Liesbeth den Uyl haalt
jeugdherinneringen op
Kinderboeken
■Heeft u nog linksdraaiende spilstoppers in voorraad
irum:
tiappe mix
r kn fantasie
i realiteit
zonövlicl-
Missers
in de
rechtszaal
pagQEKENCcidae Courant
^■sover, drogmanier, overstatement, zijn nu in boekvorm en op een cassette versche- Maar dat Spijkerman's slachtoffers ook glas- weet niet" had moeten zijn.
^B>rden die „in" zijn. En veel mensen smijten nen. Voor de fervente luisteraars is het een hard vertellen dat ze die spilstoppers op het Een van de humoristische telefoontjes die
^^■dit soort begrippen zonder dat ze de bete- must. moment niet in voorraad haaden. had eieenliik het cassettebandje staat, is een gesprek
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1988 PAGINA 9
«ver, drogmanier, overstatement,
den die „in" zijn. En veel mensen smijten
dit soort begrippen zonder dat ze de bete-
s er van kennen. Want het staat zo lekker
J-essant. En ze staan nog liever op hun kop
|dat ze toegeven het hele woord niet te ken
en theaterman Jack Spijkerman heeft
„angst om voor een domoor door te gaan"
ik uitgebuit. Iedere dinsdag voert hij tele-
jprekken met nietsvermoedende slacht-
die de meest vreemde onzinwoorden
de kiezen krijgen. En allemaal vertellen
ider blikken of blozen de woorden of om-
ingen te kennen.
-e en zeer verrassende „onzingesprekken"
iog niet eerder op radio 3 zijn uitgezonden,
zijn nu in boekvorm en op een cassette versche
nen. Voor de fervente luisteraars is het een
must.
Spijkerman torpedeert de vreemdste begrippen
door de telefoon. Hij belt met een advocaten
kantoor en vraagt om een „ruzieclausement".
Aan een fotokopieerapparatenfabriek infor
meert hij naar „beeldbekiijven". En in verband
met een naderende zomertijd belt hij met een
horlogerie voor drie „veerwappers".
Glashard
Dat de „kenners" aan de andere kant van de
lijn toegeven dat ze van „spilstoppers" voor een
afvoerbak hadden gehoord, was te verwachten,
gezien de grote ijdelheid van deze deskundigen.
Maar dat Spijkerman's slachtoffers ook glas
hard vertellen dat ze die spilstoppers op het
moment niet in voorraad hadden, had eigenlijk
niemand verwacht. Iets dat bij het lezen van
zijn boekje en het afluisteren van het cassette
bandje steeds weer verrast.
Maakt Spijkerman nu misbruik van argeloze
betweters? Nee, beslist niet. Want uit de casset
te en het boek blijkt dat geen enkel slachtoffer
vraagt om extra uitleg. Geen enkele „deskundi
ge" neemt de moeite Spijkerman te vragen wat
langzamer te praten of alles nog een keer te
herhalen.
De zogenaamde kennis, waar Spijkerman zich
zeer sterk mee manifesteert, schrikt ze zo erg af
dat ze zich terugtrekken in een hoekje en op
alle vragen „ja" antwoorden waar het „nee, ik
weet niet" had moeten zijn.
Een van de humoristische telefoontjes die op
het cassettebandje staat, is een gesprek van
Spijkerman in de persoon van een VAR A-radio
enquêteur met een vrouw. „Kent U dat pro
gramma De Steen en Been Show, waar mensen
telefonisch voor de gek worden gehouden?"
vraagt Spijkerman. „Ja, dat ken ik", lacht de
vrouw. „Zou U daar intrappen als die Spijker
man U zou opbellen". „Nooit van mijn leven"
lacht de vrouw, „dat zou ik meteen in de gaten
hebben".
SASKIA MINKMAN
Jack Spijkerman: „Vreemdzinnige telefoon
gesprekken". Uitgeverij Amber-Amsterdam.
Prijs ƒ15,-.
wSÉ listorische jagers, de eerste
-■ en, de bouw van Stone-
ge, Romeinen, de introduc-
0 'i van het christendom,
És sverhuizing en de Middel-
ii ven. Edward Rutherfurd
lit er zijn hand niet voor
PO in een enkel boek al deze
jerken uit de geschiedenis
behandelen. Rutherfurd
[t gekozen voor de bekend-
maar ook de meest aan-
ikende tijdsperioden. De
iliebelevenissen van de na-
fielingen van de prehistori-
e jagers Tep en Hwll met
k vrouw Akun vormen de
e draad in het boek. Als
tergrond gebruikt hii de
[else streek rond Salisbury
rvoor hij de historische
m Sarum hanteert. Ruther-
1 weet fictie en realiteit op
1 PPe wiJze met elkaar te
'JL ibineren. In zijn drang om
1 historische feiten kwijt te
en, dreigt hij een enkele
il iets te veel uit te leggen.
1 we' lang duurt dit echter nooit
01 gaat Rutherfurd door met
ken verhaal. Dat laatste staat
ond lelijk voorop want wie
;edui[ jets wji weten over de ge-
n va|edenjs van dg Engelse re-
zijn geld beter beste-
ard Rutherfurd: „Sarum
Uitgeverij Van Holkema
iVarendorf. Prijs ƒ29,90.
De jonge Liesbeth den Uyl, toen nog Beppie van
AMSTERDAM „Ik heb
eigenlijk altijd willen
schrijven, zegt Liesbeth
den Uyl, „maar het kwam
er nooit van. Kinderen
slokken immers al je emo
ties en creativiteit op.
Vroeger had ik een dag
boek. Ik schreef gedichten
en zat in de redactie van
,de schoolkrant".
Vorig jaar lukte het dan toch.
Haar eerste boek „Ik ben wel
gek maar niet goed" kwam uit
en werd enthousiast ontvan
gen. Nu, een jaar later, is de
opvolger „Beppie van Vessem"
er al. En over een jaartje moet
het derde boek uitkomen.
Twee verhalen zijn al af.
Beppie van Vessem is de meis
jesnaam van de Liesbeth den
Uyl. Niet voor niets is voor die
titel gekozen. Waren in haar
eerste boek vooral grappige
voorvallen te lezen, die ze als
echtgenote van Joop den Uyl
meemaakte, in „Beppie van
Vessem" gaat de schrijfster op
zoek naar jeugdherinneringen.
Beppie leren we kennen als
een onafhankelijk en intelli
gent kind. Ze had op haar
eindexamenlijst hbs-b drie tie
nen. Voor wiskunde, biologie
en Nederlands. Was brutaal,
haar leeftijdgenoten ver voor
en bereid te vechten, als on
recht haar pad kruiste. Dat
laatste blijkt bijvoorbeeld uit
het verhaal „In de hoek",
waarin de juffrouw van de la
gere school ten onrechte het
jongetje Wimpie in de hoek
zet, omdat hij heeft gepraat.
Beppie komt meteen in actie.
Ze steekt haar vinger op en
zegt: .juffrouw, hij was het
echt niet, ik heb gehoord dat
hij het niet deed".
„Bemoei je er niet mee, Bep
pie", zegt juffrouw boos, waar
op Beppie resoluut uit haar
bank opstaat en zegt: „dan ga
ik ook maar. in de hoek staan,
want dan staan er tenminste
twee voor niets in de hoek".
Verhalen vertellen
Het is één van de vele herin
neringen waar mevrouw den
Uyl ons deelgenoot van maakt.
Herinneringen zijn het. Want
ondanks dat de schrijfster ze
zelf „verlate dagboeknotities"
noemt, zijn ze niet op haar
dagboek gebaseerd. Het zijn
ervaringen en gebeurtenissen
die de schrijfster'zo nu en dan
eens aan vrienden of kennis
sen vertelde.
„Ik ben altijd een verhalen
verteller geweest", verklaart
ze. „Een heleboel mensen zeg
gen als ze mijn boek lezen: „o,
maar dat verhaal ken ik al" of
„ik hoor je stem erbij".
Toch is een verhaal vertellen
iets anders dan een verhaal
schrijven. Mevrouw den Uyl:
„Als je een verhaal vertelt, zie
je aan de reacties wanneer je
nog even iets uit moet leggen.
Bij schrijven heb je dat niet
Mijn neiging is om zo min mo
gelijk uit te leggen, zo simpel
mogelijk te schrijven en toch
duidelijk te zijn".
Het schrijven begon met de
dagboeken. Ze had er twee.
Ééntje die haar moeder mocht
vinden en waarin ze ook
schreef als ze boos op haar
moeder was. Het andere, echte
dagboek een schoolschrift,
waarop „geschiedenis" stond
hield ze verborgen in haar
schooltas.
Zoveel regels
Toen ze in 1944 trouwde, hield
ze met haar dagboek op, maar
schreef af en toe wel eens wat
voor Vrij Nederland. „Mijn
man werkte daar als redac
teur. Het kwam wel eens voor
dat er, wanneer de krant op
vrijdagmiddag werd opge
maakt, nog ruimte over was.
Hij belde me dan op en zei:
„Liesbeth, kun je nog even
een stukje van zoveel regels
schrijven? Zo ontstond ook het
kerstverhaal van 1945".
Tien jaar geleden nam Lies
beth den Uyl zich voor het
wat rustiger aan te doen met
haar bestuurlijke en politieke
activiteiten en zich helemaal
op het schrijven toe te leggen.
Het was echter twee jaar gele
den haar huidige uitgever die
voor het laaste zetje in de goe
de richting zorgde. „De uitge
ver las een verhaal van mij in
Opzij en wilde een gesprek.
Dat was precies wat ik nodig
had. Ik kreeg een contract, er
werd een inleverdatum vast
gesteld en dus moest ik wel".
CLARISSE BUMA
Liesbeth den Uyl: Beppie
van Vessem. Uitgever: Veen.
prijs: f 19,50. De schrijfster
signeert volgende week vrij
dag 2 december in de Bijen
korf in Den Haag tussen
drie uur en half vijf.
lachi
door Leo Henny
pro,yolvepastei
i
en wel bijzonder komisch
Oinderboek is „Wolvepastei",
ichreven door Andrew
itthews. Het verhaal gaat
ver een wrede en vraatzuch-
[e koning en koningin, die
les al eens gegeten hebben
I die dus wat dat betreft niet
aan emakkelijk tevreden te stel-
,n v !n zijn. Het erg grappige ver
aal is voorzien van al even
:uke illustraties van de hand
an de niet onbekende Tony
oss. „Wolvepastei" is be-
emd voor kinderen vanaf
ar, is uitgeveven bij Van
i oor, Amsterdam en kost
'18,90.
Mavast
Stekel Stavast", ook een uit-
ave van Van Goor, is de titel
an een sprookjesachtig
il rond een stekelvarken
t de naam Stavast. Het
ist, dat een beetje apart is
- het draagt een regenjas en
hje en hoed wil graag op het
ke ilandje gaan wonen, dat hij
ir lidden in de baai kan zien
ggen. Een aardig boekje van
e hand van Janwillem van
2e]e Wetering met mooie pente-
oor êningen van Lynn Munsin-
tnler. „Stekel Stavast" kost
tO[l8,90.
ake
ch
Hj de uitgeverij Bert Bakker
v„e' Sn twee opmerkelijke pren
tenboeken verschenen: „De
t0(ïrie ruimtevaarders" en „De
N om en de generaal". De tekst
van de beroemde Italiaanse
fchrijver Umberto Eco, de
üstraties zijn van Eugenio
o larmi. Men kan deze uitgave
p zijn minst een gedurfde
nJ onderneming noemen. De
'erhalen hoe goed ook
i namelijk voorzien van
.age-achtige en voor kinde
ten €n uiterst bizarre en moeilijk
LuJ Uustraties. Heel artistiek voor
vie ervan houdt, maar be-
i >'aald niet gemaakt met het
r; eind als uitgangspunt. Ik
lS )óop voor de uitgever dat ik
naast zit, maar ik vrees het
gste. De boeken kosten
9,90 per stuk.
gave van Lemniscaat.
Wild water
Een heel boeiend jeugdboek is
„Wild Water", geschreven
door een van Amerika's meest
creatieve en bekroonde jeugd
boekenschrijver Scott Ó'Dell.
Het boek is gebaseerd op een
historisch gegeven: de ont
dekkingsreis van Lewis en
Clark, twee jongemannen die
in opdracht van president
Thomas Jefferson de woeste
westkust gingen exploreren.
In de reisverslagen komt, heel
op de achtergrond, het india
nenmeisje Sacagawea voor,
hun gids en tolk. Scott O'Dell
plaatst deze figuur in zijn ver
haal op de voorgrond. Een
buitengewoon knap boek van
iemand, die al meer dan 20
jeugdboeken schreef waarmee
hij verschillende internatio
nale prijzen kreeg toegekend,
culminerend in de Hans
Christian Andersen Prijs, de
hoogste onderscheiding voor
jeugdauteurs. „Wild water" is
uitgegeven bij Lannoo en kost
27,50.
Topkl
redurfd
asse
Een goed evenwicht tussen
tekst en tekeningen kan van
een goed jeugdboek een
jeugdboek van topklasse ma
ken. De jeugdroman „De rode
prinses", verschenen bij de
Uitgeversmaarsappij Holland
in' Haarlem en bestemd voor
jongens en meisjes van 8-12
jaar, is daarvan een goed
voorbeeld.
„De Rode Prinses" van Paul
Biegel is een uitstekend
sprookjesachtig verhaal vol
spanning en humor over een
prinses met rood haar. De
zeer vele uitzonderlijk goede
pentekeningen zijn van de
hand van Fiel van der Veen.
Het boek werd zeer terecht
bekroond met het Zilveren
Penseel en de Zilveren Grif
fel 1988. Een woord van lof
verdient ook de verzorging
van dit (gebonden) boek. Een
heldere letter en een lay-out
waarvan veel werk is ge
maakt en waarin het over
vloedige tekenwerk schitte
rend tot zijn recht komt ma
ken het tot een zeer aantrek
kelijk geheel. Het boek telt
127 bladzijden en kost 23,90.
Heel wat meisjes zijn gek op
paarden en alles wat daarmee
samenhangt. De Inger-serie
van Lisbeth Pahnke (uitgege
ven bij De Eekhoorn) is voor
al voor deze categorie een
must. Het zevende deel heet
„De reddingstocht", waarin
rij-instructrice Inger weel
spannende dingen beleeft.
Een boek, dat trouwens ook
een heleboel wetenswaardigs
over paarden bevat. Prijs:
7,95.
Moestuin
Bij Ploegsma is een leuk boek
verschenen, dat prachtig ge
schikt is om kinderen die van
groente en fruit telen houden
een handje te helpen. „Pepijn
de Planter" gaat over een jon
gen die zelf een moestuin ver
zorgt. Het boek staat vol goe
de informatie en mooie teke
ningen in kleur maken alles
nog eens extra duidelijk. Een
boek, dat ook voor de grote
(beginnende) moestuinier heel
wat te bieden heeft. Het boek,
geschreven {loor Görel Kristi-
na en geïllustreerd door Lars
Klinting kost 21,50.
Parkieten
„Parkieten zijn wild" van
Sylvia vanden Heede is een
heel origineel kinderboek,
waarin parkiet Muiter de
hoofdrol speelt. Muiter be
weert, dat echte parkieten
wild zijn en dat ze dus niet in
een kooitje moeten zitten, met
twee onuitstaanbare mensen
Stekel Stavast (boven)
Een voorbeeld van de prachti
ge pentekeningen in „De
Rode Prinses".
en een Cavia als Sloerejas als
gezelschap. De Cavia blijkt la
ter wel mee te vallen, maar
het is jammer dat hij er niks
voor voelt om samen met
muiter te ontsnappen.
De vlotte, komische tekenin
gen in het boek zijn van An-
nemarie van Haeringen en
het is jammer dat zij haar
„voorwerk" niet heeft ge
daan. Parkieten hebben niet
stemd voor kinderen 10 jaar
en ouder. Het is een leuk
boek, vol aardige belevenissen
met en rond de opa van de
schrijfster. Christine Nöstlin-
ger het was oorlog toen zij
kind was vertelt over hoe
haar opa en zij altijd de beste
maatjes zjn geweest. Een ech
te vriend, die haar met raad
en daad bijstond, haar altijd
kon troosten en bij wie ze zich
altijd veilig voelde, omdat hij
een geheime zender had en
een straalmotorfiets waarmee
hij naar het „geheime dal van
verstopte kinderen" kon. Een
aardig boek met leuke illus
traties van Annemie Hey-
mans. Het kost ƒ21,50.
Monster
p2 Sen heel leuk voorlees-pren-
1 v enboek is „Joost en het Mon-
van Richard Graham
va> >t) en Susan Varley (teke-
J^ingen). Het boek gaat over
ïeÜ en Jongetje. da geen huisdie-
én heeft, maar wel een mon
ter. Een heel origineel ver-
laai (speciaal voor kleine kin-
leren die net een klein broer-
je of zusje hebben en een
*eetJe zijn) niet prach-
kfeurenplaten erbij. Het
De leuk, maar anatomisch fout
getekende parkiet uit „Parkie
ten zijn wild".
drie tenen naar voren gericht
en een naar achteren. Zoals
alle papegaai-achtigen en ook
andere klimvogels hebben ze
twee tenen naar voren en
twee naar achteren. Het 130
bladzijden tellende boek, dat
bij Lannoo is verschenen, kost
f 22,50.
nemen in het botenhuis om
daar als kluizenaar te gaan le
ven. Clothilde is machteloos
van woede. „Als ik God was",
zegt ze tegen zichzelf, „zou ik
de dingen anders doen. Dan
zouden er geen oorlogen zijn.
Dan zou de man in het boten
huis weer ongeschonden zijn
en bij zijn gezin wonen..."
Bij Lannoo, die ook dit nieu
we boek uitgaf, verschenen
eerder van de hand van Cynt
hia Voight „Pijnlijke papie
ren" (bekroond met de Edgar
Allen Poe Prize 1984) en
„Blokkendoos". „De man in
het botenhuis" is bestemd
voor grotere kinderen. Pris
27,50.
Oom Tom
Bij van Goor is een fraaie
tweeënveertigste druk ver
schenen van De hut van Oom
Tom. Deze aanklacht tegen de
slavernij, in 1852 door Harriet
Beecher-Stowe geschreven, is
nog altijd zeer lezenswaardig
voor jong en oud. De uitgave
bevat een nawoord van dr.
K.L. Roskam, waarin deze
aandacht schenkt aan het ra
cisme van tegenwoordig en
het verzet daartegen, dat een
heel ander karakter draagt
dan dat van de vorige eeuw.
Het boek kost 25 gulden.
Onsterfelijk Lees je al
T„ T ««o „10
Leeuw
„De leeuw zonder staart" is de
titel van een opvallend ko
misch kinderboekje van de
hand van Sjoerd Kuiper
(tekst) en Doortje Hannig (te
keningen). Het is echt een
heerlijk boekje, waarin een
leeuw, Van Zanten genaamd,
merkwaardige dingen mee
maakt wanneer hij pogingen
doet om aan een staart te ko
men. De tekeningen zijn heel
oorspronkelijk en bijzonder
grappig. Het bij Leopold uit
gegeven boekje kost 19,90.
Gevoelig
Sommige kinderboekenhel
den zijn onsterfelijk. Neem
bijvoorbeeld Pietje Puk. Van
zijn avonturen, geschreven
door Henri Arnoldus, is bij
uitgeverij De Eekhoorn maar
liefst het achtendertigste deel
verschenen: „Pietje Puk redt
Keteldorp". Een leuk kinder
boekje met een prijs die het
zeer geschikt maakt om het
als aardigheidje tussendoor
mee te nemen 6,50).
Tekening van Tony Ross uit Wolvepastei"
„De man in het botenhuis" is
een gevoelige, mooi geschre
ven jeudgroman van dfe Ame-
rikaamse schrijfster Cynthia
Voigt. Hoofdpersoon is het
meisje Clothilde. Haar vader
keert verminkt terug van de
eerste wereldoorlog en wil
zijn gezin het niet aandoen
met hem te moeten samenle
ven. Hij besluit zijn intrek te
Opa
De Oostenrijkse Schrijfster
Christine Nöstlinger won met
een aardig jeugdboek over
haar opa de Oostenrijkse kin
derboekenprijs 1987. Het
boek, onder de titel „Miin ge
heime opa" bij La Rivière
Voorhoeve/Altoria in het Ne
derlands verschenen, is be-
In de „Lees je al?"-serie van
Van Holkema Warendorf
zijn twee nieuwe deeltjes ver
schenen: „Jarig" van Corrie
Hafkamp en „Au, dat beest
prikt" door Ditte Merle.
In „Jarig" gaat het over de
zevende verjaardag van Su
zan, die met een nieuwe jurk
aan naar school mag en die
zes klasgenootjes mag uitzoe
ken. Dat loopt wat uit de
hand: er komen maarliefst
twintig kleine feestgangers op
de proppen. Een neel leuk
boek met komische tekenin
gen van Georgien Overwater.
„Au, dat beest prikt" is een
boek over de beesten die in
en om het huis te vinden zijn:
de egel, de mug, de kwal en
de hoofdluis. Een leuk en ook
leerzaam boek met mooie
plaatjes van Alex de Wolf. De
boekjes kosten 12,50 per
deeltje.
ADVERTENTIE
1. (3) Harry Mulisch
De elementen
2. (2) Isabelle Allende
Eva Luna
3. (1) Kees van Kooten
Zeven sloten
4. (-) Anatoli Rybakov
Kinderen van de
Arbat
5 (4) Maarten 't Hart
De steile helling
Cazemier
Boeken- Tijdschriften
Kopermolen 10,
2317 PB Leiden
Tel. 071-22.00.22
J. Ginsberg BV
Breestraat 127-129
Boek- en kantoorboekhandel
Veenerick
Noordeinde 33
2371 CM Roelofarendsveen
Tel. 01713-16033.
BOEKHANDEL BV
K^DREMAN STOLK^
Nieuwe Rijn 9
Leiden - 071-12.21.44
Voor al uw boeken en CD's
DEKjiER
...uw Libris boekhandel
Deze top 5 is samengesteld
naar aanleiding van de
verkoopcijfers bij de boven
staande handelaren.
GRATIS ELKE WOENSDAG DE
BIJLAGE BI] UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS.MUZIEK
THEATER. RECREATIE.EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
Het verhaal gaat dat rechters,
officieren van justitie en advo
caten meer dan gewoonlijk op
hun woorden passen als ze hel
opvallend witgekuifde hoofd
van Jac. van Veen de rechts
zaal binnen zien komen. De
oud-rechtbankverslaggever
van dagblad Het Parool, die
tegenwoordig een rubriek ver
zorgt in het Algemeen Dag
blad en in Vrij Nederland,
staat erom bekend geen blad
voor de mond te nemen als hij
het functioneren van de heren
en dames juristen aan de orde
stelt.
Toch betrapt Van Veen, on
danks zijn waarschuwende
aanwezigheid, de verschillen
de partijen in het strafrecht
maar al te vaak op vergissin
gen, uitglijders, misslagen,
blunders zelfs. Dat is erg.
Want in de rechtszaal staan
niet zelden de meest funda
mentele rechten van de mens
op het spel. Daar beslist de
rechter (namens de gemeen
schap) of en in welke mate hij
een individu zal beroven van
zijn vrijheid, door een boete,
een gevangenisstraf of een
psychiatrische behandeling op
te leggen. Dat kan natuurlijk
zomaar niet, daar moet een
goede reden voor zijn en het
moet zorgvuldig gebeuren -die
constatering is in Nederland
gelukkig een open deur.
Niet vrolijk
Jac. van Veen heeft in al die
jaren dat hij als verslaggever
verdachten voor de rechter
zag verschijnen déér op gelet:
of het er wel eerlijk aan toe-
fing op de zitting. Ook in zijn
oek „Journalist in de rechts
zaal" (een bundeling van de
stukken die hij vanaf 1985 pu
bliceerde) draait het daar om.
De indruk die blijft hangen na
het lezen van de artikelen, die
steeds zijn opgehangen aan
een concrete zaak, stemt niet
vrolijk. In eerste instantie le
vert Van Veen een opsom
ming van incidenten, maar het
zijn er teveel om de schouders
over op te halen. Er zit een lijn
in. „De strafrechtspleging in
ons land is de laatste jaren
steeds sneller en soms pijnlijk
zichtbaar aan kwaliteit gaan
verliezen", schrijft Van Veen
zelf in zijn inleiding. En dan
volgen de voorbeelden.
Zo vermeldt Van Veen dat het
gebrek aan cellen er toe heeft
geleid dat verdachten terecht
staan, terwijl ze nog op de
wachtlijst staan om de cel in te
gaan na vorige veroordelin
gen. „Er zijn zelfs verdach
ten", schrijft Van Veen, „die
zelf niet meer weten hoeveel
gevangenisstraf ze nog te goed
hebben". Dat ook de justitiële
administratie het niet meer bij
kon houden, bleek wel heel
duidelijk toen een veroordeel
de werd ingesloten voor een
straf die hij al had uitgezeten,
zonder dat iemand het merkte.
Het ontgaat verdachten sowie
so nogal eens wat er eigenlijk
allemaal gebeurt in de rechts
zaal. Vooral rechters zijn ge
neigd een vakjargon te bezigen
dat volslagen over de hoofden
van niet-ingewijden heengaat.
Misschien is dat ook wel de
bedoeling. Een verdachte die
aan de rechter in Haarlem
vroeg waaróm deze hem een
bepaalde straf had opgelegd,
kreeg kortaf toegevoegd dat
hij dat „later" wel in het von
nis zou kunnen lezen.
Hotemetoten
„Ergerlijk", noemt Van Veen
het dat „veel rechters een an
dere toon aanslaan wanneer er
iemand voor het hekje ver
schijnt die naar het zich laat
aanzien tot de betere kringen
behoort". Het komt zelfs voor,
aldus Van Veen, dat de pers
buiten de rechtszaal wordt ge
houden als hotemetoten buiten
hun boekje zijn gegaan en zich
moeten verantwoorden, Zo
ontbrak zowel de zaak van een
kantonrechter (rijden onder
invloed) als die vanxen CDA-
staatssecretaris (idem) op de
rol, zodat er geen haan naar
kraaide.
Chaos
Van Veen stelt ook de chaoti
sche werktoestanden op de
rechtbanken aan de orde. Dos
siers raken kwijt, verdachten
worden niet op tijd naar de
zitting gebracht of blijven in
de gerechtsgebouwen steken
omdat er geen parketpolitie is
om hen naar de zittingszaal te
brengen, kortom: het wordt
steeds moeilijker zaken op tijd
en goed te behandelen. Maar
Van Veen wil die moeilijke
omstandigheden (niet in de
laatste plaats te wijten aan het
beleid van minister Korthals
Altes van justitie) niet als ex
cuus opvoeren: „Zulke inci
denten vormen niet de enige
oorzaak waardoor het in ae
rechtsgang op geen stukken na
gaat zoals het eigenliik zou
moeten. Het in deze oundel
geschetste falen van rechters,
officieren van justitie en advo
caten wordt als vanouds in
sterke mate mede bepaald
door eigengereidheid, onbe
grip, geestelijke luiheid en ar
rogantie".
STEVO AKKERMAN
Jac. van Veen: „Journalist
in de rechtszaal". Uitgeverij
Van Gennep, Amsterdam.
Prijs ƒ27,50
