Betutteling rode draad in
geschiedenis ouderenbond
kerk
wereld
Beleid bisschoppen in Vaticaan onderzocht
Unie KBO studeert op aansluiting bij vakcentrale
ficidóc Qowiamt
>weer
HOEmOETDHI
HU VERDER?
HELP!
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
EeidaeSomant
DONDERDAG 2 MAART 1989 PAGINA 2
Hongerstaking Kurdische Turken in Arnhemse kerk
ARNHEM Een groep van dertien Kurdische Turken, van
wie acht vrouwen, is sinds dinsdag in de St. Nicolaaskerk in
Arnhem in hongerstaking. Volgens een woordvoerder van de
hongerstakers willen ze zich met hun actie solidair verklaren
met de hongerstaking van enkele duizenden gevangenen in
Turkse gevangenissen. De Turkse en Kurdische gevangenen in
Turkije zijn sinds 9 februari in hongerstaking tegen hun be
handeling. De actie richt zich met name tegen een circulaire
waarin de gevangenen een groot aantal rechten is ontnomen.
De hongerstaking is bovendien een protest tegen de behande
ling van de Kurden door de Turkse autoriteiten. Volgens de
Arnhemse hongerstakers worden Kurden in Turkije stelselma
tig gearresteerd en gemarteld.
„Tito gaf opdracht tot moord op aartsbisschop"
ZAGREB De voormalige Joegoslavische partijleider Josip
Tito heeft in mei 1945 partisanen opdracht gegeven de rooms-
katholieke aartsbisschop'Alojzije Stepinac te vermoorden. Dit
beweert Jefto Sasic, destijds chef van de geheime dienst van
het Joegoslavische leger, in een boek met bijdragen over het
communisme in de Balkanstaat. De gepensioneerde generaal
schrijft dat Tito hem en twee officieren mondeling heeft opge
dragen de primaat van de Joegoslavische RK Kerk in zijn pa
leis om het leven te brengen. Dat dit nooit is gebeurd, is te
danken aan de Kroatische partijleider Vladimir Bakaric, die de
geplande aanslag op Stepinac een tactische fout achtte. Stepi
nac, een verklaard tegenstander van het communisme, werd in
1946 gearresteerd en tot zestien jaar dwangarbeid veroordeeld.
De gedachten van een
schrijver over God
doen ons niet God
kennen, maar zij doen
ons de schrijver
kennen.
Franse theologen
bekritiseren
beleid paus
GENEVE De zware kritiek
op paus Johannes Paulus II
die 163 Westeuropese theolo
gen (voornamelijk Westduitse
en Nederlandse) in de 'Ver
klaring van Keulen' hebben
laten horen, heeft nu ook de
bijval van 130 Franstalige
godgeleerden gekregen. De
theologen uit Frankrijk, Bel
gië en het westen van Zwit
serland vinden dat hun colle
ga's vragen opwerpen die
door het Vaticaan niet in de
doofpot mogen worden ge
stopt.
De franstalige theologen, die
vooralsnog anoniem willen
blijven, hebben hun solidari
teit kenbaar gemaakt in een
brief aan kardinaal Joseph
Ratzinger, hoofd van de con
gregatie voor de geloofsleer.
Eerder lieten 23 Spaanse
theologen en 52 hoogleraren
uit het Belgische Leuven we
ten achter de Keulse verkla
ring te staan.
De kritiek op het beleid van
de paus, die nu door in totaal
368 vooraanstaande katholie
ken wordt gedeeld, betreft
onder meer de toenemende
centralisatie in de Rooms-Ka-
tholieke Kerk, de bisschops
benoemingen, de beteugeling
van de theologische vrijheid
en de grote Vaticaanse na
druk op moreel-ethische
vraagstukken.
Het Vaticaan heeft na de pu-
blikatie van de Verklaring
van Keulen, aan het begin
van dit jaar, laten weten dat
het hier om een „plaatselijke
aangelegenheid" gaat.
Verklikken
Het gezaghebbende Westduit
se weekblad Die Zeit meldt
deze week dat de nuntius in
Bonn, aartsbisschop Joseph
Uhac, RK theologen per brief
heeft opgeroepen collega's aan
te geven die niet meer trouw
aan de leer van de RK Kerk
zijn. Het blad baseert zich
daarvoor op uitspraken van
de Westduitse moraaltheoloog
Franz Böckle. Overal moet de
zuivere leer over huwelijk en
gezin, vooral over geboorten-
beperking, worden verkon
digd. Wie ook maar de ge
ringste verdenking op zich
laadt op dit punt het niet ge
heel met de paus eens te zijn,
komt niet meer in aanmer
king voor een bisschopszetel
of een hoogleraarschap mo
raaltheologie, aldus Böckle.
De uitspraak van de huidige
paus dat het verbod op voor
behoedmiddelen de status
heeft van een goddelijk geo
penbaarde geloofsuitspraak, is
„als een bom" ingeslagen, zo
zegt Böckle. In vergelijking
met de afkondiging door paus
Paulus VI van de encycliek-
Humanae Vitae is dit een „on
gehoorde gang van zaken".
„Als de paus in de uitoefening
van zijn onomstreden leerge
zag een omstreden leer ver
plicht wil stellen, dan moet
hij dit 'ex cathedra' doen en
niet insinueren dat iets ver
plicht is." Maar, zo vervolgt
Böckle, de garantie van on
feilbaarheid is alleen van toe
passing op onderwerpen die
direkt uit de kern van het ge
loof zijn af te leiden. Daarom
valt aan te nemen dat nog
steeds de verklaring van de
Westduitse bisschoppen uit
1968 van kracht is. Daarin
wordt gezegd dat encyclieken
geen onfeilbare beslissingen
van de paus zijn en dat de ge
lovige op basis van een zijn of
haar eigen geweten een ver
antwoorde en weloverwogen
beslissing moet nemen.
Oostduitse
predikant onder
druk vervroegd
met pensioen
BERLIJN De Oostduitse
predikant Hans Reder heeft
onder druk van zijn collega's
en de kerkeraaa besloten
voortijdig „om gezondheidsre
denen" met emeritaat te gaan.
De evangelische voorganger
uit Weimar raakte eind vorig
jaar in opspraak toen hij, te
gen de ongeschreven kerkelij
ke regels, in de politie te hulp
riep om een einde te maken
aan de bezetting van zijn
kerkgebouw.
Met de bezettingsactie wilden
vijf inwoners van de DDR
emigratie naar het westen af
dwingen. Zij werden gearres
teerd nadat Reder de politie
had gewaarschuwd en zijn in
januari veroordeeld tot ge
vangenisstraffen tussen twin
tig maanden en drie jaar.
De 61-jarige „superintendent"
Reder, die twaalf jaai* lang
leiding gaf aan de evangeli
sche kerken in de regio Wei-
mar, heeft te kennen gegeven
naar de Bondsrepubliek
Duitsland te willen verhuizen.
DEN HAAG De Ame
rikaanse bisschoppen
hebben er meer dan twee
jaar op moeten wachten,
maar volgende week
woensdag begint dan ein
delijk de conferentie met
leiders van het Vaticaan
over de problemen in
hun kerk.
Paus Johannes Paulus II
heeft de evangelisatie van de
Verenigde Staten en de rol
van de bisschoppen als ver
kondigers van het geloof tot
hoofdonderwerpen van de
conferentie gemaakt, maar de
bisschoppen beogen vooral de
gespannen relaties met het
Vaticaan te verbeteren.
Aan de conferentie in het Va
ticaan, die vier dagen zal du
ren, nemen 35 van de ruim
300 residerende bisschoppen
deel, onder wie de meeste
aartsbisschoppen. De paus zit
de conferentie voor. Er zijn
tien onderwerpen vastgesteld,
die elk door een voorzitter
van een curie-departement en
een Amerikaanse bisschop
worden ingeleid, waarna de
deelnemers over het desbe
treffende onderwerp discus-
Tot de onderwerpen behoren
naast de rol van de bisschop
als geloofsverkondiger onder
meer de oecumene, de litur
gie, de religieuzen en de ge
zinspastoraal. De inleidingen
bij het thema 'De bisschop als
verkondiger van het geloof'
worden gehouden door de
president van de Vaticaanse
congregatie voor de geloofs
leer, kardinaal Joseph Ratzin
ger, en de eveneens als be
houdend bekend staande
Raymond
aartsbisschop van New York,
kardinaal John O'Connor.
Het is de derde keer dat bis
schoppen van een land voor
een bijeenkomst in het Vati
caan bijeen worden geroepen.
De Nederlandse bisschoppen
hadden met hun bijzondere
synode van januari 1980 de
primeur. In maart 1986 waren
de Braziliaanse bisschoppen
in het Vaticaan bijeen. In te
genstelling tot de synode van
de Nederlandse bisschoppen
had de conferentie met de
Braziliaanse bisschoppen,
waarbij onder meer de bevrij
dingstheologie aan de orde
kwam, geen strak program-
Positief
De positieve ervaringen van
de Braziliaanse bisschoppen
moedigden hun Amerikaanse
collega's aan ook om zo'n bij
eenkomst met het Vaticaan te
vragen. De directe aanleiding
waren de maatregelen tegen
aartsbisschop Raymond Hunt-
hausen van Seattle, die door
de leiding van de RK Kerk
werd beschuldigd van afwij
kende opvattingen op het ge
bied van echtscheiding en ho
moseksualiteit.
Hunthausen werd in 1985
door het Vaticaan vermaand
en moest een jaar later zijn
verantwoordelijkheid op het
gebied van seksuele kwesties
en de priesteropleiding af
staan aan ziin hulpbisschop
Donald Wuerl, die eerder had
gewerkt bij de Vaticaanse
congregatie voor de geeste
lijkheid. Later werd Hunt
hausen, die aan de bijeen
komst in het Vaticaan zal
deelnemen, in zijn rechten
hersteld. Wuerls taak was ten
einde en hij werd bisschop
van Pittsburgh.
De Amerikaanse bisschoppen
voelden zich in de affaire-
Hunthausen gepasseerd, om
dat het Vaticaan hun niet de
kans had geboden eventuele
conflicten zelf op te lossen.
Het Vaticaan heeft de boot
lang afgehouden, maar vorig
jaar november kon de voorzit
ter van de Amerikaanse bis
schoppenconferentie, aartsbis
schop John May, meedelen
dat het Vaticaan had inge
stemd met een topontmoeting.
De paus heeft de bijeenkomst
als een „broederlijke ontmoe
ting" omschreven, die niet al
leen zou moeten ingaan op de
behoeften van de wereldkerk,
maar ook op de „speciale ei
sen" van de Amerikaanse
kerk.
De paus maakte tijdens zijn
bezoek aan de Verenigde Sta
ten in september 1987 de bis
schoppen duidelijk dat hij van
hen in geen enkel opzicht af
wijkende opvattingen tole
reert. Hij waarschuwde tegen
de „democratisering" van de
Amerikaanse kerk en noemde
het „een ernstige vergissing"
te denken dat men goed ka
tholiek kan zijn en de sacra
menten kan ontvangen, ook
al houdt men zich niet aan
alle regels van de kerk.
Uit een onderzoek van het
weekblad 'Time' was kort
voor het bezoek van de paus
gebleken dat 93 procent van
de Amerikaanse katholieken
meende dat ze het met de
paus oneens konden zijn zon
der direct als slechte katholie
ken te worden bestempeld.
Van dit soort 'cafetaria-katho-
licisme', waarbij de gelovigen
uit de rooms-katholieke ruif
kiezen wat van hun gading is,
moet de paus niets hebben.
Centralistisch
De Amerikaanse bisschoppen
conferentie toonde vorig jaar
haar afkeer van de centralis
tische neigingen in Rome
door met grote meerderheid
(205 tegen 59 stemmen) een
werkdocument van het Vati
caan te verwerpen, waarin de
nadruk wordt gelegd op de
ondergeschiktheid van de bis
schoppenconferenties aan het
Vaticaan. Volgens de bis
schoppen was het document
ongeschikt voor een discussie
over de taken van de confe
renties. Bovendien zou slechts
een deel van het probleem
aan de orde worden gesteld.
Tijdens dezelfde vergadering
bleek dat de Vaticaanse con
gregatie voor de geloofsleer,
die waakt over de zuiverheid
van het rk geloof, een paar
dagen voor de vergadering
zware" kritiek had geuit op
een rapport over de relatie
tussen bisschoppen en theolo
gen, dat nog die week zou
worden besproken. Het rap
port bevatte richtlijnen voor
de regeling van conflicten
tussen theologen en bisschop-
Met het opstellen van die
richtlijnen wilden de bis
schoppen voorkomen dat het
Vaticaan opnieuw tegen Ame
rikaanse theologen zou optre
den, zoals in 1986 gebeurde
met Charles Curran, die te
vrije opvattingen zou koeste
ren inzake homoseksualiteit
en voorbehoedsmiddelen. Zijn
verzet tegen zijn ontslag werd
gisteren door een Amerikaan
se rechter afgewezen.
Aartsbisschop Weakland, die
ook aan de bijeenkomst in het
Vaticaan deelneemt, waar
schuwde de paus tijdens diens
bezoek aan de Verenigde Sta
ten in 1987 dat de rooms-ka-
tholieken in Amerika op
grond van hun traditie van
vrijheid en onafhankelijkheid
liever zelf een oplossing voor
hun problemen zoeken. „Au
toritaire maatregelen werken
averechts. Dan wordt het ge
zag genegeerd", zo zei Weak
land tot de paus en via hem
tot het centrale bestuursappa
raat van de kerk. De paus
zegt in zijn uitnodigingsbrief
aan de bisschoppen dat hij sa
men met hen „een werkbare
pastorale visie" op het bis
schopsambt wil ontwikkelen.
Wil hij daarin zal slagen, dan
zal hij de woorden van Weak
land ter harte moeten nemen.
De benoeming van behouden
de bisschoppen om een veran
dering van de koers van de
plaatselijke kerk af te dwin
gen, zoals in Nederland en
Oostenrijk is gebeurd, is in de
Verenigde Staten gezien het
grote aantal bisdommen een
tijdrovende procedure.
HILVERSUM De Katho
lieke Bonden van Ouderen,
de Unie KBO, met ruim
186.000 leden, overweegt op
termijn aansluiting te zoeken
bij een vakcentrale. Een goe
de belangenbehartiging van
ouderen die in de naaste toe
komst steeds talrijker zullen
zijn, noodzaakt daartoe. Wel
ke vorm deze samenwerking
moet krijgen en welke vak
centrale de voorkeur geniet,
was gisteren onderwerp van
studie op een symposium ge
organiseerd in de studio van
de KRO in Hilversum. Bij die
gelegenheid werd ook een ge
schiedenis gepresenteerd van
het vijfendertig jarig bestaan
van de Unie van katholieke
ouderenbonden.
Doordat het aantal ouderen in
vergelijking met het aantal
jongeren de komende jaren
zeer sterk zal stijgen, staat het
voor de KBO vast dat krach
tenbundeling een eerste ver
eiste is. De ouderenbonden
zijn overigens op het eind van
de jaren veertig ontstaan uit
de vakbonden. In de jaren
zestig werden de banden tus
sen katholieke ouderenbon
den en de katholieke vakbe
weging doorgesneden.
Vanuit de ouderenbonden is
er overigens de nodige kritiek
op de vakcentrales omdat
deze de neiging zouden heb
ben de belangenbehartiging
i ouderen zelf
r hun r
Kening te nemen zonder de
ouderen daarbij zelf te betrek
ken. De heer H.J. Teewen,
bestuurslid van de Unie KBO,
hield een vurig pleidooi voor
samenwerking met de protes
tants-christelijke ouderen
bond om tot een algemeen
christelijke ouderenbond te
komen die evangelische waar
den en idealen in zijn vaandel
voert. Hij meende dat zo'n
bond zich vervolgens zou
moeten aansluiten bij het
CNV.
Secretaris van het CNV, G.A.
Cremers, meende dat als het
tot een intensieve samenwer
king met het CNV komt
„naar eikaars sterke punten"
gekeken moet worden en dat
voorkomen moet worden dat
zaken dubbel op worden ge
daan, Hij vond dat Jret lid
maatschap van een ouderen
bond gecombineerd moest
worden met dat van een vak
bond.
H. Muller, lid van het federa
tiebestuur van de FNV, hield
een vurig pleidooi voor aan
sluiting bij de FNV. Hij meen
de dat een bijzondere signa
tuur van een organisatie goed
verdedigbaar is als het om
welzijnswerk gaat en in het
algemeen om zaken waarin de
signatuur een grote rol speelt.
Voor een vakbeweging echter
die belangenbehartiging cen
traal stelt, komt het volgens
Muller echter niet zozeer aan
op een gezamenlijke geloofso
vertuiging als wel op een ge
meenschappelijke visie op de
samenleving.
Hoewel de nieuwe vereni
gingsstructuur van de Unie
KBO nog geen jaar oud is - de
negen van oorsprong sterk
onafhankelijk van elkaar ope
rerende diocesane bonden
gingen vorig jaar een hechte
re samenwerking aan - zullen
zij de komende tijd zich
moeten beraden over de vak
centrale die ze zullen kiezen.
Gemakkelijk zal de'keus niet
zijn, want zowel met de FNV
als met de CNV bestaan on
danks de kritiek op beide
vakcentrales de nodige regu
liere contacten.
De gezamenlijke ouderenbon
den demonstreren in januari
1982 op het Binnenhof in Den
Haag.
Een zee van grijze hoofden tijdens het congres van de bond in 1964
Bij de KVP waren ze in
1962 plotseling niet meer
welkom. De ouderen
mochten volgens een be
sluit van de partij niet
langer het lidmaatschap
van openbare colleges be
kleden. Dit was de Unie
van katholieke ouderen
bonden „beslist te bar".
Maar ook al vond zij dat
zo, „de KVP heeft zich
zelfs niet verwaardigd op
dit besluit terug te ko
men".
Betutteling loopt als een rode
draad door de geschiedenis
van de Unie KBO, die drs. P.
van der Baan ter gelegenheid
van het vijfendertig jarig be
staan van deze ouderenorga-
nisatie op schrift heeft ge
steld. Niet voor niets heet zijn
geschrift „Voor Ons en Door
Ons". Die titel maakt al dui
delijk dat belangenbeharti
ging voor ouderen en door ou
deren lange tijd allerminst
vanzelfsprekend werd gevon
den.
Tot de Tweede Wereldoorlog
was er echter niet alleen spra
ke van betutteling, van een
beleid van de overheid ten
opzichte van de bejaarden
was bijna nog helemaal geen
sprake.
Het is de Bredase afdeling
van de KAB (de voorloper
van het IKV dat later opging
in de FNV) geweest die het
initiatief heeft genomen om te
komen tot een katholieke
bond voor ouderen. Dat ge
beurde overigens pas nadat
een vijftal oud-bestuursleden
van de KAB op hun eigen
houtje een afdeling hadden
willen oprichten van de Alge
mene Bond van Ouden van
Dagen, die in die dagen ook
in het zuiden behoorlijk aan
de weg timmerde. Om zich te
oriënteren woonden die vijf
een congres van deze bond bij
in de Haagse Dierentuin. De
schrik sloeg hen bij het zien
van deze bijeenkomst om het
hart. Ze meenden dat de Al
gemene Bond van Ouden van
Dagen een mantelorganisatie
was van de Communistische
Partij Nederland, zo wild ging
het er daar in hun ogen aan
toe. Zij keerden terug in het
oude vertrouwde nest van de
KAB. Daar wilde men hen te
vreden stellen met het aan
bieden van het algemeen lid
maatschap van de KAB. Want
het belang van de bejaarden
werd volgens de KAB vol
doende gewaarborgd in de
KAB zelf. De Bredase oudjes
lieten zich echter niet zo
gauw inpakken, zij stonden op
een eigen bond en toen de
Bredase bisschop Hopmans
daar achter ging staan, was in
principe het pleit snel be
slecht. Om het rode gevaar
van de algemene bond te we
ren, moesten er zo snel moge
lijk overal eigen organisaties
voor katholieke ouderen wor
den opgericht, zo meende hij.
En dit gebeurde op succesvol
le wijze.
Hun feitelijke inpassing in de
KAB had overigens neg de
nodige voeten in de aarde.
Een aantal leden van een
commissie die de oprichting
ervan begeleidde zag niets in
een RK bejaardenbonden om
dat men bang was dat „door
deze bonden aan de bejaarden
een podium wordt geboden
voor het uiten van grieven en
overmatige wensen en dat de
bonden ontaarden in klach
teninstituten". Ook nu weer
vierde paternalisme hoogtij.
Het takenpakket van de bon
den bleef zeer beperkt. In
1964 kwam het tot een volle
dige doorsnijding van de ban
den met het NKV. Vakbond
en ouderenbond hadden ieder
voor zich een eigen takenpak
ket en karakter gekregen die
intensieve samenwerking on
mogelijk maakte. De nood der
tijden dwingt de ouderen op
nieuw aansluiting te zoeken
bij de vakbond („We kunnen
moeilijk op onze leeftijd nog
in hongerstaking gaan' aldus
een van de sprekers gisteren).
Opnieuw moeten ze vechten
tegen betutteling. Het boek
van Van der Baan geeft een
boeiend beeld van de wijze
waarop die strijd tot nu toe is
gevoerd.
PAUL VAN VELTHOVEN
P. van der Baan: Voor ons
en door ons. De geschiede
nis van de Unie van Katho
lieke Bonden van Ouderen.
Verkrijgbaar bij Unie KBO,
Oranje Nassausingel 1, 5211
AR 's-Hertogenbosch.
Typisch eksellent
Nederlands
NADAT jaren lang een opmerkelijke rust heeft geheerst
aan het spellingsfront, beloven de voorstellen die nu door de
Taalunie zijn gepubliceerd de pennen weer in beweging te
brengen. Om een voorbeeld te noemen: de leden van de
Taalunie menen dat de officiële schrijfwijze van bastaard
woorden als „typisch" niet moeten worden vernederlandst
tot „tiepies", terwijl een woord als „excellent" alleen nog
maar als „eksellent" geschreven zou mogen worden. Dat
wordt straks dus even opzoeken.
UlT het onderzoek van de werkgroep is overigens gebleken
dat de meeste mensen een woord spellen zoals ze de spelling
ervan in hun geheugen hebben opgeslagen en niet zoals ze
die uit regels moeten afleiden. Dat feit zal een dankbare voe
dingsbodem blijken te zijn voor veel polemieken. Immers,
hoe anders zal de gemiddelde Nederlander en Vlaming
moeten achterhalen welk woord onder de noemer „bastaard"
kan worden gevangen, dan met behulp van „de regels"?
BELANGRIJKER is het voorstel van de Taalunie de „voor
keursspelling" af te schaffen. In plaats daarvan wil de Taalu
nie terug naar één officiële spelling, waar overheid en onder
wijs verplicht zijn zich aan te houden. Bij de overheid kan
het beleid dan gewoon worden voortgezet. Voor ambtenaren
geldt de voorkeursspelling immers als de officiële spelling,
want in de ambtelijke schrifturen is het gebruik van de voor
keurspelling al sinds jaar en dag verplicht.
BlJ het onderwijs liggen de zaken echter anders. Daar
heerst van hoog tot laag nogal wat vrijheid bij het gebruik
van welke spellingvorm dan ook. Dit ondanks het feit, dat
juist déór talloze woorden in het geheugen van de jongere
generaties worden opgeslagen.
HeT advies van de Taalunie om de onherroepbare beslis
sing over de toekomstige spelling in handen te leggen van
nationale adviescommissies zal ook veel tongen in beweging
brengen. Hoe die discussie ook zal uitvallen, het idee om het
definitieve besluit over de spelling niet meer door de Tweede
Kamer of de Vlaamse Raad te laten amenderen zal de brood
nodige eenheid van spelling alleen maar kunnen bevorderen.
Enkele buien
DE BILT (KNMI) Een oce
aandepressie bij Ierland is
vannacht en morgen overdag
bepalend voor het weer in
onze omgeving. Een bijbeho
rende regenzone bedekt van
avond geheel Nederland en
trekt maar langzaam naar het
oosten weg. De regen heeft
een buiig karakter. Pas mor
gen in de loop van de middag
kunnen enkele opklaringen
arriveren. De depressie is dan
langs getrokken en de kern
ten oosten van Nederland te
recht gekomen. Voor een vol
gende oceaanstoring van be
lang wordt trekt eerst een uit
loper van een hogedrukgebied
over Nederland. Zaterdag is er
daardoor af en toe zon en het
blijft vrijwel óveral droog.
wolking en droog, later
;sten opklaringen. Mid-
ur rond 2 graden. In de
opklaringen. Middag-
temperatuur rond 3 graden. In de
nacht temperatuur om het vriespunt.
Benelux en Bondsrepubliek Duits
land:
Eerst veel bewolking en mogelijk
wat regen, later opklaringen en af en
toe zon. Middagtemperatuur van 6 tot
8 graden.
Frankrijk:
Eerst veel bewolking en plaatselijk
wat regen, later vanuit het westen
opklaringen en perioden met zon.
Middagtemperatuur van 8 graden in
het noorden tot 14 graden in het zui-
Sneeuwgrens op ongev.
r. Middagte
lage gebiec
Spanje en Portugal:
In het noorden eerst
Middagtemperatuur
het noorden tot 19 ir
Italië, Joegoslavische en Griekse
kust:
Veel bewolking en een enkele bui.
Middagtemperatuur van 10 graden in
het noorden tot 17 in het zuiden.
Brussel
Cyprus
En voor zijn doen heeft Johan het al heel ver geschopt.
Hi| kan zelfs al een beetje fietsen,
maar dan móet een ander wel sturen.
giro ll22222(3.is,3)UtrE[ht,
bonk 707070333 (3m7V,3n3)
