NAL1ES0PERAT1E hebben, motiveert alleen maar'
i
final
Ie
Rijnsburgse Boys
met punt tevreden
CcicUeGou/umt
ZATERDAG 25 NOVEMBER 19
89 PAGINA 29
aan™ack "Dat sommigen me afgeschreven
Onder redactie van Peter van der Hulst en Paul de Vlieger.
Spelregels 1
In navolging van vele andere dorpen en
steden verkiest ook Lisse binnenkort een
sportman en -vrouw van het jaar. Uiter
aard hebben de organisatoren enkele
'spelregels' opgesteld alvorens op zoek te
gaan naar kandidaten of verenigingen te
vragen sporters naar voren te schuiven.
Eén van de voorwaarden houdt in dat de
mededingers in Lisse woonachtig dienen
te zijn.
Tot zover nog niets vreemds.
Spelregels 2
Wat echter wel vraagtekens oproept, is
het feit dat de actieve dames en heren in
1989 lid moeten zijn of geweest zijn van
een Lissese sportvereniging. En daar zit
'm nu net de kneep. Want, Edward Ha
gen, om zomaar één denkbare kansheb
ber te noemen, wordt door deze regel di
rect naar het 'Rijk der Kanslozen verwe
zen En ook de in het Haagse spelende
top-badmintonster Brenda Conijn kan
na dit jaar een 'nominatie' wel op haar
buik schrijven.
Spelregels 3
Sneu voor die sporters, die verder kijken
dan de Lissese gemeentegrenzen om hun
talenten verder te kunnen ontwikkelen.
Jammer ook voor de waarde die aan het
evenement gehecht moet worden. Preten
deert een verkiezing van een sportman oj
-vrouw immers niet dat de besten op het
hoogste ereschavot moeten komen te
slaanNu lijkt het evenement bij voor
baat al gedevalueerd.
Of denken de organisatoren nu echt dat
de beste sporters uit het bollendorp enkel
en alleen bij de Lissese verenigingen te
vinden zijn?
Public relations
Panisse in het clubblad van UVS: „Na
bijna iedere vergadering zijn de voorzit
ter en ik een korte wijle met elkaar in
conclaaf'. Wat hem daarbij opvalt is dat
Bart van Leeuwen een natuurtalent bezit
voor public relations. „Dat schiet soms
echter zodanig door, dat-ie zelfs bij een
redacteur van zijn clubblad PR loopt te
bedrijven
Dat de voorzitter echter ook zijn 'eigen
PRniet uit het oog verliest blijkt al ras.
Verder bladerend in het clubblad staan
zeven foto's met jubilarissen afgedrukt.
Op al die beeltenissen ontbreekt één per
soon niet:
Juist, de voorzitter.
Stof
Elke schoonmaakploeg vergeet wel eens
wat. Neem nu dit basketbalbord. De laag
stof verraadt dat het attribuut tijden niet
in gebruik is geweest, laat staan schoon
gemaakt. De neren basketballers zitten er
echter niet mee. Ze schieten het bord wel
schoon.
LEIDEN - Het is een tijdje stil ge
weest rond Han Kulker. De Leidse
middellange-afstandsloper duikt te
genwoordig echter weer op in de
uitslagenlijsten van met name cros
sen en veldlopen. Een nieuwe spe
cialisatie? Nee, Kulker werkt aan
zijn come-back na een liesoperatie,
in mei van dit jaar en loopt bij wij
ze van training wedstrijden door
bos en hei. De operatie maakte een
einde aan een al jaren slepende
blessure. De blijdschap bij de atleet
is daarom groot nu hij er vanaf is.
„Ik hoor wel eens om me heen dat
mensen mij al hebben afgeschre
ven. Voor mij betekent dat een ex
tra stimulans om terug te keren.
En dat kan ik wel gebruiken, want
na Seoul was, zoals bij zovelen,
ook bij mij de motivatie een beetje
weg".
De blessure aan zijn lies speelde Han
Kulker al meer dan twee jaar parten. „Ik
heb van alles geprobeerd om er vanaf te
komen: fysiotherapie, speciale oefenin
gen, aangepaste training; maar niets
hielp. Vorige winter leek het weg te zijn,
maar ik was nog niet met de snelheid
strainingen aan het begin van het bui
tenseizoen begonnen, of daar kreeg ik
weer last. In eerste instantie denk je niet
aan een operatie, maar op een gegeven
moment heb ik daar, in samenspraak
met NSF sportarts Peter Vergouwen,
toch toe moeten besluiten".
Doorkwakkelen
Toen de beslissing eenmaal gevallen
was, ging Kulker direct onder het mes.
Dit ondanks het feit dat het zomersei
zoen nog maar net begonnen was. „In
principe is de winter een beter moment
voor zo'n operatie, maar in een heel sei
zoen doorkwakkelen had ik geen zin
meer. Daarbij komt, dat ik na de Olym
pische Spelen toch wat motivatieproble
men kende. Het bekende verhaal hè: een
seizoen zonder groot toernooi, probeer
je dan maar eens optimaal te motive
ren".
Spijt van zijn operatie, die uitgevoerd
werd door de Hilversumse chirurg dr.
Verwiel, heeft Kulker geen moment ge
had. Zowel mentaal als fysiek is hij er
van opgeknapt. „De pijn aan de lies is
helemaal over, ik kan na jaren weer vol
uit trainen. En ik heb nu weer een doel:
terugkeren; de ménsen die mij al hebben
afgeschreven de mond snoeren".
Kulker werkt uiterst rustig naar zijn
come-back op het internationale atletiek-
podium toe. Het hele zomerseizoen
heeft hij laten schieten en door middel
van veldlopen en misschien een paar
3000-meterwedstrijden indoor, bereidt
hij zich voor op het zomerseizoen. „In
de zomer van 1990 wil ik er weer staan.
In augustus, bij de Europese kampioen
schappen. Da's dan precies vier jaar na
die bronzen plak in Stuttgart, die mijn
internationale doorbraak betekende.
Mooi moment toch?".
Barcelona '92
In elk geval tot en met de Olympische
Spelen van Barcelona in '92 wil Bataaf
Han Kulker internationaal doorgaan.
„Daar wil ik een goede vijf kilometer lo
pen. Geen 1500 meter meer, nee, want
ik denk dat ik daar mijn grens al heb be
reikt. Althans, hij is in zicht. Bij de 5000
ligt dat anders. Ik weet nog niet wat ik
op die afstand kan en de komende jaren
zullen daarin duidelijkheid moeten bren
gen. Maar bij de EK wil ik nog wel op
de 1500 meter in actie komen. De limiet
voor die afstand moet voor mij geen
problemen opleveren, denk ik".
De inmiddels 30-jarige atleet denkt niet
dat, hoewel hij. zeker nationaal gezien tot
de 'oudjes' behoort, zijn leeftijd voorlo
pig topprestaties in de weg zal staan.
„De problemen van het ouder worden
liggen niet zozeer op het fysieke, maar
eerder op het sociale en maatschappelij
ke vlak. Een atleet die zo rond de dertig
is, gaat aan het leven na het hardlopen
denken. En zo gauw je andere zaken in
het leven prioriteit geeft, is het vqorbij
met de topprestaties. Ikzelf gooi nog een
paar jaar alles op het lopen. Dat bete
kent niet dat ik de tijd daarna onbelang
rijk zou vinden, maar ik heb gewoon ge
merkt dat je niet tegelijk een maatschap
pelijke carrière kunt maken en topsport
bedrijven. Ik werk al jaren twintig uur in
de week in de automatisering, als pro
op de Olympische Spelen. Dat toont aan
dat ik een echte toernooiloper ben. Die
geënsceneerde wedstrijden waar echt
hard gelopen wordt, met hazen erbij, dat
is niets voor mij".
Kritiek
Uitleggen wat zijn tactiek in een race is,
kan Kulker niet. Dat juiste moment te
kiezen, dat is niet aan te leren. Het moet
in je zitten. Overigens is het niet voor
iedereen de juiste tactiek, want er zijn
ook lopers die er gewoon vanaf de start
in moeten vliegen. Ik krijg trouwens ook
regelmatig kritiek te verduren over mijn
wijze van lopen. Collega's vinden dat ik
te verdedigend loop, alleen maar af
wacht en anderen het tempo aan laat ge
ven. Maar ik vind dat iedereen moet lo
pen op de manier waar hij of zij het
meeste rendement uit kan halen. Als ik
aanvallend ga lopen, maak ik een kleine
re kans te winnen. Ik zou wel gek zijn
als ik dat deed. Ja nationaal, als ik als
favoriet aan de start verschijn, wil ik me
er nog wel eens aan wagen. Maar ik
moet eerlijk bekennen dat ik dat vanwe
ge de kritiek doe. Of omdat ik het aan
mijn stand verplicht ben. Of om ande
ren te helpen. Maar mijn stijl is het niet
en zal het ook nooit worden".
Gebruik makend van zijn tactiek denkt
Kulker nog ver te kunnen komen. Hoe
wel hij een slag om de arm houdt en
eerst wil bekijken hoe hij na zijn blessu
re terugkomt, acht hij zich niet bij voor
baat kansloos voor een hoge klassering
op bijvoorbeeld de Olympische Spelen
in Barcelona. „Van een medaille droom
ik wel eens, ja. En waarom niet? Zoals
gezegd: je hoeft niet van wereldklasse te
zijn om dat te bereiken".
En ook na Barcelona '92 zal Han Kulker
actief blijven in de atletiek. „Om zo
maar ineens te stoppen, daarvoor heb ik
er teveel plezier in. Zo lang ik vetrou-
wen heb in mezelf en de overtuiging dat
ik meekan, blijf ik het als een uitdaging
zien. Al die dingen er omheen, die de
motiveren me. Zorgen voor je financiën,
onderhandelen met sponsors, problemen
met de bond die iedere keer weer zijn
structuur verandert. Daar loop je steeds
weer tegen aan. Maar het lopen en trai
nen op zich, daar kan ik geen genoeg
van krijgen".
PAUL DE VLIEGER
zijn come-back op het internationale
FOTO: HENK SNATERSE
Han Kulker staat bekend als een slim
me, tactische loper. Niet iemand die
aanvalt, of hard achter een haas aan
gaat, maar een loper die afwacht, zoveel
mogelijk de binnenkant houdt en op het
juiste moment het gat kiest om naar vo
ren te snellen. Heeft hij het inderdaad
allemaal zo goed door, of heeft men hem
ten onrechte dat stempel opgedrukt?
Kulker: „Het klopt wel. Mijn klasserin
gen op de grote toernooien bewijzen dat
ook. Hoewel ik met mijn persoonlijk re
cord zo'n beetje rond de veertigste plaats
op de ranglijst kom, werd ik wel derde
bij de EK, negende bij de WK en zesde
TWEE DERBY'S IN
EERSTE KLASSE B
LEIDEN - De hegemonie van de
voetbalverenigingen uit 'Leidse re
gio' staat al na tien competitiewed
strijden in de eerste klasse B buiten
kijf. Het gat tussen koploper Quick
Boys en de eerste niet-streekclub is
inmiddels gegroeid tot zes punten.
Een echte bedreiging zal er van die
nummer zes, Vitesse Delft, niet
uitgaan. Dat weten ook Quick
Boys trainer Melbi Raboen - „Op
papier is het voor 99,9% zeker dat
de kampioen bij Noordwijk, Rijns-
burgse Boys of Quick Boys gezocht
moet worden" - en Bert Clavan,
begeleider van het eerste elftal van
Rijnsburgse Boys: „Ik ben daarvan
overtuigd". In de ogen van niet al
leen Clavan vormen de streekder-
by's daarbij een sleutelrol. „Degene
die daarin zeven punten scoort is
spekkoper". Zijn het er meer, dan
maak je volgens de elftalbegeleider
kans op het kampioenschap. Wat
dat betreft wordt het voor de top
drie uit 1B vandaag een belangrijke
dag. Immers staat niet alleen de ti
tanenstrijd tussen Rijnsburgse Boys
en Quick Boys op het programma,
zo hoopt Noordwijk tegen Katwijk
de koppositie weer te heroveren.
Van de zeven punten waarover Clavan
spreekt, heeft de club er inmiddels vijf
in de knip. Tegen Quick Boys moet het
zesde punt aan dit totaal worden toege
voegd. Op meer dan één punt gokt men
in het Rijnsburgse kamp niet. Daarvoor
is het blessureleed te groot. De kwetsuur
van Huug Aandewiel is genoegzaam be
kend, maar daarnaast ontbreekt vandaag
ook Wim Driebergen (bilspier) en is het
meespelen van Fred Bodaan (vocht in
de knie) en Fred Arroyo (kuit) uiterst
onzeker. Terwijl Johan de Kroon deze
week met griep thuis was.
„Als De Kroon er niet bij is dan hebben
we nog maar één mandekker. Heems
kerk, over en zal er eentje uit het tweede
moeten komen", verwoordt Clavan met
name de defensieve problemen bij de
Rijnsburgers. Aan de andere kant zorgt
de blessurelijst nog niet voor paniek. „Je
gaat de competitie in met twintig spelers
en we hebben ze nog niet allemaal ge
bruikt", stelt de uit Den Haag afkomsti
ge import-Rijnsburger nuchter vast. „We
moeten in staat zijn een punt te pakken.
Vooraf ben ik daarmee tevreden".
De problemen waar Rijnsburgse Boys
mee te stellen heeft, kent Melbi Raboen
in het geheel niet. De coach van Quick
Boys kan vandaag beschikken over een
fitte spelersgroep. Hij kijkt de strijd der
'zaterdagmachten' dan ook met vertrou
wen tegemoet. Zeker na de succesvolle
periode waarin de Katwijkers niet onder
deden voor profclubs als Ajax en Feye-
noord en Roda Boys met 6-1 het bos in
werd gestuurd.
„Maar toch hangt succes tegen Rijns
burgse Boys af van de vorm van de
dag", blijft Raboen realistisch, voor wie
het niet meespelen van Huug Aandewiel
een belangrijke factor is. Over de wed
strijd zelf zegt Raboen: „Ik hoop dat de
spelers binnen de vier lijnen wat te bie
den hebben, waarbij wij uitgaan van
onze eigen krachten". Daarbij eist de
Haagse coach dat daarmee gedoceerd
wordt omgesprongen. In ieder geval be
ter dan in de wedstrijd tegen Noordwijk,
waarin de Katwijkse formatie al snel te
gen een 1-0 achterstand aankeek.
Eerste verlies
Een club die van de ontmoeting tussen
Rijnsburgse Boys en Quick Boys hoopt
te profiteren is Noordwijk. Vorige week
werd de brigade van John Eelman bij
IJsselmeervogels met de eerste verlies-
partij van deze competitie geconfron
teerd. Gevolg was dat Noordwijk de lei
dende positie over moest doen aan
Quick Boys. Een situatie die, als het aan
Peter Ruigrok ligt, vandaag weer wordt
teruggedraaid. „Ik zie het liefste dat
Rijnsburgse Boys één of twee punten
pakt", aldus de dit seizoen van SJC
overgekomen Ruigrok.
In korte tijd heeft de middenvelder zich
al tot één van de smaakmakers van
Noordwijk ontwikkeld. „In het begin
had ik problemen met de snelheid van
handelen, maar ik kan nu zeggen dat ik
me aardig heb aangepast. Het niveau
valt me mee". Na Rijnsburgse Boys en
Quick Boys staat voor hem en zijn
ploeggenoten nu de derde derby op het
programma. „Katwijk heeft een stugge
ploeg, maar ik verwacht toch dat wij
winnen", voorspelt Peter Ruigrok.
„Maar dan moeten de kansen ditmaal
wel beter benut worden", doelt hij op de
pot tegen IJsselmeervogels". waarin de
Noordwij kers goed speelden, maar
slechts één maal tot scoren kwamen.
Over die twee vanzelfsprekende punten
zal in Katwijk anders worden gedacht.
En niet ten onrechte. Zowel Rijnsburgse
Boys als Quick Boys kunnen daar over
meepraten. Een echte verklaring voor
het feit dat Katwijk in dergelijke ont
moetingen boven zijn krachten uitgroeit
heeft Cees Guijt niet. „Het is voor mij
een wedstrijd als alle andere. Feit is wel
dat je de groep voor dit soort ontmoe
tingen niet hoeft te inspireren".
Lichte verbazing
Voorlopig presteert Katwijk tot op he
den boven verwachting, weet ook routi
nier Guijt. „De vijfde positie zal bij
sommigen een lichte verbazing oproe
pen. Voor aanvang van de competitie
gingen we van een punt gemiddeld per
wedstrijd uit. Alles erboven zou meege
nomen zijn, nu hebben we zelfs één punt
meer", aldus de voormalige speler van
AZ '67 en Volendam. Of Noordwijk die
betrekkelijke winstmarge weer teniet zal
doen laat Guijt in het midden. „De par
tij is voor ons een uitdaging en ik hoop
dat het een open wedstrijd wordt".
In het krachthonk van de Leide atletiekvereniging De Bataven werkt Han Kulker aan
atletiekpodium. Van trainen en wedstrijden krijg ik nooit genoeg".
grammeur/analist. Het bedrijf werkt pri
ma mee en geeft me alle ruimte. Maar
om nou te zeggen dat ik carrière maak,
nee. Dat ik gewoon te oud word om
hard te lopen, daar geloof ik niks van.
Sebastian Coe liep ook zijn persoonlijk
31
Wereldtop
Aan die tijd van Coe, 3.29, is Han Kul
ker nooit gekomen. Hij heeft een per
soonlijk record van 3.36 achter zijn
naam staan en behoort daarmee zeker
niet tot de absolute wereldtop. Maar om
hoog te eindigen op een belangrijk toer
nooi hoefje volgens de Leidse atleet niet
tot die absolute top te behoren. „Said
Aouita, dat is er een van wereldklasse.
Als die in vorm is, is-ie onverslaanbaar.
Daaronder komt een hele grote groep
van, zeg maar, subtoppers. Of ik daar
ook toe behoor? Dat denk ik wel. Vroe
ger wel in ieder geval. Er zijn atleten
waar ik erg tegenop gekeken heb. Abas-
cal bijvoorbeeld, stond bij de EK in '86
als tweede op de wereldranglijst, maar in
de series heb ik hem toen geklopt. Dat is
natuurlijk niet slecht voor mijn zelfver
trouwen geweest".
Melbi Raboen (derde van rechts): „Op papier is het voor 99,9 procent zeker dat de kampioen bij Rijnsburgse Boys, Noordwijk of
Quick Boys gezocht moet worden". FOTO: HENK SNATERSE