Ik wil
;raag mijn
nuzikaal
erhaal
ertellen"
Ed Wubbe naar
Scapino Ballet
/rolijke tentoonstelling van
.jamilie Jonk bij Art Propos
Bros zet show vol
temperament neer
lGINA [NST
CcidócSooiont
WOENSDAG 18 JANUARI 1989 PAGINA 9
Voor een uitgebreide agenda,
ook voor de komende dagen,
raadplege men „UIT", de gratis
wekelijkse bijlage van deze
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6. tel. 01720-20800): A
Fish called Wanda (al); 18.45,
21.15. Nieuwe avonturen van
Pippi Langkous (al); wo. 13.45.
EUROCINEMA II: Moonwalker
(al); 18.45. wo. 13.45. Masquera
de (al); 21.15. EUROCINEMA
III: Who framed Roger Rabbit
(al); 18.30. 21.00. wo. 13.30.
EUROCINEMA IV: Coming to
America (al); 18.45. 21.30.
Frank en Frey (al); wo. 14.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239): Who fra
med Roger Rabbit (al); 19.00,
21.15. wo. 14.30. LIDO en
STUDIO (Steenstraat 39. tel.
124130): A Fish called Wanda
(al); 14.30. 19.00, 21.15. Willow
(al); 14.30. 18.45, 21.15. Moon-
walker (al); 14.30. 19.00. Frantic
(12); 21.15. Big (al); 14.30. 19.00,
21.15. Frank en Frey (al); wo.
14.30. Coming to America (al);
19.00, 21.15. «TRIANON (Bree-
straat 31, tel. 123875): De on
draaglijke lichtheid van het be
staan (al); 20.00. REX (Haar
lemmerstraat 52, tel. 071-
125414): Candy strippers II (16);
14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. 01718-74075):
Midnight Run (al); 19.00, 21.15.
wo. 14.45. CITY THEATER II:
Good morning Vietnam (al);
19.00. Jungle Book (al), wo.
14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): Coming to
America (al); ma. t/m wo. 20.15.
wo. 15.45. The unbearable ligh
tness of being (aL): do. t/m wo.
20.15. KINDERVOORSTELLIN
GEN: Jungle book; wo. 14.00.
De reddertjes; wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13.269): Hanna's war
(12); ma. di. wo. 20.00 KINDER
VOORSTELLINGEN: The prin
cess bride; wo. 14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27. tel.
463500): A fish called Wanda
(al); 14.00, 18.45, 21.30. ASTA
2 Scrooged (al); 14.00, 18.45,
21.30. ASTA 3 Beetlejuice
(al); 14.00, 18.45, 21.30. BA
BYLON 1 (Winkelcentrum Baby
lon, tel. 471656): A fish called
Wanda (al); 14.30, 17.00. 19.30,
21.45. BABYLON 2: Tucker,
the man and his dream (al);
14.30, 16.45, 19.00. 21.30.
BABYLON 3: Spoorloos (16);
14.30. 17 00, 19.30. 21.45 CI
NEAC 1 (Buitenhof 20. tel.
630637): Willow (al); 14.00,
18.45. 21.30. CINEAC 2 Die
hard (16); 14.00. 18.45, 21.30.
CINEAC 3: Midnight run (al);
18.45, 21.30. ma. di. ook 14.00.
METROPOLE 1 (Carnegielaan,
tel. 456756): Who framed Roger
Rabbit (al); 14.00, 18.45, 21.30.
METROPOLE 2: Arthur 2 on
the rocks (al); 14.00, 18.45,
21.30. METROPOLE 3: Moon-
walker (al); 14.00, 18.45, 21.30.
METROPOLE 4: De ondraag
lijke lichtheid van het bestaan
(al); 20.30. ma. di. ook 14.00.
METROPOLE 5: White mi
schief (al); 18.45. 21.30. ma. di.
ook 14.00. ODEON 1 (Heren
gracht 13, tel. 462400): Big (al);
13.45, 18.45, 21.30. ODEON
2: Coming to America (al);
13.45, 18.45. 21.30. ODEON 3:
Who framed Roger Rabbit (al);
13.45, 18.45, 21.30. ODEON 4:
18 Again (al); 13.45, 18.45.
21.30. STUDIO 1 (Ketting
straat 12b, tel. 656402): Bagdad
cafe (16); 19.15, 21.45. wo.
14.00. STUDIO 2: Good mor
ning Vietnam (16); 19.00, 21.30.
STUDIO 3: Frantic (al); 19 00.
21.30. HAAGS FILMHUIS:
Zaal 1: Distant voices, still li
ves; 19.30, 21.45. Zaal 2: Her
metisch zwart; 19.30, 21.45.
Zaal 3: ma. 20.00. wo. 19.30,
21.45. dl. 19.30, 22.00. Turtle
diary; ma. Betrayal; di. The
French lieutenants woman; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN:
CINEAC 3: Walt Disney's
Frank en Frey; wo. 14.00. ME
TROPOLE 4: Pippi Langkous;
wo. 14.00. METROPOLE 5:
Frank en Frey; wo. 14.00.
STUDIO 2: Jungle book; wo.
14.15. STUDIO 3: Bambi; wo.
14.30.
Hans van Beers
voorzitter CJP
AMSTERDAM H. van
Beers (48), directeur van het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest, is benoemd tot voor
zitter van het bestuur van de
Federatie Cultureel Jonge
ren Paspoort in Amsterdam.
Hij volgt A. van der Ree uit
Leiden op, die in juni vorig
jaar deze functie heeft neer-
Van Beers was eerder wet
houder in Den Bosch. Hij is
ook voorzitter van het Werk-
geversoverleg Podiumkun
sten (WOP) en Theater Net
werk Nederland.
Maguy Marin maakt
choreografie voor
Nationale Ballet
AMSTERDAM Bij Het Na-
tionale Ballet wordt een nieuwe
produktie ingestudeerd van de
Franse choreografe Maguy Ma
rin. Het ballet, dat nog geen ti
tel heeft, gaat op 20 februari in
het Amsterdamse Muziekthea
ter in première en reist daarna
door naar onder meer Den
Haag. Marin zet haar ballet,
haar eerste voor Het Nationale
Ballet, op de Brandenburgse
concerten no. 2 en 3 van Bach.
De Eduard van Beinum Stich
ting en de Stichting Het Mu
ziektheater hebben de opdracht
aan Maguy Marin gegund op
voordracht van een internatio
nale commissie.
DEN HAAG Met in
gang van het seizoen
1990/91 treedt Ed Wubbe
als huischoreograaf in
dienst bij het Scapino Bal
let in Rotterdam.
Hij gaat met de artistieke lei
ders Nils Christe en Armando
Navarro werken aan het nieu
we programma waarmee het
ballet zich in de toekomst wil
profileren. Nu de educatieve
taken zijn overgedragen aan
de zelfstandige stichting Scapi
no in School wil Scapino Bal
let Rotterdam zich toeleggen
op een breed en over het alge
meen toegankelijk repertoire
dat niet alleen gericht zal zijn
op het eigen Rotterdams pu
bliek, maar dat ook in alle
goede theaters in Nederland te
zien zal ziin. Na een danscar
rière bij Werkcentrum Dans
en het Nederlands Dans Thea
ter werkte Ed Wubbe enkele
jaren als free-lance choreo
graaf. Voor Scapino maakte hij
eerder succesvolle balletten als
Bagatellen (1987) en Blue Tat
too (1988).
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur,
zaterdags tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoon 071-
12.22.48 en uw krant wordt nog dezelfde avond nabe
zorgd.
JRRAY PERAHIA EN ZIJN
IEN KLEINE GEKKEN"
HAAG „Mijn tien
ie gekken". Zo noemt
ray Perahia zijn vin-
j gekscherend; „ze
h namelijk lang niet
|l wat ik wil".
Iirlijk is dat maar onzin;
nia is immers een van de
j maestro's van het pianok-
p. Zijn Schubert-spel, de
povenconcerten en zijn
irt-interpretatie brengen
jekliefhebbers over de hele
ld in verrukking en zijn
(opnamen zijn al bij voor
een succes.
jr dagen is hij weer in Ne-
Ind: hij speelt Mozart
188) met het Concert-
uworkest onder leiding
(Kurt Sanderling op 19 ja-
p in Den Haag en op 20 en
piuari in Amsterdam,
'precies de „toverformule"
Perahia (41) is, valt niet te
jhrijven. Natuurlijk is het
Iher" een trefwoord, maar
moet je nu in woorden
t aangeven wat er gebeurt
fieer. Perahia met zijn vin-
|de toetsen raakt?
pianist zelf weet dat ook
zo precies. Daarom maakt
Inaar dat grapje over zijn
Inmiddels blijkt hij
»e prater als het over
de muziek gaat.
lij is ook een veel-lezer van
pkliteratuur.
combinatie van lezen en
fen is erg vruchtbaar. Op de
pkruk heeft Perahia veel
ertellen, maar ook als ge
sprekspartner. Bijvoorbeeld
over de gangbare Mozart-op-
vattingen.
„Veel mensen hebben nog
steeds een oppervlakkige visie
op Mozart en andere componis
ten uit de periode van de klas
sieken. Ze denken dat Mozart
lichtvoetig is, sierlijk, vrolijk.
Maar zo is het niet, denk ik.
Mozart is voor mij in zekere zin
meer een romanticus dan Beet
hoven. Als je romantiek vooral
bekijkt met het oog op expres
sie, vind ik dat je met Mozart
minstens zo ver komt als met
Beethoven. Denk maar aan de
C-klein van Mozart, aan de 503
en 482. Dat is toch zo ongeveer
het meest expressieve wat een
mens kan bereiken?
Bovendien; Beethoven geeft
meer zekerheid: Ie weet dat hij
er uit komt in zn muziek. Hij
neemt geweldige risico's, gaat
bij wijze van spreken door die
pe dalen en over grote hoogten,
maar hij krijgt het „antwoord".
Mozart laat je soms in onzeker
heid; hij komt er zelf niet altijd
uit. Het cliché van Mozart die
alleen maar lichtvoetig is, geldt
wat mij betreft dus zeker niet.
Uiteindelijk vind ik Beethoven
nog blijmoediger en optimisti
scher dan Mozart. Beethoven
heeft vertrouwen; „alle Men-
schen werden Brüder". Mozart
mist dat „geloof".
Wie nu de indruk krijgt dat
Perahia vanuit (voor)oordelen
de muziek benadert, zit
verkeerd. Je moet, vindt hij,
niet bijvoorbeeld Mozart spelen
vanuit een vooringenomenheid
Murray Perahia: „Soms denk ik direkt na een concert: 't is heel goed gegaan. Zó moet het. Maar
later komen toch weer de twijfels". foto: pr
van de componist,
maar kijken naar het betref
fende stuk. Je daardoor als het
ware laten gezeggen hoe het
gespeeld moet worden.
Om daar achter te komen,
moet je veel studeren. Want
studeren is vragen hoe de mu
ziek gespeeld wil zijn. De uit
voering is de overtuiging: zo
vind ik nu dat het gespeeld
moet worden. Maar die over
tuiging blijkt toch ook weer be
trekkelijk: „Soms denk ik di
rekt na een concert: 't is heel
goed gegaan. Zó moet het. Maar
later komen toch weer de twij
fels. Of anders gezegd: de span
ning en de uitdaging komen te
rug om toch maar weer „vra
gen te stellen" aan de muziek".
Geen dogmatisme
Perahia is wars van muzikaal
dogmatisme. Wat dat betreft
kan hij niet zo goed uit de voe
ten met mensen die bijvoor
beeld Mozart uitsluitend op
oude instrumenten willen spe
len. „De historische kant van
muziek en muziekinstrumen
ten is maar één aspect, welis
waar een interessant aspect,
maar niet meer. Het is belang
rijker dat degene die Mozart nu
speelt, zichzelf kan zijn als
„modern" mens. Ik ben liever
authentiek in mijn spel, dan
dat ik op een oud instrument
metzelf niet kan zijn. Ik hoor,
denk en voel immers als een
mens van nu en dat zijn instru
menten van toen. Het is een
fictie te denken dat ik ooit zo
kan spelen of horen zoals Mo
zart en tijdgenoten. Ik kan toch
ook nooit navoelen wat de tijd
genoten van Shakespeare von
den van diens werk?"
Perahia wil niet de indruk
wekken dat hij zijn collega's
die zweren bij een oude vleu
gel, minacht. „Er zijn onder
hen heel goede pianisten en er
zijn onder hen minder goede.
Wat dat betreft is het niet an
ders dan onder de „modern"
spelende pianisten. En voor mij
mogen ze ook best „oud" spe
len; alleen ik doe het niet".
Hij heeft nóg een pijl op de
boog: „Men concentreert zich
vaak op een periode. Maar dat
is natuurlijk niet waar het om
gaat. Juist de grote componis
ten neem Bach, Mozart,
Beethoven speelden juist an
ders dan in hun tijd gewoon
was. Dus niet de tijd van ont
staan als zodanig is het belang
rijkste, maar de componist. Wat
die gezegd wil hebben, probeer
ik te vertalen naar onze tijd,
met haar eigen instrumenten.
De boodschap van Mozart,
Beethoven of van welke grote
componist ook, reikt over de
eigen tijd heen".
Publiek
Wie Perahia ooit heeft zien
spelen, vindt het niet verba
zingwekkend dat hij zegt veel
liever met publiek te spelen
dan achter de piano te moeten
zitten voor plaatopnamen. Paul
Blitz van CBS Masterworks, de
platenmaatschappij van Pera
hia, bevestigt dat grif: Voor een
platenopname is Perahia heel
anders dan voor een publiek-
soptreden.
„Ik voel de aanwezigheid van
het publiek heel sterk", aldus
Perahia; „ik wil graag via mijn
muziek met de mensen in de
zaal communiceren. Van me
zelf en van anderen weet ik
hoe belangrijk muziek kan zijn
in het leven. Muziek kan veel
betekenen in een periode van
verdriet of pijn, maar muziek
kan ook uitdrukking zijn van
blijdschap. Ik wil mensen graag
mijn muzikaal verhaal vertel
len; niet om hen oppervlakkig
te plezieren, maar als inbreng
in een muzikale ontmoeting,
waaraan alle betrokkenen
vreugde kunnen beleven".
LÜTSEN KOOISTRA
)OIE SCHILDERIJEN ANNABEL KONIG BIJ ZAGWIJN
Time-Life Books koopt
Engelse kinderboekenclub
NEW YORK Time-Life Books
(Europe), een Europese dochteron
derneming van Time, heeft de over
name bekendgemaakt van Books for
Children, een grote Britse boeken
club die eigendom was van Indepen
dent Television Publications. Welk
bedrag met de overname is gemoeid,
werd niet vermeld. In een bekend
making van Time-Life werd Books
for Childeren beschreven als de
grootste Britse boekenclub voor kin
deren van de kleutertijd tot aan de
tienerjaren. In de maandelijkse cata
logus staan boeken als „Winnie the
Pooh". De club heeft zich een repu
tatie verworven met de lancering
van nieuwe, goede schrijvers en te
kenaars.
Concert van Bros. Met Matt Gote
(zang), Luke Gosa (drums), Paul Po
well (basgitaar), Scott Davidson
(toetsen), Paul Gendler (gitaar),
Steve Sidelnyk (percussie), James
Turner (saxofoon, zang), Jordan
Bailey (zang), Jenni Evans (zang),
Lauren O'Reilly (dans) en Kirstie Ri
chardson (dans). Ahoy', Rotterdam.
Gisteravond.
Brosmania doet vooral in En
geland en Australië de jaren
zestig herleven. Sinds Bros
met „When Will I Be Famous"
de hitlijsten aanvoerde, wor
den de concerten van het trio
gedomineerd door dezelfde
wilde taferelen als in de tijd
van The Beatles. Wie nog naar
andere overeenkomsten met
het fameuze kwartet uit Li
verpool zoekt, kreeg deze gis
teravond op een presenteer-
bladje aangereikt, want ook bij
Bros moest een groepslid ver
stek laten gaan tijdens het Ne
derlandse optreden. Bij het
concert van The Beatles in ons
land was drummer Ringo
Starr er niet bij, gisteravond
ontbrak bassist Graig Logan
die, door uitputting geveld, in
Londen moest achterblijven
tijdens de „Global Push" tour
nee, die de tweeling Goss en
aanhang hun definitieve status
als supersterren moet geven.
Eén Beatles-record heeft Bros
in elk geval gebroken. Zo wa
ren er tijdens hun kerstshow-
twee tot dxie keer zoveel ge
wonden in het Londense
Hammersmith als tijdens het
laatste optreden van The Beat
les. Ook bij Bros ging het
voornamelijk om flauwgeval
len tieners, hyste|ie en hyper
ventilatie.
In Nederland wordt er over
het algemeen wat rustiger ge
reageerd. Een groep moet
vaak eerst een muzikale pres
tatie leveren, voordat het pu
bliek echt warm loopt. Toch
was het gegil in een redelijk
gevuld Ahoy' gisteravond niet
van de lucht. De voornamelijk
met tieners gevulde zaal (de
ouders stonden na het concert
buiten te wachten) reageerden
enthousiast op elke beweging
die vooral zanger Matt Goss
maakte. Met een professiona
lisme, die de Engelse muziek
industrie en daarmee zijn
groepen tekent, brachten ze in
bijna anderhalf uur tijd een
concert dat bij vlagen indruk
wekkend was. Dat ze het met
net een elpee achter de kiezen
al die tijd op het podium vol
hielden, is in elk geval bewon
derenswaardig te noemen,
maar als je, zoals Bros, 12-
inch-versies van je composities
brengt, kom je een heel eind.
Bros was er vooral op uit om
het publiek te vermaken en
daarin slaagde ze voor hon
derd procent. Waar andere
groepen de wenkbrauwen
fronsen en hun uiterste best
doen om een massaal olé-ge-
roep de kop in te drukken,
speelde Matt, bijgestaan door
een puik spelend groep, han
dig in op dit als lofzang te beti
telen eerbetoon. Alle registers
werden opgetrokken voor een
mengeling van muzikale
schoonheid en visuele pracht.
Dat laatste viel enigzins tegen.
Zo kwamen de twee danseres
sen niet echt uit de verf. De
oorzaak daarvan ligt bij de
man van het licht, die zijn
volgspot constant op Matt ge
richt hield.
Nadat Ahoy', door het „voor
programma" (een disc-jockey),
even de grootste discotheek
van ons land was geweest,
veranderde het sportpaleis
vervolgens in een danszaal,
waarbij al direct aan het begin
Luke Goss en Paul Powell een
hechte ritme-machine bleken
te zijn. De broertjes Goss. die
via touwen op het podium wa
ren neergedaald, zetten een
temperamentvolle show neer,
waarbij het publiek steeds
weer uit volle borst meezong.
Slechts hier en daar zorgde
een ballade voor een rustpun-
tje. Dat waren de aardigste
momenten. Niet omdat die
composities zoveel beter wa
ren, maar omdat Matts stem in
volle glorie kon weerklinken.
Tijdens de meest swingende
nummers moest hij namelijk
telkens opboksen tegen de vo
lumineus spelende groep,
waarin gitarist Paul Gendler
en saxofonist James Turner
een aantal keren mochten
schitteren. Het gevolg was dat
Matts stem dan nogal vlak
klonk.
Om de mogelijkheden van het
beweegbare podium optimaal
te benutten, rende Matt heel
wat af, maar dat kan het pu
bliek nauwelijks erg hebben
gevonden. Hij veegde namelijk
het zweet van zijn gezicht met
originele Bros-handdoekjes,
die hij vervolgens in het pu
bliek wierp. De gelukkigen
hielden zo een mooie herinne
ring over aan een concert, dat
nog niet overduidelijk liet ho
ren dat Bros een blijvertje is.
Daar was het merendeel van
het materiaal toch net iets te
zwak voor.
HANS PIËT
Art Propos, Maziestraat 13a,
iaag: T/m 2 februari, Nic, Mare,
ülla en Barbare Jonk mef beel
dschilderijen, foto'e on tekenin-
Geopend: wo-zo 13-17 uur.
Zag wijn, Spui 235a, Den
T/m 28 januari, Annabel Kö-
ïet werk in gemengde techniek,
(tend: di-za 10.30-17.30 uur, ma
Galerie Van Kranen-
I, Westeinde 29, Den Haag: T/m
i Jouke Kleerebezem met
pheidingsbewegingen" en
ui van Meijgaard met schilderij-
•eopend: di-za 12-17 uur en
zo van da maand van 13-17
HAAG Bij galerie
nd Mik^roPos *s een tent00n"
Yanïing ingericht met
'k van de Hollandse
dhouwer/schilder Nic
la'ndjk en leden van zijn ge-
i°a° Nic Jonk exposeerde
ai^ele landen en er staan
ilden van hem op ver
slende plaatsen in Ne-
nd, bijvoorbeeld op
Berlagebrug in Am-
m.VT 'dam, voor het KLM-
(fdkantoor en bij ES-
2 in Noordwijk.
ng°Ti de tentoonstelling bij Art
pos zijn beélden en schilde-
I i. van hem te zien. Zijn
V Mare toont schilderijen
Jinkt-tekeningen, zijn doch-
Barbara beeldjes van kera-
'7 k en brons en dochter Ga-
eiatie foto's. Alle gezinsleden
tgaai ben hun eigen stijl, maar
i aut< uit al het werk spreekt is
o w leid of levenslust. Zo blijkt
de wat impressionistische
schilderijen van Mare Jonk
een grote liefde voor het land
schap. Heel beeldend in felle
kleuren, geeft hij in vrij dikke
klodders verf dat met een pa
letmes in vlakken is uitge
smeerd, de sfeer van een land
schap weer. Ook zijn naakten
in verf en inkt zijn de moeite
waard. Bijzonder speels zijn de
beeldjes van keramiek van
Barbara Jonk. Het vrouwelijke
of het bevallige van de vrouw
wordt door haar in de beeldjes
geaccentueerd. Heel leuk vond
ik het beeld „Zwarte jurk".
Hier ligt een vrouw in een
zwarte jurk op haar knieën
met de handen ver vooruit. De
bilpartij die door deze houding
al bijzonder in het oog springt
is nog eens extra aangezet,
waardoor het beeldje iets heel
grappigs en vrolijks krijgt.
Haar beelden in brons lijken
wat serieuzer, maar ook daar
bij abstraheert of stileert Bar
bara Jonk de vrouwelijke vor
men, waardoor ze meer zeg
gingskracht krijgen.
De schilderijen van vrouwelij
ke naakten van Nic Jonk heb
ben eveneens een zekere
speelsheid. De schilderijen zijn
dynamisch. Dat wil zeggen dat
dikke klodders verf en zeer
dun beschilderde delen zich in
het werk afwisselen. De schil
derijen zijn net als de beelden
van Nic Jonk figuratief. Zo ge
polijst en sierlijk of poëtisch
zijn beelden van steen en
brons zijn, zo expressief of im
pulsief zijn schilderijen aan
doen. In de schilderijen lijken
de vormen in enkele "vegen"
te zijn neergezet, omringt door
spetters, duipers en lijnen in
felle speelse kleuren. De naak
ten hebben hierdoor een eroti
sche uitstraling, terwijl andere
voorstellingen door deze
werkwijze winnen a^n drama
tische kracht.
Zagwijn
Bij galerie Zagwijn is recent
werk van Annabel König te
zien. Deze Haagse kunstena
res, die geboren en getogen is
in Ierland, exposeerde al
eerder bij galerie Zagwijn. Uit
haar werk sprak altijd al een
sterke relatie met de natuur,
maar in het recente werk,
waarbij zich ook een aantal
grote schilderijen bevinden,
lijkt vooral het ruwe (Ierse
van het landschap en tevens
het geheimzinnige van de
kracht van de natuur, vorm te
hebben gekregen. Sommige
werken doen, waarschijnlijk
door het gebruik van de aar-
dekleuren en het doorwrochte
van de huid van het schilderij,
alsmede de voorstelling, vrij
klassiek aan. Klassiek moet
dan niet verstaan worden als
„ouderwets", maar veeleer als
maatstaf voor kwaliteit van
schilderen en voor de sfeer die
het doek uitstraalt. Bijzonder
fraai vind ik in dit verband de
schilderijen: „The need for pe
ace" en „Lamb of the half
moon". Zowel deze schilderij
en met figuratieve elementen,
als de meer abstracte doeken,
ztfals „Horse and bird" en
„Landscape" hebben een zeer
sterke zeggingskracht. De
kwaliteit van het werk en het
feit dat Annabel König pas 25
De schilderijen
van
vrouwelijke
naakten van
Nic Jonk
hebben een
zekere
speelsheid. De
schilderijen
zijn
dynamisch.
Dat wil zeggen
dat dikke
klodders verf
en zeerdun
beschilderde
delen zich in
het werk
afwisselen. De
schilderijen,
zoals dit naakt,
zijn net als de
beelden van
Nic Jonk
figuratief.
foto: pr
Bij Galerie Van Kranendonk
exposeren Jouke Kleerebezem
en Ralph van Meijgaard.
Ralph van Meijgaard tdont
grote schilderijen. Het werk
van Jouke Kleerebezem is
conceptueel, dat wil zeggen
dat het idee dat bij het kunst
werk hoort, in feite het kunst
werk is. Ofwel de betekenis
van het kunstwerk ligt eerder
in het abstracte idee, aan in de
materiële visualisatie daarvan.
Een uiterste consequentie van
deze kunstrichting, die vooral
in de jareif zestig erg populair
was, is dat het kunstwerk
slechts alleen bestaat uit het
idee, zonder enige vorm van
materialisatie. Deze kunstwer
ken worden dan overgebracht
in gesproken of geschreven
woord. Zover gaat Jouke
Kleerebezem echter niet. Zij
probeert haar idee over te
brengen aan de hand van af
beeldingen van vogels, teksten
en tekeningen. In dat over
brengen heeft Jouke Kleere
bezem naar mijn mening ech
ter gefaald. Nu zou een sum
miere uitleg de toeschouwer
wellicht op een spoor kunnen
zetten, maar daar ontbreekt
het aan. Ook de dame in de
galerie weigerde enige uitleg.
"Dat moet u zelf zien", stelde
zij schamper. Welnu, ik zag of
voelde werkelijk niets bij het
tentoongestelde materiaal van
Kleerebezem.
SYLVIA VAN LEEUWEN
es Croiset met ziel
boek onder zijn arm
HAAG Acteur Jules Croiset,
jver van het manuscript „Met
ziel onder mijn arm", raakt het
geen uitgever kwijt. In dit ma-
ript legt de acteur uit, waarom hij
i vorig jaar deed alsof hij was
oerd, als onderdeel van zijn actie
i de uitvoering in Rotterdam van
jinders toneelstuk Het Vuil, de
en de Dood. Na uitgever Amber
erde ook de literaire uitgeverij
)h in Den Haag het manuscript,
et overweegt nu zijn relaas, ver-
n de vorm van brieven aan de
er, op eigen gelegenheid te druk-
„desnoods voor vrienden en me-
Iets minder bezoek kunstzinnige film
AMSTERDAM De twintig grootste filmhuizen voor de
kunstzinnige film zagen hun bezoek het afgelopen jaar enig
zins dalen. Er kwamen in totaal ruim 450.000 bezoekers naar
deze theaters, tegen 473.911 in 1987 (445.300 in 1986). Het lijkt
er op dat het publiek pas op de plaats heeft gemaakt in af
wachting van de aangekondige grootscheepse professionalise
ring van de filmtheaters en dat er een consolidering plaats
vindt voor de magische grens van 500.000, aldus de Associa
tie van Nederlandse Filmtheaters, de landelijke organisatie
voor de twintig grootste filmhuizen voor de kunstzinnige
film.
Wanneer de cijfers tegen het licht worden gehouden van het
succesjaar 1987, toen er een stijging van ruim 6 procent werd
geregistreerd en de problemen rond de distributie worden
meegewogen, is de daling volgens deze instelling niet onver
wacht. In een aantal theaters zit de groei er nog steeds in,
zoals in Filmhuis Delft (plus 15 procent).
„Oude nieuwe vrienden"
Jos Brink in Den Haag
DEN HAAG Het muzikale
blijspel „Oude nieuwe vrienden"
van Jos Brink wordt gespeeld 6
tot en met 9 februari in Diligen-
tia en komt later op 3 en 4 april
terug in de Koninklijke Schouw
burg.
In de regie van Frank Sanders
wordt het verhaal verteld over
negen mensen die wonen en wer
ken in een niet alledaags bejaar
denhuis waarin vele vrolijke scè
nes de revue passeren. Met dit
blijspel viert Georgette Hage-
doorn haar 60-jarig toneeljubi- Georgette Hagedoorn (I.) en Marcel Maas in
leum. „Oude nieuwe vrienden". FOTO: karel helmers
