linaie i Alles behalve biermagnaat V roeg rijp Heineken legt voorzittershamer neer Voor het eerst sinds de oprichting van brouwerij Heineken in 1873 zit er binnenkort geen Heineken meer in de raad van bestuur. Topman Freddy is nu 65 jaar - tijd om op te stappen en deze voorzittershamer te verruilen voor die van de raad van commissarissen. De waarschijnlijk rijkste man van Nederland betrekt binnenkort een ander kantoor dicht bij de brouwerij aan de Amsterdamse Stadshouderskade. Wat Heineken zelf betreft verandert er echter weinig. Hij heeft al gezegd: „Fysiek ben ik weg, maar ik ben en blijf president van de holding". ZATERDAG 1 APRIL 1989 AMSTERDAM/NOORDWIJK - Freddy Heineken heeft altijd al een natuurlijk talent gehad voor recla me en publiciteit. Achter de spraakmakende, pagina grote advertenties van het concern zit meestal de hand van de Grote Brouwer zelf. Volgens reclame-ex perts heeft hij er heus verstand van. Eén communica tie-probleem heeft hij echter nooit kunnen oplossen: het verschil tussen de waarheid over Freddy Heineken en het beeld dat de wereld van hem heeft. Medewerkers binnen het concern verze keren steeds dat hun topman een bele zen en gemoedelijk, nee, zelfs ernstig mens is. Uit de schaarse interviews die hij heeft gegeven, omschrijft Freddy zichzelf altijd als een liefhebber van mo derne kunst, reclame, bouwkunde en easy listening muziek, niet klassiek - dat verveelt. Als iemand die gek is op mop pen tappen, stevig rookt, een huismus is, acht uur slaapt en koffie en thee drinkt gemaakt met bronwater. Iemand die de pest heeft aan carrièrejagers, status of poenig doen. Want dat, vindt hij, is ge woon onzin. En even vervelend als de media die hem hardnekkig een playboy-brouwer noe men en daarbij verwijzen naar zijn leven met vrouwen, dure boten, dure huizen, dure auto's, dure kunst. Die altijd weer beginnen over zijn onvoorstelbare hoe veelheid miljoenen en zijn invloedrijke vrienden, onder wie Frankie Sinatra en Hare Majesteit zelf. Volgens Freddy zijn de glamoureuze kanten nu eenmaal aan zijn positie en inkomen verbonden. Hij houdt het lie ver op de 20-jarige Amsterdamse jongen die door afkomst geen beroepskeuze had en weinig anders kon dan bierbrouwer worden. Sterker nog, als het aan hem had gelegen was hij liever architect ge worden, of musicus, of chirurg, of alles tegelijk. Alles, behalve biermagnaat. Freddy Heineken werd geboren in Am sterdam. De brouwerij was toen al de grootste van Nederland, in 1864 gekocht door grootvader Gerard Adriaan. Na diens dood in 1895 nam grootmoeder de leiding over. Intussen promoveerde zoon Henry Pierre in de chemie en kwam ondanks zijn talent voor de mu ziek in de directie van de brouwerij (Heineken: „Ook hij had geen beroeps keuze"). Zoon Freddy was nogal onhan delbaar en werd naar een jongensinter naat gestuurd. Hij regelde het echter zo dat hij op zijn twaalfde werd opgenomen in het gezin van dr. Henry Schmidt De genen Schmidt Degener was belangrijk voor Freddy. Hij was, aldus Heineken in interviews, „filosoof, kunsthistoricus, le raar. accountant, kortom, een homo uni versalis". Freddy maakte de HBS af. maar de universiteiten waren vanwege de bezetting gesloten. Wat lag meer voor de hand dan werken bij de brouwerij? Heineken liep stage bij de brouwerij in Rotterdam, maar moest onderduiken toen de Duitsers erachter kwamen dat de brouwerij in Rotterdam betrokken was bij het verzet. Amerika Op 22-jarige leeftijd, vlak na de bezet ting. werd het zoontje van de baas naar Amerika gestuurd om ervaring op te doen en te helpen bij het veroveren van de Amerikaanse markt. Doorbreken op dl; Amerikaanse markt was echter geen geringe opgave. De eerste grote versche ping van Heineken bier na de oorlog ging onderweg verloren en werd in de haven van New York gedumpt. Freddy betrok een kamer in New York en volgde avondcusussen advertising en business administration aan de Colum bia University. „Verder ging ik met im porteur Van Munching of leden van.de verkoopstaf op pad en leerde de .bier- babbel' maken. De bar-eigenaren vroe gen ons „.Wat is- dat, Heineken, en waarom moet ik er zo veel voor beta len?" Freddy kreeg na een jaar New York ze ven westelijke staten onder zijn hoede. „Daar heb ik heb me rot gewerkt. Veel autorijden, hele dagen mee met verte genwoordigers van onze sub-agenten. Ik heb toen ervaren hoe zwaar het vak van vertegenwoordiger is. Maar als je zelf het gevoel in je voeten niet kent na een dag sjouwen, hoe kun je daar dan met ande ren over praten?" Syndroom Heineken is nu al jaren het meest ver kochte importbier in de VS. Een duur der biertje, een bier met „snob-appeal", dat nog steeds vanuit Nederland wordt verscheept. De meeste van de 200 bui tenlandse bieren in de VS worden alleen in de grote steden verkocht en genieten verder nauwelijks bekendheid. Heineken bier is echter bijna overal in de VS ver krijgbaar en door de hoge omzet is het mogelijk om goed en fris flesjesbier te verkopen in plaats van het muffe vaat jesbier van de meeste concurrenten. Het Amerikaanse succes is de basis gewor den voor succes in de rest van de we reld. Heineken: „De Amerikanen ken nen het bier als een betrouwbaar pro- Eénmaal per jaar ontvangt Freddy de bestuursleden in zijn buitenhuis in Zuid- Frankrijk. Gedurende enkele dagen wordt dan het we! en wee van het concern besproken. In ontspannen sfeer zo te zien. Een unieke foto afkomstig uit een jubileumuitgave die in 1982 alleen binnen het bedrijf is verspreid. Heineken was toen 40 jaar in dienst van Heineken. Overigens telt de raad van bestuur tegenwoordig zes Geen buitenhuis van Freddy Heineken, maar een huisje van Wobo's". Dat woord komt van „world bottle", een ooit door Freddy Heineken ontworpen rechthoekige export- bierfles. Eenmaal geleegd, moest de fles als bouwsteen kunnen dienen in ontwikkelingslanden. Het ding is nooit in produktie genomen. De Wobo verloor het van de lichtgewicht export-fles, de „glasscan". FOTO'S:PR dukt en op hun reizen in de wereld vra gen ze er naar. Ze hebben de vraag zelf geschapen". Terug In één van de zuidelijke staten trouwde Freddy met Lucille Cummins, afkomstig uit een whiskeydynastie uit Kentucky, die hem later een dochter schonk. Fred dy keerde terug naar Nederland en im porteerde behalve zijn bruid ook zijn Amerikaanse ideeèn over marketing en reclame. Hij joeg er zijn kleindenkende Hollandse collega's de stuipen mee op het lijf. Die vonden geld voor reclame maar zonde. „Op een zaterdagmiddag heb ik een keu rig bordje „reclame-afdeling" op de deur geschroefd van wat tot dan spreekkamer 4 heette en de reclameafdeling was gebo ren. Eén van de eerste dingen die we on der handen namen was het etiket. Het kostte veel moeite en overreding, maar uiteindelijk zijn we overgegaan van het rechthoekige grijze etiket op het ovale groene, waarvan ik het succes in Ameri ka gezien had. Verder maakten we nieu we viltjes en lichtbakken en dergelijke". Een ingrijpende beslissing noemt Heine ken het weghalen van de apostrof s ach ter de merknaam twintig jaar geleden. „Dat vond ik zo onzinnig, Heineken's bier. Je zegt toch ook geen Ford's auto, of Droste's chocola. Die weglating scheelde ook nog eens elf procent op de kosten van de neonreclame". Van de vrachtwagens verdween de toevoeging brouwerijen. „We verkopen bier, geen brouwerijen. We hebben trouwens bij zonder geboft met mijn naam. omdat de naam Duits klinkt. Uiteindelijk is Duits land toch het oerland van het bier". Moppen Intussen groeide het bedrijf als kool. Het is nu één van de grootste brouwerij-groe pen ter wereld, die al of niet met eigen brouwerijen de verste exportmarkten be werkt en door distributie- en produktie- eenheden in de meeste Europese landen al lang voorbereid is op „1992". En wat deed Freddy in al die jaren? Wie de boulevardpers moet geloven: moppen tappen, muziek maken, dure vrienden, auto's, boten en buitenhuizen verzame len, achter de vrouwen aan zitten, za kenrelaties fêteren in Amsterdam en Monaco en uitgroeien tot waarschijnlijk de rijkste man van Nederland. Wat daarvan ook waar moge zijn, er werd ook gewerkt: in 1951 werd hij commis saris, in 1958 gedelegeerd commissaris, vin 1964 lid van de raad van bestuur, in 1969 vice-voorzitter van de raad van be stuur en in 1971 voorzitter van de raad van bestuur. Een topman met een jaar salaris van meer dan acht ton, een stijl van leiding geven die hem in zijn con cern zeer geliefd heeft gemaakt en met een hoeveelheid mensenkennis die er wezen mag. Het beeld van de brouwer-playboy ver klaren medewerkers uit het feit dat Hei neken zijn zakelijke opvoeding groten deels in Amerika heeft genoten. Het land waar business vaak hand in hand gaat met 'showbusiness. Die sfeer van „beer as amusement" hangt nog vaak om hem heen, zeggen ze. Frankje Overigens draagt Heineken zelf aan het glamour-beeld bij. Wiens fantasie prik kelt het niet als blijkt dat koningin Bea trix aan boord van zijn jacht Something Cool II is getroffen door een hersenvlies ontsteking? En vervolgens met Claus en de jongens mag uitzieken op het land goed van Heineken Domaine de la Ga- roupe in Cap d'Antibes in Zuid-Frank rijk? Heineken ontkent ook met dat hij over de vloer komt bij de Duke of Marlbo rough. prins Rainier van Monaco en groot-industrieel Thyssen. Hij rekent ook vele groten uit de muziekwereld tot zijn kennissen, onder wie Frank Sinatra. „Frankie" stuurde Heineken na zijn ont voering door vijf Amsterdamse gekken een telegram met de tekst: „Why didn't you call me?" Heineken was het zelf die trots in de pers verklaarde dat hij het te legram heeft ingelijst. En er vervolgens een schepje bovenop deed: „Ik had het met Frankie eens over een eventuele ontvoering gehad. ,Als het gebeurt', zei hij, ,bel me dan'. Ik zei nog: zeker om je maffia-connecties". Heineken is trouwens de laatste die zal ontkennen dat hij nooit „ondeugend" is geweest, zoals hij het omschreef in een weekblad. „Maar een wijvenloper, nachtclubs, leven temidden van de jet set, dat is niets voor mij. Ik werk van tien tot zeven en lang voordat het tijd is om naar een nachtclub te gaan, lig ik al in bed". En geld? „Geld", zegt Heineken, „dat is heel betrekkelijk. Het betekent dat ik kan zeggen, vanmiddag ga ik naar de Ba- hama's en dan ga ik niet. Nee, gezond heid is belangrijk en het voordeel van geld is dat je goede tandartsen en dokto ren kunt betalen". Noodlot Zijn bestaan op aarde relativeren lijkt wel een levensvoorwaarde. Sinds hem niets restte dan door het leven te gaan als een bierbrouwer, lijkt het alsof Fred dy een soort actie tegen zijn eigen nood lot voert. Zo won de multimiljonair een proces te gen de gemeente Noordwijk, die hem zestig gulden belasting voor zijn waak honden wilde laten betalen. Freddy gaat er prat op dat hij best in zijn levenson derhoud zou kunnen voorzien met zijn verzameling en handel in moderne kunst. „Ik vind het interessant om jezelf met kunst op te voeden. Door te zien en te beoordelen weet je meer. En hoe meer je weet. hoe meer je waardeert". Een wereldomspannend bedrijf, of al thans een bestaan als bierbrouwer, is voor Freddy wat te eng. Ook hobby's als liedjes componeren, reclame, techniek en bouwkunde zijn voor hem wegen om zijn blik te verruimen. „Veel mensen maken de fout te veel op de rails te staan, die kunnen maar één kant op. Als je zo denkt, leidt dat tot niets. Het beeld van de universele mens spreekt mij dan ook erg aan. Ik had ei-, gcnlijk vijf lichamen willen hebben en vijf verschillende dingen willen doen. Je wordt altijd maar geremd doordat je maar één lichaam hebt. Ik zou dolgraag en architect en reclameman en indus trieel en componist willen zijn. Over bouwkunde: „Ik vind het heerlijk om naar oplossingen te zoeken voor ar chitectonische problemen. Mijn moeder zei vroeger: .Kan niet, bestaat niet'. Er zijn altijd oplossingen te vinden". Fotograferen en films zijn nog andere hobby's. Hij financierde onder meer „Als twee druppels water" van Fons Ra demakers en „Een ochtend van zes we ken" van Nicolai van der Heyden. Maar reclame maken en muziek componeren vindt hij nog het leukste. Over muziek: „Ik weet niet of ik zo mu zikaal ben, ik kan het in elk geval niet laten er mee bezig te zijn. De improvisa tie in de jazz en het nieuwe inspireren me vooral. Door mijn muziek ga ik an ders met creativiteit om". Over reclame en pr: „Dat heeft me altijd bijzonder geïnteresseerd, niet alleen van wege de verkoop van je produkten, maar ook om het communiceren met wezens die tegelijkertijd met mij over deze aard kloot rondhuppelen. Ik denk dat wan neer een men$ zichzelf niet inspant om te kunnen communiceren met anderen, hij een heel eenzaam leven leidt". H umor Is dat dan de drijfveer? Het contact van Freddy met „andere wezens" in de bui tenwereld bestaat in elk geval groten deels uit een niet te stuiten stroom mop pen. kwinkslagen en practical jokes. Uit de pers: „Ik houd van mensen en vind het ook prettig om hen te Amuseren. Want een leven zonder humor is voor mij totaal ondenkbaar en vind ik ook heel dom en onnodig, ledereen kan zich inspannen om de wereld een beetje mooier en gelukkiger te maken. Ik denk dat de psychiater weinig werk zou heb ben als de mensen zich minder belang rijk zouden vinden". Zeker na zijn ontvoering interesseren vragen rond leven en dood Heineken in tens. Medewerkers hebben de indruk dat hij zich goed over die ellendige gebeurte nis heeft heengezet, al is hij er niets van vergeten en is hij wal ernstiger gewor den. „Eigenlijk leid ik een wonderlijk leven. Ik ken veel bekende mensen en mijn le ven speelt zich in allerlei lagen van de samenleving af. Je hebt overal aardige en vervelende mensen. Ik heb eens in een Amerikaans blad gelezen: .You're here only for a cup of coffee* en in mijn geval mag dat voor' een glaasje bier zijn, maar ik ben het ergens wel met deze stelling eens. Ik realiseer me terdege dat ikzelf niet „belangrijk" ben. Ik slof, net als ieder ander, een tijdje op deze aarde rond". HENK ENGELENBURG Frank Sinatra is een vriend van me. zegt Freddy Heineken. De rod del gaal dat Freddy niets liever wil dan dat ,,Ol' Blue Eyes" ooit één van zijn zelf gecomponeerde liedjes zal zingen. Natuurlijk is Freddy erbij als Sinatra met Sammy Da- vis jr. en Liza Minnelli op 8 april optreedt in Ahoy'. Voor een slordige 20.000 gulden heeft hij een royal podi- um"-tafel gere serveerd - de prijs om heel dicht bij Frankie te zijn. Pagina 3 Finale: Las Vegas in Rotterdam 'CcidóeGouAO/nt'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 23