De Veen kan nu terecht bij Da Enzo Omwegen Werkloosheid licht gedaald Zijlpoort onterecht onttrokken aan boedel van Nieman Holding ,EIDEN OMGEVING :;:a EeidaeSouacwit DINSDAG 14 FEBRUARI 1989 PAGINA 14 er t lat w ?aron u/i/iejf van di f5 ooi et i It. eei Parkeerwachters hadden de et vol (vol zout 125 Je ge bouil tijm kei s. pe rasptt lepel melk uikei 100 en o Dromen deelgenoot in artcentre De Droomfabriek vorig jaar stevig met beide benen op de grond gezet. Terwijl hij samen met twee anderen vorig voorjaar nog druk be zig was die zaak aan de Oude Vest op poten te zet ten, dwarrelden de parkeer bonnen als al te vroege herfstblaadjes op de voor ruit van zijn auto. Hij mocht zich gisteren voor tien stuks in één keer verantwoorden voor de Leidse kantonrech ter. De invallende rechter Kei zer had daarmee gelijk een goede kennismaking te pak ken met het Leidse parkeer- regime. Op het oog geamu seerd-geïnteresseerd luister de hij naar het verhaal van de Leidenaar die omstandig betoogde wat zich vorig jaar op de Oude Vest en in de Marktsteeg had afgespeeld. „We moesten voortdurend spullen af en aanvoeren. Soms wel tien keer op een dag. Dan kun je niet steeds je Suto ergens anders neer zetten". De wortel van het probleem schuilde echter in het ver- maldedijde parkeerregime. Terwijl hij ervoor waakte zich van parlementaire taal te bedienen verhaalde de kunstzinnige horeca-onder- nemer dat bedrijven in de binnenstad elk maar één iarkeervergunning kunnen irijgen. „En die is gebonden aan kenteken en niet over draagbaar. We zijn met zijn drieën, één van mijn colle ga's heeft die vergunning en die kan ik dus niet gebrui ken. We zijn er bij de ge meente tegen in beroep ge- gaan. maar dat heeft niets 5n'"i uitgehaald", deed hij een be- toog dat andere kantonrech- meik ters dan keizer al menig- vai maal voor het hekje te ber- e reSi de hebben horen brengen. Geschiedenissen die de „vaste" Leidse kantonrech- Pai\ ters inmiddels ook aan den lijve hebben ondervonden, mi sinds de gemeente ook hen het afgelopen jaar de felbe geerde parkeervergunnin- gen onthield. Keizer stond als relatieve buitenstaander nog fris te genover het Leidse parkeer- bewind. Welwillend hoorde hij de uitleg aan. Informeer de nog eens hoe dat nu zat met al die spullen die bij de Droomfabriek gehaald en gebracht moesten worden, fljMÉ en of het nog steeds bonnen regende aan de Oude Vest. Nu de Droomfabriek uit de opbouwfase was en over meer 'personeel beschikte zou inmiddels zowel het een als het ander wel meeval len. De officier van justitie liep ook al over van begrip. Bij na spijtig constateerde hij dat de parkeerverordening een gemeentelijke zaak is en dat daar nu eenmaal weinig aan valt te veranderen. Na de vermaning dat er toch niets anders opzat dan de auto elders neer te zetten kwam hij tot een gematigde eis van 350 gulden voor de tien overtredingen. Even veel als direct moet worden afgerekend bij de parkeer wachters, aanzienlijk min der dan de gebruikelijke eis van 60 gulden per overtre ding. Rechter Keizer ging nog een stapje verder. Hij halveerde het bedrag en veroordeelde de Leidenaar voor alle tien de zaken tot én boete van 175 gulden, waarbij hij de verdachte er gelijk voor waarschuwde dat hij daar in de toekomst geen rechten aan kon ontlenen. Trein Keizer had eerder ook al veel begrip getoond voor een dame die 's morgens in alle vroegte een bon had ge kregen omdat ze zonder kaartje in de trein had geze ten. Ze was kort na half zes op een zondagmorgen in Den Haag ingestapt om via Leiden naar Schiphol te rei zen. Alle loketten waren nog dicht en ze zat met geld klaar om de conducteur die eerder al langs was gelopen te betalen. Toen die wel bij haar kwam kreeg ze de be keuring omdat ze de man niet direct zou hebben aan geschoten voor een plaats bewijs. De officier vond dat haar ook in die situatie welis waar minder dan bij bewust zwartrijden nog wat te verwijten viel. Hij eiste een boete van 25 gulden. Keizer stak de vrouw vlot een hard onder de riem door vriende lijk te verklaren dat hij haar verhaal geloofde. Na wat nadenken over de juiste for mulering, sprak hij haar vervolgens vrij. RUDOLF KLEIJN EERSTE ITALIAAN AAN HET ZUIDEINDE Op niijn omwegen door stad en land I kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen yiMSRk wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 IHBK& - 12 22 44 op toestel 10. drair Ton Pielrrs De Veen krijgt z'n eerste, originele Italiaan. Som mige andere wereldkeu kens zijn er al. Vincenzo Marchese in de wande ling Enzo geheten staat te popelen om te kunnen beginnen aan het Zuideinde, een lange, in het water uitlopende woonslurf in Roelof- arendsveen. Het gaat ge beuren achter De Drie Eenen, vermaard restau rant van Aad Rodewijk, waar de voormalige bar omgedoopt is tot „Da Enzo": „Bij Enzo" moet je zijn. Het is nu De Drie Eenen en zo geworden en zowel Aad als pachter Enzo hebben er de groot ste verwachtingen van. Een maand of zeven eerder is de ruimte achter al een pizze ria geweest, waarbij een Egyptenaar zich verkeek op de consequenties van zijn be leidvoering. Zodoende kon zijn geolijfoliede dynastie geen vruchten dragen. Hij schijnt te langzaam te zijn ge weest en de gasten zaten zich te verbijten als ze een bestel ling hadden gedaan en daarna een uurtje of zo moesten wachten. Sluiting volgde. Bij Enzo gaat het anders wor den: tempo wordt daar het motto. De vurigheid is er in elk geval al. Enzo Marchese (29) kwam tien jaar geleden vanuit de omgeving van Pa lermo op Sicilië naar Neder land. Vanaf z'n veertiende jaar was hij reeds werkzaam in de Italiaanse horeca en wil de het alsnog in de Paese Bas- si gaan maken. Zonder er on middellijk op uit te zijn om rijk te worden. „Dat kun je ook wel vergeten", zei Aad Rodewijk, "„rijk word je in Holland niet op dit gebied". In Oen Haag maakte Enzo naam door het begrip Spag- hetteria (zonder uitsluitend slierten) in. te voeren. Dat is uitgebreider dan een pizzeria, waar alles om de pizza draait. „Ik verkocht dan ook weinig pizza's. Wij willen werken met verse spullen, elke dag nieuwe borden, alle soorten pasta's". Waarmee Enzo be doelt, dat de schotels vers moeten zijn, elke dag op nieuw. Groen, wit en rood „Da Enzo" ziet er al veelbelo vend uit. Het lijkt in de oude bar van De Drie Eenen al aar- Enzo Marchese: wegbereider der Italiaanse keuken „con gloria" In de Veen. dig op La Bella Italia. De ne gen tafeltjes zijn gedekt in de Italiaanse kleuren: groen, wit en rood, met frisse Hollandse freesia'tjes en gipskruid in vaasjes. Aan het donkere pla fond hangen tientallen lege chianti-flesjes, met daartussen door kunstig gevlochten ap pelsienen, citroenen en bana nen van bamboe. Het middel punt echter is nog steeds de echte, ouwe Veense praam anno 1925, die Aad Rodewijk (38) drie jaar geleden in huis haalde. „Die praam was oor spronkelijk van Stille Gerrit (Koek) 'en het is nog steeds een pronkstuk in de zaak". Rond de praam zittend kan de gast zich met toenemende in teresse via een aperitief voor bereiden op hetgeen de keu ken van Enzo voor hem in petto heeft. Daarna is het tempo geblazen, de snelle be diening; lang wachten is er niet bij, ook niet als men het exotische voedsel komt „afha len" om mee naar huis te ne men. Dit moet al het grote verschil met de vertrokken Egyptenaar uitmaken. Als Enzo z'n pizza's vervaar digt, worden het „mooie piz za's", echte kunstwerkjes. Komt men evenwel om de glorie der Spaghetteria dan gaat Enzo's, door pasta's beï- invloede, kokende kunste naarsziel pas goed open. Dan komt de kleine Siciliaan aan zetten met, bijvoorbeeld, Can- neloni, in elkaar gerolde ver rukkelijkheden gevuld met spinazie en kaas. Maar de spaghetteria kent ook alle soorten vis, „frutti di mare", gebakken in boter, cognac, witte wijn of dan de creaties in kalfsvlees, met verse soorten saus, zelf uit te kiezen. „Wat er niet is, is er niet, en dan krijgt u van mij adviezen over het Italiaanse koken". Waarmee Enzo maar wil zeg gen, dat niemand teleurge steld naar huis hoeft te gaan. Integendeel, men zal onuit wisbare ervaringen kunnen opdoen „Bij Enzo", met vijf (voor het merendeel Italiaan se) personen in de snelle be diening. En wat zou Enzo voorts erbij drinken? Wijn na tuurlijk; maar vooral grappa, het koppige brouwsel van de uitgeperste druivepit; pittig maar heel apart. Grappa drink je overal bij. Maar dat kun je Aad Rodewijk niet wijsmaken; die vindt er niets aan en drinkt liever een jon- De Veense praam Aad Rodewijk is blij met zijn nieuwe tweeëenheid op res tauratiegebied. De Drie Een en, gegrondvest door vader Piet, bestaat nu een jaar of 38 en werd in '84 geheel ver nieuwd. De menukaart wordt er gesymboliseerd door een houten miniatuur-praampje, vervaardigd door Joop Oo- men, de huisschilder van De Drie Eenen van wie mooie en treffende doeken aan de wan den hangen. Plannen staan op het punt te worden uitge voerd. Over een maand of wat zal het terras bij „Da Enzo" zijn verdwenen en ver vangen door een grote uit breiding van het pizzeria-ge- FOTO WIM VAN NOORT. deelte. Aad Rodewijk: „Straks hebben we in onze gecombi neerde zaak de beschikking over 100 zitplaatsen. Daar doe je wat mee hè? Daar kun je een keuze uit maken. We hebben inmiddels een goede naam opgebouwd. Vaste gas ten komen tot uit Den Haag, Alphen, Noordwijkerhout. Er is zelfs regelmatig Russische aanloop, met alle verrassingen vandien. Deze heren mengen als het ware hun spijzen met dranken en dan staat de tafel stampvol glazen. Hun (Neder landse) begeleider zegt dan: doe maar, ga maar door en let verder nergens op. Na zowat elke hap gaat er een glaasje wodka tegenaan", vertelt Ro dewijk. Zoiets te mogen be werkstelligen, bevordert de bilaterale betrekkingen meer dan een wandeling door het Kwaliteit Aad en Enzo, de eerste, echte Italiaan in de Veen, kunnen het nu al goed met elkaar vin den. Rodewijk: „Enzo is een goeie Italiaan, die een com pleet restaurant voert. Hij is bovendien goed voor lekker en gezellig eten. De kwaliteit gaat boven liflafjes: gewoon goed en geen gepriegel met één aardappel en een dingetje. Dat doen we bij De Drie Een en niet. Ons Grand Dessert is een belevenis op zich; met vuurwerk erbij en gedoofde lichten". Het lijkt op een avondje Cannes, als de medi terrane kust een hoogtepunt beleeft: Cannes in de Veen, het is nauwelijks voor te stel len in de buurt van de Braas- Dan spreekt Aad Rodewijk ook nog met veel trots over z'n w.c.'s. Ik kan 't me voor stellen, na er slechts een blik op te hebben geworpen. De toiletgroep dwingt vooral bij de dames respect, aanmoedi ging en bewondering af. Er wordt aan tafel over gefluis terd: „Zeg Cora, heb je het toilet al gezien? Enig niet? Je moet eens gaan kijken". Ro dewijk heeft zoiets wel beluis terd. en dan krulde z'n neus. Het is bijna zo, dat men zelfs De Drie Eenen aandoet alleen voor de toiletgroep, die naar Rodewijks en der dames smaak het neusje van de sani taire zalm is. Wie niet bij De Drie Eenen, of straks ook bij Da Enzo, naar het toilet is ge weest, heeft een attractie van de eerste, noodzakelijke orde gemist. Enzo Marchese heeft zover nog niet doorgedacht. Hij staat allereerst paraat voor de verrichtingen onder zijn be vlogen bevel in Da Enzo. Morgen, woensdag, houdt de eerste Veense Siciliaan geest driftig een „open huis" van 17.00 tot 19.00 uur, met een eventuele „sleep". Donderdag gaat de nieuwe zaak officieel open. Dan is het woord aan de pasta's, vis en vlees, zo vers als maar zijn kan. En tempo: vergeet dat niet. Rodewijk waarschuwde Enzo alvast: maak je borst maar nat, jonge man. Reserveringen graag telefo nisch: 01713-16704. Eten of af halen doet men er van 16.30 tot 22.00 uur, bij de Veense kampioenen van de verse waar. Beide eetgelegenheden aan het Zuideinde zijn op maandag gesloten. LEIDEN Het aantal werkzoekenden dat bij de arbeidsbureaus Leiden en Lisse ingeschreven staat is in de maand januari licht gedaald ten opzichtê van december. In totaal ston den er eind januari in Lei den 8.749 als werkzoeken den ingeschreven en in Lisse 1.590. Over het algemeen daalt de werkloosheid onder mannen sterker dan die onder vrou wen. Dit geldt voor beide ray ons. Ook per gemeente zijn er verschillen. Zo woont zestig procent van het aantal mensen zonder werk in de stad Lei den. Deze stad komt daarmee boven het gemiddelde percen tage van zowel Zuid-Holland als Nederland uit. In de ge meenten Lisse en Rijnsburg liggen die percentages lager dan het gemiddelde. Dit komt door de grote doorstroming in deze gemeenten en het feit dat de werkzoekenden daar tot op zekere hoogte een noodzakelij ke arbeidsreserve vormen om de markt optimaal te kunnen laten functioneren. Ook de jeugdwerkloosheid is de afgelopen tijd flink gedaald. Zowel bij mannen als vrouwen daalde deze met achttien pro cent ten opzichte van vorig jaar. Er zijn in de maand januari in totaal 389 vacatures bij de ar beidsbureaus binnengekomen. Met name in de sector handel en horeca zijn veel nieuwe ba nen beschikbaar. Meestal gaat het om vacatures in het nieu we horecaseizoen. De werkloosheid ontwikkelde zich de afgelopen maand als volgt: dec '88 jan '89 dec '88 jan '89 Alkemade 112 108 67 61 Katwijk 433 468 217 202 Leiden 3888 3870 2323 2286 Leiderdorp 316 332 222 215 Oegstgeest 218 211 179 165 Rijnsburg 86 85 44 43 Valkenburg 33 29 24 20 Voorschoten 280 283 182 163 Warmond 55 55 35 32 Zoeterwoude 63 65 58 56 Hillegom 198 186 174 118 Lisse 171 173 163 121 Noordwijk 303 286 188 174 Noordwijkerhout 149 137 111 83 Sassenheim 124 120 103 79 Voorhout 75 67 61 46 Totaal 6502 6475 4151 3864 DEN HAAG De zakenman J. Melkert heeft de Ziilpoort onrechtmatig aan de boedel van de Nieman Holding ont trokken. De poort hoort bij de boedel van de failliete Nieman Holding, ondanks dat de poort op Melkerts naam staat. Ook de twee ton subsidiegeld, die teveel betaald werd aan de aannemer die de restauratie van de poort uitvoerde, is niet van Melkert. Melkert heeft zelf niets betaald aan de res tauratie aan de Zijlpoort. Het geld moet ten goede komen aan de boedel van de failliete Nieman Holding. Dat zei mr. J.H. Wittop Ko ning gisteren namens curator J.H.A. Linksens van de Nie man Holding tijdens het kort geding dat Linskens tegen Melkert heeft aangespannen. Linksens wil dat Melkert hij is voormalig directeur van de failliete Niemanholding gedwongen wordt mee te wer ken aan de overdracht van het zakelijk recht van erfpacht van de Zijlpoort aan de Nie man Holding. Melkert zou dat binnen drie weken na de uit spraak moeten doen, met als tegenprestatie maximaal een gulden. Er zou een dwangsom moeten gelden van 20.000 gul den per dag dat Melkert niet meewerkt. Linksens wil verder gemach tigd worden als vertegenwoor diger van Melkert op te treden als die niet binnen twee we ken na het vonnis meewerkt. Ook wil Linskens dat Melkert verplicht wordt de aannemers combinatie, IBB Kondor De Zijlpoort, volgens curator Linskens ten onrechte onttrokken N.V/B.V Aannnemersbedrijf aan de boedel van de failliete Nieman Holding. Du Prie, opdracht te geven on- FOTO: TEJO RINGERS geveer twee ton aan de curator CURATOR EIST DWANGSOM VAN ZAKENMAN af te dragen. Dat is geld dat over is van de genoten subsi die voor de restauratie. Hierbij zou een dwangsom van 50.000 gulden per dag moeten gelden. Volgens Wittop Koning is er haast bij de zaak omdat de ge meente de poort uit de boedel wil kopen. „De gemeenteraad kan echter bniet beslissen in een „zwevende" situatie", als- dus de advocaat. Ook zou het faillissement zo spoedig moge lijk afgewikkeld moeten wor den. Al in 1985 is het faillisse ment over de Nieman Holding uitgesproken. Volgens Wittop Koning is het nimmer de bedoeling geweest dat de poort echt het eigendom van Melkert zou worden. Het op Melkerts naam zetten van de poort zou een manoeuvre zijn om subsidie te kunnen in nen voor de restauratie. Hij onderstreepte zijn lezing met een door Melkert onderteken de brief en een brief van de aannemer. Verder wees Wittop Koning erop dat Melkert op onrecht matige wijze economisch eige naar van de Zijlpoort was ge worden. Dat gebeurde tijdens een aandeelhoudersvergade ring in 1983. De Nieman Hol ding had toen al een miljoe nenschuld en er hing de hol ding bovendien een claim van 56 miljoen boven het hoofd. De transactie zou een grote be nadeling van de schuldeisers zijn. Dat de commissarissen de transactie hadden laten passe ren weet Wittop Koning aan de zeer kleine hoeveelheid in formatie die Melkert verstrek te over de gang van zaken bij de holding. Ook zou Melkert als directeur vrijwel nooit aan- werig zijn. Omdat Melkert geen econo misch eigenaar van de poort is heeft hij volgens de curator ook geen recht op het subsidie- surplus dat de aannemer nog heeft. Volgens Wittop Koning moet dat geld aan de boedel worden toegevoegd. Melkert was het met de lezing over wie eigenaar is niet eens. „Ik ben altijd eigenaar ge weest. Het economisch eigen dom dat de holding van 1977 tot 1983 had, was slechts om de restauratie te kunnen rege len", aldus Melkert. „Ik was veel in het buitenland. Ik had een partner nodig om de aan nemer onder druk te kunnen houden. De holding wilde he lemaal geen poort. Toen de restauratie eenmaal gereed was in 1983 ging de poort dus naar mij over". Melkert meende ook dat hij 1.2 miljoen aan de restauratie had betaald en dat hij daardoor recht had op het subsidie-sur- plus. Volgens de curator zit er helemaal geen geld van Mel kert in de restauratie van de poort. Melkert vond ook dat het geding niet ontvankelijk zou moeten zijn, omdat hij geen dagvaarding had gehad Ook vond hij het geding over bodig omdat er geen kwestie zou zijn over het eigenaar schap. „Ik betaal verzekering en erfpacht". Bovendien vond hij de aanklacht incorrect. Hij beschuldigde curator LinskenS ervan „meerdere petten op te hebben". Zo zou Linksens ad vocaat zijn van de aannemers, de gemeente en de architect die de poort heeft gerestau reerd. Uitspraak dinsdag 21 febriari.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 11