Hierna
Gereformeerde Kerken belijden
sëhuld aan scheuring in 1944
Abortus-pil is menselijk pesticide"
Êeidóc1
CeidoaOowumt
Joden VS tegen wijziging Wet op Terugkeer
kerk
wereld
Uitspraak brengt kerken niet dichter bij elkaar
•>1
>weer
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
JERUZALEM De raad van orthodoxe rabbijnen in de Vere
nigde Staten is tegen wijziging van de Israëlische Wet op de
Terugkeer in orthodoxe zin. De raad, het hoogste orgaan van
de orthodoxe joden, pleit in een telegram aan de Israëlische re
gering voor handhaving van de huidige wet, omdat anders gro
te verdeeldheid onder de joden te verwachten is. De Wet op de
Terugkeer geeft alle joden („degenen die jood zijn geworden")
het recht zich als ingezetene van Israël te laten inschrijven. De
orthodoxe partijen, die bij de verkiezingen onlangs winst boek
ten, streven naar een verandering van de wet waarbij alleen
diegenen automatisch het Israëlische staatsburgerschap ver
krijgen die volgens de joodse wet (Halacha) als jood worden be
schouwd. Dat betekent dat alleen joden die geboren zijn uit een
joodse moeder of bij orthodoxe rabbijnen tot het joodse geloof
zijn overgegaan, automatisch recht kunnen doen op het bur
gerschap. De orthodoxe partijen hebben premier Shamir toege
zegd een coalitie met zijn Likud-partij te vormen, als hij de wet
in orthodoxe zin wil wijzigen.
Een groep joodse leiders uit de Verenigde Staten bevindt zich
op dit moment in Israël om de politici te waarschuwen voor
wijziging van de wet. Van de Amerikaanse joden is slechts 20
procent orthodox. Verder bekeren er zich in dat land jaarlijks
ongeveer 12.000 mensen tot het jodendom, van wie slechts 1000
bij een orthodoxe rabbijn. Tijdens een protestbijeenkomst in
New Orleans, waaraan 3000 afgevaardigden van joodse organi
saties deelnamen, werd de „godsdienstige onverdraagzaamheid
en theocratie" in Israël fel bekritiseerd.
door Marinus van der Berg
Gij moet het eenzaam laten
het zaad dat ligt te slapen
en dat al kiem gaat maken.
Ida Gerhardt.
Een ernstige zieke had ze al
lemaal aan haar ziekbed ge
roepen: een dominee, een
priester, een rabbi, een hu
manistisch raadsvrouwe, een
hindoe, iemand van de soefi.
Vertegenwoordigers van wes
terse en oosterse levensbe
schouwingen, maar niemand
had haar het antwoord gege
ven op de vraag die haar
knelde: „Vertel me wat er na
mijn dood zal zijn". Teleurge
steld had ze al die mensen
zien vertrekken en was ze te
ruggeworpen op zichzelf. Zo
groeide in haar het vermoe
den dat niet anderen het ant
woord konden geven, maar
dat het antwoord in haar zelf
moest groeien, zoals een ap
pel groeit aan de boom tot
dat ze vrucht wordt en de
mens kan voeden. Het is de
lange weg die gegaan moet
worden als je dit leven moet
loslaten. Hoe korter je le
vensweg nog maar is, hoe
meer bindingen en lieve men
sen je nog hebt, hoe ongelij
ker de strijd, des"te moeilijker
is het rijpen. Je lijkt een sei
zoen over te moeten slaan.
De tijd van de oogst komt te
snel. Niemand van ons zag
ooit het hierna. We horen er
in beelden over spreken. In
beelden van het huis: „In het
huis van Mijn Vader zijn vele
plaatsen". Er zal geen pijn
meer zijn, geen verdriet. Er
zal een eeuwige gelukzalig
heid zijn. Van die woorden
kan verbeelding uitgaan en ze
kunnen de hoop in ons voe
den dat we niet gaan van
donker naar donker, dat het
graf even duister zal zijn als
de moederschoot. Ik ben al
enkele jaren getroffen door
de rijkdom aan poorten die
toegang geven tot begraaf
plaatsen. De poort is voor mij
symbool van nieuwe toegang,
zoals de donkere moeder
schoot zich opent om het le
ven in te kunnen gaan. Maar
ik heb gemerkt dat het moei
lijk kan zijn om te geloven in
die totale gelukzaligheid. Hoe
kan ik gelukkig zijn als ik hier
een lege plaats achterlaat,
waar ik nog nodig ben als va
der, als moeder? Hoe kan ik
zelf gelukkig zijn als ik door
mijn sterven zoveel verdriet
achterlaat in de harten van
hen die mij lief zijn? Dat jezelf
dan al zult zijn in een licht
zonder donker, in een huis
zonder pijn, dat voelt haast
aan als verraad, als een in de
steek laten van. Al deze vra
gen kunnen door een mens
heenstormen als een gure
wind. De twijfel en de onze
kerheid kunnen ons deel wor
den als we die moeilijke weg
van het loslaten moeten
gaan, als we ons verhaal hier
met de mensen moeten vol
tooien en vele bladzijden on
beschreven blijven. Kan er ie
mand een antwoord geven op
al die vragen? Iemand die we
aan ons ziekbed roepen?
Nee, denk ik, maar misschien
kan de uitgenodigde niet
overhaast zoeken naar het
antwoord, maar meezoeken.
Mensen kunnen zo aan elkaar
nabij raken dat ze elkaar te
voorschijn roepen, zoals een
beeldhouwer uit het ruwe
hout het mooiste beeld
maakt, een pottenbakker uit
de donkere klei de mooiste
schaal. Het antwoord op de
laatste vragen ligt in ons ge
zaaid, als in de donkere aar
de. Eenzaam. Het zal groen
ontwaken, dicht Ida Gerhardt.
Zolang het groeit, kunnen we
bij elkaar waken, elkaar met
zorg en liefde omringen, de
moeilijke en donkere uren
proberen door te maken. Het
antwoord op de laatste vra
gen kan niet opgedrongen en
niet afgedwongen worden.
Toen de dominee en de
priester en de rabbi en al de
andere raadslieden waren
vertrokken en zij was terug
geworpen op zichzelf, kwam
er iemand aan wie ze zich
kon toevertrouwen en zo
groeide in haar het vertrou
wen dat ze niet verloren zou
gaan.
LUNTEREN De Gere
formeerde Kerken in Ne
derland erkennen mede
verantwoordelijk te zijn
geweest voor de scheu
ring in 1944, die leidde
tot de oprichting van de
Gereformeerde Kerken
(vrijgemaakt). „Onze ker
ken hebben (toen) te wei
nig oog gehad voor de ge
wetensnood van broeders
en zusters."
Dit zegt de gereformeer
de synode in een verkla
ring over de Vrijmaking,
die gisteren met 53 stem
men voor en 13 tegen
werd aangenomen. Daar
in wordt „ten zeerste be
treurd dat onze kerken
zelf de aanleiding zijn dat
broeders en zusters de
last van de veroordeling
wegens scheurmakerij
moesten dragen en nog
steeds dragen".
Dr. G.C. Berkouwer
FOTO: KIPPA
In haar zorg voor de zuiver
heid in de leer hebben de Ge
reformeerde Kerken in 1944
te zeer een struikelblok ge
legd voor degenèn die later
zouden uittreden. De leerbe-
slissingen over verbond en
doop, die aanleiding voor de
scheuring waren, zijn in 1959
terzijde gesteld. Daarom had
den die uitspraken, toen bleek
dat zij niet de gewenste rust
brachten maar integendeel te
genspraak opriepen, niet als
bindend moeten worden ge
handhaafd, aldus de verkla
ring, Deze wordt toegezonden
naar de plaatselijke gemeen
ten en ook naar de Gerefor
meerde Kerken (vrijgemaakt)
en de uit die kerk voortgeko
men Nederlands Gerefor
meerde Kerken.
Aanleiding tot deze verkla
ring was de IKON-serie 'De
Nazaten', waarin de toenmali
ge voorzitter van de gerefor
meerde synode, prof. dr. G.C.
Berkouwer, zei zich mede
schuldig aan het conflict te
voelen.
Prof.dr. G.C. Berkouwer is
blij met het besluit van de ge
reformeerde synode. De uit
spraak kan betekenen dat het
„in een bevroren situatie,
waarin het onmogelijk was de
machteloosheid te doorbre
ken, weer mogelijk wordt een
stap verder te komen". Ver
der waardeert hij het dat de
gereformeerde synode de
hand in eigen boezem heefj
gestoken en niet heeft gewe
zen op de fouten die sinds
1944 zijn gemaakt door de Ge
reformeerde Kerken (vrijge
maakt), die na de scheuring
ontstonden.
Berkouwer wil zoveel als in
zijn vermogen ligt eraan mee
werken dat de verstandhou
ding tussen de beide kerken
verbetert. Daarbij wil hij de
vrijgemaakten niet het verle
den in rekening brengen. „Er
is een kans op een nieuw be
gin; deuren die tot nu toe ge
sloten waren, worden openge
gooid", aldus Berkouwer.
Berkouwer zal in zijn memoi
res die waarschijnlijk in het
voorjaar van 1989 verschij
nen, twee lange hoofdstukken
aan de Vrijmaking wijden. In
het ene hoofdstuk behandelt
hij de theologische achter
gronden van het conflict, in
het andere komen de gebeur
tenissen in de synode aan de
orde.
AMERSFOORT „De dank
baarheid over de uitspraak
van de synode wordt diep
overschaduwd door de huidi
ge ontwikkelingen in de Ge
reformeerde Kerken in Ne
derland. Deze uitspraak ge
schiedt niet in het kader van
een hartelijke terugkeer naar
het Woord van God en de
binding aan de gereformeerde
belijdenis. Wij komen daarom
niet veel dichter naar elkaar
toe". Dat zegt de Amersfoort-
se predil^nt dr. A.N. Hen
driks in een reactie op het sy
nodebesluit over de Vrijma
king. Hendriks was voorzitter
van de synode van de Gere
formeerde Kerken (vrijge
maakt) van 1987. Bij hem
heerst „enige dankbaarheid"
dat eindelijk na 44 jaar con
creter is gesproken over de
gebeurtenissen in de jaren
1942-1944 en dat de synode
erkent fouten te hebben ge
maakt. Maar verder is Hen
driks zeer kritisch over het
besluit. In de eerste plaats
zegt de synode dat zij „mede
schuldig" is. Dat roept de
vraag op wie ook schuldig
waren en op welke wijze.
Verder wordt gesproken van
'scheurmaking'. Was de Vrij
making niet een bittere nood
zaak gezien het optreden van
de synode in de jaren 1942-
1943, zo vraagt Hendriks zich
af.
OUD-VOORZITTER
VAN PUTTEN:
Leiding IKV
voldoet niet
prof.dr. J. van Putten, vindt
dat de huidige leiding van
deze vredesbeweging moet
overwegen het veld te rui
men. Sinds 1985 verkeert het
IKV volgens Van Putten in
een nieuwe fase. Was tot 1985
het beleid vooral gericht op
het mobiliseren van mensen,
sinds die tijd gaat het om con
solidering van de behaalde re
sultaten en daarvoor is een
ander leiderschap nodig, zo
meent Van Putten.
Van Putten was van 1985 tot
1986 voorzitter van het IKV.
Hij trad af omdat hij het on
mogelijk achtte tot een
vruchtoare samenwerking te
komen met IK V-secretaris
Mient-Jan Faber.
Onderdompeling
Deze Indiase vrou
wen dompelden zich
deze week in het
heilige water van
het meer van Pus-
kar. Volgens een
traditioneel geloof
hebben vrouwen
meer kans een zoon
te baren wanneer zij
zich na een nacht
met volle maan
daar laten onder
dompelen. De mani
festatie trekt jaar
lijks zeer veel men
sen, ditmaal meer
dan tweehonderd
duizend mensen.
NIEUWE RICHTLIJN VATICAAN
Wie meewerkt aan abortus automatisch geëxcommuniceerd
(Van onze correspondent Ge
rard Kessels)
ROME Iedereen die op een
of andere manier bij een
abortus is betrokken, plaatst
zichzelf buiten de kerk. Niet
alleen de vrouw zelf, haar
man of vriend en de arts die
de ingreep uitvoert, maar ook
de verpleegster en het hulp
personeel is automatisch geëx
communiceerd. Geen van hen
mag nog sacramenten ontvan
gen. Dat heeft het Vaticaan in
een document bevestigd.
De uitstoting uit de kerk kan
alleen ongedaan worden ge
maakt door de bisschop van
het diocees waarin de zondaar
woont. Ook bestaat de moge
lijkheid zich tot een speciale
biechtvader te wenden, die
van hoger hand gemachtigd is
"de zonde van abortus" te
vergeven "op voorwaarde dat
er sprake is van werkelijk be
rouw", zo heeft het Vaticaan
laten weten.
Het document van het Vati
caan is uitgegeven door de
pauselijke commissie voor'de
juiste uitleg van het kerkelij
ke wetboek. Deze commissie
staat onder leiding van de
Spaanse kardinaal Castillo
Lara. Het Vaticaan is met het
document gekomen om aan
de heersende onduidelijkheid
in de kerk een einde te ma
ken. Het kerkelijk wetboek
veroordeelt de abortus provo-
catus weliswaar uitdrukkelijk,
maar geeft niet duidelijk aan
wie er behalve de vrouw
strafbaar is. "Van veel kanten
is ons daarom gevraagd om
een standpunt", zo heeft kar
dinaal Castillo Lara gezegd.
Duidelijkheid kan het nieuwe
document in elk geval niet
ontzegd worden. De opvatting
van de kerk dat abortus
moord is wordt zeer conse
quent doorgetrokken. Allen
die er op een of andere ma
nier aan meewerken ziin me
deplichtig en dus schuldig.
Castillo Lara: "Behalve aan
de vrouw wordt de straf van
excommunicatie ook opgelegd
aan de echtgenoten die de
abortus goedkeuren, de artsen
en aan allen, verplegers, me
disch personeel en hulpkrach
ten, die meewerken aan de
vrijwillige onderbreking van
de zwangerschap".
In een toelichting heeft de
Spaanse kardinaal er nog eens
uitdrukkelijk op gewezen dat
het document alleen betrek
king heeft op abortus provo-
catus. "Het gaat hier duidelijk
niet over gevallen van spon
tane abortus of van onvrijwil
lige onderbreking van de
zwangerschap als gevolg van
ziektes, ongelukken of als ge
volg van medicijnen die zijn
ingenomen om andere ziektes
te genezen."
Wie de speelbal van
een of andere
hartstocht is, is het ook
van hen die hem
weten aan te blazen.
Mme de Staël
Opvolgster voor
Catharina Halkes
in Nijmegen
NIJMEGEN Mevrouw dr.
Mary C. Grey-Hughes is be
noemd tot bijzonder hoogle
raar feminisme en christen
dom aan de faculteit der God
geleerdheid van de Katholie
ke Universiteit in Nijmegen.
Prof. Grey volgt prof.dr. Tine
Halkes op die in 1986 afscheid
Het was enige tijd onzeker of
de leerstoel van mevrouw
Halkes, betaald door het Nij
meegs Universiteits Fonds, na
haar vertrek kon worden
voortgezet. Een van de voor
waarden was dat de opvolg
ster van mevrouw Halkes een
gepromoveerde theologe
moest zijn. Aan die voorwaar
de is nu voldaan. In 1987 pro
moveerde Mary Grey-Hughes
aan de Universiteit van Leu
ven op een proefschrift over
christelijke feministische spi
ritualiteit. Grey (47) is afkom
stig uit Engeland. Zij studeer
de klassieke talen en filosofie
in Oxford en was enkele jaren
als docente klassieke talen en
godsdienst werkzaam in
Middlesbrough. In de periode
1967 .tot 1971 woonde Grey in
Nederland, waar zij Neder
lands leerde, theologie stu
deerde en godsdienstles gaf.
Daarna studeerde zij vijf jaar
theologie in Leuven. Grey is
actief in diverse organisaties,
zoals de beweging voor de
priesterwijding van vrouwen
en de Britse katholieke theo
logische associatie.
„Kerk is geen
dropjesfabriek"
DRIEBERGEN - De kerk
is geen dropfabriek met
een directie die louter uit
economische motieven
kan bezuinigen. Dit citaat
uit het debat van de her
vormde synode, gisteren,
geeft precies aan waar
het al die uren van ver
gaderen over ging.
Er moet worden bezuinigd,
maar hoe en op elke taken dat
is niet zo duidelijk: zending is
van belang, maar toch het
werk van de Raad voor Kerk
en Israël en het diakonaat. De
kerk is niet een produktie-be-
drijf waar je op rationele
gronden kunt ingrijpen, maar
een gemeenschap geworteld
in het geloof in God. Bezuini
gingen en reorganisatie
moeten in dat besef worden
uitgevoerd, meende de syno
de. Uiterlijk juni volgend jaar
moeten daartoe concrete plan
nen op tafel liggen.
Een commissie die de discus
sie in de synode voorbereidde,
kwam al met diverse concrete
punten. Bijvoorbeeld het stre
ven naar één landelijke vesti
gingsplaats van de kerk. Nu
zijn er meerdere lokaties (on
der meer Leidschendam en
Driebergen). De Hervormde
Kerk herbergt diverse „ko
ninkrijkjes" die vrij autonoom
beslissingen kunnen nemen
over geld, personeel en orga
nisatie. Dat moet anders
meende de commissie: ook
hier centralisatie.
In de synode werd bezwaar
gemaakt tegen een te zware
professionele staf van functio
narissen die het beleid beden
ken en uitvoeren. Niet een
centrale staf, maar de ge
meente is het centrale punt
van de kerk. Daarom moet de
synode meer deskundigheid
opbouwen om ook daadwer
kelijk te kunnen besturen.
FRANSE GENETICUS LEJEUNE:
LEUVEN Het is een il-
lusie te denken dat men
het gebruik van de abor
tuspil waarvan de pro-
duktie nu door de Franse
overheid is toegelaten,
binnen de perken zal
kunnen houden. Dit „pes
ticide" wordt op grote
schaal geproduceerd en
zal meer menselijk leven
uitroeien dan alle oorlo
gen van deze eeuw bij el
kaar.
Dit zei de Franse geneticus
prof. Jeróme Lejeune deze
week in een voordracht voor
Leuvense studenten. De titel
van zijn lezing luidde: „Medi
sche wetenschap en liefde: in
koude oorlog?" Lejeune is
professor in de algemene ge
netica aan de Sorbonne in Pa
rijs en ontdekker van de ge
netische factor die verant
woordelijk is voor mongolis-
me. Hij is lid van het Institut
de France ën van de Pauselij
ke Academie voor Weten
schappen.
In zijn inleiding sprak Lejeu
ne over de onvoorstelbare
complexiteit van de menselij
ke hersenen wat de unieke
plaats bevestigt die de mens
inneemt in de natuur. De
mens is vanaf zijn conceptie
„bezielde materie". Alle gene
tische informatie is vanaf het
begin aanwezig. Vanaf de
conceptie begint de geest zich
uit te drukken in de materie.
„Zodra de 23 chromosomen
van de spermatozoïde zijn
verenigd met die van de eicel
is alle noodzakelijke informa
tie aanwezig voor de bepaling
van de specifieke genetische
constitutie van het pas ontsta
ne menselijk wezen", aldus
Lejeune. Hij vergeleek deze
genetische realiteit met een
muziekcassette. „De symfonie
van het leven is vanaf het be
gin uniek en ondeelbaar. De
fysiologische ontwikkeling is
immers de uitdrukking van
een reëel menselijk wezen
wiens geest de materie een
bepaalde vorm meegeeft,
overeenkomstig de meegekre
gen code".
Steriliteit
Vanuit deze redenering wijst
professor Lejeune ook de
kunstmatige inseminatie af,
omdat een „technicus" in de
plaats komt van de echtge
noot om de geslachtscellen te
verenigen. Het gevolg is vol
gens hem dat de technicus
een absolute macht krijgt over
het embryo, met risico's van
exploitatie, manipulaties en
zovoort. In de strijd tegen on
vruchtbaarheid zijn andere
medisch-wetenschappelijke
ontwikkelingen efficiënter en
vruchtbaarder dan de lange
omweg van de in-vitro-fertili-
satie, meent Lejeune.
De zogenaamde abortuspil
van professor Baulieu noemt
Lejeune „het eerste gespecia
liseerde menselijke pesticide".
„Dit vergif moet op grote
schaal worden geproduceerd
om rendabel te zijn en zal -
ook via de zwarte markt -
over de gehele wereld worden
verspreid, waar het zware ra
vages zal aanrichten. In dat
verband sprak hij van een
„biologische tijdbom" Omdat
de eerste twee maanden van
de zwangerschap vele vrou
wen te kampen hebben met
nerveuze depressies en moei
lijkheden, kan de verleiding
om naar de abortuspil te grij
pen groot zijn. „Zonder de
eerbiediging van een moraal
die beantwoordt aan de fun
damentele eisen van het
mens-zijn verwordt de weten
schap gemakkelijk tot biologi
sche pornografie", zo besloot
prof. Lejeune.
■aak
iarbij
Manoeuvres van Botha
De Zuidafrikaanse president Pieter Botha heeft met rkffC
tieverlening aan de „Zes van Sharpeville" een tactiscl
zet gedaan in het politieke schaakspel om de toekon
zijn land. Echt verrassend was dat presidentiële pardi Q
rigens niet. Weliswaar is gratie in Zuidafrika eerder
dering dan regel, maar de kritiek in eigen land en
van daarbuiten op het vonnis was zo sterk, dat Botha rREC.
omheen kon. Bovendien zou hun dood de zes tot zwar D£t
telaren maken, waaraan het apartheidsbewind absolu ijd
behoefte heeft. Eén Steve Biko en één Nelson Mand rveuz
Botha meer dan genoeg. arom
aal Mi
DAAROM past wel opluchting over de beslissing; ma
echte blijdschap. De zes zijn nu immers op dezelfde
achtige gronden als waarop het doodvonnis was geve jj
oordeeld tot lange gevangenisstraffen. En er zijn nor
tientallen andere zwarten die, om dezelfde reden
deeld, wachten op hun executie. Daar komt bij dat ii ^5.
afrika sinds 1975 het aantal terechtstellingen, ook van'was
nelen, enorm is gestegen; gemiddeld om de dag één. ruim
juiste reactie was daarom die van aartsbisschop D«j de de;
Tutu, die Botha's besluit prees, maar hem tezelfdertijd d Med
alle 260 terdoodveroordeelden gratie te verlenen. rde ,u
og bi;
TT 70 gr;
XlET gevolg van de gratieverlening is intussen dat de e wek
van president Botha versterkt is. Vooral in de Vei hij 1
Staten, Groot-Brittannië en de Bondsrepubliek he
nieuw politiek krediet verworven. De regeringen va t omc
landen hadden sterk op de gratieverlening aangedi loor
Als Botha aan die oproepen voorbij was gegaan, had «-en v
op kunnen maken voor nieuwe politieke en econo s liet
sancties, juist op het moment dat de Zuidafrikaanse ec f^|sv
ernstig in de knel zit. Nu Botha „geluisterd" heeft, 1
politici als premier Thatcher, bondskanselier Kohl e gende
komstig) president Bush er op wijzen, dat westerse p( -,den 1
druk kennelijk wel zijn vruchten afwerpt. Van di it gebc
hoeft Botha voorlopig even niets te vrezen. (rzocht
t het
s-\ is opr
UOK in eigen land hoopt Botha met zijn besluit aan s erg
waardigheid te hebben gewonnen. Hij heeft de zwarte ;ld va
derheid van de bevolking nu immers getoond dat 1Doe
doof is voor hun wensen en verlangens? Dat luiste 8, 1S
evenwel slechts schijn. Want terwijl aan de „Zes van S ltraag
ville" gratie is verleend, werkt de Zuidafrikaanse ;t ap(
verder aan de zaak tegen de leiders van het Verenigd gerust
cratisch Front, die vorige week schuldig werden be?ge de
aan hoogverraad. baby
rekt
zien
CJP dat vergrijp staat in Zuidafrika de doodstraf, in de
straf inderdaad wordt uitgesproken, zal Botha opniei dan
confronteerd worden met internationale druk en, zo is"
pen, er opnieuw voor zwichten. Maar die doodstraf!
natuurlijk niet de zaak waar het echt om gaat. Zij zijn
wassen van een verfoeilijk bewind, dat allang afgesc.'
moeten zijn.
hlnd.
elfs
taal
ZELFS in de ogen van de uiterst rechtse blanken he
ha deze week iets goeds gedaan. Tegelijk met de „7
Sharpeville" kregen vier blanke agenten gratie. Zij
op veel sterkere gronden dan de zes, veroordeeld
moord. Tegen hun doodvonnis overigens een unie
in Zuidafrika was een storm van blanke kritiek oj
ken. Door de blanken ook gratie te verlenen heeft Bol
schuldigingen van slap optreden kunnen voorkome
verwijt deed bij de recente gemeenteraadsverkiezing! j|
blanken kiezen voor de extreem-rechtse partijen.
HOE cynisch het ook moge klinken, president Bothi^
met de gratieverleningen van deze week dus vooral
een dienst bewezen. De beslissing valt precies in het fstani
van de maatregelen, waarmee hij tracht het blazoen
land wat op te poetsen. De vredesregeling voor Nam
de opbloeiende contacten met andere (zwarte) Afri
landen zijn daarvan voorbeelden. In dat politieke mac
zijn de „Zes van Sharpeville", maar ook de blanke
slechts pionnetjes. Het frustrerende is daarbij dat hel
probleem, de ongelijke verdeling van de macht als
van het apartheidsbewind, onverminderd overeind blCTC
Wolhen velden
DE BILT (KNMI) Het weer
van vandaag verschilt nauwe
lijks met dat van gisteren. In
een noordwestelijke stroming
worden wolkenvelden vanaf
de Noordzee aangevoerd. Uit
deze bewolking valt vrijwel
nergens meer neerslag. De zon
krijgen we vandaag maar heel
weinig te zien. De middagtem-
peratuur wordt ongeveer 9 a
10 graden, alleen in het zuid
oosten is het met 6 a 7 graden
wat frisser.
Het hogedrukgebied boven de
Britse Eilanden trekt in de
loop van de dag langzaam naar
het zuidoosten. Morgen ligt het
centrum boven Belgie. Dit be
tekent dat bij ons de noord
westelijke aanvoer gehand
haafd blijft, zodat ook morgen
het weer vrijwel geen veran
dering ondergaat.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, mede
gedeeld door het KNMI, geldig
voor morgen en maandag:
Zuid-Noorwegen en zuid-Zweden:
opklaringen, vooral ten oosten van
het Noorse Bergland. Aan de kust
een regen- of sneeuwbui.'s Nachts in
het binnenland matige, plaatselijk
strenge vorst. Overdag meest lichte
Britse Eilandenmorgen overwegend
droog, in Engeland veel mist. Maan
dag wolkenvelden en voornamelijk
in Ierland en Schotland regen. In
Engeland eerst nog lichte vorst, ge
leidelijk minder koud.
Denemarken. Beneluxlanden en
noord-Duitsland: morgen rustig weer
met mistbanken. Maandag mogelijk
wat regen of motregen. In de nacnt
'in het binnenland rond het vries
punt Overdag rond 6 graden.
Midden- en zuid-Duitsland, noord-
Nachts lichte tot matige vorst. Over
dag temperaturen rond het vries-
Zuid-Frankrijk: droog, vooral aan de
zuidkust zonnige perioden. Middag-
temperatuur aan de Riviera rond 16
graden, elders kouder.
Spanje en Portugal: aan de zuid- en
oostkust morgen nog buiig weer.
Overigens zonnige perioden en over
wegend droog. Middagtemperatuur
:elfs
tsloi
iet gi
e ka
riifsi
itellei
de m
betei
fTde
latslo
fog
a
op de Spaanse hoogvlakte
graden, aan de zuidkust maa
lopend tot circa 18 graden.
Sicilië.
ENI
tsche kus
ringen en slechts
bui. Middagtemperatuur var Hl t
noord-Italie, tot 18 gr j £5)
:>nde
Griekse Eilanden: nog enkeli
of onweersbuien. Middagtcmt
op de zuidelijk gelegen eiland
16 graden. ;r 3.
Alpengebied: droog. In de da
nemende kans op nevel. Op jtho:
hoogte zon. Middagtemperatu
lager gelegen delen iets bove
;n Vi
WEERRAPPORT HEDENMORGEN
San Francisco rw bow.
Sao Paolo
Singapore
