Tenniskampioenen worden
zowel geboren als gemaakt
finale
Van Veenendaal baart opzien met etappewinst Vredeskoers
LEIDEN - De eerste kampioenen
in de diverse klassen en afdelingen
van de landelijke tenniscompetitie
zullen morgen bekend worden. In
de Leidse regio zal de hoofdmacht
van ACL de Munnik als eerste die
grote eer te beurt vallen. Het Leid
se De Merenwijk zal in de derby
tegen het Oegstgeester OLTC na
morgen wel de eerste positie be
houden, maar het kampioensfeestje
tot volgende week moeten uitstel
len. Een situatie, die voor Zee en
Duin uit Katwijk feitelijk hetzelfde
ligt. Kampioenen, die het 'ge
maakt1 hebben, maar ook duidelijk
'gemaakt' zijn.
Op een enkele uitzondering na zullen de
beslissingen in de landelijke tenniscom
petitie pas volgend weekeinde gaan val
len. De KNLTB is er met de wijziging in
de opzet, die uitgaat van afdelingen van
acht teams die een halve competitie spe
len, in ieder geval in geslaagd de span
ning tot de zevende en laatste speeldag
te behouden. Hoewel die spanning een
slechts relatief gegeven is. De onderlinge
verschillen zijn vaak zo groot, dat de
voorspelbaarheid van het kampioen
schap vanaf het derde weekeinde al bij
na 100 is.
De
munnik
De hoofdmacht van ACL de Munnik zal
morgen de eerste kampioen binnen de
regio Leiden kunnen worden. Na de 7-1
zege op de derde speeldag tegen 'concur
rent' Casino Noordwijk bleek de afwik
keling tot de titel in de overgangsklasse
B een slaapverwekkende vertoning. De
Leiderdorpers hebben het dit jaar dus
'gemaakt', waar in voorgaande jaren de
zo fel begeerde titel steeds werd gemist.
Morgen kan de kroon op het werk gezet
worden, als de derde in een reeks van
zwakkere tennisbroeders, Thor RW Den
Haag, met de eveneens derde achtereen
volgende maximale overwinning wordt
geklopt. De 8-0 van ACL de Munnik
moet overigens gepaard gaan met een te
verwachten, niet maximale zege van de
Noordwijkers op het bezoekende Segh-
waert.
De Munnik beschikt dit jaar met Bionda
Zonderop en Kees-Jan Schuilenburg
over terechte kampioenen. De beide 17-
jarige vaandeldragers werden afgelopen
winter via een succesvol verlopen toer-
nooiprogramma tot wedstrijdspeler ge
maakt. Het daarmee verworven wed
strijdritme en zelfvertrouwen leverde
Zonderop deze winter de eretitel 'Hüp-
sche van der Sandeplatze' op, wat ver
volgens in vijf competitiewedstrijden
overduidelijk nog eens geëtaleerd werd.
Schuilenburg won de BI en Masterstitel
in Enschede en werd in de zomer een
echte matchwinner, het verlies beper
kend tot een enkel ongeconcentreerd set
je. De Leiderdorpse vereniging heeft
daarmee optimaal kunnen profiteren
van de individuele progressie van haar
jeugdige talenten. De vooruitgang is niet
onopgemerkt gebleven, de eerste aanbie
dingen nog een extra klasse hoger, lande
lijke eerste klas, te gaan spelen zijn reeds
ontvangen. Ook Bert Bruin 'maakt' het
helemaal in deze competitie. Tegen Ca
sino's René van der Wilk kroop hij door
het oog van de naald, maar in de overige
partijen is de student bestuurskunde dui
delijk sterker dan de tegenstanders. Zelfs
de invallers voor de geblesseerde Mar
quérite Patiwael hebben zoveel niveau,
De merenwijk
Irma van Seeters, Nathalie van der
Voort, Pascal Jongmans, Herman van
der Capellen en Hans Tönjann staan net
als het Leiderdorpse De Munnik met
een voorsprong van zeven punten op de
eerste plaats in eveneens een afdeling
van de overgangsklasse B. Morgen is het
binnenhalen van de titel en de automati
sche promotie nog niet echt aan de orde.
De vijf Merenwijkers spelen in Oegst-
geest de lastige derby tegen het op de
derde plaats vertoevende OLTC. De
meest naaste belager KSVV uit Schie
dam stuit thuis op nummer vier Oranje
TC uit Den Haag, zodat ook hier geen
uitslag valt te voorspellen. Morgenavond
na afloop van de laatste partijen zal een
wederzijdse telefonade uitsluitsel over
een vroegtijdige titel van De Merenwijk
moeten verschaffen.
Met Freek naast broer Herman van der
Capellen werd op de eerste twee zonda
gen de basis voor een hoge klassering ge
legd. De beide spelers bleven ongeslagen,
een status, die de als herboren spelende
ex B-Master Herman pas afgelopen
weekeinde in de laatste mixed moest op
geven. Buitenlandse verplichtingen
noopten Freek tot het stopzetten van de
competitie daarmee ruimte scheppend
voor de terugkeer van een derde ex-top
per van buurvereniging Unicum, Hans
Tönjann. Vooral in de dubbelspelen is
de Rotterdamse student economie nog
steeds een kampioen, de 'come back' te
gen concurrent KSVV verliep met 6-2
winst voorspoedig, afgelopen zondag
moest een tweede nederlaag in het enkel
spel genoteerd worden.
De terugkeer van Irma van Seeters van
uit Israël en de progressie ook dit jaar
weer van Pascal Jongmans dragen bij
aan de riante positie van de Leidenaars.
Het voorspoedige debuut van Nathalie
van der Voort 'maakt' De Merenwijk tot
een terechte kampioen. De veertienjarige
debutante lijkt als kampioene geboren,
won de districtstitel t/m 16 jaar, en kan
nog tot een echte kampioene gekneed
worden. Reeds nu wordt gefluisterd over
de terugkeer van Freek Tanis van Dek
ker Tennis op het oude nest. De Leidse
club lijkt hiermee in de overgangsklasse
A een geducht tegenstander te gaan wor
den. Met de derde broer, Arnold van der
Capellen aan het hoofd van het tweede
team, dat eveneens op weg is naar de
eerste plek in de derde klasse, zal tussen
de twee Merenwijkteams éénzelfde af
stand blijven bestaan.
Zee en duin
Zee en Duin zal de verwachte titel mor
gen nog niet kunnen behalen. De Kat-
wijkers moesten tegen Capelle aan den
IJssel op een 5-1 voorsprong afbreken en
missen daarmee net die twee winstpun
ten, die de voorsprong op de nummer
drie van deze afdeling in de tweede klas
se, Krimpen aan den IJssel, vrijwel on
aantastbaar maakt. Zelf speelt Zee en
Duin in een thuiswedstrijd tegen de
naaste concurrent, Be Quick Maassluis,
terwijl de Krimpenaren bij OLTC Oegst-
geest II op bezoek gaan. Een Katwijkse
overwinning ligt wel in de lijn der ver
wachtingen, de grootte bepaalt echter of
inderdaad morgen de titel al veroverd
kan worden. De Oegstgeester Lawn Ten
nis Club speelt een belangrijke rol in het
behalen van de titel door hun 'Leidse'
zusterverenigingen.
ZATERDAG 3 JUNI 1989 PAGINA 27
Nathalie van der Voort van De Merenwijk lijkt als kampioene geboren, veroverde de
districtstitel t/m 16 jaar en staat aan de vooravond van het kampioenschap van haar
dub. FOTO: HENK SNATERSE
Jan Willem Lugthart creëerde bij Zee en
Duin een echte kampioensformatie. De
inbreng van Lugthart is duidelijk. De
Katwijkse tennisleraar genoot slechts
een enkel seizoen van de geneugten van
de districtstraining, en heeft zich vooral
op een eigen wijze en op eigen kracht tot
'Leids' kampioen gemaakt. De via een
unieke serie BI-overwinningen tot A2
speler gepromoveerde Lugthart zal ook
morgen ongeslagen blijven. Erik Bakker,
maar dan wel die van Maassluis, kan
hem niet verontrusten. Carola Geerlings
en Léon Damen zijn eveneens te sterk
voor deze klasse, al is Evelien 't Hoen
een niet eenvoudig obstakel. De tegen
standster van Diane Padt heeft eveneens
nog niet veel verloren.
PETER KLEIN
SASSENHEIM - Hij zegt zelf al
leen maar voor zijn plezier te fiet
sen. Gewoon omdat het leuk is en
niet omdat hij er in de eerste plaats
geld mee wil verdienen. Dat laatste
maakt het wielrennen volgens hem
op een bepaald moment alleen
maar leuker. Een instelling die niet
verkeerd uitgelegd moet worden.
Dat bewees Frank van Veenendaal
onlangs in de Vredeskoers. Toen
slaagde de Sassenheimer er als eni
ge Westeuropeaan in een etappe te
winnen. Opmerkelijk, omdat hij
zich slechts 'gesteund' wist door
vijf Nederlandse ploeggenoten.
„Aan het begin van het seizoen moest ik
aangeven welke wedstrijden ik wenste te
rijden. Zo voelde ik niet veel voor
Olympia's Ronde door Nederland. Die
wedstrijd is één grote valpartij. Dat
bleek ook dit jaar maar weer eens waar
de eerste tien renners in het algemeen
klassement zo'n beetje als enigen niet ge
vallen zijn. Mijn ploegleider heeft toen
naar wat anders gezocht. Via de bond is
toen geregeld dat zes amateurs van gas-
trennerverenigingen naar de Vredeskoers
konden", aldus Van Veenendaal.
Ploegenspel
Omdat de renners nog niet eerder met
elkaar hadden gereden kon er van enig
ploegenspel nauwelijks sprake zijn. „Dat
werkt niet echt", beaamt de 21-jarige
Sassenheimer. „In de finale kon je niet
veel voor elkaar doen. Zeker niet omdat
er geen echte sprinter in de ploeg zat. Ie
dereen reed daarom maar voor zijn ei
gen kansen". Dat Veenendaal daarbij
het meeste geluk aan zijn zijde wist, had
hij vooraf zelf niet durven hopen. „De
Tjechen hadden immers nog geen enkele
etappe gewonnen, en dat in eigen land",
blikt hij op de laatste wedstrijddag terug.
„Voor de finale vroeg ik aan Olympisch
kampioen Olaf Ludwig hoe de aankomst
er uitzag. En omdat bleek dat de laatste
2,5 kilometer uit kasseien zou bestaan,
ben ik vlak daarvoor gedemareerd. Een
maal op de steentjes had ik een voor
sprong van vijftig meter, die niet meer
werd dichtgereden". Een zege, die na het
mislukte voorseizoen precies op het juis
te tijdstip kwam. „In vergelijk met voor
gaande jaren heb ik er dit jaar het mees
te voor gedaan en gelaten, maar toch
ging het niet zo goed. Waar dat aan ligt?
Misschien aan mijn fietshouding". Van
Veenendaal die dit jaar voor een fietsen-
fabriek rijd, heeft geprobeerd zijn foute
houding (stuur te laag, zadel te ver naar
voren) proberen aan te passen. „Dat zou
er toch wel aardig uitzien". Gevolg was
wel dat de resultaten uitbleven. „Daar
om heb ik alles weer naar het oude te
ruggebracht en won ik direct een klassie
ker", zegt Van Veenendaal, die ook qua
postuur afwijkt van een gemiddelde
wielrenner. De fors uit de kluiten gewas
sen Sassenheimer: „Andere renners zeg
gen wel eens dat ik geen postuur van een
wielrenner heb, zoals een klein lichaam
en dunne benen. Toch ondervind ik er
zelf niet zo'n hinder van. Berg op levert
het in ieder geval geen problemen op en
ik moet de eerste nog meemaken die mij
van de weg rijdt", aldus Veenendaal, die
over spierbundels beschikt om iedereen
in de sprint te snel af te kunnen zijn.
„Maar dat is nou net wat ik niet kan".
De rustige, weinig spraakzame en wel
haast verlegen ogende Van Veenendaal
gaat liever alleen over de streep dan dat
hij een heel peloton in zijn kielzog mee
voert. „Het solorijden ligt mij wel", ant
woordt hij als hem naar zijn specialisme
wordt gevraagd. „Bij al mijn overwin
ningen was ik alleen vooruit. Tijdens
een eendaagse wedstrijd door de Arden
nen reed ik een maal zestig kilometer al
leen en als je dan vier minuten voor de
achtervolgers fietst dan geeft dat een
prettig gevoel", aldus de renner, die
graag de strijd met het uurwerk aan
bindt. Hierin ziet hij nog een van de
weinige mogelijkheden om zich ooit
eens voor een vertegenwoordigende
ploeg te kwalificeren. „Ik ben nog nooit
voor Nederland uitgekomen in een in
ternationale wedstrijd", zegt de Sassen
heimer, die hier de afgelopen week ver
andering in probeerde te brengen. In
Kollem vond namelijk een 100 kilome
ter ploegenachtervolging plaats. „De eni
ge kans om te bewijzen wat ik waard
ben op dit nummer", aldus Van Veenen
daal vlak voor die wedstrijd.
Bekroning
Het zou voor de renner een bekroning
van zijn toch nog korte carière beteke
nen. Begonnen als junior bij de Bollen
streek - Van Veenendaal: „In die begin
periode ging het nog niet zo goed, omdat
ik ook aan voetbal en judo deed" -
maakte hij later de overstap naar Moon-
eglas. Een gastrennersvereniging die hij
het vorig jaar verliet, niet alleen omdat
deze ophield te bestaan, maar vooral
ook omdat hij het niet eens was met be
paalde beslissingen van de leiding.
Overigens was Mooneglas niet de eerste
gastrennervereniging die er de brui aan
gaf, want onder initiatief van de bond
vindt er een accentverschuiving naar de
verenigingen plaats. Geen goede ontwik
keling volgens Van Veenendaal: „De
praktijk wijst nog uit dat de ploegen bij
na alles winnen en de verenigingen ach
teraan lopen. De verenigingen kunnen
ook niet die faciliteiten en materialen
bieden die een gastrennervereniging zijn
renners geeft. De flets waar ik gebruike
lijk op rijd kost al 7000 gulden, terwijl ik
voor de wedstrijd in Kollem de beschik
king heb over een fiets van 14.000 gul
den. Zie maar een vereniging te krijgen
die dat beschikbaar stelt. Daarnaast krijg
je bij die ploegen een goede opleiding.
Nederlanders passen zich immers niet
voor niets het beste aan bij de profs. En
ik begrijp het ook niet. Als je het de ren
ners makkelijker kunt maken, waarom
moet je dan die ploegen opheffen", aldus
Veenendaal, die zich naast het wielren
nen nog richt op een studie bewegings
wetenschap aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam. Al staat dat nu op een laag
pitje. „Ik richt mij nog volledig op het
wielrennen. Over het eerste jaar heb ik
tweemaal zo lang gedaan", aldus Van
Veenendaal. Voorlopig ziet hij nog wei
nig tijd om tussendoor te studeren.
„Zondagavond laat kwam ik terug uit
Frankrijk, terwijl ik maandag een tenta
men had. Van de personen waar ik een
jaar college mee heb gelopen, ken ik er
slechts één van naam", illustreert de
wielrenner zijn tijd voor de studie. Toch
wenst hij er niet mee te stoppen. Het
dient immers als back-up, voor als het
in het wielrennen toch niets wordt.
PETER VAN DER HULST
Van Veenendaal heeft niet het postuur van een wielrenner. „Maar ik moet de eerste nog
meemaken die mij van de weg rijd", geeft hij als commentaar.
FOTO: HENK SNATERSE
Vullen
Trots kon de organiserende vereniging
van de districtskampioenschappen vorige
week melden dat elk record dat op de ba-
nên van AA V gelopen zou worden, als zo
danig erkend werd. Met recht ook, want
de vorige week geopende baan verdient
ook dergelijke records. Bij de aanleg is-
immers gebruik gemaakt van allerlei
nieuwtjes, waarmee de baan zich zeker
kan meten met de betere atletiekaccom-
modaties. Voor een ding is echter nog
steeds geen geautomatiseerde oplossing
gevonden.
Dat vullen van die waterbak...
Leren
F oreholte lijkt in last. Na de juichstem
ming sinds het behalen van de titel in de
eerste divisie en het veroveren van een
plaatsje in de Europese handbalstrijd re
ageerde iedereen de afgelopen weken be
drukt. Oorzaak hiervoor was het opzeg
gen van bijna de gehele selectie naar
aanleiding van een conflict met elftalbe
geleidster An Plug. Het bestuur van Fore
holte koos daarbij tot woede van de speel
sters de zijde van laatstgenoemde om er
vervolgens het stilzwijgen toe te doen.
Het was zo ongeveer het laatste wat de
vereniging nu kon gebruiken. Immers
ook de afgelopen week deed Foreholte
nog verwoede pogingen om een sponsor
binnen te halen. Dit om het in gang ge
zette professionaliseringsproces bij de
handbalclub nog verder gestalte te kun
nen geven.
Wij van Hutspofrjt zijn echter van me
ning dat ze bij Foreholte al een aardig
eindje op de goede weg zijn. Immers van
dergelijke ruzies kan een 'professioneel'
ingestelde vereniging nog heel wat leren.
Lachen
ARC blijft in de eerste klasse van het za
terdagvoetbal. Tevreden gezichten na af
loop daarom bij alles wat ARC heette.
Maar niet alleen de Alphenaren hadden
reden tot glimlachen
Wat te denken van de fabrikant van al
die toilet rollen...
CcidöcSouAatit
Vullen.
FOTO'S: HENK SNATERSE
