„Ik kon die fiets gewoon p- niet binnen laten staan! Ronald Florijn Leids sportman van 1988 NATIONAAL KAMPIOEN VELDRIJDEN JOHN KUYVENHOVEN: p' „Nu geen tariefsverhogingen meer' SPORT EcidócSomatlt ZATERDAG 14 JANUARI 1989 PAGl! .pQ Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst. Realiteit U kent ze nog, onze hand hal sters van Foreholte? Onkos tenvergoeding en/of arbeids contracten lokten toppers als Jan Kecskemethy, Christine Knigge, Marianne Bult, Kari- na Bruins en Anita Seur naar de eerste divisieploeg uit Voorhout. Doelpunten zouden in Voorhout net zo rijkelijk gaan vallen als mussen in de Sahara. Een firma die zijn in komsten put uit het bedruk ken van textiel, en dus enige kennis van massaproduktie niet ontzegd mag worden, durfde het wel aan de selectie gratis in sportscoats te steken als de Voorhoutse kanjers er in één wedstrijd vijftig in zou den knallen. De handbalcom petitie is nu halverwege, Fore holte kwam één maal tot 32 doelpunten en verloor zelfs een partij. Tijd dus voor het bijstellen van de doelstellin gen. De jasjes bleven, het getal veranderde. De zeefdrukker deed tien treffers in de uitver koop en wilde zijn jassen nu ook wel kwijt voor veertig doelpunten. De eerste return- wedstrijd begon veelbelovend (0-9 voorsprong na een kwa rier) maar Foreholte kwam niet verder dan 9-24. Tijd voor het bijstellen van de doelstel lingen: 39, 38, 37, 36, 35, 34, 33, 32? Appeltje Voor veel sporters is het gezel lig samenzijn na de wedstrijd vaak belangrijker dan de spor tieve verrichtingen binnen de lijnen. Een biertap vervult hierbij regelmatig een centrale rol. Bij de korfballers van het Sassenheimse TOP is de ban echter helemaal gebroken, want in plaats de tap neer te zetten op de daarvoor bedoel de plek, de bar, staat de bier kraan tegenwoordig aan de zij lijn van het korfbalveld. Vragen Wij van Hutspo(r)t ons toch af wat er met het aloude appeltje voor de dorst is ge beurd... Sleutels De negentiende sportman-, sportvrouw- dan wel sport ploeg verkiezing van Leiden, zoals die gisteravond plaats vond in het clubhuis van de voetbalvereniging Leiden, vormde voor de redacte van Hutspo(r)t de aanleiding om eens in de archieven te dui ken. Als je uit het hoofd niet meer weet hoeveel sportman nen, sportvrouwen, dan wel sportploegen de bij deze ver kiezing behorende Zilveren Sleutels hebben ontvangen, dan moet enig speurwerk wor den verricht, zo meenden wij. Welnu: we kunnen u bij deze mededelen dat Ronald Florijn, na gisteravond, de vierde Leidse sporter is die zich Leids Sportman van het jaar mag noemen. Officieel werden de Leidato- sleutels overigens al tien maal John Kuyvenhoven: „Ik dacht, ik ga lekker stappen foto: henk sn/T^ "1 teurs nog aardig gepresteerd. Zijn eerste koers werd hij vijf de, hij sleepte zelfs nog een derde plaats uit het vuur en zat regelmatig bij de tien eer sten in de uitslag. „In Oirschot liet ik zelfs de hele nationale selectie achter me. Ik werd twaalfde, er zat maar één ama teur voor me, voor de rest wa ren het profs. René Guyt werd pas 24ste". Twijfels Inmiddels heeft hij zijn me ning over de B-amateurs her zien. „Bij de liefhebbers wordt bijna niet langzamer gereden. Het voornaamste verschil zit in de afstand. Wij rijden een half uur korter". Dat half uur was precies wat Kuyvenhoven nodig had om toch te kunnen presteren. „Ruim dertig minu ten, dat houd ik nog net vol. Al heb ik m'n rug tijdens het nationaal kampioenschap de laatste ronde weer goed ge voeld. Maar dat maakte na tuurlijk niets uit. In zo'n koers geef je honderdtwintig pro cent. Als je weet dat je gaat winnen, maakt het niet uit hoeveel pijn je lijdt". Kuyvenhoven was topfavoriet voor de titelstrijd. Nadat hij in zijn eerste liefhebberskoers op de zesde plaats was geëindigd „Toen wist ik dat ik meer kon" was hij nooit door meer dan één renner vooraf gegaan. In de gecombineerde wedstrijden vpor veteranen en liefhebbers was hij steeds de eerste renner van zijn catego rie. Normaal gesproken kon niemand anders winnen. Zijn zesde zege „moest" wel de na tionale titel zijn. De „herboren" crosser stelde niet teleur. Hij had niet eens zijn brutaliteit nodig om na de start als eerste het veW in te gaan. „De start is bij een cross vaak beslissend. Parcoursen zijn vaak smal, inhalen is moeilijk. Het kost ontzettend veel kracht om later naar vo ren te rijden, daarom train ik speciaal op een snel vertrek. Op het kampioenschap ging het perfect. Na de eerste trap pen voelde ik al dat het goed zou gaan", vertelt Kuyvenho ven. Techniek Hoewel het parcours in St. Mi chielsgestel verre van selectief was, hoefde hij slechts één concurrent in zijn wiel te dul den: Eric Ploeg uit Nooitge- dacht. Dankzij een mindere techniek moest Ploeg echter na twintig minuten uit het wiel. In het resterende kwar tier bouwde Kuyvenhoven een veilige marge van dertig se conden uit. „Ik werd doodnerveus van die Ploeg. Hij heeft er een handje van om in je wiel te blijven zitten en dan op het laatst weg te springen. Het parcours bood Sleutels... aan een mannelijke sporter overhandigd. Schaker John van der Wiel (1979, 1982, 1984) telt echter slechts voor één, evenals de atleet Han Kulker die in 1985, 1986 en 1987 een heuse hattrick scoorde. Daarbij zijn wij ook nog eens zo vrij om de namen van Louk San ders en Herman Filippo niet in dit rijtje op te nemen. Ten nisser Sanders deelde de eerste plaats (in 1975) met AV Hol land, terwijl gewichtheffer Fi lippo een jaar later de wieler vereniging Swift naast zich op de hoogste trede wist. Beiden waren dus slechts voor de helft sportman van Leiden, zo dat behalve Van der Wiel, Kulker en Florijn nog slechts één man in deze eregalerij res teert. Zijn uitverkiezing vond plaats in 1977: snelwandelaar Nico Schroten. Sleutels (2) Belandde er dus tienmaal de naam van een sportman op De Zilveren Sleutels, de vereni gingen deden het tot nu toe met negen niet veel minder. In tegenstelling tot bij de Leid se sportmannen scoorde in deze categorie geen enkele club driemaal. Sterker nog: met z'n twee uitverkiezingen voert De Zijl/LGB de lijst hier trots aan. Swift weet zich met anderhalf zeker van de onge deelde tweede plek. AV Hol land sluit hier slechts officieus de lijst met het in 1975 ver worven halfje. Resteert de blijkbaar ook op sportief gebied van oudsher achtergestelde mensengroep der vrouwen. Tweemaal slechts bleek een vrouw de af gelopen negentien jaar de Zil veren Sleutels waard. Zowel in 1974 (Nora Bakker-Broxter- man, geen familie) als in 1980 (Sandra de Kruijff) betrof het een tafeltennisster. Door beide vrouwelijke sleu tel-winnaars neemt tafeltennis in de 'rij der bekroonde sport en' een met roeien en water polo/zwemmen gedeelde der de positie in. Achter atletiek (4,5 punt) en schaken (3 pun ten), maar wel net voor gewi chtheffen en wielrennen (1,5 punt). Voor de geïnteresseerde Leid se sportliefhebbers (en liefheb sters, vanzelfsprekend) bij deze de complete lijst van Zil veren Sleutels-winnaars. LKV De Spartaan (1970), Swift (1971), De Zijl/LGB (1972), Asopos (1973), Nora Bakker- Broxterman (1974), AV Hol land /Louk Sanders (1975), Swift/Herman Filippo (1976), Nico Schroten (1977), Parker Leiden (1978), John van der het ook beter als ik was be handeld, maar bij de amateurs is het steeds een lijdensweg ge weest. Elke koers weer ging het na een half uur, op z'n mooist drie kwartier, mis. Ik kon gewoon geen trap meer doen en werd binnen de kort ste keren door het halve veld gepasseerd". Orp die reden hing Kuyvenho ven zijn fiets al eens twee sei zoenen aan de wilgen, maar zoals bij zoveel wielrenners haalde hij hem toch weer te voorschijn. Zijn verslaving aan de koersfiets won het van de angst voor nieuwe rugklach ten. Dat was twee jaar gele den, toen hij zag hoe de veel jongere Swiftamateur René Guyt furore maakte bij de amateurs. Met Reinier Hoog kamer, die tegelijk met Kuy venhoven op jonge leeftijd bij Swift was gaan fietsen, besloot hij spontaan het nog eens te- proberen. „Bij de amateurs natuurlijk, want de liefhebbers, dat was te min. Ik had jarenlang in de nationale selectie gezeten, was in 1976 tweede geworden bij de junioren en geselecteerd voor het WK. Dan ga je niet in een categorie rijden die voor velen niet meetelt". Vandaar ook dat Kuyvenho ven zoveel moeite had om in oktober toch die stap terug te doen. Precies een jaar eerder had hij tenslotte bij de ama- mij om hem te lossen ken< opeens was 'ie weg. I Jester kennelijk vleugels die da Pte Kuyvenhoven ziet zijn til beloning voor zijn uitein ke weigering om de fiets de wilgen te hangen. „N afgrijselijke koers in ok dacht ik: ik kap ermee 1 op de bank zitten, lekker pen in het weekend in f van vroeg naar bed te gaa had ook geen zin om week op het parcours Swift te gaan ploegen i, bagger. Maar mede daDrdt Cock ben ik van gedai veranderd". De Swiftrenner is zeer mistisch over de toek<(lo_ „M'n zelfvertrouwen ispgfen groter dan ooit. Als ik b|et ee amateurs het parcours verkennen en ik zag al hellingen en al die bagger, dacht ik: dat wordt weer vandaag. Maar nu kan he niet zwaar genoeg zijn", hij met een schuine blik de lamp boven de eet waar een gloednieuw i wit-blauw wegframe h mje „Die kleuren? Da's t^rai hoor. Ik heb hem voor he 30-j al gekocht. Maar inden n ga achteraf is het maar goec ik heb gewonnen. Wat zoij" de andere renners anders niet hebben gezegd als z« op die fiets zagen rijden"" PIETER EVEI Appeltje... Wiel (1979), Sandra de Kruijft (1980), DIOK (1981), John van der Wiel (1982), De Zijl/LGB (1983), John van der Wiel (1984), Han Kulker (1985), Han Kulker (1986), Han Kulker (1987), Ronald Florijn (1988). Winterstop WinterstopMoet je blij mee zijn 'Zegt de KNVB. Winter stopWaarschijnlijk is alleen het sportcomplex van in Zeist onbespeelbaarWinterstop? Nederlands Elftal naar Israël. Winterstop? Hoogspani voor wedstrijdsecretarissei april/mei. Winterstop? maar dag met je handje tl de toernooien. Winter^ Boksen, winnaar op punti toch als verliezer worden gewezen. Winterstop? In ari niet mogen voetballei in februari en maart niet nen voetballen. Hoe zachter de winter, di luider is de roep om ophei van de winterstop. Bij S' begrijpen ze het al jaren meer. En, de Voorschotl vereniging staat hierin leen. Carl Pries als woordvoerder optredend, kwam tot die op roep, na te hebben gesteld dat op verscheidene plaatsen bij sportaccommodaties kwali teitsverbetering niet overdre ven, zelfs noodzakelijk is. „Budgetkortingen hebben er toe geleid dat het benodigde onderhoud niet altijd adequaat kon plaatsvinden". Van Strien richtte zich gister avond overigens niet uitslui tend tot de gemeente. De eigen leden (verenigingen) kregen eveneens waarschuwende woorden mee. „Ook in de sport kan het algemeen belang wel eens boven het vereni- gingbelang gaan, hoe pijnlijk dit soms ook kan zijn", stelde Van Strien. „Sla waar nodig de handen ineen voor het te laat is. Fusie is een besmet woord, maar er bestaan ook andere wijzen van intensieve samenwerking. We moeten over bepaalde grenzen heen durven kijken, willen wij in staat zijn ook in de toekomst LEIDEN Ronald Flo rijn mag zich voor een jaar Leids sportman van het jaar noemen. De roeier van Die Leythe ontving gisteravond die bij deze uitverkiezing horende Zil veren Sleutels en een geldbedrag van 2000 gul den met name voor zijn in Seoel geleverde prestaties. In het verre Korea im mers, viste Florijn met maatje Nico Rienks in de 'dubbeltwee' de eerste gouden roeimedaille sinds 1968 (Jan Wienese) uit het Olympisch water. Florijn was in het clubhuis van de voetbalvereniging Lei den de vlaggedrager van een zeer select groepje sportlieden. Ontstond er in het nabije ver leden nog wel eens 'filevor ming' bij de prijsuitreiking, tij dens de negentiende uitgave van deze door de Leidato in het leven geroepen en door de Leidse Sport Federatie gea dopteerde sportverkiezing was daar geen sprake van. In een poging de verkiezing enigszins 'te professionaliseren' heeft de jury (Jan de Wolf, Joop Rie thoven en Jaap Visser) de jaarlijkse stortvloed aan prij zen fors ingedamd. Met als re sultaat dat gisteravond zes prijswinnaars aanzienlijk ho gere geldbedragen konden ko men afhalen. Een correcte gang van zaken, zo meent de jury 'in een tijd waarin het Co- Voor drievoudig Leids sportman van het jaar Han Kulker bleek gisteravond een tweede plaats weggelegd. FOTO: ANP mité Topsport een bedrag van vijftig miljoen gulden aan het inzamelen is om mensen als Ronald Florijn en Han Kulker een modaal inkomen plus een extra toelage te kunnen bie den'. Diezelfde Han Kulker pikte gisteravond door die koerswij ziging dus weer een aardig graantje mee. De 1500 meter loper van het Leidse Bataven zowel in 1985, 1986 als 1987 Leids sportman van het jaar zag zijn zesde stek in Seoel be loond met een tweede plaats tijdens de verkiezing en een bij die positie behorend bedrag van 1250 gulden. De 950 gulden tellende derde plaats bleek door de sportprijs- jury gereserveerd voor de eer ste vereniging. De Indoor Har- drij Club Leiden presteerde vorig jaar dan ook ijzersterk. Peter van der Velden (Neder lands, Europees en wereld kampioen) en Monique Velze- boer (drie demonstratiemedail les in Seoel) waren vorig jaar de meest succesvolle shorttrac kers van hoofdtrainer Arie Ravensbergen. Yvonne van Dorp kreeg gis teravond rugnummer vier op gespeld. De 22-iarige atlete van AV Holland kende een zeer 'snel' seizoen en belandde als reserve van de 4x100 me- terploeg ook in Seoel. 'Het iaar van de doorbraak' werd door de jury bekroond met een geldbedrag van 850 gulden. Ook schaker Jeroen Piket presteerde afgelopen jaar op Olympisch niveau. Weliswaar niet in Zuid-Korea, maar de gedeelde tweede plaats die de Nederlandse ploeg mèt Piket tijdens de schaakolympiade veroverde, was daar niet min der om. Het feit dat Piket in het Griekse Thessaloniki ook nog eens z'n tweede groot meesterresultaat veilig stelde, speelde mee in de overwegin gen hem met de prijs van 750 gulden te belonen. De enige aanmoedigingsprijs (500 gulden groot) ging gister avond naar tennisser Jan Sie- merink. De Rijnsburger scoor de onder meer goed tijdens de Orange Bowl (het wereldkam pioenschap voor junioren) met een halve finaleplaats en een overwinning in het dubbel spel. LEIDEN Wat de Leidse Sport Federatie betreft, heeft de gemeente Leiden inmiddels meer dan ge noeg bezuinigd op de Leidse sport en sportvoor- zieningen. „Bij een recen telijk onderzoek is geble ken dat Leiden met zijn bijdrage aan de sport, 45 gulden per jaar per inwo ner, met Amersfoort tot de laagste behoorde van een 25-tal steden met meer dan 85.000 inwoners. Ik zou dan ook willen stellen, in het bijzonder tot het politieke gedeelte van onze gemeenschap: nu echt geen tariefsverhogin gen of verdere bezuinigin gen meer" LSF-bestuurslid Gé van Strien, gisteravond tijdens de traditionele nieuwjaarsreceptie wegens ziekte van voorzitter de sportbeoefeningsmogelijk- heden te waarborgen". Een van de manieren om die toekomst veilig te stellen, is naar de mening van het LSF- bestuur een goed gefundeerd meerjarenbeleid. Beleid dat slechts van de grond kan ko men met medewerking van de gemeente en de bij de LSF aangesloten verenigingen. Waar de gemeente Leiden zich bereid heeft verklaard mee te denken en te werken („Er is sprake van een frequente ge- dachtenwisseling met de wet houder die sport in zijn porte feuille heeft, de directeur sport en recreatie en hun begelei dende ambtenaren die door beide partijen als zeer positief wordt ervaren"), blijft de me dewerking van de clubs even wel ver achter. De response op een door het bestuur uitge schreven enquete bedraagt tot op heden slechts 40 procent. Het LSF-bestuur vindt dat „betreurenswaardig: je kan je dan afvragen: waar bert je mee bezig?". LEIDEN Het had maar weinig gescheeld, of John Kuyvenhoven was vorig jaar oktober gestopt met veldrijden. De renner van Swift-Casba had het in (zijn eerste veldrit van het seizoen bij de amateurs niet langer volgehouden dan drie ronden. Krim pend van de pijn in zijn rug stapte hij af. Huilend bijna, omdat veldrij den, zijn grote liefde, kenne lijk niet meer mogelijk was. In een eerste opwelling besloot hij nooit meer te crossen. Na een gesprek met voorzitter Cock van der Hulst, zelf zes maal nationaal kampioen in het veld, kwam hij terug op dat besluit en vroeg een licen tie aan als liefhebber. Tweeën- eenhalve maand later liet de Leidenaar bijna weer een traantje. Maar ditmaal was het omdat hij nationaal kampioen was geworden. „Echt waar, ik zag het hele maal niet meer zitten", kijkt de wielrenner nog eens terug. „Vanaf mijn jeugd heb ik al last van m'n rug bij het veld rijden, maar steeds hoopte ik dat er eens een koers zou ko men dat ik gèèn last zou heb ben. Om te laten zien wat ik werkelijk kon. Af en toe ging

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 18