Kloppenburg is niet blij met terugkeer Vriesekoop Ard Schenk kan met faam omgaan voetballerlei KOFFIE I SPORT CeidóeSomcwit ZATERDAG 16 DECEMBER 1989 PAG^ AC Milan komt fit in Tokyo TOKYO AC Milan is fit in Tokyo gearriveerd, waar de ploeg morgen in de strijd om de Wereldbeker Nacional Medellin uit Colombia ontmoet. Na een reis van ruim twaalf uur dirigeerde trainer Sacchi zijn spelers onmiddellijk naar het trainingsveld, alvorens er in het hotel gerust kon worden. Knoflicek profiteert van hervormingen PRAAG De Tsjechoslowaakse international Ivo Knoflicek is de eerste voetballer die profiteert van de hervormingen in zijn land. De aanvaller van Slavia Praag heeft toestemming gekre gen zijn loopbaan voort te zetten bij Bundesligaclub FC St. Pauli. Met de transfer is een bedrag van ongeveer 700.000 gulden ge moeid. Knoflicek tekende een contract voor drie seizoenen. Mirjam Kloppenburg over vader Jan: „Ik heb genoeg van hem geleerd". Gerard Bakker, zaten tijdens haar partijen werkloos op de tribune. Zij hadden daar geen problemen mee. De NTTB wel. Jan Kloppenburg kreeg tijdens een Top Twaalf-toernooi in Zweden zelfs een keer een soort coach-verbod opgelegd. De inventieve Achterhoeker liet zich er niet door van de wijs brengen. Hij verstopte zich achter een paar grote plantenbakken en seinde zijn dochter in gebarentaal de zo gewenste taktische aanwijzin gen door. Dergelijke ludieke incididenten werden echter schaarser en schaarser. Mirjam Kloppenburg werd steeds on afhankelijker en heeft haar vertrouwensman van het eer ste uur nu zelfs helemaal niet meer nodig. „Ik heb genoeg van hem ge leerd. Hij heeft me als speel ster gevormd. Daar kan niet meer aan gesleuteld worden. De eerste tijd zonder mijn va der heb ik heel eigenwijs op eigen houtje nog wel wat uit geprobeerd. Maar dat werkte dus niet. Dan ging het weer geweldig mis en het eind van het liedje was dat ik gewoon weer op de vroegere adviezen van mijn vader terugviel. Hij heeft altijd het beste met mij voor gehad. En als coach ge woon goed werk afgeleverd". Kantebeen „Gelukkig kwam ik bij Scylla ook een trainer tegen, die niet plotseling van alles aan mijn stijl wilde veranderen. Frits Kantebeen zegt, dat hij mij niet meer hoeft te leren tafel tennissen. Dat kan ik volgens hem goed genoeg. Hij stelt zich ook heel bescheiden op. Kan tebeen is niet op eigen eer en glorie uit. Hij cijfert zichzelf helemaal weg en voelt zich nu niet opeens een toptrainer om dat ik toevallig bij hem train. Daarom klikt het waarschijn lijk ook zo goed tussen ons' „Maar dank zij Frits Kante been ben ik achter de tafel wel een stuk zelfbewuster gewor den. In de Randstad zijn de mensen brutaler dan in de Achterhoek. Oosterlingen zijn bescheiden en hebben nog wel eens de neiging om tegen ie mand op te kijken. Zo stond ik vroeger ook vaak te tafelten nissen. Niet dat ik dan bang voor iemand was, maar ik dacht soms wel „pfff, wat is die goed". Dat gevoel ken ik nu niet meer. Bij Scylla heb ik iets blufferigs over me gekre gen. Zo van: „Ik ben Mirjam Kloppenburg en ik laat me door jou zeker niet verslaan". Dat stukje extra kwam ik vroeger net te kort. Daarom heb ik in Oostenrijk waar schijnlijk ook voor de eerste keer in mijn carrière van Ne- mes en Popova gewonnen. Ik heb sinds mijn verblijf in Lei den geen ontzag meer voor die meiden". Vriesekoop Dichterbij huis opereerde Mir jam Kloppenburg altijd in de slagschaduw van Bettine Vrie sekoop, jarenlang de onbetwis te diva van het vrouwen-tafel tennis. De Hazerswoudse be dankte na de Olympische Spe len in Seoul voor het Neder lands team, begon aan een lu cratieve afbouw-periode in Italië en liet zich op eigen ver zoek zelfs van de Europese ranglijst afvoeren. Kloppen burg nam de fakkel moeiteloos en gretig over. geleden plotseling met de me dedeling kwam, dat ze weer voor het Nederlands team in aanmerking wilde komen. De verloren dochter werd door de NTTB met open armen ont vangen. Mirjam Kloppenburg reageerde verbaasd op de ma noeuvre van Vriesekoop en is dat nu nog steeds. „Dit is een vervelend onderwerp voor mij. Ik kan niet jubelend rea geren op de terugkeer van Bettine. Juist omdat ze me zo verrast heeft. Maar dat moet niet verkeerd uitgelegd wor den. Het komt er niet op neer, dat ik niet blij ben met haar terugkeer. Ik kan alleen niet zo goed inschatten wat de ge volgen zullen zijn. Daar heb ik eigenlijk nog steeds geen me ning over". „Natuurlijk kunnen Bettine en ik samen een goed team vor men. Dat was vroeger ook al Trainer Real onder druk MADRID De positie van trainer John Toshack bij Real Ma drid is danig verzwakt. De invloedrijke Spaanse krant El Pais heeft gemeld, dat de Welshman door clubvoorzitter Mendoza ter verantwoording is geroepen. Van een dreigend ontslag voor Tos- hack is nog geen sprake. Wel is het volgens El Pais uitgesloten dat de Brit aan zijn tweede seizoen bij Real mag beginnen. Finale: Italië-Argentinië ROME Volgens La Gazzetta dello Sport, het toonaangevende Italiaanse sportblad, gaat de finale van het WK-toernooi vol gend jaar op 8 juli tussen Italië en Argentinië. Direct na de lo ting heeft de Gazzetta de gegevens van de landen in een compu ter gestopt en aan de hand van die input krijgt het toernooi een verrassend verloop. In de halve finales blijft het gastland de baas over Brazilië en rekent Argentinië af met Joegoslavië. Bra zilië wint de strijd om de derde plaats. De computer heeft zich echter niet gewaagd aan een voorspelling wie de finale wint, maar wel wordt erop gewezen dat alleen maar in 1958 (Brazilië) een Zuidamerikaans land winnaar werd in Europa. Uit waardering geen transfersom LONDEN Peter Reid, middenvelder van Queens Park Ran gers, is zijn vroegere manager Howard Kendall gevolgd naar Manchester City Kendall wilde Reid, met wie hij bij Everton successen boekte, als speler/coach. De 33-jarige Reid dubuteert vandaag voor City tegen Everton. QPR vroeg uit waardering voor de oud-international geen transfersom. Oostduitsers in trek LEVERKUSEN Polen en Oostduitsers zijn duidelijk in trek bij onze oosterburen. Bayer Leverkusen heeft het contract met de Pool Marek Lesniak met twee jaar verlengd en heeft de slag om Andreas Thorn, zoals bekend, gewonnen. Vrijwel elke Bun desligaclub stond in de rij om de 24-jarige ster van Dynamo Ber lin, volgens de vroegere- bondscoach Bernd Stange de beste voet baller van de DDR, aan te trekken. Sterspeler nummer twee, Ulf Kirsten van Dynamo Dresden, kiest waarschijnlijk voor HSV. Matthias Sammer, nu nog clubgenoot van Kirsten, ver huist ook naar zijn landgenoten in het rijkere westen. LEIDERDORP Haar vader achtte dit jaar de tijd rijp om zijn handen van haar af te trekken. Ze verhuisde van de rustige Achterhoek naar de druk ke Randstad. Mirjam Kloppenburg kwam op ei gen benen te staan. Ze moest opeens haar eigen weg in tafeltennis-land uitstippelen. Het was even wennen zonder vader Jan, sinds mensenheu genis haar vaste begeleider in binnen- en buitenland. Maar alle veranderingen hadden uiteindelijk een heilzame uit werking op de 23-jarige num mer één van Nederland. Ze werd zelfbewuster en brutaler. De gevolgen achter de groene tafel: door onder meer een hoog aangeslagen toernooi zege in het Oostenrijkse Linz steeg Kloppenburg naar een nog nimmer bereikte achtste plaats op de Europese ranglijst. De status van vedette was be reikt. Het gaat Mirjam Kloppenburg zelf te ver om opeens van „de definitieve doorbraak" te spre ken. Aan de vooravond van de Nederlands kampioenschap pen, die dit weekeinde in de Maaspoort in Den Bosch wor den afgewerkt, zegt ze: „Ik be schouw 1989 niet als een jaar om nooit meer te vergeten. Tijdens andere jaren in mijn carrière heb ik net zoveel ple zier beleefd. Er is ook geen sprake van een uitschieter. De winst in Oostenrijk was de be vestiging van mijn goede vorm van de laatste maanden. Ik ben niet in één keer een stuk beter gaan spelen. Dat is een proces van jaren geweest. Ik ben gewoon een laatbloeier. Die overwinningen op een aantal Europese topspeelsters zaten er echt al een tijdje aan te komen. Daar moet niet zo'n ophef over gemaakt worden". De tegenwoordig in Leider dorp woonachtige Kloppen burg ontkent niet, dat door haar verhuizing naar het wes ten des lands tevens de weg vrij werd gemaakt naar de top van Europa. Dat was precies de bedoeling van Jan Klop penburg toen hij dochterlief begin dit jaar opbiechtte dat hij haar niks meer kon leren. „Het wordt tijd dat je zonder mij verder gaat. Je bent nu op het moment aangekomen dat je in het vervolg wel je eigen weg kunt gaan", zo vat Miijam Kloppenburg de afscheidsrede van haar vader in het kort sa men. Onafscheidelijk Daarmee kwam een einde aan een innig en soms omstreden samenwerkingsverband. Va der en dochter waren vroeger onafscheidelijk. De verant woordelijke mensen van de NTTB hadden het daar wel eens moeilijk mee. Ze konden het nauwelijks verkroppen dat Mirjam Kloppenburg bij bui tenlandse evenementen altijd gecoached werd door haar va der. De vroegere bondscoa- ches, eerst Jan Vlieg en later DEN HAAG Er gaat geen week voorbij of Ard Schenk laat zich tegen woordig bij één of andere sportwedstrijd zien; obser verend, analyserend en vooral luisterend. Tot een bemoedigend klopje op de schouder laat de fysiothe rapeut uit Purmerend zich zelden verleiden. De nieuwe chef de mission voor de Olympische Winter spelen van Albertville 1992 be kijkt het van een afstand; maar niet afstandelijk. „Dat heb ik misschien wel gehad, maar nu komt toch weer het gevoel boven dat ik in een be langrijke tijd - van mijn acht tiende tot mijn achtentwintig ste - vreselijk veel plezier aan het schaatsen heb beleefd. Dat probeer je dan toch over te brengen". Er was een tijd dat Schenk (in middels 45) genoeg had van zijn eigen verleden. Dat hij nog altijd werd gezien als de schaatskampioen; ook toen hij al lang was gestopt. Dat hij zijn hoofd maar behoefde om te draaien om te zien dat men hem herkende. „Ik heb er een hele tijd een hekel aan gehad, dat mensen je waardeerden om dingen die je lang geleden hebt gedaan. Die op zichzelf al lang geschiedenis zijn en waaraan nog steeds een soort waarde wordt gehecht. Ik wil de gewaardeerd worden om heel andere dingen dan het schaatsen". Dat was ook één van de rede nen dat Schenk na één of twee seizoenen als tv-commentator te zijn opgetreden plots uit beeld verdween. „Als ik had gewild, zou ik tot in lengte van dagen hebben kunnen door gaan. Er is altijd wel een tafel waar je aan kunt schuiven. Maar ik wilde niet meer. Ik dacht: „houd ermee op, ga niet meer naar Mies Bouwman, ga niet weer in dat forum zitten. Stop. Ga wat anders doen". Het is een vrij rigoureuze af koppeling geweest, waarna ik ontzettend plezierig heb ge leefd". Ontwenningskuur De ontwenningskuur van veertien jaar maakte van Schenk, de krachtpatser, een man die denkt in structuren, aan het oplossen van knelpun ten en het scheppen van fi nanciële mogelijkheden. Hij heeft zich erbij neergelegd, dat de faam van het Ard en Kees- sie-tijdperk hem altijd zal blij ven achtervolgen. Maar hij kan er nu mee omgaan naar hij zegt. Zoals hij ook op een andere manier met de topsport omgaat. Het Nederlands Olympisch Comité wil zich op werpen als de enige vertegen woordiger van de topsport in Nederland. Van Schenk mag het. Met André Bolhuis - diens alter ego voor de Zomerspelen in Barcelona '92 - zal hij er al les aan doen het hooggezeten lik Arrigo Sacchi: eerst trainen, dan rusten. FOTO: PERS UNIE college met de behoeften en noden van de topsport te con fronteren. Wim Cornelis, de schor ge schreeuwde topsport-enthou siast die in zijn eentje zomer- én winterspelen runde, heeft de aanzet gegeven, zijn opvol gers bouwen dat uit. Een nieu we wijze van taak-uitvoering, passend bij een vernieuwd NOC. Het klinkt,haast te mooi om waar te zijn. Ard Schenk realiseerde zich dat bij het aanvaarden van de eervolle opdracht. Hij zag zijn goede naam al misbruikt als een fraai ogend uithangbord voor een achterover leunend colle ge. Temeer daar de financiële ba sis voor een verantwoorde uit zending vooralsnog ontbreekt en de noodzakelijke fondsen werving na een jaar ruzie tus sen NOC en NSF moeizaam op gang komt. „Mocht dat zo zijn, dan ontstaat er een geheel an dere situatie", behoudt hij zich alle rechten voor. „Eén ding is zeker: ik zou er nooit aan be gonnen zijn als het oude NOC- bestuur er nog gezeten had". Vanuit zijn eigen schaatscar- rière herinnerde Schenk zich het blauwe blazerkorps als hinderpalen waar tegenaan geschopt moest worden. Daar bij een stevig handje geholpen door zijn maét Verkerk. Die irritatie is een stuk minder ge worden, al kan hij zich nog steeds voorstellen dat er ge mopper ontstaat als het hele gezelschap ergens arriveert. De één als lid van de interna tionale schaatsunie, de ander namens weer iets anders en de oud-voorzitter, die het zelf be taalt. „Het is nog steeds een beetje een reisvereniging, die overal naar toe gaat". Bij Schenk zelf wekt het niet meer dan een lichte irritatie op. „Ik ben ver anderd; zij zijn veranderd", is de filosofie die hij nu uit draagt. „Bovendien zie je steeds meer het managerstype opkomen, dat herstelt, wat an deren kapot hebben gemaakt". Het gevoel werkelijk een he kel aan iemand te hebben, be waart hij voor de - inmiddels overleden - oud-voorzitter van de langebaancommissie van de ISU, de Zweed Sven Laftman. „Die man dwarsboomde allés wat met enthousiast schaatsen rijden te maken heeft. Tijdens een vijf kilometer stak hij dwars de baan over. Je moest omhoogkomen en om meneer heenrijden om je rit te vervol gen. Zijn nek was te stijf om naar links of rechts te kijken". De naam van Ard Schenk zal in de volksmond altijd verbon den blijven aan die van Kees Verkerk. De kleine Putters- hoeker was aan het eind van de zestiger jaren duidelijk in het voordeel; in het begin van de zeventiger jaren werd hij overvleugeld door Schenk die in drie jaar tijd drie Europese-, drie wereld- en drie olympi sche titels op zijn naam bracht. Schenk kon alles in die dagen; zelfs het voltooien van een 500 meter na een val in een accep tabele tijd, zoals in Sapporo ge beurde. Hij voelde zich niet te kloppen. „Mannen als Stensen en Grönvold zeiden bij de persconferentie dat ze het een eer vonden tweede te worden achter Schenk. Daar stond je dan zelf bij". Meegetrokken Het is een hypothetische vraag, maar wel een interes sante; wat Schenk zou hebben gepresteerd zonder dat zijn trompet spelende maat hem constant in de nek had gebla zen. „Het is duidelijk dat we elkaar hebben geïnspireerd, waarbij ik vooral in de eerste jaren veel van Kees heb ge leerd. Hij was veel meer een selfmade-man dan ik was. Uit een ander milieu ook. Ik werd een beetje in zijn schaduw meegetrokken en dat heeft me geen kwaad gedaan. Aan de andere kant zou ik wellicht sneller succes hebben gehad, maar zeker eerder zijn gestopt. Als ik een keer kampioen was geweest, zou ik na 1968, wat een rotjaar was, hebben ge zegd: bekijk het maar". Precies op dat moment zorgde een nieuwe trainer, Leen Pfrommer, voor nieuwe inspi ratie. De beroepsmilitair bouwde voort op de funda menten, die Anton Huiskes aan de atletiek had ontleend. Aan Huiskes bewaart Schenk nog altijd dierbare herinnerin gen. De onnavolgbare inspira tor zette de van schaatsen ge biologeerde rijder uit Anna Paulowna de oogkleppen af en maakte dat hij aan het stude ren sloeg. Huiskes was lastig. Hij wilde dat zijn topsporters als volwassenen werden be handeld; iets waartoe menige official toen niet in staat bleek. „In deze tijd zou een man als Huiskes veel beter hebben ge functioneerd. De topsporter is mondiger. Hij heeft geleerd van zich af te bijten". Schenk is nog altijd een schaatser in hart en nieren. Toch is de kans groot dat hij straks inAlbertville meer ijs hockeyers dan schaatsers in de gelederen heeft. Of shorttrac kers of freestyle-skiers. Twee onderdelen die in 1992 ook op het olympisch programma staan. Zelfs de alpine-skiërs mogen niet worden vergeten. Elke bond die een serieus plan indient, kan rekenen op Schenk's welgemeende be langstelling. Opdracht Inventariseren, bijsturen en aanmoedigen zijn de woorden, die hij daarbij gebruikt. Dat al les moet in korte tijd - „te kor te tijd, mag je wel zeggen" - zijn beslag krijgen. De nieuwe chefs de mission zien hun grootste opdracht niet liggen in het jaar van de spelen, maar in de jaren ervoor. „Als je naar Barcelona gaat of naar Albert ville, moet de klus in feite zijn geklaard". En dan de Spelen zelf. Toen Schenk nog op de schaats het geval. Maar zonder haar ging het ook niet slecht. Ik wacht de ontwikkelingen rus tig af. Misschien is het wel een voordeel dat Gerard Bakker geen bondscoach meer is. Al die rellen en toestanden in het verleden. Daar zit niemand meer op te wachten. De huidi ge damescoach Dusan Tiger-r man is een totaal ander type. Hij is een erg kalme man en hecht veel waarde aan een goede sfeer. Ik verwacht ook niet dat de come-back van Vriesekoop veel problemen zal opleveren. Tigerman heeft al les in de hand en dat zal met Bettine in de ploeg ook wel het geval zijn. Ik heb die man hoog zitten". „Ik heb Bettine inmiddels ook al weer een paar keer gespro ken. En zelfs getraind met haar. We volgen samen een centrale bondstraining in Am sterdam. Ze is nog steeds ont zettend goed. Maar dat is ze in de trainingen altijd al geweest. Het zal nog wel eventjes duren voordat ze weer voldoende wedstrijdritme heeft opgedaan. Ik heb begrepen dat ze in maart meegaat naar het EK in Göteborg. Als voorbereiding wil ze aan een paar open toer nooien meedoen. Dat moet ze als ongeplaatste speelster doen, omdat ze van de Europese ranglijst is afgevoerd. Daarom is ze volgende maand in Han nover ook niet van de partij op de Top Twaalf". Krachtproef Dat onderonsje van de twaalf beste speelsters van Europa vormt wel de volgende krachtproef voor Miijam Kloppenburg De Leiderdorp- se heeft tot nu toe driemaal aan dat evenement meege daan, maar door allerlei oorza ken nog nooit een rol van be tekenis gespeeld. Dat is te merken aan haar prognoses. Die zijn ondanks het toegeno men zelfvertrouwen voorzich tig- „Ik ga niet van de daken schreeuwen dat ik op de Top Twaalf alles en iedereen wel eventjes ga verslaan. Zo werkt dat niet. Ik ga goed mijn best doen en probeer zo hoog mo gelijk te eindigen. Dat klinkt oppervlakkig, maar meer kan ik er echt niet over kwijt. De verschillen in de top zijn mini maal. Alle speelsters zijn aan elkaar gewaagd. Eén slechte dag en je incasseert nederlaag na nederlaag. Dat is de reali teit". „En er loopt altijd nog iemand als Olga Nemes rond. Ik heb in Oostenrijk wel twee keer van haar gewonnen, maar dinsdag bij die Superliga-wed strijd tegen West-Duitsland kwam ik er tegen haar weer niet aan te pas. Zij blijft met haar snelle spel kort achter de tafel één van mijn moeilijkste tegenstanders. Ik kom soms tijd tekort om nog een bruik bare bal terug te slaan. Het gaat allemaal zo snel. Alleen in absolute topvorm heb ik een kans tegen Nemes. Maar bang ben ik niet meer voor haar. Die tijd is voorgoed voorbij". GERT VAN DIJK Ard Schenk: „Ik wilde gewaar deerd worden om heel andere dingen dan het schaatsen". FOTO: ANP stond, vond hij de Olympische Spelen een speeltuin voor de genen die het konden betalen. Nog altijd is hij niet erg onder de indruk. „De verheven olympische idealen - als we praten over de olympische fa milie, Solidarity of de fondsen die erbij horen - bestaan bij het feit dat mensen sport wil len bedrijven op het allerhoog ste niveau. Daar komt geen amateur meer aan te pas. Het is allemaal gebaseerd op kei harde zakelijkheid en macht. Maar dat is geen reden om te gen te zijn, zolang de totale uitstraling maar positief is". Ooit was er een tijd Colombia het land wj Juan Valdez. Zijn ongeschoren, door eei^ smoezelige hoed overschaduwde gezicl immer een brede glin Door zijn handen liep niet gebrande koffiebm de juten zak, die lateË ruim van een verroep oceaanstomer verdwe enige maanden later i vul- en verpakkingsrA van erkende grootgruG Zaandam en directe 1 bij u en mij op de huiskamertafel te bel\vn Koffieplanter Juan V\ was het gezicht van maar de tijd van zijnva oergezellige gemoedet ei voorbij. De enige bonge nu nog in dit ZuidamQ land zijn te signaleretJ. blauwe. En die wordt keurig verpakt en voi&e van een merk, maar in het wilde weg h rondgestrooid. De stop/t kin van Juan Valdez m vervangen door de gL kaak van een meedog gangster. Die niet de belangstelling heeft v^s koffieplantages, zijn ilai gaat slechts uit naar coca velden. Want coq s] levert aanzienlijk meter goud- zilver of roodn, daar is het deze boefva\ doen. Dat zijn handelde mensenlevens eist, lat ui koud. Dat zijn rianteDt voorzien van electron muren, is gebouwd ojer doet hem niets. Hij weel één ding: geld. Morgen wordt in Tok voetbalwedstrijd gesp il tussen ploegen uit Ita Colombia. Inzet is de wereldbeker en AC l Nacional del Medelliiuss bekampen elkaar. Dek0 van media-gigant Bej en het speeltje van e(ds drugsbaron, die elkaa p sportveld naar de krq u steken. Het kan verk^o krachtmeting tussen ge ploegen kan een aarcg j. voorproefje worden i Zi ons straks tijdens de jn te wachten staat: de lW< creativiteit van AC c tegen de veronderste w hardheid van Medelli Grijnzend op de ach (en staan de invloedrijke)or geldmagnaten, die hi bloed, zweet en trant opgebouwde imperiui een sportief vernisje voorzien. C In deze hypocriete (sport)wereld kan eet Zuidafrika, terecht, aan deelnemen. De Jk Apartheidspolitiek een wereldwijde boyi overal elders kan me doorgaan met ademh Argentinië werd in e wereldkampioen voe[A tijdens de vuile oorlofe kon in 1970 in Mexic^ sportieve roem oogst? land, dat inmiddels óVa breed failliet is en tó>&I model stond als de ner: het grootste verschil on arm en rijk. Co7ombtrc straks in Italië rustig start verschijnen, hor land één van de meP1 verderfelijke politiesin het Zuidamerikaansene is. Niemand, die er i» k wakker schijnt te HgpSi Er bestaat overigens dat het geboorteland P' Valdez alsnog verdw m het deelnemersveld '90. In het door tem geteisterde land ligt voetbalcompetitie, normale leven, inmic. Wordt misschien tot"ei toernooi om de wereler eens meer hervat. S/f Vi weinig florissante ?a voorbereiding op de derhalve en mogelijPei aanleiding om de infs,. in te trekken? De drugsbaronnen zr alles aan doen om dPm verhinderen. Desnoo ze de nationale ploeF voortdurend rondtoe.f1 alle mogelijke oefen spelen. In dat geval 2 Colombia nota benen geprepareerde deelni °P Italië verschijnen. E. afrekenen met Wesfl Joegoslavië en de Vl~J Arabische Emiraten Fr3 misschien zelfs nog s doorstoten. ®re: De hemel verhoede a gebeurt. Als John sar Blankenstein straks 1 een duel van Colom WK zal fluiten mag® mij betreft de drugsrov de koffie laten komPe Ik ben benieuwd wine' scheidsrechter mor^Pr Tokyo doet bij AC Medellin. Hij kan a/n* klein stukje historie Ook Juan Valdez zaew toejuichen. drii nin

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 16