De komende tien jaar is 't erop of eronder" IJdelheid voor man en vrouw NEE Forceville-Van Roti moei VAN HUIS UIT EcidócSornxmt maandag a ,De strijd tegen salmonella hebben we allang verloren" •Vorige maand stierven twee hoog bejaarde bewoners van een verzor gingstehuis in Urk aan een 'voed selvergiftiging' door de salmonella- bacterie. Op het eerste gezicht een ,'vreemd bericht, want je zou den- deen dat in onze tijd van hygiëne en ^antibiotica zo'n ziekte uit de oude Idoos niet voor zou kunnen komen. ♦J^Jiets is minder waar. „Ons hele 'ecosysteem, ons milieu, zit vol met deze bacterie", zegt dr J. Huisman, professor sociale geneeskunde aan 'de Erasmus Universiteit in Rotter dam, en erkend deskundige op het •gebied van infectieziekten. „Je kunt geen schepje water uit een sloot halen of het zit erin. Nee, de strijd tegen de salmonella hebben we eigenlijk allang verloren". Salmonella krijg je bijna altijd bin nen via besmet voedsel. Van deze bacterie bestaan tientallen soorten, die weer onder te verdelen zijn in duizenden types, maar de salmo nella die in Nederland het meeste toeslaat is van het type salmonella tyfimurium. Krijg je die in over maat binnen, dan ontstaat er meestal een beeld van voedselver giftiging. Na een halve dag tot en kele dagen treden dan de bekende verschijnselen op van misselijk heid, soms braken, buikpijn en di arree. De patiënt voelt zich beroerd en heeft koorts. Dit duurt zo'n dag of vijf en daarna nemen diarree koorts en buikpijn weer af. Dit overkomt elk jaar zo'n 150>000 Ne derlanders en kost, naar schatting van Huisman, de Nederlandse sa menleving honderd miljoen gulden per jaar. Helaas laat de salmonella-bacterie in enkele gevallen echt zijn tanden zien. Als de weerstand van de pa tiënt niet groot is - zoals bij hoog bejaarden, zieken, en tegenwoordig ook aidspatienten - dan kan de bacterie vanuit de darm het bloed in klimmen met een ernstig tyfus- achtig ziektebeeld tot gevolg. Dit kan bij hen net de druppel zijn die de emmer doet overlopen. Zeker weten doet men niet, maar men schat dat 40, en misschien wel 60, van dit soort patiënten elk jaar sterven aan een bijkomende voed selvergiftiging door deze bacterie. Wat daartegen te doen? De ziekte is eigenlijk alleen te voorkomen door hygiënische maatregelen. U kent ze wel. Handen wassen na toiletbe- zoek, niet eten van rauw kalfs- of varkensvlees, zorgen voor proper keukengerei en schone handdoe ken. Sinds een maand of wat raadt de Hoofdinspectie van de Volksge zondheid ook aan om kippevlees door en door te verhitten, een eitje aan twee kanten te bakken of liefst 9 minuten te koken en niet zelf mayonaise of bavaroise te maken. (Daarover straks meer). Dat gaat dus 150.000 keer per jaar mis. Zelfs in de tempels van hygiëne, de zie kenhuizen, gaat dat geregeld mis. Uit een onderzoek bij mensen die in een ziekenhuis waren overleden, bleek dat 5 procent van hen vlak voor hun dood de salmonella-bacte rie in hun bloed had! Hoe kan dat nou? Gehaktbal Dat komt omdat varkens- en kalfs vlees, en nu ook kippevlees en eie ren, in hoge mate besmet zijn met salmonella. „Neem nou de gemid delde Nederlandse gehaktbal", zegt Huisman. „De kans dat die bal geïnfecteerd is, ligt tussen de 20 tot 30 procent". Bijna een op drie dus! Nu zul je daar niet direct ziek van Worden, want doorgaans zitten er niet zo heel veel bacteriën in. Maar er hoeft maar dat mis te gaan in de keuken of de boot is aan. Bijvoor beeld. Op een bord waarop een be vroren bal heeft liggen ontdooien, en dat een dag of wat niet is afge wassen, kan een duizelingwekken de bacterie-explosie plaats vinden. Hoe ondoorgrondelijk de wegen van de salmonella kunnen zijn, bleek uit een onderzoek van een op het oog smetteloze maar 'verdachte' keuken van een restaurant in het Limburgse. De Keuringsdienst van Waren stond er boven op, had alles onderzocht, het personeel deed zijn uiterste best, en toch brak er weer een salmonella-explosie uit. In 1964 kwam de Gezondheidsraad met een advies om het probleem letterlijk in de kiem te smoren. Het veevoeder dat wij importeren is doorgaans besmet met salmonella. Welnu. Dat veevoeder zou bij aan komst stelselmatig moeten worden ontsmet, wat neer zou komen op een prijsverhoging van 5 zestigerja ren centen per ons vlees. In Duits land en Denemarken heeft men dit gedaan, in Nederland niet. De ge volgen zijn niet uitgebleven. Het besmette voer besmette varkens, kalveren en pluimvee, de mest be smette het oppervlaktewater en hun produkten de mensen en zo is er een niet te stuiten kringloop ont staan van salmonella bacteriën. „Door de gigantische concentratie van de bio-industrie is het pro bleem nu niet meer oplosbaar", zegt Huisman. Omdat het milieu er mee is vervuild is de bacterie niet meer te stuiten door het ontsmetten van het veevoer. De industrie heeft zich er van af gemaakt. „Die zeg gen, je moet onze spullen goed ko ken. Maar dat is de omgekeerde wereld. Zij hebben de plicht om spullen te maken waar die bacterie gewoon niet in zit". Tot overmaat van ramp is er een nieuwe ster aan het salmonella-fir mament: de salmonella enteritidis. Besmette kippen kunnen deze bac terie rechtstreeks in de eieren overbrengen, en ook hun vlees is besmet. Vandaar dus die nieuwe richtlijnen (vlees goed doorverhit- ten, eieren aan twee kanten bak ken of 9 minuten koken) van de Hoofdinspectie van de Volksge zondheid. Uit een onlangs verschenen rap port van de ministeries van volks gezondheid en landbouw bleek dat 53 van de 59 bezochte pluimveebe- drijven besmet waren met salmo nella. De enteritidis-variant kwam in een op de vier legbatterijen voor en bij een op de acht mesterijen. De producenten beweren nu dat ze het probleem onder controle hebben, maar tot op heden is het aantal ge vallen van salmonella enteritidis alleen maar fors gestegen. De toekomst stemt Huisman niet vrolijk. Tot op heden was er voor de industrie altijd nog een stok ach ter de deur. Als wij, zoals geregeld gebeurt, kalfsvlees uit Italië weige ren vanwege de hormonen, dan pakken de Italianen ons prompt te rug door ons exportvlees te onder zoeken op salmonella. „Die vinden ze dan ook altijd, want zo'n 10 tot 20 procent is er geheid mee be smet". Als in 1992 de grenzen open gaan, dan vervalt ook deze rem. Dan worden we in Europa de grootste exporteur van salmonella bacteriën. Smakelijk eten. r Als ik Nee zeg, voel ik schuldig Ida We kennen allemaal wel jghi boeiende, uitdagende tafereeltjes van het jonge f- dat zijn eigen willetje, zijm eigen mogelijkheden ook, I Bc ontdekt. En op zijn kindenr toch onverbiddelim gedecidle fh e..„ je fijii I wat andsïar weigert te doen wat hem i, wordt bevolen. „Nee", klinkt het gedecid\ of „zelf doen Nee. laten leiden door wat soms maar lang niet i dat ouderen, je voorstellers van je wensen, je opdrage Het lijkt een vreemd begi het nieuwe jaar starten mf*' Nee. Laten we dan maar (t B> meteen vaststellen dat neef-dc per definitie negatief is. fmi Vaak zal het nee nodig blijken. Een groot mes in kinderhanden is een gevate Nee, dus. U- Maar nee durven zeggen i zelf volwassen bent is moeilijker. Althans in hei'* wat omstandigheden. In rust, zonder het als Hze oorlogsverklaring te latenjRI> klinken nee zeggen tegen^ collega, een vriend/vrienèlel je partner, gaat niet zo vee mensen goed af. Dat vraa[ 1 misschien een bi vraagt zeker eei gevoel van eigenwaarde, I.05 waardoor je overtuiging r* doorklinkt dat je zeker uf het bij het rechte eind fejK hebben; je eigenlijk verplbip voelt tot dat nee! est Vooral voor vrouwen, zefer de getrouwde vrouwen, ej^" met name als ze al wat o zijn, is dat een teer punt.W hebben vanuit haar opvofiS geleerd welwillend, meeafö zelfs onderdanig te zijn. z! heel lang gewend geweestv 1 te schikken naar de 17 verlangens van hun „heefkl gemaal". Nu heb ik het keer dan niet speciaal ova beeld van de onderdanige/1 vrouw dat de Kerk in h&ric verleden voor gehouden Dus zeker ook niet over Lj! voorheen werd verstaan ó:\j het 'huwelijksrecht'; van tzi« man vooral. Gehuwde B-5 vrouwen uit onze tijd zij«j* bepaald niet alleen maar 10 wezens geschapen om kinderen te baren. Geen 6.0 lustobject voor de man o<j|v Vrouwen worden er zich l p, en meer, en dat is maar taj gelukkig, van bewust dat een eigen persoon zijn. D-& er recht op hebben, voorP' mogelijk, zichzelf tot L ontplooiing te brengen gaan er hierbij voor het gi nu maar even aan voorbe rechten aan de éne kantig plichten aan de andere /^nl zich meebrengen!). B1 Nee, wees niet ongerust, ran roep vandaag, nu het 199Ha splinternieuw is, niet op verzet. 9 ni Ik vind het zinnig, nu wfoe een schone lei beginnen, top eens aan te herinneren dlr®' niet altijd, onverkort op allerlei wensen, uitnodigLs dringende aanmaningen onze omgeving behoeven, gaan. Dat we voortdurerQ{ waarden tegen onwaarde moeten afwegen. Het boe/7 Nein in der Liebe Pel Schellenbaum heeft het zi weer onomwonden duid$mi gemaakt. In de twee-relqan gaat herhaaldelijk op daipn soms „nee" moet zeggen:^ in de liefde, in liefdevol1 omgang met elkaar, dus.'Rc In onze tijd kunnen we i V( twee-relatie, hoe die oo^ür gekleurd, niet meer uitgi st| van een onderschikkend^ alleen nog maar van ee/in nevenschikkend verbanL gaat evenzeer op in een }ve huwelijk. Nee zeggen is natuurlijk anders dan dwarsliggen zeggen bewijst dat we bi en wijle heel verschillenI allerlei zaken denken. I dat feit niet alleen besèi maar al evenzeer belévei dan nog is nee-zeggen nj eenvoudig. Het levert oi op in je hart. Je bij feiU neerleggen is zoveel eenvoudiger en minder opwindend. Nee-zeggen betekent nol eens dat je je leert verzé met de ook wel wat ontgoochelende ontdekl dat je, zelfs in het innii liefdeverbond, nooit eei eenheid met de ander Ai worden. Omdat de één F eenmaal nooit in de andul opgaan. Niet lijfelijk, maL niet in het vlak van deir1 redeneren èn voelen. Ik wens U de moed omiïU nodig, in het nieuwe ja£N te zeggen. ND Joop! Homme in chique fles. LUCAS REIJNDERS, MILIEUGOEROE VAN NEDERLAND: januari 1990 pagina y Nederland is de lauwheid voorbij en maakt zich op om het milieuvraagstuk op te lossen. De jaren negentig zullen beslissend zijn voor de vraag of dat lukt, gelooft biochemicus prof. dr. Lucas Reijnders. De 'onheilsprofeet' van de jaren tachtig, spreekbuis van Natuur en Milieu, is er niet hand. In cosmeti ca zit iets van mystiek. Zoals een macho-man uitstraling ver wacht van de pk's in. zijn auto, pro beert de vrouw haar speciale charme te demon streren met make-up. Beiden hechten echter te genwoordig aan een geur die er uitspringt". Joop-Homme is Nieuws met een uitroepteken. De Duitse couturier komt met een vuurwerk van de fijnste aroma 's voor meneers nieuwe lijn, die hij omschrijft als „exotisch, warm en sensueel". Da mes: ga er maar aanstaan! Rond de klok fris van Joop is nu te koop, van scheer spullen tot dou che-gel en vapo- deodorant van 34,- (J68.- de eau de toilette). Gegoocheld wordt met edele houtsoorten, ber gamot, kaneel, amber, tabak en nog veel meer. Mar bert „Man Pure" heeft ook geëxperim en teerd met „spontane frisheid", die de naam Cool wa ter" meekreeg. Deze speciaal voor „liefdevolle momenten" sa mengestelde geur loopt van milde shampoo tot de an ti - transpira tie nieuwe Roll-On die naar bloemen mos, mint en spe cerijen ruikt. De basis echter is ve- tiver, muskus en amber (dit voor het „sexy" ele ment). In de serie zit ook een Zino Davidoff Roll-on voor extra trans- pireerders. De se rie wordt gecom pleteerd door af tershaves, lo tions, shower-gels en sprays. „Knowing" is de gedistingeerde geur van Estée Lauder voor bath and body", waarbij een ele gante, soepele crème, die op het lichaam moet worden ingeklopt, verpakt als een frisse gel. Veder licht en lekker. Parelmoerkleuri- ge „body powder" wordt na het dou chen over de body verstoven. Opmerkelijk noemt „Clinique" haar nieuw elixer bestaande uit kruiden en bloe men-mix: Yang yang, oranjebloe sem, kamille, jas mijn en roos als hart en als basis sandelhout, eike mos, vetiver (10 ml. J42.50). Iets voor de witte bruid, zo dunkt ons. TINY FRANCIS pessimistisch over. Je zou hem zo in een klooster wanen, met dat schriele lijf en dat 'inge keerde' denkhoofd bo ven zijn zwarte flodder- pak. Lucas Reijnders zelf schatert dat beeld aan gruzelementen. „Ik ach ter kloostermuren? Nee, daar ben ik laten we zeg gen iets te veel voor op de wereld gericht. Ik vind die kwalificatie net zo lachwekkend als 'de milieugoeroe van Neder land', waar ze me ook wel voor uitmaken. .Alsof ik het alleen maar weet". Maar hij wil toch niet tegen spreken het volk de dreigen de milieurampen te hebben gepredikt? Al jaren kun je op tv geen ramp aanzetten of hij verschijnt in beeld als Lucas, de milieu-evangelist. Geamu seerde, ironische blik. „Pre ken is niet direct mijn stijl. Ik heb wel waar ik maar kon informatie aangedragen over de grote milieuvraagstukken. En die boodschap was meest al verre van geruststellend. Aanvankelijk viel die niet al tijd in goeie aarde, voorzover er op gereageerd werd. De lauwheid overheerste. Maar die periode ligt gelukkig ach ter ons. Iedereen is inmiddels bij milieubewustzijn mag je wel zeggen, al wordt er ook nog heel wat lippendienst be wezen". Hij praat opvallend zacht, in snelle korte zinnen, deze Amsterdamse hoogleraar mi lieukunde en activist-van- het-eerste-uur. Hoe kijkt hij tegen de komende tien jaar aan? „Zeker niet pessimis tisch. Dat ben ik van aard al niet, anders had ik het nooit zo lang volgehouden in de milieubeweging. Maar ik heb ook reden om het niet te zijn. Vooral de laatste twee, drie jaar zien we toch in heel Eu ropa, ook in Oost-Europa, een hele snelle bewustwor ding van de grote milieupro blematiek. Ook een snel toe nemende politieke aandacht voor het vraagstuk". Rampen Wat moet er de komende tien jaar gebeuren om de voorspelde rampen af te wenden? „Ik vind dat we die jaren moeten benutten om orde op zaken te stellen, echt ons best moeten doen. Als we dat niet doen lopen we heel snel uit op een situatie waar in de problemen eigenlijk te groot worden om op te los sen. Het is de komende tien jaar erop of eronder. We zijn nu nog in een fase dat we ze de baas kunnen als we dat echt willen. Heb je het nu over Neder land? „Ja, ook. In eigen land kunnen we een aantal pro blemen echt de baas, zoals bijvoorbeeld het afval dat we met z'n allen produceren, maar ook het mestvraagstuk. De verzuring en de smog strekken verder dan onze landsgrenzen, maar die vraagstukken kun je oplossen met een aantal landen in de buurt. Ik denk dat beide ty pen van problemen uit de wereld geholpen kunnen worden, mits de politieke wil er is. Ik heb daar wel ver trouwen in. De problemen zijn in zekere zin overzichte lijk, de benodigde kennis en technieken zijn voorhanden en bij de burgerij bestaat vol doende goede wil om ze op te lossen". Aromatische elixers, verfijnde bodylijnen, bad en douche- pro dukten, ze ver wennen en ver leiden mannen en vrouwen op gelij ke wijze. Het is niet te geloven hoeveel produk ten de markt overstromen en grif van de hand gaan, soms voor prijzen waarvan je met de ogen knippert. De con sument wikt en de commercie be schikt. Geuren en alles wat daarmee samenhangt zijn een typisch wel vaartverschijnsel. Er zijn landen Waar zelfs niet aan body-shopar tikelen gedacht Wordt. Daar is men al blij met een stukje zeep. En nu naar het feest (met Estée Lauder-geur). FOTO'S: mogelijkheid om allerlei on gelukken aan te richten". Scepsis Ben je altijd al zo tegen draads geweest? Trekt de wenkbrauwen hoog op. „Te gendraads? Ik probeer altijd feitelijke informatie aan te "dragen, zo min mogelijk ge kleurd, op grond waarvan mensen een mening kunnen vormen. Daarnaast ben ik behept met een grote dosis scepsis over wat er in het al gemeen beweerd wordt. In zoverre mag je me tegen draads noemen". Hoewel hij katholiek is opge voed, mogen we Lucas Reijn ders geen goedgelovige meer noemen („de bijbel spreekt me erg aan, maar met de daarin beschreven God kan ik niet uit de voeten"). Hij handelt dus niet vanuit een of andere goddelijke op dracht, maar-uit morele ver plichting tegenover de sa menleving, die „mij heeft la ten studeren en die ik naar vermogen moet terugbeta len". Hij promoveerde inder tijd op een onderwerp over celdeling. Het 'geheim leven' als biologisch verschijnsel fascineert hem van jongsaf aan. Misschien niet toevallig dat je met een hoogleraar ethiek getrouwd bent? Gulle lach. „Bij ons aan tafel wordt ook nog wel over iets anders dan over ethisch handelen ge sproken hoor. Je zou het m'n zoon Maarten 's moeten vra- In het rijke Wes ten maakt nie mand een pro bleem van de 'weelde in de bad kamer. „Je voelt je lekker met iets duurs op je ge- Zicht", predikt Estée Lauder en helemaal ongelijk tjeeft ze niet. „Sinds de dagen van Cleopatra hebben mannen en vrouwen zel fexpressie gevon den in geurende smeersels en ba- doliën, waarmee ie zich lui lieten masseren met een druiventros in de Lucas Reijnders: „Preken is niet direct mijn stijl. Ik heb wel waar ik maar kon informatie aange dragen over de grote milieuvraagstukken". foto- <?p Ik heb je wel 's anders horen praten, over het schoonma ken van onze vuile bodem bijvoorbeeld. Hij zet grote boze ogen op. „Daar noem je iets waar ik me nog heel kwaad over kan maken. De bodemsanering is een abso luut rampgebied. Daar zit nog altijd geen vooruitgang in. En daar zit het gevaar in dat de problemen zo groot worden dat de politiek op een gegeven moment de han den in de lucht steekt: wat moeten we er in godsnaam mee". „De vervuilde bodem is een tijdbom. Het probleem is gi gantisch veel groter dan men wil toegeven. Er is nog maar een deel van de inventarisa tie openbaar. Een heel duis ter punt vormen de vervuil de bedrijfsterreinen. Daar naast is er onzekerheid over hoe de onderwaterbodems eruit zien. Nee, in de aanpak daarvan heb ik nog weinig vertrouwen". Ozonlaag Hoe zit het met mondiale problemen als ozonlaag, broeikaseffect en regen woud? „Dat ligt verschillend. Als je de aantasting van de ozonlaag neemt, dat is tech nisch eigenlijk bijna het makkelijkste probleem dat je kunt bedenken. Ook in geld termen. Het kost ons mis schien een tientje per jaar per hoofd en dan is het probleem de wereld uit. En dat geldt eigenlijk voor alle industrie landen. Voor een heel groot deel kun je het probleem op lossen door hergebruik van de stoffen die we nu de lucht insturen, zoals een aantal chloorfluorverbindingen en een aantal koolwaterstoffen. En voor een ander deel door reeds bestaande alternatieven te gebruiken". Met de broeikas ligt het moeilijker, doceert hij. Het vooruitzicht is bekend. Gaan we wereldwijd op dezelfde schaal door met de uitstoot van kooldioxyde dan war men we de aarde vier tot zes graden op, met als gevolg dat de komende eeuw klimaten veranderen, levensbelangrij ke ecosystemen naar de knoppen gaan en de zeespie gel zoveel meter stijgt dat een derde van de mensheid kopje onder gaat. Het Nederlandse schrikbeeld: Amersfoort aan Zee. „Het probleem heeft alles te ma ken met onze soort van ener gieopwekking uit fossiele brandstoffen en met de ma nier van landbouw bedrijven in de wereld. Om die dingen structureel te veranderen hebben we een lange adem nodig. Maar als iedereen erg z'n best doet de komende tien jaar kunnen we de opwar ming van de aarde beperken tot één graad. Daarvoor zijn de technische middelen voor handen. Al is het een hele dure, ingrijpende operatie. Voor Nederland komt het neer op twee a drie miljard gulden per jaar". DNA Je zit ook jn een landelijke adviescommissie genetische manipulatie, populair gezegd 'prutsen aan erfelijk materi aal'. Als een soort roepende in de woestijn heb ik begre pen. Welke kant gaat het de komende jaren op met die ontwikkeling? Reijnders met duidelijke woede: „Niet de goeie, ben ik bang. Geneti sche manipulatie bij dieren is in feite al in volle gang. De ontwikkeling gaat heel snel. De vraag in die commissie is niet zozeer hoe stop je het, maar aan wat voor wettelijke normen en regels bind je het". „Kijk, van laten we zeggen een nieuwe kleur voor het Kaaps viooltje zal ik niet wakker liggen en evenmin van DN A-manipulatie om de resistentie van planten tegen bepaalde ziekten te verho gen. Maar ik ben als de dood voor het gepruts aan dieren. We kunnen niet voorspellen wat er gebeurt, aan onbe doelde neveneffecten. Wat doe je die dieren zelf aan?" „In Amerika zijn met de re- combinant-DNA-techniek al monsterachtige varkens ge kweekt, zwaar ziek en met bot- en hartafwijkingen. In Leiden wil professor De Boer op die manier het gouden kalf uitvinden, om de mel- kopbrengst te verhogen. Waar blijf je als zoiets wordt toegelaten? Een stap verder en je gaat met mensen aan de gang. Dat is technisch dan nog een fluitje van een cent". Je kunt het toch ook gebrui ken om er aangeboren afwij kingen mee te voorkomen? „Dat kan, maar is een IQ van tachtig een aangeboren afwij king? Is op een gegeven mo ment jongetje-zijn of meisje zijn een aangeboren afwij king? Nee, de samenleving is gebaat bij diversiteit in men sen. Als het erom gaat, aan geboren afwijkingen te voor komen zie ik meer in abortus dan in gericht prutsen met de gen". Vertelt met geestdrift over zijn werk als hoogleraar aan de Universiteit van Amster dam. De meeste tijd stopt hij in onderzoek, veelal in op dracht van het bedrijfsleven. Daarvoor gaat hij ook zelf de boer op. Zegt voornamelijk bezig te zijn met het afval probleem, met het zoeken naar methoden van herge bruik en preventie. „Er is ontzettend veel mogelijk, technisch, dat is verbazend, hoewel er in de bedrijven nog weinig of niets van te merken is. Ze kunnen in het algemeen gesproken zo al veertig procent minder afval produceren. Gratis. En voor de rest dat dan wel geld kost, maar niet eens zo verbazend veel, kun je ook al reducties bereiken van 80 procent. Niet bij alle bedrijven natuurlijk, maar het is verbazend welke mogelijkheden er nog zijn". 2000 Hoe ziet onze samenleving er in 2000 uit? Ik noem wat trefwoorden en vraag hem kort te reageren. Na enig protest („veel is nog onzeker en ik ben dus geen profeet") doet hij schoorvoetend mee. Vervoer? „Dichter net van openbaar vervoer. Steden ta boe voor de auto". Energieverbruik? „Veertig procent minder, met handha ving van het huidige con sumptieniveau door slimme apparatuur, betere isolering, enzovoort". Bestrijdingsmiddelen? „Re ductie van zeventig, tachtig procent". De veiligheid van ons voed selpakket? „Sterke verbete ring. Bio-industrie met twin tig tot vijfentwintig procent geslonken". Je voelt je gelukkig in een roeiboot temidden van het weidse waterland, heb je wel eens verteld. Zit dat er in 2000 nog in? Speelse lach. „Op een smogloze dag? Ik denk het wel". HOMME KROL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 10