Vertrouwen nodig in eigen zaak Joodse gift voor onderwijs Sovjetunie Geen gesprekken met delegatie El Salvador kerk wereld Meer druggebruik in jaren negentig Katholieke instelingen richten Thomas More Academie op CcicbcSouAtv, te brieven van iez GEESTELIJK LEVEN/OPINIE £eid&e@ou*oni MAANDAG 18 DECEMBER 1989 PAQL LEIDSCHENDAM Kerkelijke hulpverleningsorganisaties, waaronder zending en werelddiakonaat van de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland, hebben een gesprek met een regeringsdelegatie van El Salva dor geweigerd. Zij vinden het pas zinvol om een dergelijk gesprek aan te gaan als er een officiële reactie is op de protestbrief waarin de ker ken bij president Alfredo Christiani aandringen op een wapen stilstand. Een kerkelijke delegatie overhandigde deze brief be gin december aan de ambassadeur van El Salvador. Na het gesprek met de ambassadeur volgde een uitnodiging voor een ontmoeting met de Salvadoraanse regeringsdelegatie die momenteel een rondreis maakt door Europa en dezer da gen in Nederland is. Een gesprek kan volgens de kerkelijke organisaties alleen vruchten afwerpen als El Salvador heeft ge reageerd op de oproep van de Nederlandse kerken. Die oproep behelst niet alleen de afkondiging van een wapen stilstand, maar ook de klemmende vraag aan regering en ver zet om de dialoog aan te gaan. Tevens wordt in de brief van de kerken geprotesteerd tegen de arrestatie van leden van de Episcopaalse Kerk. Het ongeluk houdt zich niet aan een bezoekdag Ghanees spreekwoord AKTIE NEDERLANDS-ISRAËLIETISCH KERKGENOOTSCHAP AMSTERDAM Het N ederlands-Israëlietisch Kerkgenootschap heeft ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan in 1990 een bedrag van 175.000 gulden gereserveerd voor het Joods onderwijs in de Sovjetunie. Dit heeft secretaris drs. J. Sanders van het (orthodoxe) Kerkgenootschap zondag na afloop van de vergadering van de Centrale Commissie medegedeeld. Er is gedurende 70 jaar bijna geen Joods onderwijs in de Sovjetunie mogelijk geweest, aldus Sanders. Er is nu een enorm grote behoefte aan geld om dit onderwijs weer van de grond te krijgen. Het NIK zal zich op korte termijn informeren op welke wijze en waar het geld op de beste wij ze kan worden besteed. De viering van het 175-jarig bestaan zal volgend jaar op twee dagen plaats vinden. Op zondagavond 25 maart is er een chazzanoetconcert in de Portugees Israëlietische Syna goge te Amsterdam. Vijf chaz- zaniem (voorzangers), die daarvoor een tournee door Oost-Europa hebben gemaakt, zullen dan optreden. Tot hen behoren Chaim Herstick van de Grote Synagoge in Jeruza lem en Ben Zion Miller uit New York. Op zondag 13 mei vindt er een „feestelijke en toekomst gerichte" jubileummanifesta tie plaats in het centrum van het land. Gehoopt wordt dat er in werkgroepen gedachten over het Jodendom in Neder land worden ontwikkeld. Verder zal de bijeenkomst vooral in het teken van de ge zelligheid staan. De manifestatie is met opzet gepland op 13 mei. Die dag is het Lag beOmer, de dag in de rouwperiode tussen Pesach en het Wekenfeest waarop er muziek mag worden gemaakt. Er zijn die dag geen nationale herdenkingsbijeenkomsten ter gelegenheid van het uit breken van de Tweede We reldoorlog, vijftig jaar gele den. DIREKTEUR EVANGELISCHE STICHTING DORDRECHT Het beetje hebben gemist en voor wie de begrip dat de samenleving nu werkelijkheid als ondraaglijk nog kan opbrengen voor (de wordt ervaren achterliggende problematiek maatschappij ging ook op van) het verslavingsprobleem, kan door de toenemende ver- individualisering van de sa menleving weieens verdwij nen. Daardoor worden de mo gelijkheden voor echte hulp verlening verkleind. Boven dien zal het aantal mensen dat heil zoekt in de drugs als vlucht uit de geïndividua liseerde samenleving waar schijnlijk toenemen. een andere wijze met ver slaafden om: „eindeloze met- hadonprogramma's moesten de verslaafden behoeden voor verloedering. Maar het gevlg was dat een wezenlijke hulp vraag van de verslaafde gedu rende jaren werd opgescho ven", aldus de direkteur van de stichting De Hoop, die in de jaren een explosieve door maakte (onder meer door Die wat sombere bespiegeling j^P aan verslaafde ouders en - - -- hun kinderen). „In de jaren negentig zal de zorg voor een gezond lichaam en een gezond milieuw gewoon verder gaan. Een gezonde leefomgeving, gezond leven, etcetera, daar gaat het om. Op zichzelf waardevolle zaken, maar ze houdt Teun Stortenbeker, di rekteur van stichting „De Hoop", het evangelisch cen trum voor verslaafden in Dordrecht (dat draait op vrij willige bijdragen), in De Hoop Magazine. Volgens Stortenbeker is het toenemend druggebruik in de blijven staan m het^ekenvan jaren tachtig en uitdrukking ik-gerichtheid. De proble- van vluchtgedrag van steeds van_de verkilling zullen meer (jonge) mensen. In de ja- '1"ori nric or,° or> ren zeventig was druggebruik nog een uitdrukking van ver- zich blijven opstapelen en de vlucht daaruit door het ge- ..«6 i.-vnbruik van verdovende midde- zet tegen maatschappelijke *?n alleen maar toenemen aldus Stortenbe- aldus Stortenbeker. structuren, ker, een schoppen tegen de burgerlijke moraal. Drugge bruik werd gezien als alterna tief. In de jaren tachtig veran derden de achtergronden van druggebruik: steeds meer mensen grijpen naar de drugs om de werkelijkheid te ont vluchten. „Verslaafden zijn nu vaak mensen die zijn stuk gelopen op relaties, mensen die warmte en geborgenheid God en mens anders kennen Dr. Joanne Klink, onder meer bekend vanwege haar publicaties over kind-bijbel- geloof, heeft een boek gepu bliceerd over „het onbekende venster". Deze titel wijst op een openheid voor „nieuwe ervaringen met leven en ster ven". God openbaarde zich niet alleen via de bijbel, maar ook nu laat Hij zich kennen via mensen en gebeurtenis sen. De kerk heeft de aan dacht voor dingen die spelen in New Age en aanverwante bewegingen, zeer tot haar schade verloren. Klink vraagt aandacht voor die vergeten hoofdstukken van Gods pro gramma met mens en wereld. Engelen, profetieën, openba ringen en andere onconvet- nionele elementen komen voor in dit verrassende boek. Uitgave Ten Have, prijs 29,50. Eredienst en jodendom Will J. Barnard en Peter van't Riet verrasten de in het jodendom geïnteresseerde kerkganger met diverse pu blicaties, bijvoorbeeld over Lukas, en „Zonder Tora lees niet niemand wel". Nu schre ven ze een boek: „De slip van een joodse man vastgrijpen", dat handelt over de gevolgen van joods lezen van de bijbel voor de christelijke eredienst, inclusief vele praktische sug gesties. Het boek zal bij veel lezers bezwaren oproepen vanwege het controversiële karakter. Uitgave Kok, prijs 25,50. Paus bekritiseert deportatie van bootvluchtelingen VATICAANSTAD Paus Johannes Paulus II heeft zon dag kritiek geuit op de ge dwongen repatriëring van Vietnamese bootvluchtelingen uit Hongkong. Tijdens zijn zondagse toe spraak op het Sint Pieters plein zei de paus dat hij zeer bezorgd over het lot van de duizenden Vietnamese vluch telingen in de Britse kroonko lonie is. „Zij worden met gedwongen repatriëring bedreigd, zoals kortgeleden met een kleine groep gebeurde," zo zei de paus. „Ons hart kunnen we niet gesloten houden voor zul ke zwaarwegende besluiten die het leven van duizenden personen, onder wie vrouwen en kinderen, op dramatische wijze beïnvloeden." Hongkong, waar 57.000 Vitna- mezen verblijven, zond don derdag in alle vroegte 51 boot vluchtelingen naar Hanoi. De Britse kroonkolonie wil alle Vietnamezen terugzenden die niet kunnen aantonen dat ze voor vervolging zijn gevlucht. Een oplossing voor dit pro bleem moet meer respect voor de menselijke waardigheid to nen, aldus de paus, die in 1985 een vluchtelingenkamp in Thailand bezocht. Dertig meter hoog is de kerstboom die op het plein voor de St. Pieter in Rome i boom is een geschenk van de overheid van Ober-Österreich. VUGHT De katholieke universiteiten (Tilburg, Nij megen, Utrecht, Heerlen en Amsterdam) hebben de Tho mas More Academie voor post-academische vorming op gericht. Deze Academie biedt hoger opgeleiden en academi ci uit diverse maatschappelij ke sectoren de mogelijkheid zich te bezinnen op levensbe schouwelijke en ethische ach tergronden van actuele maat schappelijke vragen. Daartoe organiseert de Acade mie lezingen, symposia en de batten in verschillende plaat sen van het land. Eind januari 1990 begint een eerste reeks lezingen in onder meer Den Haag. Nederlandse en Vlaam se filosofen spreken dan over het thema „God en de obses sies van de 20e eeuw". Het initiatief van de rk uni versiteiten wordt mede gedra gen door enkele instellingen en verenigingen van academi ci: het Thijmgenootschap, de Radboudstichting, het Katho liek Studiecentrum voor Geestelijke Volksgezondheid en hét Katholiek Instituut voor de Massamedia. De Aca demie heeft een stichtings vorm. Bestuursleden zijn on der andere prof. dr. Anton Weiier, historicus en filosoof te Nijmegen, prof. dr. Bas van Iersel, theoloog te Nijmegen. De Thomas More Academie wil en een open atmosfeer en op een kritische manier te werk gaan. Zij weet zich daar bij geïnspireerd door haar naamgever: Thomas More. Deze I6e-eeuwse Engelse hu manist verenigde wijsheid, standvastigheid en humor in zich, zoals blijkt uit zijn boek 'Utopia'. Door zijn vorst ter dood gebracht, werd hij deze eeuw heilig verklaard om zijn gewetensvolle standvastigheid tegen die vorst. More schuw de de vernieuwing niet en hield de geloofstraditie hoog. More leefde begin 16e eeuw, op het moment dat de moder ne tijd doorbrak. Tussen zijn tijd en onze' tijd liggen opmer kelijke paralellen, in de onze kerheid van de overtuigingen, in de verschuivende politieke verhoudingen en in de econo mische veranderingen. More schulderde in zijn boek een ideaal. Daarbij liet hij zich lei den door het niet aflatende zoeken naar een rechtvaardi ge samenleving, de moed om de waarheid te spreken, je mening niet uit ongewisheid meebuigen „als een loden li- neaal aan wat nu gangbaar is" (Utopia), het verlangen om de intellectuele uitdaging te ac cepteren en vernieuwingen ten goede te richten en het geloof. PROF. MANNING OVER KRO ALS VERENIGING: Het gevoel dat de KRO geen vanzelfsprekende zaak is zelfs al weet zij in een tijd van toenemen de mediaconcurrentie dertien procent van de Nederlandse bevolking en ruim één derde deel van de Nederlandse ka tholieken aan zich te bin den - hoeft niet dadelijk onderdrukt te worden. Het is er af en toe. Wie nog eens bladert in al die rapporten waarin sinds twintig jaar wordt gepro beerd om het bestaans recht en het eigen karak ter van de KRO te ver woorden, kan die indruk van bezorgdheid en onze kerheid niet van zich af zetten In 1975 werd Visies op kom- munikatie gepubliceerd en tot handvest verklaard. De toen dreigende polarisatie tussen laat ik maar zeggen maatschappijcritici en tradi- tionelen werden in dat KRO- geschrift afgewezen. Gepoogd werd een binnen de Neder landse katholieke gemeen schap verlammende blokkade te voorkomen. De KRO wilde doorgaan, hanteerde een alge meen evangelische verwijzing en probeerde van een onge makkelijk radicaal imago af te komen zonder zijn christe lijke solidariteit met de maat schappelijk zwakkeren te ver doezelen. Vanaf toen werd er gesproken over de „tweede herkenbaarheid": de KRO- programma's waren te her kennen aan hun geloof in mensen, door verwondering uit te drukken, door het ka der van hoop en verwachting en verdraagzaamheid. Al noemt de KRO zich katho liek, de vraag blijft ook hoe de bisschoppen daarover den ken. Alleen wie volslagen vreemdeling is, kan ontgaan De KRO wordt per 1 januari officieel van een stichting een vereniging zoals de mediawet bepaalt. Bij de ondertekening van de notariële akte waarin dit vorige week officieel werd vastgelegd, hield de Nijmeegse historicus A.F. Manning een rede waarin hij een pleidooi hield voor het bestaansrecht van de katholieke omroep, óók vandaag. Hieronder volgt een sa menvatting van zijn toespraak, passages. Prof. dr. A.F. Manning FOTO: PR zijn dat het herhalen van zo'n vraag van achterdocht ge tuigt. Men kan open constate ren dat ook en met name de top van deze omroep zijn ui terste best heeft gedaan om een goede relatie met de bis schoppen op te bouwen. Ei genlijk had de krachtsinspan ning, indertijd tijdens het pausbezoek, dat al bewezen. De felle kritiek van de rech terzijde was onterecht, in elk geval voorzover het de ver slaggeving betreft. De bezwa ren tegen het gespreksforum te richten, dat voor een com mentariërende begeleiding zorgde, was overdreven en had soms iets vijandigs. Angst Het valt niet te ontkennen dat de KRO een tijdlang bang is geweest voor een rechts-ka- tholiek omroepavontuur. Dat zou vermoedelijk op een fias co voor de initiatiefnemers zijn uitgelopen en voor ernsti ge schade in katholiek Neder land hebben gezorgd. Op af stand de dingen volgend heb ik nooit goed begrepen waar om men zó bezorgd, zó onze ker was. Kwam dat omdat ook andere wolken aandreven? De com mercie bijvoorbeeld? Daarvan zijn de gevolgen voor het pu bliek bestel, zoals wij dat reeds langer dan een halve eeuw kennen, inderdaad niet gemakkelijk te overzien. Maar een dodelijke dreiging hoeft er op voorhand niet in te zitten. Wanneer de com mercie vroeg of laat haar kans krijgt nu al, ben ik o^neigd te zeggen moet de KRO behalve met de Malie baan en het Binnenhof reke ning houden met Aalsmeer of Luxemburg. Weinig opwek kend is het perspectief, indien over enige jaren de volksver tegenwoordiging niet bereid zou zijn voldoende publieke middelen beschikbaar te stel len of de omroepbijdrage af zou schaffen. Dat zou geen ge ringe moeilijkheden veroorza ken voor de „stromingenom- roepen". Maar is dat niet het ongun stigst en minst genuanceerd toekomstscenario? Veertig, vijftig jaar geleden was er een andere financiële molensteen waaraan de omroep ten onder zou gaan: toen vreesde men de komst van de televisie. Mijn standpunt moge duide lijk zijn. Op zich is een katho lieke omroep geen noodzake lijkheid, want hoeveel landen missen die. Maar als hij er is en als de historisch gegroeide situatie daartoe de kans biedt, handelt men als katholieke gemeenschap uiterst ongeluk kig wanneer men te lang dis cussieert over zijn bestaans recht. Bestrijding Als we constateren komen dat we leven in een geseculari seerde wereld waarin God af wezig is en waaruit het sacra le nagenoeg verdwenen, dan wil dat uiteraard niet zeggen dat religiositeit en godsbesef niet bestaan. Slechts de cultu rele mentaliteit van een do minante groep ontwikkelt zo'n beeld, maar daarmee is God niet afgevoerd. Want: mogen we in onze dagen zo'n verregaande, onherroepelijke secularisering constateren? Ik ben de laatste om te be strijden dat in Nederland ver lies aan religieuze zekerheid waarneembaar is en dat van verzwakking van kerkelijke discipline gesproken moet worden, en ook van extensi vering van geloofspraktijken. Maar Nederlandse katholie ken moeten beseffen dat het opdringerig rijke roomse le ven niet de enige juiste maat is. Niet elke generatie kent evenveel elan en inspiratie. De Nederlandse katholieken van de jaren '20 en '30 waren niet vrij van overspannen pretenties. Het gaat veel te ver, zeker wanneer we onze waarne ming niet beperken tot het kleine Nederlandse kader, om aan het einde van deze eeuw slechts secularisatie te signale ren. de New Age-beweging van Fritjof Capra trok van Californië tot de 'Bundesrepu- blik de aandacht. Er is een sterke stroming naar een nieuwe mystiek. In de wester se wereld, zo heet het in die kring, is men in een doodlo pende straat beland: de we tenschap helpt niet echt ver der en de mens zoekt zich een nieuw anker in het onzienba- re. Het verstand is onmachtig om de zin van leven en we reld te duiden. Zijn degenen die gebiologeerd zijn door de secularisatie ze niet onnodig pessimistisch? Secularisatie hoeft niet als do minante factor aanvaard te worden. Ik meen niét dat de dagen van de christelijke ker ken in de wereld van de twintigste eeuw, ook niet in onze westeuropese regio, zijn geteld. De geloofsbeleving mag dan minder krachtig zijn tijdelijk wellicht? min der gestileerd, maar maat schappelijk en politiek ziet onze wereld er naar christelij ke maatstaven rechtvaardi ger, beter en meer leefbaar uit. Winst is dat, vergeleken met honderd jaar terug. We moeten ons niet op het verkeerde been laten zetten. Secularisering is geen onver mijdelijke gang van God en godsdienst weg. Het christen dom is méér dan een cultureel relict. Het lijkt mij even lastig als christen te leven in de tijd van godsdienstoorlogen als in de periode van het overspan nen nationalisme of sinds de gruwel van Auschwitz. Het christendom is ook van deze tijd. Enige zelfverzekerdheid mag wel. Wanneer we het zinvol ach ten om een katholieke om roep in Nederland in stand te houden, dan kiezen we partij en bekennen kleur. Veront schuldigen hoeft niet. Het is niet eens eeri vereiste dat christenen een pasklaar maatschappelijk programma hebben. Evenmin is een sta tisch denksysteem opportuun. Van formaliteiten is de chris telijke boodschap niet afhan kelijk. De traditie is rijk en vol vitaliteit. Als men een erf goed juist gebruikt, zal men nooit de fout begaan om naar restauratie te streven. Een de fecte situatie kan men niet met behulp van de historie restaureren. Defect zal het aardse leven blijven. Beter kan elke generatie, wetend van haar band met het verle den, op eigen manier reage ren op de eisen die het leven stelt. Ook dat getuigt van zelf verzekerdheid. De voorwaarden voor een KRO in de naaste toekomst zijn aanwezig. Er is een reli gieuze ontvankelijkheid en een behoefte om die te benut ten. IJ Sacharov, een rehabilitate Een staatsbegrafenis voor een dissident met alle eeihe hooggeplaatst partijlid waardig zou zijn. De lotgevaP.' de donderdagavond overleden strijder voor de men^' ten Andrej Sacharov kregen vanmiddag een opnw slot. v Het leven van de atoomgeleerde heeft de laatste bfó tig jaar in het teken gestaan van protest en verguizing begin van de jaren zestig behoorde Sacharov tot de de wetenschap, hij was het jongste lid van de Acadei Wetenschappen, hij werd geëerd als mede-ontwerpeg waterstofbom, hij werd onderscheiden met de StaliiP twee Lenin-orden en leefde het leven van de Sovua Daarna kwamen bij hem de twijfels, nog versterkt Chroetsjov het stalinisme herleefde. Sindsdien gold als de voornaamste dissident van zijn land en als vooM van mensenrechten. 1/ In zekere mate was hij onaantastbaar door zijn ou|fr hij kon voor anderen in de bres springen, voor schrijd den, politieke gevangenen. Het kwam hem te staand* zes jaar durende verbanning naar Gorki, die pas toen Gorbatsjov hem persoonlijk naar Moskou t^ Daar werd hij gekozen in het parlement, waar hij K nieuw uitte als een van de belangrijkste critici van l,o] me. Bijval kreeg hij weinig. Maar zijn stem was te hoste het hele land. tol Nu zijn leven ten einde is, haasten zijn oude tegenie zich hem te bewieroken. Ook dat past in de huidige ich van de Sovjetstaat waar de partij met behoud van zd normen probeert naar buiten een nieuwe, meer libeiP ding aan te nemen. Velen zullen oprecht treuren bij ei van hun medestrijder, maar ook zullen bij het graf ~te; de graven van degenen die Sacharov zo heeft bestnsti krokodilletranen vergoten worden. ^e: De dood van Sacharov komt op een moment dat op een keerpunt staat in zijn geschiedenis. Presidenf* tijleider Gorbatsjov ziet dat er een kentering nodig ii land en de economie te redden. Vernieuwing en zijn de trefwoorden, maar een parlementaire democi meer partijen, zoals Sacharov vorige week nog beplelr daar nog niet in. De politieke leiders in Moskou" misschien met reden dat de vele nationaliteit® land dan niet meer in de hand te houden zijn. Daa de idealen van Sacharov niet die van de partij. Zijn als een geschenk van de hemel beschouwd kunnenap En daarom is het eerbetoon aan de overleden dissidfoi lopig alleen te verklaren als een zaak van politiek inj nisme. *n *ei rei Specialistenakkoord ,1' Na jaren van gekrakeel zijn de medische specialir koord gegaan met een bevriezing voor drie jaar van n alistische kosten en met een verkleining van de orj tariefsverschillen. Een niet gering succes voor ond/nf laar Van Aardenne die aanvankelijk te maken had^e strekt verstoorde verhoudingen. Desondanks heefl^t reikte akkoord een bijsmaak: de traagheid waarmek® stand is gekomen en het achterwege blijven van de paj inkomensmatiging hebben de vrees niet weggeno^® ook in de uitwerking van het akkoord het resulta«^s bevredigend zal zijn. s nt( HET verloop van de onderhandelingen was niet ?r aard dat de specialisten nu het voordeel van de twijr ten. Er zal nog moeten worden afgewacht of de ko de gezondheidszorg de komende jaren beter in de ;p houden kunnen worden door de maatregelen teg schrijding van het budget. T De drie jaar dat het akkoord geacht wordt van zijn betekenen de overgangstijd naar een nieuw stqe betaling in de gezondheidszorg. Over drie jaar gaang en specialisten vrije onderhandelingen aan over de :aa Het akkoord sluit niet uit dat alle thans gemaakte Joe dan van de baan zijn. me ONZEKERHEDEN dus nog volop. Toch is er de vtfi dat de patiënten niet langer het slachtoffer zijn var^n logje dat de specialisten over hun inkomens wenste^ ren. En dat de energie weer ten volle kan worder aan de noodzakelijke kwaliteit van de medische zoi Brieven graag kort duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ing stukken te bekorten. Erfpacht Opzienbarend (1). Het Japanse bedrijf JVC Nederland sluit een uniek contract met Leiden over nieuwbouw. Verhuizing naar Roomburg is aanstaande, indien erfpacht eeuwigdurend kan worden afgekocht. Eeu wigdurende afkoop betekent in feite eigendom over de grond door de gebruiker. Voor zover aan mij bekend, is geen der bestaande Leidse politieke partijen ooit tot een dergelijke visie voor wat betreft de erf pacht gekomen. Uitzondering daarop is nieuwkomer Leef baar Leiden, die meent dat het erfpachtsysteem in Leiden moet worden afgeschaft. Opzienbarend (2). Vele Leidse wethouders reisden vele ma len naar Japan om Leiden te promoten. Opzienbarend is dan de mededeling dat Japan se bedrijven categorisch tegen erfpacht zijn, dit bij de nog steeds strenge erfpachtcultuur in Leiden. De terminologie „feestreizen op rekening van de Leidse belastingbetaler" komt hierbij sterk bij mij op. Laten wij wel bedenken dat Japan Europa kent en dat als daarbij, bijvoorbeeld in het ka der van Nederland Distribu tieland of Nederland Main Port, Nederland in beeld komt voor vestiging, Leiden wel licht een kansje maakt. Het is niet meer en minder dan dat. Alfred Lagerweij, LEIDEN. De 'zachte dood t Er wordt veel gesch^ gesproken over d% g dood' of wel de 'euing Voor de christen stéP'ai nasie gelijk met zelf' moord. Blijft een cl geloofsovertuiging b[V schouwing, dan staat sie gelijk met eigen i. mans leven willen to oi doen beëindigen zc d' of smart. Voor een fis< blijkt gezien dejef ring de kwestie v^£ thanasie moeilijk te wat de een strafbac vindt de ander geoor v: thanasie heeft te m.' geneeskunde, waaitïK doel is te vechten vo h nezen van zieken ejrcj houd van het leven.. uitgang op medisc? maakt het mogelijk rn: leven te houden diWïl allang een 'natuurli zouden zijn gestor vei matige voeding hou<f beeld comapatiënten» die voorheen al overleden zouden tfè zelfde soort kunstmiEÜ lenging van het Ie zich ook bij de kin<jjT] kunde voor. Vero^/, zo kan men vragé beveling bij de bf van al dan niet straf delen bij gevallen vi nasie het argumentje 'natuurlijke dood' te Dr. W.J.A. Visser, DEN HAAG.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 2