Reis in ruimte zonder einde Britse soldaten niet meer weg te denken uit Noord-Ierland £fiidócSommxt Meer vrijheden Israëlisch leger BALANS NA 20 JAAR: 2800 DODEN EN 30.000 GEWONDEN Hipparcos niet in de juiste baan DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB Zeshoekige friet geen Belgenmop Militair stapt uit Staatsraad Suriname BUITENLAND ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1989 PAGINA 7 Moskou: spionnen geen politieke gevangenen MOSKOU Amerikaanse en Sovjet- russische functionarissen zullen volgens een hoge westerse diplomaat het recht krijgen dossiers van eikaars gevangenen in te zien van wie men vermoedt dat zij om politieke redenen veroordeeld zijn. Maar spionnen zijn volgens de Sovjetu nie geen politieke gevangenen, zo heeft het Sovjetpersbureau TASS gisteren meegedeeld. Moskou reageert met de verklaring op eerdere uitlatingen van twee leden van Amerikaanse Congres. De Amerikanen hadden na een bezoek aan het gevangenkamp Perm 35 in de Oeral gezegd dat zich daar politieke ge vangenen zouden kunnen bevinden. Volgens Moskou betreft het hier echter spionnen. Ontnapt De politie van Hongkong heeft gisteren enkele Vietnamezen ge arresteerd die waren ontsnapt uit een kamp voor bootvluch telingen. De au toriteiten ter plaatse proberen de spanning tus sen de boot vluchtelingen en de eigen bevol king zoveel mo gelijk te vermin deren. JERUZALEM Het Israëlische leger heeft gisteren de periode gedurende welke Palestij- nen zonder aanklacht of vorm van proces kun nen worden vastgehouden, verdubbeld tot één jaar. De zogeheten administratieve detentie stamt uit 1945, toen heel Palestina nog onder Brits bestuur stond. Leden van de Islamitische Verzetsbeweging, die beter bekend staat als Ha rnas, hebben gisteren in Nabus op de Westelijke Jordaanoever een 32-jarige Palestijn doodgesla gen. Hij werd ervan verdacht dat hij drugs en drank zou hebben verkocht, hetgeen in strijd is met de islamitische geloofsleer. In het dorp Ta- mun, bij Nablus, liepen drie jongeren brand wonden op bij een explosie, vermoedelijk toen zij speelden met lichtkogels. Geestelijk leider Hezbollah wil alle gijzelaars helpen BAYRUT De geestelij ke leider van de Libanese Hezbollah (Partij van God), sjeik Mohammed. Hussein Fadlallah, is be reid mee te werken aan de bevrijding van de wes terse gijzelaars in zijn land. Fadlallah zei tijdens het vrij dagse gebed in Bayrut: „Laten we gezamenlijk proberen de crisis te beëindigen rond de gijzelaars, alle gijzelaars.", zei hij. „En laten we tevens een einde maken aan de kwestie van de Palestijnse gevangenen in binnen- en buitenland". Fadlallah zei dat hij bereid was te helpen op voorwaarde dat het Westen meehelpt om Palestijnse en Libanese gevan gene in Israel vrij te krijgen. „We ondersteunen de humani taire zaak zonder enige discri minatie. We zijn voor de vrij lating van alle onschuldigen, maar we moeten het probleem met beide ogen aanschouwen, niet met slechts een". BELFAST De Noord- ierse oud-parlementariër Lord Gerry Fitt staat het nog levendig voor de geest hoe hij vanuit een bookmakerskantoor naar Londen belde om de Brit se regering te smeken zo snel mogelijk troepen naar Noord-Ierland te stu ren. Op dat dramatische moment werd hij gadege slagen door honderden katholieken, die in doods angst verkeerden na da gen van bloedige gevech ten met de protestanten. Aan de andere kant van de lijn bevond zich de Britse mi nister van binnenlandse zaken James Callahan. Deze merkte op: „Het sturen van troepen is niet het probleem, maar het zal een hele toer worden om ze er weer uit te krijgen", zo herinnert Fitt zich nog. Met de bajonet op hun geweer arriveerden op 14 augustus 1969 de eerste 400 Britten van het regiment van de Prins van Wales. Zij begaven zich in al ler ijl naar het centrum van Londonderry, waar de uitge putte politie niet langer in staat was de katholieke en protestantse bevolkingsgroe pen uit elkaar te houden. De dag erop marcheerden nog eens 600 militairen West-Bel- fast binnen, waar zij met ge juich werden begroet door de katholieken die de troepen op gelucht op een kop thee ont haalden. Doel van de Britse militaire interventie was de Royal Ul ster Constabulary, de plaatse lijke politiemacht, te helpen zo snel mogelijk de orde te her stellen. Maar Callahan had een vooruitziende blik. Aanstaan de maandag, twintig jaar na dato, zullen er nog steeds 14.000 Britse militairen gele gerd zijn in de Noordierse pro vincie (in 1972 waren het er nog 30.000). Vier Britse rege ringen en 10 generaals zijn er al die tijd niet in geslaagd vij and no. 1 - ironisch genoeg het katholieke Ierse Republi keinse Leger (IRA) - te ver slaan. Leed en schade De vele schietpartijen en bom aanslagen eisten in de afgelo pen twee decennia bijna 2800 doden en meer dan 30.000 ge wonden. De totale schade zou circa 20 miljard dollar bedra gen. De IRA heeft zich ont wikkeld tot een gevreesde mo derne terreurorganisatie en de Britse troepen tot een niet minder doelmatige en in anti- terreurtechnieken gespeciali seerde strijdmacht. Het jarenlange sectarische ge weld heeft van Belfast een naargeestige stad gemaakt die een belegerde aanblik biedt. Op een kleuterschool kijken de katholieke kinderen elke dag aan tegen dikke rollen prikkeldraad die om het schoolgebouw zijn aange bracht. In een getto zijn de muren volgekalkt met militan te IRA-leuzen' en met de na men van Republikeinse hel den en martelaren. In de lucht is voortdurend het onheilspellende geronk te ho ren van helikopters, die de stad vanuit de lucht in de ga ten houden. Het straatbeeld wordt beheerst door patrouil lerende soldaten en in konvooi rondrijdende pantserwagens. Op de daken van hoge gebou wen bevinden zich versterkte uitkijkposten. Als wrange herinnering aan de rellen van 1969, toen hele straten in vlammen opgingen, staan er hier en daar nog uit gebrande huizen die nooit werden afgebroken en zo on bedoeld duidelijk maken dat er sindsdien eigenlijk niets is veranderd. Veel Noordieren lijken ook de hoop te hebben opgegeven dat er spoedig bete re tijden zullen aanbreken. In hun ontgoocheling en cynisme geloven zij niet meer in een spoedige beëindiging van het bloedvergieten. Het conflict heeft zijn wortels in de jaren twintig toen het zuidelijk gedeelte van Ierland zelfstandig werd en Noord- Ierland deel bleefuitmaken van Groot-Brittannië. De Ierse Vrijstaat (nu de Republiek Ier land) was een katholieke staat, maar in Ulster waren de pro testanten in de meerderheid. De katholieke minderheid voelde zich gediscrimineerd en met name eind jaren zestig verslechterde de verstandhou ding tussen de twee bevol kingsgroepen zienderogen. Een door de katholieke Bur gerrechtenbeweging gelan ceerde campagne vormde in 1969 de lont in het kruitvat. De woedende protestantse re actie op de campagne van de katholieken leidde tot een ware burgeroorlog. De katho lieke minderheid werd zo in het nauw gedreven dat zij ten einde raad de hulp van Lon den inriep. Maar na de komst van de Britse militairen was het gauw over met de liefde voor de Britten. Onpopulaire methoden als het zonder vorm van proces gevangen zetten van vermeende guerrillastrij ders in 1971 en het neerschie ten van 13 katholieke demon stranten in Londonderry een jaar later tijdens „Bloody Sun day" deden het aanvankelijke enthousiasme voor de komst van de Britse soldaten defini tief omslaan in diepe haat. Deze anti-Britse sentimenten vormden koren op de molen van de IRA, die zich tot doel stelde de Britten met geweld te verdrijven en Ulster te her enigen met de (katholieke) Ierse Republiek. Cathal Goul- ding, lid van de staf van de IRA in 1969, weet nog hoe vanaf dat moment de wapens toestroomden en hoe mensen die jarenlang niets van zich hadden laten horen zich weer aanmeldden. Tot op de dag van vandaag willen de 1 miljoen protestan ten niets weten van een breuk met Groot-Brittannië. Als Ul ster zich zou aansluiten bij de Ierse Republiek zouden zij in één klap worden gedegradeerd van een meerderheid tot een minderheid. Anderzijds wenst de IRA ook geen water bij de wijn te doen. Dublin De Ierse regering in Dublin streeft officieel nog steeds naar een herenigd Ierland, maar zij erkent de wens van Ook een onschuldig gezin in Belfast kan geen boodschappen doen zonder op bijna elke hoek van de straat zwaarbewapende Britse militairen aan te treffen. de protestanten om Brits te blijven. De oud-diplomaat Co- nor Cruise O'Brien ziet niets in een hereniging van noord en zuid. Door daar op te blij ven hameren, jaagt men de Noordierse protestanten slechts tegen zich in het har nas. Een vreedzame hereni ging is zijns ziens onaanvaard baar voor een miljoen mensen die nu in hun gebied de meer derheid uitmaken. „De IRA heeft gelijk als zij stelt dat Ier land alleen met geweld kan worden herenigd, en aange zien ik tegen geweld ben, pleit ik tegen een herenigd Ier land". In een vertrek van de Britse troepen ziet hij evenmin iets. „Dat is mijn grootste angst, dat Groot-Brittannië zich zal te rugtrekken en er - waar schijnlijk met succes - gepro beerd zal worden op een deel van het Noordierse grondge bied een protestantse staat op te richten. Dat zal echter ge paard gaan met een massale slachting", aldus O'Brien. In tegenstelling tot de sombere O'Brien meent John Carson, die tweemaal burgemeester van Belfast was, dat de twee bevolkingsgroepen het geweld moe zijn en hevig naar vrede verlangen. Carson is zelf een bekeerling: in 1969 was Carson nog een protestantse havik die de katholieke campagne voor de burgerrechten zag als een bedreiging voor de Noordierse banderl met het Britse moe derland. Cathal Goulding vormt zijn katholieke pendant. „Als jonge man vond ik dat er maar één manier was om de zaak te klaren en dat was de Britten weg te schieten. Nu ge loof ik dat protestanten en ka tholieken moeten samenwer ken". Hoewel sommigen van goede wil zijn, is de overheersende opinie dat er op dit moment geen uitzicht bestaat op een politieke doorbraak. De ko mende verjaardag van de Brit se militaire aanwezigheid in Noord-ierland wordt met de nodige angst tegemoetgezien. Er wordt ernstig rekening mee gehouden dat de IRA er een knallend verjaarsfeest van wil maken. CAPE KENNEDY Op 24 augustus schiet een van de snelst en verst vliegen de objecten die de mens ooit maakte uit ons zonne stelsel. De Amerikaanse ruimtesonde Voyager-2 passeert dan Neptunus, de buitenste planeet van het stelsel. Aan de verdere jreis van de sonde na het passeren van deze planeet I komt waarschijnlijk nooit een einde. Tot aan Neptu- 'nus was Voyager-2 zeven miljard kilometer en twaalf jaar onderweg. Maar buiten het stelsel duurt het dan bijna een half miljoen jaar voordat de eerste ster ,in zicht' komt. Ook al vliegt de sonde dan nog steeds met een snelheid van ruim 50.000 kilo meter per uur. Deze snelheid is voldoende om in een uur anderhalf keer om de aarde te razen. Een van de eerste ster ren is Sirius, maar deze wordt nooit bereikt, daar Sirius snel ler wegijlt in het heelal dan Voyager-2. NASA, het Ameri kaanse ruimtevaartbureau, hoopt na Neptunus tot zeker het jaar 2.017 radiocontact met de sonde te kunnen houden. Voor het geval er ergens an ders in het heelal toch ook in telligente wezens wonen heeft NASA aan de buitenzijde van de sonde een koperen gram mofoonplaat bevestigd met ge luid- en beeldsignalen. De plaat geeft bij afspelen een in druk van de aarde en het aardse leven. De in weten schappelijke taal gestelde ge bruiksaanwijzing staat op de aluminium hoes. De plaat blijft zeker één miljard jaar bruik baar. Man en vrouw mochten van puriteinen bij NASA niet frontaal naakt worden afge beeld. NASA kocht de rechten voor het spelen van muziek van Chuck Berry in het hele heelal buiten de aarde voor twee dollarcents. Schotelantenne De Voyager is een schotelan tenne van 3,6 meter op een 'moduul' van een halve meter hoog bij 1,75 meter, waarin en waarop de apparatuur zit. Het totaal weegt ruim 800 kilo. De robot wordt niet voortgestuwd door een motor, maar wordt door de enorme aantrekkings kracht van de planeten steeds 'doorgeslingerd' van de ene naar de andere planeet. Hij ge bruikt een 16-tal stuwraketjes alleen om op koers te blijven of te kantelen voor foto's e.d. De raketjes gebruiken de straaljagerbrandstof hydrazi ne. Er hoefde voor de hele reis slechts 104 kilo van deze stof mee. Op weg naar Uranus in 1986 was daar nog 67 van over. Alle overige instrumenten in begrepen de radio werken op twee kerngenerators met het radioactieve plutonium-238 dioxide. Zij leveren 422 watt stroom, 92 meer dan nodig is. De missie van beide Voyagers leverde tienduizenden fantas tisch scherpe kleurenopnamen op. De missie verliep ook tech nisch perfect. Voyager-2 legde in twaalf jaar miljarden kilo meters af zonder noemens waardige problemen met de apparatuur. Alleen een van de twee radio-ontvangers viel uit. Radiosignaal Op het dichtste punt van de ontmoeting met de buitenste planeet van ons zonnestelsel duurt het door de enorme af stand vier uur en zes minuten voordat het radiosignaal van de sonde de aarde bereikt. Dit, ook al vliegt het signaal met de snelheid van die van het De Amerikaanse ruimtesonde Voyager-2 was in januari 1986 'nog maar' dij Uranus. Over 12 dagen raast deze schotelantenne langs Neptunus, de buitenste planeet van ons zonnestelsel. licht, 315.000 kilometer per se conde. De sterkte van het ra diosignaal van de sonde be draagt slechts het 20 miljardste van de energie van het batte rijtje van een digitaal horloge. NASA heeft dan ook enorme antennes in Australië, Spanje en Californië om constant con tact te kunnen houden met de sonde. De in totaal elf waarnemings instrumenten, waaronder tele visiecamera's met tele- en groothoeklenzen, van elke Voyager leverden in de afgelo pen twaalf jaar een stroom van nieuwe gegevens en beelden, waarmee de wetenschap nog tientallen jaren vooruitkan: vijf biljoen bits aan computer gegevens van Voyager 1 en 2 samen ofwel voldoende om 6000 complete series te vullen van de Encyclopedia Brittan- De interessantste ontdekkin gen die tot dusverre werden gedaan zijn: de reuzenplaneet Jupiter is opgebouwd uit de zelfde elementen als de zon en bezit deze in vrijwel dezelfe verhouding; Saturnusmaan Ti- FOTO: AP tan blijkt niet de grootste maan van het stelsel; Phoebe, de buitenste maan van Satur- nus is een ingevangen asteroï de; de planeet Uranus is don kerder en mysterieuzer dan enige andere materie in ons stelsel. Daarnaast blijken alle onderzochte planeten meer manen en ringen te hebben dan tot dusverre door telesco pen kon worden waargeno- PARIJS Tot nu toe zijn twee pogingen mislukt de stuwraket- ten van de gisteren gelanceerde Europese satelliet Hipparcos te ontsteken. De voor astronomisch onderzoek bestemde kunst maan kan daardoor niet in de juiste baan om de aarde komen, aldus het Europese ruimtevaartagentschap ESA in Parijs. HET GEHEIM VAN DE BOSPLAAT QN443 Rob verlaat nu zijn kazemat en spoedt zich naar West- Terschelling. In het hotel, waar hij logeert, wordt hij met gejuich begroet. „We hebben ons erg ongerust over u gemaakt, me neer!" zegt de eigenaar, „waar hebt u zo lang gezeten". „O", zegt Rob, „ik heb een paar dagen gekampeerd op de Bosplaat!" Meer kan hij voorlopig nog niet loslaten... Dan belt hij Frank Morris in Amsterdam op en dit telefoontje is voor Frank voldoen de om direct zijn koffers te pakken. „Waar ga je naar toe, Frank?" vraagt Marga, die hem druk bezig aantreft. Maar Frank geeft een ontwijkend antwoord, want Rob heeft hem nadrukkelijk gevraagd de meisjes vooral onkundig te laten van wat er op Ter schelling gebeurt. Het is voor die twee hier veel te gevaarlijk. Maar Marga's nieuwsgierigheid is gewekt en Willy is het met haar eens: ze moeten direct uitvissen, wat die Rob nu weer in zijn schild voert en waarom Frank zo overhaast vertrekt... Poolse Senaat veroordeelt Russische invasie in 1968 WARSCHAU Het Pool se hogerhuis, de Senaat, heeft gisteren de door de Sovjetunie geleide inval in Tsjechoslowakije in 1968 veroordeeld als een schending van het zelfbe schikkingsrecht van dat land. Het is voor het eerst sinds de invasie op 21 au gustus 1968 dat Oosteuro- pese volksvertegenwoor digers zo'n uitspraak heb ben gedaan. In Budapest zei gisteren een hoge functionaris van de Hon gaarse communistische partij eveneens dat de invasie verkeerd was. Hij drong aan op garanties om toekomstige interventies in staten van het Warschaupact te voorkomen. De Poolse Senaat, waar 98 van de 100 leden tot de oppositie beweging van Solidariteit be horen, nam unaniem een reso lutie aan waarin de invasie in het buurland werd veroor deeld. Een officiële regeringswoord voerder in Moskou heeft giste ren gezegd dat de pogingen van Polen om het proces van de regeringsformatie te ge bruiken om de situatie in het land te destabiliseren, om af breuk te doen aan Polens ver plichtingen als bondgenoot, niet beantwoordden aan de be langen van de stabiliteit in Eu ropa. BEERNEM De tot ver over de grenzen vermaar de Belgische friet staat op de drempel van een nieu we jeugd. Als het aan aardappelhandelaar Ro bert Stroobandt uit Beer- nem bij Brugge ligt, stap pen de ware liefhebbers binnenkort massaal over op een zeshoekige variant. Bij het Benelux- merken bureau in Den Haag heeft hij al patent genomen op de zeshoekige friet. Het bekende aardappelpro- dukt in zijn klassieke vorm raakt de laatste tijd uit de gra tie. De Belg geeft weer meer geld uit aan eten, maar stelt steeds hogere eisen aan kwali teit en voedingswaarde. Ook de Belgische consument wil slank en gezond door het le ven gaan. De oude voorliefde voor van frituurvet druipende en met forse klodders tartaar- saus overgoten staafjes aardap pelzetmeel lijkt bekoeld. Produktinnovatie is dus drin gend geboden. Volgens Stroob andt, die zijn produkt heeft la ten analyseren door voedings specialisten aan de universiteit van Gent, neemt de zeshoeki ge friet minder vet op en is er minder risico voor verbran ding aan de hoeken. De fabri kant van voorgebakken friet kan dus besparen op frituur vet. De consument krijgt een leuker en gezonder produkt voorgeschoteld. De uitvinder merkte bovep-. dien op dat de zeshoekige friet iets dikker en zwaarder kan worden gesneden, omdat hij wat slanker oogt dan de vier kante. De aardaapelsmaak blijft daardoor beter bewaard. Mogelijk treedt ook minder „snitverlies" op, zodat de pro ducent meer rendement uit zijn aardappel kan halen. Stroobandt is nu op zoek naar een ondernemer die wil inves teren in een industrieel snii-" rooster voor zijn friet. „Ik hoop dat ik een binnenlandse kandidaat kan engageren, ten einde onze reputatie als friet- land een nieuwe impuls te ge- PARAMARIBO In Pa ramaribo heeft de verte genwoordiger van het mi litair gezag in de Staats raad, Chas Mijnals, zich teruggetrokken. Dit blijkt uit een brief die de voor zitter van het militair ge zag, Desi Bouterse, giste ren aan president Ramse- wak Shankar heeft ge schreven. Shankar is voorzitter van de Staatsraad, een orgaan dat de regering adviseert en contro leert. „Het militair gezag acht het vooralsnog niet opportuun om een andere vertegenwoor diger voor de staatsraad aan te wijzen", aldus de brief van Bouterse. Mijnals liet Bouterse weten dat er in de Staatsraad „een cultuur van manipulatie en bedrog" heerst. De terug trekking van Mijnals uit de raad is gebaseerd op twee kwesties: het akkoord van Kourou en de zaak-Sweto. Volgens Mijnals hebben de president en de vice-president standpunten verkondigd „die in strijd zijn met de waarheid". VN protesteert tegen aanslag Namibia WINDHOEK Onbekende mannen hebben granaten ge gooid in een administratief hoofdkwartier van de VN-vre desmacht in het noorden van Namibia. Een bewaker werd gedood. De materiële schade was groot. Bij een soortgelijke aanval op een kazerne waar Kenyaanse troepen zijn gele gerd vielen geen slachtoffers. Niemand heeft de verantwoor delijkheid voor de aanslagen opgeëist. De speciale afgezant van de VN in Namibia, Martii Ahtisaari, protesteerde tegen „alle daden van terrorisme". Het gaat om de eerste aanslag op de UNTAG, de vredes macht van de Verenigde Na ties die in Namibia toeziet op het onafhankelijkheidsproces. Doelwit was een van de 10 re gionale UNTAG-hoofdkwar- tieren in Outjo, 380 km ten noorden van de hoofdstad Windhoek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 7