Veel muziek en warme woorden bij opening congres christenzigeuners £eidóc ScHwa/nt Opnieuw „opstaan tegen zittenblijven Anti-abortuscampagne in Amerikaanse kerken \kerk }en wereld Bisschop Bomers: Karmelietessen Auschwitz hebben beste bedoelingen Schoolwijzer >weer GEESTELIJK LEVEN/OPINIE fietdaeSommit VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1989 PAGINA 2 WASHINGTON Een van de grootste en radicaalste anti abortusorganisaties in de Verenigde Staten: Operation Rescue, (Operatie redding) begint een campagne om alle kerken en geestelijken tot een anti-abortusstandpunt te „bekeren". Vol gens Barbara Magera van 'Operation Rescue' zijn er nog te veel kerken en kerkleden die legalisering van abortus goedkeuren. Na de uitspraak van het Hooggerechtshof vorige maand dat vasthield aan de legalisering van abortus, maar staten het recht taf beperkende bepalingen op te stellen, is in de Verenigde taten een heftig debat tussen voor- en tegenstanders van abortus ontstaan. De campagne richt zich vooral op de Vere nigde Methodistische Kerk, de Presbyteriaanse Kerk. de Epis copaalse (anglicaanse) Kerk, de Amerikaanse Baptistenkerk en de Verenigde Kerk van Christus, die samen ongeveer 18 mil joen leden hebben. De meeste kerken zoals de RK Kerk, de Zuidelijke Baptisten en de diverse Orthodoxe Kerken, wijzen legalisering van de abortus al van de hand. Operation Rescue is sinds 1987 actief en staat bekend om zijn bijzonder radicale ac ties. Artsen die aan een abortus meewerken, worden onom wonden als „moordenaars" of „slagers" aangeduid en abortus klinieken zijn ,.,moordklinieken". De organisatie heeft blokka des van klinieken op haar naam, waarbij medische instrumen ten werden vernietigd en vrouwen die op weg waren naar de kliniek, werden tegengehouden voor een „gesprek ter bezin ning". Het is gemakkelijker een vijand te vergeven dan een vriend Mme Deluzy Nederlandse missionaris bisschop in Brazilië VATICAANSTAD De uit Heerlen afkomstige pater Diogo Reesink is door paus Johannes Paulus II benoemd tot bisschop van Almenara in Brazilië. Reesink (55), lid van de Orde der Franciscanen, ging in 1955 als missionaris naar Bra zilië. Hij studeerde daar onder meer pedagogie en theologie. In 1962 werd Reesink priester gewijd. Van 1970 tot 1979 was Ree sink provinciaal overste van de Franciscanen in Brazilië. Hij was voorts enige tijd hoog leraar aan het Collegio San Antonio in Sao Joao del Rei, waarvan hij ook rector is ge weest. Sinds 1984 werkt Ree sink in de melaatsenkolonie „Santa Isabel" in Betim bij Belo Horizonte. Dominee moet betalen voor kapotte grafstenen PETKUM Dominee An dreas Siemens uit het Ostfrie- se Petkum moet samen met zijn kerkeraadsleden Ida Woldmer en Frieda Wolff de door hen aangerichte schade aan het plaatselijke kerkhof betalen. Dit hebben de leden van de Evangelisch-Lutherse gemeente van Petkum deze week geëist tijdens een mas saal bezochte vergadering. Ruim 120 inwoners van het piepkleine vissersdorp be raadslaagden meer dan drie uur over het lot van dominee Siemens en z'n gewraakte hulpvaardige kerkeraadsle den. Eerder gooiden de domi nee en de twee vrouwen 39 grafstenen om op het enigs zins in verval geraakte kerk hof. Het drietal werd beschul digd van grafschennerij. Ve len meenden ook dat de do minee „gek geworden was". De laatste beriep zich op een wet waarin is vastgelegd hoe Duitse kerkhoven onderhou den moeten worden. Daarin staat letterlijk dat van in ver val geraakte graven de stenen omgegooid moeten worden. Ook wees de dominee op het feit dat spelende kinderen het gevaar liepen onder de stenen bedolven te worden. Tijdens de emotionele verga dering in Petkum werden moties ingediend, waarin het vertrek van dominee Siemens werd geëist. Volker Jtlrgen, leider van de Evangelisch-Lu therse kerk op provinciaal ni veau wees de moties af: over personen kon niet gestemd worden. Over drie maanden krijgt Petkum uitsluitsel over het lot van dominee Siemens en zijn beide kerkeraadsleden. Intussen worden de kosten van herstel van de grafstenen geschat op maximaal 3000 AMSTERDAM Met veel muziek, applaus en warme woorden is in Amsterdam het Wereld congres van christenzi geuners geopend. Niet al leen volgens de organisa toren, maar ook volgens de Amsterdamse wethou der J. van Duijn een unieke gebeurtenis. „Uw enthousiasme zal afstra len op de anderen", zei Van Duijn, die officieel het woord voerde namens het gemeente bestuur. De CDA-wethouder sprak de hoop uit dat hét con gres niet alleen veranderin gen in de harten van de deel nemers teweeg zal brengen, maar ook in de wijde omge ving mag doorwerken. „Op dat alle zwartkijkers niet be vestigd worden in hun voor oordelen". Doel van het vijfde Wereld congres van christenzigeuners is de verkondiging van het Evangelie onder zigeuners en woonwagenbewoners. Vol gens de Amsterdamse zigeu nervoorganger J. Schmidt is ongeveer de helft van de 25 a 30.000 deelnemers aan het congres nog niet bekeerd tot een persoonlijk geloof in Je zus Christus. „Maar dat zal snel veranderen", zo voegt een Franse deelnemer hem toe. De nog niet bekeerde zigeu ners en woonwagenbewoners zijn niet alleen uit nieuwsgie righeid naar Amsterdam ge komen, of om hun familie weer eens te zien. „Deze men sen zijn zoekende", aldus Schmidt, een van de Neder landse organisatoren. Het congres wordt zondag af gesloten met een doopdienst. De doop van de bekeerde con gresgangers geschiedt door, Twee van de ongeveer drieduizend Nederlanders op het congres: Sjoukje Kortland en „Ome Dirk". onderdompeling, zoals gebrui kelijk in pinkster-en evange liegemeenten. Op het pro gramma staan voorts tal van gebeds-en evangelisatiebijeen komsten. Na deze massale ses sies zijn er zogenoemde na zorgteams, waar geinteres seerde bezoekers een persoon lijk gesprek kunnen voeren. Frankrijk Het overgrote merendeel van de bezoekers komt uit Frank rijk, waar sinds de jaren vijf tig de zending onder zigeu ners vanuit de Pinksterbewe ging een grote vlucht nam. Aan de wieg van de zigeuner zending staat H.N. van Ame- rom, inmiddels voorzitter van de Broederschap van Pink stergemeenten in Nederland, die als evangelist in 1954 naar Frankrijk verhuisde. De zi geuners daar hadden op dat moment al kennis gemaakt met het christelijke geloof, nadat de Fransman Clement le Cossec een paar jaar eerder baanbrekend werk had ver- De bekeringsstroom kwam in die tijd op gang door „een wonder", dat bijna een mythe is geworden onder de chris ten-zigeuners: een dodelijk ziek jongetje genas binnen een week, nadat zijn moeder aan de voorganger van een pinkstergemeente in uiterste wanhoop had gevraagd om te bidden. Na de genezing be keerde de hele familie zich. Het verhaal rond het herstel verspreidde zich onder de hechte zigeunergemeenschap, met als gevolg dat ook ande ren bij de gemeenten aan klopten en zich bekeerden. Met steun van onder meer Van Amerom kwam de zen ding op gang. „Zigeuners accepteren snel dingen. Ze staan open voor het wonderlijke, het spiritue le. Dat dragen ze in hun cul tuur", aldus Van Amerom over de snelle groei. Met zijn geloofsgenoten is hij er van overtuigd, dat de aarde niet lang meer zal bestaan, „omdat God bezig is zijn ge meente te verzamelen. Dat zie je overal om je heen, lees er de openbaringen maar op na, daar staat precies in wat er nu gebeurt in de wereld, maar ze werden wel tweeduizend jaar geleden geschreven." Bisschop Bomers AMSTERDAM Bisschop H.J.A. Bomers van Haarlem begrijpt de gevoelens van de joodse gemeenschap over het Karmelietessenklooster in Auschwitz, maar vraagt zich af, of hij „als ik jood zou zijn geweest" zich ook zo gegriefd zou voelen door het klooster. „Ik heb begrepen dat Ausch witz het kamp was waar voornamelijk joden ter dood zijn gebracht, maar daar zijn ook niet-joden om het leven gekomen. Ik ben ervan over tuigd dat de zusters daar met de meest oprechte bedoelin gen zitten en dat zij absoluut niet willen ontkennen dat er in Auschwitz iets met de jo den is gebeurd", aldus mgr. Bomers in een interview met het Nieuw Israelietisch Week- FOTO: DIJKSTRA blad. De bisschop vindt, dat in de relatie tussen joden en chris tenen „enige nuchterheid op haar plaats is". Die nuchter heid moet ook betracht wor den bij het beoordelen van de rol die het Vaticaan tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft gespeeld. Het verwijt aan de Rooms Katholieke Kerk dat zij toen heeft gezwegen, acht de bisschop niet terecht. „Hit- Ier was een gewetenloze schurk en die had echt niet braaf naar de paus geluisterd. Trouwens, ik heb ooit eens gelezen dat de Duitsers extra hard gingen optreden tegen christen geworden joden, na dat de Nederlandse bisschop pen hun mond hadden open gedaan. Je moet je dus altijd afvragen wat het effect is van een uitgesproken mening", zo zegt mgr. Bomers. Bisschop Bomers maakt deel uit van een delegatie van de Raad van Kerken in Neder land die van 5 tot 15 septem ber een bezoek brengt aan Is rael en de bezette gebieden. Op speciaal verzoek van de patriarch van Jeruzalem, mgr. Michel Sabbah, gaat een lid van de bisschoppenconferen tie mee. Mgr. Bomers wil zich in het bijzonder op de hoogte stellen van de situatie van de Pale stijnse christenen. Hij meent dat zij het in Israel „niet erg gemakkelijk hebben". Hij verheugt zich ook op de ge sprekken met joden in Israel. „Het is belangrijk", zegt mgr. Bomers, „om met elkaar in -di aloog te staan. Dat vind ik te vens van het joods-christelijke gesprek". De bisschop is blij met het Overlegorgaan van Joden en Christenen in Nederland (OJEC), maar deelt niet het standpunt van deze organisa tie dat jodenzending moet worden afgewezen. „Ik was", aldus bisschop Bomers, „bij de lustrumviering van het OJEC en tot mijn stomme verbazing kreeg ik te horen van sommi ge reformatorische christenen dat die zending zou moeten worden geminimaliseerd". Het joodse volk mag van mgr. Bomers best blijven bestaan, maar hij denkt dat het voor de joden „een zegen" zou zijn, als zij Jezus als de Christus zouden erkennen. 9? Nu allerwegen de school vakanties aan de gang zijn, bevindt zich onder de talrijke scholieren met vakantie een niet te on derschatten aantal voor wie de vakantievreugde een wrange bijsmaak heeft: ze zijn blijven zit ten. Gaat het hier eigen lijk om een „natuurver schijnsel", iets dat ge woon bij het onderwijs hoort, of zou er toch het een en ander, meer aan gedaan moeten worden? Eerst een paar cijfers. In het voortgezet onderwijs (want daar komt het vooral voor) blijven volgens een globaal onderzoek per jaar ongeveer 100.000 leerlingen zitten. Een aantal dat al een flink aantal jaren stabiel schijnt te zijn. Het is bekend dat per jaar on geveer 40.000 leerlingen het voorgezet onderwijs verlaten zonder dat ze een diploma hebben behaald. Van elke 150 zogeheten instromers in het voortgezet onderwijs behalen ongeveer 100 na verloop van tijd een diplom'a. Het aantal leerlingen dat zonder te dou bleren een diploma haalt, ligt beneden de 10%. Dit zijn cijfers om toch wel even bij stil te staan. In de eerste plaats bij het persoon lijk leed van de betrokkenen, het ongenoegen van de ou ders, de frustraties en demoti- vaties ten aanzien van het verder leren, om maar te zwijgen van de financiële ge volgen. Men komt in feite minstens een jaar later op de arbeidsmarkt (dus het scheelt minstens één jaarsalaris!) en kost ook de overheid een hoop extra geld (reken maar eens uit: een leerling uit het voortgezet onderwijs kost de overheid naar gelang van de schoolsoort die hij bezoekt tussen de vijf- en tienduizend gulden per jaar! 10% minder zitten blijvers zou dus al een zeer respectabel bedrag ople veren). Oorzaken De oorzaken van het een en ander zijn vele en nogal com plex. Merkwaardigerwijs wordt er de laatste tijd eigen lijk weinig over geschreven. Het lijkt wel of sommigen zich er gewoon een beetje bij hebben neergelegd. Als heel belangrijke oorzaak wordt wel genoemd ons zgn. leerstof jaarklassen -systeem Dat wil zeggen: alle leerlingen van een klas moeten in één jaar precies dezelfde hoeveel heid leerstof hebben ver-' werkt, hoewel ze stuk voor stuk nogal verschillend zijn: de een is voor bepaalde vak ken slimmer, voor andere minder, de één kan het wat vlugger dan de ander, etc. En heb je dan aan het eind van het jaar voor plm. vijf van je vijftien vakken onvoldoende, dan moet je ze het volgende jaar alle vijftien overdoen. Sommigen noemen hier voor al ook de koppeling van de cursusduur en het leerstof pakket de grote boosdoener: „Waarom bevorder je niet éénmaal per twee jaar b.v.?" zeggen zij. Anderen geven de schuld aan sommige ouders. Zij zouden voor hun kinderen een te hoog gegrepen opleiding kie zen. Bovendien brengen zij dan met hun kinderen ook niet de daarvoor vereiste dis cipline op: de televisie, de va kantie, de disco's zijn ook be langrijk. Ook de leraren blij ven volgens sommigen hier niet buiten schot. Zij zouden te grote klassen hebben, over belast zijn, gedemotiveerd zijn door het beleid van de over heid, onvoldoende neel geschoold, etc. En dan zijn er natuurlijk de leerlingen zelf. Sommigen konden niet beter, anderen hebben het ernaar gemaakt: niet hard genoeg aangepakt, het schoolwerk te weinig prioriteit gegeven etc. Daarbij zijn er ook vaak omstandighe den waar de leerlingen niets aan konden doen, zoals ziekte, problemen in het gezin etc. Louter nadelen? Bij al deze kommer en kwel moet wel meteen worden op gemerkt, dat het zittenblijven bepaald niet alleen nadelen heeft. Iedere onderwijsgeven de weet het: voor sommige leerlingen is het „een jaartje overdoen" geen slechte zaak. Sommigen hebben het ge woon nodig, accepteren dat ook, voor anderen kan het een goede les zijn. Daarbij is wel van groot be lang dat de leerling niet gede motiveerd raakt, als hij of zij een groot aantal zaken moet overdoen die men allang be heerst. Want dan raakt men op een hellend vlak. Het blijft een essentiële zaak voor een leerling te leren om zelf moei lijkheden te overwinnen! Het blijft een illusie om te denken dat we het zittenblij ven geheel zouden kunnen af schaffen (hoewel: in de Scan dinavische landen en in En geland schijnt men praktisch zover te zijn gekomen!). Het zal altijd zo blijven dat be paalde leerlingen iets wel kunnen maar er bijvoorbeeld gewoon meer tijd voor nodig hebben. Toch wordt het hoog tijd dat er in ons land weer meer aan dacht wordt besteed aan het zittenblijven. Zoals de situatie nu is, is ze in feite onaan vaardbaar. Het wordt te bar, zo langzamerhand. Het is hier niet de plaats om uitvoerig een remedie tegen dit kwaad te exposeren. Ook dat is een niet eenvoudige en zeer complexe zaak. Toch noem ik een paar dingen: 1. Al 15 jaar worden er pogin gen in het werk gesteld om te komen tot meer geïintegreerd voortgezet onderwijs in de eerste fase. Dat wil nog steeds niet lukken, alhoewel er wel steeds meer brede scholenge meenschappen ontstaan en ook verlengde brugperiodes. Zo ontstaat er langzamerhand de mogelijkheid om binnen klassen wat heterogener te werken: dus niet alle leerlin gen hetzelfde in hetzelfde tempo. Als deze beweging doorzet, wat te hopen is, ligt door drs. K. de Jong Ozn. 2. Verder zijn in dezen heel wezenlijke zaken als een zo persoonlijk mogelijke begelei ding van een leerling, het zich sterk richten op de motivatie van een leerling, goede en reële voorlichting (met name aan ouders!), maatschappelij ke begeleiding, het bevorde ren van de betrokkenheid van de leerling bij de school, goede scholing van leerling begeleiders. In het algemeen: een doelgericht beleid van elke school. Het wordt tijd om weer eens opnieuw „op te staan tegen het zittenblijven". Het is nu intussen al weer 20 jaar gele den dat dr. K. Doornbos on der die titel zijn boek liet ver schijnen. Sinds die tijd is er te weinig veranderd. Speuren naar vaklieden TERWIJL een timmerbedrijf in Den Haag naarstig maar te vergeefs en zelfs met behulp van kostbare luchtreclame speurt naar leerlingen met lts en vakbekwame timmerlieden, ging een aantal metaalwerkgevers naar Spanje en Portugal om hun acute personeelsproblemen op te lossen. Het ministe rie van sociale zaken heeft echter een stokje gestoken voor het plan geschoolde lassers en bankwerkers in het buiten land aan te trekken. Scheepswerven en offshorebedrijven in de Rijnmond krijgen daartoe geen toestemming, ondanks hun bewering dat zij de benodigde vaklieden niet op korte termijn in Nederland kunnen vinden, waardoor belangrijke orders ons land dreigen te ontglippen. HeT ligt voor de hand dat Sociale Zaken de klagende on dernemers resoluut heeft doorverwezen naar de kaartenbak ken van de gewestelijke arbeidsbureaus. Daarin staan nog al tijd honderdduizenden werkzoekenden geregistreerd, van wie velen al jaren wachten op een kans weer aan de slag te kunnen. Werkgevers, vakbonden en overheid hebben in het recente verleden „harde afspraken" gemaakt over om- en bijscholingsprogramma's, waarvoor niet onaanzienlijke subsi diebedragen zijn uitgetrokken. De buitenlandse wervingsreis van het groepje werkgevers wordt door partners in het soci aal overleg niet ten onrechte ervaren als een ondergraving van het gezamenlijke actieprogramma ter bestrijding van de massawerkloosheid in eigen land. De afwijzende beschikking van Sociale Zaken is daarom niet alleen verdedigbaar, het is onder de huidige omstandig heden de enig juiste beslissing. De wervingsreis naar Spanje en Portugal is immers koren op de molen van de cynici die van meet af aan hébben beweerd dat de werkgeversorganisa ties het bij fraaie woorden zullen laten als ze worden aange sproken op hun vrijwillig toegezegde bijdrage aan het werk gelegenheidsbeleid. Alleen al omdat de sceptische geesten er een schijn van gelijk door hebben gekregen is de tournee naar Spanje en Portugal een onverstandige zet geweest. HeT voorspelt weinig goeds voor de voorgenomen „triparti- sering" van de arbeidsvoorziening in de nabije toekomst. De kwestie kan door het demissionaire kabinet niet worden af gerond, maar het is de bedoeling dat de georganiseerde werkgevers en werknemers straks samen met de plaatselijke overheid de verantwoordelijkheid krijgen voor het reilen en zeilen van de regionale arbeidsmarkt. De inschakeling van langdurig werklozen is daarbij een belangrijk element. In dien werkgevers nu al zoveel ongeduld tentoonspreiden dat ze bij de eerste de beste probleemsituatie de Europese „uit- zendmarkt" opzoeken, dan hebben de Nederlandse werkzoe kenden weinig heil van de toekomst te verwachten. Het is immers absurd om te veronderstellen dat niet enkele hon derden mensen uit het huidige werklozenbestand kunnen worden klaargestoomd voor de vacatures* die het bedrijfs leven kennelijk zo moeilijk krijgt opgevuld. ANDERZIJDS is het al te gemakkelijk de schuld uitsluitend te leggen bij de werkgevers en hun drang naar snelle en goedkope oplossingen. Bepaalde sectoren van het bedrijfs leven kampen onmiskenbaar met een dringend tekort aan geschikte arbeidskrachten. Het voor het Haagse timmerbe drijf vergeefs langs het strand trekkende reclamevliegtuigje levert er het bewijs van. Het kennelijke gebrek aan afstem ming van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt wordt onver mijdelijk beïnvloed door een economische wetmatigheid. Als op een gegeven moment de perspectieven van een bedrijfs tak slecht zijn of als zodanig worden ervaren, dan stagneert de instroom van jonge vakmensen. GERUIME tijd was in de bouw bijvoorbeeld geen droog brood te verdienen. Niemand was dan ook te porren voor een opleiding tot timmerman of metselaar. Dat werd be schouwd als een scholing tot beroepswerkloze. Nu de bouw markt opbloeit weten de aannemers niet waar ze de bouw vakkers vandaan moeten slepen. Het moet echter mogelijk zijn de toekomstige vraag naar gespecialiseerde arbeids krachten zodanig in te schatten, dat het aanbod te zijner tijd aanwezig is. Dat is een kwestie van flexibele scholingsmoge lijkheden, fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en niet op de laatste plaats voldoende druk op werkzoekenden zich aan te passen aan de behoeften van de arbeidsmarkt. Buitenland se wervingsreizen moet men voorlopig nog maar uitstellen; tot na 1992. Perioden met zon DE BILT (KNMI) Een ac tieve depressie die vandaag boven Zuid-Zweden komt te liggen gaat langzaam opvullen. Tegelijkertijd komt een rug van hogedruk dichterbij af komstig van de Britse Eilan den. Door deze ontwikkeling gaat de noordwestelijke stro ming geleidelijk afnemen en kunnen er minder wolkenvel den van de Noordzee ons land binnendrijven. Morgen krijgt de zon dan ook meer de gele genheid zich te laten zien. Er zijn daarom zonnige perioden maar toch ook nog wel wat be wolking. De temperaturen ko men vooral in het binnenland wat hoger te liggen. Zondag komt vanuit het zuiden nog warme lucht naar ons toe, maar daar kunnen echter re gen- of onweersbuien mee sa men gaan. Deze buien zullen ons evenwel pas na het week einde bereiken. Weersvooruitzichten voor diverse Europese landen, geldig tot en met zaterdag: Engeland, Wales en Schotland: gelei delijk meer zon. Middagtemperatuur van 16 graden in noord-Schotland tot 24 graden in zuidoost-Engeland Bondsrepubliek Duitsland: wolken velden en in het noorden eerst nog wat regen. Middagtemperatuur van 18 graden aan de kust tot 25 graden in het zuiden. t België en Luxemburg: wolkenvelden maar ook perioden met zon en droog Middagtemperatuur van 19 graden aan de kust tot 23 in de Ardennen Frankrijk: in het zuiden kans op bui en. Middagtemperatuur langs ae At lantische kust van 21 tot 26 graden, aan de Middellandse Zee rond 28 gra den en in het binnenland van 27 tot 30 graden. temperatuur langs de Atlantische kust van 22 tot 27 graden, langs de Middellandse Zee rond 30 graden en WEERRAPPORT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 2