i
Mensen hebben echt geen
eeuwig plakkend etiket'"
uoetballerlei
ware straffen voor
n Anderson en Fashanu
TER BROUWER
ONSOR VAN
UNST EN SPORT
Kopstoot
)RT
Seidóc Sou/iont
ZATERDAG 24 DECEMBER 1988 PAGINA 13;
igelse voetballers Viv Anderson en John Fashanu zijn
gestraft, omdat ze de sport met een vechtpartij in diskre-
Iebben gebracht. Fashanu, aanvaller van Wimbledon, is
irie duels geschorst en moet een boete van ruim zevendui-
t/RHi \u£u^en Stalen. Manchester United-verdediger Anderson
\/ATic*'n wedsirijd niet meedoen en raakt bijna drieduizend gul-
-u tJinLF'jt- De knokpartij dateert van 2 november. In de spelers-
JUWINb van Wimbledon, dat het duel om de League-Cup met 2-1
men van Manchester, raakten de spelers in de clinch,
moest na het incident in het gezicht gehecht worden.
Vedette Sampdoria in de aanbieding Wolfgang Frank nieuwe trainer van FC Aar a u
De Italiaanse voetbalclub
Sampdoria heeft enkele top-
spelers, onder wie de spitsen
Vialli en Mancini, voor ko
mend seizoen aan de concur
renten te huur aangeboden.
De reden: in het kader van de
eindronde van de wereldtitel
strijd in 1990 krijgt het stadion
in Genua een flinke opknap
beurt, waardoor slechts 18.000
kijkers de wedstrijden van de
club kunnen volgen. „De club
zet de kampioensaspiraties een
jaartje in de ijskast. Het heeft
geen zin onze dure vedetten in
een troosteloze omgeving te la
ten spelen. Daarvoor zijn ze
ook te duur", verduidelijkte
voorzitter Paulo Mantovani de
opzienbarende beslissing van
de club.
Wolfgang Frank, die in het der Gijp overigens onder con-
verleden ooit eens doelpunten tract. De clubs in de hoogste
aan de lopende band scoorde klasse, de A-liga dus, mogen
voor AZ, wordt de nieuwe trouwens met ingang van het
trainer van FC Aarau. De 37- komend seizoen vijf spelers
jarige Frank moet voorkomen opstellen die geen Zwitsers
dat Aarau degradeert. Bij dat- paspoort hebben. Van die vijf
zelfde Aarau staat René van mogen er echter niet meer dan
drie uit het buitenland worden
aangetrokken. De andere niet-
Zwitsers zijn de zogenaamde
geassimileerden, zij die gebo
ren óp opgegroeid zijn in Zwit
serland of meer dan vijf jaren
in het land van de Alpenwei
den wonen.
Opvolger Bangerter kent klappen van de zweep
Afgelopen zaterdag heeft Hans door de Westduitser Gerhard niet bang te zijn dat er straks
Bangerter afscheid genomen Aigner. De 45-jarige Westduit- zaken op een totaal andere
van de UEFA. Negenentwintig ser is al negentien jaar werk- manier worden afgehandeld,
jaar fungeerde Bangerter als zaam bij de UEFA als assistent hoewel nieuwe leiders ook in
secretaris van de Europese van Bangerter en kent dus het Bern mogelijk voor een nieu-
voetbalbond. Met ingang van 1 klappen van de zweep. De Eu- we wind kunnen gaan zorgen,
januari wordt hij opgevolgd ropese voetbalbond hoeft dus
iringen
rappen
sen -
Zee -
in
HAAG Het zou
grap kunnen zijn.
dan wel in meer op-
in een goeie. Een
me professor Zonne-
schepping van de
iche striptekenaar
aan. vond tien jaar ge-
;endenl een procédé uit
i>undeling van papier
'ar- in plastic kaft. Maar
dan bij de ietwat
Nn_. rooide wetenschap-
EL n de avonturen van
p werd de „ontdek-
van deze zuider
een commercieel
s. Waarvan niet al-
een in 1984 begonnen
s bedrijf de vruchten
;e, maar tevens de
wereld een graantje
in - «O lakt. Terwijl niet in
ratste plaats het va-
jndse leger werklozen
Irofiteert. Maar over
tste later.
Pieter Brou-
n 40-jarige ondernemer
n brede sportieve ach-
»nd. Vier jaar geleden
hij met partner Hans
ig (34) in een pand aan de
03f Anna Paulownastraat
tedrijf, dat dank zij gun-
"l1*® resultaten met een oc-
op de vernuftige Belgi-
1EUR vinding aan het eind van
al moest omzien naar een
•e bedrijfsruimte. Die in
3 4* aagse Houtwijk werd ge-
*lc4n, waar in maart van dit
?n belendend pand moest
jn betrokken om de ex-
het hoofd te kunnen
Het tweede gebouw
een royale hal, waar
s firma Unibind (nog
geen gebruik van be
is te maken. Waardoor de
►O l^ljk voortvarende Hage-
HJLltp de gedachte kwam een
I project op poten te zet
je eerste Nederlandse in-
ricketschool. En naar het
laat aanzien zal deze op-
IVeerig voorlopig ook wel de
in zijn soort blijven.
»s twee maanden geleden
de school geopend en in-
sls kan worden vastge-
1 dat de belangstelling
989. 'S- 8root- ..Boven
ichting zelfs", zegt initia-
mer Pieter Brouwer.
>»4«»*groot aantal clubs, ook
de regio Den Haag,
•beeld Ajax Leiden en
DVS, maakt nu ge-
ran de faciliteiten,
n de oprichter met ge-
»ts zegt dat zelfs de ba-
van cricket, Engeland,
'n fraai geoutilleerde ac-
latie kent. Hoewel ook
«teams van de cricket-
Regelmatig in de hal van
^id actief zijn, houdt de
i zich afzijdig van het
jt. „Waarschijnlijk omdat
If bezig zijn in Amstel-
een complex van de
te krijgen waar cricket,
en tennis gespeeld
gaan worden", zegt Pie-
Irouwer, zonder zweem
jritatie of onbegrip. Hoeft
iet want zijn eigen school
rt. „We streven er naar
I zaak eind volgend jaar
agend te laten zijn. Maar
nden het geen probleem
fe er ook langer geld in
|n blijven steken. Want
it gaat me aan het hart".
Iwe maandag
Brouwer was ooit een
maandag international,
na twee wedstrijden in
ïederlandse cricketteam
Ie Quicker voor gezin en
maatschappelijke carrière,
in jaar cricketen op het
le niveau deed hij acht
(eleden een stapje terug
het tweede team van
L voetbalt daar nu tevens
veteranen en is onlangs
|olf begonnen. Vandaar
Bt zijn tot sporthal omge-
e bedrijfsruimte inmid-
^?*^)k faciliteiten bevat om
|e golftechniek te scha-
is een booming (snel
ïide; red.) sport", zegt de
e zakenman, die on-
deze Amerikaanse term
inig lijkt op het prototy-
n de keiharde, puur op
gerichte ondernemer,
'oor praat hij te openhar-
inkt zijn stem te beschei-
n is zijn taalgebruik aan-
1 -.''vVv'
Pieter Brouwer: „Je moet mensen een kans geven'
genaam beschaafd. „Maar met
crickét is het anders. Daar
wordt al zeer geruime tijd on
voldoende aandacht aan de
jongeren besteed. De laatste
cijfers die bekend zijn gewor
den over jeugdleden van de
bond zijn desastreus. Mede
daardoor ook hebben we hier
die school opgezet. Probleem
met cricket voor de jeugd is
namelijk dat de sport door zijn
karakter te weinig lichamelij
ke activiteit tot gevolg heeft.
Als je als slagman er uit ligt
ben je klaar, kun je toekijken.
Dat is niet aantrekkelijk.
Daarom moet je wat bedenken
om cricket toch voor jongeren
attractief te maken. Met in-
doorcricket kun je dat. En be
reik je misschien tevens dat de
interesse blijvend is, zodat het
misschien nog ooit zal gebeu
ren dat het Nederlandse team
vijfdaagse wedstrijden speelt
tegen landen als Zimbabwe,
Amerika, Denemarken of tot
voor kort Sri Lanka, dat kort
geleden is toegetreden tot de
testlanden".
Niet charitatief
Vloeit het initiatief tot de eer
ste en enige Nederlandse cric-
ketschool deels voort uit be
zorgdheid over de ontwikke
ling van de sport, eigen belang
c.q. zakelijk belang voor wat
betreft zijn zaak Unibind is ui
teraard ook wel degelijk in het
geding. „We zijn geen charita
tieve instelling", wil Pieter
Brouwer graag hebben gezegd.
„Met wat we doen willen we
ook wel graag zakelijk rende
ment zien". Het klinkt op de
manier waarop de Hagenaar
het zegt bijna als een veront
schuldiging, een poging om
zich in deze niet al te zeer te
onderscheiden van collega-on
dernemers. „Je moet als za
kenman hard kunnen zijn, ri
sico's durven nemen. Maar je
moet wel rechtschapen zijn.
Niet asociaal worden", voegt
Brouwer er aan toe.
Een stelling, die geen loze uit
spraak is getuige de „bewij
zen" die Brouwer daarvoor
aanvoert en die hem als jong,
zakelijk succesvol ondernemer
toch in een bijzonder daglicht
stellen. „We maken bij ons be
drijf geen enkel onderscheid
in mensen", vertelt hij. „Een
huidskleur is slechts een uiter
lijk verschil, maar speelt voor
ons absoluut geen rol. We heb
ben hier bijvoorbeeld ook een
ex-drugsverlaafde in dienst
genomen. De man had alles
gebruikt wat je je maar kunt
voorstellen. In het sollicitatie
gesprek vertelde hij eerlijk dat
hij in de laatste fase van een
afkickproces zat. Dat was voor
ons geen probleem. Hij is bij
ons komen werken en is nu
verkoopleider. Dat gaat voor
treffelijk. Dezer dagen heeft
hij ons wel verteld dat hij het
in deze periode moeilijk zou
krijgen. Hij ha4 hulp nodig om
er door te komen. We hebben
er met hem voor gezorgd dat
hij die hulp heeft gekregen.
We hebben ook eens een alco
hol-probleem in huis gehad.
Dat ging dus niet. Die zat op
een bepaald moment in onze
drankkast en moest dan ook
vertrekken. Er zijn natuurlijk
wel grenzen".
Veertig man
Pieter Brouwer glimlacht bij
die laatste opmerking, die
weer even neigde naar het
beeld van de doorgewinterde
ondernemer. Het „echte"
plaatje vervolmaakt hij met
een ander voorbeeld van de
humane benadering van zijn
inmiddels tot circa veertig
man en vrouw uitgegroeide
personeelsbestand. „We heb
ben de gewoonte om ons bij
vacatures te wenden tot het
gewestelijk arbeidsbureau. De
den we ook in het geval we
een keer twee man nodig had
den. Het bureau kwam met
kandidaten, maar die volde
den niet aan onze - zeg maar -
profielschets. Probleem was
dat we toen even niemand
konden krijgen. Toen kwamen
we in contact met twee lang
durig werklozen, die we ver
volgens in dienst hebben geno
men. Functioneren prima, on
danks het feit dat één van hen
doof is".
Het laatste detail wordt niet
verteld ter opsmuk van een
sociaal beleid dat voor menig
collega-zakenman mogelijk als
voorbeeld mag dienen, maar
vertelt Pieter Brouwer slechts
bijna terloops als onderdeel
van zijn totale verhaal. Zoals
hij ook aangeeft dat hij en col
lega Hartog bij gebleken te
leurstellingen niet schromen
om het heen te zenden perso
neelslid slechts te laten ver
trekken met zes maanden sa
laris, waar wettelijk maximaal
de helft wordt voorgeschre-
Leuke dingen voor de
i bij Unibind, een mid
delgroot bedrijf dat het duide
lijk voor de wind gaat. „Dit
jaar halen we een omzet van
twaalf miljoen", vervolgt
Brouwer met enige voldoe
ning. Een resultaat dat er mag
zijn voor een bedrijf dat ruim
vier jaar bestaat en dat afgelo
pen maandag een fraai succes
boekte door de alleenrechten
voor de Verenigde Staten te
verwerven voor de bindproce-
dé en het zelf ontwikkelde,
computergestuurde apparaat
dat er bij nodig is. Brouwers
partner gaat dat Amerikaanse
avontuur begeleiden en dit re
sultaat gevoegd bij het succes
van de nu twee maanden be
staande cricketschool stemt tot
tevredenheid bij de 40-jarige,
die ook als junior ijshockeyde
en daarbij zelfs het Nederlands
jeugdteam haalde.
Hart gestolen
Cricket had echter Brouwers
hart gestolen en zijn „sport-
vreemde" compagnon was
eerder dit jaar snel bereid ge
vonden mede 120.000 te four
neren om speciale netten, ver
lichting en speelvloer in de hal
aan te brengen. De 40 mille,
die nodig was voor de netten
was exact het bedrag, waar
mee Brouwer en Hartog vier
jaar geleden Unibind begon
nen. „Het geld kwam van mijn
vader, die commanditair ven
noot werd", glimlacht Brou
wer bij de herinnering aan die
eerste stappen, die het duo zet
te met slechts de assistentie
van een part-time secretaresse,
zoals die wordt gedeeld door
startende ondernemers in een
maatschap.
De cricketschool wordt gerund
door twee full-timers en een
dame, die ook voor de moeder-
firma werkt. Inmiddels wordt
er een drietal competities ge
speeld en tijdens de kerstda
gen wordt er zelfs een jeugd-
toernooi gehouden. De compe
tities zorgen voor een perma-
mente bezetting in de avond
uren en behelzen drie catego
rieën. Er is er één voor de be
tere spelers, één voor bedrij
ven en één zogenoemde social
league, voor de gezelligheid
zeg maar. Meer dan honderd
spelers maken inmiddels ge
bruik van de accomodatie, die
binnenkort wordt uitgebreid
met een sociale ruimte, waar
de cricketers ook rustig een
glaasje kunnen drinken. „Dat
hoort er tenslotte bij", stelt
Pieter Brouwer, die de sfeer
van zijn sport natuurlijk als
geen ander kent
Fluwelen whiskey
In het kantoor van de heren
Brouwer en Hartog bevinden
zich overigens twee opvallen
de elementen: een langwerpi
ge bureaukast met alle moge
lijke soorten whiskey in de
meest vreemd ogende verpak
kingen variërend van een flu
welen zakje met dichtge
knoopt koord tot een stel pa
rende vogels alsmede een me
tersgroot schilderij. „Ik houd
helemaal niet van whiskey",
vertelt Brouwer. „Maar zo'n
verzameling flessen vind ik
wel erg leuk. Dat schilderij is
van een Engelsman, een zeke
re David Durston. Die ont
moette ik ooit tijdens een cric
kettour in Engeland. Heel pas
send, in een lekke schuur in
armoedige omstandigheden.
Zijn werk vind ik wel fraai.
Vandaar dat we binnenkort
een mailing gaan doen met
zijn werk in de hoop dat we
hem daardoor aan kopers hel
pen. Dat schilderij dat hier
hangt kost zo'n tien- k vijftien
duizend gulden. Maar dat is
De tot permanente sporthal omgeturnde bedrijfsruimte, waarin
cricket en golf kan worden gespeeld.
FOTO: MILAN KONVALINKA
wel een prijs die hij nu vraagt,
nu hij nog niet zo bekend is.
Zijn schilderijen, waarvan nog
een aantal in ons magazijn
staat, zijn trouwens eigenlijk
vanwege hun grootte alleen
geschikt voor kantoren en be
drijven. Op zo'n manier doen
we ook nog aan kunstsponso-
ring".
Hetgeen een verdere aanvul
ling betekent van het sponsor/
reclamepakket van Unibind,
dat totaal zo'n twee miljoen
gulden omvat. De Haagse fir
ma is verder shirt- en hoofd
sponsor van de eerste-divisie-
club voetbal Heerenveen en
geldschieter van Haagse ama
teurvoetbalclubs als HVV,
HBS, Quick alsmede hockey
club HDM. „Verder willen we
niet gaan", vertelt Brouwer,
die op een heel aparte manier
in contact kwam met Heeren
veen. „Sandor Popovics heeft
eigenlijk voor de relatie ge
zorgd. Popovics was ooit vroe
ger bij de kantoormachinezaak
van mijn vader, Kulk en Kra
mer, boekhouder. En ook later
toen Popovics in de voetballe
rij terecht kwam, bleef er con
tact. Op een bepaald moment
raakte Popovics in aanraking
met Heerenveen, riep daar dat
hij wel voor een shirtsponsor
kon zorgen, maar vertrok ver
volgens naar SC Cambuur.
Even later belde Heerenveen
zelf en kwamen we snel tot za
ken. Het resultaat van de
sponsoring in het noorden is
uitstekend".
Reclamepot
Hetgeen ook kon worden ge
zegd van de reclamespot, die
Unibind ooit op televisie
bracht met de wel zeer prikke
lende tekst „De secretaresse
met een beetje hart voor de
zaak stopt vandaag nog met
het spiraaltje". De boodschap
kon evenwel niet door de beu
gel van de reclameraad, ver
dween van het scherm, maar
zorgde wel voor voldoende pu
bliciteit voor Brouwers zaak
dat hij de investering meer
dan terugverdiende.
„Het was toen onze hele winst,
die we in dat project hadden
gestoken", herinnert Brouwer
zich. „Een risico, maar we
vonden dat we dat moesten
nemen. Maar ingecalculeerde
risico's moet je niet uit de weg
gaan. Zo hebben we ook een
heel nieuwe kledinglijn laten
ontwerpen voor de sportte
nues, die onder meer bij Heer
enveen worden gebruikt
Komt uit Taiwan en is on
danks de investering de moei
te waard".
Zonder dat hij het zelf zegt,
zou voor Pieter Brouwer een
credo kunnen worden be
dacht: „Geef mensen een
kans". De Hagenaar gebruikt
de kreet één keer in zijn re
laas, maar zonder het zelf tot
motto te verheffen. De slogan
dekt zijn principe, dat niet al
leen blijkt uit zijn bedrijfsstra-
tegie, maar tevens uit zijn
sportieve activiteiten.
Luns
Vanaf 1 januari sponsort Uni
bind een golfspeler, Jan Wil
lem Roland Holst. Een jonge
knaap, die volgens ingewijden
hoog moet kunnen scoren als
hem de mógelijkheden worden
geboden zijn krachten interna
tionaal te meten. Of Roland
Holst het redt is een gok. Maar
Pieter Brouwer, die ooit als
exportmanager voor een
Deense firma in Afrika werk
te, heeft met zijn compagnon
Hans Hartog al eerder een
gokje gewaagd. En doorgaans
pakte dat alleszins voortva
rend uit. Het zal de golfspeler
en de cricketschool van de fir
ma Unibind dus waarachtig
wel goed vergaan.
Pieter Brouwer zegt tot slot
bewondering te hebben voor
mensen die succes hebben en
afkeer van figuren die een an
der succes misgunnen of naast
hun schoenen gaan lopen. „Ik
lees daar veel over", zegt hij.
„Je kunt er vaak wat van le
ren. Of het nou een boek is
van Luns of Bernard Tapie,
dat maakt niet uit. Je hebt ook
mensen die het goed gaat om
dat ze een goede keus hebben
gedaan én van één bepaald fa
cet zeer veel afweten. Maar als
ze zich dan gaan gedragen als
lieden die overal verstand van
hebben staat me dat tegen".
Dit was een verhaal, geen
boek, over Pieter Brouwer.
FRANK WERKMAN
door Frank Werkman
Verwijlend in de spanne tijds
tussen bitterballen en oliebol
len is de verleiding groot je te
laten mee rollen op de wat vet
tige golf van terugblikken die
gedurende dit deel van het
jaar als een vloed op je af
komt. Ik heb de verleiding
kunnen weerstaan. Maar door
dat je nu eenmaal altijd wordt
besmeurd als je met pek om
gaat en de kerstdagen bekend
staan als de consumptieve da
gen bij uitstek word ik on
weerstaanbaar aangetrokken
door een in deze onontkoom
baar attribuut, de tafel.
Het hulpmiddel om op een
enigszins ontspannen manier
de nodige culinaire capriolen
tot je te kunnen nemen is na
melijk ook elders een onmis
baar element. Ik doel op de
sportwereld, de pingpongers
met name. Dat ik tafeltennis
een wat curieuze bezigheid
vind heb ik nooit onder stoe
len of banken gestoken. Die
grote tafel, dat lage netje, die
berubberde plankjes en die
merk waardige lichaamskron -
kels bij de opslag bepalen mijn
oordeel.
Lang was de pingpongwereld
het milieu waaraan slechts de
penhoudergreep en het poker
face smoel gaven. Tot Gerard
Bakker in zijn onbegrensde
onbezonnenheid uit zijn bol
ging en een opponent (Ron
van Spanje) een kopstoot toe
diende. Dat gaf me een heisa
Alle rotte vis van pingpong-
land ging over tafel. Bakker
werd er warm noch koud van.
kreeg een schorsing, maar
keerde na verloop van tijd ge
woon terug in de arena 's.
De kopstoot bleef vervolgens
lang onder tafel. Maar zie, af
gelopen weekeinde was-ie er
weer in alle majestueuze mon
sterlijkheid. Het gebeurde alle
maal tijdens een wedstrijd
waarin de herfsttitel op het
spel stond tussen een club uit
Amsterdam en een uit Apel
doorn. Nu is het mij al volsla
gen onduidelijk hoe je zo vlak
voor donkerst nog om een
herfsttitel kunt strijden, maar
misschien is daarmee al met
een het karakter van het ping
pong aangegeven. Het zij zo.
Het vallen van de bladeren
houd je tenslotte ook niet te
gen. Net zo min kennelijk als
het uitdelen van de klassieke
kopstoot.
Verantwoordelijk voor de
meest recente versie was de
coach van de Blaeuwe Werelt,
een zekere Wim Vermeulen.
Deze snoodaard meende het
voorhoofd anders te moeten
gebruiken dan als plaats waar
op de wijsvinger kan worden
geplaatst. De gemoederen in
het treffen met Tempo Team
waren op een bepaald moment
zo hoog opgelopen dat Ver
meulen het nodig achtte op de
achter de tafel staande Sky let
Andrew af te stappen en de
man een koekje van het Bak
ker-deeg toe te dienen.
Het was de onsmakelijke cli
max van een reeks eerdere in
cidenten, waarbij A pel door-
ners dit keer eens niet opbel
den, maar zich in uiterst on
heuse termen uitlieten over de
van Jamaicaanse oorsprong
zijnde Andrew. Ron van Span
je (weer hij) deelde daarbij
verbaal de meest onoirbare
zwarte piet uit, hetgeen de
man van de Vel uwe op een
wat ongebruikelijke manier in
het bezit deed komen van de
inhoud van een drinkbekertje.
Voorstanders van tafeltennis
zullen beweren dat de inciden
ten bij TT-BW een gevolg zijn
van steeds verdergaande pro
fessionalisering; dat koude
oorlog toestaat dat er racisti
sche, discriminerende opmer
kingen worden gemaakt aan
het adres van een gekleurde
tegenstander. Een wat goedko
pe smoes voor het ongepast af
reageren van de eigen frustra
ties.
De ondanks het tamelijk sulli
ge karakter traditiegetrouw
ruimschoots van sponsorcen
ten voorziene tafeltenniswe-
reldje stond in rap tempo weer
blauw van de achterklap. De
sportorganisatie, waar ze als
gevolg van interne chaos ge
ruime tijd zonder tuchtcom-
missie zaten, was opnieuw ste
vig in diskrediet gebracht.
Maar waar de kopstoot van
Bakker contra Ron van Spanje
(ditmaal in de rol van provo
cateur tegenover Andrew) alle
mogelijke heilige huisjes op de
grondvesten deed schudden,
bleef de knal van Vermeulen
zonder gevolgen. Scheidsrech
ters noch rapporteurs deden
kond van het onverkwikkelij
ke voorval. Mocht de nieuwe
tuchtcommissie niet worden
lastiggevallen? Buigen die zich
liever over een alcoholische
kopstoot
