'88
te kijk
£eidóa<Bouumt
SPORT
Ik wist
dat we
goud gingen
winnen"
12
SHORTTRACK
ZESDE
ZORGEN
GEMIST
KAMPIOEN
RONALD FLORIJN:
AFSCHEID
MASTERS
ZATERDAG 31 DECEMBER
uit de Leidse regio kenden een wel heel
erg succesvol sportjaar. Weliswaar liet Oegstgeester kopman
Charles Veldhoven het afweten, maar de prestaties van met name
Peter van der Velde en Monique Velzeboer (foto) compenseerden
I alles. Zo legde Zoeterwoudenaar Van der Velde onder meer
beslag op de wereldtitel en veroverde Monique Velzeboer
i op de Olympische Spelen.
foto: epa
Omdat Han Kulker „vormbehoud" had getoond, werd hij
uitgezonden naar de Olympische Spelen. De Leidenaar, die in zijn
woonplaats enkele malen tot sportman van het jaar is gekozen,
behaalde in het verre Seoul geen medailles, maar presteerde
uitstekend. Zijn zesde plaats op de 1500 meter bleek uiteindelijk
de beste prestatie van de complete Nederlandse atletiekploeg. In
die équipe was overigens, bij verrassing, ook een plek
gereserveerd voor Holland-atlete Yvonne van Dorp.
foto: anp
Een zorgelijke waterpoloër Stan van Belkum. Aan het begin van
het afgelopen seizoen keerde hij na een Italiaans avontuur terug in
Leiden om weer bij De Zijl/LGB te gaan spelen. Vooral op zijn
schouders rustte de zware last om het gat met AZC te dichten. De
foto toont al aan dat dat niet is gelukt.
foto: henk snaterse
Een doj
Smidder
Rijnsburgse Boys pakte in het
periodetitels, had derhalve heel
wat reden tot juichen, maar mist
wél de hoofdprijs. Een gelijkspel
tegen degradant Broekster Boyj
was er indirect de reden van dat
het kampioenschap niet bij
Rijnsburg, maar bij
I Jsselmeervogels belandde. Quid
Boys deed vorig seizoen eveneen
nog lang mee in de
kampioensrace, dit in t<
tot zondag-hoofdklasser U
feit dat de blauwwitten net niet
degradeerden, maakte in de
n tegenstelfir g
sserUVS.Hl
Ronald Florijn kan zijn geluk niet op. De Olympische gouden
medaille is binnen. foto: anp
De basketbaldames van Grasshoppers beantwoordden volledig aan de verwachtingen. Weliswaar liet de ploeg in de eerste
competitiewedstrijd tegen Tonego een steek vallen, maar bleef vervolgens 24 wedstrijden ongeslagen. Tegen DAS werd het
kampioenschap en de promotie naar de eredivisie veiliggesteld. De heren van Leiderdorp waren minder fortuinlijk. In een rechtstreeks
duel tegen mede-titelkandidaat Early Birds trokken de Leiderdorpers aan het kortste eind.
foto: kees van den burg
LEIDEN Het kost Ronald Florijn zichtbaar moeite
om de stelling te bevestigen. Alsof hij zich voor zijn
successen schaamt. Desondanks komt het er uit:
„Tot nu toe heb ik inderdaad steeds bereikt wat ik
wilde bereiken". Daartoe behoorde afgelopen jaar
dus onder meer de olympische gouden medaille die
de Leidse roeier, met maatje Nico Rienks, in Seoul
op het nummer dubbel-twee veroverde. Een door
Florijn voorziene zege, zo laat hij weten. ,lk wist dat
we goud gingen winnen, maar heb het niet hardop
gezegd. Dan krijg je het gevoel dat je het al geklaard
hebt en lukt het juist niet meer".
Twee jaar geleden legden Nico Rienks en Ronald
Florijn de basis voor hun uiteindelijke succes. Uitkij
kend over de Rijn, waarboven zich dreigende wolken
samentrekken, zegt Florijn: „Rienks verliet destijds
de skiff-klasse en ik kwam over uit de dubbel-vier.
We geloofden in de combinatie, al zorgden de wisse
lingen voor de nodige strubbelingen en ruzies".
Met de keuze voor de dubbel-twee kozen Rienks en
Florijn ook voor een onzekere toekomst. In een zich
niet wijzigend tempo schuift de Leidenaar met zijn
vinger over een tafel: „Omdat we een nieuwe ploeg
vormden, moesten we ons opnieuw selecteren voor
de Olympische Spelen. Met de dubbel-vier was ik so
wieso zeker van uitzending geweest. Maar we had
den het Olympisch comité aan onze zijde. Het was
bekend dat we hard werkten om er iets moois van te
maken. Dat we probeerden met een kansrijker com
binatie te komen dan de dubbel-vier zou zijn ge
weest. En al kon het comité dan niet zeggen: „We
staan achter jullie", we wisten wel dat goede presta
ties beloond zouden worden".
De vorming van een nieuwe formatie eiste in het be
gin aanpassingen van Rienks en Florijn. Kleine wrij
vingen bleven hen niet bespaard. „Ruzietjes werden
groot, maar ze waren wel op één hand te tellen. Je
wist van tevoren dat je ze kreeg om een doel te be
reiken: goud. Gelukkig hadden we beiden draelfde
instelling".
Die instelling leidde er toe dat beide roeiers een jaar
opofferden om hun gouden droom te verwezenlijken.
„We wisten destijds dat we net achter de toppers za
ten. In dat jaar zijn we ook twee keer-in plaats van
eenmaal per dag gaan trainen. Al zegt dat ook weer
niet zoveel. Zo vergt het afstellen van je boot veel
tijd", aldus Florijn, die zijn studie arbeidsorganisa
tie/psychologie op een lager plan zette.
Dagelijks begeleidde Jan Klerks, zijn coach, hem.
Ook bij internationale wedstrijden. Al ging dat in nau
we samenspraak met bondscoach René Mijnders.
Iets wat bij de roeisport nog kan. De trainingsarbeid
resulteerde in juni in de toezegging van een retourtje
Seoul.
INGELOPEN
Daar toonden Rienks en Florijn aan dat zij de achter
stand op vooral het technische vlak (Florijn: „Fysiek
waren we sterk genoeg") hadden ingelopen. De
breedgeschouderde en boomlange roeier: „We heb-
beweging meer af te maken. Een langere haal Zit
tend op een stoeltje in het clubhuis van zijn vereni
ging Die Leythe, doet Florijn voor wat hij bedoelt.
Duidelijk wordt dan dat de nadruk lag op het goed
uitstrekken van het lichaam.
Twee uur voor het startsein van de finale zou klinken
waren de roeiers al op' het water van de Han-rivier te
vinden. „Een beetje oproeien. Het voordeel hiervan is
dat je je zenuwen kwijtraakt al had ik daar weinig last
van". En over de race zelf zegt de roeier, die in 1980
in Moskou op het laatste moment verstek moest la
ten gaan, omdat hij zich overtraind had: „Men dacht
dat we een tactische race voeren, omdat we na de
start in vierde positie lagen, maar dat was niet het
geval. Het is niet meer zo dat je na de start in een
bepaald slagritme kunt doorgaan en dan de sprint
aantrekt. Nee, het is een verlengde sprint aan het
worden. Maar, die ene lengte achter de kop van het
veld was wel ideaal. De leiders konden niet uitrusten,
werden zenuwachtig". In het tweede gedeelte van de
wedstrijd sloegen Rienks en Florijn vervolgens hun
slag.
De Leidse kampioen is zich ervan bewust dat hij nu
nog steeds in de anonimiteit zou hebben gestaan als
Maria Hrachova bleek tijdens de Olympische Spelen te sterk te
zijn voor Bettine Vriesekoop. Terwijl coach Gerard Bakker
aangeeft waar het fout is gegaan, pakt de Hazerswoudse
tafeltennisster voor de laatste keer haar spullen, want in Seoul
nam zij afscheid van de (internationale) tafeltenniswereld.
kwartfinale tegen de Tsjechische Hrachova uiteenspatter
Het Masterstoernooi, het afsluitende evenement van het Leidse Courant Tennis Circuit waaraan dit keer ook D-dertigplussers
deelnamen, kende in 1988 weer twee sterke B-winnaars. Amsterdamse Suzanne Gadroen (rechts op de foto, naast verliezende finalist^
Bionda Zonderop) en Jan Willem Lugthart legden beslag op de titels. Lugthart had trouwens toch een succesvol jaar, want de Katwijker I
foto: kees van den BUf
sloten. „Dan had iedereen me voor 0...
dat ik er zoveel tijd in had gestoken". Maar daar had
de enigszins excentrieke individualist dan niet mee
gezeten. „Ik train voor mezelf". Hij vindt het daarom
ook niet reëel wanneer de pers hem de grond in zou
schrijven na een slechte prestatie. „Ik heb niets waar
te maken ten opzichte van het publiek of de pers.
Anders ligt dat als je prof bent".
HERINNERING
Weer terugkomend op het spoor van zijn olympische
voorbereiding zegt Florijn geen stimulerende midde
len te hebben gebruikt. „Doping, wat is dat? Geen
medicus die dat kan zeggen. Honderden preparaten
werken zelfs negatief. Laten de medici maar eens
aangeven wat goed voor je is. Wij hebben in elk ge
val niets gebruikt. Als dat wel zo was geweest, dan
zou dat later mijn herinnering, want daar doe je het
toch voor, aantasten".
Nee, wat dat betreft zweert de Leidenaar liever bij
gezond voedsel. Een lachende Florijn: „Al weet ik
ook niet precies wat dat is". Over de dis in Korea
had de gezondheidsfreak in elk geval niet te klagen.
„Maar als je dan ziet wat andere sporters zitten weg
Koreaans gerecht waar de vlammen je van uit de r*\r*
oren slaan. Want je moet nu niet denken dat sporte VJIv-
per definitie gezond eten", waarmee Florijn aangeé
niet alleen gedreven te zijn op het sportieve vlak. steffi Gr
Om een uitleg voor die gedrevenheid te geven gat westdui
Florijn terug naar een programma van Van Kooter dooracl
en De Bie van begin december. Toen lieten de lede kampior
van het Simplistisch Verbond een persiflage zien o werd ha
de „sportgekte". Een sketch waar de Leidenaar zid olympis
in kon vinden. Achterover leunend en ondertussen gesprok
een cynisch gezicht trekkend, zegt hij: „Je moet ee' was ziek
beetje gek zijn. Toen ik Van Kooten en De Bie zat
dacht ik: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Hoe kor^^H
ik er eigenlijk op? Hoe kom ik er af?". Om vervol
gens 180 graden om te slaan: „Maar het is wel Ie)
ker".
Florijn denkt daarom voorlopig nog niet aan stoppel
„Ik ga nog vier jaar door en, als het meezit, ook nai
de Spelen van Barcelona". Omdat dit nog verre tor
komst is heeft Florijn eerst nog een wereldkampioer
schap in de planning staan. „Maar, ik denk niet N
komend jaar. Het is nu even tijd om andere dingen f
gaan doen".
PETER VAN DER HUL?
