Langs
Omwegen
rans de Goeij wil de
ilveren Vork veroveren
NAAI
Lisse moet
meer bouwen
voor ouderen
3 pag ;IDEN& OMGEVING
£eicbc<3otvumt
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1988 PAGINA 13
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via (171
- 12 22 -44 op toestel 10.
Strandloop
De atletiekvereniging de
Noordwijkerhoutse Strand-
lopers (NSL) houdt zondag de
traditionele Oosterduinloop
over tien Engelse mijlen.
Aanvang elf uur vanaf sport
park De Boekhorst in Noord-
wijkerhout. Het parcours
voert langs het Oosterduinse
meer. Er kan ook een afstand
van 2,5 en 7 kilometer wor
den gelopen. Hiervoor valt
vijf minuten later het start
schot. Inschrijving voor de
loop van tien Engelse mijlen
kost zesguldenvijftig, de an
dere afstanden vier gulden.
Inschrijven kan vanaf half
tien op sportpark De Boek
horst.
KPJ
De jongerenvereniging Ka
tholieke Plattelandsjongeren
Bodegraven (KPJ) houdt
zondag een open dag voor
jongeren uit Bodegraven en
omstreken. De informatiedag
wordt 's middags vanaf één
uur gehouden in het clubge
bouw Turkenburg naast de
bibliotheek. Jongeren vanaf
15 jaar zijn welkom om ken
nis te maken met de KPJ.
Concert
Kamerkoor Quod Libet geeft
zondagmiddag in de NH ka
pel aan de Hoofdstraat in
Noordwijk aan Zee een
lunchconcert. Het uit 22 le
den bestaande koor brengt
onder leiding van Ad de
Groot een programma in de
Adventsfeer. Het concert be
gint om één uur, de toegangs
prijs bedraagt vijf gulden.
SKAN-begunstigers en hou
ders van een CJP of Pas 65
moeten drieguldenvijftig be
talen.
Postzegels
De Ruimtevaart Filatelie
Club Nederland en de ES-
moet blijven. Je moet die lof
niet drenken in de citroen;
dat is doodzonde van de echte
smaak".
Frans de Goeij is buitendien
lid van Neerlands Dis, één
van de talrijke op goed eten
en drinken aansturende lan
delijke organisaties die afwis
selend aan de noodbel trek
ken en de feestklok luiden.
Als je maar bezigblijft, als en
tamerende instelling. Neer
lands Dis (met medewerken
den die, dankzij een zekere
zelfwerkzaamheid, het nuttige
met het aangename combine
ren) geeft elk jaar een predi-
caat uit dat telkens verdedigd
moet worden, als ging het om
een bastion dat, als je niet op
let, onder de voet gelopen kan
worden. Afgelopen jaar stond
Frans voor 't eerst op de deel
nemerslijst en in '89 mag ie
weer meedoen met Neerlands
Dis.
Straks het zwijn
„Elke maand verzorgen we
een thema, zoals in november
de meerval". Daar heb je wa
rempel die meerval weer
waarvan ik de promotie eer-
vorig jaar van nabij heb mee
gemaakt en nu aannam dat
die alom van de spijskaart
was afgevoerd. Maar nee
hoor, Frans en z'n Dis-maten
gaan gewoon met dat af
schrikwekkend kreng door en
Frans zal de laatste zijn om
niet te durven bekennen, dat
het een smakelijke vis is die
monsterlijk oogt. „Dat wel ja".
Er zijn echter belangen die in
de richting van de meerval
blijven gaan. Maar in decem
ber ruiken de gasten het sei
zoen van het wilde everzwijn.
Daarvan komen de coteletten
op het menu en uw bord, als u
wilt. Dan springt het wild
braad ook bij Frans de Goeij
de pan uit, begeleid door een
goed wijntje, „rood of wit, dat
maakt niets uit. Ik zeg nooit,
dat bij vis wit hoort en bij
vlees rood. Dat is gewoon een
kwestie van appreci'atie en
niet anders. Mijn goedkoopste
fles wijn is zo'n gulden of 14
en de duurste hooguit 45. Je
moet bij een menu met gema
tigde prijzen niet met een fles
van 85 gulden aankomen. Dat
is overdreven, en weggegooid
geld, als ik 't me mag veroor
loven te zeggen".
Maar ook dit alles, zoals Neer
lands Dis doet, is promoting,
het omhoog helpen van de
Nederlandse professionele
keuken op voordracht van de
organisatie. „Alweer een stap
je hoger op de binnen de ho-
recasector opgezette ladder
dan het Tourist Menu", zo ziet
Frans de Goeij het gebalan-
ceer op de culinaire sporten.
De Michelin-ster zal als een
flikkerend dwaallicht aan zijn
poort langs de drukke heir
baan voorbijgaan, maar dat
zal hem niet deren. De Goeij
kookt, braadt en schenkt met
een opgeruimd gemoed en vol
verwachting kloppend hart.
Dat De Hazershof in de lift zit
is al meer dan genoeg en een
heildronk waard.
„Ik kook zelf. Uiteraard. Dat
is m'n lust en m'n leven, en
men schijnt er waardering
voor te hebben. De maandag
is mijn vrije dag. Dan zijn we
gesloten en kookt mijn
vrouw, maar dat is ook niet te
versmaden, de voortreffelijke
pot die zij kookt. Maar ziet u,
ik heb nog steeds m'n hart
verpand aan dat Tourist
Menu in al z'n gevarieerde fa
cetten. Een drie-gangen-menu
voor nog geen 20 gulden,
maar met de glans van een
uitgelezen maaltijd op hoog
niveau. „Het was lekker, het
was genoeg, en nu ga ik naar
huis moet de gast tevreden
kunnen zeggen. Chef Frans
de Goeij doet daarna de deur
toe en loopt de boel nog even j
langs, maar hij is een geluk
kig man en dolblij dat hij het
slagersberoep vaarwel heeft I
gezegd. Misschien wordt hij
op 11 januari nóg gelukkiger,
deze kandidaat-Zilveren
Vork-houder, tussen al die
andere op Nestlé-zilver, in tal
van categorieën, belustigde
vakbroeders die het ultieme
Nirwana ruiken als eenmaal
de vechtlust en competitie be
koeld zijn en het hoogste be
reikt is. Ik wilde wel dat ik
een Zilveren Messenlegger
was waar Frans, een ogenblik
kokenszat, zijn Zilveren Vork
op kwijt kon.
bal leh
liet oi
i uit.
3en i
gen.
r Huig
gevraa i
it zij
rSE De vergrijzing
at centraal in het poli-
k café van de sociëteit
tem is, dat maandag-
ond 28 november in De
urs aan de Haven 4 in
sse wordt gehouden. Me-
vtouw C.A.J. Augustinus,
i nfdster van het gecoördi-
Vergrijzing in politiek café
neerd bcjaardenwerk in
Lisse, en J.C.J.M. van der
Voet, raadslid voor de PPR
in de gemeenteraad in Lis-
se, houden inleidingen.
G. van den Berg, CD A-wet
houder sociale zaken, sport
en recreatie, W.G. Hoogen-
bergh (VVD), P.J.C. Alke
made (D66), J.S. Maljaars
(SGP/GPV/RPF) en de in
leiders Augustinus en Van
der Voet. Het forum staat
onder leiding van G.H. van
Baarlen. De bijeenkomst
begint om half negen.
E A.<.
)p dii
vuilin
ïu al
van
rden'
Iers
gen v
aan
sloot t
erontr i
e Raabl
2 SSE De gemeente
sse moet meer wonin-
n voor ouderen bou
rn. Dit zegt mevrouw
\.J. Augustinus, leid-
x van het Diensten-
ntrum gecoördineerd
tjaardenwerk. De hoog-
prioriteit moet vol-
ns haar worden gege-
:n aan de groep oude
van 70 jaar en ouder,
'aar bevinden zich de
eeste probleemgeval-
n. Er is nu al een ellen-
inge wachtlijst en een
oplossing is er op
moment eigenlijk niet
irhanden. Ja, er wor-
n 25 woningen voor
elideren op het terrein
Mariënburgh ge-
>uwd, maar in feite is
t niets meer dan een
op een gloeiende
aat".
isi hte
e< êvi
t zij
:oud«
a Stalizi
de Ra
Leeuvfis
werk
arden
spelei
iet ui
lien
e Gol
ken
kveeh ki
beide
MEVROUW AUGUSTINUS,
LEIDSTER DIENSTENCENTRUM:
touw Augustinus vindt
de woningen voor oude
vooral in of vlakbij het
itrum van Lisse moeten
irden gebouwd. „Dat daar-
ijor op den duur niet vol
einde ruimte beschikbaar
zijn, lijkt duidelijk en dus
:t ook naar mogelijkhe-
elders in Lisse gezocht
njirden. Ik heb het dan al-
n nog maar over het dorp,
Poelpolder is wat dat be-
ïft een heel ander pro-
fem", zo zegt zij.
se week is overigens voor
eerste keer de Werkgroep
lisvesting voor ouderen bij-
n geweest. Een nieuw initi-
ef in Lisse, waaraan wordt
li eigenomen door afgevaar-
ii iden vanuit de gemeente,
beide woningbouwvereni-
gen en het gecoördineerd
leren werk. Het doel is te
ijken hoe groot de huis-
stingsproblematiek van ou-
nu eigenlijk is en wel
ke mogelijkheden er zijn om
dat op te lossen. De werk
groep is onder andere ont
staan naar aanleiding van het
rapport „Het Wonen en le
ven van 75-plussers in Lis-
Voorzieningen
Volgens mevrouw Augusti
nus is het niveau van voor
zieningen voor ouderen hoog
in^Lisse. Als positieve zaken
noemt zij de maaltijdenver
strekking, de alarmering en
het ouderenvervoer. „Maar
er valt nog van alles te doen.
Gemiddeld gesproken is het
met het openbaar vervoer
maar niks. Het is een verbe
tering dat de bussen nu over
de Keukenhofdreef rijden,
maar in andere gebieden van
het dorp moet je toch altijd
nog een stevige wandeling
van soms een kwartier ma
ken om bij de dichtstbijzijnde
bushalte te komen. Dan is de
bus vaak ook nog net weg en
kun je soms een uur op de
volgende wachten", zo zegt
mevrouw Augustinus.
Over de gezondheidszorg
zegt mevrouw Augustinus,
dat die tot op zekere hoogte
prima geregeld is. „Er is een
tekort aan verzorgingstehui
zen en dat wil men opvangen
door voorzieningen in wo
ningen aan te brengen waar
door men zo lang mogelijk
zelfstandig kan blijven wo
nen. Een erg moeilijke zaak
is dat het bijzonder moeilijk
is om mensen in verpleegte
huizen opgenomen te krijgen.
De wachtlijsten zijn nauwe
lijks te overzien en zoetjesaan
wordt dat een precaire zaak."
Ontspanning
Aan ontspanningsmogelijk
heden ontbreekt het de oude
ren in Lisse op dit moment
niet. Mevrouw Augustinus
kan wat dat betreft wijzen
naar het Dienstencentrum
De Beukenhof, dat een bij
zondere plaats inneemt.
„Elke dag komen hier mini
maal 200 mensen en dat zijn
dan niet iedere dag dezelf
den. Maar het is natuurlijk
wel zo, dat als door het uit
breiden van de huisvestings
mogelijkheden in en rond het
centrum ook het aantal oude
ren toeneemt, goed in de ga
ten moet worden gehouden
dat de huidige voorziening
die groei op kan vangen. En
er zijn geluiden over een de
pendance van het Diensten
centrum in de Poelpolder.
Dat wordt nu onderzocht en
de uitkomsten van dat onder
zoek kunnen van belang zijn
voor eventuele stappen. Hier
in zou het nieuwe Poelhuys
overigens een prima rol kun
nen spelen", aldus mevrouw
Augustinus. „Maar natuurlijk
is het ook zo, dat onderzoe
ken hoeveel ouderen er zijn,
nog niet voldoende informa
tie gëeft. Ook zal moeten
worden onderzocht of die ou
deren er iets voor voelen om
aan activiteiten deel te ne
men en of ze dat liever in de
Beukenhof of elders doen",
zo meent de leidster van het
Dienstencentrum.
Over het maatschappelijk
werk merkt mevrouw Au
gustinus op, dat het jammer
is dat de ouderen er zelf erg
weinig beroep op doen. „Dat
is een landelijk gegeven en
onderwerp van studie. In
Lisse kunnen de problemen
gezamenlijk door de diverse
organisaties aangepakt wor
den en in dat verband is de
Indicatie-commissie bijzon
der goed bezig". Tenslotte
merkt mevrouw Augustinus
op dat er een beleidsplan
voor het ouderenwerk moet
komen. „Wij zijn gestart om
de zaken eens goed op een rij
te zetten, gezien vanuit ons
dagelijks werk. Naar aanlei
ding van de bevindingen zal
de gemeente Lisse verder be
leid moeten ontwikkelen".
werd ontraden, want voor een
slager is de horeca maar onze
ker flutwerk. Ik was 36 toen
ik in Gouda voor mezelf be
gon. In december '84 werd de
overstap naar Hazerswoude
gemaakt.
Het was een moeizaam begin
en hier in de buurt zeiden ze:
o jee, daar heb je d'r weer zo
een die zo nodig iets met die
Hazershof moet. Het café wis
selde namelijk om de haver
klap van eigenaar. De Hazers
hof was werkelijk een af
schrikwekkend voorbeeld in
deze omgeving. We begonnen
met twee jongelui, stagiaires
van de middelbare hotel vak
school Haagland die 't in de
vingers hadden. We hebben
aan die twee veel steun ge
had. Beiden zijn vertrokken
en hebben nu elders een baan
met veel toekomst. Maar
goed, we zijn nu naar buiten
uitgegroeid. Ik ben lid gewor
den, via de Leidse VVV
dat loopt ook zowat via de
VVV's hè van het Tourist
Menu. Dat sloeg aan en ik had
er echt plezier in. We kregen,
bijvoorbeeld, Duitsers te eten
die in Katwijk logeerden. De
week daarop kwamen ze
wèèr. „Zo lekker hebben we
in Katwijk nog niet gegeten",
vertelden ze me. Zoiets geeft
toch een stimulans en een
kick".
En zo kwam het, dat het NBT
zijn mooie, veelbelovende
pluim aan De Goeij uitdeelde,
vanwege de inspanningen
van Frans en zijn vrouw
volgend jaar komt een doch
ter (in horeca-opleiding) de
staf versterken en ze heeft er
nu al zin in. „Nu doe ik mee
aan die wedstrijd om de Zil
veren Vork. Toch prettig, dat
wij, middenklasse koks, door
echte vakmensen, die aan
sterren gewend zijn, beoor
deeld worden. Nu zet ik
door", aldus Frans, de voor
malige slager, die zich best
wil meten met mensen die in
het kokswereldje zijn opge
leid; „ik bezit vechtlust, moet
u weten".
De Goeij is evenzeer een man
die de natuurlijke smaak naar
voren wil brengen. „Ik ser
veer witlof die niet naar pure
citroenen smaakt. De smaak
Pia Beek
TEC Philatelic Club houden
zondag in het sport- en recre
atiecentrum van ESTEC aan
de Kepperlaan 1 in Noord-
wijk een postzegelruildag.
De ruildag, die wordt opge
luisterd met lezingen van de
heer Koppenol, duurt van
tien tot zes uur. De toegang is
gratis.
Poppentheater
Het Leids poppentheater
geeft zondag een voorstelling
voor jeugdige bezoekers in
het Am bach ts- en Baljuwhuis
in Voorschoten. Jan Klaasen
en Katrijn zijn dan te zien in
een echt Oud Hollandse Pop
penkast. Ook Sinterklaas is
van de partij. De voorstelling
begint om half één en de
toegang is gratis.
Amnesty
De werkgroep Amnesty In
ternational Voorschoten-
/Wassenaar vertoont zondag
ochtend om elf uur de film
FOTO: SP
„Cry Freedom in Greenway
aan de Schoolstraat in Voor
schoten. De entree kost drie
gulden.
Happy Hour
Pia Beek treedt zondag op tij
dens het Happy Hour in het
Hof van Holland aan de
Voorstraat in Noordwijk.
Het Happy Hour duurt van
vier uur 's middags tot zeven
uur 's avonds. Entree kost ze
ven tiengulden vijftig.
Advent (1)
De eerste Adventsvespers
wordt zondag in de Dorps
kerk in Zoeterwoude gehou
den. Aanvang vijf uur. Mede
werking wordt verleend door
de cantorij en het koperbla
zersensemble. De overige
drie vespers, die zijn voorbe
reid door een oecomenische
werkgroep, beginnen steeds
om vijf uur, maar wel elke
keer in een ander kerkge
bouw.
Advent (2)
In de Laurentiuskerk aan de
Leidseweg in Voorschoten
heeft zondagavond een oecu
menische adventszangdienst,
uitgaande van de Raad van
Samenwerkende Kerken in
Voorschoten. Geoffrey G. Al
len, predikant van de Engel
se Kerk in Voorschoten is
voorganger, het koor van de
Anglicaanse Kerk in Den
Haag verleent medewerking.
Aanvang zeven uur.
Orlando
Het Orlando Kwartet geeft
zondagavond een concert in
het Paus Johannes Centrum
aan de Prinsenhof 8 in Leid-
schendam Het kwartet
speelt strijkkwartetten van
Beethoven en Mozart. Toe
gangskaarten kosten tien gul
den, voor CJP- en Pas'65-
houders zevenguldenvijftig.
Aanvang kwart over acht.
Film
Filmhuis Lisse vertoont
maandagavond in Artopa aan
de Grevelingstraat de film
„Barfly" van Barbet Schroe-
der. De film gaat over een
kroegloper (Mickey Rourke)
die een verhouding begint
met de aan lager wal geraak
te Wanda (Faye Dunaway).
De voorstelling begint om
half negen.
Foto
De Leiderdorpse Foto- en
Filmclub Daguerre houdt
maandagavond in het Zijl-
kwartier aan de Van der
Marckstraat een grote ruil
beurs voor foto-artikelen.
Van 's avonds acht tot half
elf kan men terecht
Koopavonden
De winkels in Lisse zijn met
ingang van maandag de hele
week 's avonds open tot ne
gen uur. Alleen op zaterdag
gaan de winkels op de gewo
ne tijd dicht.
Antje
De toneeluitvoeringen van
„Antje Mikmak" door Mas
kerade uit RijpwCtering
hebben morgen en zaterdag
10 december plaats in het
Dorpshuis aan de Pastoor
van de Plaatstraat Dit bete
kent dat in tegenstelling tot
eerdere berichten, er geen
uitvoering is op zondagavond
27rnovember.
uat^N SLAGER TOT SUCCESVOL RESTAURATEUR IN HAZERSWOUDE
g 4
ilgemej
lege
ïrlijkel
ïtergeJ
i daar
e speel\
i. Óver
>e Wijk
net kop
>ubrug n grapefruit met ven-
1 vooraf, een varken-
algem ^ter met room-sherry-
lalde njj en rozijnen als
adJfrat °Wgerecht en flensjes
eling. ananas en advocaat
j: hoe zou je zo'n verza-
i de al ;ling kunnen noemen?
te gro jl, het is een der vele
het d« urjst Menu's zoals die
iondenl *00 Nederlandse goede
belastir taurants te bestellen
n. Frans de Goeij, aan
Hazerswoudse Rijn-
k, is zo'n handige blik-
n die z'n gasten een
dat dë! rgeïijk menu tegen het
t moet! :hte prijsje van 19,50
consumptie aanbiedt.
kelings^.M.de Goeij (45) be-
Gcpk.fde een paar maanden
k rit ie ^ec*en dè verrassing
het gén zÜn n°g korte hore-
ikeninp arrière, toen hij een
ie kneief kreeg van het Ne-
rlands Bureau voor
erisme (NBT), dat jaar-
>narics zijn inspecteurs als
rmomde verkenners
ikeling Stuurt, op zoek naar de
kkerste Tourist Menu's
lieden ^un re6io"- Nu wist de
gebra ede Frans helemaal
de gro« it dat hij zo'n edele in-
ïcteur incognito te eten
d gehad, maar de brief
lakte hem een en an-
duidelijk.
bze inspecteur heeft uw
■rijf uitgekozen als het res-
Irant waarin hij deze perio-
het beste Tourist Menu ge-
senteerd kreeg. Dat doet
i genoegen", zei de brief,
vriendelijke groeten. En
had de inspecteur en
hner dan zozeer bekoord
I dit eetbezoek aan restau-
„De Hazershof"? Dat wa-
een heldere ossestaart-
een varkenshaasje in
bmsaus, sperziebonen plus
Icon, Quiche Lorraine de
fcireaux, pommes sautée's en
I met kiwi's toe. De inspec-
»r had, de vette lippen bet-
1 met z'n servet, ook nog
gevonden om een zeer lo-
rapport te schrijven
ferin de „verkrijgbaarheid,
I gerechten, de menu-sa-
jnstelling, de bediening, de
fzorging en ambiance" wer-
i beoordeeld. Conclusie:
;er tevreden", de hoogste
[alificatie die namens het
r gegeven kan worden.
uitgebreide „voetnoot"
kcht een diepe blos van
Frans de Goeij, eigenaar-kok van De Hazershof aan de Ha
zerswoudse Rijndijk, ziet het nieuwe jaar met spanning en ver
trouwen tegemoet. Op 11 januari doet hij een gooi naar de
felbegeerde Zilveren Vork als onderdeel van de Zilveren Koks
mutswedstrijden.
FOTO: WIM VAN NOORT
weelde op Frans' beide wan
gen: zoveel eer had hij nooit
verwacht. Het leek wel alsof
er een hogere macht in het
spel was. „Een reclame voor
het Tourist Menu om op dit
adres zo'n verzorgd diner te
consumeren", vertelde de
voetnoot onverbloemd. „Hier
was een uitstekende chef, te
vens eigenaar, aan het werk
geweest met veel liefde voor
zijn stiel. Men waande zich in
culinair opzicht in een restau
rant van top-klasse. De smaak
was perfect, de presentatie op
het bord een plaatje van
smaakvol arrangeren. Kort
om: een volle tien is op zijn
plaats!" N.B.: „Met deze inzet
en werklust gaat men in dit
bedrijf beslist naam maken.
Klasse!"
Frans dacht nog even, geheel
perplex, dat de heer inspec
teur wel bijzonder veel hon
ger moet hebben gehad toen
hij op de Hazershof neer
streek en dat hij dat rafeltje
aan die ene stoel niet had op
gemerkt en dat onhandige
grindparkeerplaatsje buiten
ook niet. Hij dacht, dat de in
specteur wellicht aan zinsbe
goocheling geleden had en
zijn beslissing nu grotelijks
zou betreuren. Maar nee hoor:
Frans de Goeij, gesecundeerd
door zijn vrouw in het fami
liebedrijfje, stak met hoofd en
schouders boven andere colle
ga's (koks in de middelklasse)
uit. Hij is één van de twaalf
uitverkoren finalisten in den
lande die op 11 januari '89 in
het raam der Horecava '89 in
de Amsterdamse RAI een
gouden gooi mogen doen naar
de te veroveren Zilveren
Vork, die weggelegd is voor
de bereider van het super
Tourist Menu A-la-Minute.
Dan gaat het gebeuren!
Frans de Goeij is nu enigszins
over de bedwelming met zo
veel wierook heen. Hij heeft
zich hersteld en is weer tot de
orde van de dag overgegaan,
en aan de toog zit de vaste
klandizie alweer te bomen en
pittige nieuwtjes uit te wisse
len bij een bakje koffie of een
pilsje, maar De Goeij voelt de
spanning toch al naderen.
Ook al prijst hij de dag zalig
dat hij als slagersjongen de, in
zijn ouderlijke kringen als du
bieus geachte, horeca is bin
nengegaan. De Zilveren Vork,
bedenksel van Nestlé Food
service om de gelederen bezig
te houden, ligt nu onder
handbereik. Frans de Goeij
kan het nog niet geloven.
Twijfelachtig verleden
Frans de Goeij heeft 't van
horen zeggen, maar ooit was
De Hazershof een buurtcafé
annex lunchroom onder de
naam Ruimzicht. Een aflo
pende zaak ook. Bondsrestau-
rant met volledige vergun
ning. Met prijzen in de 60er
jaren als: menu's van 3,50 tot
6; koffietafels van 1,50 tot
2,50, zeven soorten soep, een
„aparte telefooncel" om dis
creet gesprekken te kunnen
voeren, en een „ruime par
keergelegenheid" waar je je
niet kon draaien of keren, en:
„rustige muziek". Daarna
ging de zaak Hazershof heten,
maar er zat de klad in en de
hof ging maatschappelijk
bergafwaarts, naar De Goeij
heeft horen verluiden.
Het echtpaar De Goeij-Merlijn
(Frans vermoedt, dat zijn
vrouw in het grijze verleden
banden heeft met de tovenaar
van koning Arthur met zijn
Tafelronde; in elk geval
houdt zij mede een restaurant
op de been en daar komen
geen toverspreuken aan te
pas) vestigde zich eind '84 aan
de Rijndijk en trof daar een
verlopen zaak aan. Frans,
vandaag in smetteloos wit
ambtsgewaad met daarop zijn
naam in blauw geborduurd:
„We hadden toen 6 jaar in
Gouda een snackbar-broodjes
zaak gehad. Van huisuit was
ik slager, sinds m'n 14de.
Maar ik wilde altijd al de ho
reca in, hetgeen mij thuis
