Geschiedenis herleeft
in „Parijs verplicht"
Ton de Leeuw schrijft
koorwerk voor amateurs
Politie vreesde vernietiging Van Goghs
Decadentie en
seks in 1995
EoidóeSomotit
Zwarte Zuidafrikaanse
jongeren in musical
Noord-Brabant
en Limburg
krijgen extra
geld voor
podiumkunsten
KUNSTENAARS VLUCHTEN VOOR SPRUITJESLUCHT
Saxofoons vechten
op het Voorhout
jazz
bioscopen
KUNST/BOEKEN
VRIJDAG
14 JULI 1989 PAGINA 14
(Vervolg van de voorpagina)
OTTERLO r De drie schil
derijen werden op maandag
12 december vorig jaar uit
het rijksmuseum Kröller
Muller in Otterlo gestolen.
In maart van dit jaar namen
de kunstdieven voor de eer
ste keer contact op met de
directeur van het museum.
Zij eisten een bedrag van 5
miljoen gulden voor de
schilderijen.
Om duidelijk te maken dat
de daders in het bezit waren
van de schilderijen werd op
6 april het schilderij „Wever
met weefgetouw" in een
auto voor de woning van de
museumdirecteur gelegd.
Diezelfde maand mislukte
de overdracht van het los
geld voor de overige twee
schilderijen. Later deelde de
politie mee dat het nooit de
bedoeling was geweest om
de kunstdieven losgeld te
geven in ruil voor de schil
derijen.
Begin juni kreeg de mu
seumdirecteur opnieuw een
brief van de kunstdieven
waarin werd gezegd dat een
koerier met losgeld gereed
moest staan. Na telefonisch
contact tussen de vermoede
lijke daders en het museum
hield de politie op 20 juni
twee verdachten aan. Het
ging om twee mannen van
30 en 37 jaar uit Nijmegen.
Naar aanleiding van deze ar
restatie kon de politie op 10
en 12 juli de twee verdach
ten uit Beuningen aanhou
den. De 37-jarige man uit
Nijmegen gaf zijn aandeel
gisteren pas toe nadat de an
dere verdachten hadden be
kend Daarna gaf hij zijn
raadsman opdracht te be
middelen in de teruggave
van de twee schilderijen. De
politie weet nog niet waar de
twee schilderijen op dat mo
ment verbleven. Ze waren
in elk geval niet aanwezig in
de woningen van de ver
dachten.
De politie wilde aanvanke
lijk de identiteit van de twee
verdachten uit Beuningen
niet vrijgeven omdat zij er
ernstig rekening mee hield
dat de schilderijen alsnog
vernietigd zouden worden.
De kunstdieven hadden daar
al eerder mee gedreigd. „Het
was immers nog onduidelijk
of de schilderijen zich be
vonden in het milieu van
deze verdachten dan wel el
ders waren ondergebracht",
aldus de verklaring van de
politie. Men wilde voorko
men dat onnodige onrust zou
ontstaan bij de „toenmalige
bezitters van de schilderij-
De schilderijen zijn onmid
dellijk overgebracht naar
het gerechtelijk laborato
rium in Rijswijk. Daar wor
den ze verder onderzocht.
Wellicht zouden de doeken
vanmiddag in het openbaar
kunnen worden getoond.
AMSTERDAM In de Amsterdamse Stadsschouwburg voeren 23 jon
geren uit zwarte woonoorden in Zuidafrika van 9 tot en met 24 augus
tus de musical „Sarafina! - The Music of Liberation" op. Na de premiè
re in Johannesburg in 1987 heeft de musical lange tijd volle zalen ge
trokken op Broadway in New York. In „Sarafina!" staan de ervaringen
van een aantal studenten van de Morris Isaacson High School in Sowe-
to centraal. In een snelle aaneenschakeling van scènes en liederen ver
tellen zij over hun leven als zwarte kinderen in Zuidafrika en het on
recht dat hen wordt aangedaan. Tijdens een feest ter afsluiting van het
schooljaar wordt hun droom duidelijk: de vrijlating van Nelson Mande-
la en de bevrijding van Zuidafrika. De hoofdpersoon Sarafina houdt tot
slot een rede die uit de mond van Mandela had kunnen komen. De
bedenker en tevens regisseur van de musical is de Zuidafrikaanse
schrijver/musicus Mbongeni Ngema, van wie in de Verenigde Staten al
eerder stukken werden opgevoerd. Met de componist/musiscus Huhh
Masekela schreef hij ook de muziek. Masekela raakte in Nederland be
kend door zijn medewerking aan Paul Simons Graceland-toernee.
DEN HAAG Demissio
nair minister Brinkman
van WVC heeft Noord-
Brabant en Limburg een
eenmalige bijdrage van
4,5 miljoen gulden voor
podiumkunst-voorzienin
gen toegezegd. Dit bedrag
moet gelijkelijk over bei
de provincies worden ver
deeld.
Het ministerie herinnert er
aan dat de behandeling van
het kunstenplan 1988-1992
door de Tweede Kamer voor
het zuiden van het land min
der gunstig uitviel dan oor
spronkelijk was bedoeld. Met
het nu toegezegde bedrag
moeten Noord-Brabant en
Limburg echter in staat zijn
de periode tot 1992 te over
bruggen. De bewindsman
heeft bij de toekenning van
het bedrag onder meer de
kanttekening gemaakt, dat
hij bij zijn standpunt blijft
dat er naast de Nederlandse
Opera en Forum in het zui
den van het land geen ruim
te is voor een derde autono
me operavoorziening. Voorts
stelt Brinkman de voorwaar
de dat de middelen voor mu
ziekdramatische produkties
projectgewijs moeten worden
toegewezen.
Ruud Meijer: Parij* verplicht, Uitge
verij Thomas Rap, Amsterdam.
Tentoonstelling: Parijs verplicht,
Arti, Amsterdam; 14 juli tot 12 au-
AMERSFOORT Zo
verstikkend en bedompt
vonden artistieke jonge
lieden het klimaat in ons
na-oorlogse vaderland,
dat ze en masse hun bie
zen pakten, weg van hier,
op naar het prachtige Pa
rijs. Daar leefden ze welis
waar in bittere armoede,
maar de spruitjeslucht
bleef hen bespaard en dat
bracht hen tot een nieuwe
kunst, tot Cobra en tot
Vijftigers.
Ach, hoe lang is dat geleden.
Hoe kort ook nog. En nu is het
al, als ware het geschiedenis,
vastgelegd in een boek: 'Parijs
verplicht'. Vanmiddag is het
in Amsterdam gepresenteerd,
tijdens de opening van een ge
lijknamige tentoonstelling.
Ruud Meijer, hoofddocent
Frans aan de Universiteit van
Amsterdam, stond zelf, toen
hij van de middelbare school
afkwam, met een rugzakje op
Gare du Nord, gereed om de
stad in te trekken, om Parijs te
gaan ontdekken. Later zou hij
er zelfs nog een aantal jaren
gaan werken. Als geen ander
weet hij wat het betekent om
als Nederlander in Parijs te le
ven en als geen ander was hij
dus geschikt om een boek te
schrijven over zijn soortgeno
ten; de Hollandse kunstenaars
kolonie in Frankrijk. En wat
was er toepasselijker dan de
lancering van het boek ge
paard te laten gaan met een
tentoonstelling? In het Am
sterdamse Arti is tot 12 augus
tus werk te zien van Neder
landse kunstenaars die te Pa
rijs verbleven; Karei Appel,
Lucebert, Ed van der Elsken,
Willem van Malsen, om alvast
een paar namen te noemen.
Achteloos plaats Ruud Meijer
ze in illuster perspectief: „Er
zijn altijd Nederlandse schrij
vers en schilders naar Parijs
getrokken. Denk aan Erasmus,
Busken Huet, Van Gogh, Mon:
driaan". Maar ook geeft hij
hen een eigen gezicht: „Het
verschil was dat men na de
tweede wereldoorlog in groe
pen ging, dat er een kolonie
ontstond".
Mythe
Nederland en Parijs (want
groter was Frankrijk niet) wa
ren in de belevingswereld van
de jonge kunstenaars anno
1945-1950 eikaars tegenpolen,
zo is Meijer gebleken uit de ge
sprekken die hij met hen ge
voerd heeft. Waar Nederland
gezien werd als een „bewoond
gordijn" (Rudy Kousbroek),
gold Parijs als artistiek para
dijs. Werd in Nederland agres
sief en vol onbegrip gerea
geerd op de experimentele
nieuwe kunst, in Parijs ston
den ze ervoor in de rij. Zo ging
het verhaal. Meijer: „Parijs
was een mythe, een toverlan
taarn. En in elk geval het ar
tistieke centrum van de we
reld".
Dus daar gingen ze. Simon
Vinkenoog als een van de eer
sten („Het spookt in Parijs,
van middag tot midnacht") en
Remco Campert („In Parijs
liep \k lang over boulevards"),
Hans Andreus en Hugo Claus,
Rudy Kousbroek en wie eigen
lijk niet. Gerard Reve kwam
elke zomer langs, Jan Cremer
meldde zich en Josepha Men-
dels woonde er eigenlijk naar
leven al. En natuurlijk, ook de
Cobra-schilders zochten het
Franse paradijs op. Ze vonden
er koude armoe (Hugo Claus:
„In het Parijs dat ik nu haat
in kamers die blaakten toen in
'55/hadden wij honger toen").
Campert leurde met zijn zelf-
getypte dichtbundels langs de
terrasjes, op zoek naar Neder
landse literatuurliefhebbers.
De revolutionaire kunstenaars
(van wie sommigen later ton
nen zouden verdienen aan
hun werk - anderen niet)
woonden in slooppanden, zon
der toilet, zonder verwarming.
Ze hadden hun kunst en ze
hadden elkaar. Aan de Fran
sen hadden ze niets. Meijer:
„Ze kropen dicht op elkaar, ze
vormden een puur Hollandse
kolonie, die haar leden be
schermde tegen de buitenwe
reld. Met de Fransen hadden
ze eigenlijk geen contact. Wat
hen aantrok was ook niet zo
zeer het Franse, maar het in
ternationale karakter van Pa
rijs. Ze ontmoetten Skandina-
viërs, Zwitsers, Amerikanen;
Karei Appel: „Leuke tijd, in Parijs".
Concurrentie
Het einde van de jaren vijftig
was ook het einde van de aan
wezigheid van de Vijftigers in
Parijs, en met hen vertrokken
de Cobra-schilders. De tijden
waren veranderd. Het rook in
Nederland niet meer zo kwa
lijk naar spruitjes en de mythe
van Parijs begon te vervagen.
De stad kreeg concurrentie
van Londen, Amsterdam, New
York. Parijs was niet langer
verplicht. Er verschenen nog
wel Nederlandse kunstenaars
FOTO: PR
(Meijer noemt het zogeheten
'Parijse kwartet': Mark Brusse,
Paul de Lussanet, Willem van
Malsen en Bernhard Holtrop),
en een aantal van hen deed
zelfs zeer enthousiast mee aan
de Mei-revolutie van 1968,
maar het werd toch nooit
meer wat het geweest was.
Meijer over Parijs anno nu:
„Het is niet meer hét artistieke
centiyjm van Europa en er be
vindt zich ook niet langer een
Hollandse k;olonie. Er wonen
wel Nederlandse kunstenaars,
zoals W.F. Hermans, maar zij
behoren niet tot een groep".
STEVO AKKERMAN
DEN HAAG Tien saxo
fonisten traden gister
avond in het strijdperk op
het Haagse Voorhout dat
daardoor even iets had
van wat vroeger het nabu
rige Toernooiveld moet
zijn geweest. Onder lei
ding van Frits Kaatee
stonden daar Hans Dulfer,
Ben van den Dungen, Bo
ris van der Lek, Ron van
Bergen en vijf saxofonis
ten van de U.S.Army
Field Ambassadors die net
daarvoor op het podium
hadden gestaan. Een heer
lijke sessie en echte jazz.
Juist dat geïmproviseerde ka
rakter maakt zo'n „Sax-battle"
zo leuk. Iedereen kent z'n
stukken, maar niemand heeft
ze nog met elkaar gespeeld. Er
kan iets fout gaan, en er mag
iets fout gaan en er is iets van
plezierige concurrentie tussen
de solisten. Je kon gisteren
nog eens stellen dat we echt
genoeg jazztalent in Nederland
hebben. Zet Boris van der
Lek, die speelt alsof John Col-
trane nooit bestaan heeft,
nORTH SEd
Hf MTS THt HAGUE
naast Ben van den Dungen,
die Coltrane juist hoog heeft
zitten. Beide karaktervolle
blazers die iets te zeggen heb
ben. Die beide met durf en die
verschillende, maar stevige
muzikale bagage in een solo
duiken. De slotsolo van Van
den Dungen was een klapper
van jewelste waar de Ameri
kanen uit de Army Band met
open mond naar stonden te
luisteren op dat Voorhout.
Voor mij reden genoeg om met
Van den Dungen mee te rei
zen naar café The Oldtimer in
de Papestraat waar hij met ei
gen kwartet optrad. Iets min
der spannend, daar in die
stampvolle kroeg, maar op
nieuw een ontdekking: een
prima gitarist in dat kwartet,
Piet Hoek.
„North Sea Jazz heats The Ha
gue" was een succes. Je voelde
dat Den Haag er na een paar
dagen steeds meer aan gewend
raakte, dat passanten steeds
welwillender reageerden, ble-
De saxofonisten in „Sax-battle" op het Voorhout.
ven staan en tijd uittrokken
om te blijven luisteren. Hope
lijk komt er een volgende
keer, al is nu nog niet in te
schatten wat het gebeuren in
de Haagse binnenstad voor het
„echte" North Sea betekent en
of Acket zichzelf er niet mee
gaat beconcurreren. Maar re
acties als „leuk, er gebeurt
tenminste iets" en „als steden
als Zwolle, Amersfoort, Apel
doorn en Den Bosch en Breda
zulke dingen op straat hebben,
moet dat in Den Haag toch
ook kunnen?" waren niet van
de lucht deze week in de bin
nenstad. Terwijl op het Voor
hout gisteravond al druk gefi
losofeerd werd hoe de opening
volgend jaar spectaculairder
gemaakt kan worden. „Laat
alle percussionisten uit heel
Nederland naar Den Haag ko
men" riep iemand. Ik heb er
nog een voor als Paul Acket
FOTO: STEPHEN EVENHUIS
meeleest: Alle Hagenaars die
iets hebben waarop getrom
meld kan worden, al was het
maar moeders pappot, naar het
plein voor het Muziektheater
laten komen. En ze daar o.l.v.
net zo'n dirigent als vorige
week zaterdag de knallende
opmaat voor het North Sea la
ten geven. Want dat is, wan
neer u dit leest, inmiddels in
volle gang.
BERT JANSMA
DEN HAAG „Ik ben
geen Hindoe, wil dat ook
niet zijn, maar ik heb er
wel een tic van". Een be
kentenis van de componist
Ton de Leeuw (62), die in
opdracht van de Kurt
Thomas Stichting en ter
gelegenheid van het 25-ja-
rig jubileum van die stich
ting „Cinq poèmes de Ka-
bir" heeft geschreven. Het
werk wordt zaterdaga
vond bij het slotconcert
van de dirigentencursus in
de Lutherse Kerk in aan
wezigheid van de compo
nist uitgevoerd.
Ton de Leeuw: „Ik heb altijd
aandacht gehad voor de ama
teuristische muziekbeoefening
en heb ook veel werken voor
amateurs gecomponeerd. Ik
ben van mening dat de heden
daagse componisten te weinig
doen voor de amateurmusici.
Dat komt misschien omdat het
moeilijker is een gemakkelijk
stuk te schrijven dan een
moeilijk stuk. Het resultaat is
dan dikwijls dat het vlees noch
vis is. Voor mij is het Concert
gebouworkest evenveel waard
als een amateurkoor" De
Leeuw is in zijn werk uitge
gaan van de 15e eeuwse mys
tieke Indiase dichter Kabir die
zich sterk heeft ingezet voor
een samenleving waarin sectes
en tegenstellingen konden
worden overbrugd. Mystiek
betekende voor Kabir een spi
rituele beleving, een streven
naar een eenheid met God. In
één van de gedichten waarvan
Ton de Leeuw zich bedient
wordt dan ook gesproken
over: „Alle dingen zijn gescha
pen door God. Hij is wat wij in
het heelal zien. Hij is het licht,
positie eigenlijk een klein spie
geltje gericht naar de wereld
waarin de componist leeft. De
Leeuw vergelijkt het compo
neren als de beweging van een
stromende rivier met een
nooit ophoudende lijnenspel,
een spel binnen een bepaald
rooster zoals de cijfers die in
een digitaal beeldscherm op
lichten tegen de achtergrond
van één en hetzelfde rooster.
Het rooster is aanwezig, de
muziek stroomt daarin met
steeds andere vormen. Aan de
ene kant gebonden, aan de an
dere kant flexibel. „In de zes
tiger jaren heb ik meegedaan
met alle stromingen van die
tijd" vertelt Ton de Leeuw,
„maar die ontwikkelingen
voerden allemaal terug tot de
traditie van de 18e en 19e
eeuw. Ook ik grijp terug naar
een traditie, maar dan de
Indiase traditie van de 15e
eeuw. Als je mijn composities
een naam wilt geven, in een
hokje wilt stoppen maar op
zich ben ik daar tegen
noem het dan verwijde moda
liteit". Het was ook in de jaren
zestig dat De Leeuw een open
brief schreef aan de organisa
toren van het Nederlandse
concertleven waarin hij het
gebrek aan uitvoeringsmoge
lijkheden voor hedendaagse
componisten aan de kaak stel
de. „Ik heb" vertelt De
Leeuw, „zelfs overwogen om
te stoppen met componeren. Ik
heb gesproken over een „op
pervlaktecultuur" en ik denk
dat die houding in de loop van
de jaren alleen maar is toege
nomen. Er is sprake van gees
telijke luiheid. De mensen le
zen steeds minder interessante
boeken en allerlei blaadjes,
overal is zogenaamde achter
grondmuziek, in de concertza
len viert een bepaald repertoi
re hoogtij en de commercie in
de kunst neemt toe. Je moet
de juiste habitus hebben om
Ton de Leeuw, geen Hindoe,
maar wel de tic ervan.
FOTO: PR
met kunst om te gaan, zonder
enige kennis van zaken als
een toerist door een museum
te lopen heeft weinig zin.
Daarom ook heeft de eigen
tijdse scheppende kunstenaar
in de huidige muziekpraktijk
nauwelijks een functie. Maar
persoonlijk mag ik helemaal
niet mopperen. Mijn composi
ties worden regelmatig uitge
voerd, ik woon met mijn Fran
se vrouw in Parijs en dat is
als je onafhankelijk bent
een heerlijke stad en ik com
poneer wanneer ik zin heb.
Als het een bepaalde dag niet
lukt dan denk ik: morgen is er
weer een dag".
ADRIAAN HAGER
EERSTE DEEL VAN DRIELUIK
„DE BRABANTSE DECAMARONE"
Dirk van Babyion: „De Brabantse
Decamarone" Eerste boek: „De
Goede Week". Uitgeverij Manteau.
Prijs ƒ29,50.
„Dit boek kan uw kuisheid
schaden" is de waarschuwing
die Dirk van Babyion vooraf
laat gaan aan zijn nieuwe ro
man, de eerste uit een samen
hangende reeks van drie, met
de titel „De Brabantse Deca
marone". Vooraf gaat ook een
aanwijzing voor nodige en
nuttige attributen, die bij het
lezen van pas komen, waaron
der „stilte en tijd", „zoutjes,
drankjes en gordijnen", alsme
de „kleenex". Bij de „nuttige"
objecten staat een „woorden
boek". Naar mijn idee zijn an
dere dingen harder nodig voor
de lectuur van dit boek, zoals
een redelijke leestechniek,
vooral van verhalen waarin
samenhang en ontwikkeling
geen voornaam aspect is en
een behoorlijk uithoudingsver
mogen, want de verveling
dreigt soms overheersende
trekken aan te nemen.
Dit eerste boek van „De Bra
bantse Decamarone" heeft de
titel „De Goede Week" en het
valt weer uiteen in drie grote
hoofdstukken, met de titels
„Goede Vrijdag", „Stille Zater
dag" en „Pasen". Op deze drie
opeenvolgende dagen is tel
kens iemand anders aan het
woord, respectievelijk zijn dat
Dirk, kennelijk de auteur zelf,
Esther en Vasco. De twee laat
ste beginnen hun episode met
een localisering ervan, bij het
eerste verhaal van de auteur
Dirk ontbreekt dat. Het valt te
verwachten dat er in de vol
gende twee delen nog zeven
verhalen volgen, de vertellers
of hoofdpersonen daarvan zijn
de lezer van dit eerste deel al
bekend, met al hun dwaze, li-
terair-culturele en soms wat
puberale bijnamen.
Boccacio
Titel en stramien zijn ontleend
aan het beroemde Italiaanse
verhalenboek van Boccacio, de
„Decamarone", waarin tien
jonge Italiaanse jongelui van
adellijke afkomst elkaar veelal
erotische en seksueel getinte
verhalen vertellen, als zij zich
tien dagen in vrijwillige afzon
dering begon om een epidemie
van de pest de kans te geven
voorbij te gaan. Inhoudelijk
komt veel van dit laat-Middel-
eeuwse Italiaanse verhaal te
rug in de vertellingen uit
Brusselse woningen in de
paasdagen van 1995, waar deze
„Brabantse Decamarone" zich
voltrekt.
Maar ditmaal worden niet elke
avond tien verhalen, door elke
aanwezige één, verteld, want
dat is typisch voor die oude
verteltrant, die nog op monde
linge overlevering gebaseerd
was. Op de Stille Zaterdag dat
Esther aan het woord is, be
schrijft zij hoe de negen ande
ren in haar woning over de
kamers verdeeld zijn: vier
mannen in de kleine living,
vier vrouwen in de kleine
slaapkamer, een man in de
keuken en een andere man in
de gang tussen die vertrekken,
bij de telefoon. In de derde
episode zijn zij, anders ver
deeld over de ruimte, in een
andere woning, aan de Have-
lozenstraat te Molenbeek. De
verhalen worden nu kennelijk
steeds simultaan verteld, maar
vooralsnog is dat niet duide
lijk.
Vormaspecten
Meer dan door de inhoud van
zijn verhaal lijkt de auteur ge
biologeerd door dergelijke en
veel andere vormaspecten.
Zijn verhaal lijkt allereerst te
gaan over de grenzen van fic
tionele literatuur en de moge
lijke overschrijdingen die daar
nodig zijn. Wat de inhoud be
treft: de waarschuwing vooraf
was begrijpelijk maar mis
schien niet nodig. De verhalen
zijn die van genotzoekers in
een toekomst, waarin de nor
men van de maatschappij van
heden op het gebied van seks
en relaties geheel uit de hand
zijn gelopen of verdwenèn
zijn. Homoseksualiteit is de
norm voor mannen en vrou
wen hebben evenzeer onder
linge seksuele relaties. Drugs,
vooral cocaïne, zijn alom in
gebruik. Je kunt ze zelfs laten
toedienen door je keel/neus/
oorarts. Het zijn vooral de sek
suele ervaringen van de vier
vrouwen en zes mannen, die
in de eerste drie relazen aan
de orde komen, ontmenselijkt,
geplastificeerd en lang niet al
tijd zo sensationeel als de au
teur zelf, blijkens zijn com
mentaren, vermoedt dat ze
zijn.
Hoe het totaal-verhaal precies
in elkaar steekt, komt de lezer
pas in het derde verhaal van
het drieluik te weten, zo woTdt
ergens opgemerkt. De lezer zal
ook pas na het derde deel een
eindoordeel kunnen vellen
over deze literaire onderne
ming. Maar de vele vragen die
hem voorgelegd worden en de
het raadselachtige van de op
zet en vele elementen van het
boek, zijn vooralsnog intrige
rend, genoeg, om de volgende
delen met belangstelling af te
wachten.
JAN VERSTAPPEN
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6. tel. 01720-20800): Li
cence to kill (al); 13.30, 20.30.
za. zo. ook 16.30. EUROCINEMA
II: Road House (16); 13.45.
18.45, 21.15. za. zo. ook 16.15.
EUROCINEMA III: Police aca
demy VI (al); 13.45, 18.45, 21.30.
zo. ook 16.15. Platvoet en zijn
vriendjes (al); za. t/m wo. 14.00.
za. ook 16.00. EUROCINEMA
IV: Naked gun (al); 13.45, 18.45,
21.15. zo. ook 16.15.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239): Road Hou
se (al); 19.00, 21.15. za. zo. wo.
ook 14.30. LIDO en STUDIO
(Steenstraat 39, tel. 124130):
Scandal (al); 18.45, 21.15. Li
cence to kill (al); 14 15, 18.45,
21.15. Naked gun (al); 19.00,
21.15. My stepmother is an
alien (al); 14.30, 19.00, 21.15.
Police Academy VI (al); 19.00,
21.15. za. zo. wo. ook 14.30. Ta-
ran en de toverketel (al); za.
wo. 14.30. •TRIANON (Bree-
straat 31, tel. 123875): The Bear
(al); 19.00. za. zo. wo ook 14.30.
9Va Weeks (16); 21.15. REX
(Haarlemmerstraat 52, tel. 071-
125414): Private Schoolgirls
(16); 14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. 01718-74075):
Naked gun (al); 19.00. Frank en
Vrij (al); za. wo. 14.45. CITY
THEATER II: Johnny is alive
(16); za. zo wo. 15.45. My step
mother is an alien (al); 21.15.
VOORSCHOTEN GREENWAY
tel. 01717-4354): Rainman (al);
do. t/m zo. 19.00, 21.15. ma. t/
m wo. 20.15. za. zo. wo. 15.45.
Working girl (al); ma. t/m wo.
20.45. The naked gun (al); do t/
m zo 19.00, 21.15. za. zo. wo.
15.45
KINDERVOORSTELLINGEN
De lady en de vagebond; za. zo.
wo 14.00. Kunst en vliegwerk;
za. zo. wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA tel.
01751-13269):The naked gun
(al); vr. t/m zo. 20.00. Dange
rous liaisons (al); ma. t/m wo.
20.00.
14.00.
VOORSCHOTEN GREENWAY
tel. 01717-4354): Rainman (al);
do. t/m zo. 19.00, 21.15. ma. t/
m wo. 20.15. za zo. wo. 15.45.
Working girl (al); ma. t/m
20.45. The naked gun (al); do t/
m zo 19.00, 21.15. za. zo. l
15.45
KINDERVOORSTELLINGEN
De lady en de vagebond; za. zo
wo. 14.00. Kunst en vliegwerk;
za. zo. wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA tel
01751-13269):The naked gun F
(al); vr. t/m zo 20.00. Dange-j
rous liaisons (al); ma. t/m wo.
20.00.
14.00.
DEN HAAGASTA: 1 (Spui 27, tel.
463500): Roadhouse (16); 14.00.
18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00,
18.45, 21.30 ASTA 2: My
stepmother is an alien (al);
14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15,
16.00, 18.45, 21.30. ASTA 3
The Fly II (16); 14.00, 18.45,
21.30. zo. 13.15. 16.00, 18.45,
21.30. BABYLON 1 (naast Den
Haag Centraal tel. 471656):
Scandal (16); 14.00. 19.15.
21.45. za. zo. 14.00, 16.45,
19.15, 21.45. BABYLON 2:
Dangerous liaisons (al); 19.00,
21 30. do. vr. ook 14.00. BA
BYLON 3: A cry in the dark (al);
19 00, 21.30 do. vr. ook 14.00.
CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel.
630637): Police academy 6 (al);
14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15,
16.00, 18.45, 21.30. CINEAC
2: Pet Sematary (16); 14.00,
18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00,
18.45, 21.30. CINEAC 3: Her
alibi (al); 18.45, 21.30. do.
ook 14.00. METROPOLE 1
(Carnegielaan, tel. 456756): Li
cence to kill (al); 14.00, 18.45,
21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45,
21.30. di. 14.00, 18.30, 21.30.
METROPOLE 2: Rain n
18.45, 21.30. METROPOLE 3:
Police academy 6 (al); 14.00,
18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00,
18.45, 21.30. di. 14.00, 18 45.
METROPOLE 4: The naked
gun (al); 14.00, 18.45, 21.30.
13.15, 16.00, 18.45, 21.30.
METROPOLE 5: Filmzomer
'89; 14.00, 18.45, 21.30. do.
14.00, 20.30. zo. 13.15, 16.00,
18.45, 21.30. ma. 14.00, 18.45.
Once upon a time in America;
do. Something wild; vr. Fatal at
traction; za. Fantasia; zo. Jean
de Florette en Manon des Sour
ces; ma. Prick up your ears; di.
Little shop of horrors; wo.
ODEON 1 (Herengracht 13,
tel. 462400): Licence to kill (al);
13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.15,
16.00, 18.45, 21.30. ODEON
2: Who's Harry Crumb (al);
13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30,
16.00, 18.45, 21.30. ODEON 3:
The naked gun (al); 13.45,
18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, I
18.45, 21.30. ODEON 4: Dead
bang (12); 13.45, 18.45, 21.30.
zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30.
STUDIO 1 (Kettingstraat 12b, tel.
656402): La Venexiana (16);
19.15, 21.15. zo ook 14.15. STU
DIO 2: The shooting party (al);
19.00, 21.00. zo. ook 14.00.
STUDIO 3: Another woman (al).
19.00, 21.00. ZO. OOk 14.00.
HAAGS FILMHUIS: Zaal 1:
Cartas del parque; 19.30, 21.45.
Zaal 2: High tide; 19.30. Bagdad
café; 21.45. Zaal 3: 19.30, 21.45.
Exterieur Nuit; do. Dirty dan
cing; vr. Pauline a la plage; za.
Fun in acapulco; zo. It's a bikini
world; ma. A swingin' summer;
di. Blue Hawaï; wo.
NACHTVOORSTELLINGEN
CINEAC 1 Rooftops (16); za
00.15. CINEAC 2: Pet Sema
tary (16); za. 00.15. CINEAC 3:
Police academy 6 (16); za.
00.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
BABYLON 2: Platvoet en
vriendjes; za. zo. 14.00, 21.30.
t/m wo. 14.00. BABYLON
3: Taran en de toverketel; za.
zo. 14.00, 16.30. ma. t/m -
14.00. CINEAC 3: Taran en de
toverketel; za. wo. 14.00. zo.
13.15, 16.00. METROPOLE 1
Platvoet en zijn vriendjet;
14.00. zo. 13.15, 16.00.
