Circusvoorstelling van The Cardiacs Breiwerk hoeft niet mee naar Paolo Conté Debuutelpee Toy Factory Vlasveld computers fokbcSotuant D bestaat meer dan tien jaar. Onze rpen dagen zijn Speciale onderwijs dag VLASVELD COMPUTERS KUNST VRIJDAG 2 DECEMBER 1988 PAGINA 16 ..Mama bestaan er nog echte olifanten?" Met deze op een dreinerig toontje gestelde vraag, plaatst momenteel het Wereld Natuurfonds een op roep tot donateurschap, op le vensgrote posters in bushokjes overal te lande. Maar het zou net zo goed een wervingsleus kunnen inhouden voor de Britse popgroep The Cardiacs. Dat zaal en programma niet altijd even goed op elkaar zijn afgestemd, is een bekend gege ven. Zo zetten zich popgroepen noemende muziekgezelschap- jes van een man of viér, tegen woordig deftige theatertoer- nees op. Dit terwijl een kind weet, dat de van oorsprong re belse pop en de schouwburg hét symbool van het establish ment zich maar moeilijk onderling kunnen verdragen. Maar wat dacht u van circus voorstellingen door popgroe pen in het normale clubcir cuit? The Cardiacs presteren het Tony Boltini op het poppo dium te brengen. Nu ongeveer vierentwintig uur geleden sloegen de zes rammelgekke Britten hun cir custent op in het Leids Vrije tijdscentrum. Niemand zou er vreemd van hébben opgeke ken, als er daadwerkelijk een olifant tussen al die clowns op de planken was verschenen. Het publiek kwam ogen te kort, om alles goed te kunnen waarnemen, als men al niet bezig was de neerkletterende confetti-regen uit die zintuigen te wrijven. Om dezelfde reden konden de oren verstopt ra ken. Slechts door hevig als een har drocker te „headbangen", was het mogelijk de toegangswe gen tot de trommelvliezen weer vrij te krijgen. Om meer dan die reden was een hoofd schuddend reageren op zijn plaats. De muziek zelf bijvoor beeld bleek een voortzetting van een onuitroeibaar kwaad uit de popgeschiedenis. The Cardiacs grepen namelijk te rug op de symphonische rock uit de eerste helft van de jaren zeventig, een ten onrechte doodgewaand monster. De pe riode dus, waarin alleen Slade en de Stones nog écht te ver trouwen waren. De Rock Roll was tijdelijk bezweken aan een hartstilstand, totdat de punk voor reanimatie zorgde. De geboorte van die muziek stroming rond '77 viel gek ge noeg samen met de oprichting van The Cardiacs. Die punk was hoorbaar niet aan hen voorbijgegaan, maar het symphonische aspect had toch de overhand. Wat dat be trof, waren zij de bewakers van de zuivere leer. Het car diogram van de muziek van The Cardiacs vertoonde im mers een zeer onregelmatig verloop. De tempowisselingen binnen omschakelingen, variërend grofweg tussen de 33 en de 78 toeren, dat het niet leuk meer Was een nummer net lekker op gang, werd het weer om zeep geholpen door een bruus ke verandering in ritme. Hun beste nummer, de single „Is This The Life", had nog het minst te lijden onder deze ver derfelijke invloed. Het liedje dat eveneens terug te vinden is op hun enige studio-elpee tot nog toe, „A Little Man And A House And The Whole World Window", bevatte het enige werkelijk huisje-boomp je-beestje-melodietje van de avond. Aan de rest van het materiaal was in de zaal nau welijks een touw te knopen. Humor, zelfspot en parodie hielden The Cardiacs live op de been. Het was showbusiness in optima forma. Achter de ogenschijnlijke chaos ging on- getwijfeld een enorme hoe veelheid discipline schuil. Met burleske grappen werd het pu bliek geprovoceerd. Maar ook de eigen band, waarvan de helft door een wonderlijk toe val de achternaam Smith droeg. Spreekstalmeester van Circus The Cardiacs Tim Smith proestte een heel glas water in het gezicht van zijn rondborstige „zus", saxofoniste Sarah, en gaf zijn „broer", bas sist Jim, Benny Hill-achtige klapjes in diens gezicht. Heel gek allemaal. Maar olifanten werden niet gesignaleerd. ROBBERT TILLI gesprekspartner met erva ring voor bij een goed glas. Het Marcello Mastroianni- effect. Gisteren begon Conté een tournee door Nederland in het Circustheater. Sterallu res bleken hem ondanks zijn succes inderdaad vreemd. Hij kwam tegelijk met zijn elfmans band op en onder scheidde zich niet in kleding of grote gebaren. Het ap plaus wuifde hij weg met een timide gebaar, een sche ve bek en een blik van 'ik kan het ook niet helpen, jul lie schijnen het te willen'. Bij zijn horige bezoek aan Nederland leidde zijn sobere presentatie met .een klein Het is Paolo Conté een raad sel waarom hij zo populair is in Nederland. Hij kan niet zingen, vindt hij terecht, en in Italië lijkt slechts een handjevol intellectuelen van het bestaan van zijn muziek te weten, maar hier klinkt door supermarkt en winkel straat zijn parlando bas te gen een achtergrond van aardige, maar weinig opzien barende muziek. Ik heb wel een idee: hij is voor Hollanders de ideale Italiaan. Mannelijk, verstan dig. aantrekkelijk, behept met een sexy stem (een bed- stem volgens Josephine van Gasteren), maar wel verle gen, dus geen kapsones, zo als al die andere Italianen hebben. Voor vrouwen een combinatie van vader en combo tot het volgens velen op een saaie manier spelen van muziek die de fans al van de platen kenden. Vrienden die toen zijn ge weest raadden me aan een breiwerkje of een boek mee te nemen. Dat is nu niet no dig. Conté lijkt zich nog steeds het liefste te verstop pen achter vleugel en micro foon, maar de band is rede lijk onderhoudend, al blijft men kalm. Alle hits passe ren deze tegenhanger van de revue in een hier en daar lichtelijk aangepast arrange ment. Het toppunt van pre sentatie is de verschijning van vier bandleden die 'Max' op de accordeon bege leiden. Contes muziek moet het van de sfeer hebben. De num mers kabbelen stuk voor stuk voort, maar hebben vaak een ingehouden, luie spanning (de duisternis valt, en niemand weet precies wat er gaat gebeuren, of: aan het einde van het feest zon deren een paar mannen met plannen zich af om op een onbestemde plaats nog een borrel te gaan drinken). Meer nog dan op zijn platen zegt Conté zijn teksten met zijn hese, doorrookte en doordrenkte stem. Op de band is weinig aan te mer ken, of het zou een gebrek aan durf moeten zijn. Cellis te Marie-Frangoise Pellisier, saxofonist Antonio Marango- lo en gitarist Andrea Allione leveren goed solistisch werk, ook zonder uit te spatten. Alles staat in dienst van die ingetogen zuidelijke sfeer, waar duizenden Nederlan ders voor vallen. De Paolo Conte-sfeer. DICK VAN TEYLINGEN Paolo Conté gisteren tijdens zijn optreden in het Circustheater. Hollandse nieuwe'': project voor jonge componisten DEN HAAG De be langstelling van de geves tigde orkesten voor werk van jonge en nog onbe- kende Nederlandse com- ponisten is niet altijd even groot. Dat constateert het Nederlands Balletorkest met groot gevoel voor un derstatement, maar ook met driftig gevoel voor actie. Het orkest geeft 6 december een uitvoering van „Hollandse nieuwe" in het Danstheater aan het Spui, met een herha- Het concert dat de titel draagt „Nederlandse premières" om vat drie niet eerder gespeelde composities: Night and Day van Caroline Ansink, Fantasia van Ton Lambij (wereldpre mières) en het pianoconcert Tokamak van de Duits/Ame rikaanse componist Rolf Gehl- haar (Nederlandse première). En voorts Study in vijf delen van Richard Rijnvos. Dirigerft is Ronald Zollman, solist John Snijders. „Nederlandse premières" is een combinatie van het Project Jonge Componisten, dat jaar lijks door het Nederlands Bal letorkest wordt georganiseerd in samenwerking met de stich tingen Gaudeamus en Done- mus, met recent werk van bui tenlandse componisten dat nog niet eerder in Nederland is uitgevoerd. In het eerste deel van Nederlandse premières in december is dat het pianocon cert van Gehlhaar, in Neder landse premières deel 2 (14 maart 1989) staan recente wer ken van Luigi Nono en Isang Yun op het programma. Wie in deze tijd kiest voor het vak van componist, kiest in feite voor droog brood met subsidiekaas: geen hond wil het spelen en de zalen blijven leeg. Omdat op deze manier componeren gelijk staat aan droogzwemmen, aldus het Bal letorkest, is dat noch voor de componist, noch voor de lief hebber van eigentijdse muziek een bevredigende situatie en vandaar dit project, waarvoor de belangsteling door de jaren heen altijd groot is geweest. Deelnemers waren onder an deren Chiel Meijering, Xander Hunfeld, Paul Termos en Tris tan Keuris; met name deze laatste mag zich inmiddels door een breed publiek erkend voelen. LEIDEN Boven een kneuterig buurtcafeetje aan de Witte Singel in Leiden houdt Hotel Su burbia Agency kantoor. Een even tegendraads popa gentschap als Hotel Fawlty Towers op de Britse televisie. De ondergrondse pop op één hoog. het kan verkeren. De voornaamste representant van het boekingskantoor is de groep Toy Factory. Binnen kort rolt haar eerste elpee van de lopende band. Twee van de bandleden, zanger/saxofonist Tommie Freke en orgelman Pieter Steenhouwer, geven ten kantore opening van zaken over hun nieuwste speeltje. De twee managers van de band, Rob Meere en Stefan van der Valk, komen uit hun eigen speelhoekje vandaan en strij ken ook neer in de zithoek. Uiteindelijk blijken de zaken lieden het hoogste woord te hebben. Ze gaan in op de vraag, hoe de samenwerking met het Friese platenlabel Tophole tot stand is gekomen. „Eerst had de baas van Topho le ons afgewezen. We wilden aanvankelijk zelfs alles in ei gen hand houden. Geen con cessies doen, niet het label la ten beslissen over het afmixen bijvoorbeeld". De Tophole-di- rectie ging alsnog overstag. „Het knaagde toch aan hun geweten," denkt Tommie de beweegreden te weten. Ook het Tilburgse Eksakt Re cords is in de markt geweest om Toy Factory in te lijven, maar dat deed „te vaag De titelloze plaat is overigens wel opgenomen in, wat te boek staat als de huisstudio van Ek sakt. de Eindhovense Tango Studio. De voormalige band Nasmak zwaait er de scepter. Oudbassist Theo van Eenber- gen van die groep was eerste keus om de plaat van Toy Fac tory te produceren. Door ver plichtingen elders liet hij dat werk over aan zijn leerling Peter Rave. Zes popgroepen strijden om Grote Prijs van Nederland AMSTERDAM Zes popgroepen zullen zaterdag 10 december in Paradiso in Amsterdam met elkaar strijd leveren om De Grote Prijs van Nederland. De zes zijn: Garfield (Zaandam), I Travel (Wijk bij Duurstede), One Track Charlie (Rotterdam). New Moon (Nijmegen), Racho da Bano (Akersloot) en Ramjets (Schiedam). Voor een uitgebreide agen- 2i.30 Troetelbeertje» u da, ook voor de komende land; wo. za. zo. 14.00. dagen, raadplege men ,,UIT", de gratis wekelijkse bijlage van deze krant. 18 45 21.30. (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 71656): U2 Rattle and Hum (al); 21.30. za. wo. ook 13.45. zo. ook 13.45. 16.15. EUROCINEMA IV: Die hard (16); 18.30. 21.15. za. wo. ook 13.30. zo. ook 13.30, 16.00. LEIDEN LUXOR (Stationsweg 19. tel. 071-121239): Die hard (16); 39, tel. 124130); Midnight r 19.30, 21.45. CINEAC 1 (Buiti hot 20. tel. 630637); Die hard (16); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15. 16.00, 18.45, 21.30. CINEAC 2: Big business (al); 14.00, 18.45, i (al); 18.45, 21.30. do. ma. di. ook 14.00. METROPOLE 1 (Carnegielaan, tel. 456756): Who framed Roger Rabbit (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00,, 4.30. 18.45, 21.1 Frantic (12); Who framed Roger Rabbit (al); U2, rattle and hum (al); Coming to America (al); 14.30, 19.00, 21.15. Junglebook (al); za. zo. wo. 14,30. TRIANON (Bree- 18.45, 21.30. METROPOLE 2: Bird (al); 14.00, 20.00. METRO- POLE 3: Midnight run (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, het bestaan (al); 19.00, 21.15. Evil dead II (16); 462400): Coming to America (al); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. ODEON 2: 18 Again (al); 13.45, 18.45, 21.30. 4.45. 19.00. Salsa (al); 21.15. CITY THEATER II: Biloxi blues 12); 19.00. 21.15. do. vr. zo. ook 14.45. Aladin en zijn wonderlamp sloten. Cry Freedom (al); zo 20.45. di. wo. 20.15. Red Heat (12); do. t/m zo. 19.00. za. zo. wo. 15.45. Salsa (al); do. t/m zo.'19.00. za. zo. wo. 15.45. Iron weed (16); 18.45, 21.30. zo. 1330, 16.00. 18.45. 21.30. ODEON 4: Hell Raiser (16); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. STU-., DIO 1 (Kettingstraat 12b, tel. 656402): dag. 19.15, 21.45. zo. wo. 4.00. Cosi aroni; za. zo. Oci Ciornie; ma. di. STUDIO 2: Deadly pursuit (12); 19 00, 21.30. 4.30. STUDIO 3: Beyond therapy (16); 19.00, 21.30. HAAGS FILMHUIS: Zaal 1 Love at first sight; 19.30. zo 14.00. Big time; 21.45. zo. 16.15. Maytime in Mayfair; automobiles (al); vr. za. zo. 20.00. za. zo. wo. 14.00. The Milagro be- anfield war (12); ma. di. wo. 20.00. ma. di. 20.00. vr. 18.30, 20.30, 22.30. za. 14.00, 18.30, 20.30, 22.30 zo. 14.00, 18.30, 20.30. wo. 14.00, 20.00. Coming to America (al); do. ma. di. 20.00. vr. 18.45, wo. za. wo. 19.30, 22.00. Belle de jour; do. Two for the road; vr. The roman spring of mrs. Stone; za. Falbalas; zo. Maytime in Mayfair; ma. The yellow Rolls Royce; di. Die bittere tranen der Petra von NACHTVOORSTELLINGEN CINEAC 1 Die hard (16); za. 00.15. CINEAC 2: Big business 4.00. 20.00. Die hard (16); 20.00. vr. za. zo. 18 30, 3: Bambi; 13.15, 16.00. STUDIO ,De Avonden" wordt verfilmd AMSTERDAM Filmprodu cent René Solleveld heeft de rechten gekocht van Gerard Reve's bestseller „De avon den", de vrolijk-deprimerende notities van Frits Egters (uit 1947). Als regisseur wordt Ru- dolf van den Berg („Zoeken naar Eileen") genoemd. Wan neer het Productiefonds ak koord gaat, wil men in februa ri volgend jaar met de opna mes beginnen. Van den Berg heeft zijn eigen project, een i film naar het leven van de in Israël vermoorde homoseksue-.. Ie dichter en zionist Jacob Is rael de Haan („The Sinner") voorlopig uitgesteld. Fons Ra demakers heeft zijn plannen voor de verfilming van Andre Brinks roman „Instant in thp wind" (liefde tussen een zwar te man en een blanke vrouw) op een zijspoor moeten zetten. De plaat van Toy Factory be vat een waaier aan invloeden. De hardcore, de speedmetal, de punk en de jazz waait je te gemoet bij beluistering, „Zelf noemen we het jazzcore," merkt Tommie spitsvondig op. Hij roemt de stimulerende werking die er van producer Peter Rave uitging. „Er staat een akoestisch nummer op de plaat dat ik zing. Eigenlijk kan ik helemaal niet zo goed zin gen. Maar Peter vond, dat het erop moest komen. Het geeft een beetje een., rustpunt op de plaat." „Die jongens luisteren naar al les, tot aan modern klassiek toe," zegt Stefan. „Ja we heb ben altijd een hele tape-ex change onderling," vult Tom mie hem aan. Desondanks be zwijkt het eindresultaat niet onder al die verschillende ver werkte muziekstijlen. Er is naar een eenheid toegewerkt. Zo zijn bepaalde nummers die te veel afweken van de rest van het materiaal, bewust van de plaat weggelaten. „Het is de kunst, om het niet plakwerk te laten worden," vat Pieter het muzikale uitgangspunt van Toy Factory samen. „Maar weinig bands in Neder land zijn in staat om een pu bliek te boeien," weegt Stefan de Nederlandse popcultuur. Tommie schiet overeind uit zijn stoel: „Muziek is toch ze ker meer dan spelen alleen. Het moet als het ware uit je tenen komen. Je moet alles ge ven wat je hebt. In feite is mu ziek vaak niet meer dan 'n kunstje vertonen, wat je inge studeerd hebt." De hoes van de nieuwe elpee is een juweeltje. De omslag is ontworpen door striptekenaar FOTO: PR Erik 'Klepzeiker' Schreurs in zijn bekende smerige stijl. Via drummer Lode Busch zijn ze met hem in contact gekomen. Lode werkt in een sigaren zaak. Schreurs komt vaak in die winkel om een pakje shag te kopen. En van het een komt het ander. Overigens vermeldt Schreurs regelmatig in zijn strips de naam van Toy Factory. Als een soort sluikreclame zien we in die tekeningen dan steeds die twee woorden verschijnen in de vorm van grafitti op mu ren en bushokjes. Toy Factory zou nog weieens een hoop lol kunnen beleven aan het in schakelen van deze beroem- heid. Het is de bedoeling, dat de el pee komende zaterdag bij het optreden in het LVC al te koop is. ROBBERT TILLI 7 december 1988 van 12.00 -18.00 8 december 1988 van 12.00 -18.00 9 december 1988 van 12.00-18.00 Met demonstraties van: Computertolk programma - correspondentie in vreemde talen (nu al voor Europa 1992) Direct mail Reclamemateriaal - Brochures en folders Communicatie o.a. bank of giro betalingen per modem Boekhouding - Etiketten - Formulieren 14 december 1988 van 12.00-18.00 Schoolprogrammapakket - Stamgegevens - Cijfers - Boekhouding - Etiketten, formulieren Morsweg, 2312 AA LEIDEN TEL. 071-120848 Fax. 071-121582 BR1 17.55 18.00 18.05 18.10 18.25 19.05 20.10 20.20 20.25 BR1 17.00 18.45 19.02 19.25 19.40 19.45 20.10 20.20 20.25 22.25 22.55- RTi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 16