Veel muziek en warme woorden bij
opening congres christenzigeuners
£eidóc ScHwa/nt
Opnieuw „opstaan tegen zittenblijven
Anti-abortuscampagne in Amerikaanse kerken
\kerk
}en
wereld
Bisschop Bomers: Karmelietessen
Auschwitz hebben beste bedoelingen
Schoolwijzer
>weer
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
fietdaeSommit
VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1989 PAGINA 2
WASHINGTON Een van de grootste en radicaalste anti
abortusorganisaties in de Verenigde Staten: Operation Rescue,
(Operatie redding) begint een campagne om alle kerken en
geestelijken tot een anti-abortusstandpunt te „bekeren". Vol
gens Barbara Magera van 'Operation Rescue' zijn er nog te veel
kerken en kerkleden die legalisering van abortus goedkeuren.
Na de uitspraak van het Hooggerechtshof vorige maand dat
vasthield aan de legalisering van abortus, maar staten het recht
taf beperkende bepalingen op te stellen, is in de Verenigde
taten een heftig debat tussen voor- en tegenstanders van
abortus ontstaan. De campagne richt zich vooral op de Vere
nigde Methodistische Kerk, de Presbyteriaanse Kerk. de Epis
copaalse (anglicaanse) Kerk, de Amerikaanse Baptistenkerk en
de Verenigde Kerk van Christus, die samen ongeveer 18 mil
joen leden hebben. De meeste kerken zoals de RK Kerk, de
Zuidelijke Baptisten en de diverse Orthodoxe Kerken, wijzen
legalisering van de abortus al van de hand. Operation Rescue is
sinds 1987 actief en staat bekend om zijn bijzonder radicale ac
ties. Artsen die aan een abortus meewerken, worden onom
wonden als „moordenaars" of „slagers" aangeduid en abortus
klinieken zijn ,.,moordklinieken". De organisatie heeft blokka
des van klinieken op haar naam, waarbij medische instrumen
ten werden vernietigd en vrouwen die op weg waren naar de
kliniek, werden tegengehouden voor een „gesprek ter bezin
ning".
Het is gemakkelijker
een vijand te vergeven
dan een vriend
Mme Deluzy
Nederlandse
missionaris
bisschop in
Brazilië
VATICAANSTAD De uit
Heerlen afkomstige pater
Diogo Reesink is door paus
Johannes Paulus II benoemd
tot bisschop van Almenara in
Brazilië.
Reesink (55), lid van de Orde
der Franciscanen, ging in
1955 als missionaris naar Bra
zilië. Hij studeerde daar onder
meer pedagogie en theologie.
In 1962 werd Reesink priester
gewijd.
Van 1970 tot 1979 was Ree
sink provinciaal overste van
de Franciscanen in Brazilië.
Hij was voorts enige tijd hoog
leraar aan het Collegio San
Antonio in Sao Joao del Rei,
waarvan hij ook rector is ge
weest. Sinds 1984 werkt Ree
sink in de melaatsenkolonie
„Santa Isabel" in Betim bij
Belo Horizonte.
Dominee moet
betalen voor
kapotte
grafstenen
PETKUM Dominee An
dreas Siemens uit het Ostfrie-
se Petkum moet samen met
zijn kerkeraadsleden Ida
Woldmer en Frieda Wolff de
door hen aangerichte schade
aan het plaatselijke kerkhof
betalen. Dit hebben de leden
van de Evangelisch-Lutherse
gemeente van Petkum deze
week geëist tijdens een mas
saal bezochte vergadering.
Ruim 120 inwoners van het
piepkleine vissersdorp be
raadslaagden meer dan drie
uur over het lot van dominee
Siemens en z'n gewraakte
hulpvaardige kerkeraadsle
den. Eerder gooiden de domi
nee en de twee vrouwen 39
grafstenen om op het enigs
zins in verval geraakte kerk
hof. Het drietal werd beschul
digd van grafschennerij. Ve
len meenden ook dat de do
minee „gek geworden was".
De laatste beriep zich op een
wet waarin is vastgelegd hoe
Duitse kerkhoven onderhou
den moeten worden. Daarin
staat letterlijk dat van in ver
val geraakte graven de stenen
omgegooid moeten worden.
Ook wees de dominee op het
feit dat spelende kinderen het
gevaar liepen onder de stenen
bedolven te worden.
Tijdens de emotionele verga
dering in Petkum werden
moties ingediend, waarin het
vertrek van dominee Siemens
werd geëist. Volker Jtlrgen,
leider van de Evangelisch-Lu
therse kerk op provinciaal ni
veau wees de moties af: over
personen kon niet gestemd
worden.
Over drie maanden krijgt
Petkum uitsluitsel over het
lot van dominee Siemens en
zijn beide kerkeraadsleden.
Intussen worden de kosten
van herstel van de grafstenen
geschat op maximaal 3000
AMSTERDAM Met
veel muziek, applaus en
warme woorden is in
Amsterdam het Wereld
congres van christenzi
geuners geopend. Niet al
leen volgens de organisa
toren, maar ook volgens
de Amsterdamse wethou
der J. van Duijn een
unieke gebeurtenis.
„Uw enthousiasme zal afstra
len op de anderen", zei Van
Duijn, die officieel het woord
voerde namens het gemeente
bestuur. De CDA-wethouder
sprak de hoop uit dat hét con
gres niet alleen veranderin
gen in de harten van de deel
nemers teweeg zal brengen,
maar ook in de wijde omge
ving mag doorwerken. „Op
dat alle zwartkijkers niet be
vestigd worden in hun voor
oordelen".
Doel van het vijfde Wereld
congres van christenzigeuners
is de verkondiging van het
Evangelie onder zigeuners en
woonwagenbewoners. Vol
gens de Amsterdamse zigeu
nervoorganger J. Schmidt is
ongeveer de helft van de 25 a
30.000 deelnemers aan het
congres nog niet bekeerd tot
een persoonlijk geloof in Je
zus Christus. „Maar dat zal
snel veranderen", zo voegt
een Franse deelnemer hem
toe.
De nog niet bekeerde zigeu
ners en woonwagenbewoners
zijn niet alleen uit nieuwsgie
righeid naar Amsterdam ge
komen, of om hun familie
weer eens te zien. „Deze men
sen zijn zoekende", aldus
Schmidt, een van de Neder
landse organisatoren.
Het congres wordt zondag af
gesloten met een doopdienst.
De doop van de bekeerde con
gresgangers geschiedt door,
Twee van de ongeveer drieduizend Nederlanders op het congres: Sjoukje Kortland en „Ome Dirk".
onderdompeling, zoals gebrui
kelijk in pinkster-en evange
liegemeenten. Op het pro
gramma staan voorts tal van
gebeds-en evangelisatiebijeen
komsten. Na deze massale ses
sies zijn er zogenoemde na
zorgteams, waar geinteres
seerde bezoekers een persoon
lijk gesprek kunnen voeren.
Frankrijk
Het overgrote merendeel van
de bezoekers komt uit Frank
rijk, waar sinds de jaren vijf
tig de zending onder zigeu
ners vanuit de Pinksterbewe
ging een grote vlucht nam.
Aan de wieg van de zigeuner
zending staat H.N. van Ame-
rom, inmiddels voorzitter van
de Broederschap van Pink
stergemeenten in Nederland,
die als evangelist in 1954 naar
Frankrijk verhuisde. De zi
geuners daar hadden op dat
moment al kennis gemaakt
met het christelijke geloof,
nadat de Fransman Clement
le Cossec een paar jaar eerder
baanbrekend werk had ver-
De bekeringsstroom kwam in
die tijd op gang door „een
wonder", dat bijna een mythe
is geworden onder de chris
ten-zigeuners: een dodelijk
ziek jongetje genas binnen
een week, nadat zijn moeder
aan de voorganger van een
pinkstergemeente in uiterste
wanhoop had gevraagd om te
bidden. Na de genezing be
keerde de hele familie zich.
Het verhaal rond het herstel
verspreidde zich onder de
hechte zigeunergemeenschap,
met als gevolg dat ook ande
ren bij de gemeenten aan
klopten en zich bekeerden.
Met steun van onder meer
Van Amerom kwam de zen
ding op gang.
„Zigeuners accepteren snel
dingen. Ze staan open voor
het wonderlijke, het spiritue
le. Dat dragen ze in hun cul
tuur", aldus Van Amerom
over de snelle groei.
Met zijn geloofsgenoten is hij
er van overtuigd, dat de aarde
niet lang meer zal bestaan,
„omdat God bezig is zijn ge
meente te verzamelen. Dat zie
je overal om je heen, lees er
de openbaringen maar op na,
daar staat precies in wat er nu
gebeurt in de wereld, maar ze
werden wel tweeduizend jaar
geleden geschreven."
Bisschop Bomers
AMSTERDAM Bisschop
H.J.A. Bomers van Haarlem
begrijpt de gevoelens van de
joodse gemeenschap over het
Karmelietessenklooster in
Auschwitz, maar vraagt zich
af, of hij „als ik jood zou zijn
geweest" zich ook zo gegriefd
zou voelen door het klooster.
„Ik heb begrepen dat Ausch
witz het kamp was waar
voornamelijk joden ter dood
zijn gebracht, maar daar zijn
ook niet-joden om het leven
gekomen. Ik ben ervan over
tuigd dat de zusters daar met
de meest oprechte bedoelin
gen zitten en dat zij absoluut
niet willen ontkennen dat er
in Auschwitz iets met de jo
den is gebeurd", aldus mgr.
Bomers in een interview met
het Nieuw Israelietisch Week-
FOTO: DIJKSTRA blad.
De bisschop vindt, dat in de
relatie tussen joden en chris
tenen „enige nuchterheid op
haar plaats is". Die nuchter
heid moet ook betracht wor
den bij het beoordelen van de
rol die het Vaticaan tijdens de
Tweede Wereldoorlog heeft
gespeeld. Het verwijt aan de
Rooms Katholieke Kerk dat
zij toen heeft gezwegen, acht
de bisschop niet terecht. „Hit-
Ier was een gewetenloze
schurk en die had echt niet
braaf naar de paus geluisterd.
Trouwens, ik heb ooit eens
gelezen dat de Duitsers extra
hard gingen optreden tegen
christen geworden joden, na
dat de Nederlandse bisschop
pen hun mond hadden open
gedaan. Je moet je dus altijd
afvragen wat het effect is van
een uitgesproken mening", zo
zegt mgr. Bomers.
Bisschop Bomers maakt deel
uit van een delegatie van de
Raad van Kerken in Neder
land die van 5 tot 15 septem
ber een bezoek brengt aan Is
rael en de bezette gebieden.
Op speciaal verzoek van de
patriarch van Jeruzalem, mgr.
Michel Sabbah, gaat een lid
van de bisschoppenconferen
tie mee.
Mgr. Bomers wil zich in het
bijzonder op de hoogte stellen
van de situatie van de Pale
stijnse christenen. Hij meent
dat zij het in Israel „niet erg
gemakkelijk hebben". Hij
verheugt zich ook op de ge
sprekken met joden in Israel.
„Het is belangrijk", zegt mgr.
Bomers, „om met elkaar in -di
aloog te staan. Dat vind ik te
vens van het joods-christelijke
gesprek".
De bisschop is blij met het
Overlegorgaan van Joden en
Christenen in Nederland
(OJEC), maar deelt niet het
standpunt van deze organisa
tie dat jodenzending moet
worden afgewezen. „Ik was",
aldus bisschop Bomers, „bij de
lustrumviering van het OJEC
en tot mijn stomme verbazing
kreeg ik te horen van sommi
ge reformatorische christenen
dat die zending zou moeten
worden geminimaliseerd".
Het joodse volk mag van mgr.
Bomers best blijven bestaan,
maar hij denkt dat het voor
de joden „een zegen" zou zijn,
als zij Jezus als de Christus
zouden erkennen.
9?
Nu allerwegen de school
vakanties aan de gang
zijn, bevindt zich onder
de talrijke scholieren met
vakantie een niet te on
derschatten aantal voor
wie de vakantievreugde
een wrange bijsmaak
heeft: ze zijn blijven zit
ten. Gaat het hier eigen
lijk om een „natuurver
schijnsel", iets dat ge
woon bij het onderwijs
hoort, of zou er toch het
een en ander, meer aan
gedaan moeten worden?
Eerst een paar cijfers. In het
voortgezet onderwijs (want
daar komt het vooral voor)
blijven volgens een globaal
onderzoek per jaar ongeveer
100.000 leerlingen zitten. Een
aantal dat al een flink aantal
jaren stabiel schijnt te zijn.
Het is bekend dat per jaar on
geveer 40.000 leerlingen het
voorgezet onderwijs verlaten
zonder dat ze een diploma
hebben behaald. Van elke 150
zogeheten instromers in het
voortgezet onderwijs behalen
ongeveer 100 na verloop van
tijd een diplom'a. Het aantal
leerlingen dat zonder te dou
bleren een diploma haalt, ligt
beneden de 10%.
Dit zijn cijfers om toch wel
even bij stil te staan. In de
eerste plaats bij het persoon
lijk leed van de betrokkenen,
het ongenoegen van de ou
ders, de frustraties en demoti-
vaties ten aanzien van het
verder leren, om maar te
zwijgen van de financiële ge
volgen. Men komt in feite
minstens een jaar later op de
arbeidsmarkt (dus het scheelt
minstens één jaarsalaris!) en
kost ook de overheid een
hoop extra geld (reken maar
eens uit: een leerling uit het
voortgezet onderwijs kost de
overheid naar gelang van de
schoolsoort die hij bezoekt
tussen de vijf- en tienduizend
gulden per jaar! 10% minder
zitten blijvers zou dus al een
zeer respectabel bedrag ople
veren).
Oorzaken
De oorzaken van het een en
ander zijn vele en nogal com
plex. Merkwaardigerwijs
wordt er de laatste tijd eigen
lijk weinig over geschreven.
Het lijkt wel of sommigen
zich er gewoon een beetje bij
hebben neergelegd.
Als heel belangrijke oorzaak
wordt wel genoemd ons zgn.
leerstof jaarklassen -systeem
Dat wil zeggen: alle leerlingen
van een klas moeten in één
jaar precies dezelfde hoeveel
heid leerstof hebben ver-'
werkt, hoewel ze stuk voor
stuk nogal verschillend zijn:
de een is voor bepaalde vak
ken slimmer, voor andere
minder, de één kan het wat
vlugger dan de ander, etc. En
heb je dan aan het eind van
het jaar voor plm. vijf van je
vijftien vakken onvoldoende,
dan moet je ze het volgende
jaar alle vijftien overdoen.
Sommigen noemen hier voor
al ook de koppeling van de
cursusduur en het leerstof
pakket de grote boosdoener:
„Waarom bevorder je niet
éénmaal per twee jaar b.v.?"
zeggen zij.
Anderen geven de schuld aan
sommige ouders. Zij zouden
voor hun kinderen een te
hoog gegrepen opleiding kie
zen. Bovendien brengen zij
dan met hun kinderen ook
niet de daarvoor vereiste dis
cipline op: de televisie, de va
kantie, de disco's zijn ook be
langrijk. Ook de leraren blij
ven volgens sommigen hier
niet buiten schot. Zij zouden
te grote klassen hebben, over
belast zijn, gedemotiveerd zijn
door het beleid van de over
heid, onvoldoende
neel geschoold, etc.
En dan zijn er natuurlijk de
leerlingen zelf. Sommigen
konden niet beter, anderen
hebben het ernaar gemaakt:
niet hard genoeg aangepakt,
het schoolwerk te weinig
prioriteit gegeven etc. Daarbij
zijn er ook vaak omstandighe
den waar de leerlingen niets
aan konden doen, zoals ziekte,
problemen in het gezin etc.
Louter nadelen?
Bij al deze kommer en kwel
moet wel meteen worden op
gemerkt, dat het zittenblijven
bepaald niet alleen nadelen
heeft. Iedere onderwijsgeven
de weet het: voor sommige
leerlingen is het „een jaartje
overdoen" geen slechte zaak.
Sommigen hebben het ge
woon nodig, accepteren dat
ook, voor anderen kan het
een goede les zijn.
Daarbij is wel van groot be
lang dat de leerling niet gede
motiveerd raakt, als hij of zij
een groot aantal zaken moet
overdoen die men allang be
heerst. Want dan raakt men
op een hellend vlak. Het blijft
een essentiële zaak voor een
leerling te leren om zelf moei
lijkheden te overwinnen!
Het blijft een illusie om te
denken dat we het zittenblij
ven geheel zouden kunnen af
schaffen (hoewel: in de Scan
dinavische landen en in En
geland schijnt men praktisch
zover te zijn gekomen!). Het
zal altijd zo blijven dat be
paalde leerlingen iets wel
kunnen maar er bijvoorbeeld
gewoon meer tijd voor nodig
hebben.
Toch wordt het hoog tijd dat
er in ons land weer meer aan
dacht wordt besteed aan het
zittenblijven. Zoals de situatie
nu is, is ze in feite onaan
vaardbaar. Het wordt te bar,
zo langzamerhand.
Het is hier niet de plaats om
uitvoerig een remedie tegen
dit kwaad te exposeren. Ook
dat is een niet eenvoudige en
zeer complexe zaak. Toch
noem ik een paar dingen:
1. Al 15 jaar worden er pogin
gen in het werk gesteld om te
komen tot meer geïintegreerd
voortgezet onderwijs in de
eerste fase. Dat wil nog steeds
niet lukken, alhoewel er wel
steeds meer brede scholenge
meenschappen ontstaan en
ook verlengde brugperiodes.
Zo ontstaat er langzamerhand
de mogelijkheid om binnen
klassen wat heterogener te
werken: dus niet alle leerlin
gen hetzelfde in hetzelfde
tempo. Als deze beweging
doorzet, wat te hopen is, ligt
door drs. K. de Jong Ozn.
2. Verder zijn in dezen heel
wezenlijke zaken als een zo
persoonlijk mogelijke begelei
ding van een leerling, het zich
sterk richten op de motivatie
van een leerling, goede en
reële voorlichting (met name
aan ouders!), maatschappelij
ke begeleiding, het bevorde
ren van de betrokkenheid
van de leerling bij de school,
goede scholing van leerling
begeleiders. In het algemeen:
een doelgericht beleid van
elke school.
Het wordt tijd om weer eens
opnieuw „op te staan tegen
het zittenblijven". Het is nu
intussen al weer 20 jaar gele
den dat dr. K. Doornbos on
der die titel zijn boek liet ver
schijnen. Sinds die tijd is er te
weinig veranderd.
Speuren naar vaklieden
TERWIJL een timmerbedrijf in Den Haag naarstig maar te
vergeefs en zelfs met behulp van kostbare luchtreclame
speurt naar leerlingen met lts en vakbekwame timmerlieden,
ging een aantal metaalwerkgevers naar Spanje en Portugal
om hun acute personeelsproblemen op te lossen. Het ministe
rie van sociale zaken heeft echter een stokje gestoken voor
het plan geschoolde lassers en bankwerkers in het buiten
land aan te trekken. Scheepswerven en offshorebedrijven in
de Rijnmond krijgen daartoe geen toestemming, ondanks
hun bewering dat zij de benodigde vaklieden niet op korte
termijn in Nederland kunnen vinden, waardoor belangrijke
orders ons land dreigen te ontglippen.
HeT ligt voor de hand dat Sociale Zaken de klagende on
dernemers resoluut heeft doorverwezen naar de kaartenbak
ken van de gewestelijke arbeidsbureaus. Daarin staan nog al
tijd honderdduizenden werkzoekenden geregistreerd, van
wie velen al jaren wachten op een kans weer aan de slag te
kunnen. Werkgevers, vakbonden en overheid hebben in het
recente verleden „harde afspraken" gemaakt over om- en
bijscholingsprogramma's, waarvoor niet onaanzienlijke subsi
diebedragen zijn uitgetrokken. De buitenlandse wervingsreis
van het groepje werkgevers wordt door partners in het soci
aal overleg niet ten onrechte ervaren als een ondergraving
van het gezamenlijke actieprogramma ter bestrijding van de
massawerkloosheid in eigen land.
De afwijzende beschikking van Sociale Zaken is daarom
niet alleen verdedigbaar, het is onder de huidige omstandig
heden de enig juiste beslissing. De wervingsreis naar Spanje
en Portugal is immers koren op de molen van de cynici die
van meet af aan hébben beweerd dat de werkgeversorganisa
ties het bij fraaie woorden zullen laten als ze worden aange
sproken op hun vrijwillig toegezegde bijdrage aan het werk
gelegenheidsbeleid. Alleen al omdat de sceptische geesten er
een schijn van gelijk door hebben gekregen is de tournee
naar Spanje en Portugal een onverstandige zet geweest.
HeT voorspelt weinig goeds voor de voorgenomen „triparti-
sering" van de arbeidsvoorziening in de nabije toekomst. De
kwestie kan door het demissionaire kabinet niet worden af
gerond, maar het is de bedoeling dat de georganiseerde
werkgevers en werknemers straks samen met de plaatselijke
overheid de verantwoordelijkheid krijgen voor het reilen en
zeilen van de regionale arbeidsmarkt. De inschakeling van
langdurig werklozen is daarbij een belangrijk element. In
dien werkgevers nu al zoveel ongeduld tentoonspreiden dat
ze bij de eerste de beste probleemsituatie de Europese „uit-
zendmarkt" opzoeken, dan hebben de Nederlandse werkzoe
kenden weinig heil van de toekomst te verwachten. Het is
immers absurd om te veronderstellen dat niet enkele hon
derden mensen uit het huidige werklozenbestand kunnen
worden klaargestoomd voor de vacatures* die het bedrijfs
leven kennelijk zo moeilijk krijgt opgevuld.
ANDERZIJDS is het al te gemakkelijk de schuld uitsluitend
te leggen bij de werkgevers en hun drang naar snelle en
goedkope oplossingen. Bepaalde sectoren van het bedrijfs
leven kampen onmiskenbaar met een dringend tekort aan
geschikte arbeidskrachten. Het voor het Haagse timmerbe
drijf vergeefs langs het strand trekkende reclamevliegtuigje
levert er het bewijs van. Het kennelijke gebrek aan afstem
ming van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt wordt onver
mijdelijk beïnvloed door een economische wetmatigheid. Als
op een gegeven moment de perspectieven van een bedrijfs
tak slecht zijn of als zodanig worden ervaren, dan stagneert
de instroom van jonge vakmensen.
GERUIME tijd was in de bouw bijvoorbeeld geen droog
brood te verdienen. Niemand was dan ook te porren voor
een opleiding tot timmerman of metselaar. Dat werd be
schouwd als een scholing tot beroepswerkloze. Nu de bouw
markt opbloeit weten de aannemers niet waar ze de bouw
vakkers vandaan moeten slepen. Het moet echter mogelijk
zijn de toekomstige vraag naar gespecialiseerde arbeids
krachten zodanig in te schatten, dat het aanbod te zijner tijd
aanwezig is. Dat is een kwestie van flexibele scholingsmoge
lijkheden, fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en niet op de
laatste plaats voldoende druk op werkzoekenden zich aan
te passen aan de behoeften van de arbeidsmarkt. Buitenland
se wervingsreizen moet men voorlopig nog maar uitstellen;
tot na 1992.
Perioden met zon
DE BILT (KNMI) Een ac
tieve depressie die vandaag
boven Zuid-Zweden komt te
liggen gaat langzaam opvullen.
Tegelijkertijd komt een rug
van hogedruk dichterbij af
komstig van de Britse Eilan
den. Door deze ontwikkeling
gaat de noordwestelijke stro
ming geleidelijk afnemen en
kunnen er minder wolkenvel
den van de Noordzee ons land
binnendrijven. Morgen krijgt
de zon dan ook meer de gele
genheid zich te laten zien. Er
zijn daarom zonnige perioden
maar toch ook nog wel wat be
wolking. De temperaturen ko
men vooral in het binnenland
wat hoger te liggen. Zondag
komt vanuit het zuiden nog
warme lucht naar ons toe,
maar daar kunnen echter re
gen- of onweersbuien mee sa
men gaan. Deze buien zullen
ons evenwel pas na het week
einde bereiken.
Weersvooruitzichten voor diverse
Europese landen, geldig tot en met
zaterdag:
Engeland, Wales en Schotland: gelei
delijk meer zon. Middagtemperatuur
van 16 graden in noord-Schotland tot
24 graden in zuidoost-Engeland
Bondsrepubliek Duitsland: wolken
velden en in het noorden eerst nog
wat regen. Middagtemperatuur van
18 graden aan de kust tot 25 graden
in het zuiden. t
België en Luxemburg: wolkenvelden
maar ook perioden met zon en droog
Middagtemperatuur van 19 graden
aan de kust tot 23 in de Ardennen
Frankrijk: in het zuiden kans op bui
en. Middagtemperatuur langs ae At
lantische kust van 21 tot 26 graden,
aan de Middellandse Zee rond 28 gra
den en in het binnenland van 27 tot
30 graden.
temperatuur langs de Atlantische
kust van 22 tot 27 graden, langs de
Middellandse Zee rond 30 graden en
WEERRAPPORT