Weermannen zien de bui graag hangen Familie De Mol grossiert in Bekende Nederlanders CcicióeSoiwatit DE BILT - Het weer krijgen we dagelijks gratis op ons dak, maar de verwachtingen over zon en bui en zijn inmiddels een vertrouwd werkterrein voor de commercie. Zo is weerman John Bernard neerge streken bij RTL Veronique. Heeft TV 10 nog niet op de deur van Kroll of Kroonenberg geklopt? Erwin Kroll (39): „Nee. Ze zijn op zoek naar een nieuw gezicht, een vrouw. Maar hoe dat verder loopt, weet ik niet. Je kunt voor het weer niet zomaar ie mand van straat plukken, tenzij je de weergegevens in verhaalvorm koopt. Dan kun je ze letterlijk nakauwen. An ders moet je een meteoroloog aantrek ken en die zijn er niet zoveel. Het is een redelijk unieke baan". Voor Kroll zou een aanbod ook geen zin meer hebben. Hij heeft al ja gezegd op een baan als voorlichter bij Fokker Spa ce and Systems, de ruimtevaartdivisie van Nederlands enige vliegtuigprodu- cent. Het bedrijf houdt zich bezig'met zaken als satellieten, zonnepanelen en robotten. „Ik zit al veertien jaar in het weer en wilde eens iets anders. Toen ben ik op voorlichtingswerk uitgekomen. Dat heeft zowel in- als extern alles met communi catie te maken en er komt veel presenta tie bij kijken". Nuchter Vanaf het moment dat Kroll (drie en een half jaar geleden) de weersverwach ting op tv voor zijn rekening nam, zijn de begrippen communicatie en presenta tie opgefrist. Duidelijke taal, zijn en thousiasme, zijn handgebaren en zelfs excuses voor een onjuiste weersverwach ting; het maakte hem zeer populair. Twee bladen riepen hem uit tot knapste man van Nederland. Kroll: „Het ene was geloof ik Playgirl en dat blad was na een paar nummers weer verdwenen". Het drietal pogingen om een fanclub op te richten, wordt van eenzelfde nuchter commentaar voorzien. „Dat soort din gen, daar begin ik niet aan. Het is per soonsverheerlijking. Bij een artiest kan ik het me nog een keer voorstellen, maar bij een weerman Erwin Kroll voelt zich allesbehalve een artiest. Het weer is een serieuze aangele genheid. Wat treft zijn opvolger aan? „Een vreselijk leuke baan. Watje ziet op tv is slechts een fractie van het werk, al hoewel het wel het leukste en opwin dendste facet is. Je bent een hele tijd be zig en dan moet alles er in één flits goed uitkomen, dat roept een bepaalde span ning op". Kroll werkt momenteel zijn opvolger half een 's middags in De Bilt. Na het verzamelen van alle gegevens vertrekken ze naar de Weerkamer in het Hilversum- se NOS-complex. Vanuit De Bilt worden ze op de hoogte gehouden van alle actu ele ontwikkelingen. Kroll: „In de Weerkamer houden we ons vooral bezig met het schrijven van tek sten. We hebben namelijk nog een op drachtgever: de Wereldomroep. Die FRANK KROONENBERG EN ERWIN KROLL Twee keer uitgeroepen tot de knapste man van Nederland, drie keer aanbiedingen afgeslagen om een fanclub voor hem op te richten. Over welke megaster gaat het? Erwin Kroll, Nederlands populairste weerman, die volgende week dinsdag voor het laatst op de buis te zien is. Zijn opvolger Frank Kroonenberg vindt het „nog heerlijk rustig rond mijn persoon". De nevenverschijnselen die onlosmakelijk aan tv-optredens verbonden zijn, nemen beide heren voor lief. Degelijke weersverwachtingen die na een hele middag werken in twintig tot vijfentwintig seconden over het scherm wervelen, daar draait het om. Een gesprek met de komende en gaande weermannen van het NOS-journaal. Frank Kroonenberg (rechts) en Erwin Kroll: de komende en gaande weerman van het Journaal. krijgt van ons het weer in de vakantie landen. Daar ben je zo'n anderhalf tot twee uur mee bezig". Daarna volgt het werk voor het Jeugd journaal en de Journaals van zeven en acht uur. Tot slot is dan de Wereldom roep weer aan de beurt voor de ochtend uitzending. „Die tekst spreken we 's a- vonds rond half tien in. Bij calamiteiten kunnen ze ons uit bed bellen en komen we live in de uitzending". Kroll zal het werk missen. „Televisie is ingrijpend voor je privéleven, maar mijn vrouw en kinderen waren er al aan ge wend. Ik heb dus geen ander werk geko zen om er van af te komen. Juist door je tv-optredens word je gevraagd voor an dere dingen. Lezingen, stukjes schrijven. Op het ogenblik doe ik iets voor VA- RA's Vroege Vogels. Dat is allemaal erg leuk". En de jongen die hem op zondagochtend uit bed belde omdat zijn barbecue in het water was gevallen, heeft hem niet van mening doen veranderen. Ook het dich terlijk vermogen van landgenoten ('Kroll, het weer is geen lol') haalt hem niet uit zijn evenwicht. Wat dat betreft is Kroonenberg, want wat rijmt nou niet op 'erg', er nauwelijks beter aan toe. „Op het ogenblik is het nog heerlijk rus tig rond mijn persoon", glimlacht Krolls opvolger. -„Maar ik begrijp ook wel dat FOTO:'t STICHT je na enige tijd herkend wordt op straat en af én toe aangesproken zult worden. Laat ze me dan in elk geval recht in het gezicht aankijken en niet met priemende oogjes om de hoek gluren". Frank Kroonenberg (35) heeft 'het hele operationele weerbedrijf doorlopen. Na een interne opleiding bij het KNMI be gon hij als communicatie/selectie mede werker. „Berichten voor klanten de deur uit doen en basisberichten voor de mete orologen via de stations binnenhalen en in kaart brengen". Daarna werd hij waarnemer op het sta tion De Bilt. „Elk uur komen de waarne mingen van duizenden stations op het meteorologisch telecommunicatie-net- werk. Nu is het weer dat op dit moment in Tokyo heerst niet zo interessant. Voor ons is het gebied van Rusland tot Ame rika van belang en het gebied van Groenland tot een stuk in Afrika". Vervolgens belandde Kroonenberg op het weerschip De Cumulus, „het station op de Poolcirkel, precies tussen IJsland en Noorwegen in". „Ik vond het fantastisch. Sociaal gezien, omdat je wekenlang met een relatief klein aantal mensen, zo'n vijfentwintig, volledig op elkaar bent aangewezen. Weerkundig was het ook interessant. We deden oceanografische waarnemingen, lieten weerballonnen op, bestudeerden de wisselwerking tussen het weer en de zee". De laatste tussenstations op weg naar de Weerkamer: de meteorologenopleiding, luchtvaartmeteoroloog op Schiphol, hoofd meteorologenopleiding en Noord- zeemeteoroloog. „De functie van Erwin is een nieuwe uitdaging. Soms word ik wat onrustig en krijg ik het gevoel wat anders te moeten gaan doen. De basis is Mooi verteld Voor de NOS gelden nog andere nor men. Kroonenberg, die in toerbeurt met Henk van Dorp en Han Meilink gaat werken: „Je moet binnen de opzet van het programma passen en, qua beeld en geluid, presentatievaardigheden heb ben". Wat staat hem volgens collega Kroll te wachten? „Bij mij was het zo dat je ge leidelijk aan meer afstand deed van je eigenlijke baan. Je komt steeds meer in de journalistiek terecht. Ik was KNMI'er en begon me steeds meer NOS'er te voe len. Voor een breed publiek duidelijk maken hoe het met het weer zit. De uit daging was niet zo zeer meer of een ver wachting goed was. Nee, je ging je afvra gen of de boodschap er goed op stond, of je het mooi verteld had". Wat voor weer, afgezien van zon tijdens de vakantie, heeft de voorkeur van beide weermannen? Frank Kroonenberg: „Goed slecht weer. Er moet wat gebeu ren. Liefst onweer erbij. Lekker wat wind. De ontwikkelingen moeten heftig en bruusk zijn". Erwin Kroll, na de verzekering dat hij er alles aan zal doen om meer ruimtevaart op tv te krijgen: „Ik ben tegen de term slecht weer. Wat is er slecht aan regen? Zolang het maar in de juiste dosering valt en goed wordt afgewisseld. Elke dag storm zou me ook gaan vervelen. Hoe wel, na vijf dagen van hetzelfde weer toch nog met iets origineels op tv ko men, dat is ook wel interessant". „Weet je wat ik prachtig weer vind? Af en toe een bui, afgewisseld met felle op klaringen en de zon die krachtig door komt, met wind erbij. Dan kun je de we reld inkijken en voel je gezondheid bij elke ademhaling. Heerlijk. Dan zeg ik voor de tv iets als: mensen, naar buiten. Lekker uitwaaien". JOOP OFFRINGA We kennen allemaal wel het fenomeen 'muzi kale familie'. Zingende zusjes of broers, een zoon of dochter die als artiest in de voetsporen treedt van vader of moeder, maar een familie die al drie generaties in de showbiz telt, is toch bijzonder. We hebben het over de familie De Mol, gegroepeerd rond John de Mol senior: ooit een succesvol evergreenvertolker, tegenwoordig directeur van de stichting Conamus. Deze se nior was vroeger net zo junior als zijn zoon nu, want zijn vader was ook een John en vierde eveneens triomfen als zanger. En nu zien we ge neratie drie: weer een John junior, zingt niet, maar leidt een dynamisch management- en pro- duktiebedrijf in het Gooi, en zijn jongere zus Linda, een veelgevraagde presentatrice van show- en spelprogramma's. HILVERSUM - „Je kunt inder daad wel 'zeggen dat ik met muziek ben opgegroeid", bevestigt John de Mol. „Mijn vader trok het hele land door en kwam dan midden in de nacht thuis na de optredens. We hadden het niet breed, zo'n vetpot was de muziek niet. Ik sliep in de achterkamer achter een kamer scherm. En dan ging hij met z'n goeie vriend Eddy Christiani nog eventjes repeteren, nieuw liedje, nieuw arrangement. Kleine John sliep toch wel, dachten ze. Maar zo was het niet natuurlijk - ik hoorde alles". De Mol (55) staat als directeur van Co namus (de stichting die zich namens de auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra beijvért vqor de promotie van het Ne derlandse produkt als het om lichte mu ziek gaat) met beide benen in de show business van vandaag, maar kijkt met graagte terug op de jaren waarin hij als jongeman zelf doende was dat produkt te leveren. Dat begon vlak na de oorlog toen En gelstalige amusementsmuziek overal veelgevraagd was. John, die het vak van zijn vader had geleerd, trok door het land. maar zijn ster steeg vooral door de radio. „Het is nooit bijgehouden natuur lijk, maar ik denk dat ik nog steeds het record hou voor de meeste radiouitzen dingen". De Mol zong het Nederlandse volk niet alleen toe met begeleiding van zijn eigen kwintet, maar was ook solist bij gere nommeerde radio-orkesten als het Me- tropole Orkest (toen nog onder Dolf van der Linden), het KRO-Dansorkest van Klaas van Beeck, het Cosmopolitain Or kest van Jos Cléber, de Ramblers van Theo Uden Masman (later omgevormd tot het VARA-Dansorkest van Charlie Nederpelt), en de orkesten van Gerard van Krevelen, Jan Corduwener, Jo Bos, Johnny Ombach en Johnny ('Zing met ons mee') Holshuyzen. Bijtijds stoppen Populair, dat was hij. Waarom is hij dan gestopt, vlak voor de opkomst van het hitgebeuren? „Ja, hoor eens, ik wilde per se geen 'ouwe zanger' worden en dan moet je bijtijds ophouden". Heeft hij ooit platen gemaakt? „Eigenlijk niet. Er is wi^l eens wat opgenomen, maar er was in die jaren totaal geen markt voor een zanger van mijn signatuur. Amerikaanse liedjes door een Nederlander, dat kon je wel vergeten. De hele platenwinkel lag vol met diezelfde liedjes door mensen als Frank Sinatra en Perry Como, dus dan mag jij raden wat de mensen zou den kiezen als ik ernaast lag voor dezelf de prijs". Aan het eind van de jaren zeventig werd hij directeur van de Stichting Conamus, als opvolger van de illustere Henri Mil- denberg. Inmiddels heeft hij al net zo'n illustere status verworven en is Cona mus uitgegroeid tot dé spil in de Neder landse amusementsindustrie. Zij speelt onder meer een vitale rol bij de organi satie van de Nederlandse deelneming aan het Eurovisie Songfestival. AI die zaken bezorgen De Mol en zijn medewerkers op het Hilversumse bureau van de stichting een fiks gevulde agenda. Nuchter Dat betekent dat het gezinsleven van de De Mols een rommelige aanblik biedt. Dat is overigens mede toe te schrijven aan de al even goed gevulde agenda's van zoon John junior, directeur van een produktie- en managementbureau, en dochter Linda, veelgevraagd presentatri ce van show- en spelprogramma's en naamgeefster van een eigen praatpro gramma: 'Linda'. „Linda en ik ontmoeten elkaar wel veel", laat John jr. weten, „maar dat is meestal in het werk, ergens in een stu dio. En ik kom wel thuis bij mijn ou ders, maar dat is behoorlijk ongeregeld, te weinig soms. Ik moet wel eens verstek laten gaan als dat eigenlijk niet zou moeten, bij een verjaardag of .zo. Maar zoiets neemt bij ons niemand je kwalijk - iedereen zit in het Vak". Linda is vaker thuis: haar ouders wonen om de hoek bij de Hilversumse tv-stu- dio's en ze wipt daar vaak en graag bin nen om even uit te puffen en bij te pra ten. Als jullie thuis zijn, waar wordt dan over gepraat? „Het werk natuurlijk", lacht ze. „We zijn allemaal freaks, we praten haast altijd over het vak. Vooral als mijn broer erbij is". Linda over haar vader: „Nuchter, maar dat zijn we allemaal. Een heel sterk ka rakter, recht door zee. Hij is open, extra vert, kan soms ook behoorlijk driftig zijn". Zingt hij nog? „Nee hoor, ja, on der de douche of zo. Nee, hij heeft ooit gezegd dat-ie het niet meer deed, en dan Rechts: John de Mol sr: Zingt niet meer, maar is in middels al jaren directeur van de Stichting Cona mus. FOTO: SP Links: Linda de Mol: presentatrice en een eigen pro gramma op televi sie. FOTO: DIJKSTRA Onder: John de Mol jr: directeur van een eigen pro- duktiemaatschap- pij in het Gooi. FOTO: DIJKSTRA doet-ie het ook niet meer. Dat karakter, weet je wel". Over haar broer: „Ook nuchter, maar op een heel andere manier. John is intro vert, een beetje gesloten, verlegen zelfs. Hij komt het liefst nooit op feestjes. Maar wel ambitieus, en hij heeft een fantastische neus voor het vak". Eigen kracht John over zijn vader: „Hoe zeg je dat, standvastig, dat is misschien een goed woord". Over zijn zuster: „In een paar woorden: open, hartelijk, recht door zee, ambitieus, en ja, intelligent, dat hoort er zeker bij". Over hun moeder Hannie zijn ze het eens: die is bescheiden, maar een onmisbare kracht op de achtergrond. Die heeft moeten leren leven met drie Bekende Nederlanders, die ze het liefst almaar om zich heen zou hebben. Dat lukt maar zelden. Daarvoor zijn ze, zoals al duidelijk is geworden, te druk, te ambitieus. John senior wil daarbij wel graag even toelichten dat dat niet zijn schuld is, dat hij zijn kinderen niet in hun loopbanen heeft gejaagd. „Dat wil len ze zelf. John zat keurig op de hbs, maar was radiogek, werkte zich naar binnen bij Radio Noordzee, stapte later over naar de TROS. Wat hij bereikt heeft, heeft-ie echt op eigen kracht ge daan, ik heb hem nergens naar binnen gereden met de kruiwagen". „Linda, da's een verhaal apart, die heeft atheneum gedaan en ging rechten stude ren, tot ze via een auditie bij John, maar eigenlijk nog tegen Johns zin, als beste presentatrice uit de bus kwam voor Sky Channel. Eerst was dat nog één keer per week of zo, en maakte het niks uit of ze nou liep te serveren voor een paar zak centen of iets bij de radio deed. Maar al snel kon ze het niet meer combineren, het groeide uit tot fulltime werk, ze werd en wordt steeds meer gevraagd, en ze taat ervan uit dat studeren altijd nog wel an". Vorig jaar zaten de De Mols samen in het Nationale Songfestival. Pa als gast heer namens Conamus, Linda (inge huurd via Johns bureau) op het podium als presentatrice. Toeval? John senior bezweert dat hij daar niet de hand in had. „Ze kwamen op het idee om Linda te vragen toen ik er niet eens bij was, ik was met vakantie of zo. Eerlijk!". RENÉ DE COCQ

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 28