te kijk EaidóaSowumt SPORT m De vierkante jungle van Regilio Tuur LENGTE BETRAPT BREUK BOTSING AFSCHEID SUCCES OPING MEKKA Mocht de olympische wegwedstrijd voor dames op een massa sprint uitdraaien, dan gold Monique Knol reeds tevoren als de onbetwiste favoriete. De rappe wielrenster uit Soest deed keurig wat van haar werd verlangd en liet het complete peloton zeker een hele lengte achter zich. Ben Johnson werd tijdens de Olympische Spelen betrapt op het gebruik van het spierversterkende middel stanozolol. De Canadese sprinter moest zijn gouden medaille van de 100 meter afstaan aan aartsrivaal Carl Lewis en „vluchtte" op chaotische wijze uit de Zuidkoreaanse hoofdstad Seoul, in bescherming genomen door tientallen veiligheidsfunctionarissen. FOTO: ANP 1988 was pas vier dagen oud, toen het tot een breuk kwam tussen Ajax en technisch directeur Johan Cruijff (nu in dienst van FC Barcelona). Het bestuur van de Amsterdamse voetbalclub stapte enige maanden later ook zelf op. Het stuurloze Ajax haalde nog wel de finale van de Europa Cup 2, maar verloor daarin met 1-0 van KV Mechelen. Daarna ging het verder bergafwaarts met Ajax. FOTO: AP iringen mag zich eenmaal in de vier jaar in een grote populariteit verheugen. En dan nog vooral dank zij de schoonheid van Daphne Jongejans die in Seoul evenwel ontgoochelde. Meer aandacht was er nu voor Greg Louganis (foto) die alle titels voor zich opeiste. Dit ondanks een pijnlijke botsing met de plank waarbij de Amerikaan een hoofdwond opliep. FOTO: AP Verschillende sporters namen dit jaar afscheid. Wielrenner René Pijnen, goed voor vele zesdaagse-overwinningen, moest om gezondheidsredenen afhaken. Dat gold ook min of meer voor tennisster Marcella Mesker (foto). Bij voetballer Willy van de Kerkhof en scheidsrechter Jan Keizer speelde de leeftijd de doorslaggevende rol. FOTO: MILAN KONVALINKA Het Europees schaatskampioenschap voor heren, dat in januari op de Haagse Uithof plaatsvond, werd een doorslaand succes. De tribunes waren twee dagen lang afgeladen vol en ook de „eigen" helden presteerden naar ieders tevredenheid. Aan één man viel echter niet te tippen, de Zweed Tomas Gustafson won alle vier de afstanden en daarmee uiteraard ook de Europese titel. Op het erepodium wordt de glorieuze winnaar geflankeerd door Leo Visser (tweede) en Gerard Kemkers (derde). HOOGVLIET - Achter een dikke condenswolk komt „de kleine veldheer" in de winterkou aangehuppeld. Door de beslagen ramen van het houten schoolge- bouwtje is hij nauwelijks herkenbaar, maar zijn in middels zeer bekende manier van lopen verraadt dat het de man moet zijn die letterlijk in één klap wereld beroemd werd ten koste van de Amerikaanse vedet te Kelcie Banks. Een afspraak maken met Regilio Tuur is niet zo'n probleem, als je maar beseft dat de training voor alles gaat. „Ik werk er keihard voor, ontzeg me daarbij veel en geniet door dit alles des te meer van m'n succes. Het jaar 1988 was een echt topjaar. En 1989? Dat moet nog veel beter worden", zegt de bokser. Voor de 21- jarige Regilio (voor z'n moeder Rogilio, of anders Re- gil maar zeker niet het door hem verafschuwde Tuur- ke) was 1988 het jaar van de doorbraak in de boks- wereld. Zijn partijen tijdens de Olympische Spelen in Seoul (en niet in de laatste plaats de legendarisch geworden klap) leverden de door hem zo gewenste internationale erkenning op. Een bekroning op alle arbeid die hij in zijn woonplaats Hoogvliet verrichtte. En Hoogvliet is nog steeds apetrots op Regilio. „Het scheetje" zoals de vrouwelijke Seoul-gangers hem noemden, heeft de publiciteit van alle kanten gevoeld. Wie snel stijgt valt op, en Regilio heeft in middels ook z'n eerste botsinkje achter de rug met de roddelpers. „Ik zou me gaan verloven: nou, ik weet van niks". OUWE MAN Hij moet een jaar of twaalf geweest zijn toen hij „ome Jan" Schildkamp opzocht in diens net geopende boksschooltje. Hij was ongeveer zo oud als het jon getje dat op de avondtraining in Hoogvliet de kans krijgt om in drie minuten de ster van de Olympische Spelen alle hoeken te laten zien. De jongen maait er op los, zonder ook maar een moment in de buurt te komen van de witte tanden van de Hoogvlieter. „Pak 'm, jaag die ouwe man op", roept de vader van de tiener. En Tuur, die lacht, maakt schijnbewegingen en zorgt dat hij niet geraakt wordt. Inmiddels hebben Italiaans en Amerikaanse bokspro- motors hebben die „ouwe man" aanbiedingen ge daan, maar Regilio wil daarover niet veel kwijt. „Ik heb wel plannen in die richting. Ik weet al een paar dingen die ook al zwart op wit staan, maar dat zeg ik nu nog niet", houdt hij zich op de vlakte. Maar een forse dosis enthousiasme kan hij toch niet onder drukken. Dat we Tuur als prof aan de Amerikanen kwijtraken lijkt haast onafwendbaar. Zeker als Regilio zich een paar keer verspreekt en het heeft over z'n aanstaande „profcarrière, nee, eh, carrière". „Maar ik blijf in elk geval tot maart amateur", zo voegt hij er nog haastig aan toe. Jan Schildkamp blijft de bokser waarschuwen voor de gevaren van de publiciteit. „Regil moet nee kun nen zeggen. Doet hij dat niet, dan verwaarloost hij de trainingen en wordt het niks met zijn bokscarrière", zegt Jan. Desondanks prijkte Regils hoofd dezer da gen weer op de voorpagina van een sporttijdschrift en was hij kortgeleden te gast bij Linda de Mol (Tuur: „Goodlooking, goodlookingl"), die flink wat tv-tijd voor hem inruimde. „Al die publiciteit dit jaar, die had ik nooit verwacht. En eerlijk gezegd ging ik ervan uit dat het direct na de Spelen wel weer wat zou min deren; maar daar ziet het voorlopig niet naar uit. Ik moet ermee leren leven. Als de mensen maar weten dat de training voor gaat. Mensen staan daar wel es raar van te kijken, maar zo hoort het gewoon. Je bent sportman of niet". Het succes is Tuur niet komen aanwaaien; hij heeft altijd moeten knokken, letterlijk en figuurlijk. „Roeien met de riemen die je hebt was bij ons thuis het mot to. Als ik iets wilde hebben, dan moest ik maar zor gen dat ik klusjes deed, zoals een krantenwijk. Op de sportschool trok ik altijd met de grotere jongens op, heb ik altijd voor mezelf moeten opkomen". Regilio's moeder, via de televisie bekend om haar gulle lach, is in zijn gedachten als hij de ring instapt. „Ik weet wat mijn moeder allemaal heeft moeten laten om ons op te voeden". AVONDSCHOOL Van zijn moeder heeft Regilio de overtuiging meege kregen dat een maatschappelijke carrière en de scholing die daarvoor nodig is, nooit mag worden verwaarloosd. Het is daarom dat Regilio een avond opleiding Marketing volgt. „Ik wil per se m'n diploma hebben, daar sta ik gewoon op. Ik kan goed leren, waarom zou ik het dan niet doen? Over vijf, zes jaar hoop ik te stoppen met boksen en dan wat geld te - Een doping-affaire rond de uiteindelijke winnaar Pedro Delgado midden) overschaduwde de laatste Tour de France. De Spanjaard werd eerst wel, maar toen weer niet bestraft zodat Nederlander Steven Rooks (links) zich alsnog met de (overigens fraaie) tweede plaats moest behelpen. Zijn ploeggenoot Gert-Jan Theunisse (rechts) werd wel bestraft wegens het gebruik van verboden stimulerende middelen. FOTO: EPA wesiuunae tennisster veroverde de fel begeerde Grand Slam >oteo door achtereenvolgens te zegevieren in de open Australische jpen, in Parijs, op Wimbledon en ook de US Open lede kampioenschapi en o'werd haar deel. Als extraatje won Graf ar zk? olympische titel in Seoul zodat van een Golden Slam kon worden ssen gesproken. Alleen tijdens het Masters-toernooi ging het rr et ee' was ziek. P 7ai FOTO: ANP Ril^Smits bevindt zich sinds begin november in het absolute Mekka van de basketbalsport. De22- jarige Brabander, 2,22 meter lang met schoenmaat 53, speelt voor de Amerikaanse profploeg Indiana Pacers. Smits bevindt zich overigens al vier jaar in de Verenigde Staten en speelde eerder voor een universiteitsteam in Poughkeepsie. FOTO: ANP hebben verdiend. Dan ga ik denk ik wat voor mezelf doen. In de mode wellicht, een eigen zaakje begin nen. Mode fascineert me enorm, Italiaanse kleding vooral. Lichamelijke verzorging vind ik erg belangrijk. Mijn motto is dat mijn lichaam bij zoveel training, af zien en pijnlijden iets goeds moet krijgen. Goede ver zorging en leuke kleding horen daarbij". Tuur komt over als iemand die z'n zaakjes goed op een rij heeft.- Geen bluffer, daarvoor is hij te serieus in zijn formuleringen. En hij geeft er blijk van over een gezonde dosis sportrelativering te beschikken. Niet lang na zijn geruchtmakende overwinning op de Amerikaanse kampioen Kelcie Banks zei hij bang te zijn geweest dat hij zijn tegenstander wellicht te hard had geslagen. Banks lag compleet voor Pampus na Tuurs veelbesproken klap. „Tja. Ik heb respect voor een tegenstander in de ring. Waardering ook, want ik weet dat ze een enorme training achter de rug heb ben, dat ze net zo veel pijn hebben geleden om daar te kunnen staan als ik. Je bent allemaal even serieus bezig. Ik denk dat er een bepaalde boksersethiek be staat, een kwestie van opvoeding ook, vermoed ik. Als je als serieuze bokser een paar keer goed neer gaat, goede klappen krijgt, dan moet je toch op gaan passen. Ik ben nog nooit knock-out gegaan, ik heb tot nu toe ook nog nooit harde klappen gekregen. Dat komt volgens mij doordat ik goed getraind de ring in ga en beweeglijk ben. Als ik een tijdje geen kans heb gehad goed te trainqn, dan boks ik niet. Ik ga niet ongetraind de ring in, dat heb ik van ome Jan meegekregen. En wie dat wel doet, die vind ik dom. Da's eigenlijk geen goeie bokser". PUN „Veel mensen denken dat je een groot incasserings vermogen moet hebben, maar dat is een verkeerde benadering. De essentie van boksen is, dat je zo wei- Regilio Tuur in de sportschool met een klein sparringpartnertje. „Pak 'm, jaag die ouwe man op", roept de vader van het joch aan de andere kant van de touwen. FOTO: JERRY LAMPEN nig mogelijk klappen krijgt. Anders doe je het niet goed. De wil om te winnen is essentieel; je moet pijn kunnen lijden, trainingspijn bedoel ik. Je moet je met boksen ook helemaal in je eentje kunnen redden. Niemand kan je helpen, alleen tussen de ronden door kan iemand je moed inpraten, voordat je de vierkante jungle weer ingaat". Terugblikkend op 1988 zegt Regilio Tuur: „Wat me het meest bijgebleven is, is die kaart die ik kreeg van iemand die al vijftien jaar verslaafd is. Hij schreef dat hij zich schaamde. „Ik schaam me voor wat ik ben, voor m'n verslaving. Ik heb bewondering voor wat je hebt behaald, je zal er keihard voor hebben ge knokt". Die jongen had gewoon een hekel aan zich zelf omdat hij niets van z'n leven terechtbracht. Wel licht put hij kracht uit wat ik gedaan heb om het als nog te proberen". Fanmail, Regilio's brievenbus krijgt er dagelijks wel wat van binnen. Van een bruin jongetje dat is gea dopteerd uit een Derde-Wereldland. „Dat jongetje schreef me dat hij zich in de blanke gemeenschap waarin hij opgroeide zo ontzettend alleen voelde. Hij komt heel weinig in aanraking met donkere mensen en schaamde zich een beetje voor zijn huidskleur. Doordat hij mijn prestaties op de Spelen had gevolgd kreeg hij weer wat gevoel voor eigenwaarde, als don kere jongen". Regilio stuurde zijn jonge fan een kaar tje met een opbeurende tekst: „Waardeer jezelf, maakt niet uit wat je bent. Knok voor jezelf". ARJEN VAN DER SAR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 39