Vlaamse Brigitte Raskin wint AKO literatuurprijs Giro 50500 Bank70.70.70.929 0? Abel Herzberg (95) overleden in Manége Liselore Gerritsen en Paul van Vliet weer samen voor Sterhuis Composities Brahms en Sibelius: exclusief gebeuren Laat lepra ook jóu een zorg zijn. r 4EirNST QeidóaQowuvnt ZATERDAG 20 MEI 1989 PAGINA 17 sidentie knnenkoor: ««Ie en earieerd jjk Residentie Mannenkoor van der Hoeven m.m.v. Jong (orgel) met een ge- programma, Grote Kerk, ator yond. he Js fie 8-16 aal gesproken geeft het [elijk Residentie Man ui ior (CRM) op Koningin een zogenaamd „Oran- :rt". Aan deze traditie is lar een eind gekomen het CRM zal ieder jaar m incert blijven geven. Met ;en ijk gevarieerd program- jwjpL t het koor gisteravond in Tote Kerk horen dat het larklle markten thuis is. 124 de strakke polyfonie keho e Renaissance-eomponist ^725- rina als de rijke harmo- jgfl van Bruckner werden hore gebracht. Zelfs een i. Vesuit de traditionele Bi- ise Liturgie passeerde de Het blijkt dat de grote 'erken uit de Romantiek geschikt zijn voor het dan de oudere werken, tig klonken bijvoorbeeld h ners „Trösterin Musik", 150 van Franck en „Les rs" van Gounod door de inde pianissimi en de ite forte passages. Maar tekende „Wohl mir dass ie|(esum habe" uit Cantate in Bach en het eveneens Barok stammende „Las- ^_'io pianga" uit de opera jeijg( lo van Handel werden overtuigend uitge- Door de grote koorbe- (zo'n 200 man) viel de chtigheid van het stem- eefsel een beetje in het wat de verstaanbaarheid ld niet ten goede kwam. tuk van de avond was 'e Deum Laudamus" van derlandse componist Jan id (1903-1963). In een ïgswoordje wees A. laaien, de voorzitter van ™RM- erop dat er lang ge- d was op dit werk. En in- ad, het zat er goed in, zo en niet de minste moeite iet lastige passages. Aad er Hoeven wist door zijn ven en zekere leiding in ik een enorme dosis en- asme bij de koorleden op 070 kken. Buitengewoon in- 070 mekkend. 079 rganist Addie de Jong '182 voor een degelijke be ing. Soms trad hij op als met een intermezzo tus- vee koorwerken. In zijn van de Toccata uit de 5e Symfonie van Widor liet >ren over goede techni- apaciteiten te besehik- icert werd stemmig be- Jiet het „Dank sei dir, an Handel dat door di- Van der Hoeven zelf ïoor is bewerkt. :UR VAN DER DRIFT igieus en profaan 'oorburg ïuziek in de Fonteinkerk )t Voorburgs Vocaal Ensem- v. Marijke van Klaveren en ollens-ensemble o.l.v. Coen Heide, vrijdagavond. foorburgs Vocaal Ensem- Marijke van Klaveren zich in zijn concerten naar ipaald thema. Voor het gisteravond in de Voor- Fonteinkerk waren dat •landse religieuze en pro- •erken uit deze eeuw van onisten, die de oude tona- trouw bleven en daarbin- xperimenteerden. ongste en meest interes programma-onderdeel gevormd door de zes /Jichten van Huygens, die -^'agse componist Jaap Ge- voor een op- twerk van dit koor ge- Eute onder de titel „Oog en Men hoort in d.eze mu- ijn beide leermeesters, die n dit programma waren 'enwoordigd, t.w. Herman gier en Hendrik Andries- ^■eraedts gaat sterk van de en de verstaanbaarheid an uit, o.a door middel inisono- en solistische in-' Bij alle onderlinge ïeidenheid bleek het laat- uitc d „Onbestandigh Geloof" erkst. Het koor liet hier lastige intonaties binnen lardbare graden van zui- Sid aan te kunnen en toon- h tegen de eisen van dit van gemakkelijke op- iwerk volledig bestand, ageveer 30 zangers met feftijd tussen de 30 err 40 "hebben een goed klankge- :lde. In de religieuze wer- let orgelbegeleiding van iessen en Peeters waren iter net zo braaf als deze ;k verlangt. In het ruim "Iponnen mollenfeest van pgier kwam er wat meer het geheel. Hier werd het adequaat begeleid door het ns-ensemble. Dat gebeurde de feestelijke afsluiting le twee populaire madriga- 'an Hendrik Andriessen Debbo Far" en „Evviva Dit is krachtige, sterk _L ssionistische muziek die het koor met meer oog en 'oor detaillering dan voor antische vervoering werd gen Ie twee instrumentale in- hzzi door het Tollens-en- re waren de Kuhnnau-va- van Hendrik Andriessen leest geslaagd. De meest igene groep, die van de ""■ntrabas, deed zich zelfs sterk gelden, maar dit ftiï niets af aan het goede 1 fcsultaat. ERIK BESIER Abel Herzberg: doortrokken van milde spot. AMSTERDAM De Neder landse schrijver en jurist Abel Jacob Herzberg is vrijdag op 95-jarige leeftijd in Amster dam overleden Herzberg, die voor de oorlog onder meer voorzitter was van de Neder landse Zionistenbond, maakte als literator naam met een au thentiek verslag over het con centratiekamp Bergen Belsen, „Amor Fati", en zijn kroniek der jodenvervolging in „On derdrukking en Verzet" uit 1950. Herzberg ontving in 1964 de Constantijn Huygensprijs en in 1974 de P.C. Hooftprijs. Het werk van Herzberg is doortrokken van milde spot en zelfspot, een weerbarstig ge voel voor humor en een krachtige wil tot overleven. Als schrijver trad hij zelden op de voorgrond, liever wees hij op zijn studie rechten en de 55 jaren die hij als advocaat door bracht. Over de mens, die hij probeerde te begrijpen, had hij in zoverre een negatieve me ning, dat hij ervan overtuigd was dat naastenliefde niet be stond. „Willen moet je kun nen", zei hij. „De mensen wil len het wel, maar kunnen het niet". En na zijn kampervarin gen: „Dan leer je de mensen kennen zoals het wild de jager kent Van alle levende wezens is de mens waarschijnlijk het grootste krapuul". Toch kende Herzberg hoop, „want inkeer is niet ondenk baar. Alleen is de prijs die elke keer moet worden betaald, ontstellend hoog". Waaraan hij toevoegde: „Er is iets in ons dat ons bij alle wanhoop toe roept: je mag niet versagen". Waarmee de schrijver aangaf wat hem zelf het meest fasci neerde en wat als een rode draad is terug te vinden in zijn AMSTERDAM - „Een un derdog en ook nog een Vlaamse" zei Brigitte Ras kin met een bescheiden lach toen bekend werd dat zij de Ako Literatuur prijs 1989 gewonnen had met haar debuut „Het Koekoeksjong". Een prijs van 50.000 gulden „waar mee een auteur zich een jaar lang zonder financiële druk moet kunnen wijden aan haar of zijn werk zaamheden". Gisteravond laat maakte jury voorzitter Erik Jurgens de uit slag in het Amsterdamse Am- stelhotel. bekend. Concurren ten van Brigitte Raskin waren de Nederlandse auteurs J.Bernlef, Rudy Kousbroek, Helene Nolthenius en de Vla ming Leo Pleysier. Bernlef was twee jaar eerder met zijn roman „Publiek Ge heim" de eerste winnaar van de Ako-prijs, die in Nederland een equivalent wil zijn voor de in Engeland zeer prestigieuze Booker-Prize. Geerten Meij- sing werd vorig jaar met „Ver anderlijk en Wisselvallig" winnaar Een bekroning die toen nogal werd aangevochten omdat zijn zuster, Doeschka Meysing, in de jury zat. W.F.Hermans schreef in zijn bundel „Door gevaarlijke gek ken omringd" een persoonlijk en kritisch stuk over de gang van zóken .toen. Zijn boek Werd overigens niet genomi neerd - „voorgedragen" stelt de jury die het anglicisme „no minatie" niet ziet zitten - voor de Ako-prijs. Nederlandstalige uitgeverijen zenden het werk van hun au- de de jury de Nederlandse au- een blije monoloog over de teurs in voor de Ako-prijs. Dit teurs Bernlef, Hélène Nolthe- dood, en Brigitte Raskins „Het jaar kreeg de jury een totaal nius. Rudie Kousbroek, de Koekoeksjong". In haar de- van jaar 192 boeken ter beoor- Vlaming Leo Pleysier met het buut vervlecht Brigitte Raskin deling. Uiteindelijk nomineer- boek „Wit is altijd schoon", het lot van een maatschappe lijke buitenbeen met episodes uit het eigen geborgen bestaan, zo hield Jurgens zijn publiek in het Amstelhotel voor „Het boek schetst daarbij een in dringend tijdbeeld van de laat ste halve eeuw in velerlei mi lieus". Brigitte Raskin werd in 1947 in Vlaams Brabant geboren Zij studeerde geschiedenis aan de Katholieke Universiteit van Leuven en werkte vervol gens als redacteur bij het weekblad De Nieuwe en later als hoofdredacteur van het tijdschrift De Nieuwe Maand. Later schreef ze als columniste voor het weekblad De Zwijger en werd in Vlaanderen be kend door haar deelname aan het BRT-spelprogamma „Na men Noemen". Sinds vorig jaar is zij vaste medewerker van het VPRO-radioprogam- ma „De Vlaamse connectie". „Het Koekoeksjong" is het de buut van Raskin Een volgend boek is in voorbereiding, zo maakte haar uitgeverij be kend. „Hoewel geen auteur zich zou hoeven schamen voor een oeuvre dat slechts bestaat uit één boek, als het de kwali teiten heeft van dit boek. hoopt de jury dat de AKO Li teratuurprijs 1989 Brigitte Ras kin zal stimuleren om het niet bij dit debuut te laten", zei de jury. „De beschrijving van het leven van een ander gaat sub tiel gepaard met een impliciete beschrijving van het eigen groeiproces". De jury van de AKO Litera tuur Prijs 1989 bestond uit Rik van Gorp. Hannemieke Stam- perius, Jacq Vogelaar, Hans Warren en de voorzitter Erik Jurgens. Theatergroep Den Haag: „Minetti'' van Thomas Bernhard. Regie: Arda Brokmann. Met o.a. Jan van Dijck. 's Gravenhaagse Manége, Bibliotheek- straat 2; vrijdag 19 mei, herhalingen op woensdag t/m zaterdag tot 4 De Oostenrijkse schrijver Tho mas Bernhard schreef het „Portrait des Kunstiers als al ter Mann", „Minetti", in op dracht. Hij deed dat als hom mage aan de Duitse acteur Bernhard Minetti. Het is een waagstuk van Theatergroep Den Haag dit lastige werk op het repertoire te nemen. Minetti heeft in dit stuk op ou dejaarsavond een afspraak in Oostende met de directeur van de schouwburg van Flensburg. Hij zal nog eenmaal „King Lear" spelen, ter ere van het tweehonderdjarig bestaan van die schouwburg. De directeur komt niet opdagen en Minetti houdt in arren moede een lan ge monoloog. „Minetti" is Bernhards tirade over de kunst van het toneel maken. Net als in zijn andere werk gaat slechts één speler duchtig te keer. De overigen zwijgen voornamelijk. Minetti (Jan van Dijck) haalt uit naar zijn vak. „Theater is een mon sterlijke kunst", zegt hij en „de toneelkunst is een gluiperige kunst". „De schrijver vernie tigt de toneelspeler", laat Tho mas Bernhard zijn hoofdrol speler zeggen tegen een dron ken vrouw in de foyer, tegen de portier of eigenlijk tegen niemand in het bijzonder. Regisseur Arda Brokmann be nadert het cynisme van de schrijver en diens grote apo stel, de regisseur Claus Pey- mann, op een veel mildere wijze. Bij Theatergroep Den Haag is Minetti geen snerpen de sarcast, maar een zielige, dementerende man. Hij is ver dwaasd. aan lager wal geraakt en aan de kant gezet. Hij is zo iemand, wiens leed je met een vriendelijk gebaar tracht te verzachten. Een meisje laat haar radio 'bij Minetti achter: zo heeft de oude nog een mu ziekje Herhaaldelijk feestgedruis van gemaskerde hotelgasten door breekt de monoloog. „Happy Days are here again", wordt gezongen. Het is een doekje voor het bloeden, de angel is uit het stuk. Jan van Dijck speelt een aardige bejaarde en niet „het theaterbeest als geen ander" uit het stuk. Deze „Mi netti" toont de acteur als tan deloze circusleeuw. De meer malen door regisseurs en ac teurs getergde schrijver Tho mas Bernhard ligt waarschijn lijk te tollen in zijn graf. PETER SNEL Een Haags monument werd gisteren even heropgericht. Vijftien jaar hadden Paul van Vliet en Liselore Gerritsen niet samen opgetreden, maar gisteren stonden ze samen in Diligentia, zij het dat Gerrit sen vóór en Van Vliet na de pauze het podium vulde. Hun optreden viel binnen het kader van de vraag 'wie is er gek?' Eerder traden Kees van Kooten en Freek de Jonge in die serie op. De cyclus is geor ganiseerd om mensen erop te wijzen dat de noodzaak van psychiatrische behandeling voortkomt uit ongelukkig toe val, en niet veroorzaakt wordt door aanleg. En inderdaad, we kunnen dagelijks vaststellen hoe moeilijk de vraag te be antwoorden is. De Stichting Sterhuis, die de avond organiseerde, heeft een bijzonder probleem. Er is ge noeg geld om een „dagactivi teitencentrum voor (ex-)psy- chiatrische patiënten" op te zetten, maar geen pand. Ge stigmatiseerde lotgenoten zou den daar met elkaar kunnen vertoeven, zich ontspannen, praten en zich voorbereiden op terugkeer in de „gewone" maatschappij. Dat zoekt de Stichting nu en wie het voor haar vindt krijgt een fles champagne. Ruim duizend mensen zouden daarmee ge holpen zijn. Om de activiteiten te onder steunen trad dus het voorma lig cabaretechtpaar op. Liselo re Gerritsen begon direkt kwets- maar toch strijdbaar: „Ik sta nu in het voorprogram ma van Paul van Vliet. Dat gebeurde vroeger wel vaker, maar onvermijdelijk komt in het leven het moment dat je ook wel eens na de pauze wilt. Nu sta ik weer in het voorpro gramma, waarmee de vraag die het motto van de avond is, is beantwoord." Ze droeg voor uit eigen werk, met melancho lieke, zoetvloeiende teksten over jeugd, liefde en dood. De banaliteit die zij in het al gemeen wist te omzeilen, kon haar ex-man niet altijd vermij den. Vooral in het begin leek zijn zekere optreden slecht te passen bij het gegeven van de avond. Maar naast de ongenu anceerde behandeling van maatschappelijke zaken ston den mooie liedjes. Dat over de vermoeide zee bijvoorbeeld, ook al vijftien jaar oud. Van Vliet besloot met een bood schap van hopen, doen en doorgaan. Zijn hart onder de riem en de bewust beleden on zekerheid van Liselore Gerrit sen vormden de combinatie die de organisatie van het Sterhuis idealiter voor ogen moet hebben gestaan. En nu nog een huis. DICK VAN TEYLINGEN BISHOP-KOVACEVICH EEN GEWELDENAAR Koninklijk Concertgebouworkest onder leiding van Mariss Jansons met composities van Brahms en Si belius. Solist: pianist Stephen Bis- hop-Kovacevich. Vrijdagavond. Dr. Anton Philipszaal, Den Haag. Twee componisten stonden centraal bij het Concert gebouworkest gisteravond: Brahms en Sibelius. Den Haag kreeg van dit programma het „alleenrecht". Het eerste pia noconcert van Brahms en de tweede symfonie van Sibelius, klinken verder zondagmiddag - eveneens gespeeld door het Amsterdamse orkest - alléén in Londen. Voor het orkest de Russische dirigent Mariss Jansons, die in onsland al grote naam maakte. Al in de orkestrale inleiding van Brahms' ceoncert toont- Jansons zijn klasse: spanning, beheersing, klankrijkheid en voornaamheid als opmaat voor een interpretatie vol kracht en geweld maar ook van uiterste pianissimi en tederheid. Pia nist Bishop-Kovacevich is een geweldenaar. Hij geeft Brahms allure en zeggingskracht, bouwt de spanning op tot ge weldige climaxen en de sa menwerking met het orkest was perfect. Jammer dat voor hem geen vlekkeloze vleugel beschikbaar was. De Finse componist Sibelius moet een Nederlands publiek steeds weer voor zich winnen. Met Jansons schitterende „le zing" lukt dat moeiteloos. Si belius' oeuvre past niet in een hokje, al is ér wel een over eenkomst met de Fransman Berlioz. Het Concertgebouwor kest speelde die tweede symfo nie, door Sibelius in 1902 in Italië begonnen, spanningsvol en volmaakt uitgebalanceerd. Het Haagse publiek was en thousiast, het Engelse publiek zal het zondagmiddag zeker ook zijn. aDRIAAN HAGER Voor een uitgebreide agen da, ook voor de komende dagen, raadplege men „UIT", de gratis wekelijkse bijlage van deze krant. ALPHEN AAN DEN RIJN EURO CINEMA I (Van Boetzelaerstraat 6. tel. 01720-20800): Naked gun (al): 18.30, 21.00. za. zo wo ook 13.30. zo. ook 16.00. EUROCINEMA II: Rain Man (al); 18 45. 21.30. zo. 16.00. Junglebook (al): za. zo. wo. 14.00. EUROCINEMA III: My stepmother is an alien (al); 18.45, 21.30 za. zo. wo. ook 13.45. zo. ook 16.15. EUROCINEMA IV: Working girl (12); 18.45. 21.15. za. zo wo. ook 13 45. zo. ook 16.15. LEIDEN LUXOR (Stationsweg 19. tel 071-121239) Naked gun (al); 19.00. 21.15 za. zo ma. wo. ook 14.30. LIDO en STUDIO (Steen- sfraat 39. tel. 124130): Rain Man (al); 14.30. 18.45. 21.15 Her alibi (al). My stepmother is an alien (al); Twins (al). 14.30. 19.00. 21.15. Dangerous liaisons (al); 19.00. 2115 do vr di 14 30 Lady en de vagebond (al); za zo. wo 14.30. •TRIANON (Breestraat 31. tel. 123875): The Bear (al); 19.00, 21.15. za. zo. wo. ook 14.30. REX (Haarlemmerstraat 52, tel. 071-125414): Spirit of seventy six; 14.30, 19.00, 21.15. KATWIJK CITY THEATER I (Badstraat 30. tel 01718-74075): Twins (12); 19.00. 21 15 za. zo wo OOk 14 45. CITY THEATER II: Cocktail (al); 19.00 Working girl (al); 21.15 zo ook 14 45 Jungle- book (al); za. wo 14.45 VOORSCHOTEN GREENWAY tel. 01717-4354).Die hard (al); do. t/m zo. 15.45. 19.00.The Bear (al); do. t/m zo 14.00. 15.45, 19 00. ma. t/m wo 20.15. wo 14.00, 15.45. Tucker (al); do. t/m zo. 20.45 9V? Weeks (16); do t/m zo. 21.15. A fish called Wanda (al); ma. t/m wo. 20.45. Avontuur met een staartje (al); do. t/m zo. 14.00. wo 14.00 WASSENAAR ASTRA tel. 01751-13269):Licence to drive (al); vr. za. zo. 20.00.The Bear (al); ma. di. wo. 20.00. za. zo. wo. 14.00. DEN HAAGASTA 1 (Spui 27, tel. 463500): My stepmother is an alien (al); 14 00. 18.45. 21.30. zo 13.15. 16 00. 18 45. 21 30. ASTA 2 Working girl (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ASTA 3 The accused (16); 14.0, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30.« BABYLON 1 (naast Den Haag Centraal tel. 471656): A cry in the dark (al); 14 30 16 45. 19.00. 21.30. BA BYLON 2 Angerous liaisons(al); 14.30. 16 45. 19.00. 21.30 BA BYLON 3 Loos (16); 19.00. 21.30. CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): Her alibi (al); 14 00. 18.45, 21.30. zo. 13 15. 16.00. 18.45, 21.30. CINEAC 2: Twins' (al); 14 00. 18.45. 21.30 zo. 13.15, 16.00. 18 45. 21.30. CINEAC 3: The accidental tourist (al); 18.45, 21.30 do vr. ma. di. ook 14.00. METROPOLE 1 (Carnegielaan, tel. 456756): Rain man (al); 14.00. 18.45, 21.30 zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. METROPOLE 2: The naked gun (al); 14.00. 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21 30 METROPOLE 3: Miles from home (al); 1400. 18.45, 21.30 zo. 13.15. 16.00, 18.45, 21.30 METROPOLE 4 Crossing delancey (al); 18.45, 21.30. do. vr. ma di ook 14.00. METROPOLE 5: The bear (al); 14.00, 18.45. 21 30 zo 13 15. 16 00. 18.45, 21.30 ODEON 1 (Herengracht 13, tel 462400): The naked gun (al); 13.45. 18.45. 21.30 zo. 13.30. 16.00. 18.45, 21.30. ODEON 2: A fish called Wanda (al); 13.45. 18.45. 21.30. zo 13.30, 16.00. 18.45. 21.30. ODEON 3: Bat 21 (16); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. ODEON 4: Mississippi burning (12); 13.45, 18.45. 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. STUDIO 1 (Ketting straat 12b, tel. 656402): Thou shalt not kill (16); 19.30, 21 30. zo. ma. ook 14.15. STUDIO 2: Madame Sousatzka (16); 19*15. 21 45. zo. ma ook 14 15 STUDIO 3: La lec- trice(16); 19.15, 21.45. zo ma. ook 14 00 HAAGS FILMHUIS: Zaal 1 Zwerfsters; 19.30. 21.45. zo 14 00. 16 15 Zaal 2: Sours weet: 19.30 zo 14 00 Married to the mob; 2145 zo 16.15 Zaal 3 19 30. 21.45. zo. 14.00, 19.30, 22.00 wo 20.00. Revolutie Re bellie; do Mr. Freedom, vr Roma, Cita aperta; vr No Nukes; za De Palestijnen, zo On the waterfront; ma Quiemada; di. Becket: wo NACHTVOORSTELLINGEN CINEAC 1 Her alibi; (16); za. 00 15. CINEAC 2: Twins (16); za. 00 15. CINEAC 3: The acciden tal tourist (16); za. 00 15. KINDERVOORSTELLINGEN BABYLON 3: Mijn vader woont in Rio. 14 30. 16.45 CINEAC 3: Lady en de vagebond; za. wo. 14 00 zo 13.15, 16.00. 00. ME TROPOLE 4 Who framed Roger Rabbit: za. wo. 14.00 zo 13.15. 16.00. Lepra. Een kwestie van gevoel. Ja, maar ook van geld. Want lepra is te genezen. De volledige behandeling van één patiënt kost per jaar ongeveer 300 gulden. De medicamenten om hem te genezen kosten 60 gulden. De NSL is de nationale instantie die zich inzet om de nood onder de IS miljoen lijders aan deze afschuwelijke ziekte te lenigen. Laat lepra ons allemaal een zorg zijn. Nederlandse Stichting voor Leprabestrijding Wibautstraat 135.1097 DN Amste-rdarn tel 120-938973 Oscar Wilde op Europees niveau „A woman of no importance" van Oscar Wilde, door Leiden English Speaking Theatre. Regie en tekstbe werking: Kees Epskamp. Productie: David Cohen. Costuumontwerp: Winnifred Epskamp. Belichting: Hans Jungschlager. Gezien: 19 mei in de Leidse Schouwburg. Herha ling: 21 mei ,,A woman of no importance" is een van Oscar Wilde's min der bekende toneelstukken; de oorzaak van die relatieve on bekendheid ligt misschien in het hybridische karakter van het stuk. Voor een society-ko- medie is het beslist te ernstig, maar het is ontegenzeggelijk te leuk voor een tragedie. Dat het Leiden English Speaking Theatre niettemin de speel baarheid van de tekst aantoon de, mag een verdienste heten, hoewel ook dit gerenommeer de gezelschap niet ontsnapte aan een zekere melodramati sche potsierlijkheid. In door muziek begeleide in termezzi - vondst van regis seur Epskamp - trachtte men de onderliggende sentimenten van het stuk symbolisch ge stalte te geven. Temidden van het spervuur van „upperclass- wisecracks" deden ze echter tamelijk ongeloofwaardig aan. Zo ging de passage waarin de jonge, innemende Gerald zijn veel te grote stropdas als een galgetouw hanteert onbedoeld verloren in de humoristische context. Deze Gerald (Jaap Metzlar) is in wezen de spil van het dra ma. Hij is de zoon van Lord II- lingworth (Ad Boeren), een snel omhooggevallen man- van-de-wereld, en van de door Illingworth na Gerald's ge boorte in de steek gelaten Mrs. Artbuthnot (Cécile Somers). Als persoonlijk secretaris van Illingworth zal Gerald met hem afreizen naar Wenen, waar eerstgenoemde een di plomatieke functie gaat bekle den. Wanneer Gerald de waarheid omtrent zijn afkomst ontdekt, dringt hij er bii zijn moeder op aan met Illing worth te trouwen; maar na twintig jaar verbittering wei gert zij een huwelijk, en daar mee dwingt zij respect af van de Amerikaanse Miss Wolsley (Jenny Mijnhijmer), die de hele^ coterie al lange tijd met afschuw heeft gadegeslagen en bekritiseerd. Deze jonge vrouw uit het land van vrij heid en gelijkheid wordt ver volgens de ideale echtgenote voor Gerald. Om het stuk voor onze tijd speelbaar te makeVi heeft re gisseur Epskamp een aantal ingrepen toegepast: er is ge schrapt. maar ook toegevoegd. Wat dat laatste betreft, de cita ten uit het werk van toneel- vernieuwer Edward Gordon Craig, uitgesproken door de butlers, vormen fraaie hoogte punten tussen de opeenstape ling van Wilde's wijsheden. Regie en acteerprestaties ver dienen hoe dan ook een groot compliment; misschien dat Mrs. Artbuthnot teveel werd neergezet als een gekwelde smartenmoeder, wier opval lende bril en costuum met laag uitgesneden rugpartij boven dien iets lachwekkends had den. Niettemin: Leiden dien LEST te koesteren als een ge zeischap van Europese allure; op het Europees Engelstalig Theater Festival wist de groep deze week immers twee prij zen in de wacht te slepen. Het maakt alleen nieuwsgierig naar de verdere verrichtingen van deze stijlvolle theaterma kers. JOS NIJHOF

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 17