miljoen gulden had opge
licht door onder andere jaar
verslagen te vervalsen. Hij
sluisde ook geld door via het
eiland Jersey naar Engeland
en Denemarken. Daarnaast
verdween er geld bij de aan
koop van land in Spanje en
Frankrijk Volgens de platen
producent waren derden hun
afspraken om de grond te be
werken niet nagekomen,
waardoor de grondprijs dra
matisch daalde. De rechtbank
hield rekening met het feit dat
hij zich door derden liet advi
seren, die niet zijn berecht.
Daarnaast speelde ook de lan
ge duur van het proces een rol.
De succesvolle producent zei
zelf op de zitting dat hij zich
puur met muziek bezighield
en geen verstand had van fi
nanciële zaken.
Dali's nalatenschap
blijft in Figueras
BARCELONA Het grootste
deel van de 190 schilderijen
die de surrealistische schilder
Salvador Dali aan de Spaanse
staat heeft nagelaten, zal in
zijn geboortestreek Catalonië
blijven. Na een jaar van touw
trekkerij tussen Madrid en Ca
talonië, die begon toen Dali's
testament openbaar werd ge
maakt na zijn dood op 23 janu
ari vorig jaar, sloten de Spaan
se minister van cultuur Jorge
Semprun en de Catalaanse
commissaris van cultuur giste
ren een akkoord over de be
stemming van Dali's nalaten
schap. In het kunstcentrum
Reina Sofia in Madrid zullen
56 schilderijen van Dali ko
men te hangen, terwijl de ove
rige 134 werken in het Dali-
Museum in Figueras, waar hij
zijn laatste jaren sleet, zullen
blijven.
(ADVERTENTIE)
M11 ii ii i 11
Professor
Bernhardi
van Arthur Schnitzler
Jfl
NU
KONINKLIJKE
SCHOUWBURG
Tel. 070-34694 50
door René de Coi J
Feest bij AM
N3
Vinger aan de polshel jtiatj
medische magazine van Ver,
AVRO, vierde vorige wt o({er
donderdag zijn 75e uitze1
Dat is een felicitatie war
het programma en zijn
presentatrice Ria Bremei^g
mogen er zijn, en hebbei e^a
vele malen zaken aanges
die min of meer 'nieuw' DR'
voor een massamedium ^1
televisie, en zaken Dney|
bespreekbaar en 'bekijkl n3(
gemaakt die dat voordie.ereld
waren. Proficiat, dus. sn m
Helaas had men beslotei Bian
het feestje ook moest u'citaiii
'gevierddat er echt eer het h
partijtje moest komen, a kam
dan dan ook nog 's op d
televisie moest. Het geht ER
speelde zich af in de sjie N2
wintertuin van het ien
Amsterdamse jetset-hote ie er
Krasnapolski, en we kre; ers e
centrale presentatrice in RTL
die zich met de micro fa n mi
de hand van tafeltje nas. laar
tafeltje begaf.
Aan die tafeltjes hadden ui
mensen plaatsgenomen t RTl
ergens of ooit in de 74 t, Ru
voorgaande uitzendingen RTl
medische zin een rol hat Rod
gespeeld, en ze werden RTl
minzaam begroet door Bi )me
allemaal met zoiets als '1
dat u/je er ook bent'. Lt
Wat was daar leuk aan?
werd verder niet met diJ"
mensen gepraat, ze wan >wt
gedegradeerd tot een sot I°';
tribunepubliek, goed om Ra 1
hun beste kleren aan ahq ri
levend decor te dienen, gen
Het centrale onderwerp Mi
epilepsie, centraal stond Ros'
jonge vrouw die door ee 10
hersenoperatie daarvan 0 1
genezen. Zij zat met haaradic
zussen en haar ouders ai103
tafel en het gezin funge se c
als gesprekspartner vooi
Bremer. Daar was op zit 07 c
niks mis mee (als ik het
hedendaags Nederlands D11
zo mag noemen). Wél m v"'
dat de behandelend arts nlen
andere deskundigen aan 1Uit
andere tafel hadden mo
plaatsnemen, zodat de
presentatrice voor hun )Qor
bijdragen aan de discus$erk
moest opstaan en lopen 3.03-
ergens anders aanschuif
dan weer terug, en dan
Wat een onzin? Waar is
voor nodig? Waarom ku k in
de mensen met wie moeiziek
worden gepraat in zo'n
programma niet gewoon
elkaar in de buurt word
gezet, zodat de vragen stip v
zich met de vragen kan
bezighouden inplaats vai
het heen en weer dragei
de microfoon en het ziel
afvragen wat er nu ook
kwam in het draaiboek?
Waarom moet een gespi
over epilepsie zich afspe
de vorm van een recepti
die wezensvreemde amb
van Kras?
Het antwoord op deze
prangende vragen luidt
ongetwijfeld: omdat 't eejvoi
anders moest. We zien iitsof
steeds vaker dat de 'vori
wint van de 'inhoud'. Al
soort van de essentie vafeT
programma afleidende
manoeuvres worden bed
door mensen die 'een
willen maken op de beel
Die vinden: gewoon ien1
die iets vertelt, dat kén
'moet iets gebeurenin
beeld, het moet 'leven
moet 'actie' in. Al deze
lijken me beneden de
waardigheid van een
programma als 'Vinger
pols', waar het juist 'wél
inhoud zou moeten draai
niet om het snelle plaat;
In Luxemsum of Hilver
laat ons zeggen de thuisl
van Veronique, moet
donderdagavond gruwell
gevloekt en geketterd zijiac
Gebéurt er eens iets, stol 1 c
het eens 'live' in Nederh >bi<
valt de verbinding uit e
het nieuwsbulletin van
uur vervallen. Ze zullen
wel de voorbeeldig gekr
haren uit het hoofd heb\,
getrokken.
Het officiële Hilversum
handenwrijvend toe metLü
extra Journaal om dieze£n
tijd: dat had geen L{
straalverbinding met j
Luxemburg nodig. Niet dl 0|
Journaal nou zulke ^el
indrukwekkende prestat"^
leverde, dat ook weer nifiji,
Nieuwsgierig Nederland,L
van bulletin tot bulletin Lf
stormberichten wilde vo|ta;
werd daarin keer op keeda
geconfronteerd met deze[Gr
beelden en steeds weer ste
dezelfde begeleidende TeAn
steeds door een verschilll
presentator uitgesprokenr-
Als zich al eens zoiets afR\
waarbij het hele land gsi
betrokken is, en dat vanjez
tot uur nieuws en nieuw
nieuws kan opleveren, zl
Journaalredactie toch m(ul
zorgen voor steeds een ~r
opgefriste aanpak, vervetK
beelden, andere tekst. Nit
je steeds te kijken naar 02c
(niet eens ingekorte) inhtG{
van het voorafgaande. Vit
