|UY THUS,
"EN
FENOMEEN
oetballerlei
jnst Happel de grootstedan Aad de Mos
e dreigt PSV
jte voetbalautoriteiten
zilié hebben aange-
\l PSV om aanvaller
alsnog vrij te krijgen
wedstrijden om de
;nniqnerica (vergelijkbaar
:nd s Europese titelstrijd
VV. lenteams) van 1 tot 16
in Brazilië. PSV wil dat
oys vakantie neemt tot 10
aantjgrazilianen betichten
sioni contractbreuk. Ro-
ik. %eit een clausule in
rkeii
zijn contract, waarin staat dat
hij in officiële wedstrijden
mag meedoen. De strijd om
Copa America is een officieel
toernooi. De Brazilianen drei
gen de zaak dan ook aanhan
gig maken bij de KNVB, des
noods bij de FIFA. Romario
zelf meldde zich aan het begin
van de week bij de Braziliaan
se bond. Hij verzoende zich
met de officials en heeft te
kennen gegeven graag voor
zijn land uit te komen. Roma
rio zegt dat hij de afgelopen
dagen ruim zesduizend gulden
heeft uitgegeven voor tele
foongesprekken met PSV,
waarin hij vraagt mee te mo
gen doen aan het toernooi.
De Mos begint
op de tribune
Aad de Mos zal de eerste com
petitie wedstrijden van zijn
nieuwe werkgever Anderlecht
van de tribune dienen te bekij
ken. Hij werd het door het
Sportkomité van de Belgische
voetbalbond verboden tot 1
september 1989 bij officiële
wedstrijden van de bekerwin
naar op de bank te zitten. Het
komité besloot tot deze straf
omdat De Mos tijdens de be
kerwedstrijd van KV Meche-
len tegen Anderlecht door de
scheidsrechter naar de tribune
werd verwezen wegens beledi-
Dubbel99 voor Honved
Honved Budapest heeft in het
Hongaarse voetbal de „dubbel"
veroverd. De landskampioen
won deze week de nationale
beker door Ferencvaros te
verslaan, 1-0. Imre Fodor
maakte voor 20.000 toeschou
wers het doelpunt.
Michel kan
druk niet aan
Middenvelder Michel heeft
verklaard niet langer bestand
te zijn tegen de druk die voet
ballen bij een topclub als Real
Madrid met zich meebrengt.
De 37-voudig Spaans interna
tional wil volgend seizoen er
gens anders spelen. Michel:
„Ik kan er niet meer tegen da
gelijks in de schijnwerpers te
staan. De kritiek van de pers,
de houding van het publiek,
het wordt me te veel".
Britten willen geen
derde buitenlander
De vakbond van Engelse voet
ballers is tegen het toelaten
van drie buitenlanders per
team. Gordon Taylor, voorzit
ter van de bond, heeft dat de
Engelse voetbalbond FA laten
weten. Tijdens de jaarvergade
ring kwam Tottenham Hot
spur eerder met het plan naar
voren het aantal buitenlanders
uit te breiden van twee naar
drie. De spelersvakbond ver
wacht dat als het plan wordt
ingevoerd, de werkgelegen
heid van Engelse spelers ver
slechtert.
Plessers bij Kort rijk
KV Kortrijk heeft na Hendrie
Kruzen ook Gérard Plessers,
oud Belgisch international, ge
contracteerd. Plessers, 30 jaar,
heeft een contract voor twee
jaar getekend.
In verband met het
overlijden van onze
sportredacteur
Arthur van Rijswijk
verschijnt er
vandaag op deze
plaats geen column
van
Frank Werkman.
t ceidócsoivumtt zaterdag 17 juni i989 pagina 11
/ere^L Guy Thys beleefde
het in Rijsel tegen Luxemburg
/en «Iderdste wedstrijd als bonds-
a?^vVan het Belgische voetbal-
blicif* Roc*e Duivels. Een unieke
KoÊ die in de geschiedenis van
renifeldvoetbal slechts door wei-
1 heyerd gerealiseerd. Van alle
laches in de wereld is de
benaar trouwens het langst
t. Op 22 mei 1976, ruim der-
vrf geleden, stond hij voor de
rechjeer aan het roer van de Bel-
aal Nationale ploeg,
t op
vei
tansi
\fle van Guy Thys is zonder twij-
•fiteijest markante uit de geschiedenis
n vjationale Belgische elftal, dat zich
fde Ie van 6-0 al vrijwel weer verze-
jk ej) een ticket voor het WK 1990 in
nie hder zijn bewind plaatsten de
^eeutivels zich voor het Europees
jzelfischap '80 in Italië, de Wereldbe-
ende Spanje, het EK '84 in Frankrijk,
lari(|86 in Mexico, en na vijf van de
ap blificatieduels staat het nu al zo
le ejvast dat België volgend jaar ook
jemen aan de eindronde van de
ap I in Italië. Slechts twee keer liep
plegl In zijn eerste campagne moest
eer. [1 vernieuwde ploeg de kwalifica-
aen iaan Nederland dat later op het
i telrgentinië zilver zou halen. Tien
i in1 werd op het nippertje de kwali-
^an
ficatie voor het EK in West-Duitsland
verspeeld door een team dat tussen twee
generaties hing.
Positief
De totaalbalans is ronduit positief. Temeer
daar België op de grote toernooien_ altijd
van zich heeft laten spreken. Finalist te
gen West-Duitsland in Italië, de tweede
ronde in Spanje, net geen halve finale in
Frankrijk en brons op de Mundial in
Mexico. Wie de lijst van 100 gespeelde in
terlands doorloopt, zal merken dat de
Rode Duivels in die dertien jaar slechts
weinig wedstrijden met inzet hebben ver
loren. Bovendien rekende Thys af met het
afbraakvoetbal dat zijn voorganger Ray
mond Goethals had gepropageerd, en pak
te uit met een realistisch, tactisch, maar
daarom niet onattractief voetbal, enkele
door nood ingegeven uitzonderingen niet
te na gesproken.
Wanneer hij op 1 juli a.s. het roer van de
nationale ploeg doorgeeft aan Walter
Meeuws, en doorschuift naar een beleids
functie in de Bond, zal er geen puinhoop
achterblijven. Met de kwalifikatie vrijwel
zeker op zak, heeft Meeuws een jaar tijd
om te sleutelen aan een jong en talentrijk
elftal dat in Italië niet uit de toon zal val
len. Men kan niet anders dan concluderen
dat Guy Thys in die dertien jaren prachtig
werk heeft geleverd. Hij is zonder meer
de „Bondscoach van de Eeuw".
De story van Guy Thys, toevallig of niet
toevallig geboren op Sinterklaasdag 1922,
is een succesverhaal dat steeds crescendo
staat. Guy Thys is een fenomeen, dat zal
niemand ontkennen. Dit jaar is het 50 jaar
geleden dat hij als zestienjarige, op het
Kiel debuteerde en in de voetsporen van
zijn vader, ex-international Yvan Thys,
trad. In een halve eeuw is hij nooit weg
geweest uit het Belgische voetbal. Na
ruim tien jaar in het eerste elftal van
Beerschot te hebben gespeeld, stapte hij
over naar Standard, en in die periode
werd hij zelf ook twee keer voor de natio
nale ploeg geselecteerd.
Omdat hij zijn bloeiende kolenhandel niet
wilde opgeven voor een semi-profstatuut
werd hij op 32-jarige leeftijd speler-trainer
van Cercle Brugge, dat hij van de derde
naar tweede klasse bracht. Vervolgens be
landde hij bij Racing Lokeren, bij Wezel
Sport (promotie van „bevordering" naar
de derde klasse), van Herentals (van de
derde naar de tweede klasse), van SK Be-
veren dat hij van de derde klasse naar de
hoogste afdeling bracht. Bij Union lukte
het hem niet het team in de eerste klasse
te handhaven, maar met Antwerp werd
hij twee keer na elkaar vice-kampioen.
Deze resultaten gaven de doorslag. De
bondsleiders pikten Guy Thys weg bij
Antwerp om Raymond Goethals op te vol
gen als keuzeheer van de nationale elf.
Dat hij geen trainersdiploma had, was to
taal geen punt.
trek
aa
iriailfhisky en een sigaar
aft". Bij één van zijn
als trainingen vertelt
aaihys over die dertien
iet (t algemeen zeer heu-
ladrl voetbaljaren. Hij
tn. fl herinneringen op,
zijgijn beste ploeg en zijn
orT!>elers, en blikt hoop-
3Syjjtoekomst in. De trai-
TetJ| tacticus, de psycho-
VI de diplomaat uit de
I aan het woord.
Die dertien jaren zijn
(bij gevlogen. Vijftig
lieden begon ik als
Ier, en dat lijkt wel
In een mensenleven
jt een lange periode,
de geschiedenis is
|kr een peuleschil. Als
Jjjraag doet, duurt het
jng. Ik heb mijn werk
ietIraag gedaan. In het
kggVas het wel wennen,
ien£en bondscoach hele
inders moet werken
ncjep clubtrainer. In een
tnetfrk je alle dagen met
hefrs> dat is niet het ge-
Chl de nationale ploeg,
brei moet je kunnen op-
beri Het zijn allemaal
mietten die deel uitma-
duip mijn selectie, maar
ten mijn taak om die ve-
ui'ultus er bij die spelers
dus rijgen. Bij mij zijn ze
er 1 gelijk voor de wet.
?vei|agt enorm veel psy-
m' t, en heel veel praten
en spelers. Je moet hun
ssie rs d°or en door ken-
'm- n Jean-Marie moet je
ian')eeld vertellen dat hij
e van de wereld is,
ian! moet snel zijn of hij
Jw^>or. In een club moet
■ijftpner zijn spelers nog
dateren, maar in de na-
isirlpoeg moet ik hen niet
het|oetballen. Ik moet ze
heploven in het tactisch
inisin dat ik uitgewerkt
Jet is allemaal een
van psychologie
Bsultaten natuurlijk".
toch wel merkwaardig
P die dertien jaar zel-
Inooit in botsing bent
onjpn met spelers, met de
i met de bond. Er zijn
feme wrijvingen ge-
neIjmaar nooit een echte
iprmtie.
gel
dat.Men heeft nochtans
en genheid gehad om mij
riefeken, want de eerste
Bar hebben we prak-
k liets gewonnen. In Ne-
ds 1 zou de pers mij met
dolld gelijkgemaakt heb-
Leb toen op veel
geleverd, zoals Emmers, Ver-
savel en Sanders. Bovendien
heb ik met deze twee zeer
goed kunnen samenwerken.
Zij begrepen dat de nationale
ploeg een meerwaarde kon
geven aan hun eigen spelers.
Met sommige trainers of
clubs heb ik het moeilijker
gehad".
U bent het Belgische voetbal
trouw gebleven, hoewel het
grote geld ook voor een trai
ner in het buitenland op te
rapen ligt.
Thys: „Ach, ik heb kansen
genoeg gehad om naar het
buitenland te gaan. Spanje,
Portugal, Frankrijk, overal
naar toe. Toen we Nederland
wipten voor de Wereldbeker
in Mexico is Beenhakker
naar Real Madrid gegaan.
Waar kon ik dan aan de slag,
denk je? Als ik tien jaar jon
ger was, had ik die uitdaging
misschien aangepakt. Maar
voor mij hoefde het niet. Ik
ben tevreden met wat ik
heb. Je kan toch maar eén
pak dragen en met eén wa
gen tegelijk rijden. Wat doe
je met al dat geld".
Elk afscheid is een beetje
sterven. Doet het pijn dat u
straks stopt als bondstrainer?
Thys: „Helemaal niet. In die
lange periode heb ik heel
veel bondstrainers zien ko
men en gaan. In Nederland
Zwartkruis, Rijvers, Michels,
Beenhakker en Libregts. In
Spanje Kubala, Santamaria,
Munoz, Suarez, en ga het rij
tje verder maar af. Ik ben
lang genoeg meegegaan. Dit
is ook een afscheid met on
derlinge overeenstemming
en daarbij heb ik de gelegen
heid gehad om mijn opvolger
klaar te stomen. Dat geeft
mij ook voldoening. Ik denk
dat Walter Meeuws het afge
lopen jaar toch heel wat van
mij heeft kunnen opsteken.
Hij heeft het voordeel gehad
dat hij als jonge trainer niet
ineens voor de leeuwen ge
gooid werd, en dat hij zich
rustig heeft kunnen inwer
ken. Volgende maand is het
aan hem. Hij zal zijn eigen
koers moeten varen. Ik blijf
wel nog een jaar in dienst
van de Bond, maar ik zal
niet meer op de bank zitten
en ik zal me ook niet be
moeien met de selectie of de
opstelling. Ik denk dat ik op
andere vlakken nog nuttig
kan zijn. Wat betreft contac
ten met de profliga, met de
clubs - je moet weten hoe je
ze aanpakt - met de buiten
landse trainers, de kalender-
besprekingen enzovoort kan
ik nog een nuttige rol spelen.
Voor de toekomst zien we
wel. Maar ik denk niet dat ik
ooit nog in clubverband zal
werken.
Welke raad zou je nog willen
meegeven aan je opvolger?
Thys: „Het allerbelangrijkste
voor een bondscoach is dat
hij zich nooit laat beïnvloe
den. Je moet wel luisteren,
maar je moet altijd zelf de
keuze maken. In dertien jaar
heeft niemand ooit gepro
beerd om mij zijn wil op te
dringen. Voor een jongere
trainer is dat gevaar mis
schien groter. Maar Walter is
sterk genoeg om daar boven
te staan. Als je je eén keer
laat inpakken, ben je verlo
ren".
HENK VAN NIEUWENHO-
VEN
steun kunnen rekenen. Ik
heb toen ook een geweldige
hulp gehad van Albert Roos-
ens die mij wegwijs gemaakt
heeft. Men wist dat ik vanaf
nul terug moest beginnen.
De laatste wedstrijd onder
Raymond Goethals werd een
5-0 nederlaag tegen Neder
land. Er bleef niet veel over
van de nationale ploeg, maar
er was een jonge lichting op
komst die in '77 Europees
kampioen bij de UEFA's ge
worden was. Die eerste kwa
lificatie konden we echter
vergeten, omdat we alweer
tegen Nederland uitkwamen.
Mijn eerste grote doel was
het EK in Italië en daar heb
ben we de finale gehaald.
Dat was zelfs boven ver
wachting. Het was de eerste
van vier opeenvolgende
kwalificaties. Geen enkele
andere bondstrainer heeft dit
kunnen verwezenlijken. Als
de resultaten er zijn, is er na
tuurlijk minder kritiek. Maar
toch moet je altijd op je hoe
de zijn, en het kleinste pro
bleempje met de spelers, met
de pers of met de Bond met
een aanpakken en niet laten
smeulen. Echte conflicten
met spelers zijn er haast
nooit geweest. Eén keer heb
ik een sanctie toegepast. Ik
heb Pfaff in Luxemburg op
de bank gezet, omdat hij een
medespeler de mantel had
uitgeveegd".
In 100 interlands heb je 92
spelers opgesteld. Welke was
de ideale poeg?
Thys: „Het is moeilijk om
spelers uit verschillende ge
neraties te vergelijken. Dat is
in het wielrennen zo met Rik
van Steenbergen, Rik van
Looy en Eddy Merckx. Dat is
ook in het voetbal zo. Boven
dien bestaat een nationale
ploeg niet uit de elf beste
spelers. Er moet een ploeg op
het veld staan, met vedetten
en waterdragers. Mijn ideale
ploeg was: Pfaff, Gerets,
Meeuws, Millecamps, Ren-
quin, Van Moer, Coeck, Van-
dereyeken, Vercauteren,
Ceulemans en Vandenbergh.
Die ploeg heeft in de jaren
'80 tot '84 een dertigtal inter
lands samen gespeeld. Dat
blok was perfect op elkaar
ingespeeld, en kon blinde
lings de buitenvalspel open
zetten. Als ik dat nu wil pro
beren, moeten we eerst een
maand oefenen. Ik wil daar
mee niet zeggen dat die elf
spelers ook de besten waren.
Michel Preud'homme staat
minstens even hoog als Jean-
Marie, en zo zijn er mis
schien nog meer voorbeel
den. De huidige ploeg kan
weer even sterk worden,
maar ze mist nog ervaring.
Wacht tot '92-'94 wanneer
deze jongens op hun sterkst
zijn. Nederland heeft tien
jaar moeten wachten om
weer aan de top te geraken
na het afscheid van de gene
ratie Cruijff, Neeskens, Krol,
Suurbier. Duitsland heeft
problemen gekend toen Bec-
kenbauer, Overath, Netzer
stopten. Wij zijn toch maar
eventjes weggeweest".
Welke waren de beste wed
strijden van de nationale
ploeg?
Thys: „Men heeft het meest
al over de overwinning van
3-1 in '79 in Hampden Park,
en over de 4-3 tegen Rusland
op de Mundial in Mexico. De
wedstrijd waar ik persoonlijk
echter de meeste voldoening
aan heb gehad, is de ope
ningswedstrijd van het WK
in Spanje, de 1-0 overwin
ning tegen de wereldkam
pioen Argentinië. We speel
den in Nou Camp voor
120.000 Spanjaarden die alle
maal de zijde van Argentinië
kozen. Onze ploeg stond toen
volledig op maturiteit en be
naderde de perfectie qua tac-
Guy Thijs: „Die dertien jaar zijn
voorbijgevlogen".
FOTO: SP
Walter Meeuws, de opvolger
van Thijs (derde van rechts),
komt in een gespreid bed.
FOTO: BELGA
tische uitvoering en totale
inzet. Ook de 0-0 in Rome te
gen gastland Italië, waardoor
wij de finale speelden van
het EK, was zo'n wedstrijd.
Om de Italianen in eigen
huis uit een finale te houden,
moet je sterke papieren heb
ben. Die hadden wij toen".
Welke spelers hebben de
grootste rol gespeeld in die
dertien jaar?
Thys: „Van kapitaal belang
was natuurlijk de terugkeer
van Wilfried van Moer in
het elftal. Hij bracht ons iets
bij wat we tot dan toe misten.
Van Moer was een zeer ver
standige voetballer, net als
Ludo Coeck, René Vande-
reyeken, Frankie Vercaute
ren en Walter Meeuws, die
achteraan voor een perfecte
organisatie zorgde. Aan
Jean-Marie Pfaff hebben we
ook veel te danken gehad.
Hij heeft in bepaalde wed
strijden de meubelen gered,
zoals Michel Preud'homme
dat nu doet. Eric Gerets is al
tijd een voorbeeld van inzet
geweest. Je moet hem nemen
zoals hij is, op de training
durft hij wel eens te bulde
ren, maar hij is een man
waar je op hét veld niet
naast kan kijken. En dan is
er natuurlijk Jan Ceulemans,
naast het veld misschien niet
de grote kapitein, maar op
het veld onmisbaar en op
zijn best op de grote momen
ten, op het EK in Italië, in
Spanje tegen Hongarije en
natuurlijk in Mexico. Maar
ik herhaal het: je kan het
niet redden met individuen.
Het belangrijkste is het col
lectief".
Wat waren de grootste ont-
gooch elingen
Thys: „De 1-1 tegen Noorwe
gen in de kwalificaties voor
het EK '80. Het was onze
eerste match van die cam
pagne en we speelden een
erbarmelijke wedstrijd op
Lokeren. Ik heb de moed
echter niet opgegeven en zo
als bekend zouden we later
de finale van dat toernooi
spelen. Een minstens even
grote ontgoocheling was de
2-0 nederlaag in Schotland
twee jaar geleden. Het was
onze laatste kans voor de
kwalificatie voor Duitsland,
maar het ontbrak ons totaal
aan inzet, en dat kan ik niet
begrijpen".
Welke clubtrainers in België
hebben in al die jaren op u
de grootste indruk gemaakt?
Thys: „Ik heb honderden,
misschien wel duizenden
wedstrijden gevolgd. Ik ben
dus goed geplaatst om een
oordeel te vellen. Voor mij
was de grootste Ernst Hap
pel. Wat die met Club Brug
ge gerealiseerd heeft, was
formidabel. Vlak daaronder
op de tweede plaats zet ik
Aad de Mos. Hij heeft mij
ook enkele internationalen
