„Zo'n entourage vind
je toch alleen hier"
'finale
llauwe blazer onder groen gevechtsjack
HOOGERVORST VINDT ZIJN DRAAI BIJ QUICK BOYS
:ees de rooy nieuwe directeur duindigt
'Ëeidóe&xittvrit
ZATERDAG 20 JANUARI 1990 PAGINA 31
KATWIJK - Een half jaar geleden
maakte Richard Hoogervorst de
bverstap van de Heemsteedse
hoofdklasser RCH naar Quick
Boys. Nog geen seconde spijt heeft
jje robuuste verdediger van die be
slissing gehad. „Vooraf stelde ik
jne er veel van voor. Ik kan je ver
tellen dat het in alle opzichten nog
beter is dan ik had gedacht. Na-
iuurlijk, Quick Boys maakt een
goed seizoen door, maar los van
dat: de accommodatie, de entoura
ge, de organisatie en de beleving
lie je hier aantreft, vind je volgens
iij nergens anders in het amateur-
oetbal. Waar speel je in een half
{aar tijd negen oefenwedstrijden te
len betaalde clubs?".
[et name over de publieke belangstel-
ig bij Quick Boys is Richard Hooger-
[orst. die zich een vaste plaats in de
hoofdmacht verwierf, te spreken. „Wat
fr op Nieuw-Zuid naar een oefenwed-
(trijd komt kijken, haalden we bij RCH
net eens in de competitie. Daar had je
!r gemiddeld zevenhonderd. Duizend
k-as een uitschieter", aldus de 26-jarige
Hoogervorst, die vorig jaar met Racing
riub Heemstede algemeen amateurkam-
|ioen van Nederland werd.
Alles meegemaakt
)at laatste is precies de reden van zijn
(verstap naar Quick Boys. „Ik had alles
tieegemaakt bij RCH. Het kon alleen
naar minder worden. En toen belde
Juick Boys. Ik ging in die tijd al vaak
nj het zaterdagvoetbal kijken en had na-
uurlijk ook wel in de gaten dat dat veel
lubliek trok en nog steeds trekt. Qua
pel is het anders dan het hoofdklasse-
ioetbal: meer op kracht dan op tech-
iiek. met lange halen en een statische
porhoede. Nou, ze zeggen van mij dat
ik een krachtige jongen ben, dus dacht ik
er wel op mijn plaats te zijn. Plus natuur
lijk het feit dat Quick Boys een trainer
gehaald had die ik goed kende en waar
mee ik erg goed kon opschieten".
Die trainer was zoals bekend Nick Stien-
stra, de oefenmeester van RCH, die
voordat hij daadwerkelijk -bij Quick
Boys aan de slag zou gaan, overleed. De
trainer was als coach van het Kleurrijk
Elftal één van de slachtoffers van de
vliegramp bij Zanderij in Suriname. Ve
len dachten dat Richard Hoogervorst
vanwege het overlijden van Stienstra af
zou zien van een overstap naar Quick
Boys, maar dat gebeurde niet. „Kijk, ik
ging natuurlijk niet alleen voor Nick
naar Katwijk Quick Boys rekende op
mij en ik vond dat ik de afspraak die ik
met de club gemaakt had niet kon afzeg
gen. Ik besloot in ieder geval te gaan kij
ken of het me zou bevallen. Wel, na een
week was me dat al duidelijk".
Met zijn huidige trainer, Melbi Raboen,
kan Hoogervorst eveneens goed opschie
ten. Dc speler had enkele maanden gele
den, tijdens een oefenwedstrijd tegen
Ajax, een aanvaring met de eigenzinfiige
Hagenaar, maar daarover wil Hooger
vorst niet meer praten. „Het was een
misverstand tussen trainer en speler.
Dat is alles. Meer zeg ik er ook niet
over".
Eéneamilie
Wel aanspreekbaar is Hoogervorst over
Raboens werkwijze bij Quick Boys.
..Deze man bewijst dat je weldegelijk als
buitenstaander iets kunt veranderen in
Katwijk. Hij heeft veel bereikt binnen de
club. Iedereen traint bijvoorbeeld nu
drie keer in de week in plaats van twee,
wat voorheen gebruikelijk was. Het is
misschien voor beide kanten even wen
nen geweest, maar inmiddels ligt-ie heel
goed in de groep. Dat geldt trouwens
voor iedereen. Niemand valt er buiten
bij de huidige selectie en ook dat is Ra
boens werk. Hij kan een groep als geen
ander motiveren. En dat heeft succes.
Een succes van ons allemaal. Zijn slogan
luidt dat Quick Boys één familie moet
zijn; je moet samen voetballen, maar
ook samen lachen, samen huilen en sa
men dronken worden. Zo'n stemming
leeft er binnen de groep, die trouwens
uit tweeéntwintig eerste elftalspelers be
staat. Dat heeft hij heel slim gedaan, om
in de voorbereiding iedereen te laten
spelen. Ook de groten, die nooit ter dis
cussie stonden, heeft Raboen er naast
durven zetten. Zo kweek je betrokken
heid bij een complete selectie".
De speelwijze van Quick Boys wordt al
evenzeer door de in Haarlem woonachti
ge rots in de blauw-witte verdediging ge
roemd. Hoewel het niet het al eerder ge
noemde typische zaterdagvoetbal is,
waar Hoogervorst zichzelf vooraf zo ge
schikt voor achtte. „We spelen verzorg
der, intelligenter voetbal dan menig an
der. Aanvallend ook, met geen echte
laatste man die ver achter zijn verdedi
ging speelt, maar drie mandekkers en
een extra mannetje op het middenveld.
Dat brengt ook risico's met zich mee, ze
ker, maar aanvallend heb je gewoon
meer te vertellen. De stand maakt trou
wens duidelijk dat we het niet verkeerd
doen", aldus Hoogervorst, die moeite
heeft te omschrijven welke plaats hij in
het elftal inneemt. „Laatste man? Ik
vind van niet, want ik word immers ge
acht dc spits uit te schakelen. Mandek
ker is daarom misschien een betere be
naming. hoewel dat ook weer niet hele
maal klopt. Mandekker/voorstopper
/laatste man. hou het daar maar op".
Betaald voetbal
De prestaties van Quick Boys en verde
diger Hoogervorst met name zijn niet
onopgemerkt gebleven. Bekend is dat
het betaalde voetbal belangstelling voor
de in Katwijkse dienst voetballende
Haarlemmer heeft getoond. Hoogervorst
wil er (nog) niet veel over zeggen. „Er is
serieuze belangstelling, ja. En er zijn ge
elkaar de hand schudden. Dat is het voetbal waar
FOTO: HENK SNA TERSE
sprekken geweest, maar er is nog niets
rond. Je moet nuchter blijven. Nu zien
ze je, omdat je een lekkere seizoenshelft
draait, wel staan. Maar mocht het wat
minder worden dan zijn ze je zo weer
vergeten De prijzen worden aan het ein
de van het seizoen verdeeld, niet
eerder".
Richard Hoogervorst zegt wel graag de
overstap naar een profclub te willen ma
ken, mits dat te regelen valt met zijn
baan als vertegenwoordiger bij een lucht
vracht- annex expeditiebedrijf. „Welke
club belangstelling heeft getoond? Ehh...
dat zeg ik niet. Of dat AZ is? Dat was er
één inderdaad, er zijn er meer. Maar ik
heb helemaal geen zin erover te praten.
Ik voetbal bij Quick Boys en er bestaat
een kans, okee een grote kans, dat ik
volgend seizoen betaald voetbal speel.
Gaat het niet door, dan blijf ik op
Nieuw-Zuid. Die entourage ruil ik niet
in voor een andere amateurclub". Ook
aan een terugkeer haar RCH. waar
Hoogervorst toch van zijn zevende tot
zijn vijfentwintigste heeft gespeeld,
denkt hij niet. „Misschien later, als ik
ver in de dertig ben. Eerder niet".
Minder ver vooruitkijkend: volgende
week vangt de tweede competitiehelft
aan. Wat denkt Hoogervorst er van?
..Quick Boys wordt, denk ik. kampioen.
Althans, de kans is wel heel groot. Maar
we zijn nog niet eens over de helft dus er
moet nog hard gewerkt worden. Maar
het team is zo uitgebalanceerd dat ik
niet verwacht dat het nog heel erg fout
kan gaan met ons. Belangrijk is dat je te
gen de lager geklasseerde clubs de pun
ten blijft pakken. Je directe concurrenten
verslaan is leuk, maar daarmee alleen
word je geen kampioen. Wie die concur
renten zijn'1 Noordwijk en Rijnsburgse
Boys natuurlijk. Eén van de drie pakt ge
garandeerd de titel".
Op ARC na heeft Hoogervorst met alle
tegenstanders kennisgemaakt. En hoe
gek het ook mag klinken, aan de wed
strijd tegen Noordwijk (3-1 verlies) be
waart hij goede herinneringen. „Het re
sultaat was niet best, maar ik persoonlijk
voetbalde wel lekker. Lag ook aan die
spits die ik tegenover me had, die Bak-
keri Van zulke spelers hou ik wel. Hard
tegen hard. uitdelen en incasseren en na
afloop elkaar de hand schudden. Aan
spitsen die maar lopen te miezeren en
tegen de leiding te zeuren heb ik een
bloedhekel".
PAUL DE VLIEGER
ASSENAAR - „Het is nog een
fcaos binnen", zegt Cees (spreek
it Sees) de Rooy, de nieuwe direc-
ur van Duindigt op zijn tweede
/erkdag ietwat verontschuldigend
we_ ij het voorgaan in het kantoorge-
ge_ buwtje. Het lijkt het bekende
iak, huisvrouwen-introotje" om in elk
pval te zijn ingedekt tegen even-
Hen pele kritiek. Maar in dit geval is
netfet geen obligate opmeïking. Be-
)G-pek van accountants hebben ook
et kantoor van De Rooy (43) her-
an" :hapen in een janboel, waar open-
^R'eslagen ordners de slordig uitge-
iQOllald lijkende papierwinkel domi
neren. De Rooy, opvolger van de
aar de NDR vertrokken Rob Mil-
Lis-ers, vindt met enige moeite een
lekje, waar de verslaggever zijn
:hrijfgerei kwijt kan en staat ver-
olgens open voor wat een uiterst
metlezierig gesprek wordt.
oalsFs Ro°y blijkt een aimabele man,
ie openhartig van wal steekt en een wat
<jla_tinder formele indruk maakt dan zijn
,ma_ aorganger Milders. „Ik barst van de
n jn!eeen". zegt hij ergens in het gesprek.
igen^aar ecn Eroot aantal er van moet ik
the-!rsl aan ^et bestuur voorleggen alvo-
ns er mee naar buiten te kunnen ko
en". Wat resteert aan wel ontvouwde
annen om Duindigt op te stoten in de
4 lart der volkeren is evenwel nog vol-
4 )endc interessant. Maar daarover later.
1 trst even iets over de nieuwe directeur
3 if.
m e Rooy werd in 1946 in het Indonesi-
4 he Makassar geboren als vijfde kind
in een bestuursambtenaar. Nadat zijn
vader onder invloed van de naderende
omwenteling naar Suriname was ver
trokken bleef hij met zijn moeder nog
kort in Indié om daarna naar „Holland"
terug te keren. Het gezin vestigde zich,
zoals zo veel oud-Indiégangers, in Den
Haag. „Ik ben dus eigenlijk een vol
bloed-Hagenaar", zegt De Rooy met een
innemende glimlach op zijn open, door
een prcttig-wilde coiffure omgeven ge
zicht. Na HBS-A, middelbare hotel
school, een talenstudie in Lausanne en
een „papiertje marketing" kwam hij in
de reclame-wereld terecht. Hij werkte
zes jaar bij Nijgh en Van Ditmar, negen
jaar bij Van dc Biggclaar Compton en de
laatste jaren als zelfstandige met zijn ei
gen reclame- marketingbureau in Den
Haag.
Jongensdroom
Dc aanstelling tot directeur van Duin
digt betekent voor Cees de Rooy bijna
dc vervulling van een jongensdroom.
„Ja. dit is wel heel wat anders", geeft hij
toe. ..Het is een mooie kans om op m'n
43c mijn liefhebberij te combineren met
werk. Wat mij betreft is dit de laatste
baan. die ik ooit heb. Met andere
woorden; dit wil ik de rest van m'n le
ven wel doen".
De Rooy heeft het met nauwelijks ver
holen enthousiasme gezegd. Hij vertelde
eerder dat hij al van jongsaf aan in paar
den is geïnteresseerd geweest. Hij reed
zelf paard, deed aan kleine springtoer-
nooitjes mee („Ik heb over hoogtes van
anderhalve meter gesprongen; niet on
aardig") rfiaar zat nooit zelf achter een
paard. Hier en daar is hij ietwat voor
zichtig in zijn uitspraken, maakt duide
lijk in elk geval niet te willen worden ge
afficheerd als „springman". „Ik wil me
volledig inzetten voor het draf- en ren-
wezen", verklaart hij nadrukkelijk. Of
om het in wat duurdere termen te zeg
gen: „Ik wil me werpen op het organise
ren en initiëren van allerlei activiteiten,
die zowel Duindigt als de paardesport in
het algemeen nieuw elan kunnen geven.
Ik kan daarbij putten uit eigen, brede er
varing. Als ik mezelf moet typeren: ik
ben een praktijkman, die van aanpakken
houdt en een brede belangstelling heeft".
Hostesses
Cees de Rooy heeft, zoals het iedere
nieuw benoemde functionaris betaamt,
uiteraard al wel een aantal gedachten
over hoe het op Duindigt allemaal zal
moeten gaan verlopen. „We moeten pu
blieksvriendelijker zijn", zegt hij. „Daar
kan een aantal zaken toe bijdragen. Ten
eerste moet er naar mijn smaak het een
cn ander veranderen aan de kleurstelling
van het complex. Een fris verfje hier en
daar geeft al meteen een heel andere in
druk. Bovendien moet je de accommo
datie in zijn geheel een gastvrijer beeld
geven. Een bezoeker, en zeker een nieu
we. moet je dc indruk geven zich thuis
te kunnen voelen, zich geen vreemde
eend in de bijt te wanen. Je zou daartoe
kunnen denken aan het inschakelen van
hostesses. Het is toch veel aardiger als je
bij dc ingang wordt verwelkomd door
een charmante dame, die je wegwijs kan
maken dan door een veiligheids-beamb
te. Ook op het complex zou iedereen be
ter wegwijs gemaakt moeten worden.
Ook daarbij kun je denken aan een hos
tess, maar op zijn minst een betere be
wegwijzering. Hoe we aan die dames ko
men? We kunnen misschien samenwer
ken met bepaalde opleidingsinstituten.
Ook voor leerlingen kan het een goed
deel van de studie zijn hier praktijk-er-
varing op te doen. Dan snijdt het mes
aan twee kanten".
Stokpaard
Cees de Rooy, in zijn vorige jobs verant
woordelijk voor de gemeentelijke (Haag
se) campagne voor energiebesparing en
dealermeetings voor de petrochemische
indrustrie (zeg maar jaarlijkse feestjes
voor benzinepomphouders met een za
kelijke ondertoon), zit op zijn stokpaard.
Zonder zich direct te verliezen in hoog
dravende verhalen, zijn teksten moeten
eerder worden „gehaald", komt hij als
vanzelf op de te verbeteren commerciële
exploitatie van het terrein van Duindigt.
..We hebben daar (hij wijst naar buiten)
ecn middenterrein liggen. En dat ligt
daar maar. Daar moeten we iets mee
kunnen doen. Wat? Nou. je kunt denken
aan allerhande mogelijkheden. De pre
sentatie van alle mogelijke produkten. Je
kunt denken aan de show van een auto
dealer. maar ook aan fabrikanten van
met de paardesport verwante zaken als
tractoren, voertuigen, machines en der
gelijke. Het is dan wel zaak bm het mid
denterrein, dat je voor dat soort gelegen
heden kunt aankleden met hospitality-
units. toegankelijk te maken: een tunnel
of een brug. Maar dat zijn nog persoon
lijke ideeën, waar nog met het bestuur
over moet worden gesproken. Verder
moet Duindigt meer gebruik maken van
zijn mogelijkheden de faciliteiten, vol
doende parkeer- en zaalruimte, rustige
omgeving, te gelde te maken. Voor semi
nars, beurzen en dergelijke. Daar liggen
tal van mogelijkheden. Ook voor een
concours hippique bijvoorbeeld of meer
Cees de Rooy: „Het is toch leuker om bij de ingang welkom te worden geheten door een
charmante dame dan door een veiligheids-beambte.
FOTO: CEES VERKERK
Ladbroke
Eerste opdracht voor Cees de Rooy is
evenwel publiek te trekken voor het
paardesportgebeuren. In de optiek van
de nieuwe directeur van Duindigt is
Ladbroke. met zijn wedkantoren overal
in den lande, geen concurrent om be
vreesd voor te zijn. „Daar gaan de echte
gokkers heen", zegt hij. „Wij bieden
meer, willen meer gaan bieden. De
koersbaan moet aantrekkelijk zijn voor
de captain of industry, maar ook voor
Jan met de pet. Vandaar ook dat ik me
in twee gedaanten kan presenteren. Ik
draag een gevechtsjack met daaronder
een blauwe blazer. Zo kan ik in het veld
terecht, maar ook bij de zakenrelatie.
Want die laatste wordt steeds belangrij
ker. Ik zal de communicator zijn tussen
Duindigt en het bedrijfsleven. Paarde
sport is topsport met daaromheen de
mogelijkheden tot ander vertier". Waar
onder het spelen bij de totalisator.
In dat laatste verband heeft Cees de
Rooy nog een aardige uitsmijter. Is hij
zelf een gokker? „0,0", reageert hij reso
luut. „Absoluut 0,0". En na een verbaas
de blik van zijn gesprekspartner: „Ik
werd op kantoor altijd een saaie Piet ge
vonden, omdat ik nergens aan meedeed.
Geen voctbaltotootje. geen wedden
schap. niets. Waarom niet? Ik ben bang
dat ik het anders te leuk zou gaan vin
den
FRANK WERKMAN
ignummer...
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
Onder redactie van Peter van der Hulst en Paul de Vlieger
Doelsaldo
Madjoe beleeft op het eerste gezicht wei
nig genoegen aan het debuut in de lande
lijke zaaikorfbalcompetitie. De club uit
Rijnsburg staat na acht duels stijf onder
aan met nul punten en even duidelijke
doe/cijfers: 50 voor en 144 legen. Vorige
week beleefde het achttal met 21-0 bij
koploper ADO het grootste verlies tot nu
toe. Hei komt in zaalkorfbal bij de senio
ren zelden voor dat een ploeg in het ge
heel met scoort, laat staan dat een speler
bij een 18-0 achterstand een gele kaart
krijgt wegens tijdrekken. Dat overkwam
Peter van der Star ..Bil 18-0 riep de om
roeper om dat ADO de honderdste goal
kon maken en uil protest dat de scheids
rechter eerder een zuiver doelpunt van
ons afkeurde wilde ik die bal er eigenlijk
zelf in schieten. Onze aanval was toen
aan het rondspelen en gooide de ba! te
rug naar de verdediging en via twee me
despelers kreeg ik hem in handen. Ik had
mij nog niet omgedraaid om op onze
korf te mikken, of de scheidsrechter komt
op mij af en geeft geel. omdat hij het tijd
rekken en spelbederf vond. Hij wist na
tuurlijk niet dal ik een eigen goal wilde
maken, maar ik vraag mij af of zoiets
bij korfbal wel verboden is".
Wij van Hutspo(r)t hopen dat Peter Star
om zijn olympisch aandoende optreden
vrijspraak krijgt, maar vragen ons ook aj
hoe het doelsaldo van Madjoe zal wor
den. nu er nog zes wedstrijden te gaan
zijn...
Bezuinigen
Als oprecht amateur betaal je gevJoon
voor de kosten, die jouw sport met zich
meebrengt. Die sponsor, die voor je team
de reiskosten bij de verre uitwedstrijden
betaalt, is al mooi meegenomen. Bij de
badmintonners van Flair waren vijftig
cent per kilometer beschikbaar. Althans,
dat was volgens de eerste leamspelers de
afspraak. Dus kwam de irritatie toen het
bestuur van de inmiddels sponsorloze Al
pheuse club voor de verre rit naar Sneek
slechts vijftien cent voor haar eersteklas
ser over had (en dan nog te weten dat een
andere sponsor voor die vijftig cent ga
rant wenste te staan). Een bezuiniging
over driehonderd kilometer van een goe
de honderd gulden.
Eigenlijk een bedrag ter grootte van een
druppel op een gloeiende plaat, maar ook
een druppel, die een emmer deed overlo
pen. Het gehele team had prompt de flair
niet meer om naar Sneek af te reizen en
zadelde het bestuur met een kostbare re
kening op. De reglementaire drie punten
in mindering betekent, dat Flair niet vei
lig is voor degradatie. Uit het boetegeld
had zeker twee maal de kostbare reis
naar het verre Friesland gemaakt kun
nen worden.
Over bezuinigen gesproken...
Rugnummer
Soms wordt het je als neutrale toeschou
wer niet gemakkelijk gemaakt. Een pro
grammaboekje met daarin de opstellin
gen en de rugnummers van beiae teams
kan dan uitkomst brengen.
Moeilijker wordt dal als een kecpster
geen keuze tussen de nummers één en
twaalf kan maken...
Blessure
Veelvuldig worden we met blessures ge
confronteerd. waarbij de meest uiteenlo
pende oorzaken voor die kwetsuur zijn
aan te wijzen. Maar een tienkamper aie
tijdens hel tanden poetsen door zijn rug
gaal.
Die is zelfs voor ons nieuw...
