„Het tennisleven
gaat gewoon verder"
JlsUJiDj) JOOJ
Squasher
Scheerder
weet nog
niet wat
hij wil
Multifunctioneel.
n ONDERSCHEIDEN HELEEN VAN DEN BERG:
ZATERDAG 9 DECEMBER 1989 PAGINA 29
De staat van dienst van de Noordwij ker-
houtse A-speelster is zeker het afgelopen
jaar opmerkelijk te noemen. Na de twee
de plaats in 1988, tijdens de nationale
kampioenschappen tot en met 16 jaar,
werd in 1989 bij de achttienjarigen de fi
nale gespeeld. Als ongeplaatste speelster
begon Heieen van den Berg in Son aan
de kwalifikatie voor de nationale titel
strijd. Het werd een zegereeks, waaraan
pas in de halve finale van het hoofdtoer
nooi door Nicole Jagerman een eind
werd gemaakt. De invalster bij de eredi
visiecompetitie ontpopte zich als 'reu-
zendoder', door achtereenvolgens de tot
dan toe ongeslagen Marcella Mesker,
Masterskampioene Marianne van der
Torre en oud jeugdkampioene Gaby
Coorengel te verslaan.
Orange bowl
Maar niet alleen nationaal deed Heieen
van den Berg zich gelden, ook interna
tionaal is er sprake van een doorbraak.
De kwalifikaties van twee 10.000 dollar-
toernooien in Italië werden doorstaan.
Koksijde in België leverde via de 'quali
fy' zelfs een finaleplaats op. En ook de
vier toernooien in Joegoslavië waren
met twee kwartfinales en opnieuw een fi
naleplaats zeer succesvol. De tot nu toe
vijf maanden toernooien spelen, werden
met een kwart en halve finale in Marok
ko voorlopig afgerond. De 348e plaats
van de wereldranglijst is inmiddels be
reikt, zodat'de invitatie voor deelname
aan de officieuze jeugd WK, de Orange
Bowl een terecht vervolg werd.
Het tennisleven gaat gewoon verder
voor Heieen van den Berg. Als haar ou
ders vandaag, tijdens de algemene leden
vergadering van de tennisbond, de aan
deze hoogste bondsonderscheiding ver
bonden wisselbeker in ontvangst nemen,
bereidt de A-speelster zich in haar hotel
kamer in Miami-Florida, samen met de
nationaal jeugdkampioene, Miriam Ore
mans, voor op de Continental Cup. Dit
is het teamevenement dat vooraf gaat
aan de officieuze jeugd WK. De Orange
Bowl, de overigens foeilelijke hoofdprijs,
geeft haar naam aan dit grootste jeugd-
toernooi ter wereld. Na de WK reist ze
door naar Texas waar de Noordwijker-
houtse deelneemt aan één 25.000- en
drie 10.000 dollar-toernooien.
Thuisfront
Het eerste schooldiploma is reeds een
jaar op zak. Verder studeren is voorlopig
even op een zijspoor gezet door de speel
ster, die eens door de huidige Hillegomt-
rainer Harry Verdegaal naar de district
strainingen werd geleid om de moeilijke
en lange weg naar de top te mogen be
klimmen. De Sassenheimse vakman gaf
aan zijn Noordwijkerhoutse pupil de
juiste basis mee om in die harde profwe
reld te kunnen slagen. Twee goede ten-
nisjaren vormde Dekker Tennis War
mond het thuisfront, waarna de overstap
naar de bekende Amsterdamse tennisle-
raar Cees Houweling werd gemaakt.
Heieen van den Berg: „Cees heeft aan
mij verder geschaafd. Hij heeft mij voor
al agressiever en aanvallender leren spe
len, waardoor ook mijn spel beter is ge
worden. Telkens als ik uit het buiten
land in Nederland terugkom, trainen we
een paar dagen. Ik reis namelijk zonder
coach naar de 10.000 dollar-toernooien,
zodat er daar niemand is die de foutjes,
die tijdens die toernooien in je spel slui
pen, eruit kan halen. En hoewel ik zo'n
coach soms wel mis, is dit een prima op
lossing". De zeventienjarige Van den
Berg heeft het contact met haar eerste
trainer, Harry Verdegaal, evenmin verlo
ren. „Ik kan altijd op zijn hulp rekenen.
Als ik thuis ben, hoef ik het maar te zeg
gen en regelt hij het nodige".
Ouders Janneke en Piet vormen samen
met die twee 'vakidioten' een prima
thuisfront voor Heieen van den Berg.
Het reizen is ze inmiddels gewoon, met
de heimwee weet zij om te gaan, juist
omdat het in de eigen omgeving zo goed
geregeld is. De basis om te presteren is
gecreëerd, de belangrijke invitaties ko
men binnen. De doorbraak nog maar
een kwestie van tijd? Heieen van den
Berg glimlacht slechts en laat zich geen
uitspraak ontlokken. De ogen spreken
echter boekdelen bij de onderscheiden
tennisspeelster. Haar tennisleven gaat
gewoon verder.
PETER KLEIN
Alphenaar Peter Paul Scheerder hechtte h
ALPHEN AAN DEN RIJN - Dro
men over een voortvarende carriè
re in zijn of haar favoriete discipli
ne doet elke beetje getalenteerde
sporter of sportster wel. Hoe anders
is dat bij Peter Paul Scheerder. De
16-jarige Alphense squasher, die
het vorig weekeinde opzien baarde
door de nationale titel bij de jeugd
tot en met 18 jaar in Westervoort
voor zich op te eisen, weet nog niet
wat hij precies wil. „Misschien ligt
bij mij daar wel het probleem",
geeft hij aan. „Ik wou dat ik het
wist", onderstreept de voor zijn
eindexamen Havo blokkende Peter
Paul daarna nogmaals dat hij nog
geen keuze heeft kunnen maken
tussen een sportieve of maatschap
pelijke carrière. „Ik ga hierna denk
ik maar atheneum doen, dan heb
ik weer twee jaar de tijd om daar
over na te denken", klinkt het ge
makzuchtig.
Uitlatingen die Peter Paul Scheerder ook
kan doen. Want voorlopig lijkt zijn lei
dinggevende rol binnen het 'jeugd'squa-
sh onaantastbaar. Het is ook tekenend
voor de manier waarop Scheerder de
Nederlandse top in zijn categorie heeft
behaald. Nadat Scheerder op tienjarige
•leeftijd als tennisser al furore maakte tij
dens de districtkampioenschappen,
maakte hij een jaar later een omme
zwaai naar de squashsport. Slechts
twaalf maanden had de kleine Alphe
naar er voor nodig om ook in deze sport
zijn concurrenten de wil op te leggen.
„De tennisslag had ik al en ook het bal
gevoel was aanwezig", verklaart Peter
Paul de korte aanpassingsperiode.
„Maar, ook meegespeeld heeft dat ik de
eerste twee jaar aan het squash verslaafd
was. Met mijn broer Jan Willem en
buurjongen Raymond van Kasterop
stond ik welhaast dagelijks op de baan".
Natuurtalent
Momenteel is drie a vier keer per week
anderhalf uur trainen voor Scheerder ge
noeg om zijn niveau op peil te houden.
„Als het wat meer zou moeten kosten,
dan deed ik dat ook wel hoor", bekent
hij lachend. „Sommigen vinden het wel
jammer dat ik niet meer train. En zelf
vorig jaar meer waarde aan zijn wint
weet ik ook wel dat mijn ontwikkeling
dan sneller zou gaan. Ik speel nu gewoon
veel wedstrijden. Een aparte training er
naast heb ik niet. Ja, ik hockey en ten
nis. Velen begrijpen niet dat ik er nog
zoveel sporten naast doe. Een natuurta
lent? Ach, wie weet, misschien".
Feit is wel dat overal waar Peter Paul
Scheerder ook maar zijn neus laat zien,
hij als één van de favorieten bestempeld
wordt. Met die druk zegt hij wel te kun
nen leven. Scheerder: „Bij het tennis had
ik al met die druk te maken. Ik ben het
dus al van jongs af aan gewend en kan
het doorgaans goed in de hand houden
en sta er vrij nuchter tegenover. Maar,
op de toernooien waar je als eerste of
tweede geplaatst wordt, moet je het in
derdaad zien waar te maken. Je tegen
standers willen van je winnen en dat kan
dan wel eens verkeerd uitpakken". Zoals
het vorig jaar tijdens het Nederlands
kampioenschap voor spelers tot en met
16 jaar. In de halve eindstrijd viel de
donkerblonde squasher ten prooi aan
Marco Wiesenhahn. Een teleurstellende
prestatie oordeelt de Alphenaar nu. „Het
was vrij vroeg in het seizoen, waardoor
ik nog weinig had gespeeld. Van onder
schatting was echter geen sprake".
Pittig
De winnaar van de nationale titels in de
categorieën tot en met 12 jaar (twee
maal), tot en met 14 jaar, heren C, heren
B en de Dutch Open voor de jeugd,
krijgt binnenkort de kans om zich te
revancheren. Dat is hij aan zijn stand
verplicht, weet ook Scheerder. Zeker na
de titel bij de jeugd tot en met achttien
jaar. Terugblikkend op dat vorige week
einde zegt hij: „Mijn eerste nationale ti
tel was mooi, maar deze mocht er ook
zijn, evenals de heren B-titel. Het was
nog niet eerder voorgekomen dat de
winnaar van de C-titel een jaar later B
zou winnen. En dat terwijl ik via de
kwalificatie als ongeplaatste speler in het
toernooi was gekomen. Maar de strijd
tot en met achttien jaar was één van de
pittigste". Zowel in de halve eindstrijd
als de finale werd Scheerder gedwongen
een vijfde game te spelen. „Tegen Andre
Ruigrok was ik bij een 2-0 voorsprong
de concentratie volledig kwijt. Ik dacht
aan alles behalve de wedstrijd. Een kwa
lijke zaak. Maar, gelukkig herstelde ik
dat net op tijd". De 9-5 in de slotgame
bracht Scheerder in de finale tegenover
Teus van Ee. Hierin wisselde hij game-
vakant ie dan aan een optreden tijdens de
FOTO: HENK SNATERSE
verlies met winst af. „Ik speelde niet
mijn eigen spel. Teus was meer op de 'T'
te vinden. Iedere keer als hij een game
won, veranderde ik mijn spel en dan
lukte het wel. Ik was te ongeduldig".
Door meer te volleren pakte Scheerder
na een 7-2 achterstand alsnog met 9-7 de
laatste game.
De Alphenaar die momenteel deel uit
maakt van het Nederlands team richt
zich nu op de titelstrijd bij zestienjarigen
en de heren, maar vooral ook op het Eu
ropese en Wereldkampioenschappen, die
het volgend jaar respectievelijk in Belgiè
en Duitsland plaatsvinden. Al lijkt
Scheerder nu ook weer niet al te veel
waarde aan die mondiale toernooien te
hechten. Ontbrak hij enkele weken gele
den als toeschouwer bij de Dutch Open
in het Kurhaus - „Het kwam er gewoon
niet van" - vorig jaar liet hij zelfs een
Europese titelstrijd lopen. „Ómdat het
evenement tijdens Pasen werd gehou
den, viel het gelijktijdig met mijn win
tersportvakantie. Ik besloot toen om te
gaan skién". Gekscherend zegt hij ver
volgens: „Dit jaar is het EK tijdens de
crocusvakantie, een week voor mijn va
kantie".
De Alphense squasher rekent daarbij op
een hoge notering van het Nederlands
team. „De eerste zes behoort tot de mo
gelijkheden. Individueel ben ik afhanke
lijk van de loting. Ik moet normaal ge
sproken de eerste ronde kunnen overle
ven, maar voor hetzelfde geld stuit je op
de eerst geplaatste", aldus Peter Paul
Scheerder, die kanttekeningen plaatst bij
de voorbereiding van het Nederlands
team. Zo vindt hij het jammer dat de
wekelijkse districtstrainingen tot het ver
leden behoren. Voor de spelers van het
Nederlands team is daar een maande
lijkse training met bondscoach Barry
Whitlock in de plaats gekomen. „Een
dag van zes uur trainen". Een methode
die volgens de jonge Scheerder niet echt
werkt. „De squashbond is echter nog een
jeugdige bond, dus er schort nog wel
eens het een en ander aan".
Maar zoals de squasher de maandelijkse
training te weinig van het goede vindt,
zo wil hij nu, niet meer als in zijn begin
periode, dagelijks op de baan staan. „Als
een fullprof dag in dag uit bezig zijn, dat
zie ik niet zo zitten. Na een seizoen
moet ik er weer een maand of anderhalf
uit. Aan de andere kant zou ik het eigen
lijk gewoon eens twee jaar als prof
moeten proberen. Wat me let? Dat is nu
juist de vraag!"
PETER VAN DER HULST
Onder redactie van Peter van der Hulst en Paul de Vlieger
Multifunctioneel
Sportpark Nieuw-Zuid in Katwijk be
hoort toch zonder enige twijfel toch tot de
mooisten van de regio. Zeker met het
voetbal dat de mannen van Melbi Ra-
boen tegenwoordig op de mat leggen, is
het in die duinpan toch elke keer weer
genieten geblazen. Extra lol viel er afge
lopen weekeinde voor de jeugdige bezoe
kers te beleven. Die vermaakten zich op
perbest bij het Quick Boys-terrein met
hun sleetjes. Een multifunctioneel sport
complex heet dat.
Huiswerk
Gelezen in het programmablad van
Quick Boys:
„In het programmablad van Riinsburgse
Boys van vorige zaterdag werd de over
gang van Richard Hoogervorst opmerke
lijk genoemd. Ook werd het opvallend ge
noemd dat Quick Boys zich dit seizoen
presenteerde met drie spelers van buiten
af. Je moet maar lef hebben. Wat daar in
Rijnsburg al langer dan twintig jaar ge
beurt, vindt men nu bij ons een opvallen
de zaak. De pot verwijt de ketel..."
„Als je de opstellingen vergelijkt dan tel
je van de zestien Rijnsburgse spelers
maar liefst twaalf spelers van buiten en
bij ons slechts drie. Nogal een verschil!
Geen wonder dat de omroepster Arroyo
voor De Groot aanzag. Die ziet door de
bomen ook het bos niet meer!"
„De overgang van Hoogervorst is boven
dien helemaal niet opmerkelijk, want die
is met Dijkhuizen naar Quick Boys geko
men om een reden die bij iedereen be
kend is (via diverse kranten), behalve bij
de schrijv(st)er van dat artikel. In vervolg
dus beter het huiswerk maken..."
Ken en Barbie
De Sinterklaastijd ligt weer achter ons.
Menig kind zag ook dit jaar weer een
wens in vervulling gaan. Zo ook deze
jonge supporters van de korfbalvereni
ging TOP. Want, niet alleen werden zij
verrast met 'Ken en Barbie': ook was de
Sint niet vergeten de poppen in de TOP-
kleuren te kleden. Die Goedheiligman is
toch maar een begrijpend mens...
NOORD WIJKERHOUT/LEIDEN
- Als twee trotse ouders de Jhr. R.
de Brauw-beker voor haar in ont
vangst nemen, zit Heieen van den
Berg alweer op een motelkamer in
het warme Florida. Het tennisleven
gaat voor de Noordwijkerhoutse A-
speelster gewoon verder, of de
hoogste bondsonderscheiding nu
wel of niet aan je is toegekend.
Hoewel, zo gewoon is de invitatie
voor de officieuze wereldkampi
oenschappen voor junioren, de
Orange Bowl nu ook weer niet.
Een bondsonderscheiding dus voor de
zeventienjarige Heieen van den Berg.
Desgevraagd deelt zij mee: „Ik wist niet
eens dat zoiets bestond. Maar ik ben er
heel blij mee natuurlijk. Alleen stond in
de brief die ik erover ontving niet ver
meld om welke onderscheiding het
ging". De Noorwijkerhoutse A-speelster
verkeert nog in het ongewisse, welke gro-'
te eer haar te beurt is gevallen. En blijft
dat voorlopig nog even, want de onder
scheiding zelf in ontvangst nemen, is er
wegens verblijf op de Orange Bowl niet
bij.
Zonder haar aanwezigheid wordt de
naam van Heieen van den Berg van
daag, tijdens de algemene ledenvergade
ring van de tennisbond, toegevoegd aan
een rij van zeer illustere voorgangers,
waarvan Tom Okker, Betty Stöve en
Loek Sanders ongetwijfeld de bekendste
uit een eerdere generatie zijn. In de tach
tiger jaren werd deze Jhr. R. de Brauw-
beker verworven door de beide destijds
Europese jeugdkampioenen Marianne
van der Torre en Nanette Schutte, als
mede door Eric Wilborts, Menno Oost-
ing en Christiaan Feenstra. Heieen van
den Berg heeft als directe voorganger de
vroegere hoofdklassespeler van het Leid-
se Unicum, Jacco Eltingh.
Lichtend voorbeeld
De Jonkheer Rob de Brauw-beker is be
doeld voor die Nederlandse tennisspeler
van ten hoogste éénentwintig jaar, die
zich in het afgelopen jaar heeft geken
merkt door een duidelijk onberispelijk
gedrag en bovendien goede wedstrijdre
sultaten heeft bereikt. De wisselbeker is
ter beschikking gesteld ter nagedachtenis
van een talentvolle tennisspeler, om
diens lichtend voorbeeld van moed en
idealisme tijdens de oorlogsjaren '40-'45
te laten voortleven. De beker is tevens
bedoeld de voor het vaderland gevallen
tennissers en tennissters te gedenken.
Annet Gomes, de manager toptennis
van het bondsbureau, geeft als toelich
ting op de toekenning aan Heieen van
den Berg: „Zij ontvangt die beker voor
haar rustige en goede gedrag op de baan.
Daarnaast stond zij in de halve finale
van de nationale kampioenschappen en
is zij op de 'ranking' zo'n 300 plaatsen
gestegen. Een lichtend voorbeeld dus
voor onze nationale jeugdspelers en
voor het district Leiden".
wgioTVch l
Heieen van den Berg zal de haar voor 1989 toegekende hoogste bondsonderscheiding, de
Jhr. R. de Brauw-beker, wegens deelname aan de Orange Bowl, niet persoonlijk in ont
vangst kunnen nemen.
FOTO: HENK VAN DEN ENDE
CcidócGouAcmt
