„St. Bernardus kri jgt een overdekte ontmoetingsruimte LANGS OMWEGEN Strodekmachine spaart tijd en arbeidskracht ra JOUR NAAL Leiderdorp heeft goed jongeren beleid nodig LEIDEN OMGEVING fceidU&Qounant VRIJDAG 1 DECEMBER 1989 PAGINA 13 DE BEJAARDENZORG IN SASSENHEIM BREIDT ZICH NA 65 JAAR VERDER UIT „In Sassenheim ligt aan de weg een heel bijzonder huis, voor menigeen een waardevol en warm en veilig thuis... Zo begint het Bernarduslied, dat in 1974 voor het eerst, in allerlei toonaarden, werd ge zongen bij de opening van het nieuwe verzorgingshuis van „de Bernardus". Vijftien jaar later, komende maandag, wordt het nogmaals gezongen tijdens een „grandioos Ber- narduscabaret". Dat wordt een feestdag, geopend door een versierd ontbijt, gevolgd in én adem door koffie met gebak, een oecumenische dienst en een aperitiefje, waarna burgemeester De Jonge symbolisch het „feest geschenk" aanbiedt: het overdekte Binnenhof, dat de Bernardus voor zichzelf, zijn bewoners en medewerkers heeft uitgedacht bij gelegen heid van het 65-jarig bestaan van het centrum dat zo'n voorname plaats in Sassen heim en de hele regio in neemt. „Het Binnenhof" bij St.Bernardus denkt men bij na (naast het „gewone" werk) over niets anders. De plannen ervoor liggen klaar, de blauwdrukken zijn ge maakt. Nu nog de 6 ton die het gaat kosten bijeengegaard en dan kan wellicht in 1991 de nieuwe, grote ontmoe tingsruimte (nu nog een patio met veel groen en tuinpartij- en) in gebruik worden geno men. Directeur algemene za ken J.J.de Vries en coördine rend hoofd verplegingsdienst P.H.J.M.ter Linde, door hun sleutelposities nauw betrok ken bij de toekomstige ont wikkeling er liggen ook renovaties te wachten of zijn al uitgevoerd, zoals met de keuken hebben me er meer van verteld. Laten we eerst maar eens te ruggaan naar 1926. Het St.Bernardus-gesticht aan de Hoofdstraat bestond toen net twee jaar. In een wervende Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071-122244. prospectus heette het: „Dit gesticht, schoon gelegen in het hart van Holland, aan den grooten Verkeersweg Amsterdam-Rotterdam, biedt pension aan in 1ste, 2de en 3de klas. Het is geheel mo dern ingericht, met waterlei ding, electriciteit en centrale verwarming, heeft ruim in gerichte lokalen voor warme en koude baden, heeft een voorloopige kapel, waarin 't H.Sacrament rust, een uitge breide Kliniek met hoogte- zon, en bevindt zich aan de tram-halte, waardoor in 20 minuten de stad Leiden kan bereikt worden, waar de bes te geneesheeren van Europa aan 't Academisch Zieken huis verbonden zijn en naar ons gesticht kunnen ontbo den worden. Behalve pension is hier ook afzonderlijk gele genheid voor het houden van een rustkuur, waartoe bijzon der voor 't zenuwgestel de nabijheid der zee gunstig werkt en tevens het water, dat dit gesticht in waterpar tijen bezit". Aanbeveling in 26 Zo ging het verder, in de aan beveling.- Er werd iets ver teld over de (vaste) prijzen (in de 3de klas had je al rui me kamers, met gezamenlij ke zitkamer voor 600 gulden) en men werd uitgenodigd „met de waarde Overste" een onderhoud te hebben. Zo ging dat in 1926. Vandaag is St. Bernardus een hoogge kwalificeerd bedrijf ten dien ste van de „oudere" mens. Aan de Hoofdstraat staat nu al zowat 20 jaar een ruim be meten, modern geoutilleerd complex, waarin menige le vensavond nog een fijne en verzorgde toekomst kan heb ben. Daartoe heeft „de Ber nardus" twee „poten" om op te staan: een verzorgingste huis met 85 bewoners en een somatisch verpleeghuis (voor lichamelijk gehandicapte mensen) met 114 bedden. Óm deze beide afdelingen te kun nen runnen beschikt Huize St.Bernardus over ca.200 per- De oude Bernardus, na 1971 nog slechts een herinnering. soneelsleden, onder wie 150 fulltimers. St.Bernardus heeft echter nog meer verzorging te bie den. Directeur De Vries: „Zo kennen we de extra-murale activiteiten in een afdeling voor dagbehandeling, dat is voor allerlei therapievormen. De hele Bollenstreek kan hiervan profiteren; men krijgt therapie op Bernardus maar woont geVvoon thuis. Dan is er nog de afdeling Dagverzorging, 1 of 2 dagen in de week, voor oudere mensen uit ons dorp. Hier gaat het vooral om gezellig bezig te zijn, dat staat voorop: handwerken, spelletjes doen, naar de kapper gaan, de eu charistie meevieren (sorry dat ik deze twee „bezighe den" in één adem noem, maar het zit nu eenmaal bij elkaar in ons pakket). Het zijn meestal de eenzamen die wij willen bereiken om ze bij het grote geheel te betrek- De sfeer intern bij St.Bernardus. FOTO: HENK VAN DEN ENDE ken, hen in de wereld te la ten staan". Hoofd verple gingsdienst Ter Linde: „We moeten ook nog de Tafeltje dek je-voorziening noemen. We konden in dit project 15 maaltijden, enkele dagen in de week, verzorgen; sinds de keuken gerenoveerd is kun nen we een capaciteit van 40 maaltijden bereiken". Liefdewerk van Boxmeer Ja, het is wel een heel ver schil met 65 jaar geleden, toen de mensen net zo in el kaar zaten als vandaag maar de hulpmiddelen te wensen overlieten. Ofschoon het lief dewerk op een hoge pit stond. Ter Linde: „In '24 was het hier een ziekenhuis an nex pension, met alle voor zieningen. Je kon toen ook in St.Bernardus geboren wor den en er zijn heel wat oude re Sassemers die er het eerste levenslicht zagen. Ons cen trum was trouwens ook een van de eerste in het land met een eigen verpleeghuis ('69). Maar wat erg aansprak wa ren de zusters van Julie Pos tel, een Franse, spirituele congregatie met een moeder huis in Boxmeer, weshalve deze religieuzen de zusters van Boxmeer werden ge noemd. Die zusters, met hun ragfijne en windgevoelige zwarte sluiers van Gode ge wijde maagden, dreven hier de zaak en speelden hun be langrijke rol in het geheel". Soms eigenwijs, maar altijd op een eigen wijs. Enfin, de zusters zijn uit Sas senheim verdwenen; veelal teruggevloeid naar hun heil zame bakermat in Boxmeer. Nog werkt er een van hen in de Bernardus: zuster Nico- lien, en twee van haar 65- plus medezusters (Wilma Straatman en Wilma Litte- FOTO: PR link) zijn ook nog niet uit het gezicht verdwenen. Wat een inzet vroeger! Ter Linde: „De zusters van Boxmeer zetten hun hele ziel en zaligheid voor dat liefdewerk in. Ze kenden geen cao en je kon hen eventueel 's nachts uit hun bed halen als hun hulp gewenst was. Hun zijn en werken voor de Bernardus was „anders" dan nu ge beurt". Maar omdat er geen meisjes meer zijn die zich voor „Boxmeer" willen inzet ten, zijn er ook geen zusters meer die de Bernardus kun nen helpen grootmaken. Maar nu komen we aan het 65-jarig jubileum. Directeur De Vries, 2 jaar aan zijn bewind: „Begin dit jaar zijn we ideeën gaan ontwikkelen rond dit jubileum. We dach ten dat het zinvol zou zijn aan patiënten, bewoners en personeel een blijvend ge schenk aan te bieden. Als u de plattegrond van ons com plex bekijkt ziet u, als af scheiding tussen de gebou wen, enkele patio's. Die zijn aardig om naar te kijken; in het voorjaar lopen daar de knoppen uit, de vogels zin gen er hun hoogste lied en als het weer herfst moet wor den, vallen er de bladeren op een hoop en worden er weer bollen in de grond gestopt die een nieuw jaar met hun fleur en kleur veraangenamen. Nou, één zo'n patio willen we nu gaan overdekken. Dan kan er een extra zaal ont staan met een vloeropper vlakte van 275 vierkante me- Voor een feestmaal In gemeen overleg werd be sloten tot het opzetten van een nieuwe zaal, waartoe een patio overdekt zou moeten worden, en de vogels, bloe men en planten gedag ge zegd: Het Binnenhof. Een royale ontmoetingsruimte, centraal gelegen voor bezoek en voor medewerkers, en ook voor een „restaurantachtige" voorziening. De Vries: „De cohtacten onderling kunnen straks veel beter tot hun recht komen. Een jarige kan er zijn of haar gasten ontvan gen, en men zal er ook desge wenst kunnen „dineren" en een 1 feestmaal houden. Het zal niet meteen een overdek te „dagmarkt" worden, maar in elk geval wordt het een oord dat in een knellende be hoefte voorziet. Zes ton kost het wel volgens de begroting, maar in onze opzet hoeft de overheid slechts voor een derde daarin bij te dragen". Voor de rest heeft het mana gement daartoe kundig ge adviseerd door berekenende, bekwame lichamen een technisch interessante finan cieringsconstructie bedacht, althans uitgewerkt, die van cijfers en berekeningen aan elkaar hangt. Het heeft te maken met overheidsbeknib- belingen en restricties, bepa lingen en ontsnappingsmoge lijkheden. Het gaat ook om het „terugbrengen van *het aantal kamers", wat weer te maken heeft met bedden en het aantal meters en ook met een op te zetten renovatie in de periode 1990-1994. De di rectie heeft planmatig gewikt en gewogen en gemeend dat het zou moeten kunnen via een redelijke verdeelsleutel, waarmee iedereen content kan zijn. Maar er moet dan wel geld op tafel komen. Afgezien van de overheid, die 200.000 gul den voor haar rekening wil nemen, zal St.Bernardus op eigen kracht (na nog een an dere bron, goed voor 2 ton, aangeboord te hebben)de nog ontbrekende middelen op moeten brengen. Dit is echter zo diepgaand, dat ik me er niet mee bezig wil houden. Wie de finesses wil weten kan zich beter wenden tot de directie of andere ac tievoerders. Maar men is daarmee dolenthousiast be gonnen. Acties werkelijk te over. Zo is het de bedoeling dat 100 mensen in de streek ieder 100 gulden bijdragen: „100 voor 100": „we zijn nog niet helemaal volgeboekt", deelde Ter Linde aanvullend mee. Dan is er een kalender 1990 uitgegeven, in een oplage van 1000, die er erg verzorgd uitziet en hoogtepunten van 65 jaar Bernardus vertoont. Doorlopende verkoop. Ko mend voorjaar (wat klinkt dat al dichtbij) wil men een fancy-fair houden, met aan trekkelijke spullen die in „ei gen beheer" zijn vervaardigd. Patiënten en bewoners zijn daar nu al volop voor in de weer, met knopen, breien, haken en verven en andere kundigheden. Verder staan op het inzamelend program ma een sponsorloop voor ver enigingen (een bedrag voor élke af te leggen kilometer hardlopen of iets van dien aard; dat is een rage tegen woordig. Niettemin: bijdra gen van harte welkom), een loterij en verkoopdagen van handwerk dat door de Ber- nardusbewoners is gemaakt. En er wordt nog wel meer bedacht om die overkapping van het gastvrije Binnenhof te kunnen realiseren. Uitein delijk zal het allemaal 200.000 gulden moeten opleveren. Directeur algemene zaken De Vries: „Onze verwachting is dat het zal lukken, maar er zal hard aan getrokken moeten worden, hebben we gemerkt. Maar er is niets nieuws onder de zon: 60 jaar geleden was er een commis sie die geld bijeenvroeg voor de banken in de kapel. Dat is ook gelukt. Nu geef ik toe, dat een overspannen, multi functionele ontmoetings ruimte met uiteenlopende mogelijkheden van een ande re financiële grootte is. Maar toch! We hebben veel steun van bewoners, patiënten en vrijwilligers, die zich inspan nen om de boel bijelkaar te scharrelen. Je wordt wel vin dingrijk door al die geintjes. Je moet je energie erin ste ken, maar we worden gesti muleerd om door te gaan". Er staat St.Bernardus nog heel wat nieuws te wachten. Iedereen, zeg maar, staat er achter om een centrum van verzorging van onze ouderen adequaat te kunnen laten functioneren. Maandag: jubi leumdag; door de .jongeren" verzorgd van de ochtend tot de late middag. De „derde jeugd" zal ervan profiteren en genieten. Zo, houden we elkaar allemaal op de been. En in Sassem is inmiddels al een speciale en met veel voorpret op fust gebrachte „Bernarduswijn" gebotteld en aan de genieter van een gerijpte dronk aangeboden. Er komt ook nog een kaar senverkoop. Met het oog op Kerstmis. Hoe dan ook: alle maal dingen voor het heel goede doel. St.Bernardus kan voorlopig de 21ste eeuw vol vertrouwen tegemoet zien. Het is alleen jammer van die verloren zustertjes van Box meer. Maar wie er nog van over zijn, zullen in het moe derhuis graag in koor en met antifonen in wisselzang hun voormalig liefdewerk bezin gen: St. Bernardus in Sassem gaat nooit verloren...Ad ma- jorem Dei gloriam: zoals het was en nu is en altijd zijn zal, en tot verheffing van onze bejaardenzorg in de Bollen streek. Amen. ...En nu maar achter de centen aan. Advent In Zoeterwoude wordt zon dag een oecumenische ad- ventsdienst gehouden in de Sint Jan's kerk aan de Zuid- buurtseweg. Het is voor het elfde jaar dat de oecumeni sche werkgroep Adventsves- pers aandacht besteedt aan de voorbereiding op het kerst feest. Het hoofdthema van de diensten, die ook op 10 en 17 december worden gehouden, is „Verwachting". Het thema voor komende zondag is „Ge dachtig zijn barmhartigheid". Tijdens de dienst verlenen het zangkoor van de Sint Jan en de blokfluitgroep hun me dewerking. Na de dienst is er een collecte voor de interker kelijke actie Solidaridad. Te vens is er verkoop van Sowe- to-kaarsen die zijn gemaakt door de zwarte bevolking van Soweto in Zuid-Afrika. Aanvang vijf uur. Muziek De Eindhovense band The National Four treedt zondag avond op in bar-dancing Blues Brothers aan het Henri Dunantplein in Hillegom. De deuren van Blues Bro thers gaan om negen uur Zangdienst In de Hulp en Heilkerk aan de Veursestraatweg in Leid- schendam wordt zondag een zangdienst gehouden. Voor ganger is ds. C.J. Honig. Mu zikale medewerking verlenen Nel Burgers (alt), Richard Heidema (orgel) en Willem Lekkerkerker (trompet). Aanvang tien uur. Concert De Amrikaanse house-artist Mr. Lee treedt zondag op in jongerencetnrum Madonna aan de Olympiaweg in A1-. phen. Aanvang om vier uur 's middags, entree 10, met kortingskaart 7,50. Tuinen Botanische tuinen staan cen traal tijdens een lezing die maandagavond wordt gehou den in De Schelft in Noord- wijkerhout. De Graaf uit Zeist spreekt over dit onder werp. Aanvang acht uur. Sint Ook De Kaag wordt niet vergeten door Sinterklaas. Op dinsdag 5 december komt hij 's morgens om negen uur aan. De stoomboot zal worden af gemeerd nabij de pont in de Ringvaart. De Sint gaat dan direct naar de Willibrord- school in de Buitenkaag om daar de gehele dag te blijven. Soos De Katholieke bond van ou deren KBOhoudt dinsdag soos-middag in De Schelft in Noordwijkerhout. Ook niet- georganiseerde ouderen zijn van half twee tot vijf uur welkom. Zout Particulieren kunnen bij de gemeente Katwijk zakjes strooizout kopen om zelf iets aan de gladheidsbestrijding te doen. Voor twee gulden kan men zakjes van vijf kilo strooizout afhalen in het ma gazijn van de gemeentewerf aan de Schoolstraat. NOORDWIJKERHOUT „Ik heb een klant die heeft uitgerekend dat deze nieuwe strodekma- chine 60 procent kosten besparend is voor hem". Dit zegt Karei Immerzeel. Zijn constructie van een strodekker is inmiddels al aardig bekend geworden en morgenavond komt hij er zelfs mee op de televi- In zijn loonbedrijf krijgt hij ie der jaar rond deze tijd te ma ken met het planten van de bollen en het toedekken ervan met stro voor de komende winter. „Ik liep al een paar jaar rond met het idee", aldus Immerzeel. „Ten eerste om van het laden af te komen na tuurlijk. Als chauffeur van een tractor moet je op een dag 23 ton stro laden. Dat zijn 1000 baaltjes en die willen ook nog wel eens nat en zwaar zijn van de regen. Steeds zo'n 60 baal tjes per keer en met de hand. Daar ben je wel steeds een kwartiertje mee kwijt. Dan ga je rijden en zit je een kwartier lekker maar daarna moet je weer aan het laden. Bij mane ge Bakker werken ze nu al ja ren met grote strobalen waar 25 van die kleine in kunnen. En als je eenmaal weet dat er ook grote balen zijn, dan ga je prakkezeren. Het systeem had ik al een paar. jaar in mijn hoofd, toen ben ik zelf aan het sleutelen gegaan. Als je er da gelijks mee werkt en je hebt er twee jaar over zitten naden ken, dan weet je intussen wel hoe je het hebben wilt". Zo ontstond de nieuwe stro- dekmachine. Het idee is een voudig genoeg. Boven op de tractor staan twee transport banden waarvan de chauffeur de voorste schuin naar omlaag kan laten zakken. „Je rijdt te gen de baal aan, zet de trans portketting aan en dan rijdt die het stro zo naar boven", al dus Immerzeel. Op die manier kan nog een tweede baal naar omhoog worden getranspor teerd. Dat duurt een minuut. De chauffeur trekt de touwen los van de baal stro en hij kan in zijn eentje gaan rijden. Vroeger stonden er normaal twee mensen boven op het stroplatform om de kleine baaltjes in de strodekker zelf te doen die het stro dan ver volgens in de grond steekt of over de bedden legt. Maar ook dat hoeft nu niet meer. Deze strodekmachine is dan ook niet alleen voordelig voor de klant maar ook voor het loon bedrijf zelf omdat het werk veel gemakkelijker en boven dien veel sneller gaat. Immer zeel: „Ik gebruik hem dit sei zoen voor het eerst en dit jaar heb ik zelfs een week Lelystad gedaan. Dat zit er anders nooit in. En daar komt bij dat ik dit jaar weinig werk heb wegge geven. Normaal kon ik het hier niet eens bijhouden". Constructie Voorlopig bestaat er nog maar een strodekmachine en het loonbedrijf heeft er ook niet meer nodig. Toch is Immerzeel van plan om er meer te gaan maken. „Er zijn er al diversen geweest die zo'n ding wilden hebben. Ik wil ze wel bouwen. Dan gaan we in de winter maanden gewoon in de con structie. Dat deden we toch al. Aanhangers en strobunkers hebben we zelf gebouwd. Door die strobunkers konden we veel meer bollen in een keer meenemen boven op de trac tor. En marathonwagens maakten we, waar ze die cros sen mee houden met een span paarden er voor". Een andere manier om bollen toe te dekken voor de winter is het enkele jaren geleden door Hogervorst uitgevonden ondergrasplanten. Immerzeel: „Dat doen wij ook. Maar dat is wat minder geworden. Er zijn wat problemen mee. Je hebt als kweker daardoor minder opbrengst van je bollen. Ze zullen het ondergrasplanten vast niet opzij schuiven maar die problemen moet worden opgelost. Maar wij zijn het zo doende weer meer in het stro aan het zoeken. Hoe het daar mee eenvoudiger kan". Het resultaat is dus deze stro dekmachine. Veronica kwam een ochtend filmen en nam het planten er ook gelijk bij om uit te kunnen leggen wat er met strodekken precies ge beurt en waarom. Die filmers waren duidelijk geen kwe kerszonen want echt veel be grepen ze er niet van. „In het vraaggesprek begonnen ze steeds weer over de verbete ring van de plantmachine", al dus Immerzeel. „Daar ging het helemaal niet om. Die is van Van Nobelen. Ik heb het ze wel twintig keer gezegd maar dat begrepen ze niet erg". Dat laatste zal wel niet gelden voor bollenstrekers die morgen avond de televisie aanzetten om de „Nationale Ideeënbus" te zien. Karei Immerzeel zal als het programma binnenko men. GERARD DE KLERK LEIDERDORP Er moet dringend een jonge renbeleid in Leiderdorp van de grond komen. Deze eis werd gisteravond heel nadrukkelijk gesteld door de commissie sport en welzijn. Ondanks de problemen met groepen samenscholende jon geren weigerde een meerder heid van VVD. CDA en D66 akkoord te gaan met de in richting van een speciale ont moetingsplaats achter de Vis ser 't Hooftschool. Met name is er een groep jongeren actief rond de Muzenlaan in Buiten hof-Oost die voor veel overlast voor de omwonenden zorgen. Wethouder C. Huigen-van Bo ven (VVD) kreeg met het voorstel voor een eenvoudige overkapping, kosten 30.000 gulden, heel wat kritiek te verwerken. Ook het idee om een straathoekwerker aan te stellen voor vijf uur per week kreeg geen bijval. Het college van B en W werd gebrek aan visie verweten. Raadslid N. van Jaarsveld (CDA) verbaas de zich er over, dat er nog nooit een inhoudelijke discus sie in de commissie had plaats gevonden. De inrichting van een ontmoetingsplaats achter de Visser 't Hooftschool stelde Van Jaarsveld gelijk met „het verbannen van jongeren naar de rand van de samenleving. Volgens J. Preenen (PPR/ PSP) is er grote behoefte aan een full-time jongerenwerker die voortdurend contacten met de jongeren onderhoudt. Pree nen bleek een voorstander van een onderzoek naar de jonge- renproblematiek naar Voor- schotens model. Raadslid P. Kolman-Backbier (VVD) vroeg ook om meer in formatie over het Voorscho- tense onderzoek. De lokatie achter Visser 't Hooft vond Kolman „achterhaald". Raads lid C. Langendorff (PvdA) vond het voorstel „ondoor dacht" en had het over de „meest ingelukkige plaats". Langendorff ging plotseling overstag na een toelichting van wethouder Huigen, dat het college evenzeer een jon gerenbeleid wenst te ontwik kelen. Het college staat echter ook voor de vraag hoe de pro blemen op korte termijn kun nen worden aangepakt. Zij zag de inrichting van een ontmoe tingsplaats als een tijdelijke oplossing. Volgens Huigen is daar ook een rol weggelegd voor het jeugd- en jongeren centrum Sjelter aan de Heem raadlaan. De jongerenwerker van Sjelter dacht daar anders over. Ge sprekken met de zwerfjonge ren die rond de Muzenhoflaan samenkomen hebben geen re sultaat. „Wij hebben middelen nodig om aan de slag te gaan", aldus de jongerenwerker van Sjelter. Een oplossing zag hij in een eigen gebouw waar jon geren kunnen samenkomen. De visie van de commandant van de Rijkspolitie Leiderdorp Van Eeden Petersman staat daar lijnrecht tegenover. „Jon geren zitten niet te wachten op een eigen onderkomen", aldus Van Eeden Petersman, die achter het voorstel voor een ontmoetingsplaats staat. Vol gens hem moet ér op korte ter mijn iets gebeuren. Bewoners van de Muzenlaan klaagden hun nood over de geluidsoverlast van bier drin kende en op auto's en brom mers rond rijdende jongeren. Toch zagen de woordvoerders van de bewoners in de inrich ting van een ontmoetings plaats alleen maar een ver plaatsing van het probleem. Van Jaarsveld sprak tenslotte het „onaanvaardbaar" uit over de gekozen lokatie. Voor naamste argument om tegen te stemmen was voor hem het gebrek aan sociale controle. Ook Kolman en H. Veldstra (D66) dachten er zo over. Lan gendorff en J. Preenen wilden wel meegaan met de korte ter mijn oplossing van de ontmoe tingplaats achter de Visser 't Hooftschool. Bezwaarmakers goed behandeld ZOETERWOUDE De indie- ners van bezwaarschriften te gen de verbouwingsplannen van het gemeentehuis zijn vol strekt correct behandeld. Dit werd gisteren in een vergade ring van de gemeenteraad ge steld door burgmeester Hou- dijk. Op basis van ingediende nenkort ter inzage gelegd en dan kan men daarop reageren. De fractie van Progressief Zoeterwoude verweet het col lege dat de raad in volstrekt onvoldoende mate is geïnfor meerd en tevens dat de men sen die bezwaren hebben inge diend niet correct zijn behan deld. Houdijk deelde die kri tiek geenszins. „De informatie avond die onlangs is gehouden was puur bedoeld om informa tie te verstrekken. Officieel moet er eerst een plan ter visie liggen om op formele gronden bezwaar te kunnen aanteke nen", zo stelde Houdijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 13