„Zo iets groots heb
ik nog nooit gehad
IN EN OM DE KAS
Aandacht voor „water geven"
leidt tot beter resultaat
-lib* :L\
Glasgroenten
scoorden goed
in februari
Nederlandse tulpentelers moeten voor
afzet op twee paarden wedden
Beurs van Amsterdam
Veel verzet tegen
Endegeest - plannenl
LAND EN TUINBOUW
ftwdóe Sommit
Over het algemeen was ton groter dan vorig jaar. De
het aanbod op de veilin- gemiddelde prijs daalde ten
in februari niet al te °Pzlch'e van voorgaande ja-
groot. Er werden minder
glasgroenten en volle
ren. Er werd gemiddeld 3*93
per kilo betaald tegen 4,26
vorig jaar. De aanvoer van
grondsgroenten aange- glassla" is het hele seizoen al
voerd in vergelijking met kleiner dan voorgaande sei
de voorgaande jaren, al-
thans als er naar het to
taalaanbod wordt geke
ken.
Van een aantal belangrijke
glasprodukten is de aanvoer
vroeger op gang gekomen en
is het aanbod ook groter.
Dit is echter niet ten koste
van de prijsvorming gegaan.
zoenen. Deze ontwikkeling
zette in de eerste 9 weken van
1989 door. Er werden 23,5
miljoen stuks aangevoerd te
gen 36,1 miljoen stuks in 1988.
De gemiddelde prijs kwam op
54 cent per stuk uit. Deze prijs
lag op hetzelfde niveau als in
1988. Voor radijs was er min
of meer sprake van een stabi
lisatie in de aanvoer. Het aan
bod was op een totaal van 6.7
Uit het weekoverzicht van miljoen bos schraal 71.000 bos-
Veiling Westland West blijkt sen. kleiner- De gemiddelde
dat de aanvoer van ronde to- PnJs aS 7 c^nt h°ger dan vo-
maten in de eerste negen we- n.S Jaar en ^vam °P 84 cent
ken van 1989 ruim 147 ton u,t A1 me^ al dus een goede
groot was. Gemiddeld kwam start van |?et ,no& Prille sei-
de prijs op ƒ6,43 per kilo uit. zoen voor de glasgroenteteelt.
MELOENEN, EEN TYPISCH WESTLANDSE CULTUUR (3 EN SLOT)
Tuinder Middendorp aan
de Maasdijk past bij de
meloenen teeltwisseling
toe en maakt al jaren ge
bruik van geënte planten.
Hij raakt van lieverlee,
wat grondkwalen betreft,
in de problemen en zal
tot stomen moeten over
gaan.
De gemiddelde jaarlijkse op
brengst ligt op 16,- tot 18.-
per m2. De teelt duurt wat
langer dan drie maanden, om
dat hij ook vruchten van het
zogenaamde tweede zetsel
oogst. De Gebr. Van Onselen
in 's-Gravenzande (hete-
lucht) planten hun meloenen
de eerste week van juni na
drie voorteelten. Ook zij wis
selen jaarlijks van perceel. De
grond is nog steeds ziekten-
vrij, zodat zij van ongeënte
planten gebruik kunnen ma
ken. Zoals dit, uit overweging
van kostenbesparing, bij geën
te planten gebruikelijk is, la
ten zij ook hun niet geënte
planten toppen.
Men houdt dan twee hoofd
scheuten per plant aan en
men heeft de helft van het
aantal planten nodig. Getopte
planten zijn bovendien
vruchtbaarder. Men maakt in
feite, voor de opbouw van de
plant, gebruik van twee
vruchtscheuten. De produktie
lag op dit bedrijf dit jaar uit
zonderlijk hoog. 11 vruchten
per m2. Door het grote aantal
vruchten viel de sortering
wat laag uit. Desalniettemin
bracht de teelt 18,- per m2
op.
Tot slot zij nog vermeld, dat
ook aan de vochtvoorziening
(water geven) de laatste jaren
veel aandacht wordt besteed.
Ook dit heeft inmiddels bijge
dragen tot een veel beter re
sultaat. Tot in het nog zeer
korte verleden was men na
melijk de mening toegedaan,
dat de grond zo droog moge
lijk moest worden gehouden.,
om daarmee het scheuren van
de vruchten te voorkomen
Bovendien zou dit de zetting
niet ten goede komen. Juist
door het op tijd water geven
kan scheuren worden voorko-
'men, omdat de vruchten dan
een veel „soepeler" structuur
bezitten. Bovendien is tijdens
de bloei en de zetting de
vochtvoorziening van essen
tieel belang.
In een serie van drie artike
len behandelt de heer L.G.
Nederpel, gepensioneerd
ambtenaar bij de Rijks
Tuinbouwvoorlichting, in
deze rubriek de nieuwste
ontwikkelingen in de teelt
van meloenen. Vandaag het
derde en laatste.
De kwekers hebben hiervoor
al verschillende watergeefsys-
temen uitgedacht. De kwe
kers Zeeman' en Van Leeu
wen in Monster (telers van
net-meloenen op de grond)
doen dit door middel van een
zogenaamde gietdarm (een
soepele plastic slurf met gaat
jes). De gietdarm wordt tussen
twee rijen planten aange
bracht en afgedekt met een
strook plastic. Alleen deze
strook wordt nat en de vruch
ten liggen op de droge grond.
Bij een staande teelt maakt
men gebruik van de normaal
aanwezige regenleiding.
Druppelbevloeiing is moge
lijk, doch niet bij geënte plan
ten. De vochtkegel is dan veel
te beperkt. De sterke worte
lontwikkeling, waarvan men
het bij deze methode juist
moet hebben, wordt sterk af
geremd en men schiet z'n doel
We hebben met deze serie ar
tikelen willen aantonen dat er
nog interessante mogelijkhe
den bestaan voor het telen
van meloenen op traditionele
wijze. Daaraan te werken zou
op dit moment, nu de hete-
lucht en koude teelt steeds
meer in de verdrukking ra
ken, belangrijker kunnen zijn
dan het stimuleren van de
teelt op steenwol. Al willen
we de mogelijkheid hiervan
niet ontkennen.
't Meloenzaad dient in d'aerd
wil ick de vruchten eeten,
wat raed? het weer en heft de
vorst
noch niet vergeten
't Sal sterven van de kou,
so men dat greyntje steeckt
Het is een goedje dat
bij warmte dient gequeeckt
Sta bij, mijn paerde-stal:
daar sal ick hette laden
Al lagh hier „Ockenburgh"
op twee en veertig graden
En in de spijt des vorst,
die niet vertrocken is
Sal ick een Spaanse son
doen schijnen uyt mijn mis
geschreven op Ockenburgh in
de jare 1653
J. Westerbaen
Ogenmeloenen, geteeld op het bedrijf van Van Staalduinen.
ruim 53 ton groot en werd er
gemiddeld ƒ5,71 per kilo be
taald. De komkommer laat
hetzelfde beeld zien. De aan
voer was ruim 6,7 miljoen
stuks groot, de gemiddelde
prijs bedroeg 1,13. Vorig jaar
werden er in dezelfde periode
5,4 miljoen stuks aangevoerd
die 94 cent per stuk opbrach
ten. Het aanbod van aubergi
nes was schraal 220 ton, de
gemiddelde prijs kwam op
ƒ5,57 per kilo uit. Vorig sei
zoen was het aanbod ruim 207
ton groot, toen bracht een kilo
f 4,76 op. De gunstige prijsont
wikkeling van de genoemde
produkten werd mogelijk
door een goede buitenlandse
vraag. Vooral komkommers
waren erg in trek. Scandina
vië en Engeland namen grote
hoeveelheden af. De totale
komkommerexport was 25
procent groter dan vorig sei
zoen. De aanvoer van groene
paprika's was in de eerste 9 De komkommers waren in februari erg in trek. Op de foto worden i
weken van het jaar ruim 10 beschermlaag voorzien) voor export.
In Nederland worden dit sei
zoen zo'n 870 miljoen tulpen
gekweekt. Dat is een verdub
beling van de produktie in
vergelijking tot tien jaar gele
den. Telen is overigens wel
iets anders dan verkopen en
al is de tulp nog steeds het ar
tikel dat (naast klompen en
molens) diep in de hoofden
van onze buitenlandse vrien
den staat gegrift er is toc.h een
aantal maatregelen nodig om
de groei van de produktie 1
blijvend af te kunnen zetten
Dat vindt de heer A.J. Mul
der. algemeen directeur van
de Bloemenveiling Aalsmeer
(VBA), die het nu het juiste
moment acht om ze door te
voeren, want het gaat met de
tulpensector op dit moment
niet slecht en de kweker kan
de gewenste veranderingen
dus aan. Mulder zegt ook, dat
de sector in de komende pe
riode op twee paarden moet
wedden. Als eerste kans voor
een versterkte afzet noemt hij
de mogelijkheden van de im
pulsaankopen. Tulpen zijn
bloemen die door de consu
ment typisch als impuls-arti
kel gekocht worden. Vaak via
de markt, vaak ook via de
straathandel. Als ander im
puls-kanaal noemt Mulder de
supermarkt, waarvan hij op
merkt dat dit kanaal in de af
zet van tulpen nog te weinig
Wordt gebruikt. „Om ook in
de supermarkt bij de consu
ment te scoren, dient de pre
sentatie van het produkt te
worden verbeterd. Daarnaast
heeft de consument behoefte
aan verzorgingsadviezen. On
derzoeken hebben de vinger
op die nood gelegd."
Mulder vertelt dat in dat ver
band de VBA een nieuwe
hoes met consumententips
heeft ontwikkeld, waarin de
tulpen in een eveneens nieu
we tulpendoos aan de consu
ment kunnen worden gepre
senteerd. Extra mogeljkheden
dus via het supermarktka
naal, maar dan moet ook re
kening gehouden worden met
een andere mentaliteit.
„Een consument in de super
markt heeft nu eenmaal an
dere wensen dan een consu
ment in de bloemenwinkel".
Dat zegt de heer T.D.H. den
Hertog, adjunct-directeur van
Albert Hein b.v. Hij spreekt
dan zelfs van een grillige con
sument. „Die consument die
in de supermarkt het w
koopste wasmiddel erT de
goedkoopste margarine koopt,
haalt tijdens datzelfde winkel
bezoek bij de vleeswarenafde-
ling een dure Italiaanse ham",
aldus De Hertog die daarmee
de grilligheid van de consu
ment onderstreept. „Produ
centen van tulpen moeten
goed letten op de rijpheid van
het produkt. Maar ook op de^
verpakking en de uniformi
teit van de tulpen in de bos,
omdat in een supermarkt een
kant-en-klaar produkt nood
zaak is. VBA-directeur Mul
der benadrukt de noodzaak
van die kwaliteits-eisen. Dat
is dan het tweede paard waar
men op moet wedden in de
branche.
tuur
vorig
ite ve
het
is 11
h Kt
dit ir
•hrev
Knie
wel
'heul
dit
ment
wa
op
niet
réden
grote
éde
ttuos
KUNST
„OOG IN OOG MET VAN GOGH"MET 150 FOTO'S PA UL HUF
VV
AMSTERDAM Kwiek
en enthousiast als een jon
ge kerel, toch over een
paar dagen 65 jaar, heeft
de Amsterdamse fotograaf
Paul Huf zich op dé groot
ste opdracht van zijn le
ven geworpen: Vincent
van Gogh achterna. „Ik
heb een maand gefotogra
feerd, maar ben er wel
een jaar aan bezig ge
weest". Er kwamen 150
foto's in kleur van, die te
zamen op 83 panelen wor
den geëxposeerd, gelijktij
dig in het Amsterdamse
Rijksmuseum Vincent van
Gogh, in Tokyo en in Or
lando in de V.S. Het Van
Gogh-museum in Amster
dam exposeert van 17
maart tot 18 juni, daarna
is de expositie te zien in
ongeveer 50 steden over
de hele wereld onder de
titel „Paul Huf oog in oog
met Vincent'van Gogh".
Huf lijkt eerder overdon
derd dan moe.
Het jaar 1990 is het honderdste
sterfjaar van Van Gogh, maar
omdat 1889 wordt beschouwd
als het jaar waarin de fotogra
fie voor praktische gebruik
werd uitgevonden, is een en
ander samengebracht. Met
dank aan de KLM die Huf de
grote opdracht gaf. „Dat was
mooi van de KLM", vindt Huf.
Want niet alleen wordt zijn
werk wereldwijd geëxposeerd,
de foto's verschijnen ook in
een fotoboek dat in juni in zes
talen wordt verspreid: Neder
lands. Engels, Frans, Duits, Ja
pans en Spaans.
Dat boek zou wel eens voor de
eerste tevreden gezichten kun
nen zorgen: bij de KLM, die
met het fotoboek wervend kan
optreden om reizigers van de
hele wereld naar Amsterdam
te lokken en bij Paul Huf, die
nog maar nauwelijks kan gelo
ven dat de wereldwijde uitga
ve van zijn fotoboek hem tot
een rijk man kan maken.
„Rijk? Ik? Ik geef toe dat het
me goed gaat. Maar rijk ben ik
aan de fotografie niet gewor
den. Ik wacht voorlopig nóg
maar even af", licht hij opge
togen toe.
Enerverend
Huf heeft enerverende maan
den achter de rug, met rente.
Die rente bestaat uit een schil
derskist, afkomstig van een
groot computerbedrijf dat hem
die kist cadeau deed, maar niet
in verband met de Van Gogh-
updracht, Huf: „D'r zit van al-
ii - in. penselen, een palet, tu
in. U kan zo beginnen en in
ga - -.ik beginnen, misschien
met het hoofd P.R. van de
KLM Ron Wunderink, die ook
zo'n kist kreeg".
Dat komt ervan, als je Vincent
van Gogh achterna gaat, al is
het dan met een camera. Huf:
„Ik heb daardoor meer begrip
gekregen voor Van Gogh; hoe
hij moet hebben gekeken en
gewerkt, wat hij niet allemaal
heeft doorgemaakt. Wat wij al
lemaal met de auto konden
doen, deed hij lopend. Hitte,
stof, honger en dorst, toch
werkte hij maar door. Nege
nendertig is Van Gogh maar
geworden, maar hij heeft een
groot oeuvre nagelaten, beze
ten als hij was. Ik heb er be
grip voor gekregen, hoe Vin
cent daar moet hebben gelo
pen en in die keihard waaien
de mistral zijn ezel op een of
andere manier in de grond
heeft vastgekregen. Daar sta je
normaal gesproken niet bij stil;
maar ik toen wel. En hij maar
lopen, in de mistral, met dat
canvas waarop de verf nog nat
Frankrijk. „Ron Wunderink
zat aan het stuur en stopte, als
de kunsthistoricus drs. Jóhn
Sillevis brulde dat er gestopt
rrioest worden. Of als ik dat
vond. Sillevis is kenner en ex
pert, die had ik dus echt wel
nodig. En omdat Wunderink
aan het stuur zat, had ik de
handen vrij voor de camera en
niks anders aan m'n hoofd dan
goed kijken en afdrukken".
De tocht begon in Nuenen en
eindigde in Auvers sur l'Oise
waar Van Gogh stierf. Huf:
„Ik ben van het standpunt uit
gegaan, dat ik geen plaatjes
moest maken van het soort:
hier lepelde Vincent z'n soep
en daar sneed hij z'n oor af. Ik
heb me voortdurend afge
vraagd wat Vincent moest
hebben gezien, ruim honderd
jaar geleden. Voorbeeld: toen
we de Engelse haven binnen
liepen en ik zag hoe de schui
mende golftoppen werden be
licht; toen realiseerde ik me,
dat Van Gogh dat ook zo
moest hebben gezien en erdoor
getroffen moest zijn. Of dat
moment in Arles, toen we een
stadje binnenreden op de dag,
op het uur nauwkeurig waar
op Vincent dat honderd jaar
geleden lopend moest hebben
gedaan. Zo zag ik dat harde
licht, dat kenmerkend is voor
Van Gogh en de Van Goghi-,
Paul Huf. met de camera Vincent van Gogh achterna.
aanse wolken, die ik vaak met
puur geluk voor de lens kreeg,
de bloemen, de zonnebloemen
en de cypressen, waar hij
voortdurend over schreef.
Maar ook het landschap en de
mensen zijn bijna onveran
derd, al dragen ze in Frankrijk
niet meer zo veel alpinopetten.
Maar in Nuenen is de platte
landsbevolking nog precies de
zelfde; daar vinden ze Van
Gogh nog steeds een rare vent
en vragen ze zich af, waarom
hij niet gewoon op het land
ging werken, in plaats van die
rare schilderijen te maken, die
niemand immers wilde heb
ben. En dat is ook zo: Van
Gogh was zijn tijd ver vooruit,
hij werkte ook op een nieuwe,
vreemde ruwe manier, waar-
Stoppi
en
Huf deed het per auto: in Ne
derland, Engeland, België en
Zuidfranse schoenen, zoals Van
FOTO: PAUL HUF
voor alleen vakbroeders uit
die tijd waardering hadden".
Wonderbaarlijk
Huf en consort volgden Vin
cent van zijn geboorte tot zijn
dood; soms maakte Huf opna
men die achteraf wonderbaar
lijk veel leken op werk van de
schilder. De Amsterdamse fo
tograaf: „Soms hebben we op
een tableau foto en schilderij
naast elkaar kunnen hangen.
Ik heb gekeken zoals Van
Gogh moet hebben gekeken
en ik denk niet, dat als ik een
of ander neefje had gestuurd,
deze opdracht zo was uitge
pakt".
Zonder zo veel woorden te ge
bruiken geeft Paul Huf zijn
kunstenaarschap als fotograaf
toe, waarmee hij Vincent volg
de: „Ik heb de praktijk achter
de rug om te zien waar wer
king in zit, wat drama oproept.
En daarbij weet ik, welke lens
je moet kiezen om dan te kun
nen roepen, ja, dit is het, hier
stoppen".
Het resultaat van een jaar
werken is te zien per fotoboek
en expositie. Huf leverde de
foto's, Wunderink de doorlo
pende teksten erbij. Huf: „Nou
is Wunderink wel p.r.-man,
maar hij zit met z'n hoofd wel
helemaal in de kunst; een be
tere had ik me niét kunnen
voorstellen. En ik... Nee, ik
ruil m'n fOtohandel niet in
voor palet en verf. Maar dat ik
erbij ga schilderen, ligt nu wel
voor de hand. Maar erbij,
hoor, het is niet of óf".
FRITS BROMBERG
STEF
ntig
OEGSTGEEST Er is
een groeiend verzet in
Oegstgeest tegen de plan
nen het Kasteel Endegeest
te laten restaureren in
„ruil" voor de bouw van
villa's die als een ceintuur
rond het bos van Rhijn-
geest komen te liggen.
Vele tientallen Oegstgees-
ternaren waren zaterdag
middag naar het Witte
Huis gekomen om een le--
zing over de waarde van
het Bos van Rhijngeest bij
te wonen en vervolgens
een wandeling door het
gebied te maken. De bij
eenkomst werd georgani-.
seerd door de werkgroep)
Milieuzorg Oegstgeest.
en gt
De actie werd ondersteu
door de schrijver Maarten
Hart en de schrijver/beé UT
houwer Jan Wolkers. De la i
ste had een toespraak op
luidsband vastgelegd.
gaat ook om een historisch
rein waar Freud, Einstein,
de
;t nog
zo. vei
statee
Ortega Y Gasset hebben ror ste
cours
na
gewandeld. Ik geloof dat
schitterende buiten in een
dinair park veranderd als, yajj
bungalows gebouwd gaan w
den. Daar zal men over t --
jaar enorme spijt van hebbé
aldus Wolkers. Professor
venster, bewoner van
„Huys te Warmondt"
klaarde dat „de deal van'
eeuw een
zaak is "omdat het enerZ
een cultuurmonument in sl
houdt ten koste van een
tuurmonument".
fe. tal<
Inaars
Van
en, I
4"nb:
e Opt
Jen v
l van
levensgevaar!!] U™
