Langs
Omwegen
f Mariska Benschop (41) uit
1 Oegstgeest figureert als
Ikleine mens in sprookjesfilm
iMMlil
[d^ogels en dieren te kijk in Noord wijk
ïn gu'
Leiden omgeving
IGINf
EeidóeSouomit
VRIJDAG 9 DECEMBER 1988 PAGINA 13
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch ol schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
door Ton Pirtrrs
Westender
De Zoeterwoudse jongeren
zijn vanavond en zondagmid
dag welkom in jeugd gebouw
de Westender. Disco Studio 17
is vanavond vanaf half negen
actief, terwijl zondag vanaf
twee uur de soos geopend is.
Speciale gast zondag is Den-
Kaartavond
Ten bate van de bejaardenkas
wordt vandaag een kaarta
vond gehouden in café 't Lage
Land aan de Leidseweg in
Oud Ade. Aanvang kwart
over acht.
IJsclub
De IJsvereniging Woubrugge
herdenkt tijdens de jaarverga
dering van vanavond haar
zestigjarig bestaan. Dat ge
beurt in gebouw Immanuel
aan de Kerkstraat. Naast de
vaste agendapunten wordt
door de heer Pieterse uit
Friesland een lezing gehou
den over het ontstaan van de
Elfstedentocht. Tevens zal er
een tentoonstelling zijn over
de tocht. De tentoonstelling is
vanaf half acht geopend.
Troetelbeertjes
De film „Troetelbeertjes in
wonderland" wordt zaterdag
middag gedraaid in Muzenhof
Leiderdorp. In deze Neder
landse gesproken tekenfilm
beleven de troetelbeertjes hun
derde avontuur, met Alice
van Wonderland. Entree vijf
gulden.
Zaalvoetbal
De Zoeterwoudse Klaverhal
is zaterdagavond het strijdto
neel van het eerste plaatselij
ke stratenkampioenschap
zaalvoetbal. Om zeven uur is
de aftrap. Diverse teams van
verschillende straten komen
tegen elkaar in actie. Opzet is
om van het zaalvoetbalfestijn
een jaarlijks terugkerend eve
nement te maken.
Vogels
De Vogel werkgroep Koude
kerk/Hazerswoude organi
seert zaterdag een vogelex
cursie in Park de Houtkamp
in Leiderdorp. Er wordt om
negen uur gestart bij het Mi
lieu Educatief Centrum aan
de Van Diepeningenlaan. Er
worden dorps- en park vogels
waargenomen, alsmede win-
tergasten. Laarzen, een verre
kijker en onopvallende kle
ding worden aanbevolen.
Aanmelden bij A. Renniers,
telefoon 071-411315.
Boonaken
Een grote Zoeterwoudse de
legatie neemt morgenavond
deel aan het officieus provin
ciaal kampioenschap boona
ken. Dit populaire kaartspel
heeft in Zoeterwoude flink
wat beoefenaren. De titelstrijd
vindt plaats in Waddinxveen.
Om half negen vertrekt de
equipe vanaf Don Bosco. Ook
de Zoeterwoudse kampioen
Frans Zandbergen komt in
Waddinxveen in actie.
Muziek
Renaissance muziek, een
kerstrepertoire en „barbers
hop" muziek is zondagmiddag
vanaf vier uur te horen in het
Reghthuys in Nieuwkoop.
De muziek wordt gezongen
door vier mannen: een tenor,
bariton, bas en lead. De en
tree is vijf gulden vor leden
en zesgulden vijftig gulden
voor niet-leden. Kinderen en
65-plussers mogen voor half
geld naar binnen.
Advent
De derde bijeenkomst van de
adventsvespers in Zoeter
woude wordt zondag gehou
den in de dekenale Sint Jan 's
kerk aan de Zuidbuurtseweg.
De bijeenkomst begint om vijf
uur. Het zangkoor van de Sint
Jan zorgt voor vocale mede
werking, terwijl de blokfluit-
groep eveneens acte de pré-
sence geeft. Tijdens de ves
pers is de collecte voor Solida-
ridad.
Ooggetuigen
De% Leiderdorpse gospelgroep
Maranatha treedt zondaga
vond op bij de Baptistenge
meente in gebouw Zijlkwar
tier aan de Van der Marck-
straat 19 in Leiderdorp. Het
liedjesprogramma heeft als
thema „Ooggetuigen". Entree
gratis.
Parken
De Koninklijke Maatschappij
voor Tuinbouw en Plantkun
de (KMTP), afdeling Alke-
made houdt maandagavond
12 december in café-bar 't
Veen aan de Lange weg 16 in
Roelofarendsveen een bijeen
komst. Spreker is de heer H.
Grimme uit Lisse. Hij vertelt
over en toont dia's van twee
Franse natuurparken: het
Pare National de la Vanoise
en het Pare Regional de
Queyras. Aanvang kwart over
acht
overtuigd, ook al haalt men er
z'n schouders voor op". Maris-
ka noemt zich ook een „sport-
fanaat", ze heeft paard gere
den. Wat heeft ze allemaal
niet mèèr gedaan. „Ik heb ei
genlijk een klein beetje haast.
Wij kleine mensen leven kor
ter, worden sneller oud. Dat
merk ik wel. Kijk maar naar
m'n gezicht; ik ben nu pas
41".
Kerkelijk voelt de kleine
Benschop zich wel thuis in
Oegstgeest. Ze werd er katho
liek, zit volgende maand in de
werkgroep van de Willibrord-
parochie over het Conciliair
Proces, over vrede, gerechtig
heid „en bescherming van het
milieu". „Als kersverse ka
tholiek zat ik in de pastorie
aan tafel met twee bisschop
pen, van wie er een kardinaal
is geworden. De koningin
komt ook nog wel. Ik maak
van alles mee, you know".
Mariska doet dapper mee en
wist haar weg te vinden, ook
in weekendhulp en vrijwilli
gerswerk: „Alle facetten van
de journalistiek heb ik bedre
ven, als je tenminste facetten
kunt bedrijven; maar ik heb
ze meegemaakt, tot en met
hoofdartikelen in het kerk
blad. Mag je best wel weten.
Journalistiek had m'n vak
moeten worden, ik heb fanta
sie genoeg, zie je. Ik beleef zo
veel in m'n leven. Tot en met
de zelfmoord van mijn
vriend, 10 jaar geleden. Die
was manisch depressief en
niet meer te redden. Hij was
een lange mens, gescheiden
en ontredderd. Ik ben toch
wel een beetje moe van dit le
ven. Het is een overdosis van
Onze Lieve Heer".
Bestseller
Schrijven is een andere grote
hobby van Mariska Benschop
en daarom wil ze nu ook met
een boek beginnen, „met de
boodschap van het milieu die
er als een rode draad door
heen loopt, geen damesroman.
Het boek begint, bijvoorbeeld,
vrij actueel met de smog bo
ven Athene, in het vooruit
zicht van de Olympische Spe
len, en er komt een milieu
ramp in het Waddengebied in
voor. Het moet en zal een
bestseller worden. Niets dan
de waarheid". Mariska Ben
schop meent een roeping te
hebben waaraan ze gevolg
moet geven. Dat heeft natuur
lijk allemaal niets met de film
te maken waarin ze figureert.
Dat was gewoon een kwestie
van geld en een beetje zelfbe
vestiging. „Mensen, zeker hier
in Oegstgeest, kunnen het
niet hebben dat zo'n kleine
mens hen vertelt waar het op
staat. Ze zien je als het kleine
kind, kleine mensen zijn
domme mensen volgens hun
onderbewustzijn. Maar ik ben
nu eenmaal een leidingge
vend type. Nu in die film: o
jee, daar heb je haar ook
weer!, hoor je dan aan alle
kanten".
Benschop wil geen lid worden
van een club voor kleine
mensen. O nee. Ze wil niet
steeds geconfronteerd worden
met haar eigen moeilijkheden:
„echtparen van kleine men
sen zijn altijd lotgenoten; daar
praat je over. Maar in de film
keek ik over kleine mensen
van 95 cm heen. Dat was even
wennen voor me: dat ik naar
beneden moest kijken, naar
mensen die nog kleiner wa
ren dan ik. Maar ik heb een
bijzondere week met opna
men meegemaakt in Enge
land: grimeren, kleden, wach
ten en spelen tussen de maal
tijden door. Je moest twee
stappen zetten waar een an
der één stap voor nodig heeft.
En koud dat 't was, men liet
hetelucht-kanonnen aanruk
ken om het in de tent een
beetje dragelijk te maken.
Een ervaring, goed bruikbaar
voor mijn boek. Het was geen
leuk werk, zeker niet, met die
kou in die grote tenten. Wel
leuk, als je naar die trucage
keek: weerwolven die achter
je aanzaten met opengesperde
muilen. Dat waren een paar
Rottweilers, van die zwarte
massieve honden met maskers
op, op zich helemaal geen
enge beesten. En je had
kampvuurtjes op de „set" die
brandden op een gasleiding.
Nou, de kleine mensen heb
ben zich danig geweerd; dat
kun je straks in de bioscoop
zien. „Adembenemend", zo
wordt de film „Willow" wel
aangekondigd. Het „kleine
volkje" was er goed voor. Ma
riska Benschop waarschuwt:
„Neem niet al te kleine kin
deren mee naar de bioscoop,
want we hebben er iets engs
van gemaakt. We kunnen 't
ook niet helpen".
p JONDSKRUIS VOOR PAUL KOELEWIJN (9)
WE HEBBEN ER IETS ENGS VAN GEMAAKT; WE KUNNEN HET OOK NIET HELPEN"
zun
demond uit Voorhout. De
mooiste grote hoender (een
Leghorn Zilverpatrijs) behoort
aan NPKV-secretaris P. Kraan
en daarmee legde hij beslag op
de fraaie plaquette van de ge
meente Noordwijk. De mooiste
dwerghoender (een Hollandse
Kriel, patrijskleurig) is eigen
dom van mevrouw Steenvoor
den-Van der Meer en dit le
verde haar de Sjaak van Rui
ten-wisselbokaal op. De mooi
ste postduif tenslotte was van
P. Pont uit Noordwijk. De ten
toonstelling van de NPKV is
vandaag geopend van tot tien
uur en zaterdag van tien tot
vijf uur.
De tentoonstelling in het Koer-
huis werd geopend door C.
Jansen, voorzitter van het ray
on van de bond van vogelhou
ders.
FOTO: HENK VAN DEN ENDE
wftieuwe directeur Huis ter Duin
34-jarige Alfred Ph. F. Kaufmann is sinds 24 november algemeen directeur van Grand Hotel
s ter Duin in Noordwijk. Tot die tijd werkte Kaufmann als adjunct-directeur van het Hilton Inter-
r lional in Parijs. Kaufmann volgt R. Kuyt op die een jaar geleden benoemd werd als opvolger van
Eberharter. Kuyt functioneerde onvoldoende. „Het is niet ongebruikelijk dat iemand in een be
id hotel goed functioneert maar in een nieuwe baan niet", aldus Kaufmann die als zijn eerste
i ziet de rust in Huis ter Duin te herstellen.
cont)ORDWIJK De vo-
*elee)liefhebbers en klein-
>r derenh°uders in Noord-
vjk kunnen dit weekein-
terecht op twee ten-
van>nstellingen. Vogellust
ste irL^t zjjn expositie in het
en de Noord-
aiien|kse Vereniging van
woriimvee- en Konijnen-
n vaiuders is te vinden in de
„Meyrjjfshal van de firma
aan de Pické-
Vogellust houdt dit
Alsr de 35ste tentoonstel-
chtstg, er zijn zo'n 300 vo-
e gerjs te zien. De hoogste
at stierscheiding, het
'^Indskruis, ging naar het
;mee|gdlid Paul Koelewijn
viuj
In de hoofdgroep zebra vinken
werden aan een door hem ge
ëxposeerde zwartmasker man
niet minder dan 90 punten
toegekend en daarmede legde
hij niet alleen beslag op de
bondskruis, maar bovendien
behaalde hij met de zelf door
hem opgekweekte zebravink
de ereprijs voor de mooiste vo
gel van de tentoonstelling en
nog een paar ereprijzen. Een
dergelijk formidabel succes'
wordt slechts zelden behaald.
Een witte kleurkanarie van M.
den Hollander uit Leiderdorp
behaalde eveneens 90 punten.
De eigenaar legde daarmee be
slag op de ereprijs van de ge
meente Noordwijk voor de
mooiste eigenkweek vogel van
de show. Rayon-voorzitter C.
Jansen verrichtte de opening.
De tentoonstelling is vandaag
geopend tot tien uur, morgen
van tien uur tot half negen en
zondag van elf uur tot half zes.
Dieren
Burgemeester J.M. Hoffmann
opende gisteravond in de be
drijfshal van de firma Alkena-
de aan de Pickéstraat de jaar
lijkse tentoonstelling van
Noordwijkse Vereniging van
Pluimvee- en Konijnenhou
ders. Enkele honderden konij
nen, hoenders, cavia's en post
duiven staan in de loodsen van
het bedrijf uitgestald. De bur
gemeester wees in z'n toe
spraak op het belang van de
dierenhouderij als vrije tijds
besteding. Het mooiste konijn
van de tentoonstelling is een
Castor Rex van I. Prins uit
Katwijk. De mooiste cavia
(zwart gladharige) is van T.
van Egmond uit Katwijk en de
fraaiste sierduif is van C. Gul-
Als op 15 december
land de adembenemende
bruin^ merikaanse sprookjesfilm
et ze „Willow" rond het vrien-
gelijke en nijvere boerenvolk-
peulvie de Nelwyns (allemaal heel
Jur ^kleine mensen die geen vlieg
leS kwaad doen) in première
komt, hobbelt daar, met korte
hoon jtapjes, ook een ingezetene
•ft u ryan Oegstgeest over het doek.
Sni[)at js dan Mariska Benschop,
™ef|i jaar geleden geboren in het
Zeilkwartier, en nu
;nl4 jaar nog wat onwennig
(mef;huis in de buurt van de Lan-
uj&q Voort. Ze deed aan de film
een /^,ee ajs een van de 200 figu-
]rf klanten, van wie er zo'n 20 uit
chepp$ederland zijn gerecruteerd.
c haa^jein maar fijn. Ze deed het
en Cjok simpel om het geld; voor-
Gemelijk zelfs, „want filmen
kind ik niet echt leuk. Je
de ovjvoj-dt doodmoe van het lange
gaaygehten, scènes dertig keer
£eoaj,verdoen en dan maar weer
'en 4rachten. Toneelwerk lijkt me
feel leuker, maar vanwege
jraapjjet geld zou ik filmen wel in
ee/»i.et buitenland willen doen.
e H)at heb ik dan ook gedaan,
^fts-jen week lang op de „set" in
"e /Engeland, niet ver van Lon-
xqen 0p een landgoed anno
een |260 midden in een echt En-
ejs WOud. Ze betaalden daar
net tienvoudige van wat ze in
^Nederland zouden betalen".
breni)r is een andere mentaliteit
aaj ok.
)e film „Willow", wilg,
maak
35 miljoen gulden ge-
- G.
naakt door George Lucas, de
lezetene van „Starwars", sa-
|(nen met Steven Spielberg,
let produkt hangt aan elkaar
'an trucages en stunts, steekt
j'ol avontuur met mythologi-
che effecten en legenden. De
bouwstenen" ervan bestaan
lit een boze koningin Ba-
'morda, ridders, trollen, dra-
ren, tovenaars en vreemde
lolkeren, heroïek en, vooral,
Ratine mensen. De hoofdrol-
loeier heet „Willow Ufgood",
ui hij is ook een kleine man.
löe film werd inmiddels in de
en ^root Brittannië een
i coniassucces Vorig jaar april be-
verf Icmooo de opnamen, in Enge-
ns Mand, later ook in Wales en
;en rwjeuw Zeeland waar je het
ZOekt is 't lekker. In een
^Nederlandse ochtendkrant
digdnjwaaraan Mariska Benschop
hun ,verigens „nooit een inter-
zou toestaan) stond een
veyvertentie met een oproep
aan kleine mensen onder de 1
meter 30. Nu meet Mariska 1
meter 15, ze is dol op avon
tuur en heeft geld nodig. Ze
ging niet direct op de adver
tentie in, maar belde meteen
brutaalweg rechtstreeks naar
Engeland, kreeg een figuur
aan de lijn „die de hele cas
ting verzorgde, en ik werd
aangenomen, voor 250 gulden
per dag, een week lang. En
een vrije dag die doorbetaald
werd. maar toen lag ik dood
moe op m'n kermisbed. Ik
had collega-figuranten, kleine
mensen, die hetzelfde kregen
maar er met de pet naar gooi
den en zich drukten".
Toen haar Hongaarse moeder
(„Ik vind mijn moeder prima,
maar heb een hekel aan Hon-
igaren, die onbetrouwbaar
zijn) in verwachting van Ma
riska was, kreeg ze rode hond.
Dat liep desastreus af. Maris-
ka's groei stokte, haar meest
vitale maat is nu 1 meter 15
cm; „maar ik kreeg goddank
geen waterhoofd. Dat had er
ook nog bij kunnen komen".
Ze heeft ermee leren leven,
maar het geluk is niet haar
naaste compagnon. Mariska
werd, zoals de lange mensen
noemen, een Lilliputter, maar
dat woord zal nooit over Ma-
riska's lippen komen: „Wij
zijn kleine mensen en jullie
zijn lange mensen. Je mag mij
een dwerg noemen. Ik ben er
aan gewend. Het doet me
niets meer. Een dwerg met
een grote bek. Zeg het maar
rustig, als je dat vindt". Nu
heeft Mariska Benschop in
derdaad een flinke mond,
waarmee ze van zich af weet
te bijten. Dat zal ze wel
moeten, als ondermaatse
vrouw alleen in deze kolossa
le, onbarmhartige maatschap
pij. Het lot is haar niet gunstig
gezind geweest, en daar wor
den nog weieens wat schepjes
bovenop gedaan.
Beetje blijheid
Mariska is een afvallige Am
sterdamse die ook in Rotter
dam woonde („Rotterdam
mers zijn veel eerlijker"), en
in Zeeuws Vlaanderen, als
apothekers-assistente. „Ik heb
4 auto's, aangepast, versleten
maar ben 7 jaar geleden met
autorijden gestopt, 't Werd te
duur. Anderhalf jaar was ik
laborante op het AZL in Lei
den. In Oegstgeest woon ik nu
Mariska Benschop heeft ook Dinka, haar Drentse patrijshond en
dier" van gemaakt.
14 jaar, maar men is, hier vre
selijk op zichzelf. Hier ben ik
ook 10 jaar geleden katholiek
geworden als niet-kerksé pro
testant. Een beetje blijheid en
vrolijkheid heb ik ook gevon
den. Pastor Koster heeft me
daar geweldig bij geholpen. Ik
woon nu samen met Dinka,
een bijna 5-jarige en waakse
Drentse patrijshond. Schat
van een dier, maar ik heb
drie jaar moeten vechten om
er een fatsoenlijke hond van
te maken. Nu vindt men in
Oegstgeest dat kleine mensen
ook kleine hondjes moeten
hebben. Dat wordt ronduit in
m'n gezicht gezegd".
Jaren geleden werd Mariska
Benschop door Tony Boltini
en passant" gevraagd voor
zijn circus. Ook als figurante,
want een kleine mens kan
niet anders dan figurant in dit
leven zijn. „Het ligt een beetje
gevoelig", zegt Mariska,
„maar ik wil geen publieke
vermakelijkheid zijn. Ik heb
daarom bedankt voor de cir
cus-eer, maar dit grote film
werk meemaken was gewel
dig". Mariska Benschop, met
wie de society niet goed raad
weet, voelt zich geen gehandi
capte. Ze is een kleine opdon
der, een pinnig vrouwtje dat
zegt waar het op staat. En ze
heeft een grote hond. Is ze
echt lief? Nee, maar dat kan
ook niet. Ze is tot iets anders
geroepen en veroordeeld. Ze
woont in een flat waar gezel
ligheid zich paart aan niet op
geruimde rommel. Het hele
jaar door heeft ze er kerstslin
gers en ballen laten hangen.
Dat scheelt alweer, over een
paar weken. Thuis is het alle
maal in „lange mensenmaat".
Ze klimt, klauter de klauter,
op een grote bank en zit daar
dan beentjes zie je amper
als een levend hoopje „an
ders" te zijn. Maar d'r bekkie
heeft ze mee. De boekenplan
ken en kruisbeelden vertellen
van een veelzijdige belang
stelling en ontwikkeling. Als
ze al die banden werkelijk ge
lezen heeft kan ze zo een leer
stoel krijgen, dunkt me.
"Mariska het circuskind"
heette 40 jaar geleden een
meisjesboek. Het is Benschop
ontgaan: „dat wist ik niet". Ze
heeft wel wat anders om han
den gehad. Tien jaar deed ze
„sociaal werk", was gediplo
meerd natuurgids en leidde
groepen rond in de buurt van
de Braassem, de Leidse Hout,
't liefst de waterkant opzoe
kend. Ze heeft een prismakij
ker bij de hand waarmee ze
de trekkende vogels obser
veert die bij de waterpartij
achter haar woning zich ver
tonen. „Wel 50 soorten heb ik
waargenomen". Feilloos weet
ze de families op te noemen,
van putters tot mezenclans
„en een enkele buizerd die
hier ook weieens rondcir
kelt".
Milieubewust
Mariska Benschop is niet al
leen niet op haar mondje ge
vallen, ze is ook erg milieube
wust: „Over 50 jaar is het hier
niet meer leefbaar vanwege
het zuurstofgebrek. Ik zeg
weieens tegen een meneer die
bij vriesweer z'n ruiten staat
te krabben terwijl de motor
van zijn auto giftige dampen
uitstoot: als u zo doorgaat zul
len uw kinderen in de ko
mende eeuw niet meer kun
nen leven. Ik ben daarvan
huisgenote, er tenslotte ondergekregen en er „een fatsoenlijk
FOTO: TEJO RINGERS
