Nog steeds geen wonderen
oor de Nederlandse film
ui
Guido de Moor: Toneeldier met
grote liefde voor „Het Vak"
Herman Gorterprijs
voor Robert Anker
Tussen Broadway
en breakdance
hi
bioscopen
^KUNST
EeidócSouront
WOENSDAG 20 SEPTEMBER 1989 PAGINA 17
^JVan der Zwan in jury
AKO Literatuur Prijs
-^AMSTERDAM Dr. A. van der Zwan, onder
^Mineer bijzonder hoogleraar ondernemingsbeleid en
7~]rnanagement, is benoemd tot voorzitter van de jury
idie de winnaar van de AKO Literatuur Prijs 1990
:al selecteren. De prijs bestaat uit een bedrag van
iO.OOO gulden. De andere juryleden zijn de schrijf-
iter Renate Dorrestein, de oud-hoogleraar algeme-
ie literatuurwetenschap prof. dr. S. Dresden, de li-
:erair criticus Leo Geerts en zijn collega-criticus
Rudi Wester.
|Het winnende boek wordt geselecteerd uit het aan-
"Wl aan oorspronkelijk Nederlandstalig proza dat
is gepubliceerd tussen 1 april 1989 en 31 maart
990. De jury maakt begin april volgend jaar de ge-
lomineerden voor de prijs bekend. Half mei volgt
Ie bekendmaking van de winnaar. Eerdere win-
laars waren J. Bernlef (1987), Geerten Meijsing
en Brigitte Raskin (1989).
Arie van der Zwan.
Theaterproduktie Suster Bertken in Utrecht
UTRECHT De Stichting Utrecht
se Theater Initiatieven brengt op 27
september in de St. Janskerk de
muziektheaterproduktie Suster Ber
tken. In de regie van Aram Adri-
aanse en vormgegeven door Jos
Groenier vertolkt Trins Snijders de
titelrol.
Tot half oktober worden er vijftien voor
stellingen van gegeven. In de kerk is tot
13 oktober ook de tentoonstelling „Kluize-
naressen in Utrecht" te zien, die is samen
gesteld door Marleen Lutters en Jo van
Staveren. In de theaterproduktie draait
h'et om de mystieke dichteres Suster Ber
tken (1426 - 1514), een non die vrijwillig
57 jaar ingekluisd in een cel van twee bij
drie meter in de Utrechtse Buurkerk leef
de. De voorstelling toont het ritueel van
de inkluizing, de meditatie van Suster
Bertken, het moment van de verlichting,
de eenwording met Christus en de dood
van de non.
Dit gebeurt in een collage van haar tek
sten.,Die worden doorspekt met oude mu
ziek van onder anderen Jacob Obrecht en
Josquin des Prez. Gregoriaanse zangen en
liederen van Suster Bertken worden ge
zongen door de sopranen Karin van der
Poel en Renée Smit Duyver, de alt Mar
griet Agricola, counter-tenor Martin van
der Zeijst, de tenoren Paul van den Bemt
en Sjef van Leunen, de baritons Wout
Overbeeke, Geert Smits en Matthijs Mes
dag en bas Job Boswinkel. De muzikale
leiding berust bij Anthony Zielhorst.
AMSTERDAM Het bestuur van de stichting Am
sterdams Fonds voor de Kunst heeft de Herman
Gorterprijs 1989 toegekend aan Robert Anker voor
zijn bundel „Nieuwe Veters". De prijs bestaat uit
een bedrag van 10.000 gulden. De uitreiking is op 27
oktober tijdens een plechtigheid in Paradiso in de
hoofdstad. Het bestuur liet zich adviseren door een
adviescommissie die was samengesteld uit Ed van
Eeden, Peter Elberse en Redbad Fokkema. De com
missie vindt dat Anker zich „met gedrevenheid en
moed inzet om het moderne leven onder te brengen
in zijn poëzie". Door middel van filmische cliché-
beelden en soms theatraal rollenspel tekent hij met
een „eigen idioom" de melancholie van lege levens,
aldus de commissie. Deze voegt eraan toe dat hij de
prijs verdient voor zijn veelzijdige en inhoudrijke
vernieuwing van de Nederlandse poëzie.
NEDERLANDSE FILMDAGEN '89:
UTRECHT Niet lang
jnadat de meest recente
Nederlandse filmproduk-
ïtie, „Wilde harten" is ge-
jflopt, begint vandaag in
utrecht de negende versie
kan de Nederlandse Film-
pagen. Met de première
van de Vlaamse film
„Blueberry Hill". Teke
nende zaken die nauwe
lijks een klimaat scheppen
om juichend de situatie
van de Nederlandse cine-
ina te beschouwen. Wat
pat betreft is er weinig
(veranderd de laatste ja-
JNu bepaalt niet alleen het wel
van de Nederlandse
tpéélfilm het gezicht van de
lederlandse cinema. Het is
iet deel ervan dat het meest
tot de verbeelding spreekt, dat
'iet meeste geld opsoupeert - al
tan niet via subsidie - en waar
leukste resultaten behaald
;unnen worden als filmma-
succesvol in zijn. De
(ederlandse film is ook: de
locumentaire, de korte film,
Ie Nederlandse filmacteur, de
Nederlandse cameraman etc.
Het frappante is dat er op al
die afzonderlijke deelgebieden
zeer behoorlijke tot succesvolle
prestaties geleverd worden.
De Filmdagen in Utrecht leve
ren tot 27 september een scala
aan films die dat bewijzen. Be
kroonde documentaires, came
ramensen in het buitenland,
korte films die het grote pu
bliek veelal via de tv zal
moeten zien, Nederlandse ac
teurs in „vreemde krijgs
dienst" (Rutger Hauer in
„Blind fury", Renee Souten-
dijk).
Opvallend en tekenend voor
de situatie van de Nederlandse
speelfilm is dat er één Neder
landse scenarioschrijver uitge
nodigd kon worden die inter
nationaal succes heeft: Menno
Meijes, die het scenario voor
Spielbergs ..The color purple"
schreef en nu weer meewerkte
aan „Indiana Jones and the
last crusade". Meijes is natuur
lijk een uitzondering, want het
ligt niet voor de hand dat een
Nederlandstalige auteur in die
discipline in het buitenland
werkt. Maar in eigen land
hebben we wat de speelfilm
betreft ook maar één man die
bewezen heeft van wanten te
weten, Gerard Soeteman. De
Nederlandse Filmdagen tellen
een „Scenario Vierdaagse",
vier gespreksrondes die geleid
zullen worden door Hugo Hie-
nen en Jean van de Velde. En
als er één onderdeel nuttig zou
kunnen zijn is het juist dit.
Want al schrijft cineast Wim
Verstappen in zijn openings
woord in de krant van de
Filmdagen: „Veel wordt ge
klaagd over de kwaliteit van
de scenario's van Nederlandse
films, naar mijn mening vaak
ten onrechte", dan mag je niet
echt aannemen dat hij bedoelt
dat het er góed mee zit.
Lastiger producers
De kunst, beter gezegd, de
kunde, van het scenario-schrij
ven wordt in Nederland nog
altijd ondergewaardeerd. Al is
er een tendens naar beter. Er
zijn net enkele handboeken
over het schrijven van scena
rio's op de markt gebracht (het
„Basisboek Filmschrijven" van
Dr. J.van Riemsdijk en de ver
taling van Syd Fields „Hoe
schrijf ik een scemario?"). Ge
rard Soeteman mag dan naast
zijn werk bij de televisie af en
toe een goed scenario produce-
Gerard Soeteman. dé scena
rioschrijver van de Nederland
se film.
FOTO: SP
ren (van de films van Paul
Vei+ioeven tot Rademakers'
„De aanslag"), het is bijna on
natuurlijk dat één man het
beeld van een film mee kan
bepalen. Het is veel eerder zo
als Jan Blokker te berde
brengt in de Filmdagen-krant.
Van de zijde van de producers
worden de filmmakers (regis
seurs, scenaristen) te weinig
achtervolgd met de twijfel „of
het zo wel goed is". Het proces
van filmmaken begint veel
eerder dan de camera's gaan
draaien.
In Amerika - waar natuurlijk
ook veel meer rommel wordt
geproduceerd dan wij zien - is
het langdurig ontwikkelen
voordien, het heen en weer
schuiven van een script, het
veranderen, het door een an
der opnieuw laten schrijven
ervan, een normale zaak die
behoort bij het vormen van de
optiek van een film. Het is
niet zozeer als wat Wim Ver
stappen denkt, het kiezen tus
sen een al dan niet Aristote
lisch „conflict-poncept" en een
„harmonie-concept" (in dat
laatste zou de Nederlandse
film dan goed zijn, getuige
„Fanfare" en „Flodder") waar
de schoen wringt, het is veel
eer het filmisch vertalen van
de plaats waar je de toeschou
wer neerzet bij je verhaal,
vanuit wie of van waar je hem
laat kijken naar wat je te zeg
gen hebt.
Scenarioschrijven kan een ar
tistieke uiting zijn, het is in de
praktijk van het filmmaken
waar niemand voortdurend ci-
Leed vermaak" van Frans Weisz, met hier Kitty Courbois
(rechts) en Sigrid Koetse, is een van de films die tijdens de Ne
derlandse Filmdagen in première gaan.
FOTO: PR
nematografische meesterwer
ken verwacht, misschien zelfs
meer gewoon een handigheid
die geleerd moet worden. Ver-
standig-lastige producers die
maar genoeg met ideeën en
kritiek kaatsen naar hun
schrijvers kunnen een redding
zijn.
Blueberry Hill
De plaats die de Vlaamse film
zich tijdens de Nederlandse
Filmdagen veroverd heeft is
een terechte. Dat de Filmda
gen openen met „Blueberry
Hill" een geslaagde film van
een van Vlaanderens meest
ervaren filmers, Robbe de
Hert, is een gunstige zaak en
voor De; Hert een revanche
voor zijn mislukte „Trouble in
Paradise". Van de nieuwe Ne
derlandse film hoeven we in
Utrecht geen wonderen te ver
wachten. Frans Weisz' film
vertaling van Judith Her-
zbergs theaterstuk „Leedver
maak" zal er draaien, „Max,
Laura Henk Willie van
Paul Ruven is er de represen
tant van de onder leiding van
Pim de la Parra ontstane idee
van de „instant-cinema", snel
le en goedkoop gemaakte films
als redding van de cinema.
Pim de la Parra nodigde alle
medewerkenden aan Ruvens
film meteen maar uit tegen
betaling te gaan kijken. De
verrassing in Utrecht zou wel
eens kunnen komen van de in
Nederland (Den Haag) wonen
de jonge Argentijnse filmma
ker Alejandro Agresti. Met
zijn door Allarts geproduceer
de film „Secret Wedding".
Utrecht is vooral de showcase
van de jaarproductie van alles
wat maar film heet in ons
land. En als zodanig natuurlijk
BERT JANSMA
Je dansers Ron de Jesus en Claire Bataille in „Georgia" van de
lubbard Street Dance Company: suikerzoet.
j.
FOTO: GORDON MEYER
lolland Dan* Festival: de Hubbard
Street Dance Company met ballet-
en van artistiek leider Lou Conte.
ïanstheater, Spui, gisteravond. Her-
laling vanavond.
•e glamour rond Broadway
[ecombineerd met zijn stijlvol
le klassiek ballet. Dat is wat
Lou Conte, artistiek leider van
de Hubbard Street Dance
-ompany, wil laten zien aan
:ijn publiek. Ook andere voor
iet gezelschap werkende cho-
eografen onderstrepen dat
itreven, zo leek het gister-
ivond tijdens de eerste voor
stelling die de groep in het ka
der van het Holland Dance
Festival in het Spuitheater gaf.
3et optreden is vooral mooi en
inderhoudend te noemen. Zo
tiooi en onderhoudend zelfs
dat je op den duur het gevoel
crijgt dat je je er aan overeet.
£o staat er „Line Drive" op
iet programma: licht, luchtig,
e zou willen dat je dat op jazz-
lallet allemaal geleerd had.
Ten tweede het romantische,
suikerzoete „Georgia", met als
irote blikvanger het elegante
soepele armenspel. En dan de
-haotische humor van „Enve-
ope", niet om gierend over de
dank te liggen, maar met leu
ke bewegingsvondsten. Maar
als je dan ook nog het alweer
speelse, mooie pas-de-deux-tje
«Go! Said Max" hebt gezien
deb je eigenlijk wel je buik vol
van al dat leuke en aardige.
Blijkbaar heeft de groep dat
ook in de gaten. Met „Step out
of love" slaat het gezelschap
oen heel andere richting in. In
"lit ballet wordt het liefdes-
iekzijn na het beeindigen van
een relatie uitgebeeld. Vijf
vrouwen verwerken hun ver
driet in eenzaamheid, elk op
hun eigen manier. Ze geven
^ich over aan zenuwticjes,
agressie, of lethargie. In de
loop van het stuk, gedanst op
hypnotiserende muziek van
Steve Forsyth, verenigen de
vrouwen zich met hun lot. Ze
vormen letterlijk een eenheid
om samen de strijd voor een
nieuw leven aan te binden.
Mooie prachtige, fantasierijke
bewegingspatronen kenmer
ken dit ballet. Een choreogra
fie met karakter.
„Superstraight is coming
down" is overladen met een
bijna ondraaglijke spanning.
Op muziek van Tom Willems
bewegen de vijf dansers zich
als in een futuristisch macaber
inferno. Een uitputtende „bre
akdance", zij het onvrijwillig,
als onder de impulsen van
enorme elektrische schokken
uitgevoerd. Ook hier lijkt de
groep te zeggen: weg met de
luchthartigheid.
Maar om te voorkomen dat je
met al te diepe gedachten naar
huis gaat vormt „The 40's" de
jolige uitsmijter. Dit ballet
brengt nog de vriendelijke
glitter van Broadway, spran
kelend, bruisend, kwajongens
achtig.
De kenningsmaking met dit
gezelschap is zeker aange
naam, zeker door de grote
technische kwaliteiten van de
groep. Maar door het overwe
gend pretentieloze, vrijblijven
de karakter van haar pro
gramma ook weer niet erg
verrassend.
YVONNE GERATS
DEN HAAG De giste
ren overleden Guido de
Moor is een van de aller
beste acteurs geweest die
na de oorlog op de Neder
landse planken debuteer
den.
Een toneelman in hart en nie
ren, wie al sinds zijn eindexa
men van de Amsterdamse to
neelschool ('60) het predikaat
briljant werd nagedragen.
Stond Guido de Moor in een
stuk, dan wist je bij voorbaat -
hoe je ook over opvoering of
schrijver mocht denken - dat
het genieten werd.
De Moors spel stond gelijk met
niet Nederlandse begrippen als
brille, esprit, virtuositeit. Of
het nu een klassieke komedie-
rol was als Andries Bibber-
wang in Shakespeare's „Drie
koningenavond", een moderne
intellectuele rol als Butley in
Simon Gray's gelijknamige
stuk, de Mephisto in Goethe's
Faust of Hofreiter in Schnit-
zlers „Het wijde land", zo
maar een greep uit een rijke
carrière. Al die rollen werden
onvervreemdbaar Guido de
Moor. Dat wil zeggen: ze kre
gen die niet weg te cijferen
aanwezigheid, mee, dat natu
rel, dat grote gemak. Waar
door het leek of het personage
dat hij speelde altijd al aanwe
zig was geweest. Net uit de
zaal was opgestaan en het to
neel was opgewandeld. Dat
ogenschijnlijke gemak en die
brille hebben hem vaak in de
weg gezeten. Zijn lichtvoetig
heid werd wel eens voor op
pervlakkigheid versleten, zijn
niet-Nederlandse theatrale
aanpak (De Moor had een Ita
liaanse moeder) niet altijd juist
ingeschat. Guido de Moor was
geen intellectueel, wilde dat
ook niet zijn. Hij was een to
neeldier dat Het Vak hoog in
z'n vaandel had, verdrietig
kon worden om veranderin
gen in het theater waarbij „dat
vak" en de daarbij horende
vakmatigheid op de achter
grond raakten.
Publiekslieveling
Het grootste deel van zijn car
rière heeft hij in Den Haag ge
werkt. „De stad met het
trouwste en grootste publiek
voor repertoiretoneel'.' zei hij.
Onder Steenbergen was hij
volwassen geworden, na zijn
eerste twee beroepsjaren als
acteur bij het Rotterdams To
neel te hebben gespeeld. In
Den Haag werd hij een pu-
Guido de Moor (links) in een van zijn glansrollen ais Mephisto in „Faust" van theatergroep De Appel, samen met Eric Schneider
FOTO: PAN SOK
bliekslieveling van de eerste
orde. Vanaf 1962 werkte hij bij
het gezelschap dat zijn leven
werd. Onder Paul Steenbergen
kwam hij er, en Steenbergen
reikte hem in '85 de penning
uit die zijn naam droeg. Guido
de Moor had net zijn functie
als artistiek leider bij de Haag
se Comedie neergelegd ('84).
Een gezelschap waar hij lief en
leed mee had gedeeld. Zestien
jaar lang zat hij in de artistie
ke leiding. De laatste vijf jaar
als artistiek directeur. Af en
toe misschien wel tegen zijn
zin. Zijn hart moet vaak ge
noeg meer naar rollen getrok
ken hebben dan naar het be
stuurlijke. Maar hij wilde die
Haagse Comedie, voortdurend
en heel vaak ten onrechte be
dreigd door critici die hun ei
gen zinnen wilden doordrij
ven, door een onwillige Raad
voor de Kunst die veranderin
gen wilden doordrukken, ver
dedigen. behouden. Zijn
gevecht voor het bestaan van
die Haagse Comedie was een
gevecht voor een stijl, een
soort toneel. Voor komedian-
tendom in de ruimste zin van
het woord. Voor toneel ge
maakt met die liefde voor het
vak, de liefde voor een goede
toneeltekst (Shakespeare was
een van die liefdes bijvoor
beeld). En niet het regisseur
stoneel waar alles onderge
schikt werd aan de maker.
Viermaal Louis d'Or
Ondanks die vermoeidheid
van het vechten tegen de bier
kaai van kritikasters bij de
Haagse Comedie, noemde hij
zijn periode bij het gezelschap
„een fantastische tijd". Waar
dering had hij gelukkig ge
noeg gekregen. Als regisseur
ook, met een heerlijke „Vene-
tiaanse Tweeling" (Goldoni).
een prachtige „G'schichten aus
«tem Wienerwald" (Horvath),
en een opvallende „Hamlet",
die hij ook in Polen regisseer
de. Weer zomaar een greep. In
'69 kreeg hij de prijs voor de
beste manlijke bijrol (in Fey-
deau's ,,'n Vlo in het Oor"),
viermaal zou hij de allerhoog
ste toneelprijs, de Louis d'Or
ontvangen: in '72 voor
Anouilhs „Maak mevrouw niet
wakker", in '85 voor zijn Mep
histo (als gast bij De Appel), in
'87 voor zijn rol als Hofreiter
in Schnitzlers „Het wijde
land" en dit jaar voor zijn rol
in Lars Norens „Hebriana".
Guido de Moor leed aan long
kanker. Hij had nog genezing
gezocht in een Zwitserse kli
niek, wilde nog eenmaal naar
zijn geliefde Italië. Tot het
laatst bleef hij actief, al be
woog hij zich in een rolstoel.
Zijn vierde Louis d'Or kreeg
hij eind augustus. Hij wilde
zelf niet meer aanwezig zijn
Liet zich vertegenwoordigen
door zijn kinderen. Zij droegen
in zijn naam ue
penning, die de oude meester
hèm nog persoonlijk had gege
ven, over aan Willem Nijholt.
Een laatste duidelijke keuze
bepaling van Guido de Moor
binnen het Nederlandse to
neel. Een keus voor nog zo'n
theaterdier, nog zo'n vakman.
Wiens mogelijkheden door het
repertoiretoneel lange tijd ge
negeerd werden. Tot Guido de
Moor hem voor Salieri („Ama-
deus") naar Den Haag haalde.
Een allerlaatste keus voor de
waarden waar hij zijn leven
als acteur en regisseur voor
stond.
Guido de Moor was een van de
laatste grote theaterpersoon
lijkheden. De lieveling van het
publiek. Dat niet naar de
schouwburg ging om hem in
die of die rol te zien. Dat naar
de schouwburg ging om naar
Guido te kijken. Ook dat kan
niet meer.
BERT JANSMA
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
kunstagenda
Woensdag
20 september
DEN HAAG Koninklijke
Schouwburg (Korte Voorhout 3
tel 469450) 20.15: Mini Maxi
'Sprakeloos'.
Theater aan de Haven (West
duinweg 230, tel. 543202) 20.30:
20.30: Het Gebeuren/De Vooruit:
'De maanval', muziektheater a-
capella, regie Eric de Volder;
met Mia Grijp. Julia Henneman.
Gerda Marchand, Patty Pontier.
Elsemiek Scholten en Ingrid de
Vos (première).
Muziektheater (Spui) 20.15: Mu-
sica di Gloria; mmv Louis van
Dijk. Chr. Residentie Mannen
koor en Ork van Dick Bakker
Ook 20.15. Holland Dans Festi
val met de Hubbard Street Dan
ce Company
Remonstrantse Kerk (Laan van
Meerdervoort 955, Den Haag)
20.15: Haags Kamerkoor olv Ro-
cus van Yperen mmv Ton van
Eek (orgel); werken van Fresco-
baldi, Verdi, J.S. Bach, Britten,
Voormolen en Milhaud.
Paard (Prinsegracht 12) 23.00:
Kingsize Kees en Peter Wasse-
Omniversum (Pres. Kennedyl. 5
tel. 545454) 11.00: 'Het heelal,
onze oerbron' en 3D-film 'We
are born of stars'; 12.00, 14.00,
16.00 en 20.00: 'De vier jaarge
tijden'; 13.00, 15.00, 17.00,
19.00 en 21.00: 'To the limit, de
mens in topvorm'.
Warenar (Kerkstr. 75, Wasse
naar) 20.15: 'De Kersentuin' met
o.a. Pleuni Touw en Hugo Met
sers.
De Naald (Stokdijkkade 3.
Naaldwijk) 20.15. Paul van Vliet:
'Een gat in de lucht'
Theater Branoul (Maliestr. 12,
tel. 657285) 20.30: Literaire
avond; met W. Hansen en voor
dracht door Jan Verstegen.
De filmweek loopt in het
vervolg van vrijdag t/m
donderdag.
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800): Let
hal weapon II (16); 18.45, 21.30.
wo ook 13.45. EUROCINEMA II:
Road House (16); 18.30, 21.15.
wo ook 13.45. EUROCINEMA
III Karate Kid III (al); 18.45.
21.15. Platvoet en zijn vriendjes
(al); wo. 14.00. EUROCINEMA
IV: Licence to kill (al); 20.30. wo.
ook 13 30
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239): Road Hou
se (al); 19.00. 21.15. wo. ook
14 30. LIDO en STUDIO
'Steenstraat 39, tel. 124130):
Lethal weapon II (16); Lock up
12); 14.30, 19.00, 21.15. Bea
ches (al); 18.45, 21.15. ma. di.
do. 14.30 Licence to kill (al);
14.15, 18.45, 21.15. K-9 (al);
19.00. 21.15. ma. dl. do 14.30.
Taran en de toverketel (al); wo.
14.30. Platvoet en z'n vriendjes
(al); wo. 14.45. «TRIANON (Bree-
straat 31, tel. 123875): Two
mo.on function (12); 19.00,
21.15. wo. ook 14.30. REX
(Haarlemmerstraat 52, tel. 071-
125414): Wet dreams (16);
14.30, 19.00. 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. 01718-74075):
Fly II (12); 19.00. 21.15 Jungle-
book (al); wo. 14.45. CITY THEA
TER II Wilde harten (al); 19.00.
wo ook 14.45 Three fugitives
(al); 21.15.
VOORSCHOTEN GREENWAY
Dangerous liaisons (12); ma. t/
m do. 20.45 Hope and glory
(al); ma. t/m do. 20.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
Frank en Fry; wo. 14.00. Avon
tuur met een staartje; wo.
14.00.
WASSENAAR ASTRA tel.
01751-13269):Cry in the dark
(12); ma. t/m wo. 20.00.
DEN HAAGASTA: 1 (Spui 27. tel.
463500): Lock-up (12); 14 00,
18 45, 21.30. ASTA 2: Road-
house (16); 14.00, 18.45, 21.30.
ASTA 3 Licence to kill (al);
14.00. 18 45, 21.30. BABYLON
1 (naast Den Haag Centraal tel.
471656): Talk radio (al); 14.00.
19 15. 21.45. BABYLON 2:
The adventures of Baron Mun
chausen (al); 14.00, 19.00,
21 30 BABYLON 3 Beaches
(al); 19.00, 21.30. ma. di. ook
14.00. CINEAC 1 (Buitenhof
20. tel. 630637): Lethal weapon
2 (16); 14.00, 18.45, 21.30. CI
NEAC 2: K9 (al); 14.00, 18.45,
21.30 CINEAC 3: The naked
gun (al); 18.45, 21.30. ma. di. do.
ook 14.00. METROPOLE 1
(Carnegielaan, tel. 456756). See
no evil, hear no evil (al); 14 00,
18 45, 21 30 METROPOLE 2
Dead calm (12); 14.00, 18.45,
21.30 METROPOLE 3: Licen
ce to kill (al); 14.00, 18.45,
21.30 METROPOLE 4: Dan
gerous liaisons (al); 18.45,
21.30. ma. di. ook 14.00. ME
TROPOLE 5: Rain man (al);
14 00. 18 45. 21.30 ODEON 1
(Herengracht 13. tel. 462400).
Lethal weapon 2 (16); 13.45.
19 00. 21 45 ODEON 2: Dirty
rotten scoundrels (al); 13.45,
18 45, 21.30 ODEON 3 Two
moon junction (16); 13.45,
18 45. 21 30 ODEON 4 Three
fugitives (al); 13.45. 18.45,
21.30.» STUDIO 1 (Ketting
straat 12b. tel. 656402): Do the
right thing (16); 19.15, 21.45
wo ook 14.00. STUDIO 2: Jack-
nife (16); 19.00. 21.30 STUDIO
3 A fish called Wanda (al);
19 00, 21.15 HAAGS FILM
HUIS: Zaal 1 King of the chil
dren; 19 30, 21 45. Zaal 2: Fami
ly viewing; 19.30, 21.45. Zaal 3:
Slaves of New York; 19.30 Tes
tament; ma. Saaraba; di. La vie
est belle; wo Mapantsula, do.
Dagelijks 21.45.
KINDERVOORSTELLINGEN
BABYLON: Platvoet en zijn
vriendjes; wo. 14.00. CINEAC:
Taran en de toverketel; wo.
14.00 METROPOLE Platvoet
en zijn vriendjes; wo 14 00.
STUDIO Pippi Langkous; wo
14 30 Sjakie e/d chocoladefa
briek; wo. 14.30.
