NAL1ES0PERAT1E hebben, motiveert alleen maar' i final Ie Rijnsburgse Boys met punt tevreden CcicUeGou/umt ZATERDAG 25 NOVEMBER 19 89 PAGINA 29 aan™ack "Dat sommigen me afgeschreven Onder redactie van Peter van der Hulst en Paul de Vlieger. Spelregels 1 In navolging van vele andere dorpen en steden verkiest ook Lisse binnenkort een sportman en -vrouw van het jaar. Uiter aard hebben de organisatoren enkele 'spelregels' opgesteld alvorens op zoek te gaan naar kandidaten of verenigingen te vragen sporters naar voren te schuiven. Eén van de voorwaarden houdt in dat de mededingers in Lisse woonachtig dienen te zijn. Tot zover nog niets vreemds. Spelregels 2 Wat echter wel vraagtekens oproept, is het feit dat de actieve dames en heren in 1989 lid moeten zijn of geweest zijn van een Lissese sportvereniging. En daar zit 'm nu net de kneep. Want, Edward Ha gen, om zomaar één denkbare kansheb ber te noemen, wordt door deze regel di rect naar het 'Rijk der Kanslozen verwe zen En ook de in het Haagse spelende top-badmintonster Brenda Conijn kan na dit jaar een 'nominatie' wel op haar buik schrijven. Spelregels 3 Sneu voor die sporters, die verder kijken dan de Lissese gemeentegrenzen om hun talenten verder te kunnen ontwikkelen. Jammer ook voor de waarde die aan het evenement gehecht moet worden. Preten deert een verkiezing van een sportman oj -vrouw immers niet dat de besten op het hoogste ereschavot moeten komen te slaanNu lijkt het evenement bij voor baat al gedevalueerd. Of denken de organisatoren nu echt dat de beste sporters uit het bollendorp enkel en alleen bij de Lissese verenigingen te vinden zijn? Public relations Panisse in het clubblad van UVS: „Na bijna iedere vergadering zijn de voorzit ter en ik een korte wijle met elkaar in conclaaf'. Wat hem daarbij opvalt is dat Bart van Leeuwen een natuurtalent bezit voor public relations. „Dat schiet soms echter zodanig door, dat-ie zelfs bij een redacteur van zijn clubblad PR loopt te bedrijven Dat de voorzitter echter ook zijn 'eigen PRniet uit het oog verliest blijkt al ras. Verder bladerend in het clubblad staan zeven foto's met jubilarissen afgedrukt. Op al die beeltenissen ontbreekt één per soon niet: Juist, de voorzitter. Stof Elke schoonmaakploeg vergeet wel eens wat. Neem nu dit basketbalbord. De laag stof verraadt dat het attribuut tijden niet in gebruik is geweest, laat staan schoon gemaakt. De neren basketballers zitten er echter niet mee. Ze schieten het bord wel schoon. LEIDEN - Het is een tijdje stil ge weest rond Han Kulker. De Leidse middellange-afstandsloper duikt te genwoordig echter weer op in de uitslagenlijsten van met name cros sen en veldlopen. Een nieuwe spe cialisatie? Nee, Kulker werkt aan zijn come-back na een liesoperatie, in mei van dit jaar en loopt bij wij ze van training wedstrijden door bos en hei. De operatie maakte een einde aan een al jaren slepende blessure. De blijdschap bij de atleet is daarom groot nu hij er vanaf is. „Ik hoor wel eens om me heen dat mensen mij al hebben afgeschre ven. Voor mij betekent dat een ex tra stimulans om terug te keren. En dat kan ik wel gebruiken, want na Seoul was, zoals bij zovelen, ook bij mij de motivatie een beetje weg". De blessure aan zijn lies speelde Han Kulker al meer dan twee jaar parten. „Ik heb van alles geprobeerd om er vanaf te komen: fysiotherapie, speciale oefenin gen, aangepaste training; maar niets hielp. Vorige winter leek het weg te zijn, maar ik was nog niet met de snelheid strainingen aan het begin van het bui tenseizoen begonnen, of daar kreeg ik weer last. In eerste instantie denk je niet aan een operatie, maar op een gegeven moment heb ik daar, in samenspraak met NSF sportarts Peter Vergouwen, toch toe moeten besluiten". Doorkwakkelen Toen de beslissing eenmaal gevallen was, ging Kulker direct onder het mes. Dit ondanks het feit dat het zomersei zoen nog maar net begonnen was. „In principe is de winter een beter moment voor zo'n operatie, maar in een heel sei zoen doorkwakkelen had ik geen zin meer. Daarbij komt, dat ik na de Olym pische Spelen toch wat motivatieproble men kende. Het bekende verhaal hè: een seizoen zonder groot toernooi, probeer je dan maar eens optimaal te motive ren". Spijt van zijn operatie, die uitgevoerd werd door de Hilversumse chirurg dr. Verwiel, heeft Kulker geen moment ge had. Zowel mentaal als fysiek is hij er van opgeknapt. „De pijn aan de lies is helemaal over, ik kan na jaren weer vol uit trainen. En ik heb nu weer een doel: terugkeren; de ménsen die mij al hebben afgeschreven de mond snoeren". Kulker werkt uiterst rustig naar zijn come-back op het internationale atletiek- podium toe. Het hele zomerseizoen heeft hij laten schieten en door middel van veldlopen en misschien een paar 3000-meterwedstrijden indoor, bereidt hij zich voor op het zomerseizoen. „In de zomer van 1990 wil ik er weer staan. In augustus, bij de Europese kampioen schappen. Da's dan precies vier jaar na die bronzen plak in Stuttgart, die mijn internationale doorbraak betekende. Mooi moment toch?". Barcelona '92 In elk geval tot en met de Olympische Spelen van Barcelona in '92 wil Bataaf Han Kulker internationaal doorgaan. „Daar wil ik een goede vijf kilometer lo pen. Geen 1500 meter meer, nee, want ik denk dat ik daar mijn grens al heb be reikt. Althans, hij is in zicht. Bij de 5000 ligt dat anders. Ik weet nog niet wat ik op die afstand kan en de komende jaren zullen daarin duidelijkheid moeten bren gen. Maar bij de EK wil ik nog wel op de 1500 meter in actie komen. De limiet voor die afstand moet voor mij geen problemen opleveren, denk ik". De inmiddels 30-jarige atleet denkt niet dat, hoewel hij. zeker nationaal gezien tot de 'oudjes' behoort, zijn leeftijd voorlo pig topprestaties in de weg zal staan. „De problemen van het ouder worden liggen niet zozeer op het fysieke, maar eerder op het sociale en maatschappelij ke vlak. Een atleet die zo rond de dertig is, gaat aan het leven na het hardlopen denken. En zo gauw je andere zaken in het leven prioriteit geeft, is het vqorbij met de topprestaties. Ikzelf gooi nog een paar jaar alles op het lopen. Dat bete kent niet dat ik de tijd daarna onbelang rijk zou vinden, maar ik heb gewoon ge merkt dat je niet tegelijk een maatschap pelijke carrière kunt maken en topsport bedrijven. Ik werk al jaren twintig uur in de week in de automatisering, als pro op de Olympische Spelen. Dat toont aan dat ik een echte toernooiloper ben. Die geënsceneerde wedstrijden waar echt hard gelopen wordt, met hazen erbij, dat is niets voor mij". Kritiek Uitleggen wat zijn tactiek in een race is, kan Kulker niet. Dat juiste moment te kiezen, dat is niet aan te leren. Het moet in je zitten. Overigens is het niet voor iedereen de juiste tactiek, want er zijn ook lopers die er gewoon vanaf de start in moeten vliegen. Ik krijg trouwens ook regelmatig kritiek te verduren over mijn wijze van lopen. Collega's vinden dat ik te verdedigend loop, alleen maar af wacht en anderen het tempo aan laat ge ven. Maar ik vind dat iedereen moet lo pen op de manier waar hij of zij het meeste rendement uit kan halen. Als ik aanvallend ga lopen, maak ik een kleine re kans te winnen. Ik zou wel gek zijn als ik dat deed. Ja nationaal, als ik als favoriet aan de start verschijn, wil ik me er nog wel eens aan wagen. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik dat vanwe ge de kritiek doe. Of omdat ik het aan mijn stand verplicht ben. Of om ande ren te helpen. Maar mijn stijl is het niet en zal het ook nooit worden". Gebruik makend van zijn tactiek denkt Kulker nog ver te kunnen komen. Hoe wel hij een slag om de arm houdt en eerst wil bekijken hoe hij na zijn blessu re terugkomt, acht hij zich niet bij voor baat kansloos voor een hoge klassering op bijvoorbeeld de Olympische Spelen in Barcelona. „Van een medaille droom ik wel eens, ja. En waarom niet? Zoals gezegd: je hoeft niet van wereldklasse te zijn om dat te bereiken". En ook na Barcelona '92 zal Han Kulker actief blijven in de atletiek. „Om zo maar ineens te stoppen, daarvoor heb ik er teveel plezier in. Zo lang ik vetrou- wen heb in mezelf en de overtuiging dat ik meekan, blijf ik het als een uitdaging zien. Al die dingen er omheen, die de motiveren me. Zorgen voor je financiën, onderhandelen met sponsors, problemen met de bond die iedere keer weer zijn structuur verandert. Daar loop je steeds weer tegen aan. Maar het lopen en trai nen op zich, daar kan ik geen genoeg van krijgen". PAUL DE VLIEGER zijn come-back op het internationale FOTO: HENK SNATERSE Han Kulker staat bekend als een slim me, tactische loper. Niet iemand die aanvalt, of hard achter een haas aan gaat, maar een loper die afwacht, zoveel mogelijk de binnenkant houdt en op het juiste moment het gat kiest om naar vo ren te snellen. Heeft hij het inderdaad allemaal zo goed door, of heeft men hem ten onrechte dat stempel opgedrukt? Kulker: „Het klopt wel. Mijn klasserin gen op de grote toernooien bewijzen dat ook. Hoewel ik met mijn persoonlijk re cord zo'n beetje rond de veertigste plaats op de ranglijst kom, werd ik wel derde bij de EK, negende bij de WK en zesde TWEE DERBY'S IN EERSTE KLASSE B LEIDEN - De hegemonie van de voetbalverenigingen uit 'Leidse re gio' staat al na tien competitiewed strijden in de eerste klasse B buiten kijf. Het gat tussen koploper Quick Boys en de eerste niet-streekclub is inmiddels gegroeid tot zes punten. Een echte bedreiging zal er van die nummer zes, Vitesse Delft, niet uitgaan. Dat weten ook Quick Boys trainer Melbi Raboen - „Op papier is het voor 99,9% zeker dat de kampioen bij Noordwijk, Rijns- burgse Boys of Quick Boys gezocht moet worden" - en Bert Clavan, begeleider van het eerste elftal van Rijnsburgse Boys: „Ik ben daarvan overtuigd". In de ogen van niet al leen Clavan vormen de streekder- by's daarbij een sleutelrol. „Degene die daarin zeven punten scoort is spekkoper". Zijn het er meer, dan maak je volgens de elftalbegeleider kans op het kampioenschap. Wat dat betreft wordt het voor de top drie uit 1B vandaag een belangrijke dag. Immers staat niet alleen de ti tanenstrijd tussen Rijnsburgse Boys en Quick Boys op het programma, zo hoopt Noordwijk tegen Katwijk de koppositie weer te heroveren. Van de zeven punten waarover Clavan spreekt, heeft de club er inmiddels vijf in de knip. Tegen Quick Boys moet het zesde punt aan dit totaal worden toege voegd. Op meer dan één punt gokt men in het Rijnsburgse kamp niet. Daarvoor is het blessureleed te groot. De kwetsuur van Huug Aandewiel is genoegzaam be kend, maar daarnaast ontbreekt vandaag ook Wim Driebergen (bilspier) en is het meespelen van Fred Bodaan (vocht in de knie) en Fred Arroyo (kuit) uiterst onzeker. Terwijl Johan de Kroon deze week met griep thuis was. „Als De Kroon er niet bij is dan hebben we nog maar één mandekker. Heems kerk, over en zal er eentje uit het tweede moeten komen", verwoordt Clavan met name de defensieve problemen bij de Rijnsburgers. Aan de andere kant zorgt de blessurelijst nog niet voor paniek. „Je gaat de competitie in met twintig spelers en we hebben ze nog niet allemaal ge bruikt", stelt de uit Den Haag afkomsti ge import-Rijnsburger nuchter vast. „We moeten in staat zijn een punt te pakken. Vooraf ben ik daarmee tevreden". De problemen waar Rijnsburgse Boys mee te stellen heeft, kent Melbi Raboen in het geheel niet. De coach van Quick Boys kan vandaag beschikken over een fitte spelersgroep. Hij kijkt de strijd der 'zaterdagmachten' dan ook met vertrou wen tegemoet. Zeker na de succesvolle periode waarin de Katwijkers niet onder deden voor profclubs als Ajax en Feye- noord en Roda Boys met 6-1 het bos in werd gestuurd. „Maar toch hangt succes tegen Rijns burgse Boys af van de vorm van de dag", blijft Raboen realistisch, voor wie het niet meespelen van Huug Aandewiel een belangrijke factor is. Over de wed strijd zelf zegt Raboen: „Ik hoop dat de spelers binnen de vier lijnen wat te bie den hebben, waarbij wij uitgaan van onze eigen krachten". Daarbij eist de Haagse coach dat daarmee gedoceerd wordt omgesprongen. In ieder geval be ter dan in de wedstrijd tegen Noordwijk, waarin de Katwijkse formatie al snel te gen een 1-0 achterstand aankeek. Eerste verlies Een club die van de ontmoeting tussen Rijnsburgse Boys en Quick Boys hoopt te profiteren is Noordwijk. Vorige week werd de brigade van John Eelman bij IJsselmeervogels met de eerste verlies- partij van deze competitie geconfron teerd. Gevolg was dat Noordwijk de lei dende positie over moest doen aan Quick Boys. Een situatie die, als het aan Peter Ruigrok ligt, vandaag weer wordt teruggedraaid. „Ik zie het liefste dat Rijnsburgse Boys één of twee punten pakt", aldus de dit seizoen van SJC overgekomen Ruigrok. In korte tijd heeft de middenvelder zich al tot één van de smaakmakers van Noordwijk ontwikkeld. „In het begin had ik problemen met de snelheid van handelen, maar ik kan nu zeggen dat ik me aardig heb aangepast. Het niveau valt me mee". Na Rijnsburgse Boys en Quick Boys staat voor hem en zijn ploeggenoten nu de derde derby op het programma. „Katwijk heeft een stugge ploeg, maar ik verwacht toch dat wij winnen", voorspelt Peter Ruigrok. „Maar dan moeten de kansen ditmaal wel beter benut worden", doelt hij op de pot tegen IJsselmeervogels". waarin de Noordwij kers goed speelden, maar slechts één maal tot scoren kwamen. Over die twee vanzelfsprekende punten zal in Katwijk anders worden gedacht. En niet ten onrechte. Zowel Rijnsburgse Boys als Quick Boys kunnen daar over meepraten. Een echte verklaring voor het feit dat Katwijk in dergelijke ont moetingen boven zijn krachten uitgroeit heeft Cees Guijt niet. „Het is voor mij een wedstrijd als alle andere. Feit is wel dat je de groep voor dit soort ontmoe tingen niet hoeft te inspireren". Lichte verbazing Voorlopig presteert Katwijk tot op he den boven verwachting, weet ook routi nier Guijt. „De vijfde positie zal bij sommigen een lichte verbazing oproe pen. Voor aanvang van de competitie gingen we van een punt gemiddeld per wedstrijd uit. Alles erboven zou meege nomen zijn, nu hebben we zelfs één punt meer", aldus de voormalige speler van AZ '67 en Volendam. Of Noordwijk die betrekkelijke winstmarge weer teniet zal doen laat Guijt in het midden. „De par tij is voor ons een uitdaging en ik hoop dat het een open wedstrijd wordt". In het krachthonk van de Leide atletiekvereniging De Bataven werkt Han Kulker aan atletiekpodium. Van trainen en wedstrijden krijg ik nooit genoeg". grammeur/analist. Het bedrijf werkt pri ma mee en geeft me alle ruimte. Maar om nou te zeggen dat ik carrière maak, nee. Dat ik gewoon te oud word om hard te lopen, daar geloof ik niks van. Sebastian Coe liep ook zijn persoonlijk 31 Wereldtop Aan die tijd van Coe, 3.29, is Han Kul ker nooit gekomen. Hij heeft een per soonlijk record van 3.36 achter zijn naam staan en behoort daarmee zeker niet tot de absolute wereldtop. Maar om hoog te eindigen op een belangrijk toer nooi hoefje volgens de Leidse atleet niet tot die absolute top te behoren. „Said Aouita, dat is er een van wereldklasse. Als die in vorm is, is-ie onverslaanbaar. Daaronder komt een hele grote groep van, zeg maar, subtoppers. Of ik daar ook toe behoor? Dat denk ik wel. Vroe ger wel in ieder geval. Er zijn atleten waar ik erg tegenop gekeken heb. Abas- cal bijvoorbeeld, stond bij de EK in '86 als tweede op de wereldranglijst, maar in de series heb ik hem toen geklopt. Dat is natuurlijk niet slecht voor mijn zelfver trouwen geweest". Melbi Raboen (derde van rechts): „Op papier is het voor 99,9 procent zeker dat de kampioen bij Rijnsburgse Boys, Noordwijk of Quick Boys gezocht moet worden". FOTO: HENK SNATERSE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 29