Omwegen B 3 9 IL Oud-Leiden en Archeologie doen Leids verleden recht Leiderdorp krijgt een sociaal rechercheur V* m QeidóaQowuvnt EXPOSITIE IN GUTENBERGKELDER STIMULEERT Koudekerk aarzelt met steun peuterspeelzaal LEIDEN OMGEVING DINSDAG 31 JANUARI 1989 PAGINA 11 „Die overtreding, daar heb ik geen problemen mee. Maar wat. daarna gebeurde, dat was puur ellende". De toon waarop de jongeman kantonrechter Morshuis deelgenoot maakte van zijn lijdensweg deed het ergste vermoeden. Hij moest op deze zonnige maandagoch tend op het kantongerecht aan het Leidse Rapenburg verschijnen omdat hij eind '87 door het rode licht was gereden op de Julianalaan in Voorschoten. De ver dachte achtte dat zeker niet uitgesloten en was van meet af aan bereid geweest de aan de overtreding verbon den boete van honderd gul den te betalen. Dat ging echter zo maar niet. De lijdensweg begon toen de verdachte de eerste ac ceptgiro die hij ontving te laat betaalde. Als de termijn waarbinnen betaald moet worden is verstreken en er komt toch nog geld binnen, dan pleegt de Hermandad dat per omgaande te retour neren. Dit keer was er ech ter iets fout gegaan. De ver dachte had wel een cheque toegestuurd gekregen waar mee hij op het postkantoor zijn honderd gulden terug kon krijgen, maar daarop stond als uiterste datum van geldigheid 29 februari ver meld. En als je die cheque begin maart thuis gestuurd krijgt, dan heb je er niet zo veel meer aan. Telefoontjes naar en bezoeken aan de politie in Voorschoten mochten niet baten. Sterker nog, de problemen begon nen toen pas goed, zo maak te de verdachte duidelijk. Hij was zijn honderd gulden kwijt en de politie verkeer de in de veronderstelling dat hij nog steeds niet had betaald. „In mei bracht ik een meisje uit Wassenaar naar huis. Op het moment dat ik haar afzette stopte er een politiewagen en moest ik mijn rij- en kentekenbe wijs laten zien. Bleek dat de groepscommandant van de rijkspolitie in Voorschoten om mijn opsporing had ver zocht. Ik mee naar het bu reau in Wassenaar, waar ik een uur later twee agenten uit Voorschoten het hele verhaal moest vertellen". Kantonrechter Morshuis begon steeds ongeloviger te kijken. Maar het werd nog gekker, aldus de verdachte, die nu helemaal niet meer te stuiten was. „Daarna kreeg ik een acceptgiro van 130 gulden. Allemaal leuk en aardig, maar ik ga na tuurlijk geen 130 gulden overmaken als ik al hon derd gulden heb betaald. Van de politie kreeg ik te horen dat ik bij justitie moest wezen. Ik ben op een middag het hele Paleis van Justitie in Den Haag door gezworven, van de ene eta ge naar de andere gestuurd. Uiteindelijk bleek dat ik hier in Leiden moest we zen", verhaalde de jonge man met een verongelijkt gezicht. Het resultaat van zijn acties was tot dusverre nihil. Morshuis kon maar moeilijk een glimlach on derdrukken bij het aanho ren van deze Avonturen van een Verdachte in Jusi- tieland. „Ik vind het maar een raar verhaal", aldus Morshuis. Officier van justitie De Moor zat ook een beetje met het geval. „Ik kan er verder ook niets aandoen. Het gaat om twee verschillende beta lingscircuits: die van de po litie en die van justitie. Aangezien u al honderd gulden hebt betaald zal ik schuldigverklaring zonder straf vragen. Dat lijkt me de beste oplossing". De ver dachte vond ook dat niet nog meer van hem gevergd kon worden. „Ik heb er al problemen genoeg mee ge had. Toen ik in Wassenaar werd aangehouden was dat pal voor de deur van het huis van dat meisje. Pa en ma stonden achter de ra men mee te genieten. Dat is dus niks meer geworden", blies de jongeman nog meer stoom af. „Die relatie had dan niet bepaald een hechte basis", liet Morshuis zich la chend ontvallen, maar de jongeman vond het allemaal niet zo leuk. Hij was sinds die overtreding door een diep dal gegaan, dat was duidelijk. „Ik kan me niet voorstellen dat om uw op sporing verzocht wordt, om dat u een boete niet hebt betaald. Weet u wat, ik zal de officier vragen om het allemaal uit te laten zoe ken", probeerde Morshuis de pijn wat te verzachten. „Weet u nog wanneer dat was, dat in Wassenaar?" „Zeker", antwoordde de verdachte. „Dat was op 26 mei. Die dag vergeet ik niet zo snel". FAUL VAN DER BIJL De bejaarde dame is nog vi taal genoeg. Tot deze conclu sie kan men komen als men binnen het pand van boek handel Kooyker aan de Bree- straat in Leiden afgedaald is naar de zogeheten Guten- bergkelder en daar stuit op een bijna knussé maar toch informatieve expositie die tot en met 18 februari taal en te ken geeft van de 86-jarige Vereniging Oud-Leiden. Deze vereniging heeft veel te vertellen en te bieden en draagt daarbij ook doelstel lingen uit. Het bestuur kan daar niet genoeg op blijven hameren: het bevorderen van kennis over de geschie denis van Leiden en omstre ken; werken aan het behoud en herstel van monumenten, en het behoud van voorwer pen die belangrijk zijn voor de plaatselijke geschiedenis en kunstgeschiedenis. Het aantal leden van Oud-Leiden bedraagt ca. 1750 en is groei ende. Daar moet je op inha ken en elke gelegenheid te baat nemen om van je te la ten horen of, vooral, zien. Welnu, in het kader van een reeks colleges over de Leidse geschiedenis, georganiseerd door de vakgroep kunstge schiedenis van de rijksuni versiteit is in de Gutenberg- kelder van Kooyker een crypte die toegewijd is aan de cultureel-historische aspecten van de samenleving een tentoonstelling te zien die is opgezet door Oud-Leiden, in samenwerking met het Ar cheologisch Bodemonderzoek van de gemeente Leiden. Een co-produktie, waarvoor Oud-Leiden (voor een ver duidelijkende toelichting be lichaamd in voorzitter prof.M.van Soest en bestuurs lid mevrouw Rita Meyer) en Archeologisch Bodemonder zoek (geïnspireerd door de Grote Vrouw der Leidse ar- Bord van Delfts aardewerk, schoongemaakt en met toewijding handen bij de Directie Civiele Werken, Willem Barentszstraat, brok handwerk werd gevonden onder het Ir.Driessenplein en Kooyker te zien. de Archeologische Begelei dingscommissie) door Lei- dens behoudzuchtigen van het erfgoed liefdevol en toe gejuicht op handen gedragen wordt. Oud-Leiden wil dus de men sen in deze streken cultureel bewuster maken, en de Gu- tenbergkelder is daarbij een stenen instrument dat gedu rende enkele weken graag hand- en spandiensten wil verrichten. Daarbij komt, dat cheologie, mevrouw H.Suur- mond-van Leeuwen) zich hebben ingezet. Als mevrouw Suurmond er niet was, zou het er voor deze tak van ge schiedvorsing lelijk uitzien. Ze kreeg niet voor niets vori ge maand de gouden gedenk- speld der gemeente Leiden, hevig gesupporterd door bur gemeester Cees Goekoop, die het zich best kan voorstellen waarom mevrouw Suurmond (zich ruim 10 jaar roerend in WIP' ■Pr? Vuurbestendige Westerwaldkruiken. gevonden aan de Hogewoerd. foto S: tejo ringers gerestaureerd door vrijwiligers- Leiden. Het bord een eerlijk is nu in de Gutenbergkelder van voor het eerst het befaamde Leidse Jaarboekje, buiten de leden om, ter verkoop wordt aangeboden. Dat is nog niet eerder vertoond: verkoop uit het surplus. Mevrouw Meyer: „De verkoop loopt redelijk en er is een duidelijke toe loop van leden. We willen ook de Gutenbergkelder een hand toesteken". En daar kan Kooyker-directeur Fransjozef Arkenau alleen maar een hartelijk Amen op laten horen. Fijn voor Oud- Leiden. Waakzaamheid Verenigingsvoorzitter Van Soest legde bij een gesprek gisteren de nadruk op een ac tiviteit van Oud-Leiden: „Wij willen vooral ook afbraak voorkomen in de regio waar geen monumentencommissies zijn. Waakzaamheid is aller- wege geboden. Boerderijen, molen viergangen, oude pan den in het algemeen, dreigen tenonder te gaan. Wij willen, dat deze bedreigingen van te loorgang aan Oud-Leiden ge meld worden. Vooral Rijns burg, zo hebben we gemerkt, is slordig op z'n monumen ten, maar ook Wassenaar laat steken vallen, en dit hadden we van dat gemeentebestuur toch eigenlijk niet verwacht. Leiden is veel alerter op dit gebied". Voorzitter Van Soest hief, aanmoedigend, de vin ger: „De bevolking hoeft niet passief toe te kijken: Oud- Leiden luistert naar al uw waarschuwingen!" Het Vrouwenkerkplein in Leiden: wat er nu staat is een formidabele vergissing ge weest die veel geld gekost heeft. Oud-Leiden is voor een „lichte bebouwing", maar daar is ook het laatste woord nog niet over gezegd. Het is wel tekenend voor een Op mijn onni'i'Ki'ii door stud on lurid kom ik gruug mensen togen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u gruug in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. door Tuil l'irtcr. stad in binnenstedelijke trou bles hoe hier vrij nonchalant met redeneringen is omge sprongen. De grondvesten van een oude kerkruïne zijn door de „gebruikers" anders ontvangen dan de enthou siaste herontdekkers van de brokstukken der Lieve Vrou- wekerk zich jaren geleden hadden voorgesteld. Het is een overwoekerde en ver vuilde ramp geworden en Oud-Leiden kan niet veel meer doen dan symbolisch met de handen in het haar te zitten en aanbevelingen ver strekken. Maar toch: waak zaamheid blijft nummer één binnen de activiteiten der corporatie. Kijk maar naar de mini-ten toonstelling in de kelder. Over këlders gesproken: aan de Breestraat liggen nog meer van die onontgonnen diepten die de schoonste ver ledenverwachtingen wekken. Aan die hoge zijde van de Oude Rijn valt nog heel wat diep te spitten, en Oud-Lei den wil daar als een bok op de haverkist bovenop zitten. Stimuleren De expositie geeft een over zicht van Oud-Leiden, sinds de oprichting in 1902 tot nu toe. Activiteiten in 86 jaar ontplooid: excursies, lezin gen, het stimuleren van pu blicaties en* soms, het subsi diëren ervan. Er worden pla quettes aangebracht, gefinan cierd uit een eigen fonds en vervaardigd door de bevlo gen kunstenaar Frans de Wit, die Leiden in zijn ont vankelijk gemoed en bank- conto geborgen heeft. De eer ste plaquette werd aange bracht aan het Pieterskerk hof (Bibliotèque Wallonne), en de tweede werd gemetseld in een blinde muur van de Hooglandse kerk, bij het por taal van Van der Helm, over de „grondgedachten" van een kerk die in middeleeuw se ogen een enorme kathe draal had moeten worden, tot aan de Rijn. Als er geld voor was geweest. Op 2 mei a.s. („Zul je dit nu wel al vertel len?", zei Van Soest; „Ja, waarom niet?", vond me vrouw Suurmond) wordt de derde plaquette onthuld in een muur van het voormalig Joodse Weeshuis aan de Roodenburgerstraat. Oud- Leiden let op haar zaak. Nu die expositie, met verle den en heden van de vereni ging: handgeschreven notu len uit de eerste jaren, foto's van het „oude Leiden", mar kante correspondentie (brie ven van 1906; 20 gulden sub sidie voor het carillon van de stadhuistoren die in '29 met „de rest" afbrandde. „Leuke dingen waren dat", vond me vrouw Suurmond, die meer op heeft met „haar" potjes en pannetjes uit een aardewerk tijdperk. Kijk maar in de vi- trinetjes in de kelder. Daar is heel wat archeologisch mate riaal opgesteld dat in de afge lopen jaren op verschillende plaatsen in de stad gevonden werd, van de 14e tot de 19e eeuw. Een diversiteit van ge bruiksvoorwerpen: kookpot ten, steengoed-kruiken, gla zen drinkbekers, kinder speelgoed. Zo Leids en origi neel als wat. Wel van lang geleden, maar de moeite waard om de resten ervan vast te houden voor de ko mende geslachten. Mevrouw Suurmond en de (vrijwillige) haren kunnen voort: er staan nog kisten vol met scherven en brokstukken uit een voor bije tijd die op nieuwe liefde en lijmlust wachten. En er komt steeds meer bij. Maar de resten van weleer kunnen bij de sectie Archeologisch Bodemonderzoek rekenen op een hartelijk en conserver end onthaal. Vraag niet wie dat allemaal betaalt: daar zijn fondsen voor; desnoods gaat men met de pet rond. En de rest wordt aangelengd met eindeloos geduldige overga ve, en nieuwsgierigheid. Wie eenmaal in het verleden ge graven heeft en daarmee door wil gaan, die kan te recht bij historisch gevoelige vertakkingen als Archeolo gisch Bodemonderzoek (me vrouw Suurmond is ook wei eens thuis, maar ik heb de indruk, dat ze 's avonds na het laatste journaal toch weer het verleden induikt) en Oud-Leiden. Het is een ein deloze sequens. Mevrouw Suurmond noemde het „leu ke dingen", meneer Van Soest ondersteunde haar, en mevrouw Rita Meyer (nog steeds de „toekomst" zelve, maar zich inzettend voor het verleden en bereid om mij een lift te geven naar het Leidse „rampgebied", toege spitst rond het dubieuze Vrouwenplein) besloot de sessie met een opwekkend woord: „Burgers van Leiden, u kunt met uw (geestelijke en esthetische) problemen bij ons terecht". Nou, als je je dan nog niet happy voelt, zou ik het niet meer weten. Oud- Leiden, derhalve, kan nog een eind vooruit. Ook na de expositie in de spelonken van Kooykers Gutenberg-premi ses. En vergeet het Leidse Jaarboekje niet. Te lang ge wacht en het is antiquarisch. Dit olielampje werd uitgegraven in de Janvossensteeg en kan nu de belangstellende bezoeker van de Gutenbergkelder (tot 19 febr.) over de vergankelijkheid aan het denken zetten. LEIDERDORP Met tien tegen acht stemmen besloot de gemeenteraad van Leiderdorp gister avond een sociaal recher cheur aan te stellen. In een somtijds emotioneel geladen debat, met een opmerkelijk tolerante burgemeester A. Brugge- man die interrupties onge breideld toeliet, stonden de voorstanders (VVD en CDA) lijnrecht tegenover de tegenstanders (PvdA, D'66 en PPR/PSP). Volgens het college van B en W is de aanstelling van een „ambtenaar bijzondere contro le" met opsporingsbevoegdhe den gewenst in Leiderdorp, omdat er een toeneming wordt geconstateerd van gevallen waarin een nader onderzoek naar fraude nodig is. PvdA- fractievoorzitter V. Molken- boer veronderstelde, dat het college inspeelde op landelijke tendenzen. Molenboer wees de komst van een sociaal recher cheur af, omdat volgens hem de groep uitkeringsgerechtig den daarvoor te klein is in Leiderdorp. „De harde kern is klein. Het gaat om een over zichtelijk en controleerbaar bi Stand. Feiten en argumen ten ontbreken om de noodzaak van een aanstelling te recht vaardigen", aldus Molenboer. Wethouder C. Huigen-van Bo ven (VVD) deelde mee, dat er bij de afdeling Sociale Zaken zeven gevallen zijn van een „aanwijsbaar vermoeden" van fraude. Volgens haar is een nader onderzoek door een so ciaal rechercheur gewenst, juist om de vertrouwensrelatie van de afdeling met de cliënt niet in gevaar te brengen. Deze argumentatie was voor het CDA bij monde van me vrouw Kerner-Schellinger- hout doorslaggevend. Volgens mevrouw staat het sociale be lang van de uitkeringsgerech tigden voorop. „Fraude werpt een smet op de uitkeringsge rechtigden en meot daarom bestreden worden", zo stelde mevrouw Kerner. VVD-frac- tievoorzitter W. Scheffer stel de zich in gelijke zin op. De preventieve werking die van een sociaal rechercheur uit gaat vond Scheffer van groot belang. R. Stam (D'66) en H. v.d. Zande (PPR/PSP) vonden het onduidelijk wanneer een sociaal rechercheur zou moeten optreden. Een sociaal rechercheur was in hun ogen een te zwaar middel. Zij vrees den onrust onder de groep uit keringsgerechtigden. Wethouder C. Huigen weer sprak het verwijt van PvdA- rafidslid A. Verhoog, dat zij te lang talmde met voorstellen om iets aan de minima in Lei derdorp te doen. Zij herinner de aan de beleidsvoornemens voor 1988 waarin een onder zoek naar de komst van een sociaal rechercheur was aan gekondigd. De positie van de minima zal volgens een eerder gedane toe zegging in 1989 aan de orde worden gesteld. De stemming wees uiteindelijk uit dat het debat geen verandering van standpunten had opgeleverd. Apartheid Eerder op de avond had het CDA zich wel aangesloten bij de progressieve minderheid om Leiderdorp uit te roepen tot anti-apartheidsgemeente. Dat moet gestalte krijgen door de aansluiting bij de Vereni ging Lagere Overheden Tegen Apartheid (LOTA). Dit tot groot ongenoegen van de frac tie van de VVD. De VVD bleek geen behoefte aan aan sluiting bij de LOTA te heb ben. Volgens fractievoorzitter Scheffer is anti-apartheidbe- leid een nationale en'geen ge meentelijke zaak. Voor het CDA was de stimulering van de bewustwording onder de Leiderdorpse burgers een be langrijke reden om met de LOTA in zee te gaan. PvdA, D'66 en PPR /PSP spraken zich onverkort ❖oor een aan sluiting bij de LOTA uit. Openbare les De christelijke scholenge meenschap Bospark in Al phen houdt donderdag een openbare les en tentoonstel ling over het onderwijs op de school. Belangstellenden zijn tussen 19.00 en 21.00 uur wel kom in het schoolgebouw aan de Prinses Beatrixlaan 4. Mini - exposi tie Rie Schalk-Barnhoorn expo seert op dit moment aquarel len van bloemen, stillevens en stadsgezichten in café De Twee Wezen aan de Hoofd straat in Sassenheim. Rie Schalk tekent haar hele leven al. Ze volgde een tekenoplei ding waarna ze bij de Vrije Academie Dever met succes aquarellessen volgde bij Anne- marie Posthuma. De expositie is té bewonderen tot half maart bij De Twee Wezen. Polderloop De zondag gehouden Poder- loop telde met 55 personen een record aantal deelnemers. De loop gaat door het Hazers- woudse polderlandschap en wordt georganiseerd door voetbal- en atletiekvereniging Hazerswoudse Boys. De win naar van de kortste afstand (1,5 km) was dit keer Eelco van Duivenbode. Bij de dames won Tenate Goedemans. De winnaar van de 5 km had er een dusdanig tempo in dat hij ook na de finish niet meer te achterhalen bleek te zijn. Dit onbekende talent liet slechts de tijd van 17 min. en 57 sec. achter bij de organisatie. Mar- ja Disseldorp liep dezelfde af stand in de winnende tijd van 21 min. 19 sec. Fred van Soest liep 32 min. 53 sec over de tien kilometer en werd hier mee onbedreigd winnaar. Ca roline Rijkelijkhuizen deed er precies 5 minuten en 1 secon de langer over. De twintig ki lometer' tenslotte was een prooi voor Joop Briedé. Meidy Eygenraam won bij de dames. De volgende polderloop in de cyclus van vier wordt gehou den op zondag 26 februari. KOUDERKERK AAN DEN RIJN De Stich ting Peuterspeelzaal in Koudekerk heeft nog een bedragvan 2500 gulden nodig om de huur aan de Ridderhof te kunnen be talen. De gemeente wordt gevraagd dit bedrag voor de duur van twee jaar bij te passen, omdat de peu terspeelzaal het anders niet redt. De onderhande lingen met de Ridderhof zijn op een dood spoor ge raakt. Dat laat de Stichting Peuter speelzaal in een brief aan het college weten. De brief kwam gisteravond in de commissie welzijn, onderwijs en milieu aan de orde. De Ridderhof vraagt namelijk een huur van negenduizend gulden voor het gebruik van de Tollzaal, ter wijl de stichting maar 6500 gulden kan opbrengen. De Ridderhof kan de peuterspeel zaal niet verder tegemoet ko men, omdat er al heel wat wa ter bij de wijn is gedaan. Het bestuur van de Stichting peu terspeelzaal verwacht wel dat men, door het uitbreiden van het aantal openingsuren van de speelzaal, in de toekomst meer inkomsten zal krijgen. Om de eerste twee jaar te kun nen overbruggen stelde het college de subsidie van 2500 gulden per jaar voor. De leden van de commissie konden niet zonder meer ak koord gaan met het gevraagde bedrag. De meningen liepen zelfs zo ver uiteen, dat er geen advies kon worden uitge bracht. C. de Jong, VVD, zei geen problemen te hebben met het geld. Hij wilde zelfs zo ver gaan om de jaarlijkse gemeen telijke subsidie van driedui zend gulden gewoon te verho gen met het benodigde bedrag van 2500 gulden. „Als ze dan later goed draaien, kunnen we het altijd weer bijstellen", al dus De Jong. F. Zandbergen van de PvdA zag in elk geval niets in het vaststellen van een bedrag voor twee jaar achtereen. Een eenmalige bijdrage achtte zij redelijk. Zij opperde het idee om de contributie van de deel nemers te verhogen met een gulden; dat zou ook het ge wenste bedrag opleveren. Wethouder M. Vorenkamp, welzijn, véegde dit plan met een van de tafel door aan te geven dat de contributie in elk geval niet hoger mag werden. Vergeleken met omliggende gemeenten zou Koudekerk dan het duurst zijn, met als ge volg dat er misschien kinderen weg blijven. De CDA-er G. van Bostelen sprak zich het sterkst tegen de subsidieverhoging uit: „Kin deropvang hoort allereerst een zaak van de ouders te zijn. De gemeente moet daar nog eens niet extra voor opdraaien", zo meende Van Bostelen. „Een goed onderwets standpunt", zo verweet wethouder Voren kamp de CDA-er. „Bovendien heeft het CDA juist het sterkst gepleit voor het blijven van de peuterspeelzaal in de Ridder- hof. Dan moet er ook geld op tafel kunnen komen", vond Vorenkamp. Voor de eerstvolgende raads vergadering, op 13 februari, zal op verzoek van Van Boste len bij de omliggende gemeen ten geïnformeerd worden hoe het daar met de bijdragen voor de kinderopvang gesteld is. Aan de hand van die gegevens kan dan een verder standpunt wftrden bepaald.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 11