ouw gemeentehuis Alkemade in 1869
duurde oneindig langer dan sloop nu
£aidóe@ou*a/nt
tCHITECT KREEG 450 GULDEN BOETE
Jansen naar
Stationsweg
SCHOLENGEMEENSCHAP VIERT 125-JARIG BESTAAN
jlembrandt houdt f eestweek
van verrukkelijke dwaasheid
B en W Hazerswoude steunen
komst handelsloods Voorweg
Renovatie Doesbrug kost 471.000 gulden
LEIDEN OMGEVING
VRIJDAG 6 OKTOBER 1989 PAGINA 15
ILKEMADE Is het
ude gemeentehuis van
m loelofarendsveen in
louwkundig opzicht zo
lijzonder, of is het zo dat
m iet honderdtwintig jaar
lude gebouw vooral ge
il 'oelsmatige betekenis
«leeft voor de Alkemadese
n [emeenschap? Over deze
urraag hebben de Alkema-
ese raadsleden, plaatse-
m ijke historici en veel
mbtenaren zich lange tijd
21 et hoofd gebroken. Di
jn erse onderzoekbureaus
o /erden ingeschakeld.
lun meningen over het
a( and waren verschillend,
vlet ene bureau herkende
J r een waardevol pand in
e waterstaatsstijl in en
J et andere bureau meen-
J e dat er in en aan het
and al zoveel verbouwin-
'*en waren gepleegd dat
di et authentieke karakter
llang verloren was ge-
2 aan. Hoe het ook zij en
lie er gelijk heeft is niet
Bieer van belang. Het ge-
a ouw wordt gesloopt om
5 laats te maken voor een
a eel groter en spiksplin-
d srnieuw raadhuis.
te
(a
0 liverse onderdelen zullen
'orden bewaard en krijgen
j, en plaatsje in het nieuwe ge
il ïeentehuis. Zo worden de in
1 951 geplaatste glas-in-lood-ra-
len, het torentje en diverse
edenkstenen bewaard. Het
0( orentje is waarschijnlijk af-
omstig van het vroegere ge
in neentehuis in Oude Wetering.
d Er bovenop staat een loden en-
ir| gel die met bladgoud is bedekt.
15. De zware koperen bel draagt
t het jaartal 1683 en de Latijnse
«Mst: „Qui contra nos si Deus
]Vo nobis" wie zou tegen
ijns zijn als God voor ons is).
alood zakelijk
Raderend in oude raadsnotu-
z<Jn is nog heel wat terug te
tövcvden over de totstandko
ming van het oorspronkelijke
landhuis aan het Westeinde in
p i Roelofarendsveen. De eerste
E- leer dat er in de stukken spra
wl ie is van de noodzakelijke
P'óouw van een nieuw raadhuis,
w s in oktober 1867. Dat was het
ai) ijdperk van burgemeester/se-
00 retaris Hoolboom, naar wie
J" iter een straat in Alkemade
DU worden vernoemd. Het
l6 ladhuis moest in de plaats
(X omen van de veel te kleine
m anden aan de Kerkstraat in
3°)ude Wetering. In die tijd
jjj erd namelijk het „Ambacht
th lkemade" opgeheven. Hier-
"Uoor vervielen alle taken op
al et gebied van openbare wer
den aan de gemeenteraad van
|fj ilkemade.
11 Iet voorstel blijkt afkomstig
liaan het raadslid Vuisting. Het
«ing hem niet allen om een
J' ieuw raadhuis, maar ook om
d( 'oningen voor de secretaris
De sloop van het raadhuis is in volle gang.
en de conciërge en een be
waarplaats voor gevangenen
„op den noordelijken uithoek
van Roelofarendsveen". Het
voorstel werd aangenomen
met acht stemmen vóór en
twee tegen.
Burgemeester Hoolboom
bracht nog .een voorstel in
stemming van zijn ambtsvoor
ganger J.W.S. Roeloffs. Dat
behelsde de bouw van een lo
kaal naast het toenmalige ge
meentehuis in Oude Wetering.
Dit pand was eigendom van
Roeloffs en de oud-burgemees-
ter was bereid beide gebouwen
aan de gemeente te verhuren
voor de somma van vijfen
twintig gulden per jaar. De
meerderheid van de raad bleef
echter bij het eerder aangepo-
men voorstel van het raadslid
Vuisting. Nieuwbouw ter
hoogte van Roelofarendsveen
Bierstal
Aan de heer Spruyt, opzichter
bij Rijkswaterstaat (vandaar de
naam: „Waterstaatsstijl") te
Bodegraven zou worden ver
zocht een plan op te stellen.
Binnen een maand kwam
Spruyt met zijn plan. Het
raadslid A. van der Meer had
direct een goed idee: namens
winkelier Johannes Pouw (de
broer van een ander raadslid)
stelde hij grond beschikbaar
.ten noorden van de Ambacht-
seg (Langeweg) voor 280 gul
den. Het terrein stond volgens
de oude notulen bekend onder
de naam „Bierstal". Een stem
ming onder de raadsleden
wees uit dat sommige raadsle
den echter de voorkeur gaven
aan grond van de heer Rode-
wijk. Een definitieve beslissing
werd daarom nog even uitge
steld.
In maart 1868 stelde de Raad
de gelden voor de grond van
Pouw (of: Pauw) toch beschik
baar. Meteen werd toen beslo
ten tot de aanleg van een „rij
weg" dwars door Alkemade.
Deze weg zou de Zijldijk (Lei
derdorp) gaan verbinden met
de Haarlemmermeer ter hoog
te van zowel Nieuwe Wetering
als Oude Wetering. Het nieu
we gemeentehuis zou een cen
trale ligging krijgen aan deze
rijweg. Tevens werd besloten
tot de bouw van een nieuwe
school met onderwijzerswo
ning in Nieuwe Wetering en
het vergroten en verbeteren
van de reeds bestaande school
en onderwijzerswoning in
Roelofarendsveen.
Een eerste gecombineerde
aanbesteding voor raadhuis,
secretarie, bewaarplaats voor
gevangenen, conciërgewoning,
secretariswoning en de scholen
en hoofdenwoningen in Nieu
we Wetering en Roelofarends
veen mislukte faliekant. De
begroting van Spruyt werd
verre overschreden. Spruyt
gaf de schuld aan het verkeer
de tijdstip van aanbesteding en
aan „de vereniging van een
aantal werklieden om niet te
werken dan tegen hoogen lo-
„In september zal een aanbe
steding veel beter verlopen"
voorspelde hij. Spruyt zou ge
lijk krijgen. Bij de heraanbe
steding van de onderhavige
gebouwen vroeg aannemer Jo
hannes van Beek uit Lisse
11.989 gulden voor de bouw.
Als onderaannemer stelde hij
Bartholomeus Kaptijn en G.
Mijnders junior, beiden uit
Lisse aan. Van Beek had ove
rigens toch nog voor 465 gul
den hoger ingeschreven dan
waarop de reeds bijgestelde
begroting van Spruyt was ge
baseerd. Oorspronkelijk had
de hoofdopzichter van Rijks
waterstaat het gebouw name
lijk op tienduizend gulden be
groot. Uit de notulen van okto
ber 1868 blijkt dat Spruyt het
reeds aangekochte terrein van
Pouw qua afmetingen bij na
der inzien toch niet zo ge
schikt vond voor de bouw van
het nieuwe gemeentehuis.
Drilveld
Hij liet weten dat het terrein
van genees-, heel- en verlos
kundige Everardus Hermanus
Casper Rodewijk te koop
stond. Dit stuk tuinland, ge
naamd „Het Drilveld" was
veel groter en volgens Spruyt
„veel doelmatiger en voor het
algemeen belang niet minder
gunstig gelegen". De prijs be
droeg maar liefst zestienhon
derd gulden. Gelukkig bleek
Pouw om onbekende redenen
genegen zijn stuk grond terug
te kopen voor 350 gulden, dus
voor zeventig gulden meer
dan hij er zelf voor had gekre
gen. „Het zou niet zakelijk zijn
het terrein openbaar te verko
pen, want dan zou genoemd
bedrag niet worden verkre
gen", melden de raadsnotulen
dan ook. Besloten werd de
grond terug te verkopen aan
winkelier Pouw.
Een jaar later vroeg voormalig
eigenaar Rodewijk of hij een
derde deel van de door hem
verkochte grond ten oosten
van het in aanbouw zijnde
raadhuis mocht huren als
tuingrond. Voor tien gulden
FOTO: WIM VAN NOORT
en twintig cent per jaar mocht
dat.
Later in oktober blijkt hij ech
ter ineens wel overtuigd te zijn
geraakt van de redelijkheid
van de huurprijs. Hij onder
wierp zich toen aan „die zeer
hoog gestelde prijs". Wel be
dong de genees-, heel- en ver
loskundige Rodewijk de toe
zegging het tuinland zijn leven
lang te mogen huren.
Het bestuur van de Veender-
en Lijkerpolder stelde in no
vember 1869 gratis een per
ceeltje water ter beschikking
om te dempen. Dit perceeltje
was gelegen tussen het in aan
bouw zijnde raadhuis en het
Noordeinde 'ten westen van de
(later gedempte) Veen wete
ring.
In januari 1870 stelde de Ge
meenteraad gelden beschik
baar voor de bouw van een
brug, een gedeeltelijke schoei
ing en ameublement voor het
nieuw gebouwde raadhuis.
Ook werd besloten tot het
planten van bomen langs de
„rijweg, die in april 1869 in ge
bruik was genomen, en het
aanleggen van een plantsoen
voor het Raadhuis".
Werkbaar
In februari 1870 behandelde
de Gemeenteraad een brief
van aannemer van Beek,
waarin deze vroeg om kwijt
schelding van boete en het op-
zichtersloon, wegens te late
oplevering. Deze brief is be
waard gebleven en geeft een
goed beeld van slechte weers-
en werkomstandigheden tij
dens de bouw van het raad
huis. Zo schreef Van Beek dat
hij het werk op 15 maart 1869
had moeten aanvangen. Het
was echter tot 1 april geen
werkbaar weer geweest. Hij
begon daarom maar eerst aan
de onderwijzerswoningen. "Ik
kon maar volstrekt geen volk
krijgen om gelijktijdig aan het
raadhuis te beginnen", klaagde
hij: De bouw startte pas op 1
mei 1869. „Van stonde af aan
was er meer werk, omdat de
muren die eerst zonder spou
wen waren, van anderhalve
steen moesten worden ge
maakt in plaats van één steen
volgens het bestek". Het „da
gelijks opzicht" beval Van
Beek „willekeurig" om „stipte-
lijk" van alles te doen wat niet
in het bestek stond. Onder
meer het stucadoorswerk was
veel omvangrijker dan in het
bestek was opgenomen. Dit
stucadoorswerk zou bovendien
nogal wat te lijden hebben ge
had van de vele regen, de
wind en strenge, vroeg inge
vallen vorst tijdens de bouw
periode.
„Vanaf 1 oktober kon men
met goed gevolg geen dag wer
ken, want op een goede dag
volgden vijf dagen regen". De
vloer van de vestibule moest
onverwacht met mozaïekwerk
worden uitgevoerd in drie
Soorten marmer. Ook moest de
stucadoor een beeld maken,
voorstellende de Gerechtig
heid. Noch volgens bestek,
noch volgens tekening zou
daar vooraf sprake van zijn
gweest. En zo somde Van Beek
een hele reeks onvoorspelbare
zaken op.
De gemeenteraad stelde zich
na lezing van de in uiterst on
derdanige stijl opgestelde brief
super-ambtelijk op: „het stuk
werd terzijde gelegd omdat het
ongezegeld was".
Boete
In februari 1870 was het raad
huis op enig verf- en behang-
werk na klaar. De termijn van
oplevering was met viereneen-
halve maand overschreven en
opzichter Van Meurs wilde
van B W weten hoe te han
delen in verband met het toe-
'passen van de boetebepalingen
bij de late oplevering. Hij zou
het wel billijk vinden als de
raad in aanmerking nam dat
de aannemer „verschillende
tegenspoed in zijn werk heeft
ondervonden". Besloten werd
de boetebepalingen niet ten
volle toe te passen. Evengoed
werd aannemer Van Beek
toch nog bijna 450 gulden ge
kort wegens de kosten van
viereneenhalve maand extra
toezicht en de extra huren van
de oude raadzaal en de oude
secretarie.
Opnieuw (het was inmiddels
maart 1870) schreef aannemer
Van Beek een brief aan de
raad, waarin hij „met ver
schuldigde eerbied opnieuw de
vrijheid nam om een beroep te
doen op uwe weledele edel
moedigheid". Hij vroeg weer
om verstelling van boete.
De aannemer onderstekende
zijn brief met „dienaar J.W.
van Beek". Opnieuw ging de
raad over tot het horen van
opzichter G.J. Meurs. „Eenpa-
riglijk" besloot de raad uitein
delijk om Van Beek ter wille
te zijn. Althans op 190 gulden
„buitenrekening" na. De bur
gemeester bood aan dit goede
bericht mondeling over te
brengen aan de Lissese aanne
mer.
ELLEN VERHAAR
Het raadhuis van Alkemade, de burgemeesterswoning en het postkantoor. De drie gebouwen zou
den later het gemeentehuis gaan vormen.
FOTO: PR
Overleg over
Midden Rijnland
ALPHEN AAN DEN
RIJN De gemeente Al
phen gaat om de tafel zit
ten met de Stichting
Dienstverlening Maat
schappelijk werk Midden
Rijnland en de gemeente
lijke sociale dienst om tot
een goed uitgewerkte op
lossing te komen voor de
toekomst van het maat
schappelijk werk in de ge
meente en de regio.
In dit overleg, waarvoor een
half jaar is uitgetrokken, zal
heel duidelijk de wens tot zelf
standigheid op het gebied van
maatschappelijk werk in Al
phen tot uitdrukking moeten
komen. Alle gevolgen, ook de
financiële, moeten op een rijtje
worden gezet.
Tot deze conclusie kwam gis
teravond wethouder W. de
Jong, (PvdA), in de commis
sievergadering sociale zaken.
In de vergadering stond de re
organisatie van het Alphense
maatschappelijk werk ter dis
cussie. Vooral van de zijde van
de Stichting Midden Rijnland
en de daarbij aangesloten ge
meenten Leiderdorp, Hazers-
woude, Koudekerk en Zoeter-
woude was grote beroering
ontstaan over de zelfstandige
koers die Alphen wil gaan va
ren, zoals dat blijkt uit het rap
port Koers en Kader. Het
maatschappelijk werk in die
gemeenten zal zonder de fi
nanciële steun van Alphen
niet of nauwelijks meer moge
lijk zijn. Wethouder de Jong
liet er geen twijfel over be
staan zelf een groot voorstan
der te zijn van een zelfstandi
ge stichting voor maatschappe
lijk werk in Alphen.
Een reorganisatie van de twee
instanties die zich binnen de
gemeente met maatschappelijk
werk bezighouden, Midden
Rijnland en de gemeentelijke
sociale dienst, moet zo spoedig
mogelijk plaatsvinden. Vol
gens de Jong is het in het be
lang van de Alphense cliënten
dat het maatschappelijk werk
helemaal een zaak van de ge
meente wordt. Een gemeente
lijke sociale dienst is beter toe
gespitst op specifieke grote-
stadsproblematiek. Midden
Rijnland, die een logge organi
satievorm kent, zou niet effi
ciënt genoeg de Alphense pro
blemen kunnen behartigen.
Het overgrote deel van de
commissieleden gaf de Jong te
verstaan dat er meer overleg
nodig is om de gevolgen van
het afhaken van Alphen uit
Midden Rijnland voor de an
dere partijen te bekijken.
Vooral de CDA'er De Graaf
verweet de Jong er de oorzaak
van te zijn dat er een slechte
overlegsituatie is ontstaan. Het
feit dat er nu nog geen defini
tieve oplossing is aangedragen,
houdt in dat Alphen in elk ge
val de financiële bijdrage voor
1990 nog aan Midden Rijnland
zal overmaken.
LISSE Gedeputeerde Th.
Jansen komt op donderdag 12
oktober naar Lisse voor de re
constructie van de Stations
weg. Hij zal met behulp van
een shovel of dragline een be
gin maken met de wegaanleg.
De Stationsweg wordt op dit
moment gereconstrueerd. Ter
hoogte van Keukenhof wordt
een viaduct aangelegd.
-EIDEN De leerlingen
'an de Rembrandt Scho
engemeenschap gaan
een week van verrukke-
'ÓJijke dwaasheid" tege-
»t noet. De openbare school
Isiestaat dit jaar 125 jaar.
)at is voor de 12-koppige
ustrumcommissie reden
„de no-nonsense tijd
lo ian het einde van de jaren
d achtig" op dwaze wijze te
2' loorbreken. De school,
Jdie in 1864 startte aan de
[J ^eterskerkgracht in het
!(j [ebouw Mathesis Scientia-
e; um Genitrix, zet vanaf
d naandagavond de Noach-
e|!traat en de wijde omge-
ïn ving met feestelijke activi-
2 eiten op zijn kop. Tevens
,nis een boekje uitgegeven
ei over de historie van de f u-
d ie-school.
zestig geen meisjes in de klas
sen echter zonder proble
men veroorloven.
Veranderingen
Vooral de laatste twintig jaar
kreeg de school te maken met
grote veranderingen. De sa
menstelling van de bevolking
van de school werd in 1968
drastisch gewijzigd bij de in
voering van de Mammoetwet.
De HBS verdween en werd
door de leerlingen spontaan
ten grave gedragen.
Niet alleen de naam HBS ver
dween, ook het onderwijs
moest anders: Een individuele
re benadering van de leerling
die kindvriendelijke boeken.
De naam van de school, die er
intussen een economische en
een gymnasiumafdeling bij
had gekregen, werd van ly
ceum veranderd in scholenge
meenschap. Dit laatste niet in
het minst door de „overname"
van drie relatief in de buurt
gelegen mavo-scholen. Tot
1982 was het wat de huisves
ting van de „Mammoetschool
met 1500 leerlingen" betreft
behelpen. De leerlingen kre
gen les verspreid in niet min
der dan vier gebouwen: de
vestigingen van de overgeno
men mavo-scholen aan de
Brandelerkade, 5 Meilaan en
de Prinses Marijkelaan in
Voorschoten en het uit 1915
stammende gebouw aan de
Burggra venlaan. Dat laatste
optrekje werd echter zo slecht,
dat moest worden verhuisd
naar de Schubertlaan, waar in
een noodgebouw werd ge
wacht op de verhuizing naar
de nieuwbouw aan de Noach-
straat. In 1982 was het zover
en hadden alle Rembrandt-
leerlingen een en hetzelfde
dak boven het hoofd.
Roerend
In het ruim vijftig pagina's tel
lende jubileumboekje (voor
malig) halen de Rembrandt-
betrokkenen herinneringen
op. Zo vindt oud-leerling Ine
Boshuizen-Klokkemijer het
een zeer roerend idee dat haar
dochter Annelies thans lerares
aan de scholengemeenschap is
en dat haar kleinzoon als leer
ling in de banken zit. Voor
oud-leerling en thans docent
Engels Michael Stikkelorum
liggen de herinneringen aan
een dertigtal jaren geleden in
een wat vermakelijker vlak.
Hij herinnert zich naast het
gebouw aan de Burggraven-
laan met het imposante bordes,
vooral de patatzaak van Hen-
do. Herinneringen aan „infan
tiele inventiviteit van mini-et
tertjes" die het bord met aan
biedingen van meneer Hendo
veranderden zodat „in plaats
van kip en ballen hele en hal
ve onsmakelijkheden te koop
aangeboden werden". Haar
scherp weet hij zich nog zijn
boezemvriend Ton Scheffer te
herinneren. „Ton en ik zaten
naast elkaar. Zijn benen,
waarvan de knieschijven uit
staken boven het miniscule ta
feltje, vormden een permanent
levensgevaar voor iedere over-
Klas 3 uit 1888/1889.
moedig door het lokaal ijsbe
rende leraar. Door mijn plaats
had ik duidelijk zicht op de ge
volgen. Op een dag zag ik zo
een geïspireerde vlucht van
onze natuurkundedocent en
rector, de heer Blom, eindigen
in een erbarmelijke buiklan
ding".
Voor de voormalig leraar Ne
derlands Jelle Pijpers was het
op Rembrandt altijd zomer.
Volgens hem is het doel van
het onderwijs totaal niet ge
slaagd, als dat doel tenminste
het van de straat houden van
potentieel vernielzuchtige pu
bers was.
Briefje
Het totaal van inzendingen in
het boekje bekijkend, lijkt het
dat de orde ver te zoeken was.
Wellicht, aan „gouwe peer",
conciërge Kuiters lag het niet.
Laat-komers konden bij hem
steevast rekenen op de afge
meten, onontkoombare kreet:
„Briefje! Morgen acht uur!".
Aan schoolse zaken hoeven de
huidige leerlingen van de
Rembrandt de komende week
niet te denken. Ze kunnen
dinsdag kiezen uit zestal lu
strum schoolreizen. Bezocht
FOTO: PR
worden onder meer het Omni-
versum en Museon in Den
Haag, het Rotterdamse Imax-
theater, de Delta-expo, Bur
gers Zoo en de Efteling, de
Belgische Ardennen en Parijs.
Donderdag wordt met een
sportdag gewerkt aan het ge
zonde lichaam waar de gezon
de geesten in moeten huizen.
Vrijdag tenslotte staat in het
teken van de cultuur, het
spektakel en de popmuziek.
Het gaat daarbij om activitei
ten als het maken van radio
programma's, jazz-gymnastiek,
darten, acrobatiek, fotografie,
origami, tap-dance en posters
maken.
De feestelijkheden gaan maan
dagavond van start met de op
voering van het toneelstuk
„De meisjes van de Suiker-
werkfabriek", naar een boek
van Tessa de Loo. Al het to
neeltalent van de school is „uit
de schuilplaatsen gedreven",
met als resultaat dat leraar
Bert Bodewitz in het stuk ge
trouwd is met de charmante
leerlinge Maartje Kijne, terwijl
docent Arnold van der Capel-
len als voorman een glansrol
vertolkt.
ERIK HUISMAN
HAZERSWOUDE De
kans bestaat dat de firma
Kromhout zoon BV een
loods mag bouwen aan de
Voorweg in Hazerswoude.
De gemeente wil meewer
ken aan het loskrijgen
van een vergunning bij de
provincie, zo blijkt uit een
voorstel aan de gemeente
raad.
Het probleem bij de loods is
dat deze gebruikt gaat worden
voor de handel in siergewas
sen. Het bestemmingsplan
Landelijk Gebied moet daar
om gedeeltelijk worden aange
past, omdat er in het gebied
formeel alleen produktie van
agrarische gewassen mag
plaatsvinden. Het drijven van
handel valt daar niet onder.
Burgemeester en wethouders
van Hazerswoude erkennen in
hun brief aan de gemeente
raad echter dat produktie en
handel in de sierteeltsector on
mogelijk los van elkaar kun
nen worden gezien. Bovendien
gaat het in het geval van
Kromhout om een bestaand
agrarisch bedrijf, dat al lange
tijd in Hazerswoude is geves
tigd. Voor een goede bedrijfs
voering is de loods onontbeer
lijk. „Het zou voor een goede
economische ontwikkeling
van de sierteelt niet verstandig
zijn het de bedrijven onmoge
lijk te maken deze activiteiten
voort te zetten", zo schrijven B
en W.
Enige tijd geleden vroeg de ge
meente ook al om een verkla
ring van geen bezwaar bij de
provincie Zuid-Holland. Die
werd wel gegeven, maar onder
de uitdrukkelijke vermelding
dat dit voor eens, maar nooit
weer was. Het college heeft
echter hoop dat Gedeputeerde
Staten zullen meewerken, om
dat nu ook het bestemmings
plan wordt gewijzigd.
LEIDERDORP Een al
gehele renovatie van de
Doesbrug in Leiderdorp
gaat 471.000 gulden kos
ten. Dat blijkt uit de voor
stellen van het college
van burgemeester en wet
houders. Het opknappen
van de meer dan 100 jaar
oude historische brug over
de Does aan de Hoofd
straat vormt al geruime
tijd onderwerp van discus
sie in Leiderdorp.
Het college wilde aanvankelijk
vanwege de hoge kosten over
gaan tot de aanleg van een
vaste oeververbinding. De
plannen voor een zogenaamde
„Kwakel" uitsluitend voor
voetgangers en fietsers brach
ten de inwoners van het Oude
Dorp op de been. Een massale
demonstratie tijdens een ver
gadering van de commissie
ROVM zorgde er voor dat deze
plannen in de prullenbak ver
dwenen.
In de kosten van renovatie is
ook een post van 50.000 gulden
opgenomen voor een hydrauli
sche aanpassing van het bewe
gingsmechanisme. Hierdoor
wordt een elektronische bedie
ning op afstand en een volle
dig geautomatiserde bediening
van de brug mogelijk. Met de
Provinciale Waterstaat wordt
overlegd over een aansluiting
op de reeds op afstand bedien
de Spaniaardsbrug, Zijlbrug en
Doesmolenbrug. Kennelijk ziet
het college van B en W bespa
ringsmogelijkheden in bedie
ning op afstand. Suggesties
destijds vanuit de gemeente
raad van de kant van het
raadslid H. Lamers (D66) wer
den afgedaan als financieel
niet interessant vanwege de
wachtgeldverplichtingen voor
de bruggewachter.
Het renovatieplan omvat te
vens het herstel van de over-
beschoeiingen aan weerszijden
van de. brug aan de kant van
de Oude Rijn. Daardoor kan
waarschijnijk ook „de bult"
worden geëgaliseerd zodat de
bestaande doorvaartbreedte
effectiever kan worden benut.
De werkzaamheden nemen
circa drie maanden in beslag.
Gedurende die tijd zal voor
fietsers en voetgangers een tij
delijke oeververbinding wor
den aangebracht. Daarvoor zal
een ponton in de Does ter
hoogte van de Oude Rijn wor
den aangebracht.
De gemeenteraad van Leider
dorp nemet komende maandag
een besluit over de renovatie
van de Doesbrug.
