Arie Loef hoopt op
clementie schaatsbond
voetballerlei
ric Groeleken betaalt
seen cent aan belasting
Games
Eddy Schurer werpt
schuchterheid af
lORT
ftncLe Qouna/nt
ZATERDAG 27 JANUARI 1990 PAGINA 11
E ilders dichtbij rentree
ientree van Theo Snelders bij Aberdeen is nog slechts
kwestie van tijd. De doelman van de Schotse topclub, die
rin^december een derde operatie aan zijn meniscus onder-
'is maandag weer in training gegaan en verwacht over
ni9*weken weer in competitieverband in actie te komen.
ach-
er gouden schoen voor Preud liomine
e'halisten, bondsofficials en scheidsrechters hebben Mi-
1, Ipreud'homme uitgeroepen tot voetballer van het jaar
me; in België. De doelman van KV Mechelen kreeg 386
n.auien. Twee jaar geleden kreeg hij de „Gouden Schoen"
al- Mare Emmers (209) werd tweede en Mare Degryse
Michel Preud'homme (links,
naast Aad de Mos) is België's
beste.
FOTO: ANP
Wuttke heeft nieuwe werkgever
Wolfram Wuttke van FC Kaiserslautern heeft een nieuwe
werkgever gevonden. De 28-jarige middenvelder, die bij zijn
huidige club in ongenade is gevallen, tekent binnenkort een
contract bij de Spaanse tweede-divisieclub Espanol. De club uit
Schotland niet zuinig
De Schotse voetbalbond is niet zuinig in de voorbereiding op
de eindronde van het wereldkampioenschap. Het trainings
kamp van het nationale elftal is van 23 tot 31 mei vastgesteld
in de Portugese badplaats Estoril. De WK-ploeg zal al van 11
tot 13 februari in Genua verblijven, waar Schotland twee
van zijn drie groepswedstrijden speelt. De reis is bedoeld als
verkenning van het stadion en het Grand Hotel Bristol te
Rapallo waar de Schotten zullen verblijven en de kamerprij-
zen per nacht rond de 400 gulden liggen.
Stefan Rehn is bankzitten beu
Stefan Rehn heeft een contract getekend bij IFK Göteborg.
De Zweed was het bankzitten bij Everton beu. Sinds hij be
gin dit seizoen bij de Engelse topclub kwam, speelde hij
slechts één wedstrijd in de league. Het kostte hem zijn plaats
in de selectie van het Zweedse nationale elftal. Rehn tekende
voor twee jaar bij IFK.
Maradona dreigt weer met vertrek
Diego Maradona heeft, niet voor de eerste keer, gedreigd Na-
poli te verlaten. De Argentijn kreeg deze week een repri
mande nadat hij toch „maar enkele traininkjes" had gemist.
Maradona zegt de kritiek op zijn functioneren op en om het
veld moe te zijn. De aanvoerder van de koploper in Italië wil
een gesprek met voorzitter Ferlaino.
Printer door dubbele armbreuk niet naar nk
'IJlHOVEN De
zeeltijsbaan van Assen is
Weekeinde het toneel
g°ot| de Nederlandse
0k_ ats-kampioenschap-
voor dames en heren.
r de begeleidingscom-
kernploegen (BCK)
toiJ belangrijk titeltoer-
n omdat er nog diverse
en (tickets te vergeven
Alleen de deelne-
l van de allrounders
Veldkamp, Ben van
Iiurg en Herma Meijer
vast. Voor de dames
jog drie plaatsen be-
baar en de heren rij-
om twee startbewij-
iprintersploegen worden
(e hand van de uitslagen
jsen samengesteld. Hen-
<an der Meer, Leo Visser
pristine Aaftink verdedi-
fanaf vandaag hun titels,
i afwezige is sprintkampi-
Arie Loef. Nederlands
i man op het ijs brak vo-
|veek zijn arm nadat hij
hets tuimelde.
kwakte de afgelopen
den zelden tegen het ijs.
-jarige sprinter uit Eind-
stijl beschouwde dat als een
jnlijke triomf omdat in
Ine rieden menige buiteling
danig frustreerden. Hij
*1 zijn valangst te hebben
rn- onnen, maar vorige
t-: 3 tuimelde de HTS-stu-
9as' van z'n mountain-bike.
taat: een dubbele arm-
Gevolg: de Nederlandse
ititel gaat over in andere
in en zijn startbewijs
rHtJ het wereldkampioen-
irqenin Tromsö zal ter discus-
ej p?an. „Ik kan alleen maar
ei_ 1 dat de BCK mij een
geeft", laat Loef de
I ische commissie van de
weten.
Ih het verleden kocht Loef re
gelmatig een kaartje voor het
kleine ijsbaantje in het Belgi
sche Lommei. Samen met een
vriend sleutelde hij dan uren
aan zijn bochtentechniek. De
Belgische „curven" leken
maar weinig op de bochten
van de Nederlandse ijsbanen.
Bovendien hadden de bouwers
kort naast de baan een beton
nen muur opgetrokken. On
danks, of misschien wel dank
zij deze ongemakken overwon
Loef er zijn angst voor valpar
tijen.
Nuchter
Op het ijs blijft hij tegenwoor
dig redelijk staan. Met fietsen
heeft Arie Loef meer proble
men. Op de tweede dag van
het trainingskamp in het Itali
aanse Collalbo gleed de Bra
bander door de winterse om
standigheden op een weiland
hard onderuit. „Ik moest plot
seling uitwijken. Door die on
verwachte beweging lag ik in
eens op de grond. Aanvanke
lijk had ik behoorlijk veel pijn
aan mijn been en enkels, maar
de dokter constateerde later
een dubbele armbreuk. Maar
ik ben er vrij nuchter onder
gebleven. Tot dusver heb ik
ieder jaar wel wat gehad. Ik
had deze blessure kennelijk
nog te goed".
Zijn deelneming aan het we
reldkampioenschap in het
Noorse Tromsö, op 24 en 25 fe
bruari, kwam hiermee op de
tocht te staan. Omdat hij het
NK in Assen slechts vanaf de
tribune kan volgen en de be
geleidingscommissie kernploe
gen (BCK) aan de hand van de
ranglijst dé WK-selectie be
kendmaakt, hoopt Loef op cle
mentie. „In het verleden is'In-
grid Haringa (voormalig
sprintkampioene, red.) op een
later tijdstip getest. Zij was tij
dens het NK ziek. Op grond
van die test werd zij ook naar
het WK gestuurd. Bovendien
heb ik gezien mijn tijden ook
recht op het wereldkampioen
schap", meent de nationale
kampioen op 500 én 1000 me
ter.
Loef is, nadat Jan Ykema af
scheid nam en in een bobslee
stapte, Nederlands snelste man
op ijs. Hij ontfermde zich als
het grote talent over de erfenis
van de Friese ras-sprinter die
in het verleden ook wel eens
het ijs ongewild met andere
ogen bekeek. De Eindhove-
naar nam zonder problemen
de fakkel op de 1000 meter
over, hij scherpte het Neder
lands record tot 1.14,03 aan.
Het sprintrecord staat nog
steeds op naam van Ykema,
gevestigd in zijn zilveren rit op
de Olympische Spelen in Cal
gary: 36,76.
Van een 36'er droomt Arie
Loef alleen nog maar. Zijn
persoonlijk record staat op
37,69. In de aanloop naar het
seizoen werkte de sprintkern
ploeg van bondscoach Eppie
Bleeker hard aan de eerste
dertig meter van de sprint.
Testen hebben uitgewezen dat
daar de meeste winst geboekt
kan worden. Maar die arbeid
ging ten koste van de tweede
sprintafstand, de 1000 meter.
Bij de Nederlandse afstands
kampioenschappen was het
verval van Loef in de laatste
ronde bijvoorbeeld veel te
groot.
Automatisme
„Starten moet een automatis
me worden. Een kwestie van
veel doen en een goede coördi
natie. We 'hebben inderdaad
veel getraind op de startsnel
heid. Helaas zijn er nog geen
bijzondere tijden uitgerold. Bo
vendien is die training ten
koste van de 1000 meter ge
gaan. Maar dat probleem ken
de Mey (de huidige wereldre
cordhouder met 36,45 op de
500 meter, red.) vorig jaar ook.
Maar ik relativeer het altijd.
Ik schaats nu twee jaar en heb
veel progressie gemaakt".
De nationale sprint-selectie
staat de laatste jaren in de
schaduw van met name het
Russische en Oostduitse ge
weld. Om het gat met de we
reldtop te dichten, pleit Loef
voor een speciale groep van
jonge sprinttalenten. „De hui
dige Nederlandse allround-top
is voornamelijk gebaseerd op
Jong Oranje. Zo'n groep zou
ook stimulerend voor het ni
veau van de sprinters zijn. In
Friesland bestaat zo'n sprin-
tersploeg. En het resultaat was
er met Jan-Jan Brouwer, die
op de afstandskampioenschap
pen de vierde plaats haalde".
De sprinters hebben in eigen
land op dit moment grote con
currentie van het langebaan
schaatsen. Loef heeft een op
merkelijke visie. „Ik vind het
EK bijna hetzelfde als het
WK. Alleen Eric Flaim voegt
iets toe aan het wereldkampi
oenschap. Bij de sprint ligt dat
verschil heel anders. Het ni
veau is veel breder, Amerika
nen, Canadezen en Japanners.
Daarom vind ik het zo jammer
dat er geen EK voor ons be
staat".
Spectaculairder
„De sprint is veel spectaculair
der. Mensen buiten Nederland
komen alleen maar voor de
500 meter. Bij de kilometer lo
pen veel mensen al weer weg.
Het is net als de Amerikanen
zeggen: „De tien kilometer is
net zoiets als het kijken naar
het groeien van gras Ik vind
de tien kilometer ook uiterma
te saai. Misschien is de 10.000
meter zaterdag door de storm
wel interessant. Ik wil wel
eens zien of de schaatsers net
zulke vlakke rondetijden kun
nen rijden als in Heerenveen.
De vijf kilometer vond ik
vroeger al veel te lang. Al die
Arie Loef: „Gezien mijn tijden heb ik recht op het WK"
tie".
De komende dagen moet Arie
Loef de training beperken tot
duurwerk. Snelheidstraining
is nog niet mogelijk. „Ik heb
de meeste trainingen wel ge
had. De conditie is goed. Op
dit moment ontbreekt me de
mogelijkheid voor de specifie
ke snelheidstraining. Maar ik
denk op tijd klaar te zijn voor
het WK. Afgemeten aan mijn
tijden hoor ik er bij te zijn. Het
zal overigens een zware klus
worden om drie man bij de
eerste twintig te krijgen. Maar
onze tijd komt wel weer".
BERNIE VAN UNEN
-keSTE NIET-JOODSE VOETBALLER IN ISRAËLISCHE COMPETITIE
ich-
3wis?HEDE Zijn moe-
leeft zo haar beden-
In; zoon-lief voor
^•laanden naar Israel.
Hand dat al jarenlang
somber wereld-
Bs zorgt omdat Israe-
^an Palestijnen elkaar
het leven staan-. Een
waar Eric Groeleken
öyaal belegde boter-
verdient - nee, het
haar liever geweest
ij in, pakweg, België
;aan voetballen. Maar
niet anders. Zelf is
Groeleken, even te-
in het regenachtige
m. lede, dik tevreden
'"Ie overstap naar Mac-
'!°gIïaifa. „Ik heb opti-
/aie geprofiteerd van de
penemen bij FC Gronin-
<0g recaire situatie, waarin
■oningen zich bevindt, is
'zaam bekend. De noor-
j eredivisieclub leefde
mg door toedoen van
Jlistische optreden van
Hgglrzitter Renze de Vries
ll te grote voet en moet
u voor bloeden. De club
en schuldenlast van bij
gen miljoen gulden met
hee, ontving daarnaast
Ikonrolg van een zwart geld-
ckap een naheffing van de
Jitwfover 1984 van ruim één
led ti gulden en kan over de
aen vier seizoenen nog
jn op forse belasting
eden en dito boetes. Om
^ftiditeitsproblemen tege-
komen, bleek FC Gro-
niet ongenegen spelers
hand te doen. Het ge-
jas dat de club rond de
ling, toen FC Gronin-
jh in Israël voorbereidde
tweede helft van de
Eric Groeleken
bij Maccabi Haifa, dat
op zoek bleek naar een buiten
landse aanvaller.
Groeleken hapte gretig toe.
„Omdat het avontuur me wel
trekt en het geld goed is. Ik
vang meer dan in Groningen,
veel meer. En wat helemaal
leuk is: ik betaal in Haifa geen
cent aan belastingen", lacht
hij. „Bovendien was de situatie
in Groningen tamelijk uit
zichtloos. Ik werd daar niet
echt vrolijker van. Er heerst
een grafstemming. Ze zitten in,
het Oosterpark echt in elk
kantoortje te vergaderen over
de vraag hoe de problemen op
gelost kunnen worden. Ik zie
het somber in voor de club".
Salaris
Als speler merkte Groeleken
weinig van de financiële pro
blematiek. „Het houdt de
groep natuurlijk bezig, dat
wel. Maar er werd verder wei
nig over gesproken. Daar was
ook eigenlijk geen reden voor,
omdat we ons salaris steeds
keurig op tijd kregen. Vraag
me niet hoe dat lukte, maar
het geld kwam elke maand
keurig op tijd binnen", zegt
Groeleken die in sportief op
zicht een lichtpuntje ziet in het
duistere bestaan van FC Gro
ningen. „Het zal de spelers tot
het uiterste motiveren. Veel
jongens zullen zich de komen
de maanden willen bewijzen
om weg te kunnen komen. Dat
kon wel eens een hele sterke
invloed hebben op de presta
ties".
zitten in Israël. De ontvangst
bij zijn nieuwe werkgever
Maccabi Haifa was perfect. „Ik
weet toch hoe het in Neder
land gaat als er weer een bui
tenlander is binnen gehaald.
Dat soort jongens wordt met
een scheef oog bekeken, je ziet
ze als indringers. In Israel
werd ik meteen opgenomen in
de groep. Voor m'n eerste
wedstrijd, die tegen FC
Utrecht, wenste iedereen me
„good luck". Dan gaan we in
Nederland toch anders met
buitenlanders om".
Unicum
Het heeft er volgens Groele
ken alles mee te maken dat hij
in de Israëlische competitie de
eerste niet-jood is. Een uni
cum. „Dat merkte ik al gelijk
toen ik in Israel landde. Kreeg
ik meteen vijftien fotografen
op me af. Het was nog net
geen Italië, maar het leek er
veel op. Het is een beetje Zuid-
europeaans, de manier waarop
ze de sport beleven. Dat merk
te ik ook tijdens een wedstrijd
bespreking. Een bepaalde
speler werd niet opgesteld, dat
begreep ik ten minste - en wat
doet die jongen? Die gooit kei
hard een glas kapot tegen de
muur! Ik lag onder de tafel
van het lachen. Niemand zei
er verder wat van. Want
scherven brengen geluk, hè.
Ze zijn daar kennelijk heel bij
gelovig".
Hij laat vervolgens een Israëli
sche krant zien die via een
hele pagina in het Hebreeuws
uitgebreid berichtte over de
komst van de Nederlandse
voetballer. „Gaat helemaal
over mij, ja. Leuk stukje hè",
wijst-ie op het volstrekt onbe
grijpelijke verhaal. „Ach, het
schijnt niet zo moeilijk te zijn
om de taal te spreken en be
grijpen. Maar dat schrijven zie
ik me nog niet zo snel leren".
Groeleken ziet weinig aanpas
singsproblemen. „M'n ploegge
noten slepen me er wel door
heen. Ik ben al bij een paar
jongens thuis geweest en heb
gemerkt dat de sfeer heel goed
is. Bovendien komt m'n vrien
din binnenkort ook over". Hij
woont inmiddels in een hotel
in Haifa, een stad met 300.000
inwoners, waar de mensen
weinig merken van de span
ningen tussen Israëliërs en Pa
lestijnen. De levensstandaard
ligt er hoog, heeft Groeleken
gemerkt. Zo is een auto er on
betaalbaar. Om die reden zal
hij zijn Nederlandse wagen
binnenkort laten inschepen
richting Israël. „Want als je
daar een auto aanschaft, schijn
je echt een kapitaal kwijt te
zijn".
Ajax van Israël
Wat het voetbal zelf betreft,
stelt Groeleken dat hij goed te
recht is gekomen. „Maccabi
Haifa is een beetje het Ajax
van Israël, een club met een
vergelijkbare uitstraling. Het
voetbal leeft er flink. Bij een
topper zitten er toch dertig- tot
veertigduizend mensen op de
tribunes. Het niveau is heel
FOTO: DIJKSTRA
behoorlijk, heb ik gemerkt.
Het voetbal is vooral geba
seerd op techniek, ze kunnen
heel aardig met een bal uit de
voeten".
„De handelingssnelheid ligt er
lager dan in Europa, dat wel.
Ook fysiek zijn ze nog niet zo
veel gewend. Maar het voetbal
schijnt wel steeds beter te wor
den. Ze spelen veel tegen wes
terse clubs, zo kwam onlangs
FC Köln op bezoek. Daarna
gaan we Voor een week naar
de Sovjetunie voor een trai
ningsstage, ook daar kan de
ploeg er alleen maar op voor
uit gaan. En ik kom een keer
in de Sovjetunie. Dat maak je
toch niet elke dag mee".
TEUN STAAL
WERNHOUT De rol
die Eddy Schurer dit jaar
krijgt toebedeeld, is illu
stratief voor de status van
TVM.
De wielerploeg wordt in Ne
derland maar niet als de ge
lijkwaardige van Panasonic,
PDM en Buckler beschouwd.
Met Schurer als kopman zal
dat ook niet snel veranderen,
ook al roept ploegleider Cees
Priem tegen iedereen die het
wil horen, dat het hoog tijd
wordt om zijn team serieus te
nemen. Voor Priem valt te
vrezen dat ook in 1990 de
wens de vader van de gedach
te zal blijvep, want ondanks
een aantal versterkingen heeft
TVM geen ploeg waar de klas
se vanaf druipt. Tijdens de
perspresentatie in het Belgi
sche grensplaatsje Wernhout
werd deze week Jörg Milller
als kopman voor de Tour naar
voren geschoven. De ploeglei
ding dicht hem kansen voor
een plaats bij de eerste tien in
het eindklassement toe. Met de
aanwijzing van Jesper Skibby
als kopman voor de Ronde
van Italië heeft Priem zich re
alistischer opgesteld. De Deen
won vorig jaar een rit en ein
digde uiteindelijk als twaalfde.
Zo ook het kopmanschap van
Phil Anderson en Johan Ca-
piot in de klassiekers te verde
digen is.
Dat Eddy Schurer eveneens
een beschermde rol krijgt in
de klassiekers is op basis van
zijn prestaties enigszins verba
zingwekkend. De in Branbant
woonachtige Fries heeft on
miskenbaar talent, maar be
haalde vorig jaar niet één aan
sprekende overwinning.
Als het aan Schurer ligt, komt
daar dit jaar verbetering in.
Hij schrijft zijn gebrek aan ze
ges voor een belangrijk deel
aan pech toe. „Niet te geloven
zo veel tegenslag ik heb gehad.
Lekke banden, valpartijen en
twee plaatsen. Er leek geen
eind aan te komen", klaagt
Schurer, die desondanks een
Eddy Schurer
FOTO: PR
beschermde rol bij Priem heeft
afgedwongen.
Na afloop van vorig seizoen
vond Schurer het hoog tijd om
de schuchterheid af te werpen
en eens van zich af te bijten.
Hij eiste een beschermde sta
tus in de klassiekers op basis
van de vorderingen, die hij
hoe dan ook heeft gemaakt.
„Ik laat me niet meer de wet
voorschrijven", meldt een op
vallend strijdlustige Schurer.
„Ik weet wat ik kan en wat ik
wil. Als ik vertrouwen krijg
en in de koers voldoende
steun, rolt er beslist een keer
een goed resultaat uit".
Schurer heeft verder van
Priem de toezegging, dat goede
prestaties in de voorjaarsklas
siekers tot salarisverhoging zal
leiden. Schurer: „Ik verdien
niet slecht, maar vind wel dat
ik meer waard ben. Ik heb ook
flink spijt vorig jaar mijn con
tract met twee jaar te hebben
verlengd. Darmee heb ik me
zelf financieel tekort gedaan.
Die fout maak ik niet meer.
Het is billijk dat er een aan
passing van mijn contract
volgt als ik in de voorjaars
klassiekers goed presteer en
dus mijn beschermde positie
waarmaak. Ik wil me eindelijk
eens laten gelden".
f.
door Frank Werkman
Argeloos aantippen van de
toetsen van de knoppendoos,
die ons thuis een blik gunt op
de wereld, deed me eerder
deze week via de tv in
Auckland belanden. Te zien
was een aantal cricket-achtige
figuren, compleet in het wit op
een wat bruin-groene
ondergrond. Inzoemen op de
poppetjes gaf aan dat het ging
om vrouwspersonen. Nog was
niet helemaal duidelijk wat ze
precies deden. Tot echter één
dame close in beeld kwam en
zij liet zien wat de reden was
waarom die plaatjes op mijn
netvlies werden projecteerd.
De met lange witte rokken,
idem truien en dito
hoofddeksels uitgemonsterde
tantes beoefenden bowls, een
wel zeer Brits spelletje.
Bowls komt er in het kort op
neer dat je met een projectiel
in de vorm van een Gouds
kaasje vanaf enige tientallen
meters afstand moet proberen
zo dicht mogelijk in de buurt
te komen van een echt rond,
veel kleiner object. Een
tamelijk curieuze bezigheid,
die enigszins verwant is aan
het niet minder merkwaardige
maar dank zij Franse
invloeden inmiddels minder
mysterieuze jeu de boules.
Wat deden die bowlsters nu in
hemelsnaam in Auckland?
Ook dat werd ik betrekkelijk
snel gewaar. In die
Nieuwzeelandse stad worden
op dit moment de
Gemenebestspelen gehouden.
Of zoals de Engelsen dat zelf
noemen: de Commonwealth
Games, het podium voor
sporters uit alle delen van het
vroegere Britse wereldrijk.
Tot het moment van
ontdekking van die truttige
tota's wist ik niet beter dan dat
de Gemenebestspelen een
serieuze ontmoeting waren
van lieden die lichamelijk op
een redelijk hoog niveau
competitie bedreven. Niet
echter. Ook folkloristisch
kaasjerollen staat dus op het
programma. Dan zullen ze
daar in Auckland ook wel
darten, snookeren en
modderworstelen. Wat een
drama!
Later dit jaar staan in het
Amerikaanse Seattle de
Goodwill Games op het
programma en als je
commercials op kabelzender
CNN mag geloven dan wordt
ook dat een spektakel van de
bovenste plank. Met daar
natuurlijk weer allemaal
typisch Amerikaanse
activiteiten als rollerskaten en
show-wielrijden. Maar dan
ook nog eens verbaal en fysiek
ondersteund door die
vermaledijde cheergirls, die
rond hopsende, vol met veren
en pluimen gestoken middle-
class deerntjes, die via het
randgebeuren de schijn van
enthousiasme moeten
ophouden. Erbarmelijk.
Vorig jaar werden in
Karlsruhe weer andere Spelen
gehouden, de World Games.
De Westduitse televisie stond
dagenlang bol van
touwtrekken, paalklimmen en
klootschieten. Postume
erkenning voor Barend
Barendse en zijn Spel zonder
Grenzen. Maar wat een
ongein!
Waarom moet al die flauwekul
toch steeds op de televisie? Dat
is toch wel eens en nooit meer,
zou je denken. Maar nee hoor.
De ene Games zijn nog niet
afgelopen of de
openingsceremonie van de
volgende schiet al weer een
partij driftige doffers het
zwarte zwerk in. Als ze die
dingen nou van klei zouden
maken, kon al meteen op de
openingsdag een heel
onderdeel worden afgewerkt.
Maar nee hoor, die
evenementen moeten nog
veertien dagen duren ook.
Niet om aan te zien. En dan
heb ik het nog niet eens gehad
over de Stoke Mandeville
Games, de Gay Games en de
Twinning Games. Nog even en
er zijn meer Games dan
religies. En allemaal willen ze
nog serieus worden genomen
Kijk, dat ook deze sporters
graag hun krachten willen
meten met gelijk gestemde
zielen van elders, daar kan ik
best inkomen. Als ik goed zou
kunnen dominoën of
mikadoën wilde ik dat op
andersmans kosten ook wel
eens ergens anders op deze
aardkloot proberen. Liefst zo
ver mogelijk weg, lekker
zonnetje, prettige temperatuur
en zo. Maar ik zou nooit en te
nimmer op de televisie willen.
Dat zou ik m 'n familie niet
willen aandoen. Want die
heeft ook een knoppendoosje
en voor ze het weet is
Timboektoe in huis en ben ik
als opper-mikado in beeld. Ik
moet er niet aan denken. Er
zijn al genoeg truttige tros-
spelletjes met mensen die zo
graag op het scherm willen.
