iMlatpocfja
„Als ik maar lekker kan
schaken ben ik tevreden"
Beleidsplan jeugdtennis zorgt voor scheuring en duidelijkheid
pmr-rmE
1 Ccidóc Qowuvnt
LEIDEN - Schakers blijven aparte
vogels, maar tussen die curieuze ty-
pes is de nieuwe nationale kam-
i pioen Rini Kuijf toch weer een
j buitenbeentje. De 30-jarige student
I geschiedenis verloochent zijn Bos-
koopse afkomst niet en is in dat
opzicht niet alleen broodnuchter,
maar houdt er qua etiquette ook zo
zijn eigen normen op na. Zo heeft
hij een broertje dood aan het geven
van interviews en voelt hij zich in
geen enkel opzicht verplicht om de
pers te woord te staan. En doet hij
dat na veel gemor alsnog wel, dan
i is dat hoofzakelijk via voor de nor-
male mens ondoorgrondelijke uit-
I spraken. Vragen over zijn geliefde
sport, die hij min of meer profes-
I sioneel beoefent, ontwijkt hij af
hankelijk van zijn stemming het
liefst met opmerkingen over het
1 weer of in de trant van een soort
I „geen ja geen nee spelletje". Wiel-
I renner Joop Zoetemelk had er in
zijn goede tijd nog heel wat van
I kunnen opsteken.
I De beweegredenen tot zijn handelen zijn
op zichzelf een stuk duidelijker. „Die
journalisten schrijven toch alleen maar
onzin. Wat voor nut heeft het geven van
een interview, als je je uitspraken toch
alleen maar uit hun verband gelicht, of
erger nog,verdraaid in de krant terug
ziet?". Op deze wijze legt hij doorgaans
aan insiders verantwoording af voor zijn
handelen. Ook organisatoren van toer
nooien blijven de nukken van Kuijf niet
bespaard. Zo zag men bij de prijsuitrei
king van het voorlaatste Noteboom-
schaaktoernooi niet Rini Kuijf als zijnde
de winnaar naar voren treden, maar
diens bridgemaatje Wilfried Binnendijk.
Kuijf vond het de moeite niet waard om
op de definitieve uitslag te wachten en
delegeerde dit karweitje naar zijn Rijns-
burgse protege. Hetgeen de organisatie
dit jaar tot het treffen van tegenmaatre
gelen noopte. Prijzen, niet in ontvangst
genomen door de winnaar, zouden on
middellijk vervallen. Een maatregel die
na beklag van de zijde van Kuijf bij
wedstrijdleider Arthur Schuering de gek
scherende opmerking ontlokte, dat deze
actie niet zozeer hem, als wel het van
het podium weren van Binnendijk be
trof. Een opmerking waar de veelvuldige
winnaar de humor wel van in kon zien.
Zijn prijs nam hij ditmaal overigens wel
keurig in ontvangst.
V erdiend
Met het stijgen van zijn schaakfaam
komt de stugge Leidenaar inmiddels wel
iets meer los. Sterallures zijn hem daar
bij hoe dan ook vreemd. De door hem
tegen de zo verfoeide ..persmuskieten"
opgetrokken denkbeeldige muur, spruit
dan ook eerder uit bescheidenheid en
nonchalance dan uit een enigerlie vorm
van hooghartigheid voort. De groeiende
speelsterkte maakt de schaker ook meer
van zijn verantwoordelijkheden bewust.
Zich ver van de telefoon op zijn studen
tenflat houdend en inmiddels alweer in
het buitenland voor een toernooi aantre
dend. vallen Kuijf na afloop van zijn
wekelijkse bridgeavondje zowaar de no
dige zinnige woorden te onttrekken: „Ik
denk dat ik dit kampioenschap wel ver
diend heb. Toen Blees eenmaal onderuit
was gegaan, wist ik dat ik een goede
kans maakte. Tenslotte waren Jeroen en
John (Piket en Van der Wiel, red) niet in
goede doen. Zelf speelde ik gedurende
het hele toernooi solide en liet ik eigen
lijk alleen nog maar puntjes liggen. Die
verliespartij in de laatste ronde tegen
Brenninkmeijer, daar kan ik niet zwaar
aan tillen. Ik stond weliswaar al snel een
pion achter, maar raakte nimmer buiten
de remisemarge. Althans tot aan het mo
ment, dat ik al zeker van het kampioen
schap was. Daardoor raakte ik mijn con
centratie kwijt en begon ik nonchalant te
spelen. De enkele foutjes die ik toen be
ging, werden mij fataal. Maar reken
maar, dat dat anders niet gebeurd zou
zijn".
De kritiek van aan de zijlijn staande
oud-kampioenen als Jan Timman, Coen
Zuidema en Gert Ligterink, dat het ni
veau bij dit kampioenschap wel erg be
denkelijk was, wuift hij resoluut weg:
„Fouten worden er altijd wel gemaakt,
dat was vroeger bepaald niet anders. Sla
de oude toernooibulletins er maar voor
op na. Tenslotte betreft het hier ook
geen titelstrijd op topgrootmeestersni-
veau, zoals bijvoorbeeld het Russisch
kampioenschap dat wel is. Maar de Ne
derlanders kunnen natuurlijk best wel
schaken. Niet voor niets werden wij no-
tabene zonder Jan Timman derde bij de
laatste Schaakolympiade".
Self
made
Rini Kuijf is een duidelijke self-made
schaakman. In de schaduw van zijn ana
lysemaatje John van der Wiel schaafde
hij met grote ijver aan zijn eigen inzicht
en kennis. Thuis in Boskoop kreeg hij
daarbij steun van zijn jongere broers
Hans en Nico. Een apart trio dat al snel
het niveau van de plaatselijke schaak
club ontsteeg en zijn heil bij Philidor-
Leiden zocht. Daar leerde Rini de reeds
bekende John van der Wiel kennen, met
wie hij in de loop der jaren heel wat ana
lyseuurtjes doorbracht. Lang dichtte
men broer Hans grote kwaliteiten toe.
Deze natuurkundige heeft het inmiddels
ook tot het kopmanschap van Phildior 1
geschopt, maar liet het schaken daarbij
nimmer boven de studie prevaleren.
Voor Rini was de geschiedenisstudie
daarentegen meer een schaakmiddel dan
een doel. In de luwte van een studenten
leventje kon hij veel tijd aan zijn sport
besteden.
Langzaam maar zeker moest broer Hans
dan ook gedogen dat de allicht minder
getalenteerde Rini hem qua niveau te
boven steeg. Zonder op te vallen speelde
Kuijf veel sub-top toernooien in het bui
tenland. waarin hij telkens betere resul
taten boekte. Tot veler verrassing be
schikte Kuijf een aantal jaren geleden
plots over de meesternorm, hetgeen hem
een plaats in de kampioensploeg van het
Rotterdamse Volmac opleverde. Evenals
deelname aan de nationale titelstrijd,
waarin hij promp enige kopstukken deed
sneuvelen. Zelfs de scalp van Jan Tim
man viel Kuijf daarbij ten deel. Daarna
zette de groei zich voort. Op instignatie
van John van der Wiel en Paul van der
Sterren verkreeg Kuijf een half jaar terug
ook een plaats in het Olympiade-team,
dat in Thessaloniki zo opvallend goed
presteerde.
Voorbeeld
Voor de andere landelijke toppers is
Kuijf nu ook het voorbeeld, hoe men
met hard werken en karakter ook in de
schaaksport ver kan komen. Met name
plaatsgenoten John van der Wiel en Je
roen Piket maken met het nodige respect
dankbaar gebruik van de door Kuijf ge
lanceerde ideeën, waarbij eindspelen en
openingen diens onmiskenbare specialis
men zijn. Het zal dan ook niemand ve-
bazen dat Kuijfs eigen respect naar een
nog veel beroemdere schaakfanaat uit
gaat: Victor Kortsjnoj. „Kortsjnoj traint
ons zo nu en dan als spelers van Vol
mac. Ongelooflijk, zoals die man beze
ten is van het spel. Als je eenmaal met
hem bezig bent, dan moet je die dag
geen andere afspraken meer hebben. Hij
gaat met analyseren door tot je erbij
neervalt. En dat op die leeftijd. Nee, dan
ben ik maar een kleine jongen. Net zo
goed dat in de partij zelf zijn karakter en
vechtlust ook ongeëvenaard zijn. Petje
af voor hem".
De eigen ambities van Kuijf, die bepaald
geen carrière man kan worden genoemd
(„Veel van die jonge spelers van tegen
woordig zijn van die echte yuppies. Ze
kiezen allemaal voor de zekerheid, ik
niet dus"), zijn. geheel in de lijn van zijn
karakter, bescheiden: ...Als ik maar lek
ker kan schaken en er van kan leven,
ben ik al tevreden. Die studie is maar
bijzaak, daar valt toch niks mee te doen.
Ik zie wel hoe ver ik als schaker kom.
Grootmeester zal ik nog wel een keertje
worden, maar of er meer in zit betwijfel
ik. Ik heb nu mijn vrijheid, kom veel in
het buitenland, kan spelen wanneer ik
wil. hoef mijn potje bridgen er niet voor
te laten, dus wat wil je eigenlijk nog
meer? Laten we nog maar een biertje ne
men, voorlopig zal er wel niks meer te
vieren zijn".
Nieuwe kansen voor Unicummer Robbert-Paul Hartwijk. De voormalig districtskam
pioen zoekt via de jeugdtitelstrijd tot en met 14 jaar de weg naar de top.
HILLEGOM/LEIDEN - De Leid-
se tennishoofdklasser Unicum is
overgegaan tot een forse investe
ring in spelers van buitenaf. Dek
ker Tennis Warmond probeert het
met eigen spelersmateriaal, maar
zal daarmee haar hoofdklasseplaats
verliezen. De doorstroming van
jong talent naar het hoogste tennis-
niveau lijkt te stagneren, maar
blijft niet onopgemerkt. Een nieuw
beleidsplan, opgesteld door Koos
Blok van de commissie geselec
teerd jeugdtennis van het district
Leiden beoogt duidelijkheid te ver
schaffen.
„Dat voorzitter Jan van der Maarl tus
sentijds zou opstappen is uiteraard niet
de bedoeling van het schrijven van het
beleidsplan geweest", merkt de onlangs
als lid tot de commissie geselecteerd
jeugdtennis toegetreden Koos Blok op.
„Toen ik vanuit het district Noord Hol
land Noord naar Leiden verhuisde en
binnen het district Leiden een functie
kreeg, viel het mij op dat een planmatige
opzet ontbrak. Wat ik in opdracht van
de commissie als beleidsplan heb opge
steld zijn zaken die allemaal al eerder te
berde zijn gebracht, maar waarschijnlijk
nooit in een plan zijn samengevat. Voor
een goede bedrijfsvoering van het jeugd-
gebeuren in het district, waarin meerde
re trainers zovele uren per week functio
neren en waarin de financiële risico's
door het district worden gedragen, acht
ik iets dergelijks gchter als onontbeer
lijk".
Afwijkend verhaal
Geen „nieuw" plan dus voor het al jaren
een eigenzinnige koers varend district
Leiden van de Tennisbond. Wel en op
nieuw een afwijkend verhaal ten opzich
te van het landelijk beleidsplan. „Als we
de daarin genoemde aantallen deelne
mers, met name in de bovenbouw, zou
den aanhouden, wordt de districtstrai
ning onorganiseerbaar", stelt het kers
verse commissielid Blok verder vast.
„We hebben ons plan bij de technische
staf van de bond ingediend en doorge
sproken. Het bereikte compromis houdt
in dat we niet de geplande 32 jeugdspe
lers in de categonen A (t/m 16 jaar), B
(t/m 14) en C (t/m 12) mogen opstellen,
maar dat ook niet de landelijke aantallen
van 2, 4 en 8 worden aangehouden. Er
wordt bij de selectie in de bovenbouw
weliswaar een koppeling naar de natio
nale jeugdranglijst gemaakt, maar we
kunnen toch tot een maximum van 24
geselecteerden gaan".
Bijdrage
Jan van der Maarl kon zich niet vereni
gen met de plannen van zijn commissie.
De Nieuwvenneper, die als voorzitter te
vens lid is van de landelijke sectie, vindt
het moeilijk binnen het district en bin
nen de landelijke organisatie twee ver
schillende beleidsvisies te moeten voor
staan. Van der Maarl trok daaruit de
conclusie zijn functie te moeten neerleg
gen, daarmee het district de ruimte' ge
vend een bijdrage te leveren aan de we
deropbouw van het sterk teruggelopen
niveau binnen het Leidse jeugdtennis.
De breuk binnen de commissié zal voor
de jeugd, die dit weekeinde in Hillegom
haar traditionele districtsjeugdkampi
oenschappen afwerkt geen consequenties
hebben. De partijen zijn in goede ver
standhouding uit elkaar gegaan en een
scheuring tussen district en de landelijke
technische staf is niet ontstaan. Secreta
ris Hilda van den Haak heeft de voorzit
tershamer tijdelijk overgenomen en weet
zich in haar zware taak gesteund door
acht enthousiaste commissieleden.
D
'uidelijkheid
De nieuwe plannen van het district Lei
den beogen de nodige duidelijkheid te
verschaffen in een aantal netelige kwes
ties. De verstandhouding tussen de ten-
nisscholen en het district moet verbeterd
worden. Beide instanties streven immers
hetzelfde doel na, via gerichte training in
zoveel jaar met zoveel spelers naar een
zo optimaal resultaat. Het beleidsplan
geeft richtlijnen. Het aantal deelnemers,
banen en trainers is vastgesteld en hoger
dan de landelijke norm. Districtstennis-
leraar John Noakes zal tenminste de A,
B en C-trainingen verzorgen, maar dient
van de Leidse tennisgemeenschap ook
minstens een jaar crediet te hebben zijn
visie op het jeugdgebeuren te kunnen
neerleggen.
Een aantal zaken is blijven liggen. Het
district zou graag ook de boven 16-jari-
gen willen inschakelen in plaats van hen
te „dumpen". Voor die leeftijdsgroep
heeft de Leidse Stichting Inter Tennis
zich inmiddels sterk gemaakt. Een eerste
gesprek tussen een districtsvertegen
woordiger en de stichting verliep posi
tief. De overgang van onderbouw via
bovenbouw naar boven zestien jaar lijkt
daarmee geregeld. Het kan betekenen,
dat over een paar jaar het Leidse Uni
cum het vertrek van top min of meer
vanuit eigen kweek kan opvangen en dat
de Warmonders de degradatie van dit
seizoen ombuigen in opnieuw een plaats
in de landelijke hoofdklasse.
PETER KLEIN
zijl Onder redactie van Peter van der Hulst.
irgiij Tekening
7ÜP Geheel volgens de normen die tegenwoor-
I dig aan een personeelsadvertentie worden
Ijk 0 gesteldprobeerde de cricketvereniging
Ajax zaterdag tijdens een open dag leden
voor zich te winnen. Toch doet zich als
gevolg hiervan een probleempje voor. De
meeste zesjarigen kunnen immers nog
niet schrijven, laat staan dat ze weten
r\ T. w
CROCKRnMlïlWS
He-Roc
MIN'MVMlEEfTyl»
SöLllC STATIE S R
AJAX
Tekening...
hoe een sollicitatiebrief op te stellen. Wij
van Hutspofrjt vragen ons daarom af oj
zij niet een tekening aan de „ballotage
commissie" van Ajax mogen toesturen...
Vertederend
Toch lijkt Ajax zich niet al te grote zor
gen voor de toekomst te hoeven maken.
Dat toonde dat jochie aan, waarbij Wij
van deze rubriek de vertederende foto ver
der voor zich laten spreken.
Vertekend
De foto vertekent, het is triest om te
moeten constateren, het werkelijke beeld
enorm.
Het op deze prent door Noordwijk-trai-
ner John Eelman (rechts) en LC-sport-
medewerker èn SVLV-steunpilaar Jelle
Raap in stand gehouden evenwicht, be
staat in werkelijkheid immers absoluut
niet.
Het doelsaldo valt nog wel mee (voetbal
trainers veertig treffers voor; Leiase sport
pers zesentwintig), de verdeling in winst
punten na twaalf ontmoetingen kan
evenwel niet veel duidelijker: oefenmees-
ters zeventien, journalisten zeven.
Wie schrijft, bfijft overtuigend niet altijd.
Desondanks heerst in het kamp van de
Leidse Sportpers nog altijd een groot op
timisme. 't Kan misschien nog vijf duels
duren, maar dan zijn de voetbaltrainers
uit de Leidse regio zowel op saldo, als in
winstpunten achterhaald: 47-47; 17-17.
De inhaalrace wordt volgende week vrij
dag om 19.00 uur op het ASC-terrein op
gestart. Dan immers staal het dertiende
en dus inmiddels zeer traditionele treffen
tussen beide grootmachten op het pro
gramma.
Aantrekkelijk
Voetbal is en blijft toch een opmerkelijk
spelletje.
Neem nu UVS.
Op 6 februari mengde het eerste team
zich nog volledig in de strijd om de titel
in de hoofdklasse. Maar daarna ging het
mis. De twee leuke minuten bij Elink-
wijk gaven het venal al aan, waarna kee
per De Graaf er in het jubileumduel le
gen Wilhelmus, met een aantal blunders,
nog een schepje bovenop deed. Even nog
dacht de Kikkerpolderploeg in de kampi
oensrace te blijven, totdat zes nederlagen
op rij de ploeg niet onbestraft lieten.
Winst tegen ADO '20 kon niét voorko
men dat tegen AFC alsnog het doek voor
UVS viel.
Het kan dus inderdaad verkeren. Zo heb
je nog alle zicht op het kampioenschap
en nauwelijks twee maanden later is al
les verkeken. Voorzitter Bart van Leeu
wen noemde de degradatie uil de hoofd
klasse echter geen ramp. Enkele jaren ge
leden vocht UVS zich immers weer terug
uit de tweede klasse.
En dat is toch iuist ook wat het spelletje
weer zo aantrekkelijk maakt...
Geld terug
Getergd togen de bestuurders van de voet
balverenigingen ressorterend onder de af
deling Leiden afgelopen maandag naar
de voorjaarsvergadering. Volop van zins
hun ongenoegen eens uit te spreken over
de onlangs door de KNVB geïntroduceer
de clubkaart. Vragen te over. die echter
FOTO'S: ANDRÉ VAN HAASTEREN
na een opmerking van afdelingsvoorzitter
1 'an der 1 'een Meerstadt opmerkelijk ge
noeg als sneeuw voor de zon verdwenen.
Waarom.' Omdat het nu nog afhouden
van de boot een schadeclaim van mini
maal 1.6 miljoen gulden zou opleveren.
De kaart was immers al geïntroduceerd
en een groot deel van dat bedrag uitgege
ven, waarmee het landelijk bestuur ae af
delingen al een beslissing had opgedron
gen. Niemand durfde immers nu meer de
plank op te halen. Al werd één ding
maandagavond wel duidelijk.
Van het motto: „niet goed. geld terug",
hebben ze bij de KNVB nog nooit ge
hoord...
m* O I
n finale
E j STERALLURES ZIJN SCHAAKKAMPIOEN RINI KUIJF VREEMD
ZATERDAG 13 MEI 1989 PAGINA 27