„Ik kon die fiets gewoon p-
niet binnen laten staan!
Ronald Florijn
Leids sportman
van 1988
NATIONAAL KAMPIOEN VELDRIJDEN JOHN KUYVENHOVEN: p'
„Nu geen tariefsverhogingen meer'
SPORT EcidócSomatlt ZATERDAG 14 JANUARI 1989 PAGl! .pQ
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst.
Realiteit
U kent ze nog, onze hand hal
sters van Foreholte? Onkos
tenvergoeding en/of arbeids
contracten lokten toppers als
Jan Kecskemethy, Christine
Knigge, Marianne Bult, Kari-
na Bruins en Anita Seur naar
de eerste divisieploeg uit
Voorhout. Doelpunten zouden
in Voorhout net zo rijkelijk
gaan vallen als mussen in de
Sahara. Een firma die zijn in
komsten put uit het bedruk
ken van textiel, en dus enige
kennis van massaproduktie
niet ontzegd mag worden,
durfde het wel aan de selectie
gratis in sportscoats te steken
als de Voorhoutse kanjers er
in één wedstrijd vijftig in zou
den knallen. De handbalcom
petitie is nu halverwege, Fore
holte kwam één maal tot 32
doelpunten en verloor zelfs
een partij. Tijd dus voor het
bijstellen van de doelstellin
gen. De jasjes bleven, het getal
veranderde. De zeefdrukker
deed tien treffers in de uitver
koop en wilde zijn jassen nu
ook wel kwijt voor veertig
doelpunten. De eerste return-
wedstrijd begon veelbelovend
(0-9 voorsprong na een kwa
rier) maar Foreholte kwam
niet verder dan 9-24. Tijd voor
het bijstellen van de doelstel
lingen: 39, 38, 37, 36, 35, 34, 33,
32?
Appeltje
Voor veel sporters is het gezel
lig samenzijn na de wedstrijd
vaak belangrijker dan de spor
tieve verrichtingen binnen de
lijnen. Een biertap vervult
hierbij regelmatig een centrale
rol. Bij de korfballers van het
Sassenheimse TOP is de ban
echter helemaal gebroken,
want in plaats de tap neer te
zetten op de daarvoor bedoel
de plek, de bar, staat de bier
kraan tegenwoordig aan de zij
lijn van het korfbalveld.
Vragen Wij van Hutspo(r)t ons
toch af wat er met het aloude
appeltje voor de dorst is ge
beurd...
Sleutels
De negentiende sportman-,
sportvrouw- dan wel sport
ploeg verkiezing van Leiden,
zoals die gisteravond plaats
vond in het clubhuis van de
voetbalvereniging Leiden,
vormde voor de redacte van
Hutspo(r)t de aanleiding om
eens in de archieven te dui
ken. Als je uit het hoofd niet
meer weet hoeveel sportman
nen, sportvrouwen, dan wel
sportploegen de bij deze ver
kiezing behorende Zilveren
Sleutels hebben ontvangen,
dan moet enig speurwerk wor
den verricht, zo meenden wij.
Welnu: we kunnen u bij deze
mededelen dat Ronald Florijn,
na gisteravond, de vierde
Leidse sporter is die zich Leids
Sportman van het jaar mag
noemen.
Officieel werden de Leidato-
sleutels overigens al tien maal
John Kuyvenhoven: „Ik dacht, ik ga lekker stappen foto: henk sn/T^ "1
teurs nog aardig gepresteerd.
Zijn eerste koers werd hij vijf
de, hij sleepte zelfs nog een
derde plaats uit het vuur en
zat regelmatig bij de tien eer
sten in de uitslag. „In Oirschot
liet ik zelfs de hele nationale
selectie achter me. Ik werd
twaalfde, er zat maar één ama
teur voor me, voor de rest wa
ren het profs. René Guyt werd
pas 24ste".
Twijfels
Inmiddels heeft hij zijn me
ning over de B-amateurs her
zien. „Bij de liefhebbers wordt
bijna niet langzamer gereden.
Het voornaamste verschil zit
in de afstand. Wij rijden een
half uur korter". Dat half uur
was precies wat Kuyvenhoven
nodig had om toch te kunnen
presteren. „Ruim dertig minu
ten, dat houd ik nog net vol.
Al heb ik m'n rug tijdens het
nationaal kampioenschap de
laatste ronde weer goed ge
voeld. Maar dat maakte na
tuurlijk niets uit. In zo'n koers
geef je honderdtwintig pro
cent. Als je weet dat je gaat
winnen, maakt het niet uit
hoeveel pijn je lijdt".
Kuyvenhoven was topfavoriet
voor de titelstrijd. Nadat hij in
zijn eerste liefhebberskoers op
de zesde plaats was geëindigd
„Toen wist ik dat ik meer
kon" was hij nooit door
meer dan één renner vooraf
gegaan. In de gecombineerde
wedstrijden vpor veteranen en
liefhebbers was hij steeds de
eerste renner van zijn catego
rie. Normaal gesproken kon
niemand anders winnen. Zijn
zesde zege „moest" wel de na
tionale titel zijn.
De „herboren" crosser stelde
niet teleur. Hij had niet eens
zijn brutaliteit nodig om na de
start als eerste het veW in te
gaan. „De start is bij een cross
vaak beslissend. Parcoursen
zijn vaak smal, inhalen is
moeilijk. Het kost ontzettend
veel kracht om later naar vo
ren te rijden, daarom train ik
speciaal op een snel vertrek.
Op het kampioenschap ging
het perfect. Na de eerste trap
pen voelde ik al dat het goed
zou gaan", vertelt Kuyvenho
ven.
Techniek
Hoewel het parcours in St. Mi
chielsgestel verre van selectief
was, hoefde hij slechts één
concurrent in zijn wiel te dul
den: Eric Ploeg uit Nooitge-
dacht. Dankzij een mindere
techniek moest Ploeg echter
na twintig minuten uit het
wiel. In het resterende kwar
tier bouwde Kuyvenhoven een
veilige marge van dertig se
conden uit.
„Ik werd doodnerveus van die
Ploeg. Hij heeft er een handje
van om in je wiel te blijven
zitten en dan op het laatst weg
te springen. Het parcours bood
Sleutels...
aan een mannelijke sporter
overhandigd. Schaker John
van der Wiel (1979, 1982, 1984)
telt echter slechts voor één,
evenals de atleet Han Kulker
die in 1985, 1986 en 1987 een
heuse hattrick scoorde. Daarbij
zijn wij ook nog eens zo vrij
om de namen van Louk San
ders en Herman Filippo niet
in dit rijtje op te nemen. Ten
nisser Sanders deelde de eerste
plaats (in 1975) met AV Hol
land, terwijl gewichtheffer Fi
lippo een jaar later de wieler
vereniging Swift naast zich op
de hoogste trede wist. Beiden
waren dus slechts voor de
helft sportman van Leiden, zo
dat behalve Van der Wiel,
Kulker en Florijn nog slechts
één man in deze eregalerij res
teert. Zijn uitverkiezing vond
plaats in 1977: snelwandelaar
Nico Schroten.
Sleutels (2)
Belandde er dus tienmaal de
naam van een sportman op De
Zilveren Sleutels, de vereni
gingen deden het tot nu toe
met negen niet veel minder.
In tegenstelling tot bij de Leid
se sportmannen scoorde in
deze categorie geen enkele
club driemaal. Sterker nog:
met z'n twee uitverkiezingen
voert De Zijl/LGB de lijst hier
trots aan. Swift weet zich met
anderhalf zeker van de onge
deelde tweede plek. AV Hol
land sluit hier slechts officieus
de lijst met het in 1975 ver
worven halfje.
Resteert de blijkbaar ook op
sportief gebied van oudsher
achtergestelde mensengroep
der vrouwen. Tweemaal
slechts bleek een vrouw de af
gelopen negentien jaar de Zil
veren Sleutels waard. Zowel
in 1974 (Nora Bakker-Broxter-
man, geen familie) als in 1980
(Sandra de Kruijff) betrof het
een tafeltennisster.
Door beide vrouwelijke sleu
tel-winnaars neemt tafeltennis
in de 'rij der bekroonde sport
en' een met roeien en water
polo/zwemmen gedeelde der
de positie in. Achter atletiek
(4,5 punt) en schaken (3 pun
ten), maar wel net voor gewi
chtheffen en wielrennen (1,5
punt).
Voor de geïnteresseerde Leid
se sportliefhebbers (en liefheb
sters, vanzelfsprekend) bij
deze de complete lijst van Zil
veren Sleutels-winnaars. LKV
De Spartaan (1970), Swift
(1971), De Zijl/LGB (1972),
Asopos (1973), Nora Bakker-
Broxterman (1974), AV Hol
land /Louk Sanders (1975),
Swift/Herman Filippo (1976),
Nico Schroten (1977), Parker
Leiden (1978), John van der
het ook beter als ik was be
handeld, maar bij de amateurs
is het steeds een lijdensweg ge
weest. Elke koers weer ging
het na een half uur, op z'n
mooist drie kwartier, mis. Ik
kon gewoon geen trap meer
doen en werd binnen de kort
ste keren door het halve veld
gepasseerd".
Orp die reden hing Kuyvenho
ven zijn fiets al eens twee sei
zoenen aan de wilgen, maar
zoals bij zoveel wielrenners
haalde hij hem toch weer te
voorschijn. Zijn verslaving aan
de koersfiets won het van de
angst voor nieuwe rugklach
ten. Dat was twee jaar gele
den, toen hij zag hoe de veel
jongere Swiftamateur René
Guyt furore maakte bij de
amateurs. Met Reinier Hoog
kamer, die tegelijk met Kuy
venhoven op jonge leeftijd bij
Swift was gaan fietsen, besloot
hij spontaan het nog eens te-
proberen.
„Bij de amateurs natuurlijk,
want de liefhebbers, dat was te
min. Ik had jarenlang in de
nationale selectie gezeten, was
in 1976 tweede geworden bij
de junioren en geselecteerd
voor het WK. Dan ga je niet in
een categorie rijden die voor
velen niet meetelt".
Vandaar ook dat Kuyvenho
ven zoveel moeite had om in
oktober toch die stap terug te
doen. Precies een jaar eerder
had hij tenslotte bij de ama-
mij om hem te lossen ken<
opeens was 'ie weg.
I Jester
kennelijk vleugels die da Pte
Kuyvenhoven ziet zijn til
beloning voor zijn uitein
ke weigering om de fiets
de wilgen te hangen. „N
afgrijselijke koers in ok
dacht ik: ik kap ermee 1
op de bank zitten, lekker
pen in het weekend in f
van vroeg naar bed te gaa
had ook geen zin om
week op het parcours
Swift te gaan ploegen i,
bagger. Maar mede daDrdt
Cock ben ik van gedai
veranderd".
De Swiftrenner is zeer
mistisch over de toek<(lo_
„M'n zelfvertrouwen ispgfen
groter dan ooit. Als ik b|et ee
amateurs het parcours
verkennen en ik zag al
hellingen en al die bagger,
dacht ik: dat wordt weer
vandaag. Maar nu kan he
niet zwaar genoeg zijn",
hij met een schuine blik
de lamp boven de eet
waar een gloednieuw i
wit-blauw wegframe h mje
„Die kleuren? Da's t^rai
hoor. Ik heb hem voor he 30-j
al gekocht. Maar inden n ga
achteraf is het maar goec
ik heb gewonnen. Wat zoij"
de andere renners anders
niet hebben gezegd als z«
op die fiets zagen rijden""
PIETER EVEI
Appeltje...
Wiel (1979), Sandra de Kruijft
(1980), DIOK (1981), John van
der Wiel (1982), De Zijl/LGB
(1983), John van der Wiel
(1984), Han Kulker (1985), Han
Kulker (1986), Han Kulker
(1987), Ronald Florijn (1988).
Winterstop
WinterstopMoet je blij mee
zijn 'Zegt de KNVB. Winter
stopWaarschijnlijk is alleen
het sportcomplex van in Zeist
onbespeelbaarWinterstop?
Nederlands Elftal naar Israël.
Winterstop? Hoogspani
voor wedstrijdsecretarissei
april/mei. Winterstop?
maar dag met je handje tl
de toernooien. Winter^
Boksen, winnaar op punti
toch als verliezer worden
gewezen. Winterstop? In
ari niet mogen voetballei
in februari en maart niet
nen voetballen.
Hoe zachter de winter, di
luider is de roep om ophei
van de winterstop. Bij S'
begrijpen ze het al jaren
meer. En, de Voorschotl
vereniging staat hierin
leen.
Carl Pries als woordvoerder
optredend, kwam tot die op
roep, na te hebben gesteld dat
op verscheidene plaatsen bij
sportaccommodaties kwali
teitsverbetering niet overdre
ven, zelfs noodzakelijk is.
„Budgetkortingen hebben er
toe geleid dat het benodigde
onderhoud niet altijd adequaat
kon plaatsvinden".
Van Strien richtte zich gister
avond overigens niet uitslui
tend tot de gemeente. De eigen
leden (verenigingen) kregen
eveneens waarschuwende
woorden mee. „Ook in de
sport kan het algemeen belang
wel eens boven het vereni-
gingbelang gaan, hoe pijnlijk
dit soms ook kan zijn", stelde
Van Strien. „Sla waar nodig
de handen ineen voor het te
laat is. Fusie is een besmet
woord, maar er bestaan ook
andere wijzen van intensieve
samenwerking. We moeten
over bepaalde grenzen heen
durven kijken, willen wij in
staat zijn ook in de toekomst
LEIDEN Ronald Flo
rijn mag zich voor een jaar
Leids sportman van het
jaar noemen. De roeier
van Die Leythe ontving
gisteravond die bij deze
uitverkiezing horende Zil
veren Sleutels en een
geldbedrag van 2000 gul
den met name voor zijn in
Seoel geleverde prestaties.
In het verre Korea im
mers, viste Florijn met
maatje Nico Rienks in de
'dubbeltwee' de eerste
gouden roeimedaille sinds
1968 (Jan Wienese) uit het
Olympisch water.
Florijn was in het clubhuis
van de voetbalvereniging Lei
den de vlaggedrager van een
zeer select groepje sportlieden.
Ontstond er in het nabije ver
leden nog wel eens 'filevor
ming' bij de prijsuitreiking, tij
dens de negentiende uitgave
van deze door de Leidato in
het leven geroepen en door de
Leidse Sport Federatie gea
dopteerde sportverkiezing was
daar geen sprake van. In een
poging de verkiezing enigszins
'te professionaliseren' heeft de
jury (Jan de Wolf, Joop Rie
thoven en Jaap Visser) de
jaarlijkse stortvloed aan prij
zen fors ingedamd. Met als re
sultaat dat gisteravond zes
prijswinnaars aanzienlijk ho
gere geldbedragen konden ko
men afhalen. Een correcte
gang van zaken, zo meent de
jury 'in een tijd waarin het Co-
Voor drievoudig Leids sportman van het jaar Han Kulker bleek
gisteravond een tweede plaats weggelegd.
FOTO: ANP
mité Topsport een bedrag van
vijftig miljoen gulden aan het
inzamelen is om mensen als
Ronald Florijn en Han Kulker
een modaal inkomen plus een
extra toelage te kunnen bie
den'.
Diezelfde Han Kulker pikte
gisteravond door die koerswij
ziging dus weer een aardig
graantje mee. De 1500 meter
loper van het Leidse Bataven
zowel in 1985, 1986 als 1987
Leids sportman van het jaar
zag zijn zesde stek in Seoel be
loond met een tweede plaats
tijdens de verkiezing en een
bij die positie behorend bedrag
van 1250 gulden.
De 950 gulden tellende derde
plaats bleek door de sportprijs-
jury gereserveerd voor de eer
ste vereniging. De Indoor Har-
drij Club Leiden presteerde
vorig jaar dan ook ijzersterk.
Peter van der Velden (Neder
lands, Europees en wereld
kampioen) en Monique Velze-
boer (drie demonstratiemedail
les in Seoel) waren vorig jaar
de meest succesvolle shorttrac
kers van hoofdtrainer Arie
Ravensbergen.
Yvonne van Dorp kreeg gis
teravond rugnummer vier op
gespeld. De 22-iarige atlete
van AV Holland kende een
zeer 'snel' seizoen en belandde
als reserve van de 4x100 me-
terploeg ook in Seoel. 'Het iaar
van de doorbraak' werd door
de jury bekroond met een
geldbedrag van 850 gulden.
Ook schaker Jeroen Piket
presteerde afgelopen jaar op
Olympisch niveau. Weliswaar
niet in Zuid-Korea, maar de
gedeelde tweede plaats die de
Nederlandse ploeg mèt Piket
tijdens de schaakolympiade
veroverde, was daar niet min
der om. Het feit dat Piket in
het Griekse Thessaloniki ook
nog eens z'n tweede groot
meesterresultaat veilig stelde,
speelde mee in de overwegin
gen hem met de prijs van 750
gulden te belonen.
De enige aanmoedigingsprijs
(500 gulden groot) ging gister
avond naar tennisser Jan Sie-
merink. De Rijnsburger scoor
de onder meer goed tijdens de
Orange Bowl (het wereldkam
pioenschap voor junioren) met
een halve finaleplaats en een
overwinning in het dubbel
spel.
LEIDEN Wat de Leidse
Sport Federatie betreft,
heeft de gemeente Leiden
inmiddels meer dan ge
noeg bezuinigd op de
Leidse sport en sportvoor-
zieningen. „Bij een recen
telijk onderzoek is geble
ken dat Leiden met zijn
bijdrage aan de sport, 45
gulden per jaar per inwo
ner, met Amersfoort tot
de laagste behoorde van
een 25-tal steden met
meer dan 85.000 inwoners.
Ik zou dan ook willen
stellen, in het bijzonder
tot het politieke gedeelte
van onze gemeenschap: nu
echt geen tariefsverhogin
gen of verdere bezuinigin
gen meer"
LSF-bestuurslid Gé van
Strien, gisteravond tijdens de
traditionele nieuwjaarsreceptie
wegens ziekte van voorzitter
de sportbeoefeningsmogelijk-
heden te waarborgen".
Een van de manieren om die
toekomst veilig te stellen, is
naar de mening van het LSF-
bestuur een goed gefundeerd
meerjarenbeleid. Beleid dat
slechts van de grond kan ko
men met medewerking van de
gemeente en de bij de LSF
aangesloten verenigingen.
Waar de gemeente Leiden zich
bereid heeft verklaard mee te
denken en te werken („Er is
sprake van een frequente ge-
dachtenwisseling met de wet
houder die sport in zijn porte
feuille heeft, de directeur sport
en recreatie en hun begelei
dende ambtenaren die door
beide partijen als zeer positief
wordt ervaren"), blijft de me
dewerking van de clubs even
wel ver achter. De response op
een door het bestuur uitge
schreven enquete bedraagt tot
op heden slechts 40 procent.
Het LSF-bestuur vindt dat
„betreurenswaardig: je kan je
dan afvragen: waar bert je mee
bezig?".
LEIDEN Het had maar
weinig gescheeld, of John
Kuyvenhoven was vorig
jaar oktober gestopt met
veldrijden. De renner van
Swift-Casba had het in
(zijn eerste veldrit van het
seizoen bij de amateurs
niet langer volgehouden
dan drie ronden. Krim
pend van de pijn in zijn
rug stapte hij af.
Huilend bijna, omdat veldrij
den, zijn grote liefde, kenne
lijk niet meer mogelijk was. In
een eerste opwelling besloot
hij nooit meer te crossen. Na
een gesprek met voorzitter
Cock van der Hulst, zelf zes
maal nationaal kampioen in
het veld, kwam hij terug op
dat besluit en vroeg een licen
tie aan als liefhebber. Tweeën-
eenhalve maand later liet de
Leidenaar bijna weer een
traantje. Maar ditmaal was het
omdat hij nationaal kampioen
was geworden.
„Echt waar, ik zag het hele
maal niet meer zitten", kijkt
de wielrenner nog eens terug.
„Vanaf mijn jeugd heb ik al
last van m'n rug bij het veld
rijden, maar steeds hoopte ik
dat er eens een koers zou ko
men dat ik gèèn last zou heb
ben. Om te laten zien wat ik
werkelijk kon. Af en toe ging