Peter Bos schrijft SJZ-historie
finale
„We vliegen er net zo hard weer uit..."
jjJIJDj) JüLi
KARAKTER VOETBALLER AAN VOORAVOND UNIEK CLUBRECORD
Drie broers
Plezier
Hoogste
plan
Ervaren
ZOETERWOUDE - SJZ-voetbal-
ler Peter Bos staat aan de voora
vond van een uniek clubrecord.
Als morgen het duel op Haasbroek
tussen SJZ en ROAC '79 van start
gaat, is dat namelijk de 31 le com
petitiewedstrijd van de 34-jarige
Peter Bos. Tot voor kort werd die
ranglijst aller tijden - die heel se
cuur wordt bijgehouden - aange
voerd door de legendarische Sjaak
van Slingerland. Toen hij tien jaar
geleden, noodgedwongen stopte
met voetballen was hij welgeteld
310 maal in actie gekomen voor
het standaardteam van de groen-
witten. Peter Bos gaat dat record
verbeteren en opnieuw zal dat on
getwijfeld vele jaren standhouden
want echte „concurrenten" zijn er
voorlopig niet.
Bos is met het voetbal opgegroeid. Van
uit zijn ouderlijk huis aan de Korte Mie-
ning keek hij uit op het toenmalige
knusse SJZ-veld aan de Loethe. De eer
ste ballen trapte hij op de „dijk" (nabij
het huidige kruisgebouw) en op de gras
strook tussen het veld op de Loethe en
de kade van de Korte Miening. Al voor
hij gerechtigd was te voetballen, droeg
hij het SJZ-shirt. Na korte tijd kwam hij
in het elftal dat - zo werd later duidelijk
- een „gouden lichting" bleek te zijn.
Immers spelers als Ben van Kempen,
Cor van Tongeren, Wim Mooijman,
broer Gerard Bos en Tom van der Meer
zouden later ook een belangrijk stempel
drukken op de prestaties van het eerste
elftal.
Peter Bos was nog maar net 1,6 jaar toen
hij, op 22 maart 1970 debuteerde in het
duel DOCOS-SJZ. Al na enkele minuten
viel Chris Bosman geblesseerd uit en
kreeg Peter Bos van trainer Jan Bekke
ring het sein zijn trainingspak uit te trek
ken.
Vooralsnog bleef hij echter deel uit ma
ken van het sterke jeugdteam, maar wel
mocht hij zo af en toe acteren in de
hoofdmacht. De echte doorbraak liet
nog even op zich wachten, maar toen
dat éénmaal het geval was, was de naam
van Peter Bos niet meer weg te denken.
De naam Bos heeft in de jaren zeventig
en tachtig een dominerende rol gespeeld
bij SJZ. Niet alleen Peter, maar ook zijn
jongere broers Gerard (van 1955) en
Wim (van 1957) maakten jaren deel uit
van de hoofdmacht van SJZ. Beiden zijn
overigens inmiddels gestopt met voetbal
op het hoogste SJZ-niveau. Gerard Bos
bracht het tot 301 competitiewedstrij
den alvorens hij in november vorig jaar
wegens een blessure moest afhaken.
Wim Bos - hij speelde in het seizoen
'75-'76 bij Feyenoord - schreef 258 com
petitiewedstrijden op zijn naam. Hij
deed overigens al op 29-jarige leeftijd
een stap terug.
Van de drie „Bossen" was Gerard de
meest technisghe; Wim had naast de no
dige techniek ook een instinct voor doel
punten (hij trof in competitieduels 97
maal de roos en was jaren achtereen top
scorer). Peter Bos is een karaktervoetbal
ler. Misschien wat minder getalenteerd
dan zijn broers maar altijd met 100% in
zet én sportief strijdend. Nog nooit liep
Peter Bos tegen een waarschuwing of
boeking op. Ook dat is een compliment
voor de speler die nu wekelijks aantreedt
met spelers die nog in de wieg lagen toen
hij al het shirt van SJZ-één droeg.
In zijn lange loopbaan heeft Peter Bos
heel wat trainers meegemaakt. „Met
trainers heb ik nooit moeite gehad. Ik
heb nooit een hekel aan trainen gehad.
Ook nu nog vind ik het géén opgave. Als
je komt trainen moet je je voor 100% in
zetten. Niet zeuren, want dan kun je be
ter thuis blijven. Ook toen ik in het
tweede speelde trainde ik voluit. Dat
ben je verplicht, vind ik", aldus Peter
Bos.
Mede door zijn enorme inzet en werk
lust kan hij nu het record van Van Slin
gerland verbeteren. Nadat hij in de be
ginjaren nogal eens op de wip zat tussen
het eerste en tweede elftal, begon hij vo
rig seizoen ook in het tweede elftal. Trai
ner Van der Reijd wilde gaan verjongen
en dat betekende dat Peter Bos afviel.
Nadat evenwel zijn broer Gerard wegens
een blessure moest afhaken werd Peter
Bos weer opgeroepen. Het feit dat hij
zich in het tweede altijd positief opstelde
en 100% inzet toonde zal daar ongetwij
feld debet aan zijn geweest. Ook dit sei
zoen begon Bos in .SJZ-2 maar al in het
vijfde duel kwam hij terug in de basis.
Hoewel Peter zich regelmatig moest te-
rugknokken in de basis bleef hij plezier
houden in het spelletje. „Ik voetbal voor
80% voor m'n lol en voor zo'n 20% is
het eerzucht. Als je dat niet hebt moet je
stoppen. Maar aan stoppen denk ik
voorlopig nog niet al zal ik wel m'n
langste tijd gehad hebben".
Tijdens zijn voetballoopbaan heeft Peter
Bos hoogte- en dieptepunten meege
maakt. Tweemaal (in 1979 en 1988)
werd hij kampioen maar ook tweemaal
was hij van de partij bij degradatie. Een
hoogtepunt noemt hij tevens de allesbe-
slissende duels om degradatie te ontlo
pen. In 1983 moest SJZ per se winnen
van Wassenaar om het vierde klasser-
schap te behouden. Dankzij Peter Bos
werd het 1-0. Die score, ook door Peter
Bos, werd eveneens bereikt tegen Archi
pel in het seizoen '80-'81.
Peter Bos scoorde in totaal veertig maal
voor het eerste team van SJZ. De mooi
ste maakte hij enkele jaren geleden bij
VVSB toen hij vanaf zo'n veertig meter
de bal in de kruising joeg. „Natuurlijk
met een beetje geluk, maar dat moet je
hebben", vindt Peter Bos.
Ook de derby's tegen Meerburg waren
hoogtepunten al trok SJZ niet vaak aan
het langste einde. „De entourage was al
tijd schitterend. Er was een spannings
veld en iedere keer wel iets bijzonders."
Gevraagd naar de samenstelling van
„zijn" elftal, over alle jaren dat hij in het
eerste elftal speelt, aarzelt Peter Bos. „Je
vergeet dan altijd spelers of doet ze te
kort. Oké, toch maar een poging. In het
doel Ron van Deth, kwalitatief veruit de
beste keeper, en achter Jan Lelieveld,
Wim Mooijman, Ben van Kempen en
Tom van der Meer. Op het middenveld
Cor van Tongeren, broer Gerard en ik
zelf, als dat mag. In de voorhoede Koos
Romijn, Wim Bos en Sjaak van Slinger
land waar ik altijd erg tegenop heb ge
zien. Hij was een soort peetvader. Ik re
aliseer me dat het gevaarlijk is wat ik nu
heb gedaan. Een speler als Loek Helder
is misschien wel de beste geweest waar
ik ooit mee gevoetbald heb, al stel ik
mijn broer Gerard op gelijke hoogte.
Ook een man als Kees Lelieveld was om
zijn sfeermakerij een topper", aldus Bos,
die uren kan vertellen over zijn grote
hobby.
GERARD VAN DER HOEVEN
BT LIFTERS WERKT AAN PROMOTIE NAAR EREDIVISIE, MAAR:
OEGSTGEEST - Tot voor kort
ging tafeltennisvereniging Scylla er
prat op de enige eredivisieploeg
met uitsluitend „eigen kweek" te
zijn. Sinds de komst van Mirjam
Kloppenburg en Danny Heyster
gaat die vlieger niet meer op. Toch
levert de Leidse regio de hoogste
tafeltennisarena binnenkort weer
zo'n club met nog „ouderwetse"
idealen. Geen „gekochte" spelers,
maar met alleen maar eigen men
sen.
BT Lifters moet daarvoor eerst van
avond het kampioenschap binnenhalen.
Om rivaal Verenigde Spaarbank Hark
stede achter zich te laten dient JCV 2 in
Vught met 3-15 of meer verslagen te
worden. Haalbaar, maar ook dan is de
Oegstgeester formatie er nog niet. De
NTTB besloot onlangs om de eredivisie
tot zes ploegen te reduceren. Daarom
dienen de twee kampioenen van de eer
ste divisies elkaar te bevechten om
slechts één promovendus over te hou
den. Kluis Geleen lijkt de kampioen van
groep 1 te worden en zal op 17 decem
ber op neutraal terrein geklopt moeten
worden.
BT Lifters speelde al eerder op het hoog
ste plan. Ronald van Beringen werd bij
Tempo Team weggehaald om de eerste
divisieplek te consolideren. De ploeg
werd kampioen en stond plotseling tus
sen L&T, Avanti en Scylla kansloos te
zijn. Het ticket bleek inderdaad een re
tourtje, want zelfs met Van Beringen
was de eredivisie een trede te hoog. De
Haarlemmer verdween na de degradatie
en Paul de Jong werd uit de „reserves"
naar de hoofdmacht overgeheveld.
Handhaving was het parool, maar al
weer „dreigt" Oegstgeest zonder veel
moeite in de hoogste divisie te belanden.
De kansen op handhaving lijken weder
om nihil, temeer daar in het geruchten
circuit rondgaat, dat Herman van den
Broek met tafeltennis gaat stoppen. Van
den Broek is één van de zuilen, waarop
het huidige BT is gebouwd en is onmis
baar, bij welke poging dan ook, om in de
eredivisie te blijven. Hij spreekt echter
tegen te zullen stoppen.
„Maar het is wel een enorme opgave. Ik
wil mijn partijen niet verliezen, maar
kan niet genoeg trainen om er alles uit te
halen. Zeker voor mijn teamgenoten
vind ik dat een vervelende zaak. Ik ben
erg prestatiegericht en kan niet zo goed
tegen verliezen, als het niet nodig is.
Maar ik kies nu eenmaal voor mijn
school en tafeltennis is dus bijzaak. Ik
kan dus maar voor zeg maar 80% preste
ren. Maar stoppen, nee, dat is nu niet
aan de orde". De twijfel is duidelijk aan
wezig bij de 21-jarige routinier, al is hij
verenigingsman genoeg om zijn ploeg
niet in de steek te laten. En dat is teke
nend voor de teamsfeer.
Het keurkorps van Lifters bestaat slechts
uit vier man. Friso Reitsma is 28 en
aanvoerder, speelt al 15 jaar voor Oegst
geest, waarvan 10 jaar in het „eerste" en
acteerde zelfs nog in de eerste klasse van
de afdeling. Ron Schipaanboord kwam
twee jaar geleden uit de jeugd over en
mag zich eveneens volwaardig basisspe
ler noemen. Paul de Jong speelde tot 4
jaar geleden bij NTTV Nieuwkoop, ging
naar het eens zo beroemde Treffers in
Roelofarendsveen, maar stapte over
naar BT Lifters.
Van den Broek is nummer vier en is on
danks zijn 21 jaren bijna net zo ervaren
als Reitsma. Hij speelde al hoog bij de
junioren en werd al vroeg als talent beti
teld. Al jong in het eerste, van toen nog
Sjaardema, bouwde hij met succes aan
een vaste plaats in het team. En genoot
met volle teugen van tafeltennis. Liet
toernooien zelfs voor zijn studie gaan
(„Ik zag maandagochtend meestal wat
voor huiswerk ik had"), maar zag zijn
keuze door de jaren heen veranderen.
Nu is zijn school bet belangrijkste. Het
zelfde geldt overigens voor zijn teamge
noten.
Reitsma is administrateur bij een archi
tectenbureau, De Jong studeert aan de
TU Delft, terwijl Schipaanboord zijn
tijd verdoet aan de militaire dienst. Alle
maal zijn ze het er over eens, dat tafel
tennis een leuke hobby is, doch in hun
geval niet boven het maatschappelijk be
staan gesteld kan worden. Er kan daar
om slechts één avond getraind worden,
op dinsdag van zes tot kwart over zeven.
En dat is precies de reden, waarom BT
Lifters, ook al wordt Kluis verslagen,
pver een half jaar weer eerste divisionist
is. Reitsma laat er geen misverstanden
over bestaan: „We vliegen er net zo hard
weer uit. Wij hebben geen bij elkaar ge
kochte ploeg". Van den Broek vult aan:
„Als we allemaal flink zouden trainen,
zouden we ons handhaven. Nu zijn we
te sterk voor de eerste en te zwak voor
de eredivisie. En daar is geen oplossing
voor, want spelers kopen kunnen we
niet. Daar hebben we het geld niet voor.
Bovendien zou je dan alle spelers
moeten betalen".
Desalniettemin zal het kampioenschap
vanavond heus wel gevierd worden. Met
een beetje geluk zal BT Lifters zich met
bijna alleen maar „eigen kweek" nog
voor de Kerst voor de tweede keer eredi-
visionist mogen noemen.
Ook al is het maar voor even.
TJEERD SCHEFFER
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst.
Bijdragen: Gerard van der Hoeven en Gert Velthuizen.
All-weather?
Het complex van de Zoeterwoudse Ten
nis Club ziet er op dit moment absoluut
niet uit. Her en der steken heipalen hun
geteisterde kop door de verruineerde ten-
nisvloer en in totaal zullen er zelfs 286
hunweg gaan vinden in de blijkbaar
knap drassige Zoeterwoudse bodem. Pa
len die tennissen ook voor de meest fer
vente liefhebber tot een volstrekt onmoge
lijke zaak maken.
Maar, de tennissende ZTCer behoeft na
tuurlijk niet te wanhopen. Het heien
staat in het teken van een betere toe
komst. Door diezelfde heipalen wordt het
komend seizoen allemaal veel beter dan
het vroeger was. Vertoonden de vier ba
nen die sportpark 'Haasbroek' telt in het
verleden ernstige verzakkingsverschijnse
len, vanaf komend seizoen is dat - door
die palen - allemaal voorbij. ZTC kan
dan ook weer daadwerkelijk aan een suc
cesvolle sportieve toekomst gaan werken.
Al is de aanloop naar het nieuwe seizoen
natuurlijk niet ideaal voor de vereniging
die in 1987 nog tot Zoeterwouds sport
ploeg van het jaar werd verkozen.
Want het mogen dan all-weather-banen
zijn, van de winter komt er in Zoeter-
woude-dorp duidelijk niet veel van bui-
tentennis...
Ziek
Onze atletiekmedewerker kreeg vorige
week zaterdag de ranglijsten in handen
van de top 25 van de Nederlandse atle-
tiekjeugd. Dit meesterwerk, gemaakt
door Koos Koumans. bevatte liefst zeven
maal een prestatie geleverd door een Ba
taafse). Leuk natuurlijk, ware het niet
dat in bijna vijftig procent van de Bataaf
se gevallen de informatie niet correct is.
Eenmaal staat niet de juiste naam ver
meld en twee keer is niet alleen de naam
verkeerd, maar ook de bijbehorende leef
tijdsklasse.
Navraag leerde dat die foutieve informa
tie wordt veroorzaakt, omdat „af en toe
wel eens iemand een startnummer van
een ander overneemt als die plotseling
ziek is geworden of zo".
Vragen Wij van deze rubriek ons af of
Koos Koumans daar zelf ook niet een
beetje erg ziek van wordt?"
Privé tribune
Quick Boys mag zich, in de Katwijkse
Zuid-duinen, gelukkig prijzen met een
van de mooist gelegen sportparken van
Nederland. En ook de accommodatie is
daar op Nieuw-Zuid natuurlijk schitte
rend. De grote overdekte zittribune, de
twee niet van een dak voorziene zitgele
genheden en de staantribune aan de an
dere lange zijde; het zijn, allemaal za
ken, een top-amateurclub waardig.
Toch kunnen Wij van Hutspo(r)t ons
voorstellen dat die twee jeugdige suppor
ters dat allemaal maar niets vinden.
Nee, gewoon 'op het duin', op je zelfge
bouwde 'privé-tribune'; dat is het hele
maal.
Oninteressant
Wij van Hutspo(r)t zijn nog van een
oude, bijna achterhaalde stempel en den
ken per definitie slecht op het moment
dat sportsponsors aan de orde komen.
Wij van Hutspo(r)t hebben in de sportie
ve praktijk ook nog maar weinig geld
schieters meegemaakt bij wie het echt
om de sport ging en vinden het dus niet
vreemd dat Avanti's sponsor niet meer
sponsort.
Na het op 'topniveau' stoppen van Betti-
ne Vriesekoop, is de Hazerswoudse club
uit geldschietersoogpunt bezien toch ge
woon een oninteressante vereniging ge
worden?
Leuk
We hebben het er even met onze foto
graaf over gehad, en eigenlijk was hij het
wel met ons eens. Een foto voor een
sportrubriek als Hutspo(r)t was het eigen
lijk niet. Het verweer dat de foto wel de
gelijk in een sporthal was genomen, deed
daar niets aan af. Desondanks, nu in
Hutspo(r)t: deze zeer jeugdige toeschou
wer (m/v) bij het handbaltrejfen tussen de
dames van Foreholte en Odin.
Niet omdat-ie past; maar omdat-ie zo
leuk is.
Ongezond
Even over de Leidse grenzen maar. Vo-
lendam-trainer Leo Steegman zegt te ho
pen op het gezonde verstand van de
tuchtcommissie van de KNVB als de 'na-
trapzaak' Steur/Wouters aan de orde
komt. Onbegrijpelijk, zo'n opmerking.
Steegman weet toch ook van de zaak
Keur/Bakker af? Vier wedstrijden schor
sing voor een speler met een blanco-straf
onmiddellijk van uit dat de UVS-verdedi-
ger dat duel niet inging met de intentie
de tegenstrever de benen te breken.
Maar wat Wij van Hutspo(r)t wel betreu
ren is dat deze 'felle duels' al zo gewoon
zijn geworden dat geen van de betrokke
nen aanleiding ziet om oprecht aan de
noodrem te gaan hangen. Wij misten op
merkingen in de geest van; „Dit kan zo
niet langer. Spelers moeten elkaar weer
meer gaan respecteren. Dit soort aansla
gen moet de voetbalwereld uit".
Ach, wij stelden het al eerder in deze ru
briek. Wij zijn van de oude stempel. En
misschien is het inmiddels wel achter
haald om op dat soort reacties te hopen.
Misschien zijn wij wel, vrii naar cabare
tier Youp van 't Hek, niet helemaal
goed' als we denken dat het op deze ma
nier niet helemaal goed gaat met het
voetbal-
register, omdat hij een op dat moment
compleet falende arbiter met twee han
den heeft weggeduwd.
Nee. Dat gezonde verstand kan Steeg
man wel vergeten. Met minder dan vier
komt Steur goed weg.
En Wouters? Die zal, met Bakker, wel
met de schrikf?) vrijkomen...
Ongezond (2)
De trainers van Wilhelmus en VVS (Cor
Pot en Ruud de Groot) bedekten de over
treding van Peter Kling, die opponent
Wim Westerberg een dubbele beenbreuk
kostte, met de mantel der voetballiefde.
'Een fel duel, zoiets kan gebeurenlieten
beide oefenmeesters later weten. 'Er zat
geen boze opzet bij'. En, ze zullen, zeker
met die laatste opmerking, best wel gelijk
hebben. Ook Wij van Hutspo(r)t gaan er
ZATERDAG 3 DECEMBER 1988 PAGINA 25
Peter Bos: „Niet zeuren, anders kun je beter thuisblijven'
FOTO: HENK SNA TERSE
Herman van den Broek (links) en Paul de Jong. „Tafeltennis een
FOTO: ANDRE VAN HAASTEREN
FOTO. ANDRÉ VAN HAASTEREN
£eidóc0ouAcmt
