The Doors: schuifpanelen waar j e van alles achter kunt stoppen CeidócGou/tmit Vrouwen willen eigen plekje in huis Het post modernisme als toegepaste kunst Je stopt er je hele hebben en hou wen achter. Eenmaal gesloten, con fronteren The Doors je niet meer met je eigen troep of met die lelijke deur naar de gang, maar met jezelf. Ook op kastgebied kan vrijwel al les. Op een ding na: scharnierende Doors zijn er niet. Alles loopt op rolletjes. The Doors is, anders dan de Engelse naam doet vermoeden, een geheel Ne derlands produkt. Het gaat om panelen die zijn uitgevoerd met spiegels of met houten platen. Daarmee kan een kamer brede en -hoge wand worden samenge steld. Het hout wordt geleverd in diverse kleuren zoals wit, grijs en ivoor. Panelen met spiegels worden het meest verkocht. Daarin is ook de meeste keus. Naast gewone spiegels worden ook brons, goud, blauw en zwart getinte spie gels in de deuren gemonteerd. De zware deuren laten zich opvallend soepel ver plaatsen. Ze rijden, nee, ze zoeven zach tjes op twee wieltjes over een indruk wekkend stevige vloerrail. Aan de bo venzijde worden ze gesteund door een rail met borsteltjes. Scheve wanden terieur in de Haarlemmerstraat in Lei den is duidelijk dat The Doors erg prak tisch en mooi zijp. Mevrouw A. van der Klugt, die de winkel drijft met haar man, verkoopt om die redenen al vier jaar dergelijke wanden. Ze is er zeer en thousiast over. „De moeilijkste wanden kun je ermee de baas. Dat maakt het le veren van dit systeem zo leuk", aldus mevrouw Van der Klugt. „Scheve, schuine, hoge of lage wanden, het maakt allemaal niet uit". In eigen atelier wordt de bestelde wand door Van der Klugt op maat gemaakt en later bij de klant ge monteerd. „Schuine wanden zijn vaak moeilijk gped te gebruiken. Wij kunnen er met dit systeem een heel bruikbare kast van maken. We gaan daarbij uit van basis- kasten met een hoogte van ruim twee meter. Aan de hand daarvan vullen we de ruimte in de hoogte en in de breedte verder in met planken of een hangge- deelte. Bij een schuine wand ontstaan daardoor bruikbare ruimten"-, aldus de enthousiast vertellende Van der Klugt. Buitenmaten Van de basiskasten liggen alleen de bui tenmaten vast. Ze worden uitgevoerd met planken, met laden, met een combi natie van beide en met een combinatie van hangen en leggen, precies zoals de klant dat wil. „Een ander voordeel is, PAGINA 9 dat het met een tot het plafond reikende deurenwand mogelijk is om twee hang kasten boven elkaar te realiseren. Een kamer is al gauw 2,5 meter hoog, die te verdelen is in twee hangeenheden van ruim een meter hoog. Dat levert ruimte- winst op en het spaart daardoor in de praktijk een kast uit". In de winkel van het echtpaar Van der Klugt is een andere heel praktische toe passing van het systeem te zien. „Wij ge bruiken de panelen als doorgang. We hebben een deur die er toch zat, wegge werkt achter de wand, terwijl de deur bruikbaar blijft". In het verlengde daar van ligt het gebruik van The Doors om leidingen, lelijke schoorstenen of een wastafel weg te werken. Ook wordt er via een Doors-wand regelmatig een hal ve kamer weggewerkt. „Dat gebeurt nog al eens in flats", meldt Van der Klugt. „Om een pijpela van een huiskamer te breken wordt dan een wand geplaatst. Vaak gebeurt dat in de vorm van een doorgang met aan beide zijden kastruim- te. De kasten zijn dan ook van twee kan ten bereikbaar. Erg flexibel dus. We ver kopen dan ook niet alleen aan particulie ren". Portemonnee Wie eenmaal gevallen is voor de char mes van het systeem moet nog wel even stil staan bij de aanslag die zo'n prakti sche kamerbrede spiegelende wand doet op de portemonnee. „Het is vrij prijzig ja", opent mevrouw Van der Klugt reso luut dat hoofdstuk. „Dit systeem kan he lemaal niet goedkoop zijn. Het kost aan merkelijk meer dan een gewone kast. De deuren zijn loodzwaar en vragen om een stevige constructie. Het materiaal dat we gebruiken is uitstekend en het systeem is perfect en erg duurzaam". Een prijsvoorbeeld geven wil ze dan ook wel, al waarschuwt ze erbij dat door de vele mogelijkheden tal van prijzen voor dezelfde wand mogelijk zijn. „Een hou ten wand van 2,60 meter kost ongeveer 1500 gulden. Met gewone spiegels wordt dat 2250 gulden en als er gekleurde spie gels in moeten nog honderd gulden meer. Een op maat gemaakte kast daar achter komt op ongeveer 1300 gulden. De kosten voor de montage, ongeveer Mevrouw Van der Klugt: „De moeilijkste wan i kun je ermt ie baas. Dat maakt het leveren van dit systeem zo leuk" 100 gulden per deur komen daar nog bij. „Een Doors-wand is de investering toch waard", vindt Van der Klugt. „Je bent lange tijd van de aankoop van kasten af. Verder krijg je voor je investering een heel economische kast terug. Alle ruimte die er achter de wand is vind je terug als bruikbare kastruimte. Juist dan blijkt dat het een groot voordeel is dat zo'n wand kamerbreed en -hoog is en daarbij flexibel in te delen is. Verder mag na tuurlijk niet worden vergeten dat het al lemaal op maat is gemaakt. Een wand van 2,50 meter wordt keurig verdeeld in vier gelijke panelen van ruim 62 centi meter. Kom daar maar eens om als je een gewone kast koopt. En geef nou toe, zo'n wand is toch wel heel erg mooi". ERIK HUISMAN De hedendaagse generatie van twintigers en dertigers is op zoek naar een eigen levensstijl. Meer dan ooit laten ambitieuze, hard werkende maar vooral modieuze jongeren dit tot uiting komen in de inrichting van hun huis. Het post modernisme viert hoogtij. En wie kan hun smaak beter bedienen dan iemand van hun eigen leeftijd? Ro bert H. Bröcker is pas 33 jaar, maar zijn zaken „Copi" en „Copy II" in de Haagse Prinsestraat genie ten al internationale bekendheid binnen de avantgarde-stroming. Lampen en-vazen die eruit zien als to verballen of een unieke marmeren spie gel, „Copi" en „Copy IT'staat vol met extravagante woonaccessoires. De prij zen liegen er niet om en lopen in de dui zenden guldens. Bröckner: „Mijn kopers zijn vaak vanuit hun werk bezig met vormgeving. Ze werken bijvoorbeeld bij een reclamebureau, in een museum of in de grafische sector. Het zijn mensen die wat meer te besteden hebben". Toch heeft „Copi" ook kopers met een smallere beurs: „Die zoeken bijvoor beeld naar een goudkleurige tandenbor stel, die maar negen gulden kost, of an dere kleine hebbedingetjes. Vooral op de cadeau-afdeling in Copy II zie je- ze en het zijn echt niet alleen jonge mensen". De artikelen die op de cadeau-afdeling worden verkocht, liggen na twee maan den in Hongkong: „Daarna komen ze hier in de warenhuizen voor de helft van de prijs en minder dan de helft van de kwaliteit. Het concept van grote bedrij ven als Ikea is wat dat betreft heel uitge wogen. Ze bekijken de actuele smaak van het publiek, produceren het zo goed koop mogelijk en verkopen zo duur mo gelijk. In feite is het grote rotzooi, maar het verkoopt als een gek. Wat het pu bliek vaak niet doorheeft, is dat een prullebak net zo goedkoop kan zijn als bij Blokker, maar veel beter van kwali teit en mooier van vorm. Tachtig pro cent heeft stomweg ook niet de interesse voor deze stijl". Bröckners bedrijf kan echter jaarlijks uitbreiden en inmiddels is er ook een „Copy III" gevestigd in het Belgische Oostende. „Sinds ik vijf jaar geleden Copi oprichtte, heb ik een negentig-urige werkweek. Die internationale bekend heid is leuk, maar ik vind het belangrij ker dat mensen de stroming blijven vol gen, af en toe komen kijken en interesse blijven houden. Mijn naam is alleen ge groeid doordat ik consequent vast heb gehouden aan de formule waarmee ik ben begonnen: het postmodernisme als toegepaste kunst. Daarmee blijft je trouw aan je publiek en aan de mensen die de stijl ontwerpen". LIESBETH BUITINK Extravagante woonaccessoires, passend bij een eigen levensstijl. FOTO'S: MILAN KONVALINKA r ze zich kunnen terugtrekken. En het maakt t Vrouwen, of ze nu moeder of kind zijn, willen een eigen plekje in huis. Meestal schort het alleen aan een eigen kamer(tje) en in sommi ge gevallen aan een speciale werk ruimte. Sociologe Marieke Renoü heeft een uit gebreide studie gemaakt van de „bouw"- wensen van vrouwen. Ze promoveerde daarop aan de Rijksuniversiteit Utrecht; de titel van haar proefschrift was „Bou wen in haar perspectief'. Het onderzoek had met name betrekking op vrouwen met (kleine) kinderen, omdat deze groep tot dusver weinig bij onderzoeken is be trokken. Renoü constateert dat de heren der schepping in het wereldje van architec ten en bouwers niet met hun tijd zijn meegegaan. Hoewel de samenleving voor meer dan de helft uit vrouwen be staat, is hun inbreng in bouwprojecten nog steeds (tè) beperkt. Hoewel zij zich tot vrouwen uit verschillende inkomens groepen heeft gewend, komen bepaalde wensen opvallend overeen. Ten eerste blijken vrouwen bepaald andere eisen aan bouwen en wonen te stellen dan mannen. Of het nu om moderne, matig moderne, traditionele of matig tradito- nele vrouwen gaat. Ze vinden allemaal dat er wel iets mis is met de woning en/of de gebouwde omgeving. Op elkaars lip Hoewel het om vrouwen met sterk ver schillende achtergond ging, waren de wensen van vrouwen in zogenoemde ge zinswoningen vrijwel gelijk. De indeling (plattegrond) van de vrij nieuwe wonin gen vinden ze over het algemeen nogal lastig. Het gebruik van kamers vinden de meeste vrouwen een probleem. Met name de huiskamer, die dienst doen als zitkamer, eetkamer, keuken en trappe- huis. In zo'n situatie zit iedereen nood gedwongen op eikaars lip en heeft eigen lijk niemand een hoekje voor zichzelf. Bij de indeling van de slaapkamers, meestal éénhoog, doen zich volgens Re noü vergelijkbare problemen voor. De grootste slaapkamer is per definitie voor de ouders bestemd en de kleinere ka mers voor de kinderen. De architecten beschouwen slaapkamers als vertrekken waar uitsluitend geslapen mag worden. Volgens dr. Renoü gaan de architecten er totaal aan voorbij dat oudere kinde ren een eigen zit-slaapkamer nodig heb ben, al was het alleen maar om rustig hun huiswerk te maken. Opvallend is dat de woonkamer (doorgaans) met de cv tot 22 graden en slaapkamers tot 18 graden te verwarmen zijn. „Architecten staan er evenmin bij stil dat veel vrou wen één van de slaapkamers als eigen kamer willen gebruiken, bijvoorbeeld voor hun naaimachine of tekstverwer ker. Soms wordt zo'n kamer uitsluitend als bergruimte gebruikt, maar zelfs daar mee wordt bij de bouw zelden rekening gehouden. Een aantal vrouwen stoorde zich aan de vaak eenzijdige kijk van besturen op de visie van vrouwen op het wonen en hun woonomgeving. In bestemmingsplannen wordt er bijvoorbeeld niet of nauwelijks mee gerekend dat sommige vrouwen zelf een bepaalde vorm van nijverheid zou den willen opzetten. Vaak moet zoiets in een garage of berging gebeuren omdat bestemmingsplannen er niet in voorzien. Vaak voorzien diezelfde plannen even min in het aanbouwen van speciale Atelier Gebleken is dat de, door Mariek Renoü als „modern" of „matig modern" gekwa lificeerde vrouwen, graag een andere ruimteverdeling in de huizen zouden willen. In dat kader zou aan hoekhuizen bijvoorbeeld een atelier, een kinderop vang of een voorziening voor wijk-acti- viteiten kunnen worden vastgebouwd. Een ander idee is een tijdelijke aanbouw in de vorm van een container, die even tueel van het ene naar het andere'huis zou kunnen verhuizen. Met betrekking tot de combinatie werk en wonen is verder duidelijk geworden dat vooral „matig traditionele" of „tra ditionele" vrouwen voor werken „bui tenshuis" het liefst in de eigen wijk te recht willen. Enkele belangrijke redenen daarvoor zijn dat deze vrouwen, bij voorbeeld in verband .met de kinderop vang, in de buurt willen zijn. Verder spelen aspecten mee als een matige straatverlichting en het feit dat het open baar vervoer, zeker 's avonds niet opti maal functioneert. Uit het onderzoek is ten slotte gebleken dat ook de vrouwen die tot de „moder ne" en „matig moderne" groepen beho ren, zich in een échte slaapwijk net zo min op hun gemak voelen als de „matig traditionele" en „traditionele" vrouwen. Meer dan eens maakten zij duidelijk zich in zo'n slaapwijk vaak erg verloren te voelen. Volgens Marieke Renoü een reden te meer voor planners en architec ten om het vrouwelijke aspect in de wo ningbouw wat meer tot uiting te laten komen en nieuwe initiatieven te nemen. Zij vindt dat niet alleen een kwestie van geld, maar ook van inzicht. WESSEL POST

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 29