Hyundai Sonata V6
net te hoog gegrepen
HET VERSCHIL TUSSEN DE KRANT EN EEN HUIS-AAN-HUIS FOLDER?
DE KRANT WORDTGELEZEN.
Uil
Autoboeken met actuele prijzen
Ierland paradijs
voor smokkelaars
Explosieve stijging van
reizen naar het Oostblok
Competitie
shorttrack
in Ijshal
„Tunnelbak heft isolatie van wijk Kerkehout op"
AUTO
CeidaeSowicwit
ZATERDAG 2 DECEMBER 1989 PAGINA 11
I Een strategie van geleidelijke
opbouw, zo noemt directeur
J Kreber van importeur Greenib
Car de recent begonnen intro-
duktiegolf van het merk Hy
undai. Dat geldt zeker voor de
reeks waarvan het merk voor
al moet leven, de Pony. Eerst
een aardig aangekleed, maar
technisch verouderd produkt
doch inmiddels uitgegroeid tot
een moderne serie auto's die
meer te bieden hebben dan al
leen een gunstige prijs.
De eenmaal gewonnen klanten
j moeten binnen het merk kun-
j nen doorgroeien om ze vast te
houden, weet ook Kreber, van
daar de komst van een groter
model de Sonata begin dit jaar.
En nu gaat de geleidelijke op
bouw verder: zojuist verscheen
I de Excel, die de overstap naar
de Sonata makkelijker moet
i maken. Wie al Sonata rijdt kan
nu verder naar een nieuwe
zescilinder-versie, voorlopig de
top van wat Hyundai wil bie-
De kop van het persbericht
stelde dat de Sonata V6 de eni
ge auto met V6-motor onder de
vijftig mille zou zijn. Dat is dus
niet waar, er is voor vijf mille
minder een Ford Scorpio 2.4i
CL, voor bijna vijftig mille heb
je een Toyota Camry GXi V6.
Beide met V6-motor, zij het
geen drieliter zoals de Hyundai
Sonata V6 biedt. Doch voor
ruim tweeënvijftig mille zit de
Ford Scorpio 2.9i GL er niet
ver vanaf. Dat Hyundai voor
een dergelijk bedrag veel auto
jbiedt is daarmee niet minder
waar, al wordt de kwaliteit in
jdeze klasse niet alleen afgeme
ten aan het aantal standaard
'ingebouwde accessoires.
Veel ruimte en luxe
SDe Hyundai Sonata straalt
geen grote persoonlijkheid uit,
het is wel een nette auto die
door zijn grootte toch voor
naam oogt. Zonder speciale
styling-truuks of technische
hoogstandjes, zo bewijst deze
«WW
auto, Kun je ook een behoorlijk
riante binnenruimte scheppen.
Gewoon een lange wielbasis
(265 cm) en dwars geplaatste
motor voorin leveren volstrekt
voldoende beenruimte op, de
niet bijzonder gestroomlijnde
carosserie heeft een forse dak-
opbouw zodat ook de bijpassen
de hoofdruimte er is. De 473 li
ter metende kofferruimte
wordt wie wat beperkt door
enorme achterwielkasten.
Het interieur staat verder stijf
van de accessoires, veel ver-
stelmogelijkheden op stoelen
en stuurwiel en veel elektri
sche bedieningen. Ook de ste
reo-installatie hoort erbij, de
ontvangstkwaliteit van de ra
dio was echter wel wat beden
kelijk Maar verder: de enige
mogelijke extra's op de V6 zijn
een schuifdak en airconditio
ning, zelfs een elektronisch ge
regelde vierversnellings auto
maat met twee schakelpro
gramma's is al standaard,
evenals een automatische snel
heidsregelaar (cruise control).
Alles met mate
Van de eerste Sonata's met
viercilinder motor viel al op
dat ze, ondanks de niet hoog
dravende technische specifika-
ties, eigenlijk prima rijden. Die
indruk bevestigde zich toen we
eerst in een Sonata 2.0i GLS
van het Hyundai-magazijn in
Heemstede naar de presentatie
in Gent reden en daarna met
een V6 dezelfde route terug.
De 2.0i GLS is iets, maar niet
veel minder rijk uitgerust dan
de V6 en heeft standaard een
vijfbak. De viercilinder is goed
voor 75 kW/102 pk en daar
mee kom je in een snelheidsbe-
grensd land goed uit de voeten.
De motor is soepel, de vijfbak
schakelt moeiteloos en tot zo'n
140 km/h zit er genoeg pit in
de auto. De top is bescheiden,
bij een kleine 170 km/h houdt
het helemaal op, dus op de
Duitse autobahn vliegen vele
doodgewone middenklasse-wa
gens je voorbij. Dan helpt ook
de drieliter V6 motor niet. Die
loopt uiterst stil, accelereert
nog moeitelozer maar houdt
het bij 175 km/h ook voor ge
zien. De motorische rust kan
niet geheel tot zijn recht ko
men bij de V6, daarvoor is er
teveel windgeruis en iets te
weinig geluidsisolatie. Vanaf
160 km/h trad zelfs een uiterst
kwalijke fluittoon door de rij-
wind op. Het grote nadeel van
de V6 blijkt op een langere rit
gauw: de tankinhoud is met 65
liter (vijf meer dan de vierci-
linder-typen) te krap zeker
De Hyundai Sonata V6.
daar het verbruik angstig in de
richting van 1:7,5 snelde.
Bochtgedrag
Ook bij het bochtgedrag legt de
V6-motor (afkomstig uit de
Mitsubishi Debonair, een niet
geëxporteerd luxe-slagschip)
merkbaar gewicht in de schaal.
De Sonata V6 voelt wat log
aan, gaat niet zo willig een
bocjit in en reageert wat sterk
op gas loslaten in de bocht.
Door de erg sterke stuurbe
krachtiging stuurt ook een So
nata 2.0i niet bepaald sportief,
doch wel, beter gebalanceerd.
Voor het overige: de vering
doet het lang niet slecht, de
remmen (hetzelfde systeem
met schijven en trommels op
alle Sonata's) lijken iets onder
bemeten voor de V6, waar het
remsysteem al zwaarder belast
wordt in verband met de auto
matische transmissie.
Wat apart is dat de Sonata V6
in Amerikaanse versie gele
verd wordt: met een mijlentel
ler, hooggeplaatst extra rem
licht in de achterruit, en auto
matische gordels voorin. Al
thans, de schoudergordel zit in
de deurstijl gemonteerd en
wordt gemotoriseerd omgelegd
bij aanzetten van het contact,
de heupgordel moet dan nog
met de hand vastgemaakt wor
den. Daar zal menigeen het
nut niet van inzien, eerder isV
het weieens lastig dat je eerst
het contact moet uitzetten voor
je uit de gordel wordt bevrijd
wordt. De verwachting zal wel
zijn dat er te weinig V-zessen
verkocht kunnen worden om -
een aparte Europese versie te
maken. De beproefde GLS-V6
kost 49.950,-, er is nog een
Executive-variant met leren
bekleding en lichtmetalen vel
gen voor vijf mille meer. De
2.0i GLS die we ook reden kost
f 38.950,-. Het was een 1990-
model, voorzien van een aantal
detailwijzigingen. De voor
naamste daarvan zijn een iets
steviger schokdemping, verbe
terde uitrusting en als extra
een nieuwe automaat, te weten
dezelfde die nu standaard in de
V6 huist 2900,- meerprijs).
Eigenlijk zouden we in die 2.0i
GLS meer zien dan in de So
nata V6. Diens motor loopt wel
heel mooi, maar levert in ruil
voor hoog verbruik verder niet
veel betere prestaties. Hij
wordt opgegeven voor 105
kW/143 pk. De Sonata is een
comfortabele reiswagen met
flink wat ruimte en luxe, maar
geen bijzondere verfijning in
weggedrag of sportieve aspira
ties. Voor alledag is het be
paald geen straf, zo'n Sonata,
maar wie per se een zescilinder
wil is beter bediend met de ge
noemde Ford of Toyota de rij
ke uitrusting van de Hyundai
V6 is al helemaal aanwezig in
een Sonata 2,4i GLS automaat
voor 43.600,-. Vanaf even
meer aan dertig mille is er al
een Sonata 1.8i, met evenveel
rijcomfort en ruimte, nog best
voldoende motorprestaties en
al heel acceptabele aankleding.
Misschien dat de nieuwe belas
tingwetgeving goedkopere za-
kenauto's aantrekkelijk maakt
en de Sonata-verkoop in de
kaart speelt, maar overigens
lijkt de Sonata V6 op het mo
ment voor Hyundai toclrnet te
hoog gegrepen.
PETER FOKKER
Rond deze tijd komen traditioneel weer de boeken was ditmaal dat er redelijke rust op
bekende auto-jaarboeken op de markt op tijd het prijzenfront heerst, zodat de boeken
voor de feestdagen van december die met ca- waarop het jaar 1990 vermeld staat aan het
deautjes gepaard kunnen gaan. begin van dat jaar daadwerkelijk nog actueel
Het voordeel voor de redacteuren van die kunnen zijn.
dikker, doch de verhouding
tot het Autovisie-boek bleef
zoals-ie was: het Kluwer-over-
zicht is wat makkelijker lees
baar, doordat de staatjes met
klein gedrukte technische ge-
vens steeds worden afgewis
seld met tests. Het inleidende
deel is wat minder spranke
lend, de prijslijst beter leesbaar
gemaakt door afwisselend re
gels met en zonder achter-
grondschaduw de prijslijst is
wel iets minder aktueel dan
die bij Autovisie.
franzwurz
ahTORIJTECHNIEK
Het dikke Autovisie-jaarboek
werd goedkoper. Kostte het
vorig jaar nog 32,50, nu is de
prijs 29,90 voor deze Else-
vier-uitgave. Die werd een
pietsie dunner, maar daarmee
niets minder informatief. Vijf
tig pagina's afwisselende inlei
dende verhalen, tweehonderd
pagina's informatieve tests en
driehonderd pagina's keus uit
alle leverbare auto's. De prijs
lijst is tot op het moment van
dit schrijven nog aktueel.
ter is de praktijk. Dat blijft een
nadeel van zo'n boek: duidelijk
en makkelijk leesbaar worden
vele uiterst nuttige rijtechnie-
ken beschreven, van het rela
tief eenvoudige opvangen van
een beginnende slip tot het in
zetten van een gecontroleerde
vierwieldrift maar je moet het
wel oefenen om het echt te le
ren. Misschien dat de prijs ook
een nadeeltje is: Autorijtech-
niek kost 49,90. KNAC-leden
krijgen een tientje korting. Dat
weerhoudt sommigen er wel
licht van dit boek aan te schaf
fen, ondanks dat de gegeven
adviezen het leven kunnen
redden. Het boek geeft zeker te
denken over de vele storende
invloeden op het weggedrag
van een auto waarop je niet
bent voorbereid met de gewone
rij-opleiding alleen. De instruk-
teurs van Hans Deen kunnen u
eventueel al die technieken in
de praktijk aanleren. Niet ver
plicht, wel aan te raden, ook
voor gewone automobilisten.
Kluwer heeft nog iets heel an
ders in petto, namelijk een
nieuw boek over autorij-tech-
niek van de hand van de be
kende Oostenrijkse rallyrijder
Franz Wurz. Dit boek werd in
samenwerking met de KNAC
geproduceerd, waarbij de ma
nager van de KNAC-anti-slip-
scholen Hans Deen adviezen
gaf. Het boek werd officieel ge
presenteerd op het nieuwe cir
cuit van Zand voort, maar is
toch niet speciaal bedoeld voor
racers. Dat blijkt uit de aanbie
ding aan Jos Vaessen, direk-
teur van het CBR, verant-
Goedkoper, maar ook minder
uitgebreid kan het met Auto
'90 van Wereld Op Wielen
Productions. Deze utgave kost'
f 19,95. Het werd wel dikker
woordleijk voor het afnemen (nu 384 pagina's), met meer
Niet in prijs verlaagd is het
Kluwer-boek Autotest, dat vo
rig jaar ook 29,90 kostte. Dit
boek werd een paar pagina's.
van rij-examens. Daarmee wil
men aangeven dat het boek
juist dient om gevorderde rij-
heel beknopte tests en meer
modellen in het catalogusdeel.
Een aardig idee is om bij elk
vaardigheid te leren, althans model de laatste modelwijzi-
het theoretisch deel daarvan, gings-datum op te geven.
want de enige echte leermees-
PETER FOKKER
LONDEN De grens
overgangen tussen de Ier
se Republiek en Noord-
Ierland lenen zich uitste
kend voor fraude. Var
kens, olie, koeien, drank,
ïlles wordt er gesmok
keld.
lamie (een pseudoniem, hij wil
^lleen praten op voorwaarde
dat zijn identiteit geheim
plijft) verdient zijn geld met
het smokkelen van goederen
over de Ierse grens. Als
rooms-katholiek en republi
kein heeft hij niets dan min
achting voor Noord-Ierland.
Hij ziet niets illegaals in zijn
Activiteiten. Volgens Jamie
^mokkelt iedereen in zijn ge
boortestreek Armagh. Soms
wordt meer dan drieduizend
gulden per week verdiend ten
koste van de Europese Ge
meenschap en de Britse en
Ierse schatkist. De Ierse doua-
he pakt ten hoogste drie op de
twintig illegale vrachten die
fle grens overgaan.
Sinds de jaren zeventig heb
ben Jamie en zijn collega's
varkens, olieprodukten, diesel-
blie, koeien, schapen, sterke
8rank, frisdrank, electronica,
groeihormonen voor koeien,
Inoep en varkensdarmen voor
worst de grens over gesmok
keld. De goederen vertegen
woordigen miljoenen guldens
p onbetaalde uit- en invoer-
echten, onrechtmatige Monè-
aire Compensatie van de EG
n enorme btw-fraude.
Vat er precies gesmokkeld
yordt, door wie, en in welke
loeveelheden, wordt bepaald
oor een samenhang van fac-
oren, zoals de waarde van het
lond, schommelingen in de
wisselkoers van de Ierse en
Iritse valuta, veranderingen
'an btw-regels en antismok-
lelwetgeving van beide rege-
ijpleiding
lenzine en olie worden bij
voorbeeld veelvuldig gesmok
keld omdat door de btw benzi-
ke en olie in de Ierse Repu-
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii
ieen krant ontvangen? Bel
issen 18.00 en 19.00 uur, za-
Brdags tussen 14.00 en 15.00
ur, telefoon 071-12.22.48 en
to krant wordt nog dezelfde
vond nabezorgd.
bliek duurder zijn dan in
Noord-Ierland. Bij een boerde
rij in de provincie Armagh
ontdekten douane-beambten
een pijpleiding over de grens.
Met graan kunnen grote be
dragen verdiend worden uit
de Monetaire Compensatie
(waarmee prijsverschillen tus
sen landen gecompenseerd
worden), met als gevolg dat in
het verleden enorme ladingen
heen en weer vervoerd zijn
over de grens, met elke keer
een subsidie.
Een onderzoek heeft geleid tot
de opsporing van een fraude
tussen de 7 en 47 miljoen. Ja-
mie heeft, zoals de meeste
smokkelaars, geen vast adres
om te voorkomen dat hij ge
pakt wordt. In Noord-Ierland
staat hij niet geregisteerd en in
het zuiden is hij officieel een
„werkloze vrachtwagenchauf
feur".
Jamie vertelt dat drie lokale
families aan het hoofd staan
van de smokkel in het zuiden
van Armagh - landeigenaars
met nauwe banden met de ex
tremistische vleugel van de
IRA, die een kapitaal hebben
verdiend door zwendel en be
lastingontduiking. Geen smok-
keltransport vindt plaats zon
der de „goedkeuring" en be
moeienis van de families, zegt
Jamie. De belastingambtena
ren in Dublin gaan echter ver
der - zij zeggen dat er geen
smokkeltransport is waar de
IRA niet bij betrokken is en
waarvan de IRA niet een deel
van de winst opstrijkt.
De sleutel voor de illegale
grenstransporten is de be
schikbaarheid van een gega
randeerd vrije weg - een „ge
kochte" weg - waar douane
controles slechts op afspraak
plaatsvinden Volgens Jamie
worden de wegen „gekocht"
door kleinere smokkelaars als
hijzelf die een van de families
benaderen en de familie soms
tot 7000 gulden moeten beta
len.
De families, die op deze ma
nier tienduizenden guldens
kunnen verdienen, kopen dan
de Ierse douanebeambten om
en zorgen zo dat een weg,
meestal een onofficiële grens
overgang, voor twee of drie
uur vrij is. „Stel dat we met
een vrachtwagen de grens
over willen", zegt Jamie. „We
moeten dan naar een van de
families om te zeggen dat we
de weg voor twee uur willen.
Dat kan tot 7000 gulden kos
ten. De families kopen de weg;
twee handen op één buik met
de douane. Iedereen gebruikt
die weg, soms wel tien men
sen, die ieder 7000 gulden
neerleggen". 'Dublin' heeft
een andere versie van het ver
haal. De belastingambtenaren
ontkennen ten zeerste dat dou
anebeambten steekpenningen
aannemen.
Voorzorg
Wanneer een „tocht" eenmaal
georganiseerd is, gaat een ka
ravaan busjes en vrachtwa
gens, volgeladen met illegale
goederen variërend van var
kens tot televisies, richting
grens. Zelfs wanneer de weg
„gekocht" is, blijft het gevaar
dat de smokkelaars gezien
worden door rondtrekkende
douanebeambten die niet zijn
omgekocht. Uit voorzorg rijdt
een auto vijf kilometer voor de
karavaan uit als uitkijkpost.
Vijf kilometer achter de kara
vaan is een tweede auto, het
'hek' met de taak nooit rege
ringsauto's tussen de auto en
de karavaan te laten komen.
De twee auto's hebben radio
contact en houden zich precies
aan de voorgeschreven af
stand. In het verleden, zo ver
telt Jamie, heeft hij om de
douane van zich af te houden
wel eens zijn toevlucht moeten
nemen tot manoeuvres die fa
taal hadden kunnen aflopen.
Hij zou niet aarzelen dit weer
te doen. De gangbare methode
is in te rijden op de auto van
de douane. „Niet om ze ze te
verwonden, maar om ze flink
te laten schrikken".
Volgens Jamie is de IRA als
organisatie niet betrokken bij
de smokkel, maar doen wel in
dividuele leden mee. De Pro-
visionelen, zoals de extremisti
sche IRA leden zichzelf noe
men, fungeren als een zelf
aangestelde politiemacht, die
straffen uitdeelt - fysieke
straffen, de doodstraf of geld
boetes aan de mensen die de
regels proberen te breken. Zij
eisen steekpenningen, soms
duizenden guldens, die zij „do
naties" noemen.
Vaak wordt gezegd dat te veel
mensen te veel verdienen aan
de scheiding van Ierland om
er een einde aan te willen ma
ken. Ter illustratie beschrijft
Jamie een republikeinse bij
eenkomst in een grensdorp ter
herdenking van .het feit dat
het dit jaar twintig jaar gele
den is dat de Noordierse onlus
ten in alle hevigheid losbarst
ten. Een spreker protesteerde
tegen de Engelse aanwezigheid
in het noorden en eiste de op
heffing van de Ierse grens.
Alle grote smokkelaars waren
aanwezig, en allemaal applau-
diseerden ze luid om hun in
stemming te betuigen, in het
openbaar althans.
EDWARD GORMAN
(c) The Times, Londen
Deel 1 van deze serie over
fraude in de Europese Ge
meenschap is gepubliceerd in
de krant van 25 november.
Caribische winterzon erg in trek
ENSCHEDE Het komende zomerseizoen zal geen noe
menswaardige stijging te zien geven in het aantal vliegva
kanties (charters) binnen Europa. Daarentegen zal het aan
tal auto-, bus en verre vakanties wel toenemen. Dat zei di
recteur F.G. Fransen van Arke Reizen vanochtend bij de
presentatie van het zomerprogramma 1990. Voor het ko
mende winterseizoen is het boekingspatroon anders dan in
andere jaren. De dichtbij-winterbestemmingen stijgen fors,
terwijl de zonvakanties op de traditionele bestemmingen
minder lopen. Zonbestemmingen verder weg zitten daaren
tegen-in de lift. Vooral het Caribisch gebied is in trek. De
Dominicaanse Republiek, bij tal van touroperators voor het
eerst in het programma, is een topper. Met name rond de
krokusvakantie moet reeds „neen" worden verkocht.
HOLTEN De uitgevers
van reisgidsen en -boeken
hadden het goed geroken:
de belangstelling van Ne
derlanders voör reizen
naar Oost-Europa stijgt
explosief. Gidsen over
Moskou, Leningrad en
vooral Hongarije en Buda
pest zijn de afgelopen
maanden als warme
broodjes over de toonbank
gegaan. „Razendsnel ging
het", aldus Peter Gottmer
van de gelijknamige uit
geverij, die gespecialiseerd
is in reisgidsen.
De cijfers van de Nederlandse
touroperators bevestigen de
vermoedens. „Gorbatsjov is
onze beste reclameman", zegt
directeur ir. J. ter Haar van
Oad Reizen in Holten. Oad is
de touroperator die dit jaar
vanuit Nederland het grootste
aantal reizen naar de Sovjetu
nie heeft georganiseerd: twee
duizend. De belangstelling is
zo groot dat Oad heeft besloten
dit aantal in 1990 te verdubbe-
Hongarije is overigens het
meest in trek als vakantieland
in Oost-Europa. Dit land heeft
de afgelopen jaren de toeristi
sche infrastructuur flink ver
beterd en prijzen zijn er aan
trekkelijk. De vakantie-ac
commodaties zijn volgens een
woordvoerder van Oad verge
lijkbaar met die in West-Euro
pa.
Meldingen
Hongarije trekt overigens niet
alleen georganiseerde reizen.
Veel Nederlanders gaan er
met hun eigen vervoer heen,
wat onder meer de ANWB-
Alarmcentrale in Den Haag
heeft gemerkt aan de sterke
toename van het aantal" mel
dingen uit Hongarije.
De stijgende belangstelling
voor landen van het Oostblok
wordt bevestigd door Vernu
Reizen uit Amsterdam, dat is
gespecialiseerd in reizen naar
landen achter het nu geopende
'IJzeren Gordijn'. Volgens een
woordvoerder is het meren
deel van de reizen voor de ko
mende maanden al volge
boekt. Gebrek aan accomoda-
tie in het Oostblok verhindert
dat Vernu Reizen en andere
touroperators het aantal al
vastgestelde reizen uit kan
breiden.
Ook de Algemene Nederland
se Vereniging van Reisonder
nemingen (ANVR) spreekt
van toenemende belangstelling
voor het Oostblok. Een verde
re groei van het huidige aan
bod reizen vergt echter vol
gens de ANVR nog enige tijd
omdat hotelaccomodaties en
toeristische attracties veelal
nog ontoereikend zijn voor een
grote stroom toeristen.
Bovendien variëren de voor
zieningen per land sterk in
kwaliteit. Zo zijn de hotels in
de grote Russische steden zoals
Moskou en Leningrad goed.
Bovendien wordt daar met
hulp van buitenlandse inves
teerders in hoog'tempo de
achterstand in beddencapaci
teit weggewerkt. Elders in het
land is het niveau van hotels
wat minder. In de DDR en
met name de grote steden zo
als Oost-Berlijn en Leipzig is
de kwaliteit goed. Tsjechoslo-
wakije is ook redelijk goed, de
overige landen weer veel min
der.
Wintersport
Oad Reizen is overigens de
eerste Nederlandse touropera
tor die 's winters een heel pak
ket Sovjetunie-reizen aanbiedt
met onder meer wintersport in
Siberië. Voor volgend jaar zo
mer zijn er mogelijkheden
voor wandelen, fietsen en
picknicken aan het, overigens
sterk vervuilde, Baikalmeer
en „actieve vakanties".
„Wij hebben in de Sovjetunie
vaste grond onder de voeten
gekregen. Anderen komen er
niet meer tussen, wij blijven
daar marktleider", aldus direc
teur Ter Haar. „Voor een toe
rist biedt het uitgestrekte land
ongekende mogelijkheden.
Voorlopig blijft het natuurlijk
pionieren. Maar vergeet niet
dat die oude reisromantiek
ook veel mensen aanspreekt.
En je gaat natuurlijk niet maar
de Sovjetunie, zoals ie nu naar
Spanje gaat. Hoewel, we krij
gen al telefoontjes van mensen
die zeggen dat ze het na twin
tig jaar in Tirol wel gezien
hebben en een keer Rusland
.willen doen'. Dat wordt wat
moeilijk".
LEIDEN De derde wed
strijd voor de nationale compe
titie shorttrack wordt morgen
gehouden in de IJshal aan de
Vondellaan. Het programma
omvat een wedstrijd over 1500
meter en een aflossingswed
strijd over 3000 meter. De le
den van de kernploegen, on
derwie de zusjes Velzeboer uit
Oud Ade en de Stompwijker
Richard Suyten, komen aan de
start. De wedstrijd begint om
vijf uur.
Na twee wedstrijden in de na
tionale competitie voert bij de
heren Mare Velzeboer de
ranglijst aan. Bij de dames gaat
Manuela Ossendrijver aan
kop.
Wisseling van de
wacht bij NFSG
LEIDEN W.Th. Laken,
provinciaal/regionaal mede
werkster van het Nationaal
Fonds Sport Gehandicapten
(NFSG), heeft gisteren haar
functie neergelegd. Zij heeft
dit werk twaalf jaar gedaan.
In die tijd werd in haar regio
voor 2,8 miljoen gulden inge
zameld ten bate van de sport
voor gehandicapten. Mevrouw
Laken, die woonachtig is in
Leiden, wordt opgevolgd door
haar plaatsgenoot A. Smits.
WASSENAARSE ARCHITECT VAN DER SPEK:
WASSENAAR „Het
langs Kerkehout razende
verkeer verdeelt nu Was
senaar in tweeën. Het
grootste deel van Wasse
naar ligt aan de goede
kant van de Rijksstraat
weg, maar Kerkehout aan
de „verkeerde kant". Met
de ondertunneling wil ik
de isolatie van de wijk
Kerkehout opheffen. Niet
de gemeente maar het
Rijk zou deze in feite be
trekkelijk goedkope op
lossing voor de Wasse-
naarse verkeersproblemen
moeten betalen". Dit zegt
de Wassenaarse architect
Jac. van der Spek. Hij
presenteerde vorige week
het plan om op dé Rijks
straatweg een tunnelbak
aan te leggen.
Vanaf de Ursulakliniek moet
het verkeer langzaam afdalen
in een tunnelbak. De bak
krijgt in zijn plannen twee
keer twee rijstroken. Op de
tunnelbak komt aan beide
kanten een ventweg en een
tiental oversteekplaatsen voor
voetgangers en fietsers. Wan
neer daardoor de wijk Kerke
hout beter bereikbaar is, zal
het winkelgebied rond de
Rijksstraatweg ook beter wor
den, aldus de architect.
Woningbouw
„Daar zit nu aardig de klad in.
Tevens kan dan het gebied
achter Kerkehout bestemd
worden voor woningbouw, ge
groepeerd rond een „weiland
monument" van enkele te res
taureren boerderijen in de pol
der achter Kerkehout, plano
logisch een goede aansluiting
op de Haagse wijk Mariahoe-
van het Weteringpark. Dat
kleine stukje groene buffer
tussen Wassenaar-Noord en
Leiden moet blijven zoals het
is na het aanbrengen van een
groene afsluiting met een
randpark en een noordelijke
randweg. Omdat Wassenaar
toch verder huizen moet bou
wen voor het hoge aantal wo
ningzoekenden kan de polder
ten oosten van Kerkehout
worden ontwikkeld".
In de tekeningen laat Jac. van
der Spek de waterlopen in die
polder, vertakkingen van de
Schenk, ongemoeid. Het door
hem voorgestelde wegenpa
troon loopt logisch langs net
bestaande water. De ontwer
per ziet nog een ander belang
rijk voordeel van een tunnel
bak bij Kerkehout voor Was
senaar. „Het doorgaande sluip-
verkeer kan zo-gemakkelijker
uit Wassenaar worden ge
weerd. Wanneer het verkeer
vanuit het noorden snel via de
SW 4 en de Rijksstraatweg
naar Den Haag zal kunnen rij
den, zal de binnenroute niet
meer worden gekozen".
Sluipers
De uit de Bollenstreek afkom
stige „sluipers" is de Rijks
straatweg nu geen aanlokke
lijk alternatief xnet een steeds
verspringende maximumsnel
heid waar geen mens de logica
van begrijpt. Op een groot deel
van de Rijksstraatweg mag 70
km worden gereden, ter hoog
te van Kerkehout ineens 50
km. Er moet natuurlijk een
uniforme snelheid op de Rijks
straatweg, bij voorkeur 70 km,
worden vastgelegd. Na het
aanbrengen van de tunnelbak
kan op de gehele Rijksstraat
weg 70 km gereden worden.
Naast een veiliger verkeers
beeld dat dit oplevert, zal de
Rijksstraatweg dan ook een
aanlokkelijk alternatief voor
de sluiproute door Wassenaar
zijn, waar slechts 50 kilometer
Bewoners van de aan de Rijks
straatweg gelegen huizen en
winkels ter hoogte van Kerke
hout zijn blij met het nieuwe
plan. „Wij .leven hier geïso
leerd van Wassenaar in een
soort wormvormig aanhangsel.
Met een ventweg op de tun
nelbak zullen de winkels hier
langs de Rijksstraatweg duide
lijk beter en met minder ge
vaar bereikbaar zijn. Laten ze
maar snel beginnen en er niet
zo lang over doen als de tun
nel onder het Kanaal". Over
de voorgestelde woningbouw
achter Kerkehout is men ech
ter sceptisch. Het gebied heeft
de status van een „grote land
schappelijke eenheid" en bou
wen in de polder wordt prak
tisch onmogelijk geacht.
De gemeente Wassenaar is nog
niet bereid in dit stadium com
mentaar te geven.
FRANS MICKLINGHOFF
