u nd Lubbers wil senaat de tanden uittrekken „Waarom zouden wij alles van het kabinet moeten slikken? Politiek Partij Parlement „ENFANT TERRIBLE" AD KALAND HOUDT BEEN STIJF ïf „Persoonlijk zit er niets scheef tussen Kaland en mij' RIVM KANDIDAAT VOOR EUROPEES MILIEUBUREAU JNENLAND CaidóaQowiarit ZATERDAG 27 IANUARI 1990 PAGINA S ..AAG Het House BF |ds in Groot-Brittan- ft als bijnaam de ,iing|ess bulldog'. De re- larvan is de machte- tsitie van de Lords, irstellen die in het of Commons zijn •keurd, kunnen Lords niet ver in worden. Als zij et iets niet eens zijn, |n zij het alleen te- iren naar de Com- Als het Lagerhuis intwerp vervolgens n keer aanneemt, het Hogerhuis er, jr het ook gromt en mee akkoord LM itastisch systeem, vindt Ruud Lubbers dit zo- terugzendingsrecht Britse Hogerhuis. Dat zo snel mogelijk in I-I7$nd voor onze Eerste ngevoerd moeten wor- int het dient nu maar ;elopen te zijn met de macht van de senaat, minister-president tijdens de Algeme- 'aan de wJe van het Binnenhof. Haas Senaatsvoorzitter Piet np kon zijn oren niet toen de minister-pre- le aanval opende. ,,Ik dacht eerst: dat kan'ie zo niet bedoeld hebben". Steenkamps verbijstering was begrijpelijk. Decennia lang waren het im mers juist de christen-demo craten die op de bres klommen voor de Eerste Kamer, wan neer dit college weer eens on der vuur lag van de progres sieve partijen. Afschaffen dat knekelhuis, riepen de .linkse politici in de zestiger en zeventiger jaren. In hun ogen had de Eerste Ka mer, die in die tijd nog voor namelijk bestona uit oude, conservatieve heren, geen be staansrecht meer. Wanneer de direct verkozen Tweede Ka mer eenmaal een besluit had genomen, moest de indirect (door Provinciale Staten) ge kozen Eerste Kamer daar met haar vingers van afblijven. De kritiek op de senaat bereikte een hoogtepunt in 1976, toen dit college het waagde een wetsvoorstel ter legalisering van abortus te verwerpen. Het ging hier om een initiatief van PvdA en VVD, dat met een behoorlijke meerderheid in de Tweede Kamer was aan genomen. De liberalen in de senaat, onder aanvoering van Haya van Someren-Downer, hadden echter onoverkomelij ke bezwaren tegen het voor stel, hoewel dat mede door hun partijgenoten Geurtsen en Veder-Smit was ondertekend. De razende woede in het links-liberale kamp liet het CDA, dat ook toen een coalitie vormde met de PvdA, ijskoud. In feite vonden de christen democraten, met name minis ter Van Agt van Justitie, het prima dat de senaat het abor tuswetsontwerp van PvdA en VVD had getorpedeerd. Dat was immers geheel overeen komstig de wens van het CDA om abortus provocatus in het wetboek van strafrecht te hou den. Van Agt vond dat zo be langrijk dat hij zelfs had ge dreigd het wetsontwerp van PvdA en VVD zijn handteke ning te onthouden, waardoor het geen kracht van wet zou kunnen krijgen. Door de re belse houding van de Eerste Kamer hoefde hij dat dreige ment niet uit te voeren; zijn erkentelijkheid jegens de 'Chambre de Réflection' was groot. Zijn opvolger Ruud Lubbers is wat minder positief gestemd. In feite ergert hij zich bont en blauw. Zijn derde kabinet zat er net of het moest in de Eer ste Kamer al met aftreden dreigen. Alleen met dit paar- demiddel bleek de CDA-frac- tie ertoe te bewegen voor een noodwetje betreffende de aaw te stemmen. De inkt op dit do cument was nog niet eens droog toen het kabinet op nieuw met de CDA-senatoren in de clinch raakte Dit smaldeel, dat onder leiding staat van de Zeeuw Ad Ka- land, staarde met afschuw naar een voorstel om het huurwaardeforfait (belasting voor bezitters van eigen wo ningen) nogmaals met een half procentpunt te verhogen. En aangezien de VVD net zomin iets van dat plan moet hebben, verkeert opnieuw een belang rijk voorstel van het kabinet in de gevarenzone. Paniek in de coalitie en met name in het CDA. Wat moest men nu weer verzinnen om die dwarsliggers van de eigen senaatsfractie in het gareel te krijgen? Weer een kabinetscri sis in het vooruitzicht stellen? Nee, dat zou alleen maar on derstrepen dat er in het CDA een soort burgeroorlog woedt. Wat dan wel? Premier Lub bers („Een heel handig politi cus, hoor", aldus Steenkamp) wist raad. Hij zou de bevoegd heden van de senaat ter dis cussie stellen en wel op zo'n manier dat Kaland en de zij nen haastig op hun schreden zouden terugkeren. De Eerste Kamer dient zich te beperken, zo verklaarde de premier, tot het controleren van wetsontwerpen op doel matigheid, rechtmatigheid en zorgvuldigheid. „Ik moet u dringend aanraden het werk van de Tweede Kamer niet nog eens allemaal over te wil len doen. Dan zouden we echt de verkeerde kant opgaan. Dat zou een bedreiging vormen voor onze democratie". Daar is geen woord Frans bij, maar toch is het nog maar de vraag of het opzetje van Lub bers slaagt. De CDA-fractie in de senaat lijkt veel op slag room; hoe meer men erin roert hoe stijver zij wordt. Voorzit ter Kaland, die vanwege de machtige positie in zijn pro vincie (hij trok en trekt er aan vele touwtjes) vaak de 'onder koning van Zeeland' wordt ge noemd, begon zijn bijdrage aan de Algemene Beschouwingen met een uitvoerige verhande ling over de staatsrechtelijke positie van de Eerste Kamer in het algemeen en van zijn frac tie in het bijzonder. Onderonsjes Met intens genoegen haalde Kaland een uitspraak aan van zijn partijgenoot Deetman, de nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer. Deze meent dat er aan zijn kant van het Binnenhof te veel onderonsjes zijn tussen kabinet en rege ringsfracties. „Van een echt openbaar debat is vervolgens niet altijd volop sprake meer, met als gevolg dat een deel van het politieke debat naar de overzijde, de senaat, wordt verplaatst", aldus Deetman on langs in een interview met het partijblad CD-Actueel. Senator Kaland ziet daarom des te meer reden voor de Eer ste Kamer zichzelf uiterst se rieus te nemen. Alle argumen ten die voor of tegen een voor stel pleiten, kunnen van door slaggevende betekenis zijn, meent hij. Ook politieke argu menten. „Bij belangrijke wets voorstellen kan dan een nieu we afweging zelfs een nieuwe uitslag opleveren". Maar er is toch zoiets als een regeerakkoord? Moet ook de Eerste-Kamerfractie van het CDA zich daar niet aan hou den? Kaland meent van niet, te meer niet omdat de senaats fractie van het CDA niet bij de opstelling van het regeerak koord betrokken is geweest. „Een zekere loyaliteit ten op zichte van dit kabinet is aan wezig, omdat het mede steunt op christen-democraten. Er is echter geen absolute binding. Die zou ook niet in overeen stemming zijn met de positie van deze Kamer". Kaland herinnerde er ook aan dat een regeerakkoord tot stand komt in betrekkelijk korte tijd, met inschakeling van betrekkelijk weinig men sen en zonder enig parlemen tair debat. „Het komt mij voor dat deze ontwikkelingen ertoe bijdragen dat juist déze Kamer als medewetgever voor een zorgvuldige en kritische be handeling van de voorstellen van wet zorg draagt". De senatoren van PvdA en D66 geloven niet helemaal in de zuiverheid van de motieven van hun CD A-collega's. Zij menen dat hun verzet tegen bepaalde wetsontwerpen mede geïnspireerd wordt door heim wee naar de vorige coalitie met de VVD. Kaland wees deze beschuldiging met kracht van de hand. Hij vestigde de aandacht op het feit dat de Eerste Kamer ook van de twee vorige kabinetten-Lubbers een aantal wetsvoorstellen heeft afgewezen. „Een stuk of twee, drie per jaar". Als het aan Kaland ligt, blijft dat dus zo. En wil Lubbers hem bang maken, dan moet hij toch nog aanzienlijk vroeger opstaan. De CDA-senator en zijn fractie gaan een discussie over staatsrechtelijke bevoegd heden niet uit de weg. Zolang evenwel de grondwet niet is gewijzigd, klemmen zij zich met hun hele (kunst)gebit vast aan het recht van de Eerste Kamer zélf te mogen beslissen om welke redenen zij een wetsontwerp afstemt of goed keurt. RIK IN T HOUT LANDE Ad het 'enfant terri- in het CDA, kent grenzen. Toen hij rdagmiddag na een lering in Culemborg m peg was naar het M lis in Den Haag f en bijeenkomst met [r Lubbers en ande- »n van de CDA-top, hij geconfronteerd naderende orkaan, jda bedacht Kaland moment; hij J^inksaf en nam de weg naar zijn huis aanlelande. oen en laten is Kaland echte Zeeuw. Hij is "199recLt voor z'n raap en van zijn hart geen 'U- Maar hij zegt te _m pt hoever hij kan gaan. fitter van de CDA- mm i de Eerste Kamer wil olutie ontketenen bin- partij. Ook zal hij ab- ïiet aansturen op een n de regeringscoalitie PvdA. Maar Kaland blijven vechten tégen i_457paste en onzorgvuldige hg en vóór een sterke /an 'zijn' Kamer. Pre- jibbers is dus gewaar- eek deed de CDA-lei- -uiterste poging om de n het gareel te krijgen. |te Kamer moest toch aiet het werk van de Kamer overdoen, toch vooral niet te veel diek te doen. En moest <erwegen of het veto- t kon worden vervan- een 'terugzendings- loals het Britse House Js heeft. De senaat, ïr Steenkamp voorop, n-ïk°P" FOTO: DIJKSTRA 5 - h - rRAAler „Zbi ijkt er nuchter tegen- nuchterheid die hem iele leven kenmerkt. ;root' geworden door Na de lagere school reisljnde hij zich in recht, n en economie. Had gen landbouwbedrijf, \^ren politie-opleiding en )v3lbij de belastinginspec- i{i ooi-ide in de politiek van eraadslid en wethou- jiddelburg via het pro- stuur tot senator, n jaar is hij fractielei- 'het CDA. Daarnaast is itl sinds 1972 voorzitter nlPlsi'EGIN' de vereniging r'^ven' en hij commissariaten in het Iven. igen na de commotie and: „De senaat is een prgaan en geen verza meling van staatsrechtgeleer den. Er wordt altijd over poli tiek gediscussieerd. Dat is per definitie zo, of je nou voor of tegen een wetsontwerp bent. Wij kunnen onze mond niet houden over de politiek". Ka land heeft zéér veel respect voor Lubbers die „grote ver diensten heeft voor het land en het CDA" en kan zelfs be grip opbrengen voor diens ac tie, maar: „Hij heeft een on juiste stelling ingenomen. Dat is onverstandig van hem ge weest. Kijk maar naar Steen kamp, die heeft het nog har der gezegd dan ik". Toen Lubbers ronduit zei dat de Eerste Kamer zich maar eens moest beraden op een functiewijziging, wilde Kaland meteen opstaan om zijn gram te spuien. „Ik stond al half, maar ben weer gaan zitten. Ik wilde geen olie op het vuur gooien. Ik' was niet op oorlog uit". Volgens Kaland is het on zin om de senaat te vergelij ken met het House of Lords. „Dat is een vermolmd insti tuut, waarvan je lid wordt uit geboorterecht of door in de adelstand te worden verheven. Dat is bij ons absoluut niet zo. Wij worden gekozen. En wat is er nu voor geks aan onze se naat? In vrijwel alle democra tieën heb je een parlementair stelsel met twee Kamers". IJzersterk In de Tweede Kamer is onder voorzitterschap van Deetman een bijzondere commissie ge vormd die zich buigt over de hervorming van het staats recht. Het staat nu al vast dat de werkgroep zich ook zal bui gen over het functioneren van de Eerste Kamer. Kaland wil ..best meedenken", maar is niet bereid zonder meer het vetorecht van de senaat op te geven. „De positie van de Ka mer is ijzersterk en verankerd in de Grondwet, die dus moeten worden herzien als je de rechten wilt veranderen. Wat er ook gebeurt, ik weet zeker dat de senaat recht over eind blijft. Daar durf ik zelfs een referendum, een volks raadpleging over te houden!" Maar dreigt de senaat niet een te zwaar stempel te gaan druk ken op het proces van politie-, ke besluitvorming? In tegen stelling tot de Tweede Kamer is desenaat niet rechtstreeks door 'het volk' gekozen maar door provinciale afgevaardig den. Met andere woorden, is het wel rechtvaardig dat de Eerste Kamer een wet tegen houdt die in principe door de meerderheid van de bevolking wordt gewenst? „Wij zijn toch ook gekozen?", werpt Kaland tegen. „Wij ko men niet zomaar uit de lucht vallen, maar hebben een poli tieke afkomst en dus ook een politieke functie. Denk nou niet dat wij een obstakel wil len vormen, dat zou onzin zijn en slecht voor het land. In alle bestuurlijke verhoudingen, zie het bedrijfsleven, heb je met een paar belangrijke organen te maken die redelijk met el kaar moeten communiceren. In ons geval zijn dat kabinet, Raad van State en Eerste en Tweede Kamer. Je moet geza menlijk tot oplossingen komen die het beste voor het land zijn". Die redelijkheid lijkt momen teel ver te zoeken. Eind de cember het kabinet bestond nog geen twee maanden kwam vice-premier Kok naar de senaat om het 'onaanvaard baar' uit te spreken over de torpedering van het aaw- nood wetje. Nu zit er een enorm conflict aan te komen tussen kabinet en Eerste Ka mer over de verhoging van het huurwaardeforfait. Kaland wil niet ingaan op de inhoud van de kritiek die zijn fractie op het wetsvoorstel heeft, maar geeft wel aan dat het CDA eerst de schriftelijke ge- dachtenwisseling met het ka binet wil afmaken: „Er is geen sprake van dat wij het huur waardeforfait binnenkort mondeling zullen behanden. Waarschijnlijk gebeu. dit in de loop van maart. I dan zullen wij een eindoordeel vel- punt „naar eer en geweten verdedigen". Maar natuurlijk dringt de vraag zich op in hoe verre de senatoren bestand zijn tegen de druk die vanuit de partijtop op hen wordt uit geoefend. „Daar kunnen wij best tegen. Ik zit er met nog 25 anderen, die net als ik niet van de politiek leven. Wij heb ben een kwalitatief sterke fractie. Trouwens, als ik het woord voer, doe ik dat niet na mens mezelf maar namens de hele fractie". Dus ook namens partijvoorzitter Van Velzen, die het toch knap moeilijk moet hebben als senator? „Van Velzen verkeert inderdaad in een lastige positie. Hij is in be ginsel lid van de fractie, maar heeft nu en dan zijn proble men. Dat neem ik hem niet kwalijk. Het is natuurlijk niet zo dat hij voortdurend een minderheidsstandpunt kan blijven innemen. Dat is bij mijn weten ook nooit gebeurd. Het CDA heeft er nu eenmaal voor gekozen de partijvoorzit ter in de senaatsfractie te laten plaatsnemen. Voor mij wegen de voordelen op tegen de na delen. Via Van Velzen vindt een wisselwerking plaats tus sen fractie en de partij-politie ke overwegingen van het CDA". Struikelen Mooie woorden, maar hoe moet het nou in de toekomst? Het staat toch behoorlijk slor dig als de CDA-senatoren, ge steund door de VVD, een cen trum-links kabinet laten strui kelen. „Zo vaart zal het niet lopen", meent Kaland. „Het is toch wel vaker gebeurd dat de senaat wetsvoorstellen afwijst. Ik ben niet anders gewend. Het lijkt misschien of het nu vaker gebeurt, maar dat heeft alles te maken met de toene mende stroom kabinetsplan nen die bij ons belandt. Waar om zouden we alles moeten slikken? Als wij onoverkome lijke bezwaren tegen een wet hebben, dan zij dat zo. Wan neer je automatisch de Tweede Kamer volgt, vervalt onze be langrijke taak van herbezin ning". Kaland spreekt met klem te gen dat zijn fractie bewust met de VVD in zee gaat om zo de CDA/PvdA-coalitie om zeep te helpen. „Het is gewoon een praktisch punt. Als je als rege ringspartij het kabinet iets te verwijten hebt, gaat de opposi tie vrijwel automatisch met je mee. Dat was zo bij het aaw- wetje en dat zie je bij het huurwaardeforfait. Het is ze ker geen bewuste keus van ons om telkens met de VVD op te trekken". Bang dat hij z'n positie binnen het CDA zal verliezen is Ka land niet. „Ik vertolk de me ning van de fractie. En ach, bij de volgende verkiezingen ben ik 69, dan is het zoetjesaan tijd om op te stappen. Als je 40 bent. hou je jezelf misschien meer gedeisd Maar heb ik geen persoonlijke belangen en ambities meer". Kaland klampt zich in zijn politieke nadagen vast aan het ideaal dat hem als senator voor ogen staat: „Functioneel kritisch zijn, dat ben je als Eerste Ka mer verplicht". ROB SEBES Zondag is de uitzending van Het Cat pi tool (Ned.3. 12.00 uur) aan deze af faire gewijd. Gasten zijn onder meer voorzitter Hans van Mierlo (D66). Eerste-Kamerlid Herman Tjeenk Willink (PvdA), en commissaris van de koningin in Groningen Henk Vonhoff (VVD). (E EN WISKE DE BEZETEN BEZITTER I Uitgeverlj/Wavery Productions PREMIER LUBBERS: (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Premier Lub bers wil graag de „hier en daar gewekte" indruk wegnemen dat het ook in de persoonlijke sfeer niet botert tussen hem en zijn partijgenoot Kaland, de voorzitter van de CDA-fractie in de Eerste Kamer. „Ik denk dat ik ook Kaland een plezier doe door dit even te zeggen", verklaarde de premier gisteren op zijn wekelijkse perfsconferentie. Hij voegde er aan toe dat hij de Zeeuwse se nator al heel lang kent. „Daar door sla ik een bepaalde ge meenzame toon tegen hem aan en dat wekt kennelijk misver standen". Op een partijraad van het CDA had Lubbers se nator Kaland aangeduid als de- „onderkoning van Zeeland" en „de man die al 25 jaar in het gas zit". Volgens de premier was dat absoluut niet negatief bedoeld. „Ik wilde hem alleen nog even feliciteren met een jubileum". De minister-president erkende dat hij met Kaland van mening verschilt over de rechten van de Eerste Kamer. Als de senaat er bij blijft, zoals Kaland wil, dat zij het werk van de Tweede Kamer moet kunnen overdoen, „dan is zij op de verkeerde weg". In dat geval zou Lubbers graag zien dat het vetorecht van de Eerste Kamer wordt veranderd in een terugzen- dingsrecht. „Ja, dat lijkt me dan de enige weg. Anders lo pen we het risico dat we in im passes terecht komen". De premier doelde erop dat de Eerste Kamer niet (zoals de Tweede Kamer) door de rege ring ontbonden kan worden. Als een kabinet aftreedt van wege een verschil van mening met de Eerste Kamer, dan ko men er wel verkiezingen, maar alleen voor de Tweede Kamer. De senaat wordt eens in de vier jaar gekozen door de twaalf colleges van provinciale staten in ons land. (Van onze parlementaire redactie) BILTHOVEN Het Rijksin stituut voor de Volksgezond heid en Milieuhygiëne (RIVM) in Bilthoven is kandidaat voor de vestiging van een Europees Milieubureau. Alle twaalf EG- landen hebben zich kandidaat gesteld voor het milieubureau, maar volgens het ministerie van VROM zijn alleen Neder land, de Bondsrepubliek en En geland serieus kanshebber. Het Milieubureau krijgt tot taak het wetenschappelijk onderzoek in de twaalf EG-landen te coördi neren en gegevens centraal te verzamelen. Bij calamiteiten waarschuwt het Milieubureau de betrokken landen. In het voordeel van het RIVM is dat dit instituut nu reeds interna tionale milieugegevens regis treert, onder meer van meet netten in Polen en Hongarije. Bovendien wordt Nederland sedert de publicatie van het ambitieuze Nationaal Milieu Beleidsplan (NMP) gezien als voortrekker op milieugebied. Het is de bedoeling dat het mi lieubureau''zwaar wordt opge tuigd', aldus een woordvoerster van VROM. Het bureau kan in de regio Bilthoven maximaal een kleine honderd arbeids plaatsen opleveren. tiet was op een van die grijze druilerige januaridagen dat de Tweede-Kamerfractie van Groen 'Links bijeenkwam om te discussiëren over het imago van de partij. „We komen de laatste tijd niet meer zo goed uit de verf", sprak aanvoerster Ria Beckers op zorgelijke toon. „De andere partijen gaan steeds vaker met onze groene onderwerpen aan de haal en bovendien schijnt er sinds de ontwikkelingen in Oost- Europa een doem op het woordje 'links' te rusten". De aanwezigen knikten bedrukt. „In de media worden we ook al haast niet meer genoemd", zei Andrée van Es, de malaise verder uittekenend. „Ik heb de laatste tijd enkel een paar cartoons over ons gezien en daarin werden we nog belachelijk gemaakt ook. Positieve publiciteit, ho maar!" „Kortom: we moeten ons imago oppoetsen", concludeerde Paul Rosenmöller vastberaden. Hij wilde er nog achteraan roepen dat ze de barricaden op moesten, zoals hij jarenlang als FNV-actieleider in de Rotterdamse haven had gedaan, maar dat wist hij nog net in te slikken. Niemand merkte dat trouwens, want Ina Brouwer had het woord al genomen. „Heel goed, Paul!", reageerde ze. We moeten iets doen waardoor we weer eens op een aardige manier in het nieuws komen, iets waardoor de mensen zeggen: hé, dat Groen Links is toch zo gek nog niet!" Een instemmende glimlach streek over het gezicht van Ria Beckers. „Okee mensen", sprak ze strijdbaar, „we moeten dus een onderwerp verzinnen waarmee we ons kunnen profileren. En dan liefst iets dat de mensen niet direct van ons verwachten". Er viel een diep stilte die zeker een minuut duurde. „Ik heb het!", riep Paul Rosenmöller opeens. „Ik erger me al heel lang groen aan die seksprogramma's van Veronica en Veronique". „Kijk jij daar dan naar?", vroeg Andrée van Es met een vies gezicht. „Nou nee, niet expres althans", verweerde Paul zich. „Maar ik kom die kleffe zooi wel eens per ongeluk tegen. Déér moeten we eens tegen protesteren! Vrouwen worden er neergezet als een stuk vlees of een erotisch gebruiksvoorwerp! Bah!" Allen applaudisseerden. „Afgesproken!" riep Ria enthousiast. „Ik weet trouwens een prima manier om dat naar buiten te brengen. We moeten zorgen dat we in één of ander praatprogramma op tv komen. Bij Sonja bijvoorbeeld". Uitstekendzei Paul Rosenmöller. „maar wie van ons gaat de boodschap uitdragenJij of Ina of Andrée„Ben je gek?", riepen de drie vrouwen in koor. ..Je moet zélf gaan, joh. Het komt nog véél b r over als een man dat doet. Paul knikte. „Jullie hebben gelijk. Ik zal wel contact met Sonja Barend zoeken En zo zagen afgelopen zondagavond ruim drie miljoen kijkers hoe Paul Rosenmöller bij Sonja op bezoek kwam om het nieuwe profielversterkende Groen Linkse ei te leggen. Maar net als in het leven van alledag pakken ook in de politiek bepaalde zaken wel eens radicaal anders uit dan de bedoeling was. Tot verbijstering van Rosenmöller en zijn collega's werd het ei van Paul ten overstaan van de camera's door vier vrouwen Sonja incluis, kapotgetrapt. Voor een reactie op Rosenmöllers aanklacht had Sonja de journaliste Yvonne Kroonenberg uitgenodigd, onder meer werkzaam voor Playboy, benevens twee jongedames die wel eens in de door Paul verfoeide programma's uit de kleren waren gegaan. Gevieren vroegen zij zich af waar Paul zich eigenlijk druk om maakte. Was de tijd van dat militante feministische gedoe niet een beetje voorbij? Mooi bloot is niet lelijk! En is er nu echt sprake van een seksgolf op televisie? Nee toch, Paul? Het gaat om drie maal per week twintig minuten onschuldige erotica, weliswaar van nogal ranzig commentaar voorzien, maar alia, men hóéft er toch met naar te kijken? Zo voeren de dames voort terwijl Paul steeds roder en kleiner werd. Een schrale troost voor hem was dat even later in Achter Het Nieuws bekend werd gemaakt dat Groen Links volgens de laatste opiniepeilingen op een zetel winst stond. Maar ja. toen die enquête werd gehouden was Paul nog niet bij Sonja geweest. TRUBBELS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 5