„Gereformeerden moeten over
hun frustraties heenstappen
EeidóeQomemt
Breuk in bestuur ICTO is definitief
kerk
wereld
Commissie Britse RK Kerk
op de bres voor vakbonden
beroepingen
fc
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
EcicUcSomxmt
ZATERDAG 6 MEI 1989 PAGINA|NI
ENSCHEDE De breuk in
het bestuur van het Interker
kelijk Comité Tweezijdige
Ontwapening (ICTO) is defi
nitief. Een lijmpoging van de
heer H Krans uit Kampen
heeft niets opgeleverd.
De vier bestuursleden, onder
wie waarnemend voorzitter
mevr mr. W. ter Culve en
Beugelsdijk, traden eind april
af. Dat gebeurde nadat de
verenigingsraad een voorstel
van de afdeling Lochem met
grote meerderheid had ver
worpen. Volgens dit voorstel
zou het bureau in Hoogeveen
moeten worden gesloten en
zou directeur N. de Jong
moeten worden ontslagen. De
vrijkomende gelden zouden
moeten worden gebruikt voor
activiteiten, gericht op de pu
blieke opinie.
De afgetreden bestuursleden
hadden er voorts bezwaar te
gen dat het bestuur steeds
minder een afspiegeling
wordt van het interkerkelijk
karakter van het ICTO. In
het huidige bestuur zitten al
leen protestanten. Krans stel
de het zittende bestuur eerder
deze week voor af te treden
om de schade voor het ICTO
tot een minimum te beperken,
maar zijn voorstel werd afge
wezen. Maandagavond komen
vertegenwoordigers van onge
veer vijftien grote afdelingen
bijeen om hun houding te be
palen. Daaronder zijn de afde
lingen in Amsterdam, Rotter
dam, Den Haag, Lochem en
Zeist. Voor deze afdelingen is
het duidelijk dat verdergaan
op de huidige wijze onmoge-
Wie een tragedie
overleefd heeft, is niet
haar held geweest
Stanislav Lec
door Marinus van der Berg
Zondebok
„De zucht tot vervolging richt
zich gaarne op religieuze
minderheden, speciaal in tijden
van crisis", schrijft de Franse
filosoof René Girard in zijn
boek „De Zondebok Voor het
station sta ik te wachten op
iemand die me op zal halen.
Een onbekende man, een
veertiger, spreekt me aan: „In
wat voor een land leven we
toch. Ik moet een maand
sparen om met de trein van
Alkmaar naar Almelo te
kunnen komen om mijn
moeder te bezoeken en daar
staan vijf van die Turken voor
het loket die zomaar een
retourtje Amsterdam kunnen
kopen".
De agressie slaat van de
woorden af. „Dat slaat nergens
op", reageer ik. De man, die op
het punt stond op de fiets te
springen, stapt af en komt
terug: „Ik ben
arbeidsongeschikt. Ik heb een
longziekte en door die lui wordt
er op mij bezuinigd. Weet u wat
we nodig hebben hier... een
Hitier". Hij wacht geen verdere
reactie af, maar springt op zijn
fiets. Hij moest kennelijk alleen
maar gevoelens van
ongenoegen uiten. Verbijsterd
blijf ik achter. Het is de week
van de herdenkingen. Hitier
krijgt wel erg veel aandacht.
Heel wat Duitsers blijken hem
nog steeds heimelijk en zelfs
weer openlijk te waarderen. En
ook in dit land zijn er
vereerders.
Professor Dr. L. de Jong leek
Hitier zelfs te verontschuldigen
met zijn uitspraak „Hitier is de
vrucht van het christendom".
De Jong zal een geleerd mens
zijn maar dit is me toch wel te
simpel. Titus Brandsma die
zich moedig verzette, is ook
een vrucht vap het
christendom. Er is alle reden
om waakzaam te blijven. Die
waakzaamheid moet zich
vooral richten op de kwaliteit
van het leven nu.
Het is voor heel wat mensen die
arbeidsongeschikt zijn
geworden een moeilijk te
verdragen zaak dat er zo op
hun inkomen is gekort. Niet
alleen het behoren tot de
laagste inkomens knelt velen,
maar ook het gevoel er niet
meer bij te horen. Het
uitgestoten te zijn uit het
arbeidsproces betekent een
diepgaande crisis. In de
agressieve woorden van de
onbekende man op het station
klinkt heel wat onmacht en
woede door. Rond moeten
komen met minder geld,
betekent voor hem ook
beperking in reizen naar zijn
moeder.
De mensen die in de WAO
komen voelen zich vaak
uitgesloten, geïsoleerd en
leven lange tijd met het gevoel
dat een leven zonder werk
geen leven is. Het vinden van
nieuwe zin en nieuwe
levensinvulling is een lange
strijd. Voor die strijd heb je
bondgenoten nodig. De WAO-
groepen zijn zulke
bondgenoten-groepen. Het is
niet onmogelijk dat je onmacht
en woede zich richten op
anderen die je als zwakker ziet.
In je onmacht en verdriet kun je
anderen tot zondebok maken.
„In tijden van crisis richt zich
dat gemakkelijk op
minderheden", zegt Girard.
Crisis is een riskante tijd in het
leven van een mens. Het kan
zijn dat je steeds meer in een
isolement komt, dat steeds
meer mensen je laten vallen en
dat je verbitterd raakt. Het kan
ook zijn dat je nieuwe
mogelijkheden gaat zien en dat
er nieuwe solidariteit groeit.
In de WAO-beweging komen
mensen tot solidariteit en een
ander leven. Mensen in de
WAO-beweging zijn tevens
profetische mensen. Vanuit
hun doorleefde ervaring
doorzien ze heel scherp de
eenzijdigheid van de huidige
maatschappij, waar mensen zo
gemakkelijk uit de boot kunnen
vallen. Niet de heimelijk een
zelfs openlijke bewondering
voor Hitler is het meest
verontrustend, maar de
arrogantie van de „caviaar-
eters" die een tweedeling laten
groeien en een mentaliteit van
steeds minder solidariteit
bevorderen. We kunnen geen
bevrijding vieren zonder na te
denken over solidariteit met de
zwaksten, opdat zij geen
zondebok worden.
VOORLICHTER HENK VERBURG:
LEUSDEN „Veel gere
formeerden leven nog
met frustraties over hun
verleden. Ze hebben veel
oude vormen wegge
gooid, kunnen zich niet
meer vinden in het tradi
tionele gereformeerde
spreken over God, maar
weten niet hoe het alle
maal wel moet. Dat is,
denk ik, een van de rede
nen van. de falende ge
loofsoverdracht waarover
onderzoekers ons berich
ten. Aan wie en aan wat
kunnen jongeren in het
gereformeerde leven zich
nog spiegelen?"
Henk Verburg (39), scheidend
voorlichter van het landelijk
centrum van de Gereformeer
de Kerken in Leusden, zegt
het zonder een spoortje heim
wee. Terug naar vroeger moet
niet, maar er moet wel wat in
de plaats komen voor de ver
loren gegane duidelijkheid en
mogelijkheden om zich te
„engageren".
„Als tiener maakte ik mij
druk over de samenwerking
tussen hervormden en gere
formeerden in Utrecht. Er
stond wat te gebeuren, dacht
ie. Een zaak waarvoor je je
con inzetten. Dat gaf een
goed gevoel. Als kind maakte
ik de nadagen mee van „wij
gereformeerden". Er werd
veel gepreekt over Mozes, Sa
muel, de profeten; allemaal
geroepen om iets groots te
verrichten. Wij en zij hadden
een speciale opdracht Dat ge
voel zijn we kwijtgeraakt. En
wat mij betreft: gelukkig.
Maar ik ben niet gelukkig
met wat voor die zekerheid
en voor dat gevoel in de
plaats is gekomen. Want dat is
soms maar mager.
Henk Verburg zit vanaf z'n
negentiende in de hoek van
kerkelijke journalistiek en
voorlichting. Begonnen als re-
dakteur bij het gereformeerde
Centraal Weekblad, overge
stapt naar de voorlichting van
de Gereformeerde Kerken
(bij Ton van der Hammen) is
hij sinds 1983 „eerste voor
lichter" van de Gereformeer
de Kerken. Binnenkort sluit
hij de deur van zijn kamer in
het Dienstencentrum; hij
wordt voorlichter bij SOH, de
Stichting Oecumenische Hulp
aan Vluchtelingen (overkoe
peling van protestantse orga
nisaties voor hulpverlening).
Verburg kent de gerefor
meerde wereld van huis uit
en als professional. Twintig
jaar lang woonde hij de zittin
gen van de synode in Lunte-
ren bij en even zo lang las hij
wekelijks tientallen kerkbo
des en kerkelijke bladen.
Daardoor heeft hij een goed
inzicht in wat er landelijk en
plaatselijk allemaal is ge
beurd.
„De gereformeerden zijn uit
hun isolement gekomen. We
trokken ons vroeger terug
binnen de kerkmuren wan
neer het ging om de vragen
van leer en leven. We voel
den ons een beetje het uitver
koren volk, meer tegenóver
de wereld dan in en voor die
wereld We beseffen nu dat
het in Gods Woord eerder
gaat om de wereld dan om
een zuivere kerk. Dat is een
hele ommekeer geweest. We
zijn nieuwgierig geworden
naar hoe „anderen het doen".
Zo van: wat zijn wij eigenlijk
kwijtgeraakt in onze traditie?
Je ziet het bijvoorbeeld aan
de massale belangstelling voor
het jodendom".
Lege handen
Die veranderingen zijn vrij
radicaal geweest en hebben
zich in een rap tempo vol
trokken Gereformeerden
staan nu midden in de samen
leving en de huidige generatie
kinderen uit gereformeerde
gezinnen kent de geschiedenis
waarin hun ouders stonden, al
niet eens meer.
„Ik denk dat de radicaliteit
van het gereformeerde zeker
weten doorwerkt in de wijze
waarop we ons van die zeker
heden hebben willen ontdoen.
Maar we staan daardoor in al
lerlei opzichten denk ik wel
met lege handen. Ten opzich
te van onszelf en zeker ten
opzichte van onze kinderen.
Veel gereformeerden zijn blij
ven steken in reactionair ge
drag. Tégen de oude vormen
en de traditionele theologie.
Maar wat daarvoor in de
plaats komt, is vaak nog on
duidelijk. Je ziet dan ook dat
de generatie die in jaren vijf
tig en zestig zich bewust ging
worden van de kerkelijke za
ken, nu oververtegenwoor
digd is in allerlei toerustings-
werk. Op zoek naar iets dat in
de plaats kan komen voor het
oude".
Verburg vreest dat gerefor-
De scheidend voorlichter Henk Verburg
meerden door hun onzeker
heid hun kinderen soms wei
eens in de kou laten staan.
„We hebben het evenwicht
nog niet hervonden. Ik merk
dat we lang niet altijd ant
woorden hebben als onze kin
deren vragen naar de diep
gang van ons geloof. Wat is
het christelijk leven anders
dan „het goede doen en het
kwade laten?", vragen ze.
Kun je wel uit die vraag ko
men zonder de kernwoorden
als schuld, genade, dankbaar
heid? Ik denk het niet. We
moeten nu maar eens over
onze frustraties uit het verle-
den heen stappen en proberen
om, staande in onze traditie,
kerk in de wereld van nu te
zijn. Duidelijk en echt. Dan
kunnen mensen zich engage
ren en kunnen jongeren zich
identificeren.
We moeten een missionaire
kerk zijn middenin de samen-
FOTO: PERS UNIE
leving. We zijn dat al voor
een deel, dat is de winst van
de omslag Maar we moeten
nog een gezicht krijgen. Niet
meer de associatie met het
isolement of met de sfeer
waarover Maarten 't Hart
schrijft.
De eerste zorg is dat er ge
rechtigheid geschiedt in en
buiten de kerk. Het moet de
(plaatselijke) kerk een zorg
zijn wat er in de omgeving ge
beurt,. ook op een heel con
creet niveau. Wat dat betreft
vind ik dat verbonds-idee (af
spreken wat je gaat verande
ren) op plaatselijk vlak in het
Conciliair Proces een heel
goede vorm".
Verburg gaat bij zijn ideeën
over de nieuwe kerk uit van
de „Samen op Weg-kerk". Te
gelijkertijd doet die term doet
zijn gezicht betrekken. Als
kerklid en als functionaris is
hij teleurgesteld in het beleid
dat kennelijk uit is op vertra
ging en uitstel. „Je kunt het
toch allemaal niet meer uit
leggen", zegt de voorlichter,
een beetje moe van de kerk
politiek in dezen.
Marketing
De kerk heeft overigens best
veel te bieden, vindt hij. Ook
publicitair De vanzelfspre
kendheid van de kerk als ge
spreksonderwerp op verjaar
dagsvisites is verdwenen; de
kerk moet op een andere ma
nier ter sprake komen. Niet
via de public relations van de
gewiekste propaganda-jongen
die alles kan verkopen, dus
als het moet ook het evange
lie. „Aanpassing van het
evangelie aan het medium le
vert een oppervlakkige bood
schap op, dat zie je aan de
electronische kerk in de Ver
enigde Staten. Maar bij be
paalde aspecten van het ker-
kewerk kun je best profiteren
van moderne technieken van
marketing en public relation.
„Unie selling point" is bij
voorbeeld een marketing-be-
grip dat je ook in het kerke
lijk leven kunt gebruiken: het
formuleren van datgene
waarin je je onderscheidt van
alle anderen. Dat unieke moet
je goed laten zien. En in de
p.r.-sfeer: hoe presenteer je je
als kerk naar de eigen leden
en naar de samenleving?
Kerkbladen bijvoorbeeld zou
den bijzonder gebaat kunnen
zijn bij gebruik van verwor
venheden in de public rela-
tionssfeer".
Verburg is wat dat betreft een
beetje teleurgesteld in de ge
reformeerden in den lande.
Vanouds hechten die sterk
aan de plaatselijke kerk. Ge
reformeerden hebben eigen
lijk geen synode nodig om
kerk te zijn, evenmin een lan
delijk centrum. Maar de prak
tijk is dat die plaatselijke ker
ken niet de deskundigheid ge
bruiken die in eigen gemeen
te voorhanden is (bijvoorbeeld
die van gereformeerde mar
keting mensen en managers)
maar de ideeën en adviezen
van Leusden verwachten.
In de sfeer van marketing en
p.r. is dus nog veel te doen,
concludeert Verburg. „We
moeten de boodschap niet
aanpassen aan de (onmoge
lijkheden van het medium,
maar de Goede Boodschap
mag wel een verpakking heb
ben waarover goed is nage
dacht, vind ik".
LTJTSEN KOOISTRA
Absolutie
geweigerd aan
milieudader
VICENZA Een Italiaanse
priester heeft tien jaar gele
den eeri milieudader gewei
gerd de absolutie te geven na
de biecht. Dat heeft de Itali
aanse krant La Stampa ge-
Don Giovanni Moletta, pries
ter in de noorditaliaanse stad
Vicenza, vergaf de onderne
mer in lederwaren diens zon
den niet, omdat hij geen be
rouw toonde. De entrepeneur
had de priester opgebiecht dat
hij de rivier Chiampo met af
val van zijn bedrijf had ver
vuild. En passant liet hij we
ten dat hij niet van zins was
een dure zuiveringsinstallatie
aan te schaffen. De onderne
mer had hem ook opgebiecht
dat de politie hem regelmatig
inseinde dat controles op
komst waren.
De priester vertelde het voor
val onlangs op een milieucon
gres in Vicenza. Don Giovan
ni was blijkbaar van mening
dat hij na tien jaar zwijgplicht
het biechtgeheim wel een
beetje mocht ontsluieren.
„BELEID THATCHER IN TEGENSPRAAK MET CHRISTENDOM"
LONDEN Een com
missie van de bisschop
penconferentie van Enge
land en Wales heeft zwa
re kritiek op het beleid
van premier Thatcher om
de macht van de vakbon
den te beperken. Dat be
leid is „duidelijk in te
genspraak met het geloof
van christenen", aldus de
commissie voor de wereld
van de arbeid in een bro
chure.
De commissie raadt de rooms-
katholieken aan „ernstig te
overwegen" om steun te ge
ven aan de strijd van de vak
bonden voor een menselijke
en rechtvaardige samenle
ving, die net als Christus is
gericht op de zorg voor de ar
men en zwakken. Vorig jaar
november moedigde de bis
schoppenconferentie de gelo
vigen aan mee te doen aan
het vakbondswerk.
De bisschoppelijke commissie
geeft aan hoezeer de afgelo
pen tien jaar onder premier
Thatcher stelselmatig is ge
tracht de kracht en de rech
ten van de vakbonden te on
dermijnen. Thatcher en de
door haar geleide regeringen
gingen daarbij uit van de op
vatting dat de samenleving al
leen behoefte heeft aan indi
viduen en gezinnen en dat er
geen plaats is voor vakbon
den.
Deze opvatting is volgens de
commissie duidelijk in tegen
spraak met de geloofsovertui
ging van christenen, dat alle
mensen deel uitmaken van
een lichaam, omdat zij allen
God als vader en Christus als
broeder hebben.
De commissie verwijst naar
paus Johannes Paulus II die
niet onder stoelen of banken
steekt dat hij vakbonden als
een onontbeerlijk element in
een samenleving beschouwt.
De commissie heeft ernstige
kritiek op de Britse media, die
naar haar mening bij stakin
gen vrijwel altijd alle schuld
bij de vakbonden lijken te
leggen. Hoewel de vakbonden
gewoonlijk reageren op een
actie of een beleidsverande
ring van de leiding van een
bedrijf, zijn zij kennelijk vol
gens de media altijd als enige
schuldig, als er een arbeids
conflict ontstaat. De media
houden zich „veel oppervlak
kiger" bezig met de oorzaken
van stakingen dan met de na
delen die stakingen veroorza
ken en verwaarlozen de on
verzoenlijke houding van
sommige werkgevers, aldus
de bisschoppelijke commissie
Forum moet spanningen aartsbisdom Wenen verminderen
WENEN De aartsbis
schop van Wenen, kardi
naal dr. Hans Hermann
Groër, heeft de instelling
van een diocesaan forum
aangekondigd. Op deze
manier hoopt Groër de
spanningen binnen de
Weense RK Kerk, onder
meer als gevolg van zijn
eigen benoeming, te ver
minderen.
Ook zal het forum wegen
moeten aangeven voor voort
zetting van de vernieuwing
van de kerk.
Groër geeft hiermee gehoor
aan een verzoek van de pries
terraad van het aartsbisdom.
Het forum dat komend najaar
voor het eerst bijeen zal ko
men, telt ongeveer 200 leden,
van wie de meesten door de
gelovigen worden gekozen.
Groër wil dit najaar in de pa
rochies een „geestelijk proces
van gesprekken" op gang
brengen, waarbij de gelovigen
hun wensen, noden en zorgen
naar voren kunnen brengen.
Groër schrijft in zijn aankon
diging van het forum, dat de
soms zeer hoge golven rond
het schip der kerk iedereen
wel moeten opvallen. Het ont
breekt niet aan „voorstellen,
recepten, aansporingen, wen
sen, alsmede klachten en aan
klachten".
Tegelijkertijd neemt Groër
vreugdevolle tekenen waar
die erop wijzen dat de gelovi
gen samen de problemen in
het bisdom willen
nen.
Binnen de RK Kerk in Oos
tenrijk is de afgelopen jaren
veel beroering ontstaan door
de benoeming van een aantal
behoudende bisschoppen Zo
stuitte de benoeming van
Groër zelf in 1986 op kritiek.
Nog groter was de schok on
der vele rooms-katholieken
door de benoeming van de ui
terst behoudende theoloog
Kurt Krenn tot hulpbisschop
in Wenen met als speciale op
dracht de pastorale zorg voor
de kunst en de wetenschap.
Kardinaal Simonis:
participanten Acht
Mei Beweging kennen
Concilie onvoldoende
UTRECHT Kardinaal Si
monis betreurt het dat geen
enkele participant zich heeft
teruggetrokken uit de Acht
Mei Beweging.
Hij vraagt zich af, of de ruim
100 participanten wel vol
doende hebben nagedacht
over het Tweede Vaticaans
Concilie, dat heeft bepaald dat
binnen het volk Gods het ge
zag bij de bisschoppen berust.
„Het gezag van de bisschop
pen, in vereniging met de
paus, is normerend voor ie
mand die zich rooms-katho-
liek wil noemen", aldus de
kardinaal in het NCRV-radio-
programma „Kerk Vandaag".
De Acht Mei beweging houdt
vandaag in Den Bosch haar
vijfde manifestatie. Opnieuw
zijn de Nederlandse bisschop
pen afwezig. Zij staakten vo
rig jaar de gesprekken met
het bestuur van de beweging,
omdat dat een onjuiste en on
volledige visie op het katho
lieke kerkbegrip zou hebben.
Aan de participanten werd
gevraagd hun deelneming in
de beweging te herzien.
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Papendrecht J.A.
Bos te Delfzijl. Bedankt voor Rotter-
dam-Hillegersberg-Schiebroek J.W.
Kuipers te Andijk.
Gereformeerde Kerken vrijge
maakt Beroepen te Lutten drs.A.S.
de Vries, kand te Kampen.
JPn
Milieu, klein links en CDA
TWEE maanden lang hebben vertegenwoordigers van PL
PPR en CPN serieus geprobeerd voor de Tweede-Kamer%t
kiezingen de krachten te bundelen. Het doel was ambitiq dat
klein links moest een einde maken aan het verbrokkelde j ouc
treden van nu. In mei 1990 zou zich één groen/rode frajien
in de volksvertegenwoordiging presenteren. Een gezelsch ba*
waar rekening mee zou moeten worden gehouden.
EI
VERDER dan wat verkennende besprekingen is men ecl
niet gekomen. Het partijbestuur van de PPR besloot tensli
maar een einde te maken aan de onderhandelingen. Vooi
voormalige christen-radicalen was de houding van de
niet acceptabel. De CPN, die bij de verkiezingen van 'i
de Kamer verdween, heeft zich voorgenomen volgend j]
koste wat het kost een come-back te maken.
DAT voornemen, zo stelde de PPR vast, botste met het st
ven naar een klein-linkse samenwerking. Wanneer de Ra
kalen hun zin zouden hebben gekregen had die combing
vooral een vernieuwend karakter gekregen. Bundeling
de klein-linkse partijen had binnen afzienbare tijd tot
vorming van één nieuwe partij moeten leiden. Dat vonc
PSP en CPN wat veel gevraagd, zij voelden er niets voor
nu al openbaar te maken bereid te zijn om te gelegener 1
zichzelf op te heffen. Nu de PPR een eind heeft gemaakt
de gesprekken over samenwerking en het niet voor de ha^e
ligt dat PSP en CPN het met zijn tweeën proberen, zit'001
voor de rode partners weinig anders op dan zelfstandig,en
verkiezingen in te gaan. Een optreden van één groen/r<P
fractie is daarmee voor jaren van de baan. on£
/er
irn;
Het was overigens te verwachten dat deze nieuwe pogi va
om tot een concentratie van klein-linkse krachten te konf'
zou mislukken. Onze parlementaire geschiedenis leert f
het samenvoegen van partijen een uiterst moeizaam proce#r
dat slechts zelden slaagt. Het CDA bijvoorbeeld is er pasFs
vele verhitte discussies tussen de leden van de verschillen1
bloedgroepen in geslaagd. K
De kleine linkse partijen zullen dus zelfstandig de verkLr^
zingen ingaan. De PPR is zelfverzekerd. Deze partij her
zich vooral als groene partij geafficheerd en bij de komer^ct€
verkiezingen zal het milieu ongetwijfeld centraal staan. M<ern
het ijveren voor schone lucht, bodem en water is geen mti
pisch linkse activiteit meer. Voor het CDA bijvoorbeeld isrna
op dit moment alle aanleiding het onderwerp naar zich toe^
trekken.
DE BILT (KNMI) Een bo
ven de Britse Eilanden aanwe
zig krachtig hogedrukgebied
met een uitloper naar onze
richting bracht ons vandaag
opnieuw een tamelijk warme
lentedag met weinig wind.
Sluierbewolking in de hogere
niveaus en wat kleinere sta
pelwolken verhinderden niet
dat het kwik in een groot deel
van het land tot 23 graden op
liep. Alleen in het noordoos
ten, waar vanochtend al wat
koelere Noordzeelucht met
laaghangende bewolking was
binnengestroomd, bleef het
enkele graden koeler. Het ge
noemde hogedrukgebied
wordt aan zijn oostzijde aange
tast door een depressie, die via
midden-Scandinavië zuidoost
waarts trekt. Daardoor draait
de wind naar noordwest en
wordt matig, aan de Wadden-
kust zelfs af en toe krachtig.
Koelere zeelucht stroomt van
daag over het land, waarin
naast opklaringen enkele wol
kenvelden voorkomen. De
middagtemperaturen variëren
dan van 13 graden aan zee tot
17 graden in het zuiden. Mor
gen komt de kern van het ge
noemde hogedrukgebied vanaf
Engeland weer dichterbij, het
geen gaat resulteren in een
droge en redelijk zonnige zon
dag met middagtemperaturen
van een graad of vijftien.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, geldig
voor morgen en maandag:
Zuid-Scandinavië: half tot
zwaar bewolkt en later enige
regen. Middagtemperatuur
rond 12 graden.
Denemarken: half tot zwaar
bewolkt en later enige regen.
Middagtemperatuur rond 13
graden.
Britse Eilanden: zonnig, later
in het noorden wolkenvelden.
Middagtemperatuur van 12
graden in het noorden tot 18
graden in het zuiden.
Benelux en Bondsrepubliek
Duitsland: zonnige perioden.
Middagtemperatuur van 14
graden aan de kust tot 18 gra
den landinwaarts.
Frankrijk: zonnig. Middagtem
peratuur van 15 graden in het
noorden tot 24 graden in het
zuiden.
Alpenlanden: zonnig. Middag
temperatuur in de dalen en
het laagland rond 19 graden.
Spanje en Portugal: vanuit het
zuidwesten opkomende bewol
king. Middagtemperatuur van
20 graden in het noorden tot
25 graden in het zuiden, plaat
selijk in het binnenland oplo
pend tot 30 graden.
Italië: zonnige perioden. Mid
dagtemperatuur rond 22 gra
den.
Joegoslavische en Griekse
kust: eerst nog kans op een bui
in de middag, later meer zon.
Middagtemperatuur rond 19
graden.
Bollen en bloesem
Bollen
Streek tussen Leiden en H
lem, tussen Haarlem en
Helder, rond Hoorn/Enkhfd
zen: tulpen in bloei.
Keukenhof binnenparade t cn
mei: bijzondere bolgewass r
10 t/m 21 mei: orchideejnd
buiten: alles in bloei
Bloesem
West-Friesland, Betuwe, Zue..
Beveland, Zuid-Limburg: bl
sem in bloei
Koolzaad
Groningen, Flevoland: ko^
zaadvelden in bloei
Evenementen
J
12 op 13 mei: Luilakna(
(potjesnacht) in Haark
marktnacht met bloemen
planten, inl: 023-319059
t/m 7 mei: rozenshow
kerveiling, inl: 02260-13807
t/m 15 september: musei
voor de bloembollenteelt, Li
men, overzicht van de bloe
bollencultuur
t/m 24 mei: koolzaadtentoc
stelling, Zeewolde, inl: 032( w
43444 ff
