„Het wordt in elk
geval een vrouw"
„Ik hoef niet altijd aardig gevonden te worden
flnali
V
JS
Alter ego
Vrouwenbond
ACHTSTE HIT VOOR GERARD JOLING:
Handen dichtknijpen
ZATERDAG 24 JUNI 1989 PAGINA 24
Het heeft ruim tachtig jaar moeten duren, maar vol
gende week woensdag is het zo ver: voor het eerst in
de geschiedenis van de christelijke vakcentrale CNV
zal een vrouw worden toegelaten tot het verbondsbe-
stuur. De bij het CNV aangesloten bonden kunnen
kiezen uit twee jonge vrouwen. Wie gaat het worden?
Kandidate Gerda Verburg (31), momenteel nog voor
zitter van de jongerenorganisatie van het CNV, of Jo-
sine Westerbeek (29), binnen het CNV belast met het
technologie- en arbeidsmarktbeleid? Insiders voorspel
len een nek-aan-nekrace. Voor de beide kandidates
staat één ding vast: hoe de uitslag ook moge zijn, het
wordt in elk geval een vrouw en dat is al prachtig.
Maar kandidaat zijn betekent concurreren en profile
ren. Hoe zouden de beide vrouwen zichzelf willen be
schrijven en aanprijzen?
Gerda noemt zichzelf brutaal maar betrouwbaar. „Ie
mand heeft me eens beschreven als gedreven maar
zonder te overdrijven. Ik verken graag grenzen om te
kijken hoever ik kan gaan, maar ik stop tijdig als ik
het gevoel krijg meer af te breken dan los te maken.
Als ik niet via de ene weg mijn doel kan bereiken dan
probeer ik het langs een andere weg".
Josine noemt enthousiasme en inzet voor het werk
van de vakbeweging de belangrijkste drijfveren. „Be
trokken zijn, samenwerken met mensen, het logisch
op een rijtje zetten van zaken en alles zo realistisch
mogelijk benaderen. Enerzijds zijn het karaktereigen
schappen, maar het is ook iets dat je in je studie mee
krijgt".
Gerda Verburg en Josine Westerbeek, over hun liefde
voor de vakbeweging, ambities en uitdagingen.
GERDA YERBURG OF JOSINE WESTERBEEK IN CNV- BESTUUR:
Gerda
Verbui
is momt
nog vooi
van de
jongerei
organist
van het
i I
sr
DEN HAAG - De 31-jarige Gerda
Verburg werkt sinds 1983 bij de
jongerenorganisatie van het CNV.
De laatste drie jaar als voorzitter.
Het verzoek van de Kostersbond
om zich kandidaat te stellen voor
het bestuurslidmaatschap van het
CNV kwam voor haar als een grote
verrassing, maar ze nam de uitda
ging met beide handen aan. Vol
gens de statuten moet een kandi
daat door één van de bij het CNV
aangesloten bonden worden voor
gedragen. Een schriftelijke onder
steuning van de Onderwijsbonden
heeft ze inmiddels ook op,zak. Het
blijft overigens tot het laatste toe
spannend omdat het merendeel
van de bonden de uiteindelijke
voorkeur pas op 28 juni uitspreekt.
Een enerverende strijd, gepaard gaand
met een even spannende verkiezings
campagne? Hoewel Gerda niet wil spre
ken van een verkiezingsstrijd is ze zich
er terdege van bewust dat alle ogen op
haar en haar mede-kandidaat gericht
zijn. „Een vrouw in het verbondsbestuur
is een novum en een forse doorbraak in
een club die van oudsher door mannen
is gedomineerd", zegt ze opgetogen.
„Het CNV-ledenbestand bestaat voor
een vijfde uit vrouwen. Het was hoog
tijd dat dit zijn afspiegeling zou krijgen
in het bestuur". Binnen haar eigen jon
gerenorganisatie heeft Gerda de afgelo
pen zes jaar gestreefd naar een gelijke
vertegenwoordiging van mannen en
vrouwen. Met succes, merkt ze niet zon
der enige trots op. „In alle geledingen
van onze organisatie is er momenteel
sprake van een fifty/fifty verhouding.
Het zou mooi zijn als dat straks ook in
het gehele CNV het geval is. Ik denk dat
we dat tussen nu en tien jaar kunnen be
reiken".
Volgens Gerda zal een vrouwelijk be
stuurslid over het algemeen meer oog
hebben voor typische vrouwenzaken dan
haar mannelijke collega's. „Daarmee wil
ik niet zeggen dat de effecten daarvan
ook direct merkbaar zullen zijn. Dat is
een zaak van een wat langere adem. De
«te*
=cnv,
Ravellaanl Utrecht 030-913911
(29) is binnen
technologie-
gene die gekozen wordt zal het niet ge
makkelijk krijgen. Je moet je immers
niet alleen extra bewijzen, je moet ook
een voorbeeld zijn voor andere vrou
wen".
„Ik ben me niet bewust van eventuele
weerstanden tegen de komst van een
vrouw in het bestuur, althans ik hoor ze
niet. Het is ook heel verstandig dat men
sen dat niet hardop tegen me zeggen. Er
zijn er natuurlijk altijd die mij vragen of
ik de Karin Adelmund (vice-voorzitter
FNV, red.) van het CNV ga worden. Los
van het feit dat ik ben wie ik ben drink
ik met die mensen liever een glaasje dan
dat ik met ze ga bekvechten over de
vraag of ik nou de 'excuus-Truus' moet
zijn van het CNV. Mensen die mij ken
nen weten dat ik me niet als een excuus-
Truus zal laten gebruiken".
De grootste uitdaging voor Gerda is de
aanpak van de langdurige werkloosheid.
„Zolang nog niet iedereen die werken
wil en kan de kans daartoe krijgt, blijft
dit een zeer belangrijk onderwerp. De ar
beidsmarkt trekt weer aan en goed opge
leide mensen komen weer gemakkelijk
aan de slag. Daarnaast blijft er een
steeds hardnekkiger wordende groep
werklozen over. Dat zijn jongeren uit et
nische minderheden, gehandicapten,
vrouwen met een lage opleiding en
vroegtijdige schoolverlaters. Groepen
waar. als je er geen maatwerk op zet,
niets van terecht zal komen. Dat is ook
de kritiek die ik heb op het kabinetsbe
leid. Ondanks de vele maatregelen wor
den de problemen van werklozen nog al
tijd sterk onderschat. Deze mensen
moeten een individuele aanpak krijgen.
De heroriênteringsgesprekken met lang
durig werklozen zijn een goede stap in
de nieuwe richting. Maar wat volgt erop?
Tot nu toe is het niet meer dan een in
ventarisatie zonder de mensen daadwer
kelijk aan de slag te helpen".
„Als ik kijk naar de demografische ont
wikkelingen, dan word ik onrustig. Het
gemiddelde kindertal in de Nederlandse
gezinnen daalt. Maar bij buitenlanders is
dat absoluut niet het geval. Dit betekent
dat de toestroom naar de arbeidsmarkt
uit deze groepen op termijn ook veel
groter zal zijn. Als je nu niet effectief
aan het integreren van etnische groepen
op de arbeidsmarkt werkt, zowel sociaal
als economisch, dan komt onze maat
schappij zichzelf straks kei- en keihard
tegen. We lopen volledig vast als daar
niets aan wordt gedaan".
Ook dé vakbeweging zelf is aan verande
ringen onderhevig, meent Verburg. „We
hebben een heel matte periode achter de
rug waarin eigenlijk niemand in actie
wilde komen. Men vroeg zich apathisch
af: 'Waar doe ik het voor?'. Nu is er
weer een soort zelfbewustzijn onstaan zo
van 'Jongens, kom op, we gaan er weer
tegenaan!'. Het individualisme van de
jaren tachtig heeft gelukkig weer plaats
gemaakt voor solidariteit. Dat spreekt
me aan omdat voor mij het werken bij
de vakbeweging niet zo maar een baan
is, maar iets wat je uit overtuiging doet".
Josine Westerbeek is in vele opzichten
de alter ego van mededingster Gerda
Verburg. Beiden hebben dezelfde passie
voor het vakbondswerk. Verburg is ech
ter iemand die het hart op de tong
draagt, Westerbeek daarentegen formu
leert en kiest bedachtzaam haar
woorden. Beiden zijn begaan met de
problemen in de maatschappij, zij het ie
der op eigen wijze.
Josine is sinds drie jaar bij het CNV
werkzaam als beleidsmedewerkster tech
nologie en arbeidsmarktbeleid. Daar
naast is ze secretaris van de onderne-,
mingsraad van de vakcentrale. Ze stu
deerde levensmiddelentechnologie aan
de Landbouwuniversiteit te Wagenin-
gen, met als hoofdvakken levensmidde-
lenchemie en industriële bedrijfskunde.
Was even werkzaam in de chemische in
dustrie maar koos uiteindelijk toch voor
het CNV omdat ze, zoals ze het zelf om
schrijft, „liever met andere mensen sa
menwerkt".
In 1987 werd Josine aangetrokken voor
het op poten zetten van een technologie
project binnen het CNV. Begin dit jaar
werd het project succesvol afgesloten.
„Je kunt het omschrijven als een soort
aanjaagproject. Ik heb het gevoel dat we
wat op de rails hebben gezet dat nu door
de bonden zelf wordt voortgezet. Begin
jaren tachtig stond de vakbeweging nog
zeer terughoudend tegen allerlei vormen
van automatisering en technologie. Nu
is men aanzienlijk positiever, wat overi
gens niet wegneemt dat we nog grote
zorgen hebben over een aantal ontwik
kelingen, bijvoorbeeld wat de werkgele
genheid betreft. De economisch-techni-
sche aspecten voeren meestal de boven
toon en de aandacht voor sociaal-organi
satorische aspecten is in onze ogen veel
te weinig".
Josine werd als kandidaat voorgedragen
door de Vrouwenbond CNV en inmid
dels heeft de Dienstenbond haar
datuur ondersteund. Hoe ziet zij <L i
bliciteit rond de verkiezing? „Datr
alles te maken met het feit dat ne'
vrouw gekozen gaat worden. Het pnvc
de eerste vrouw in het bestuur, duft ge:
len alle ogen op haar gericht zijoren
denk dat je sowieso weerstanden (jap
omdat je niet alleen vrouw maai 6
nieuw en jong bent. Hoewel, je IffP
hoeft in feite geen rol te spelen. He|eeru
immers om inzet, ervaring en cap? kos
ten. Goed, als je 29 bent dan heb j hee
dere dingen meegemaakt dan iefdien
van 40. Maar het is zeer de vraag I *e
mand die 40 is net zoveel meegen
heeft als iemand van 29. Het gaat éYaH
dat je weet wat je wilt en kunt", knj]
„Ik heb daar ook met Gerda ovat kri
sproken. Wie het ook wordt, de wijreset
moet de steun hebben van de organ
en volwaardig kunnen opereren. Mj <je A
ken we, dan zijn we weer helemaal pran
bij af. Ik denk dat ik op alle beleüjt j0
reinen terdege rekening zal houder zjjn
zaken die vrouwen aangaan, omdae p2
toch een soort lotsverbondenhei|erev<
Maar dat betekent niet dat je i Vat
maar vrouwenzaken moet beharj|0USi
Ook op andere terreinen kun je je jare
maken. Het feit dat ik bij het CNVg ra(j
nologiebeleid doe is daar al een Lksei
beeld van".
etap
Voor Josine zal het accent van de vi^iey
weging de komende jaren vooral l[ js h
bij belangenbehartiging en verstekte i
van de dienstverlening. Als voorf
noemt ze het overhevelen van beva
heden van het rijk naar de sociale j
ners. „Neem bijvoorbeeld de arb
voorziening. De aanpak van de 1
loosheid zal niet langer het monq
zijn van de overheid maar de ged|
verantwoordelijkheid van werkgö
vakbeweging en (lagere) overheden
vakbeweging zal steeds meer vari
soort taken krijgen die aan de gi
maatschappij ten goede komen. Ik n
dat het maatschappelijk midden'
Daar zullen we als CNV veel duidel
moeten gaan opereren. En dan gaa)SM
niet alleen om arbeidsvoorziening
ook om verbetering van de kwaliteii
de arbeid. Dat is een mooie uitdagiypV
dat zou ik graag willen realiseren". ellJ*£
MARGA RI<pu
HILVERSUM - „Mijn carrière
gaat z'n vijfde jaar in en ik denk
dat ik zo langzamerhand wel bewe
zen heb dat ik geen ééndagsvliegje
ben. Vooral nu mijn nieuwe single
'No more Boleros' hoog in de top
tien staat heb ik de overtuiging ge
kregen dat ik een blijvertje ben.
Het is namelijk mijn achtste top-40
hit in vier jaar. Dat liedje lag al
meer dan een jaar op de plank,
maar ik durfde het nooit op te ne
men omdat ik betwijfelde of mijn
fans er wel aan wilden. Het ligt im
mers tegen het klassieke aan. Maar
tot mijn verrassing was iedereen
laaiend enthousiast".
Zo verrast hoeft Gerard Joling nou ook
weer niet te zijn. In zijn jongste hit is
Ravels 'Bolero' een steeds terugkerend
thema en dat mag dan tot het klassieke
genre behoren, het is nog altijd muziek
voor miljoenen. Dat deuntje fluit half
Nederland op weg naar kantoor of de fa
briek. Grote risico's hoef je niet te ver
wachten van deze 29-jarige ex-ober, die
zich ooit via de Soundmixshow van
Henny Huisman de landelijke bekend
heid inzong. Met liedjes als 'Love is in
your eyes', 'Ticket to the tropics' en 'Re
ach' heeft hij zich een vast plekje in de
harten van talloze moeders en dochters
verworven. Vorig jaar vertegenwoordig
de Gerard Nederland op het Eurovisie
songfestival met het nummer 'Shangri-
la', maar toen kwam zijn opmars tot
stand: Europa ging niet massaal door de
knieën voor de knappe jongen met het
hoge stemgeluid en boze tongen voor
spelden het einde van zijn carrière. Maar
ze hadden het mis. 'Shangri-la' kwam
toch in de top 40 terecht en Joling bleef
een veelgevraagde artiest. En nou heeft
hij dus opnieuw een hit. Bovendien zit
er een nieuwe elpee aan te komen en
daarop staan zulke gladde ballads dat de
plaat vanzelf naar een topverkoop glijdt.
Gerard: „Als je bedenkt dat het voor mij
allemaal met de Soundmixshow is be
gonnen, mag ik mijn handen dichtknij
pen dat ik zoveel succes heb. Er is onge
looflijk veel talent bij Henny Huisman
naar veren gekomen, maar als je ziet wie
het daarna gemaakt hebben... Bijna nie
mand. Nou ja, René Schuman, maar die
scoort niet echt. Hij is een populair jo
chie, maar zijn carrière komt niet van de
grond".
Hoe staat het met Gerards roem in het
buitenland?
„Ik ben nog in Taiwan geweest en daar
heb ik een paar gouden singles en een
gouden elpee gekregen. Korea, de Filipij-
nen en Taiwan, daar is een enorme
vraag naar mijn platen. 'No more Bole
ros' wordt ook in Japan en in de rest
van Europa uitgebracht; het is natuurlijk
afwachten of dat wat wordt, maar ik heb
goede hoop. Ik ben in elk geval niet te
beroerd om in die landen promotie te
doen. In Taiwan sta ik meestal in grote
feesthallen en winkelcentra. Als je daar
een elpee van mij koopt zit er een
strookje aan vast waarmee je gratis een
radio- of televisieoptreden van mij kunt
bijwonen".
En hoe zit het met de fans?
„Per maand krijg ik ongeveer duizend
brieven van fans. Ze willen de gekste
dingen weten: de één vraagt welk merk
spijkerbroeken ik koop en de ander wil
weten welk merk gel ik in mijn haar
smeer. Er zitten ook wel brieven tussen
van oudere mensen die een fanclub voor
mij willen oprichten. Ik heb een paar
vriendinnen die al die post zoveel moge
lijk beantwoorden. Meestal sturen ze een
foto met handtekening van mij mee. Het
beantwoorden van die post moet een
beetje netjes gebeuren, want het gaat ten
slotte om mijn platenkopers. Het is dus
een beetje investeren. Ik lees lang niet
alle brieven, daar heb ik geen tijd voor.
Soms, als er een geèmotioneerde brief
binnenkomt van iemand die schrijft dat
een dierbare vriend is overleden, dan be
antwoord ik hem zelf'.
„Ik heb nu nog de vrijheid om de wereld
rond te reizen, want ik heb geen vaste
relatie. Maar ik sta het niet in de weg:
als ik ooit waanzinnig verliefd word,
houd ik het niet tegen. Voorlopig ver
maak ik me nog best. In mijn vrije tijd
ben ik veel aan het paardrijden met
vrienden. Echt racen langs het stand,
want dat vind ik zalig. Dan gaat het
Zanger
Joling:
hoor net w
een foto.
'dat Storyu^ 1
Willeke
duizend
gulden heL\ p[
betaald
haar te n
interview^ ujo
Als ik zor
geld *fwfc>nti
voor een j blij
interview,\\\tn
ik kier <i«(0me
Want ik
gemiddei
toch zo'n
interviewj
jaar
i er
maar het is gewoon vervelend alftt t<
boos moet worden. Vroeger dacht ik
dereen moet me aardig vinden, anD_,
draaien of kopen ze m'n plaat niet. fyJL J
ik weet nu dat het niet mogelijk is!
iedereen me aardig vindt. Ik kan k fai
niet iedereen aardig vinden". tamu
lacht
HARRY DE JOMe
wild. Ik houd er ook van om in mijn
vrije tijd lekker uit eten te gaan. Dat
gaat niet altijd even ontspannen, want
overal willen de mensen per se met me
praten. Ik heb dan ook altijd een zware
boy bij me om te zorgen dat de zaken
niet uit de hand lopen. Ik wil niet nega
tief doen, maar je word soms .doodmoe
van die mensen. Soms grijp ik zelf in,
