rans Danen en
beo Schellevis
oelen elkaar nu
ïrg goed aan
Heins wil terug
in spririg-equipe
>E
HZ/ZIAN degradeert niet
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1988 PAGINA 15
Qeid&iQowuvnt
!N HAAG Als twee
etballers zijn opgebloeid
ds de komst van trainer
Adriaanse bij FC Den
dan zijn het wel
Danen en Leo
ïellevis. De twee jonge-
gen mochten zich nog
>t zo lang geleden reke-
]n tot de vaste invallers,
jar onder de ex-trainer
ji PEC behoren beiden
I laatste weken tot de
ste inboedel.
Ijten de lijnen zijn Danen en
■ïellevis bijna eikaars tegen-
|en, maar in het veld verto-
n ze tegenwoordig opmerke-
te gelijkenissen. Ze tonen
h gretig en zijn daarbij (re-
lijk) succesvol. „We voelen
k kiplekker", roepen de lin
kmiddenvelder en linker
ts dan ook welhaast in koor.
Jerop instaande zondag heeft FC
bouw. I
en wij I
te
en wij
au als-
als
Den Haag eindelijk weer eens
een ontmoeting met een eredi
visieclub. In de strijd om de
KNVB-beker ontvangt het ge
degradeerde FC Den Haag, dat
eerder Rohda Raalte uitscha
kelde, de succesvolle Europa
Cup Il-deelnemer Roda JC.
Op papier een ongelijke strijd,
maar Danen en Schellevis, die
samen zesenzestig procent van
de Haagse linkerflank vor
men, dichten de thuisclub
„minstens vijftig procent"
kans op overleving toe.
FC Den Haag - Roda JC is in
meer opzichten een bijzondere
confrontatie. Niet alleen van
wege het weerzien met wissel
speler Alfons Groenendijk en
doelman Jan Nederburgh,
maar bijvoorbeeld ook omdat
Roda JC in de Europa Cup-
strijd voor bekerwinnaars in
feite de opvolger is van FC
Den Haag. En niet in de laat
ste plaats omdat FC Den Haag
de Limburgers vorig jaar met
maar liefst 5-0 klopte. „Toen
Ufons Groenendijk op de reservebank
n DrA {ERKRADE Roda JC'er Alfons Groenendijk verwacht
M lat hij morgen het duel met zijn voormalige club FC Den
:eafwisfaag grotendeels vanaf de reservebank zal meemaken. De
ken wil t^idse linkermiddenvelder wordt al ruim drie maanden ge-
te Stu rsterd c*oor 6611 blessure- maar maakte afgelopen zondag te-
NVta i^n Haarlem als invaller zijn rentree. „En afgelopen dinsdag
V t-a vjeb ik voor het eerst een hele wedstrijd gespeeld. In het
weede elftal tegen PSV", aldus Groenendijk, die Charkov -
JimatieRoda JC als reservespeler meemaakte, zonder in actie te ko-
U belleden. „Het was een schitterende trip", aldus Groenendijk, die
lOOfd °P de training een middenvoetsbeentje brak en zich
bij zijn rentree tegen Ajax verstapte, waardoor weer een
scheuring optrad. „De laatste tijd gaat het herstel ineens
/in 10 rot"' raPP°rleert Groenendijk vanuit Kerkrade. „Maar het
4018. tal nog wel twee weken duren voordat ik er weer helemaal
tij ben. En dan zitten we ongeveer in de winterstop",
loda JC werd vorig seizoen geplaagd door een veelheid aan
Ijlessures, maar momenteel is Groenendijk de enige speler die
liet volledig in actie kan komen. Voor de ploeg Limburgse
Ifiropa Cupdeelnemer is de nationale bekerstrijd van groot
^^wang. Groenendijk: „Vandaar dat we zaterdag al naar het
^Jwsten reizen. We verblijven dan in Rotterdam, in hotel Zui-
-irpark. Toepasselijker kan voor mij eigenlijk niet".
)UW
)AAlj
hadden we met uitzondering
van Bouwens en Lankhaar de
zelfde ploeg als nu", spreekt
Schellevis de Hagenaars hoop
in. Frans Danen assisteert:
„En Jol speelde toen niet; nu
wel". Waarop de kleine mid
denvelder zich snel hervindt
en zegt: „Maar de Europa Cup
is verleden tijd. We moeten
vooruit kijken".
De 22-jarige Frans Danen is
slechts na enig aandringen be
reid het vizier op het verleden
te richten. „Mijn eerste seizoen
was het kampioensjaar. Als in
valler kón je gewoon niet
slecht spelen. Alles ging toen
van een leien dakje. Nu ben ik
bezig aan mijn vierde seizoen,
helaas weer in de eerste divi
sie. Bij FC Den Haag maak je
alles mee. Eerste divisie, eredi
visie, Europees voetbal en nu
weer eerste divisie. De degra
datie van vorig seizoen had
niet gehoeven. We hebben te
veel wedstrijden stom uit han
den gegeven. We waren ge
woon te gemakzuchtig".
In de prille profloopbaan van
Frans Danen, die het vorig
seizoen tot Jong Oranje schop
te, speelde trainer Pim van de
Meent een niet altijd even ple
zierige rol. De linkspoot werd
nogal eens ondergewaardeerd,
bijvoorbeeld bij de Europa
Cupduels van vorig seizoen:
„Ik speelde bij Ujpest Dozsa
uit en ik viel thuis tegen
Young Boys in. Dat vond ik te
weinig. Maar het was wel een
schitterend avontuur. Als kind
en als supporter droom je van
zoiets. Het was een belevenis
die ik nooit meer zal vergeten,
maar eigenlijk had ik vaker
moeten spelen". Frans Danen
is reëel genoeg de schuld niet
in de schoenen van zijn trainer
te schuiven. „Kijk, ik kan
nooit goed opschieten met trai
ners. Ik ben nou eenmaal een
moeilijk persoon. Van de
Meent was een aardige man en
verder zeg ik nooit zoveel over
trainers. Als ze je niet opstel-
Frans Danen (links), van oorsprong linksbenig en spelend op links, en Leo Schellevis (rechts), van oorsprong rechtsbenig en óók spelend op links.
Teleurstelling
Ook Leo Schellevis (21) be
waart geen al te beste herinne
ringen aan Van de Meent, die
vorig seizoen voortijdig uit het
Zuiderpark verdween en nu
slechts emplooi heeft bij de
Amsterdamse amateurclub
AFC. „Ik kreeg weinig hoogte
van hem. In het trainings
kamp voor de aanvang van
het vorige seizoen, in Oost-
Duitsland, heeft Van de Meent
alle negentien spelers ge
bruikt, behalve mij. Ik mocht
alleen een keertje rechtsback
spelen. En voor mij was de Eu
ropa Cup ook een teleurstel
ling. Hoe mooi alles er omheen
ook is, als je alleen .maar mag
invallen, hoor je er niet echt
bij".
Tot de mooie momenten in de
voetballerij zouden voor Da
nen en Schellevis uiteraard
ook de bekerfinale van FC
Den Haag tegen Ajax moeten
horen. „Maar", bromt Danen,
„voor mij werd het een af
knapper. Van de Meent kwam
zeggen dat we rtiet zouden spe
len. En zei erbij: maar vraag
me niet waarom, want dat
weet ik ook niet". „Voor mij
was het enige bijzondere dat
die wedstrijd direct op de tele
visie werd uitgezonden", sluit
Schellevis aan. „En dat ik voor
het eerst een shirt heb geruild.
Met een Ajacied".
Vertrouwen
Ook tussenpaus Piet de Zoete
kon FC Den Haag eind vorig
seizoen niet meer redden van
de ondergang, waarna Danen
en Schellevis in Co Adriaanse
hun derde proftrainer kregen.
Al voor zijn eerste veldtrai-
ning liet Adriaanse weten de
twee jonge voetballers als be
langrijke pionnen in het
„nieuwe" concept van FC Den
Haag te beschouwen. Frans
Danen miste sinds de aanvang
van de competitie dan ook
slechts één wedstrijd („Tegen
NAC, door een blessure") en
toen Schellevis aanvankelijk
lange tijd geblesseerd aan de
kant moest blijven, klaagde
Adriaanse herhaaldelijk zijn
nood. „Het is goed voor een
voetballer als een trainer ver
trouwen geeft", vindt Schelle
vis.
De vooral om zijn snelheid be
kend staande aanvaller be
hoort sinds hij is fit verklaard
tot de basis-elf, maar moest af
gelopen zondag in Heerenveen
na een mislukt optreden
vroegtijdig het veld ruimen.
Het „slachtoffer": „Toch laat
Adriaanse je in je waarde. Hij
heeft me ondanks het feit dat
ik rechtsbenig ben op links ge
zet en de wisselwerking met
Frans als linkshalf gaat heel
goed. We zijn niet voor niets
vier wedstrijden achtereen on
geslagen. Dat is zeker ook de
verdienste van Adriaanse. Het
publiek dacht misschien voor
af dat we ongeslagen kam
pioen zouden worden, maar
dat kan natuurlijk niet. Het
publiek eist te snel resultaat".
Dat vindt Frans Danen, in het
verleden zelf vaste bezoeker
van Midden-Noord, ook. „Wat
er bijvoorbeeld met die span
doeken is gebeurd, vind ik erg
overtrokken. Daarop werd het
vertrek van Adriaanse geëist.
Hij heeft ons een nieuwe
speelwijze bijgebracht,- maar
het probleem was dat we de
kansen niet konden afmaken.
De trainer heeft zelfs voorge
steld om maar weer anders te
gaan spelen, maar toen hebben
wij als spelers nee gezegd. Dat
om het vertrek van Adriaanse
werd gevraagd, was voor mij
echt een teleurstelling. Ik heb
al heel veel v^n die man ge
leerd. Koppen bijvoorbeeld
Toen ik onlangs met het hoofd
scoorde, wilde ik dan ook
langs hem lopen om te bedan
ken. Maar ja, het publiek be
seft dat allemaal niet".
Zoals toeschouwers waar
schijnlijk ook niet beseffen dat
een pleidooi voor een reserve
doelman als spits ook hard kan
aankomen. Leo Schellevis: „Ze
vroegen om Leo de Boer in de
spits. Aangezien ik spits ben,
trok ik me dat aan. Zoiets
komt hard aan. Toch ben ik
altijd heel blij met veel toe
schouwers. Bijvoorbeeld zon
dag tegen Roda JC. Ik zou het
liefst nog dit seizoen weer in
een uitverkocht Zuiderpark-
stadion willen spelen. Zoals
bijvoorbeeld bij die wedstrijd
tegen Feyenoord, waarvan -ik
zojuist weer even de video
beelden heb zitten bekijken".
ROB LANGEVELD
RAINER/COACH RON VAN DER HARST NA MATIGE START WATERPOLOHEREN:
iltaten
EN HAAG - Terwijl de
NZB-kring Den Haag
omenteel druk doende
het top-zwemmen in
m/fze regio nieuw leven in
blazen, is er ook op het
iterpolo-front volop re-
bezorgdheid.
Z/ZIAN, per traditie de
logst spelende Haagse
m/, reniging en jarenlang
de absolute Neder-
Indse top behorend,
wak in irtte het nieuwe seizoen
Jlk vaijet schamele oogst
In twee punten uit zeven
pdstrijden. „Maar", stelt
m*tin van der Harst vol
m'ïede moed vast, „degra-
^ren doen we niet".
30-jarige trainer/coach is
irkzaam als sport-instruc-
ir bij de Brandweer 's-Gra-
m/lnhage en komt dus in het
gelijks leven eveneens re-
Imatig met water in aanra-
Zij het dan ook in dit ge-
eerder indirect, want ziin
ak is het de manschappen fit
houden en niet om zelf de
uit c.q. bal ter hand te pe
en. „In beide gevallen merk
wel dat het sport bedrijven
het algemeen steeds meer
de gratie dreigt te raken,
er bij de brandweer krijgen
ak andere zaken voorrang,
j de verenigingen zie je
eds minder belangstelling,
nderen worden niet meer
sport opgevoed. Wat
irdt er nu op de scholen nog
n gedaan. Veel te weinig,
n hele slechte ontwikkeling
dat terwijl iedereen steeds
eer vrije tijd krijgt",
irug naar de dag van van-
tag en de tegenvallende pres
ses van HZ/ZIAN's eerste
iren-zevental. Waarop ba-
ert Ron van der Harst eigen-
k de conclusie dat degrade-
n uitgesloten is? „Op het feit
it er al zichtbaar van verbe-
ring sprake is, afgelopen
eekeinde speelden we on-
inks die nederlaag van 10-9
gen PSV een prima wed-
fijd. Weer ontbrak echter net
>t tikkeltje geluk dat we mis-
hien maar voor één keertje
gang xJig hebben. Dat ervoor kan
irgen dat het net geen ver
is, maar net wel winst wordt,
punten komen er heus
Ron van der Harst, sport-instructeur bij de brandweer: „Beetje Haagse bluf mag best".
FOTO: MILAN KONVALINKA
wel, we blijven in het positie
ve geloven en werken daar
met z'n allen hard genoeg
voor".
De jeugdige, nog tamelijk on
ervaren selectie van HZ/ZIAN
zou bij die strijd om het voor
bestaan in de eerste klasse
echter best „wat meer bluf,
een portie Haagse lef" kunnen
gebruiken, vindt Van der
Harst. „Toon soms maar een
beetie kapsones, dat kan hele
maal geen kwaad", houdt hij
z'n spelers voor. En: „Ik had
me voor dit seizoen een idee
gevormd hoe het zou gaan lo
pen. Dat komt er nu steeds
meer uit. Maar we spelen nog
te onregelmatig, vooral in kri
tieke fases. Overtal-situaties
leveren te weinig rendement
op en in de laatste minuten,
wanneer het dus spannend
wordt, vergeten sommigen ge
woon wat ze moeten doen .en
dat is al een paar keer falie
kant verkeerd uitgepakt".
Ron van der Harst, die zelf
achtereenvolgens voor WVZ,
HZPC en DZV uitkwam, is
niet echt gelukkig met het
huidige niveau van het Neder
landse waterpolo dat interna
tionaal dan ook hard achter de
feiten aanloopt. „Ik gaf vroe
ger niets om polon, ik was
wedstrijdzwemmer. Pas op
rn'n éénentwintigste ben ik in
dat water eens wat met een
bal gaan doen. Ik werd nooit
meer <ian een middelmatige
speler. Toch kon ik me de
laatste twee seizoenen bij DZV
moeiteloos in de hoofdklasse
handhaven, dat zei mij al vol
doende. Het stelt allemaal niet
zo gek veel meer voor en of
dat ooit eens zal verbeteren, ik
heb m'n twijfels".
Structuur
Bij HZ/ZIAN probeert Ron
van der Harst er nu dan vanaf
de kant maar het beste van te
maken. Maar echt veel mede
werking ontvangt hij hierbij
niet. „We proberen nu een
beetje structuur in de vereni
ging te krijgen, Hans Metz is
bijvoorbeeld benoemd tot trai-
ningscoordinator voor de
jeugd, maar op allerlei gebied
stuit je steeds weer op de te
hoge kosten. Drie kwartier
een zwembad huren kost 160
gulden, een voetbalveld daar
mee vergeleken maar een
schijntje. Toch moeten we dan
proberen de zaak draaiende te
houden, op ongunstige tijden,
in ongunstige, te kleine baden
als de Mauritskade of de Re
gentes of hier en daar, heel ge
decentraliseerd, een uurtje
Overbosch. We hebben pas
ontdekt dat er in de Waterthor
ergens nog een uurtje vrij is.
Maar dan moeten we weer
heel lang op de gemeente
wachten voordat er eindelijk
een beslissing wordt genomen.
Moeilijk, heel moeilijk".
Geen wonder dus dat de talen
ten, zo die er al zijn, volgaarne
ingaan op de aanbiedingen
van andere, in een wat ge
makkelijker parket vertoeven
de clubs. „Ze lokken met een
trainingspak of met reiskos
ten-vergoedingen, helpen bij
het vinden van een huisje, een
autootje, eén baan. Als je dan
werkloos bent of je studeert
nog, ben je natuurlijk gauw
geneigd daarin te stappen. Zo
zullen de clubs uit de kleinere
plaatsen steeds meer armslag
krijgen. Betere faciliteiten,
meer mogelijkheden, enzo
voorts. Het is, helaas, ook in
het waterpolo-wereldje ge
meengoed aan het worden".
DICK KIERS
DE WIJK Johan Heins
is, zoals hij het zelf om
schrijft, terug in de fami
lie. De 41-jarige springrui
ter uit het Drentse De
Wijk is be.zig aan een op
merkelijke come-back. Na
zes jaar niet actief te zijn
geweest op wedstrijden
keerde de Europees kam
pioen van 1977 en inmid
dels oud-bondscoach te
rug. Eerst bescheiden op
een landelijk concours in
het al even landelijke
Ruinerwold, later op de
wat grotere wedstrijden
zoals Indoor Friesland in
Leeuwarden.
Onlangs waagde Heins zich
voor de eerste keer buiten
onze landsgrenzen. Hij startte
in de Oostenrijkse hoofdstad
Wenen, uitgerekend de stad
waar hij zijn grootste succes
vierde. De come-back is Johan
Heins allesbehalve tegengeval
len. Als doel heeft hij zich
daarom onmiddellijk maar het
allerhoogste gesteld, plaatsing
voor de Nederlandse equipe
die volgend jaar in eigen land
deelneemt aan de Europese
kampioenschappen. Eenvoudig
zal dat niet zijn, weet ook
Heins. „Ze nemen je niet om
dat je van die mooie blauwe
ogen hebt. Ik moet me hele
maal opnieuw bewijzen. Na
tuurlijk is het geen nadeel dat
ik Heins heet en dat ik Euro
pees kampioen ben geweest,
maar je krijgt er geen fouten
minder door', geeft hij aan.
De springgruiter, geboren in
Havelte, die in 1977 met Seven
Valleys Europees kampioen
werd en samen met Harry
Wouters van den Oudenweij-
er, Antoon Ebben en de huidi
ge bondscoach Henk Nooren
deel uit maakte van de equipe
die de landenwedstrijd in We
nen won, heeft een staat van
dienst om U tegen te zetten.
Naast een Nederlandse titel in
1975 was hij in '78 en '79 kam
pioen van de Benelux, won in
1978 zilver met de Nederland
se equipe tijdens de strijd om
de wereldtitel in Aken en
werd daar vierde tijdens de in
dividuele wedstrijd.
Duitse school
Hij stamt uit de „Duitse
school'. Samen met Henk
Nooren volgde hij zijn oplei
ding bij de wereldvermaarde
springruiter Alwin Schock-
möhle. Daar werd de basis ge
legd voor de hierboven opge
somde reeks successen met
Oud-Europees kampioen Johan Heins: „Het geeft me een kick dat dat nog kan op 41-jarige
leeftijd". FOTO: Dijkstra
paarden als de inmiddels ge
storven Seven Valleys, Argo
naut en Pandoer. In die suc
cesvolle periode in de eind-ze
ventiger jaren reed Johan
Heins voor stal Zangersheide
van Leon Melchior.
Heins zegt dat het hem een
kick geeft op 41-jarige leeftijd
nog terug te kunnen keren
aan de top. Dat dat kan staat
voor hem vast. „Anders was ik
er ook niet aan begonnen. Bo
vendien bewijzen de resulta
ten het. Ik was vooral be
vreesd wat van mijn reacties
nelheid te zijn kwijtgeraakt. Je
moet tenslotte in een rit van
anderhalve minuut honderden
beslissingen nemen. In de par-
coursen die ik tot nu tot heb
gereden is de angst echter on
gegrond gebleken. Ik kan nog
goed meekomen, al was ik in
het begin wel wat stijf', zegt
Heins.
Afzadelen
Opmerkingen van collega
springruiters, die het vermoe
den uitspraken dat Johan
Heins na twee concoursen
weer zou afzadelen, heeft hij
dus gelogenstraft. Volgens Jo
han Heins heeft de springsport
in zes jaar tijd niet zoveel ver
anderingen ondergaan. „Ne
derland heeft in Rob Ehrens,
Jos Lansink en Wout-Jan van
der Schans enkele bijzonder
getalenteerde springruiters,
maar in het buitenland kom je,
op een enkel nieuw gezicht na,
nog steeds dezelfde collega's
tegen. Ik verheug me er dan
ook op om met hen de strijd
weer aan te gaan. In Wenen
trof ik onder meer Eddy Mac-
ken, die in 1977 achter mij
tweede werd tijdens het Euro
pees kampioenschap.
Door zijn werk als bondscoach
van de Nederlandse équipe
heeft hij het contact met de
hippische wereld ook nooit
verloren. Ook dat heeft mee
gespeeld bij zijn besluit om te
rug te k^ren. „Ik was op een
gegeven moment zoveel van
huis dat ik dacht, dan kan ik
ook wel weer gaan rijden".
Het feit dat Johan Heins over
enkele goede paarden beschikt
heeft zijn besluit alleen maar
versneld. Zijn grootste troeven
zijn momenteel Elliot Ness.
een Westfaler, en de ruin Fa-
tal Attraction, een Nimmer-
dor.
Klaarmaken
Het indoorseizoen wil Heins
gebruiken om deze twee en
enkele andere jonge paarden
klaar te maken voor het grote
re werk. „In het voorjaar wil
ik vijf, zes goede paarden op
stal hebben staan Dat is te
genwoordig noodzakelijk om
mee te kunnen blijven doen
De top in ons land is vrij
breed. Met twee goede con-
courspaarden kun je niet meer
toe", meent Heins, die daarom
de handel niet op een lager
pitje zal zetten. „Ik zal hooguit
de aandacht wat verleggen
door meer te kijken naar paar
den om zelf op te gaan rijden",
zegt Heins, die zich in 1980 in
De Wijk vestigde met een han
delsstal en vanaf dat jaar de
handel boven de wedstrijd
sport verkoos, maar daar ni
op is terugekomen.
