John McEnroe wil nog eenmaal de beste zijn doet" „Het is vaak toeval als een vrouw iets goed ■P voetballerlei SURFKAMPIOENE BEP THIJS NIEUWE COÖRDINATOR ZEILKERNPLOEG Titel '*'1 -M. ;^it SPORT Ccldóc Qowicvnt ZATERDAG 24 JUNI 1989 PAGIlRT chum. Saftig, die drie maan den bij het gedegradeerde Hannover '96 werkte, volgt Jupp Tenhagen op. Deze moest maandag zijn functie vroegtijdig neerleggen. Bo- chum ontsnapte zaterdag ter nauwernood aan degradatie. Bij de Westduitse club spelen volgend seizoen twee Neder landers, Rob Reekers en Ger- rit Plomp. Desmet terug in België KV Kortrijk, de nieuwe club van trainer Henk Houwaart, heeft de Belgische oud-inter national Philip Desmet gecon tracteerd voor twee jaar. De 30-jarige aanvaller speelde de afgelopen drie seizoenen bij Li lie. Met zijn overgang is een bedrag gemoeid van bijna een half miljoen gulden. AMERIKAAN IS NA VADERSCHAP GEEN STEEK VERANDERD DEN HAAG John McEnroe's dikwijls naar paranoia neigende (wan- )gedrag leverde de laatste jaren vaak meer gespreks stof op dan 's mans spor tieve wel en wee. Menig tennisliefhebber slaakte dan ook een zucht van verlichting toen de Ame rikaan een adempauze in laste om samen met echt genote Tatum O'Neal twee kinderen op de we reld te zetten. Nu is „Big Mac" weer helemaal „back". Nog altijd even „gek", maar, let wel, oök nog altijd even eerzuchtig als voorheen. John Patrick McEnroe, een dertiger nu, want ook multi miljonairs kunnen de tijd nu eenmaal niet stil laten staan, heeft zich voorgenomen nog tenminste eenmaal te excelle ren. Betwijfeld mag worden of hij in staat is de eerste plaats op de wereldranglijst, die hij vijf seizoenen met verve be kleedde, te heroveren, maar daar is het de wispelturige Ne- wyorker ook niet echt om be gonnen. „Ik wil nog eenmaal de beste zijn, nog eenmaal een Grand-Slamtoernooi winnen. Dat is het mooiste wat er be staat, een heerlijk gevoel om daar met die beker in je han den te staan en iedereen uit te kunnen lachen", zo brengt McEnroe aan de vooravond van „The Championships" op Wimbledon de hervonden am bities onder woorden. Stilletjes, maar daardoor zeker niet minder consciëntieus be reidde McEnroe, die de titel in het herenenkelspel in Londen driemaal wist te veroveren (voor de laatste maal in 1984 toen mede-finalist Jimmy Connors slechts vier games werden gegund), zich op de komende twee weken top-ten- nis voor. Het door hem eeuwig verafschuwde gravel van Ro land Garros liet McEnroe, on der het mom van een rugbles sure, links liggen. In werke lijkheid koos hij liever voor minder aansprekende gras- toernooien als in Beckenham, Edinburgh (tweemaal winst) en Hoylake (verlies in de der de ronde tegen landgenoot Jim Pugh). Winst of verlies deden er niet eens zozeer toe, McEn roe beschouwde de rustige toernooitjes veeleer als vere delde trainingspartijtjes. In de Schotse hoofdstad Edin burgh had hij voor de 19-jarige Rob Matheson een plezierige verrassing in petto door na af loop van hun officiële treffen om een aantal extra games te vragen. De harde service van Matheson kwam McEnroe pri ma van pas in zijn behoefte aan het oefenen van het slaan van returns. „Ik wist echt niet wat me overkwam, even later stonden we op een bijbaantje alweer tegenover elkaar. Of ik maar vooral zo hard mogelijk wilde serveren", aldus de ver bouwereerde Matheson, ken nelijk voor McEnroe een repli ca van bijvoorbeeld Boris Bec ker, achteraf. Het tekent zijn instelling, Wimbledon zal wel degelijk rekening moeten hou den met de als vijfde geplaat ste Amerikaan. Titelhouder Stefan Edberg, plots spraak zaam, zij het wat ongenuan ceerd soms, tipte McEnroe on langs nog als één van de~favo- Eenzaam Wie namelijk had durven ver moeden dat de dagen van McEnroe als wereldtopper wa ren geteld, kan zich wel eens lelijk hebben vergist. „Ik ge niet weer van het tennis. Een paar jaar geleden, ja, toen was ik het hele wereldje meer dan beu. Zowel lichamelijk als geestelijk was ik op, aan het eind van m'n Latijn. Het be staan van een tennisprof is heus niet allemaal rozegeur, maneschijn en dollars verdie nen. Het kan ook heel een zaam zijn. Altijd maar jagen, constant stress, ik werd ge leefd, had noort even tijd voor mezelf. Daar had ik toen voor al dringend behoefte aan", al dus McEnroe die het vader schap als een welkome aflei ding ervoer. Inmiddels bestaat het gezin McEnroe naast pa John en ma Tatum uit twee zoon(tje)s: Kevin-John (3 jaar) en Sean-Timothy (9 maanden). „Ik had het zelf nooit ver wacht, maar die twee knulle tjes zijn het belangrijkste in m'n leven geworden". Hoewel McEnroe zich, in zijn strandvilla in het immer zon nige Malibu, nu dan eindelijk ergens thuis kan voelen, bloei de ook de liefde voor de ten nissport weer snel op. De weg terug naar de absolute elite was geen gemakkelijke, maar de aparte klasse, het unieke talent verloochende zich niet. En toen hij besloot de zaken weer volledig serieus aan te pakken, meer trainingen, meer wedstrijden ook, steeg zijn ster alras met stip. Vol doende overtuigd van eigen kunnen was McEnroe weer in maart, toen hij in Dallas met Ivan Lendl afrekende. „Die overwinning was een heel belangrijke mijlpaal voor me. Ik wist heus wel dat ik nog een aardig balletje kon slaan, maar dat was het echte bewijs dat ik zocht. Ik moet nu alleen voorzichtiger zijn dan vroeger. Je merkt toch dat je wat ouder wordt. Vooral bij plotselinge weersveranderin gen, bij verschillen van tempe ratuur, krijg ik snel last van een stijve rug", aldus McEnroe die onlangs bij het invitatie- toernooi in Ede dan ook razendsnel van de baan rende toen zich enige regendruppels vertoonden. Nog voordat de umpire de partij tegen José- Luis Clerc overigens officieel had onderbroken. „Tennis is een mooi-weer-sport", lichtte McEnroe, met een pijnlijk ge zicht de rug betastend, zijn ei genzinnige besluit toe nadat hij zich vervolgens snel, letter lijk én figuurlijk, had laten af drogen. Waarderen Ondanks de soms vervelende stramheid in de spieren, het geen ook een teken van over belasting zou kunnen zijn, heeft John McEnroe de lol in het tennis en het nu eenmaal daaraan onlosmakelijk ver bonden nomaden-bestaan her vonden. „Als je zoveel downs, zoveel tegenslagen hebt mee gemaakt, leer je de ups, de fij ne momenten weer te waarde ren", lacht McEnroe die voor lopig dan ook nog niet aan stoppen wenst te denken. „Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand al op z'n vijfen twintigste opgebrand is", zegt hij, doelend op Björn Borg. „Ik ben geschrokken toen hij zo plotseling opstapte. Zal mij dus nooit gebeuren, ik vind het tennis nog veel te leuk". McEnroe verwoordde begin dit jaar volmondig de ook bij vele collega's bestaande kri tiek op de volle kalender. Het programma van Grand-Prix- toernooien is overladen. „Wij, de spelers, wij horen te bepa len wat er moet gebeuren. De druk kan niet twaalf maanden per jaar op de ketel staan, dat is volstrekt onmogelijk. De commercie heeft veel te veel macht. Wij moeten dan keurig gehoorzamen en komen opdra ven waar en wanneer men maar wil. Nee, zo werkt dat dus niet. Maar het is moeilijk pm iedereen ervan te door dringen dat het anders moet. En waarom, omdat de meesten alleen maar aan geld willen denken. De mindere goden kan ik dat niet eens kwalijk nemen, die zijn blij met elk prijsje, maar de grote jongens hebben toch geld genoeg, laten we toch eens goed nadenken en ophouden het tennis op deze manier te verzieken". Dwangbuis Zelf kan McEnroe daar trou wens ook nog steeds een aar dig houtje van. De nukkige Amerikaan zou zich, om voor alle zijns inziens storende in- FOTO: DIJKSTRA vloeden bespaard te blijven, maar het liefst in een ivoren toren opsluiten, al lijkt soms een dwangbuis een probater middel. Ook de komende veertien dagen zal McEnroe op het groene gras van Wimble don weer louter vrienden en vijanden maken. Een tussen weg is er bij het opgewonden standje, die nog immer met rackets smijt, net zo gemakke lijk scheidsrechters als publiek fors beledigt, niet. DICK KIERS Medemblik, werd er eind mei weer wat olie gegooid op het vuurtje der kritikasters. Bep Thijs was één dag voor de wedstrijden nog niet koud voorgesteld aan pers en zeilers of ze was al weer vertrokken. Hoewel ze nog niet officieel in dienst was, zag men dat als een gemiste kans ervaring op te doen. Hoewel die roddels al tot Bep Thijs waren doorge drongen barst ze alsnog bijna uit haar voegen, als ze wordt geconfronteerd met die „ach terklap". „Ik heb een eigen zaak!", roept ze verontwaar digd. „Ik kan niet zo maar vijf dagen weg. Zeker niet als net een week weet dat ik ben be noemd. Maar zover denken de mensen blijkbaar niet". Reëel Bep Thijs heeft verwacht aan varingen, zo reëel is ze. „Ik weet nu al dat de zeilers me zullen vergelijken met Henri. Dat ze zeggen: die Bep Thijs is er nooit tijdens de training, die zien we niet. Maar ia, dat hoort ook niet bij mijn functie. Ik moet de trainingen opzet ten, zodat ze kunnen worden gehouden zonder dat ik er ben. Maar die problemen ver wacht ik, net zoals ik ver wacht dat ik me als vrouw dubbel zal moeten bewijzen. Ik vind het trouwens heel verras send dat het Verbond, waarin nou niet bepaald de mensen met de meest vooruitstrevende ideeën zitten, heeft gekozen voor de enige vrouwelijke kandidaat. Als een vrouw iets goed doet is dat toeval, vindt men, ze zal zich altijd nog een keer extra moeten laten zien. Maar juist het oplossen van al die problemen is de nieuwe uitdaging, waar ik aan" toe ben". „Ik heb ruime ervaring in de topsport. Ik begrijp de menta liteit, weet hoe mensen kun nen reageren. Dus ik snap ook wel dat mijn afwezigheid tij dens de Spa Regatta aanlei ding is voor allerlei verhalen. Want toen ik zelf wedstrijden zeilde vond ik mezelf ook het middelpunt van de wereld". Myrry naar Lokeren De Belgische eersteklasser Lo keren heeft de Finse interna tional Marko Myyry overgeno men van SV Meppen, uitko mend in de tweede Bundesli- ga. Lokeren betaalt voor de transfer van de 1,61 meter kleine middenvelder ruim 550.000 gulden aan diens oude vereniging Haka Valkeakoski die Myyry had uitgeleend. Meppen kon dat bedrag niet opbrengen. Arconada stopt Doelman Luis Arconada en middenvelder Jesus Zamora hebben besloten hun loopbaan te beëindigen. Arconada (35) kwam 68 keer uit voor het Spaanse elftal. Met Zamora (34) was Arconada nog over van het team van Real Socie- dad dat in 1981 en 1982 de landstitel behaalde. De inter nationale loopbaan van de doelman duurde van 1977 tot 1985. Mihailovic mag eerder naar buitenland De voetbalbond van Joegosla vië heeft toestemming gege ven voor de transfer van in ternational Radomir Mihailo- voetbalvandalisme. Of liever gezegd: van' de vraag hoe het kwaad te keren. Nog voor het eind van het seizoen zijn 120 supporters bij vechtpartijen gewond geraakt. Twee weken geleden viel een dode, afgelo pen weekeinde raakte eep 14- jarige jongen zwaar gewond. Diens moeder, Maria Dall'Olio, verwoordde de gevoelens. Met hortende stem sprak ze voor miljoenen televisiekijkers: ,,Deze ontwikkeling moet stop pen. Voetbal is geen amuse ment meer, het wordt kwaad aardig". Satig nieuwe trainer Bochum Reinhard Saftig wordt trainer van Bundesliga-club VfL Bo- Luis Arconada neemt afscheid vaij het voetbal en zijn vele fans. KAMPERLAND „Ach, alles wordt saai op een ge geven moment", zegt Bep Thijs, terwijl ze, haar hoofd met twee handen ondersteunend, uitkijkt over het Veerse Meer. De meervoudig wereld-, Eu ropees en Nederlands surfkampioene runt vanaf 1977 aan de Zeeuwse plas een surfschool. Op 1 juli verruilt ze Kamperland, althans wat werkplek be treft, voor een deel van Nederland „dat meer uit dagingen te bieden heeft". Vandaag over een week treedt Bep Thijs als kern ploegcoördinator in dienst bij het Koninklijk Neder lands Watersport Ver bond. Of all places. Het eerste zeile- venement waar Bep Thijs (36) officieel als vertegenwoordiger van het KNWV zal optreden wordt gehouden op het Veerse Meer. De kilometervreters on der de plankzeilers bestrijden elkaar komend weekeinde tij dens de honderd kilometer lange Ronde van het Veerse Meer. Voor de deur van de „Thijs-Akademie voor plank- zeilen", op het water waar Bep en haar broers Wim en Derk, de windsurfpion.iers van Ne derland, dag in dag uit op de zeilplank stonden. „We kwamen eigenlijk heel toevallig in aanraking met de surfsport", vertelt de in Breda geboren Bep Thijs. „Mijn ou ders hadden aan het Veerse Meer een woonboot en op een dag zagen we op een ondiep stuk een man op het water staan. Het ene moment had hij een zeil in zijn handen, het an dere moment leek hij met zeil en al helemaal verdwenen. Heel raadselachtig. Later lazen we een artikel over windsur fen en toen begrepen we, dat die man daarmee bezig was geweest". Zuster en broers Thijs schre- activiteiten op weg naar de Spelen van 1992 in Barcelona leiden". De kernploegcoördi nator, een functie die mede werd uitgedacht door Van der Aat, wordt de centrale figuur boven de negen olympische klassen, die elk een eigen trai ner hebben. Of eigenlijk: zou den móeten hebben, want het aantal klassetrainers is voor alsnog onvoldoende. Ook een kwestie van geld; de trainers kan slechts een onkostenver goeding worden geboden. „Maar juist die vrijwilligers zijn enthousiast", zegt Bep Thijs, fris van de lever. „Die willen graag. Maar er wordt wel van mij verwacht dat ik zorg voor een nieuwe aanwas van trainers, die je natuurlijk inderdaad makkelijker strikt als je een dienstverband kunt aanbieden. Maar zo lang er geen sponsor is, kan dat niet. Door aan elke klasse een eigen trainer toe te wijzen wil het Verbond de zeiltop verbreden, jongere zeilers een kans geven. En ook naar dat jong talent moet ik op zoek". Unaniem Hoewel de selectiecommissie van het KNWV unaniem voor Bep Thijs koos en niet voor broer Wim die ook tot de solli citanten behoorde staat het leger zeilers niet bij voorbaat te juichen bij haar komst. Te onbekend en een te beperkte achtergrond is een gedeelde mening. „Ik ben er voor de hele organisatorische romp slomp", weerlegt Bep Thijs de kritiek. „Ik zorg dat de trai ningen kunnen worden gehou den en dat het materiaal er is. Ik hoef niet alle technische wissewasjes van elke klasse te kennen. Maar als er een zwaardje wordt gestolen ga ik dat aan geven bij de politie, dat soort dingen moeten zei lers niet aan hun hoofd heb ben. Dat regel ik. En of ik dat nou doe voor een surfer of voor een zeiler dat maakt niet uit". Tijdens de laatste Spa Regatta, het jaarlijkse internationale evenement voor alle olympi sche klassen voor de kust van vic naar Bayern München. Ge woonlijk mogen spelers uit Joegoslavië pas naar het bui tenland vertrekken als ze 27 jaar zijn. Mihailovic is 24. De Westduitse kampioen moet ruim anderhalf miljoen gulden betalen voor de Joegoslaaf, die binnenkort voor drie jaar te kent. Italië in ban van voetbalvandalisme Italië raakt in de ban van het ven zich op de jaarlijkse HIS- WA in voor eeri proefles. „Windkracht zeven was het toen", herinnert Bep Thijs zich. „Ook de mensen van het demonstratieteam kwamen niet toe aan zeilen, laat staan wij, maar we vonden het zo prachtig dat we meteen met z'n drieën één plank kochten. We zeilden om de beurt, met een wekker op de kant". Draaiwinden Het Veerse Meer was met zijn draaiwinden en smalle have ningangen een zeer goed oe fenwater. Spelenderwijs raak ten Bep, Wim en Derk tech nisch zo goed onderlegd dat ze bij de eerste wedstrijden met een voorin zaten. Ook interna tionaal behoorde het drietal" snel tot de top, al was het eer ste wereldkampioenschap in 1974 voor Derk een misluk king. Hij startte op het Cana dese Ontariomeer buiten de startlijn om en werd gedis kwalificeerd. Het was de eer ste keer dat de familie Thijs werd geconfronteerd met een wedstrijdreglement. Wim Thijs raakte zo geboeid door de re gelgeving dat hij zich daarin specialiseerde, wat ten koste ging van zijn carrière als sur fer. Hij is nu als gerenom meerd wedstrijdleider verbon den aan de World Cupwed strijden van het profcircuit. De indrukwekkende prijzen- kast in de receptie van de surfschool, die Bep met haar broers begon maar sinds 1981 zelf leidt, is voornamelijk ge vuld door Bep en Derk. In de periode van1974 tot 1980 be haalde Bep vier wereld-, ze ven Europese en acht nationa le titels. Mede door een voet blessure stopte Bep Thijs in 1980 met de wedstrijdsport en. kon ze alle aandacht richten op de surfschool. Die aanvan kelijk was gehuisvest in een legertent, later in een bouw keet en inmiddels in een mo dern optrekje aan het meer. Ook hield Bep Thijs, die on- Leuk en aardig „En die surfschool is allemaal leuk en aardig, maar ik ben daarmee nu op een eindpunt", geeft ze als reden voor haar sollicitatie op de nieuwe func tie binnen het KNVW. „Er zit geen groei meer in, geen uit daging ook. Het loopt allemaal wel. Bovendien ben je finan cieel afhankelijk van een paar weken mooi weer. Ik heb ge solliciteerd omdat ik ervaring had in het begeleiden van wedstrijdteams, het organise ren van evenementen. Ik ken beide kanten; die van de zeiler die altijd kankert op van alles en nog wat, en die van de or ganisatie. Bovendien wilde ik Coördinator van de zeilkernploeg Bep Thijs: „Ik weet nu al dat ze zullen zeggen: die Bep Thijs is er nooit tijdens de training, die zien we niet". FOTO: WIM RIEMENS ook graag nog eens de Olympi sche Spelen meemaken, want in 1984 werd de surfplank een olympische klasse, maar toen was ik al gestopt". De functie van kernploegcoör dinator is nieuw binnen het Watersportverbond. Waar bondscoach Henri van der Aat alle mogelijke petten droeg, daar zal Bep Thijs slechts die met het opschrift „coördina tor" dragen. Na de Spelen van '88 verliet Van der Aat het Verbond na een vijfjarige ver bintenis en vertrok naar de in ternationale zeilfederatie, de IYRU. Volgens hemzelf in verband met positieverbete ring, volgens anderen wegens het uitblijven van resultaten, maar zeker ook zal Van der Aat in zijn achterhoofd hebben tehad dat sponsor SPA na eoul de geldkraan zou dicht draaien. En met een krappe fi nanciële armslag is het lastig werken. Bep Thijs zal „de verschillende danks haar voltooide opleiding aan de sportakademie weinig zag in een baan als „gymjuf", zich bezig met het begeleiden van surfers en het organiseren van wedstrijden, onder meer voor een plankenfabrikant in Thailand. feche n valsl loedens ten get ledden; regelt, flkens lantooi dat p door Frank Werkmfi hun I de fi: jiitgesc pet wi: twart i p witf De enige titel die tot voiD"|Z""[ aansprak in ons vaderlP profvoetbal was de land Je kon er Europa mee i dat leverde de nodige revenuen en prestige op lager niveau was een k kampioenschap uiteraai^LJL altijd een begeerd iets. 1 leverde promotie op en positie in een hogere af{ Graeme Rutjes is de voel die dit jaar twee titels /(FDD wacht sleepte. Eerst ver^ster hij met KV Mechelen h\ zjch Belgische landskampioei -r en een paar weken later hij in Rotterdam zijn bi) van econoom in ontvangst n\g V< Rutjes, een paar maand^geke geleden ook al tot de htyaar oranje-orde geroepen, »jncjs jaar niet de enige. Keje r p Molenaar ging hem voorp een afgeronde studie refhap zodat de voetbalwereld |enh€ luttele spanne tijds tweejan titelhouders rijker vverdjyjsj0 Mr. Keje en drs. Graemj hebben aangetoond dat i modale profvoetballer ii, ëAlP is optimaal gebruik te n van zijn zeeën van vrije*- hijz Het verschaft hem een ij> die maatschappelijke start, <jhet uitstijgt boven het peil J^an doorsnee sigarenzaak. r "ijze Ooit gold een winkel i'nPêf rookartikelen als het su$ °e voor een profvoetballer}1^*- Klaassens, Frits Flinke\ft*e* 1 Jan Jongbloed, Harry V>m Sjaak Swart waanden ziur8"s gesetteld temidden van ?m\ nicotinewaren, die door^a_hg door de eega aan de mail yar gebracht. Later kwam gelast waarin de oud-prof het lan voor elkaar had als hij winkel in sportartikelen,a* di Hans Dorjee, Fred Andr Mansveld en Ton Pronk enige tijd in deze busin^^B maar deden die om uiteenlopende redenen van de hand. Coen Mod Faas Wilkes deden het i anders. Deze gelauwerdl internationals openden i kledingzaak. De nieuwste mode lijkt l een academische opleidi] Mr. Keje en drs. Graen. niet de eersten, die ons vaderlandse voetbal ven met een titel. Onder ma Martin Snoeck, Ger RejjJ Johan Plageman, Theo ihet Seggelen gingen het duty#at Maar het peil van een vroegere bondscoach hal. - deze oud-spelers van Xéal DHC, Feyenoord, SC c Enschede en Telstar niiiach Dat was weggelegd voo^ehl Frantisek Fadrhonc, die jarenlang de doctorstitel- zich meetorste. Ik ben f vergeten of hij die langs 5*® academische weg verdiepf C hem als eretitel mocht d pr< Een feit was dat Fadrhol^e. meester was in het kem koeterwaals; als die ma/L betoog afstak, werkten i uitlatingen vooral op de^ z lachspieren. 10-9. Eredoctoraten worden il Nederlandse voetbal nmfica verstrekt. In Duitsland jloëi daar scheutiger mee. Heijd Weisweiler en Sepp Hehnda mochten na hun carr/énlijvt alleen op de lauweren rp ei maar tevens een doctor^nd voeren. In het oostblok i in een bekend fenomeen: eal d graad in de een of anderme sportopleiding of een erj tev vanwege bewezen dienste Nederland moet volstaafnob mr. Keje en drs. Graemi zijn uitzonderingen in h nationale profvoetbal, tegenwoordig ook nog v in eens een verdwaalde ad..,., titel is te signaleren. Joi Boudewijn de Geer was één in de branche, ivaafj vroeger wel de nodige lieden rondliepen. De enige die zich nu laM bedienen van een quasiE aanspreekvorm is GeorM Kessler, nota bene zoonw een Limburgse mijn werf Engeland betuigt men m voetballers meer respecÊ Stanley Matthews, Matt I Alf Ramsey mochten ziu formeel laten aanduiden Sir. Zo doet men dat dal In ons land is hooguit el lintje te verdienen voon iemand, die het in de I (voetbal)sport ver heeftm geschopt. Zie daar de miskenning door de ovt van dit maatschappelijkS onderdeel. De waarderM voor topsportprestaties pover. Daarom kun je maar beter doen als Kei Molenaar en Graeme Ri Op eigen kracht een dta|g behalen. Molenaar heefi" inmiddels al een baan ej Rutjes hoeft zich daar 45 gek veel zorgen over tef maken. Nog even een p wedstrijden in het Ned& elftal, wellicht het WK meemaken en zijn kostjt gekocht. Met een titel, q niet behoeft te prolongé teljK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 10