„Het schrappen van een Rembrandt
scheelt wèl ettelijke miljoenen"
4
Gemengde indruk
bij het Kallos trio
Sc
ac
Feestje Bon Jovi in Ahoy leidt
tot Beatles-achtige taferelen
£éfctae@oiKCMit
Brinkman:
kaartje
musea en
theaters
duurder
BOYMANS-VAN BEUNINGEN-CONSERVATOR JEROEN GILTAY:
bioscopen
KUNST
DINSDAG 22 NOVEMBER 1988 PAGI1
Actrice Koo Stark krijgt
smartegeld van kranten
LONDEN De Amerikaanse actrice Koo Stark,
die enkele jaren geleden in het nieuws kwam van
wege haar liaison met de Britse prins Andrew,
heeft maandag de publiekelijke excuses en een on
bekend bedrag aan smartegeld aanvaard van drie
Engelse sensatiekranten die zij wegens smaad had
aangeklaagd. De sensatiekrant The Mirror zal een
artikel uit 1986 herroepen, waarin stond dat actrice
Joan Collins besefte dat het met haar huwelijk ge
daan was toen zij haar man Peter Holm samen met
Stark op een romantisch uitje aan de Middellandse
Zee zag. De krant The Sun was aangeklaagd van
wege een artikel dat Stark met Holm op het strand
van Monte Carlo was gezien. Stark kreeg onlangs
een smartegeld van 1,3 miljoen gulden toegekend
van The Sunday People, dat had geschreven dat zij
ook na haar huwelijk nog met prins Andrew bleef
uitgaan.
DDR strijdt tegen Sovjetcultuur
OOST-BERLIJN De Oostduitse autoriteiten hebben vijf
non-conformistische Sovjetfilms uit de roulatie gehaald. Geen
enkele bioscoop in de DDR mag deze films meer draaien, zo is
gisteren in welingelichte kring vernomen. Een reden is niet
gegeven. De vijf films werden eind oktober, begin november
naar de DDR gehaald in het kader van de „Week van de Sov-
jetrusische film". Daarna werden zij opgenomen in het gewo
ne bioscoopprogramma. In de afgelopen donderdag gepubli
ceerde filmagenda voor deze week, stonden zij nog in ver
scheidene bioscopen op het programma. Maar zaterdag ver
schenen zij van de aanplakbiljetten. „De Vraag" van Gleb
Panfilov en „De commissaris" van Aleksander Askoldov kre
gen eerder dit jaar op het filmfestival van West-Berlijn een
onderscheiding. „Spelletjes voor scholieren" van Leida Laioes
en Arvo lbo kregen de Unicef-prijs van 1987. Zaterdag verbo
den de autoriteiten het Sovjetrussische maandblad „Spoet
nik". De artikelen in het blad droegen niet bij aan de Duits-
Sovjetrussische vriendschap en gaven een vertekend beeld
van de geschiedenis, aldus de autoriteiten. Ook in oktober
werd de verspreiding van „Spoetnik" al verhinderd.
Permanente expositie
over landschap in
Kasteel Groeneveld
UTRECHT Op 25 november vindt in Kas
teel Groeneveld in Baarn de officiële opening
plaats van een permanente tentoonstelling die
als titel „Het Nederlandse landschap, een
kwestie van kiezen" heeft meegekregen. Zij
laat zien hoe Nederland in de afgelopen eeu
wen aan veranderingen onderhevig is geweest
en waar dat toe heeft geleid. Het merendeel
van de expositie is echter gewijd aan het land
schap van de toekomst. Op de tentoonstelling
zijn ook vier toekomstbeelden te zien van Nol
de Koning. Met verhalen van bioloog Midas
Dekkers laten zij zien wat de gevolgen zijn bij
een keuze voor een bepaald Nederlands land
schap.
Prins Charles doet een boekje
open over Britse architectuur
(Van onze correspondent)
LONDEN De Britse kroonprins Charles heeft een voorschot
van driehonderdduizend pond (meer dan een miljoen gulden)
ontvangen voor een boek over de Britse architectuur. Eerder
maakte de prins een omstreden tv-documentaire over dit onder
werp. Daarin veegde hij de vloer aan met de moderne architec
tuur, vooral in Londen. Het boek zal fraai worden uitgegeven en
hondervijftig pagina's beslaan, versierd met driehonderd foto's.
Charles' eigen tekst zal de spijker evenzeer op de kop slaan als
dit het geval was met zijn hoog geroemde (en door vele architec
ten verguisde) tv-documentaire. „Londen is niet alleen onbe
woonbaar gemaakt door Hitlers Luftwaffe", zei de prins daarin,
„maar ook door onze eigen architecten, die zielloze torengebou
wen neerzetten, gelijkend op machines". Prins Charles is van
plan het voorschot en de eventuele winst die hij met het boek
maakt te verdelen onder de liefdadige instellingen, waarvan hij
beschermheer is.
moeten duurder".
FOTO: SP
AMSTERDAM Minister
Brinkman (cultuur) heeft
gisteren gepleit voor een
verhoging van de toe
gangsprijzen voor voor
stellingen van gesubsi
dieerde kunstinstellingen
zoals podiumkunsten (mu
ziek, dans, opera en to
neel) en musea.
De bewindsman ziet een duur
der toegangskaartje naast
sponsoring en fondsenwerving
als mogelijkheid de eigen in
komsten van kunstinstellingen
te verhogen. De minister hield
zijn pleidooi voor een gehoor
van werkgevers op het gebied
van podiumkunsten in Am
sterdam. De prijsverhoging
moet in de ogen van Brink
man wèl gekoppeld zijn aan
een grotere verscheidenheid
aan toegangsprijzen. Houders
van een Pas 65+ en CJP-kaart
moeten tegen een goedkoop ta
rief kaarten kunnen kopen,
meent hij.
Uit onderzoek is volgens hem
gebleken dat vooral de beter
gesitueerden gebruik maken
van de naar verhouding lage
prijzen in het gesubsidieerde
aanbod. Vaak zijn ze wel be
reid fors hogere prijzen te be
talen voor andere evenemen
ten, bij voorbeeld op het ge
bied van de sport of recreatie.
Als voorbeeld van de ontwik
keling die 4hij wenst wees
Brinkman op de première-
abonnementen van de Neder
landse Opera, die duurder zijn
dan gewone abonnementen.
Ook voor speciale evenemen
ten komen allengs de prijzen
meer op het niveau te liggen
van de prijzen in de ons om
ringende landen. Bij musea
kan bij speciale exposities een
beduidend hogere prijs wor
den gevraagd dan normaal.
Brinkman pleitte er voor ho
gere prijzen te vragen tijdens
..spitsuur" bij musea, en lagere
tijdens zogenoemde „daluren",
waarop zich mensen melden
zonder baan en met een lager
inkomen.
ROTTERDAM Het
kostte drs. Jeroen Giltay
enkele jaren van twijfel
en wetenschappelijk on
derzoek, tot hij het zeker
wist: ,;De man met de
rode muts", al vele jaren
eigendom van het Rotter
damse museum Boymans-
Van Beuningen kon geen
Rembrandt zijn, maar
moest worden toegeschre
ven aan een navolger.
Een werk, met een handels
waarde van ettelijke miljoe
nen, degradeerde in enkele se
conden tot een „toch niet zo
slecht" olieverfschilderij, waar
de deskundigen plotseling heel
veel op konden aanmerken.
Hoofdconservator Oude Schil
der- en Beeldhouwkunst Gil
tay ook.
„Moet je de achtergrond eens
zien; er gebeurt helemaal niks
in. Die hand is slecht geschil
derd en de manchet lijkt wel
mayonaise. Om van de mantel
maar te zwijgen en de onder
rand is gewoon een rechte
streep. Kan nooit van Rem
brandt zijn, die werkte perfect.
Kijk eens naar de ogen van de
man; die staan helemaal
scheef. En kijk nou eens naar
de ogen van de de man die
werkelijk van Rembrandt is;
en naar de bijfiguren, tot in
details beweeglijk en meer dan
voortreffelijk. Het zijn maar
kleine streepjes verf, maar zo
ongelooflijk doordacht. Dat is
Rembrandt".
Drs. Giltay, jong, olijk als een
wetenschapper maar kan zijn
die heeft geleerd te relative
ren, weet waar hij over praat.
„Het is immers mijn vak", zegt
hij verontschuldigend, maar
ook in de wetenschap dat zijn
vak niet altijd goed wordt ver
staan.
Geen hond
„Natuurlijk, een conservator
conservéért. Ik denk dat de
meeste mensen daar nog wel
op kunnen komen. Maar wat
hij nou echt doet, in zo'n mu-'
seum, nee dat weet geen
hond". Daarvan is hoofdcon
servator drs. Jeroen Giltay
van het Rotterdamse museum
Boymans-Van Beuningen
overtuigd en hij berust erin.
Zoals hij er ook in berust, dat
hij na jaren gedegen en weten
schappelijk onderzoek naar de
echtheid van een Rembrandt
op ferme toon wordt tegenge
sproken door twee dametjes,
die er zojuist het boekje „Rem
brandt voor Beginners" op
hebben nageslagen en er dus
alles van weten. „Dan geef ik
ze maar gelijk; zo'n discussie
verlies je altijd". Giltay is zo'n
type dat zelfs de maan weet te
relativeren, al jaren wist dat
Jeroen Giltay: „Geen hond weet wat ik doe".
het schilderij „De man met de
rode muts" ten onrechte aan
Rembrandt werd toegeschre
ven en er pas over begon, bij
gelegenheid van de opening
van twee grote tentoonstellin
gen in zijn museum.
„Dat gebeurde inderdaad nog
al achteloos, dat geef ik toe,
maar het was niet helemaal
mijn fout. Wim Crouwel, de
directeur zou de opening lei
den. Hij vergat per ongeluk
die Rembrandt mede te delen
en pas bij punt vier van zijn
betoog stootte ik 'm aan: je
vergeet die Rembrandt! Nou
ja, toen werd gezegd dat 'De
man met de rode muts' geen
Rembrandt was, maar van ie
mand uit zijn school. Natuur
lijk, je hebt het over miljoe
nen. Is 't een Rembrandt, dan
is de waarde van zo'n schilde
rij ettelijke miljoenen en zo
niet, dan enkele duizenden.
Maar ons maakt dat niet zo
veel uit; het museum Boymans
verkoopt niet. Nooit en niks.
En dan doet de waarde van
een schilderij er ook niet zo
veel toe. Niemand riep dan
ook, jeetje, Jeroen wat doe je
nou. Bovendien wist ik al een
hele tijd dat het schilderij niet
van Rembrandt was, iedereen
in het museum wist het. De
opening van de tentoonstelling
„Rembrandt en zijn school"
leek ons een mooie gelegen
heid er bekendheid aan te ge
ven".
^'eacties
li. het buitenland verschenen
nogal ironisch getinte reacties,
maar geen boze brieven van
mensen die zich zojuist een
Rembrandt hadden aange
schaft, aan de echtheid ervan
gingen twijfelen en zich be
kocht voelden. Giltay: „Tegen
woordig koopt niemand zo
maar een Rembrandt, zelfs
een museum kan dat niet
meer, behalve Getty dan,
maar die staat overal buiten.
Het heeft me trouwens ver
baasd dat er zo weinig aan
dacht aan is geschonken dat
we eigenlijk wèl een Rem
brandt hebben aangekocht, zij
het dan een pentekening,
voorstellende Abraham, Hagar
en Ismael. Eigenlijk onvoor
stelbaar, dat in deze tijd een
museum een tekening van
Rembrandt kan kopen. Maar
ja; we kochten ook een schil
derij van de Franse meester
Simon Vouet: Madonna in
aanbidding voor het Christus
kind. Voor ons opzienbarend,
door de buitenwereld nauwe
lijks opgemerkt".
Conservator
Dat een conservator in een
museum conserveert mag dui
delijk zijn; maar wat valt er
dan te conserveren; het vak
mag immers niet worden ver
ward met dat van een restau
rateur. Giltay: „Ik ben hoofd-
FOTO: DE JONG EN VAN ES
conservator Oude schilder- en
Beeldhouwkunst. Dat houdt
in, dat ik voor de hele collectie
verantwoordelijk ben: het be
houd van wat we hebben,
maar ook aanschaf, de wijze
van exposeren, in catalogus
onderbrengen, kijken wat er
in de wereld te koop is, pers
conferenties voorbereiden en
de gevolgen afhandelen. Bekij
ken welke kunstwerken kun
nen worden uitgeleend en
welke niet; er mag niets mis
gaan. De post openmaken en
vragen beantwoorden. Zinnige
vragen, verzoeken en ingaan
op onzin. Het hoort er allemaal
bij".
Het aardigste van dit vak moet
zijn de aankoop van nieuw
werk, het zoeken naar koopjes,
want dat wordt het doorgaans,
exposities en handelaren be
zoeken, de halve wereld afrei
zen.
Giltay: „Sinds Crouwel direc
teur is, mogen we weer aanko
pen, dat was sinds zijn aanstel
ling gewoon verboden. Nou ja;
nu kan het weer en we heb
ben een budget. Maar daar
moet je toch weer voorzichtig
mée omspringen. Stel dat ik
vijf ton mag uitgeven en er
doet zich een voor ons aan
trekkelijk werk voor, waar
voor vijf ton wordt gevraagd.
Dan kan ik tóch niet opsprin
gen en meteen tot aankoop
overgaan: stel dat het aangebo
den werk maar twee ton
waard is; dan gaat het toch
niet door. Eigenlijk wacht ik
op het moment, waarop het
omgekeerde het geval is..."
Opleving
Museum Boymans-van Beu
ningen leeft op. Giltay: „Ik
heb jaren alleen gewerkt, kon
nauwelijks met vakantie. Nu
we met twee man zijn en el-
kaars werk kunnen overne
men, is er alle ruimte voor
nieuwe dingen en die komen
er. Voor ons, maar natuurlijk
ook voor het publiek is het
aardig, dat we weer een cata
logus kunnen maken met alle
duizend schilderijen die het
museum in eigendom heeft.
We kunnen daar in januari
van het volgend jaar aan be
ginnen. Het wordt een goede
catalogus, met afbeeldingen en
betrekkelijk uitvoerige om
schrijvingen, in tegenstelling
tot de catalogus van 1969".
Het museum Boymans-van
Beuningen is vermoedelijk
veel rijker dan het publiek
weet, zich kan realiseren. Af
en toe worden exposities inge
richt met een klein deel van
de bezittingen die in depot zijn
opgeslagen. Giltay: „Een tijdje
geleden hebben we een paar
zalen kunnen inruimen voor
een deel van dat werk. Het
was geen gezicht, misschien, zo
veel schilderijen in veel te
kleine ruimten, maar we dé
den tenminste iets. Dat gaan
we nu anders doen. We maken
over een jaar of over twee jaar
een open depot, met tweehon
derd schilderijen bijelkaar.
Van een expositie is geen spra
ke en geen enkel schilderij
krijgt de ruimte die het ver
dient. Maar de bezoeker die er
de tijd voor neemt, kan zich in
korte tijd op de hoogte stellen
van wat het museum te bieden
heeft en er nog van genieten
ook.
Nee, olieverfschilderijen van
Rembrandt zullen er niet bij
zijn, we hadden er drie, waar
van er nu nog twee over zijn.
Echte. Maar dat is geen ramp;
met de kennis die we nu heb
ben, worden steeds meer on
echte meesters ontmaskerd.
Niet met grote sprongen, we
blijven voorzichtig. Laat ik het
zo zeggen: het bezit van mees
terwerken verfijnt zich. Histo
risch gezien het beste dat we
ons kunnen wensen".
FRITS BROMBERG
21.30. wo. ook 13.45.
CINEMA IV: Di» hard (16); 1
21.15. wo. ook 13.30.
komt
Voor een uitgebi
agenda, ook voor de
mende dagen, raadpl
men „UIT", de gratis
kelijkse bijlage van d'l"atu
krant. n. dat
waarin
leegste
jque,
partij
ALPHEN AAN DEN RIJN «Isgroep
ROCINEMA I (Van Boetzem het
straat 6, tel. 01720-20800): jerder
framed Roger Rabbit (al); 1 n;
21.00. wo. ook 13.30. Speur 7*
zen (al); wo. 14.00. EUR aI1 ie
NEMA II: Who framed R e gaar
Rabbit (al); 18.30, 21.00. wo roeie
13.30. EUROCINEMA III: |cht te
ming to America (al); 1 B.(anf
91 9fl Min nnlt 19 AS -
elijks
Ig zal
LEIDEN LUXOR (Station; jlemm
19. tel. 071-121239): Die I
(16); 19.00, 21.15. wo. V
LIDO en STUDIO (Steens
39. tel. 124130): Midnight!
(12); 14.30, 18.45, 21.15. i
framed Roger Rabbit (al);l
rattle and hum (al); Comin
America (al); 14.30, 1!
21.15. Good morning Vieti
(al); 19.00, 21.15. ma. di. 1< jO
Junglebook (at); wo. 14.30. f
ANON (Breestraat
123875): The last emperor
20.00. REX (Haarlemmers! 3-
52, tel. 071-125414): Erotic
(16); 14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATE
(Badstraat 30, tel. 01718-740
Prince, sign „0" the times
19.00. wo. 14.45. Red heat
21.15. CITY THEATER II:
sidio (12); 19.00, 21.15. Ton
Jerry festival V (al); wo 14.4
VOORSCHOTEN GREENV
(tel. 01717-4354): Red Heat
wo. 15.45. The Princess' b
(al); wo. 15.45. Cry Freedom
ma. t/m wo. 20.15.
(16);ma. t/m wo. 20.45.
KINDERVOORSTELLINGEN
Bambi; wo. 14.00. Peter ei
vliegende autobus; za. zo.
14.00.
WASSENAAR ASTRA
01751-13.269): The last tern
tion of Christ (12); ma. di.
20.00.
KINDERVOORSTELLINGEN
De avonturen van Tom en
ry; wo. 14.00.
ZOETERMEER
PROMENADE: Who frar ,an IS
Roger Rabbit (al); ma. di. 20 lik
wo. 14.00, 20.00. Coming
America (al); ma. di. 20.00.
14.00, 20.00. Die hard (16);
di. wo. 20.00. Troetelbeertlt
wonderland; wo. 14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spul 27,
463500): Midnight run
14.00, 18.45, 21.30. AST/
Who framed Roger Rabbit
iaH<
pak
IERS!
het E
He
kra<
it dit
n.iw „„y., nouuii
"4.00,""8.45. 21*30. •aAST/JP°Ts1iti<
Buster (al); 14.00, 18.45, 21
BABYLON 1 (Winkelcentifooestc
Babylon, tel. 471656): U2 Rs e koc
and Hum (al); 14.30, 16
19.00, 21.30. BABYLON
Bagdad café (16); 14.30, 17
19.30, 21.45. BABYLON
Spoorloos (16); 14.30, 17u
19.30, 21.45. CINEAC 1
tenhof 20. tel. 630637): Die I
(16); 14.00, 18.45, 21.30.
NEAC 2: Good morning
nam (al); 14.00, 18.45, 2
CINEAC 3: D.O.A. (12); id
21.30. ma. di. 00k 14.00.
TROPOLE 1 (Carnegielaan,
456756): Who framed R<INTORM
Rabbit (al); 14.00, 18.45. 21 THEATE
METROPOLE 2: Big busin ENEE
(al); 14.0d. 18.45, 21.30.
TROPOLE 3: Coming to AmPH
ca (al); 14.00, 18.45, 21i
METROPOLE 4: Frantic (1
14.00, 18.45, 21.30. METÓKgj
POLE 5: De ondraaglijke licBfcJl
heid van het bestaan (al); 20M^f
ma. di. 14.00 ODEON 1
rengracht 13, tel. 462400):
ming to America (al); 13 T 4
18.45, 21.30. ODEON 2: 1 1
raiser (16); 13.45, 18.45, 2
ODEON 3: Die hard
GRATIS
1,1 BULA
13.45, 18.45, 21.30. ODEOiK
Eind
Nieu
Tik -
Deadly pursuit (12); 13
18.45, 21.30. STUDIO 1 (I'
tingstraat 12b, tel. 656402): §ii>
last temptation of Christ (1 j prjk|
14.30. STUDIO 3: Beyo
therapy (16); 19.00, 21,
HAAGS FILMHUIS: Zaal
Hairspray; 19.30. Un ragazzo
calabria; 21.45. Zaal 2: A wo
apart; 19.30, 21.45. Zaal 3:
19.30, 21.45. di. wo. 15
22.00. ma. The women; di.
great Gatsby; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN
CINEAC 3: De reddertjes;
14.00. METROPOLE 5: Jun
book; 14.00. STUDIO 3:
laatste eenhoorn; wo. 14.30.
GRATIS ELKE WOENSDAG DE
BIJLAGE BH UW KRANT MH
INFORMATIE OVER FILMS,MUZIEI
THEATER, RECREATIE,EXPOSITIESjo Far
EN EEN COMPLETE AGENDA
Recital door het Kallos trio bestaan
de uit Monique Visser (piano), Juli-
aan v.d. Linden (viool) en Arthur de
Groodt (cello) in werk van Beetho
ven en Messiaen met medewerking
van Romke-Jan Wymenga (klarinet).
Gehoord in de Kapelzaal van K&O in
Leiden op 21 november.
Het Kallos trio dat zich gister
avond met een programma
van Beethoven en Messiaen in
de Kapelzaal presenteerde,
mocht zich verheugen in een
ruime belangstelling. Voor de
pauze werd het pianotrio in Es
(opus 1 nr.l) van de jonge
Ludwig van Beethoven (1770-
1827) uitgevoerd. Fraaie mu
ziek Minder diepgravend dan
zijn latere kamermuziek, maar
oppervlakkigheid kan Beetho
ven naar aanleiding van deze
compositie toch allerminst
aangewreven worden. Het was
dan ook te betreuren, want
niet nodig, dat het werk giste
ren toch als zodanig over
kwam. Men slaagde er niet in
het werk enige werkelijke
kleur te geven. Het bleef bij
onbestemde tinten. Vermoede
lijk heeft de opvatting dat het
tamelijk pretentieloze stuk
niet onnodig belast diende te
worden met een te zware in
terpretatie, het muzikaal be
slist niet onkundige drietal
parten gespeeld, want ondanks
zorgvuldig opgebouwde frasen
en een over het geheel geno
men zorgvuldig samenspel en
behoorlijke techniek, ver
mocht Beethovens trio sléchts
op enkele ogenblikken te boei
en. Het allegro klonk onder
koeld, liep zich na enkele mi
nuten wel iets warmer, maar
behield zijn hoekige bewegin
gen. Het adagio cantabile was
warmer en getuigde van meer
aanvoelingsvermogen voor
deze muziek, hoewel de afwer
king regelmatig op het sim
plistische af was. Een pittig in
gezet scherzo (allegro assai)
leed onder te nadrukkelijke
uitgelatenheid. Het natuurlijk
ste klonk het vierde deel, fina
le (presto). Een bijkomend on
gerief was dat het spel van
violiste Juliaan v.d. Linden
niet werkelijk toonvast was.
Te lage intonaties keerden te
vaak terug om niet storend te
werken. Na de pauze had het
concert een ander karakter.
Het in 1983 opgerichte piano
trio legt zich onder andere toe
op de uitvoering van twintig-
ste-eeuwse composities. Om
het erkende meesterwerk van
Olivier Messiaen „Quator pour
la fin du temps" te kunnen
spelen, breidde het trio zich
door medewerking van klari
nettist Romke-Jan Wymenga
uit tot een kwartet. Messiaen
die dit, nog altijd bizar aan
doende, op het Boek der
Openbaring geïnspireerde,
werk al in 1941 schreef, vraagt
bijzonder veel van de uitvoe
renden van zijn stuk. Het lijkt
erop of het Kallos trio op zoek
is naar een dergelijke uitda
ging, want in tegenstelling tot
voor de pauze, zat de balans er
nu vanaf de eerste maat in. De
onmogelijkste ritmen, op zeer
ongebruikelijke harmonieën,
vloeiden op overtuigende wij
ze in elkaar. Overgangen tus
sen zeer heftige unisono-passa-
ges en milder gestemde be
schouwingen als het derde
deel „Abïme des oiseaux" en
„louange a l'éternité de Jesus"
na het vierde deel („Intermè-
de"), eisten door hun expres
sieve vertolking alle aandacht
op. Aparte vermelding ver
dient hierbij de bijdrage van
klarinettist Romke-Jan Wy
menga, het opvallendst in zijn
solo („Abime des oiseaux"). Bij
hem blijken spanning en onge
dwongenheid eikaars natuur
lijke gezelschap te zijn.
TOM STRENGERS
Concert Bon Jovi. Met Jon Bon Jovi
(zang, gitaar), David Bryan (toetsen,
zang), Richie Sambora (gitaar,
zang), Alec John Such (basgitaar,
zang), Tico Torres (drums). Ahoy',
Rotterdam. Voorprogramma: Lita
Ford. Gisteravond.
Nog voor het eerste kwartier
was verstreken, had de uiterst
succesvolle groep Bon Jovi het
publiek omgetoverd tot een
feestende massa. Het subtiel
spetterende spel van het Ame
rikaanse vijftal diende daarbij
als de slagroom op de muzika
le taart, die in nette stukjes
over het anderhalf uur duren
de concert (met toegift) wer
den verdeeld.
Zanger, gitarist Jon Bon Jovi
is in vier jaar tijd uitgegroeid
tot een tienerster. In een uit
verkocht Ahoy' leidde dat gis
teravond tot Beatles-achtige
taferelen, inclusief gegil van
de voornamelijk vrouwelijke
aanhang. Dat de groep, die zijn
populariteit voornamelijk
heeft te danken aan een niet
aflatende stroom concerten en
stevige aandacht op de radio,
een uiterst jong publiek trekt,
bleek ook uit het aantal ouders
in de zaal en bij de uitgang.
Dat het optreden alles behalve
puberaal was, liet de groep
blijken tijdens de goed geolie
de show. Het futuristische be
gin was de start voor een per
fect uitgebalanceerd optreden,
waarin Jon veelal als een jon
ge hond over het podium
sprong. Met een krachtig
stemgeluid, die nergens aan
zuiverheid inboette, bespeelde
hij het sportpaleis zoals een to
reador zijn arena. Hij werd
daarbij zowel instrumentaal
als vocaal op sublieme wij^e
ondersteund door zijn strak
spelende groep. Vooral het ge
dreven gitaarspel van Richie
Sambora was daarbij een trak
tatie. Met de verkoop van in
middels zeventien miljoen el
pees, waarbij de voorlaatste
plaat „Slippery When Wet"
alle records brak met in vijf
maanden tijd een verkoop van
vijf miljoen exemplaren, zou
de groep op zijn lauweren
kunnen rusten, maar niets is
minder waar. Het professiona
lisme en een goede leerschool
(het Amerikaanse podium)
zorgen ervoor dat elke show
rijpt als een gezonde vrucht
onder het licht van de podi
umlampen.
Het vijftal had er, net als het
publiek, duidelijk zin in en dat
leverde veelal hartverscheu
rende en spontane samenzang
op, waarvan Bon Jovi op
speelse manier gebruik maak
te. Jon, die voornamelijk zong,
weet zijn lichtgewicht heavy
metal te verpakken in aange
name melodiën, die onder
meer kleurrijk worden inge
vuld door het toetsenwerk van
David Bryan. Daarbij heeft de
groep een broertje dood aan
meer van hetzelfde, waardoor
Op
een hoeveelheid aan stijlei
goed verpakte songs over
publiek wordt uitgestro
Voor de enige echte balJl5 Ni<
„I'll be there for you" bed#10
Jon nog een stuntje. Hij vl
over de hoofden van het
bliek naar het midden var
zaal, waar een podium en
microfoon voor hem kl
stonden. En terwijl de fans
zinnig reageerden, bracht
op sentimentele wijze de c|KC<
positie tot leven. In dit r
circus werden hits als
give love a bad name" en
vin' on a prayer"
'OS Ei
over het optreden verspr s*
waarbij „Bad medicine"
toetje fungeerde.
Bon Jovi hoort thuis in hetlBO Z<
tje positivo's en draagt dat d«
halve in de teksten ook uit
de podiumpresentatie. Hi
door kon het concert uitgri vr
en tot een feest, zoals die m ve
weinig in Ahoy' worden
vierd. 15
HANS PI F:
