Onverwacht besluit roept
verwarring en verdriet op
Doordenken naar het verleden
31
I
CcidóeGou/td
China
kerk
wereld
Lopen voor evangelisatie
in Den Haag en Leiden
Apollo en Christus
Nederland immigratiela
GEESTELIIK LEVEN/OPINIE
CcidócSomotit
ZATERDAG 17 IUNI 1989 IJ
Pitirim weet niets van bestaan Oekrainse Katholieken
MOSKOU Metropoliet
Pitirim, bij de Russisch-Or-
thodoxe Kerk verantwoor
delijk voor de voorlichting,
ontkent dat in de Oekraïne
aanhangers van de (verbo
den) Oekrains-Katholieke
Kerk wonen. De leden van
deze kerk, die trouw is aan
Rome, leven volgens hem
allemaal in het buitenland.
De Oekrains-Katholieke
Kerk werd in 1946 door Sta
lin verboden. De kerk moest
zich aansluiten bij de Rus-
sisch-Orthodoxe Kerk, die
kort na de revolutie van.
1917 voor het communis
tisch bewind boog. Naar
schatting telt de Oekrainse
kerk, die in 1946 onder
gronds ging, vijf miljoen ge
lovigen.
Sinds vier weken zijn tien
Oekrainse Katholieken in
hongerstaking in het cen
trum van Moskou. Zij eisen
dat de kerk wordt gerehabi
liteerd, zoals ook met andere
slachtoffers van Stalins ter
reur is geschied. Volgens
een bericht in het weekblad
'Moscow News', de eerste
melding van de hongersta
king in de Sovjetpers, zijn er
de laatste tijd 35.000 handte
keningen verzameld voor
een petitie waarin de leiding
van de Sovjetunie wordt ge-
*2 ke
Beheerste
hartstochten zijn
deugden.
Blaise Pascal
door Marinus van der Berg
In deze weken is China ineens
veel dichterbij gekomen voor
mij. Met intense aandacht heb
ik gekeken naar de beelden
van het Plein van de Hemelse
Vrede. Iemand die juist terug
keerde van een reis bevestig
de het: een sfeer van onge
dwongen samen-zijn, ee.n
sfeer van vriendschap en har
telijkheid. Mensen die er de
ketens van de oude banden
van zich af hadden gegooid.
Hun zielen waren vrijgekomen
en dat was te zien aan hun ge
zichten. Vroeger was China
voor mij vooral verweg, on
doordringbaar, maar nu ben
ik scherper gaan zien dat Chi
na dichtbij is. China is in me
zelf. China is in al die mensen
die betrokken willen zijn bij de
opbouw van de toekomst.
Mensen die van binnenuit be
seffen dat de Hemelse Vrede
niet voor een kleine elite is
bedoeld maar voor alle men
sen. Dit besef is niet alleen
een Chinese aangelegenheid,
niet alleen een binnenlandse
aangelegenheid, maar ze is
van alle landen. Wie de ogen
opent, ziet op vele plaatsen in
de wereld massaal dezelfde
bewegingen. Ik zie het gebeu
ren in de Sovjetunie, onder de
Palestijnen, in Zuidafrika,
maar ook in bewegingen in de
kerken. De bewegingen van
de weg. De mensen die zich
hun eigen verantwoordelijk
heid niet laten afnemen. Men
sen die dichterbij hun eigen
ervaringen durven te leven. In
hen groeit het besef dat aan
het starre en oude niet meer
geloofd hoeft te worden en
mag worden omdat ze ten
koste gaat van de mens. In
onze dagen die soms gety
peerd worden als dagen van
Godsverduistering is er even
vele reden om te zeggen dat
God dichterbij is gekomen.
Niet die God die je bang
maakt, bij wie je je alsmaar
schuldig moet voelen, niet de
God die dwingt en gluurt en
de mens verlaagt tot een zon
dig wezen van wie weinig
goeds is te verwachten. Die
God leeft in de nadagen van
Zijn Bestaan, want de mach
ten die die God in het zadel
hielden en belang hadden bij
zo'n God zijn op hun retour.
De God in wiens naam oorlo
gen gevoerd konden worden,
wapens gezegend, mensen
gefolterd en doodgeslagen
werden, die God wordt ont
maskerd als het gruwelijke
produkt van menselijk zelfbe
lang. Er groeit een nieuw ver
moeden dat God in het won
der van elke mens aanwezig
is. Niet een God die uitsluit,
maar die opneemt en verheft.
Ik zie dat in de beweging van
mensen die verstaan dat wij
elkaar gegeven zijn om elkaar
te hoeden, om elkaar te on
dersteunen en niet om elkaar
te bevoogden en de wet voor
te schrijven. In onze dagen
gebeurt er wat de oude pro
feet reeds zei: „Het oude is
voorbij, het nieuwe is er, zie je
het nog niet.?"
Steeds meer mensen zoeken
een nieuwe weg. Niet de weg
van het oppervlakkige geluk,
maar ze zoeken een weg die
diepere inhoud en zin aan hun
leven geeft. Deze nieuwe weg
wordt niet gevonden zonder
lijden, zonder pijn, zonder in
nerlijke eenzaamheid en ver
driet. Het afscheid verloopt
niet zonder moeite. De weg
moet worden gebaand. En de
machten zijn nog machtig. Ze
hebben nog hun kanonnen en
richten nog bloedbaden aan.
Ze beschikken nog over hun
pionnen. Het bloed dat ge
vloeid heeft over het plein van
de Hemelse Vrede heeft ons
diep geraakt. Maar uit het
bloed zullen de nieuwe bloe
men van vrede en gerechtig
heid opbloeien. Machten kun
nen wel het lichaam van de
mens doden maar niet hun
ziel. Niet de zielen die hunke
ren naar die nieuwe dag waar
op alle mensen op het plein
van de Hemelse Vrede zullen
kunnen zijn zonder angst en
bedreiging.
De nieuwe menselijkheid zal
het winnen en zo zal de droom
van God werkelijkheid wor
den. Iedere ontering van de
mens, herinnert ons aan de
weg die wijst naar nieuwe eer
bied. Het kwaad zal overwon
nen worden. Een nieuw lied
begint door de wereld te klin
ken. Luister en je hoort het.
DOORN Het besluit
van de hervormde synode
waarin iedere vorm van
tucht vanwege homosek-
sualteit wordt afgewezen,
was niet verwacht. Tij
dens de besprekingen gis
teren leek de stroming
die opteerde voor een
voortgaand gesprek in de
breedte van de kerk de
overhand te krijgen.
De hervormde synode heeft
de kwestie van de homosek
sualiteit al een aantal jaren op
de agenda. In 1984 had de sy
node een rapport over de
kwestie behandeld en de her
inneringen daaraan maakten
het moderamen aarzelend om
er weer over te beginnen,
waardoor een duidelijk her
vormd standpunt uitbleef.
Twee jaar geleden ontstond
commotie toen de Scotch
Church in Rotterdam (deel
uitmakend van de Hervormde
Kerk) twee homoseksuele
mannen van het avondmaal
weerde. De landelijke tucht-
commissie van de Hervormde
Kerk bepaalde toen dat de
kerkeraad het recht had de
vrienden te weren van het
avondmaal. Dat feit was aan
leiding voor het instellen van
een commissie. Deze was sa
mengesteld uit vertegenwoor
digers van alle stromingen in
de Hervormde Kerk. Na veel
soms moeizame gesprekken
kwam de commissie tot een
compromis: De synode zou de
hervormde gemeenten vragen
uiterst terughoudend te zijn
met tuchtmaatregelen jegens
homoseksuelen. Kerkeraden
die „in gemoede" geen gehoor
aan deze oproep kunnen ge
ven, zouden in ieder geval zo
moeten handelen dat homo
seksuelen zich „veilig weten".
Tegelijkertijd voorzag het
compromis er in dat de ker
keraad de „bewijslast" zou
moeten leveren voor de afwij
zing van homoseksuelen aan
het avondmaal en als ambts
dragers. Het moderamen nam
de voorstellen over: „het
meest haalbare om in de
breedte van de kerk in ge
sprek te blijven" aldus ds.
Wallet. Tien synodeleden
dienden tijdens de discussie
gezamenlijk een voorstel in
waarin iedere vorm van tucht
vanwege homoseksualiteit
wordt afgewezen en tegen ad
vies van het moderamen in
nam de synode in meerder
heid dat voorstel over.
Verwarring
De emoties, verwarring en
woede na het besluit waren
groot. De Bonder dr. J. Hoek,
lid van de commissie van
voorbereiding, verklaarde
meteen zich terug te trekken
uit de commissie en ds. P. van
der Kraan, een Bonder uit
Bleskensgraaf, zei geëmotio
neerd: „Het is vreselijk wat
hier gebeurd is en ik vraag
mij af hoe lang ik nog her
vormd kan zijn".
Dr. Hoek verklaarde desge
vraagd dat kerkeraden in
Bondsgemeenten door dit be
sluiten in grote moeilijkheden
komen. Hun visie op de bijbel
en de consequenties daaruit
(afwijzing homoseksualteit)
wordt door het synodale be
sluit feitelijk niet meer getole
reerd. „Hoe kunnen wij dan
nog in geweten ons ambt uit
oefenen?", aldus dr. Hoek.
Een andere Bondspredikant
schaamde zich niet voor zijn
tranen over het besluit.
Het moderamen bleek aange
slagen door het besluit. Syno-
depraes Wallet zei zich nog
niet helemaal te kunnen rea
liseren welke gevolgen het
besluit op langere termijn zal
hebben; wel houdt hij er reke
ning mee dat het klimaat voor
gesprekken over homoseksu
alteit in de kerk voorlopig be
dorven is. Hij betreurde dat
des te meer omdat de bespre
kingen in de synode in be
sloten zitting zo openhartig
waren en op een hoog niveau.
Het moderamen had zich een
besluit voorgesteld waarin
een route wordt uitgezet voor
voortzetting van de gesprek
ken en waarin een zekere
„bescherming" van homosek
suelen wordt gevraagd van de
plaatselijke kerken. Door het
besluit wordt die route afge
sneden en is het einddoel al
bereikt: Iedere belemmering
voor mensen vanwege homo
seksualiteit in het functione
ren als lid van de Hervormde
Kerk is voorbij.
Ds. F. Brommet, voorzitter
van de commissie, herinnerde
eraan hoe de hervormde plu
riformiteit de homoseksuelen
altijd een zekere ruimte heeft
opgeleverd bij gebrek aan een
duidelijk standpunt. Al in de'
jaren vijftig woonde er een
hervormde predikant met zijn
vriend in de pastorie, aldus
ds. Brommet.
Hij wees er nog op hoe het
tien jaar oude besluit van de
gereformeerde synode over de
homoseksuelen („er zijn geen
bijbelse argumenten om ho
moseksuelen van het avond
maal te weren") in de prak
tijk niet veel openheid heeft
bewerkt. Het aantal homosek
suele studenten dat predikant
kan worden in een Gerefor
meerde Kerk is uiterst klein.
Waarmee hij wilde zeggen dat
een besluit en zeker zo'n
„nipt besluit" nog niets
zegt over de effecten in de
praktijk. En in dit geval
vreest hij eerder een achter
uitgang dan een vooruitgang.
LÜTSEN KOOISTRA
DEN HAAG/LEIDEN
Ongeveer twintig jonge
ren zijn vanochtend ge
wapend met een bran
dende toorts uit Leiden
hollend vertrokken naar
Amsterdam. Ze gingen op
weg naar de afsluiting
plaats van „Torch Run"
een inititatief waarbij jon
geren in diverse landen
met een brandende toorts
rennen om aandacht te
vragen voor de evangeli
satie.
Gisteravond kwamen de lo
pers, die elkaar vanuit busjes
afwisselden, uit het Zeeuwse
Haamstede in Den Haag aan.
In Loosduinen voegden zich
ongeveer honderdvijftig jon
geren bij hen, waarna de stoet
door het centrum van Den
Haag trok. Gisteravond vond
een bijeenkomst plaats in de
Cypreskerk in Den Haag,
daarna liepen de jongeren
naar Leiden waar ze hebben
overnacht.
De toorts is het symbool van
het geloof dat ouderen aan
jongeren moeten overgedra
gen opdat die worden toege
rust voor de evangelisatie.
Het iniatiatief wordt ook in
andere landen uitgevoerd. De
brandende toortsen moeten
uiteindelijk in Manilla aanko
men waar in juli een grote
evangelische zendingsbijeen
komst wordt gehouden. De
actie is op paaszondag 1988
gestart in Jeruzalem.
Triptiek
op veiling
Op een veiling van Christies Amsterdam komt binnenkort een zestiende
eeuwse triptiek onder de hamer. Het werk waarop de heilige familie voor
komt, komt uit het bezit van de Duitse graaf Hoensbroech en brengt ver
moedelijk zo'n 140.000 gulden op.
FOTO: ANP
Secularisatie is een van de
meest besproken thema's in
de kerken, maar dit verval
van de invloed van kerk en
christendom roept ook ver
ontrusting op in kringen waar
men dat op het eerste gezicht
niet zou verwachten. Bij de
culturele smaakmakers bij
voorbeeld die clericale ont
voogding lange tijd in hun
vaandel geschreven hebben.
Nu die invloed op onderwijs
en cultuur zo sterk is terugge
lopen, worden ook de gaten
zichtbaar die in ons culturele
besef zijn geslagen. De Am
sterdamse neerlandicus E.
Grootes vertelde deze maand
op een lezing in Paradiso dat
hij een student was tegenge
komen die bij hem de ontdek
king deed dat „die Jezus en
„die Christus" dezelfde per
soon waren. Grootes, kenner
van de oudere Nederlandse
letterkunde, vroeg zich af hoe
deze literatuur nog is bij te
brengen aan een generatie
waarin degenen die op een
degelijke jezuïetenschool heb
ben gezeten of een bijbelvaste
calvinistische opvoeding heb
ben genoten, een steeds klei
nere groep aan het worden is.
Dreigen we niet een volk zon
der geheugen te worden en
kunnen we onszelf nog wel
zijn, als we ons christelijk (en
klassiek) verleden niet meer
verstaan, zo vroeg Grootes
zich af, want in het leven van
onze voorouders speelden die
christelijke en klassieke in
vloeden nu eenmaal een zeer
grote rol.
Armoede
Die zorgen bestaan niet alleen
hier in Europa. In dezelfde le
zing wees Grootes op de pu
blicatie onlangs van een pam
flet in Amerika van E. H.
Hirsch, Cultural Literacy:
what every American needs
to know (Culturele kennis:
wat iedere Amerikaan moet
weten) waarin gewezen wordt
op de grote culturele armoede
van het gemiddelde Ameri
kaanse schoolkind. Hirsch
stelde een lijst op van vijfdui
zend namen uit bijbel, klassie
ke mythologie en het Ameri-
StMlUA miNKKÏiXmR -lNL M tiPNM*
kaans verleden die elke Ame
rikaan zou -moeten kennen.
Iedereen moet weten over
wie we het hebben als het
gaat om Kain en Abel, David
en Goliath, Sodom en Gomor-
ra, of - als het de klassieke
oudheid betreft, Achilles en
Apollo. En tenslotte verwaar
loosde hij typisch Amerikaan
se namen als Humpty Dump-
ty en Peter Pan niet.
Om in die steeds grotere lacu
ne te voorzien bepleit Grootes
goed onderwijs in deze hoofd
stromingen van ons culturele
erfgoed en verder moeten we
volgens hem niet bang zijn
om daarin wat conservatief te
zijn: het is een noodzakelijk
tegenwicht tegen allerlei mo
dieuze bewegingen die naar
zijn mening steeds vaker in
de plaats komen van een sa
menhangend inzicht in het
verleden. Toch blijft de vraag
wat de kennis van deze perso
nen en situaties waard is als
ze niet deel uitmaken van een
belevingswereld waarin ze
pas echt betekenis krijgen.
Dat lijkt hoe men het ook
wendt of keert voor een
steeds kleinere groep (gelovi
gen) op te gaan, maar alleen
op die manier kunnen ze
waarschijnlijk pas echt over
leven.
Verschuiving
De verminderde kennis van
bijbelse en religieuze voorstel
lingen is overigens niet louter
en alleen aan een verschijnsel
als de secularisatie te wijten.
Ook de kerken en hun ge
loofsonderricht zijn sterk ver
anderd, interpretaties zijn
verschoven, er zijn hele nieu
we theologieën ontstaan, in de
RK kerk als gevolg van het
aggiornamento, terwijl in een
aantal protestantse kerken
soortgelijke ontwikkelingen al
veel eerder in gang werden
gezet. Zij putten op zeer selec
tieve wijze uit bijbel en eigen
traditie en wel in een mate
dat sommigen zich afvragen
of het christelijke erfgoed bij
de kerken wel in goede han
den is.
De breuk met het verleden is
dus om verschillende redenen
zeer groot. In de catholica is
de continuïteit met het verle
den tot aan Vaticanum II mis
schien wel het langst in stand
gebleven, maar in het beeld
van de Nederlandse cultuur is
zij sinds de zestiende eeuw als
gevolg van de Reformatie
naar de marge gedrongen
Renaissance en Reformatie
zijn een nieuw kruispunt ge
worden, die de voorstellingen
van de katholieke Middeleeu
wen voor een deel aan het
zicht ontneemt. De Renaissan
ce omdat de schrijvers uit de
Oudheid worden herontdekt,
de Reformatie omdat gebro
ken wordt met de katholieke
theologie en de bijbel een cen
trale plaats krijgt in de ge
loofsbeleving. En tussen klas
sieke en christelijke denk
beelden ontstaat vanaf die tijd
een nieuwe verstrengeling die
dan door een kleine elite van
generatie tot generatie wordt
doorgegeven en mede het on
derwijs tot heel lang in onze
eeuw op de middelbare school
bepaalde.
Adaptatie
Een poging om christelijke en
klassieke denkbeelden zoals
die in de literatuur van de
Renaissance werden uitgedra
gen op een systematische wij
ze te ordenen is in Engeland
gedaan door Isabel Rivers.
Tien jaar geleden verscheen
van haar Classical and Chris
tian Ideas in English Renais
sance Poetry. Simpha Brink-
kemper en Ine Soepnel heb
ben van dit boek een uiterst
geslaagde adaptatie gemaakt
onder de titel Apollo en
Christus om de Nederlandse
renaissanceliteratuur van de
zestiende en zeventiende
eeuw toe te lichten. Beiden
moeten wel in hoge mate
schatplichtig zijn aan het
werk van Rivers, waaraan
een enorme eruditie ten
grondslag ligt. Kennis van de
klassieke oudheid en het
christendom, maar die erudi
tie is op uiterst afgewogen en
begrijpelijke wijze gehan
teerd.
Wie niet in de literatuur van
die tijd geïnteresseerd zou
zijn, krijgt toch een zeer hel
der beeld van zulke redelijk
gecompliceerde maar essen
tiële onderwerpen als de in
vloed van Plato, (die pas in de
Renaissance met het opnieuw
aanleren van het Grieks in de
belangstelling terugkeert), en
zijn verbindingen met de
christelijke theologie, de leer
van Luther en Calvijn en de
katholieke contra-reformatie,
het stoicisme en zijn christelij
ke vertaling bij iemand als
Lipsius, de rol van de klassie
ke mythologie.
Steeds zijn de aangetroffen
teksten uit de zestiende een
zeventiende eeuw aanleiding
geweest voor de uiterst com
pacte inleidende verklarin
gen. Dat literatuur in zijn
context bestudeerd dient te
worden blijft vaak een vrome
wens, maar hier wordt zij nu
eens op voortreffelijke wijze
gerealiseerd.
Voor wie dit erfgoed geen le
vensweg is geweest, is de ken
nismaking ongetwijfeld min
der intensief, maar wel bre
der. Dat is het voordeel van
een externe wijze van zien,
waarin zo veel verschillende
perspectieven naast elkaar ge
zet kunnen worden. Beter
dan de tijdgenoten waar
schijnlijk krijgen we inzicht
in wat hen bewoog.
PAUL VAN VELTHOVEN
Apollo en Christus. Klassieke en
christelijke denkbeelden in de re-
naissance-literatuur, door Simpha
Brinkkemper en Ine Soepnel met
medewerking van E.K. Grootes.
Uitgave Walburg Pers. Prijs 32,-.
ROND de 8OO.OOO burgers van ons land zijn van IP1
se afkomst en het aantal immigranten groeit jaarlL
a 50.000. Nederland is een immigratieland en dat 2
ven. Pogingen om de instroom van buitenlanden0
beperken zullen weinig effect sorteren. Willen in
conflict komen met de beginselen van het int#
recht en belangrijker nog van de menselijf
zullen onze landsgrenzen hun relatief open karakj
behouden. In de jaren zestig kwamen op verzoj
Nederlandse bedrijfsleven de gastarbeiders,
zeventig kozen veel rijksgenoten uit Suriname en
len voor het Nederlanderschap en de afgelopen tie|8
ben vluchtelingen uit alle delen van de wereld hief"
heenkomen gezocht. Ons land begint de kenmerke
nen van een multiraciale en multiculturele saiL
Daar zitten positieve en negatieve kanten aan.
Positief is dat uit een vermenging van culj
moois kan voortkomen, dat geheel past in de tradij
lerantie en openheid waarop Nederlanders zich, 1®
ten onrechte, beroemen. Negatief is dat het daarvi
kelijke integratieproces zo moeizaam verloopt, dat
schappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (W
week liet weten te vrezen voor het ontstaan van ei
subproletariaat". Als dat gebeurt wordt de aanwezij
culturele minderheden niet een verrijking van o|
schappij, maar een potentiële bedreiging.
In de achter ons liggende jaren is het niet gelukt"
waarden te scheppen voor een soepele integratie vj
landers in onze samenleving. De werkloosheidscj"-1
men hiervan het duidelijkst bewijs. Nederlanden
heemse komaf van de eerste, tweede en soms,"
generatie hebben een relatief zeer groot aanc$"
harde kern van de langdurige werkloosheid. Bijijn
procent van de in ons land levende Turken en Ma
heeft geen vaste baan. Tegen die achtergrond is ht
lijks verwonderlijk dat korte tijd geleden berichte#
over Marokkaanse jeugdbendes, die met name de"
onveilig maken. Al even alarmerend is de constaj
een kwart van de in Nederland verblijvende Surii
Antillianen werkloos is.
De WRR doet een reeks aanbevelingen voor het t<?re
minderhedenbeleid van de overheid. Enerzijds maec
buitenlanders worden verwacht en desnoods geëir*
alle mogelijke moeite zullen doen zich aan te passtn
Nederlandse verhoudingen. Het is waarachtig niet tLj
vraagd dat zij zich in de taal van hun nieuwe vaderfeli
nen uitdrukken. En als sommige etnische minderh|—
ter in hun authentieke culturele wijn moeten doen,i
dat offer van hen worden verlangd. Anderzijds stell^
tegenover bepaalde plichten bepaalde rechten: ovl^
bedrijfsleven moeten ernst maken met de toezeggi)
minimaal een vast percentage allochtonen in dien
nemen. 71
VvD-lijsttrekker Joris Voorhoeve vroeg zich dezef
dens een spreekbeurt af, of het geen tijd wordt de I
gelden bij het toelaten van vreemdelingen wat strf
te passen. Naar zijn oordeel passen we die richtlijnrj
te gemakzuchtig toe. Zouden de regels wat strakkeCt
gehanteerd en de immigratiestroom daardoor wa|
beperkt, dan zou het opvangsbeleid en de integratie
meer kans van slagen hebben. De liberale lijsttre
zich er in het vervolg voor moeten hoeden dit onde
het kader van zijn verkiezingscampagne aan te snijWG
ondanks verdient het aanbeveling naast het rap)
WRR ook Voorhoeves opmerkingen serieus te neml 1
Zomer weet van
geen wijken
DE BILT (KNMI) De zater
dag wordt even warm, zonnig
en zomers als de afgelopen da
gen. Dat betekent middagtem-
peraturen die in het binnen-
luit richtingen tussen noord en
noordoost. Dit weerbeeld
wordt teweeggebracht door
een omvangrijk hogedrukge-
bied, dat zich van het zeege
bied ten zuidwesten van de
Britse eilanden via het midden
van de Noordzee tot in Scandi
navië uitstrekt.
WEER VAN 07.00 UUR
Weer Max Min Ragen
ratuur in het binnenlander
28 graden, aan de kusten!
landen iets koeler
Wi
Spanje en Portugal: Zon
den maar ook enkele w
en een enkele regen- of 0
Middagtemperaturen aanfd
noordwestkust rond 25 fcn
de Portugese kust omstra^
den, aan de Spaanse l
Zee-kust 26 tot 29 grade v
binnenland plaatselijk o en
36 graden. |he1
Canarische Eilanden
Jij"
Overwegend zonnig,
noordkant van de eiland
le wolkenvelden. Droog, luii
peratuur omstreeks 26
aan de noordzijden v
iets koeler.
Rome regen 26 17
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, geldig
tot en met zondag:
België en Luxemburg: Overwegend
zonnig. Middagtemperaturen rond 25
graden.
Duitsland: Zonnig. Middagtemperatu
ren rond 26 graden, in het noorden
iets koeler. Zwitserland: Zonnig.
Middagtemperatuur in de dalen en in
het laagland omstreeks 27 graden.
Italië: Zonnige perioden maar vooral
in midden- en noord-Italië nu en dan
bewolkt en enkele regen- of on
weersbuien. Middagtemperaturen on
geveer 28 graden, maar in de kustge
bieden meestal iets koeler.
Griekenland: Veranderlijk bewolkt
en vooral op het vasteland enkele re
gen- of onweersbuien. Middagtempe-
Ype Schaal
KIJKEN IN DE SPIEGEL
i Ype Schaaf is bekend
ord en geschrift velen w
spreken. Dik'
e spiegel k
gepubliceerde
"Kijken in de s|
zijn w
fekslen Samen geven z
Een boek dal lot nad
helpen de weg Ie vi
96 blzf 14,90
Voordeelbon ter waanle van..
Geldig lol 1 augustus 1989 r
KIJKEN IN DE SPIEGf
f 14.90 voor |2,S0.
I KOK - KAMPEN
