Een vogel in een kooi is ook niet gelukkig" Op het ereterras is geen plaats meer ioetballerlei r INZE DE VRIES EN HET COMMERCIËLE SUCCES VAN FC GRONINGEN !>T> F\ BRODDEL VEMBJ iRT SaidMOowLord ZATERDAG 19 NOVEMBER 1988 PAGINA 13 r Olsen naar •aux Olsen heeft een tweeja- ltract getekend bij Gi- Bordeaux. De 27-jarige international, die bij urore maakte, speelde ste vier seizoenen voor ter United. Met de van de kleine vleu- die bij de Engelse •en plaats in het basis- ad. is een bedrag van joen gemoeid. Olsen is teelgerech tigd voor de ■Cupwedstrijden van ux tegen Napoli, in de achtste finales van de strijd om de UEFA Cup. Felix Latzke op non-actief SVW Mannheim heeft als der de vereniging in het huidige Bundesliga-seizoen zijn trainer ontslagen. De Oostenrijker Fe lix Latzke. die sinds 1 juli 1987 bij Waldhof werkte, werd woensdag na het gelijkspel te gen Hannover '96 op non-ac tief gezet. Günter Sebertr die bij Waldhof heeft gespeeld, zal de taken van Latzke overne- Luton Town bespaart geld Luton Town heeft berekend dat het systeem met identi teitskaarten voor supporters in drie jaar 350.000 gulden be spaart. Dat geld zou anders no dig zijn om de openbare orde te handhaven. Luton weigert supporters van de tegenpartij de toegang tot het stadion. De club uit Noord-Londen ver wacht dit seizoen ongeveer 90.000 gulden uit te geven aan veiligheid. Het gemiddelde van clubs in de hoogste afde ling is meer dan twee ton. Paatelainen beste Fin De 21-jarige Mika-Matti Paate lainen is uitgeroepen tot „voet baller van het jaar 1988" in Finland. De spits speelt sinds 1987 voor de Schotse club Dundee United. Hij was afge lopen seizoen zeventien keer succesvol. Paatelainen kwam negenmaal uit voor het natio nale team. Bundesliga wordt minder populair De Westduitse Bundesliga ver liest aan populariteit. In totaal kwamen tot nu toe slechts 2,02 miljoen fans naar de stadions waardoor het gemiddelde ten opzichte van het afgelopen sei zoen met 4381 daalde. Opval lend is dat vooral de noordelij ke clubs Hamburger SV, Han nover '96 en Werder Bremen onder de begroting zitten. De penningmeester van HSV's buurman FC St. Pauli heeft geen reden tot klagen. De de butant uit Hamburg is al tien wedstrijden ongeslagen en het stadion aan het Millern Tor is Stadion Bologna gesloten Het stadion Dall'Ara in Bolog na is op bevel van burgemees ter Renzo Imbeni gesloten. Aanleiding is Imbeni's woede over het negeren van richtlij nen door het bestuur van Bo logna. Om de veiligheid te ga randeren werd voorgesteld dat niet meer dan een bepaald aantal kaarten mocht worden verkocht. Tegen Juventus deed Bologna alsof die regel niet van kracht was. Bologna hoopt via overleg de ketting van de deur te kunnen halen zodat de eerstvolgende thuis wedstrijd tegen Lazio Roma op 27 november normaal in het Dall'Ara kan worden gespeeld. KUCHTE POOLSE SCHAATSSTER GOSKA TOMPOROWSKA: ,LE Goska Tom- ska is schaatsster, il )litiek vluchtelinge, de Poolse dames- loeg na de wedstrij- Ht m de wereldbeker, dit jaar in Heeren- huiswaarts keerde, ^imporowska niet in tw iegtuig. Ze zwalkte bang vogeltje door Amsterdam. Nu ze voor een perma- BDO verblijfsvergunning ze in Nederland een nst kan opbouwen, is op zoek naar haar teit, die lange tijd 'de oppervlakte ver- n was. Als mens en irtvrouw. van Goska owska's vlucht is, vol- lar begeleider Ben Ha- ilijk te beantwoorden, jk vindt de vader van fonschaatser Edward dat de vraag helemaal iteld zou moeten wor- Lissenaar is bang dat ichermelinge haar ge- gunning in gevaar Want uitspraken van •luchtelinge over haar vorden.' volgens Hagen, tgelegd als „natrappen'. 7„Mule nare gevolgen van fcijn angst bllJkt 0"ge- |[omporöwska wil hele- isaan J»ft natrappen. Want Po- pet slecht. Zoals ze keer Ir benadrukt. Ze pro- het juiste Nederlandse te vinden om uit te leg aten vo faarom ze (jan wej ge_ is. Een woordenboek landzko-Polski" is voor- maar biedt geen uit- Uiteindelijk volgt er en simpele als duidelij- Idspraak. „Een vogel in )i is ook niet gelukkig". Hing Afha nnen om Polen te ver- CAO. n voor een nieuw va- te sl 1 speelden al drie, vier 228lj)or het hoofd van de e schaatsenrijdster. ik wist eigenlijk niet' k naartoe moest. In veen heb ik de beslis- en toch nog in een op genomen. Dat komt en ook door het pu bliek in Heerenveen. Die twaalfduizend mensen, dat sprak me ontzettend aan. Ik kreeg het gevoel dat zulke fantastische mensen me niet meer terug zouden sturen". De juichende massa in het Thialf-stadion was echter niet de enige reden voor "Jpmpo- rowska de stap te zettem Fru stratie vormt een belangrijk deel van haar motivatie. Ze vertelt het terloops. Ze maakte zeven jaar deel uit van de Poolse kernploeg. De laatste vier jaar was het doel van alle trainingsarbeid duidelijk: Cal gary. Op het Olympic Oval, waar Yvonne van Gennip haar triomfen aanéén reeg, had ook Goska Tomporowska willen starten. Tomporowska dacht dat ze zich al gekwalificeerd had tij dens de nationale kampioen schappen. Ze was abuis en dat betekende een eerste teleur stelling. Ze kreeg te horen dat ze tijdens het Europees kampi oenschap in Noorwegen bij de eerste tien moest rijden om naar Canada te mogen afrei zen. „Ik kan niet sprinten, maar hoopte me op de lange afstanden toch te kunnen kwalificeren. Het ging daar namelijk om de grote vier kamp, dus met de drie en vijf kilometer. In Noorwegen kon ik echter niet starten omdat de papieren niet in orde waren en moest ik onverrichterzake te rug. Het hele jaar had ik hard getraind en dat was allemaal voor niks geweest". Gezwalkt Bij record-wedstrijden in Heerenveen kwam er een fru stratie bij. „Mijn eigen trainer was er niet bij en zijn vervan ger wilde me eerst helemaal niet laten starten. Toen ik dan toch de drieduizend meter mocht rijden, was ik helemaal alleen. Ik sprak geen Engels, ik wist niks en dat was zo moeilijk. Toch heb ik het ge probeerd. De volgende och tend heb ik door Amsterdam gezwalkt. De bagage stond al op het Centraal Station en ik heb de hele dag door de stad gewandeld. Ik was alleen, had het heel moeilijk en ik heb veel gehuild. Toen heb ik de beslissing genomen om in Ne derland te blijven". In overspannen toestand zocht Tomporowska een politiebu reau op en deed haar verhaal. Na haar ontmoeting met het schaatspubliek in Heerenveen haar tweede positieve ervaring met Nederland. „Het waren echt allemaal aardige mensen. Ik werd in bescherming geno men en de benadering was heel positief. Iedereen was echt menselijk. Heel anders dan in Polen". Tomporowska vond het leuk in de kernploeg te zitten en genoot van de reisjes naar het buitenland. Dat wil zeggen: in het begin. „Later werd het minder leuk om lid van de kernploeg te zijn. Ik kwam er achter dat het leven meer is dan schaatsen alleen. De ruim te voor andere dingen ontbrak volkomen. Ik was bijna het hele jaar in trainingskamp. Steeds een periode van twee of drie weken weg en dan twee dagen vrij. Tijd voor school was er niet. Je kreeg twee tot drie maanden de tijd om je schoolwerk te doen. Met be hulp van privé-leraren moest je in die korte tijd de stof van een heel schooljaar doen". Serieus Na ongeveer twee jaar hielp het plezier op. Dat realiseert ze zich duidelijk nu ze in Neder land woont ep sport. „We hiel den ons daar met topsport be zig en dat betekent dat je al leen aan de wedstrijden mocht denken. Alleen aan het schaat sen. Dingen die misschien niet goed waren voor het schaat* sen, mochten niet. Nu ik hier woon, mag ik alles. Plezier hebben in je sport staat hier voorop en dan komen de pres taties vanzelf. Hier kan ik me zelf zijn en met mezelf bezig zijn. Ik kan nu zelfs zeggen dat ik geen zin heb om te trai nen. Dat was in Polen absoluut onmogelijk. Ik kon zelfs niet met mijn familie met vakantie. Er was een strak dagschema en daar had je je maar aan te houden. Het was allemaal vre selijk serieus en tijd om te pra ten, te lachen of naar muziek te luisteren was er niet. Het gevolg was, dat ik echt baalde van sporten toen ik hier in Nederland kwam. Ik had er echt een afkeer van. Ik had geen zin om te trainen en kreeg ruzie met Ben Hagen. Na twee of drie maanden ging het beter en langzamerhand kreeg ik weer plezier in spor ten". Na de middelbare school wilde Tomporowska gaan studeren in Gdansk, maar daar werd een stokje voor gestoken. Om dat in Warschau een kunstijs baan ligt, werd de schaatsster naar de Poolse hoofdstad ge stuurd om verder te studeren. Hoewel ze er geen zin in had, werd ze verplicht daar te stu deren aan de sportacademie. Tomporowska wilde graag wat van de wereld zien, maar dat was onmogelijk doordat ze al leen een sportpaspoort had. Dat reisdocument werd haar slechts verstrekt wanneer er schaatswedstrijden in het bui tenland op het programma stonden, maar werd 24 uur na terugkomst in Polen weer in genomen. Het voor de hand liggende be sluit om uit de kernploeg te stappen en ook de ongewenste opleiding te staken, kon Tom porowska niet nemen. De Poolse autoriteiten betaalden zowel haar sport als haar stu die en konden haar verplich ten al die kosten terug te beta len. Haar landgenoot Kozakie- wicz, de hoogspringer, die stoppen overwoog, werd ogen blikkelijk met die maatregel geconfronteerd. Persoonlijkheid De harde Poolse leerschool heeft invloed gehad op haar persoonlijkheid. In een milieu, waar alleen de eerste plaats telt, leerde ze dat minder nooit voldoende is. Als gevolg daar van heeft Tomporowska een negatieve kijk op haar eigen prestaties. Toen ze onlangs bij een schaatsmarathon in De venter als zesde eindigde, vond ze het gek dat dat ge waardeerd werd. „Ik kreeg schouderklopjes en compli menten. En iedereen felici teerde me. Dat vond ik zo gek. Ik had toch niet gewonnen". Zelfs wanneer gesuggereerd wordt dat ze met haar kennis van het Pools wellicht haar brood kan verdienen in Ne derland, geeft ze te kennen: „Daar ben ik helemaal niet goed in". Om er, als was het een illustratie van haar zelfon- derschatting, aan toe te voe gen: „Ik kan eigenlijk niks". Dat ze haar middelbare schoolopleiding afrondde in nauwelijks een derde deel van iigyj J*'0 Jvz'; j Goska Tomporowska: „Ik was helemaal alleen, had het heel moeilijk en ik heb veel gehuild". FOTO: PERS UNIE de gebruikelijke tijd, doet haar niet van mening veranderen. „Als ik na al dat schaatsen twee of drie maanden mocht studeren, was dat een verade ming. Eindelijk eens iets an ders. Daarom ging me dat ge makkelijk af". Toekomst Een sportopleiding gaat ze in Nederland zeker niet bezoe ken en ook haar kennis van de Poolse taal zal ze niet aanwen den om haar brood te verdie nen. „Ik heb 22 jaar Pools ge sproken. Dat is genoeg". Wat ze wel wil, weet ze nog niet. Ze heeft echter de tijd om dat probleem op te lossen. Zolang haar politiek asiel-aanvraag niet is gehonoreerd, mag ze niet werken. Maar Tompo rowska moet eerst weer hele maal zichzelf worden. Ben Ha gen helpt haar daarbij. Hij heeft het hulpmiddel aange reikt dat voor hemzelf, maar ook voor zijn pupil het meest voor de hand ligt: sport. Hagen ziet het nu niet meer gekooide vogeltje opleven door zijn „therapie'. Afgelopen zomer verbaasde ze door tijdens het NK skeeleren de gehele vaderlandse top te deklasseren, toen ze (buiten mededinging) aan dat evene ment deelnam. Tomporowska denkt zelfs alweer voorzichtig aan langebaan-schaatsen. Vooral om te ontdekken of ze het weer leuk vindt en om te zien wat ze kan. Zowel op de schaats als op skeelers wil ze het werelduurrecord aanval len en ze overweegt zowel 's zomers als in de winter aan triathlons deel te nemen. Ge woon omdat dat haar leuk lijkt. Tomporowska geniet nog van de sfeer bij de marathons. „Het is gezellig in de kleedkamer. Er wordt gelachen en gepraat. Dat heb ik nooit meegemaakt. Iedereen was geconcentreerd op de wedstrijd. Ik was in Po len altijd alleen. Hier ken ik al veel mensen waar ik mee praat en lach. Mijn problemen zijn niet meer voor mezelf al leen. Ik heb weer zin om te le ven. Aan Polen denk ik niet veel meer. Alleen aan mijn broertje. Maar misschien kan hij over een paar jaar ook ko- |HNGEN Een treffen op interna- il niveau staat voor ur, de mouwen wor- voor de komende met VfB Stuttgart hoog opgestroopt, seizoen kende FC ingen uitsluitend te llers. Met één uit- iring, de winst in de npetitie en daarmee >laatsje in het toer- om de UEFA Cup. oofdprijs in een lote- het spelen buiten de renzen is een zwaarwe- acet binnen de filosofién Oosterpark. „Het gaat uropees voetbal", zegt tter Renze de Vries met ,Dat is steeds mijn am- eweest. Wil je iets berei- vil je voor sponsors aan- ïlijk zijn, dan dien je bui- grenzen aan te spreken, 'igingen krijgen om in landen te spelen. Con- met buitenlandse clubs nontbeerlijk. Ik ben er mee bezig. Door mijn b bij de KNVB heb ik tkelijker toegang in het land. Dat is de winst 'C Groningen", jaar heeft de Drentse ^^^ishandelaar de touwtjes Groningen in handen, hebben verschrikkelijk veel bereikt", stelt hij verge- die alom bekendheid geniet, noegd vast. „FC Groningen is Eén van de grootste verdien- van een modale eerste-divisie- sten van het bestuur is ge- vereniging een club geworden weest, dat de complete accom modatie eigendom van de stichting is. Dan praat je toch over een slordige vier miljoen gulden. Momenteel wordt hard gewerkt aan een nieuwe wo ning voor de toezichthouder van het internaat. Er komt een nieuwe kantine. Ik denk dat er in ons land weinig clubs zijn die het zo waar gemaakt hebben". Tijdperk Voortdurend spreekt De Vries van „het bestuur". Een over dreven bescheidenheid. Sinds hij in 1975 tot het college toe trad, waait er een andere wind, het tijdperk-De Vries. „Om plannen uit te voeren heb je in de eerste plaats een bestuur nodig dat achter je staat en met je mee wil doen. Je blijft afhankelijk van men sen die veel tijd hebben. En die het uit kunnen voeren. We hebben daarnaast veel steun gekregen van de gemeente Groningen. Ik heb onveran derd voor ogen gehad dat je gevaarlijk bezig bent, wanneer je je begroting opbouwt op het aantal bezoekers". „Het publiek is een ongewisse factor. Op een gegeven ogen blik lopen supporters weg. Dat zie je in het hele land. Budget tair kom je dan onherroepelijk in de knel. Het is daarom zaak naar andere bronnen te zoe ken. Vaste bronnen. We zijn met het plan van een business- room gekomen. Een onderne mersclub rondom Groningen. Met een donatie van 5500 gul den per jaar. We gingen uit van 50 leden. Het zijn er in middels 110 en we hebben een ledenstop moeten invoeren. Op het ereterras is geen plaats meer. Het betekent een bijdra ge van zes ton. Verder hebben we meerdere sponsors aange trokken. Aan sponsorgelden ontvangen we nu tussen de één-komma-zes en één-kom ma-zeven miljoen gulden. Door de financiële steun heb ben we aan 6200 bezoekers per wedstrijd genoeg om quitte te spelen. We zitten nu op een gemiddelde van ruwweg 7000, met thuiswedstrijden tegen PSV, Ajax en Feyenoord nog op het programma. Het is prachtig, steeds meer tribunes te bouwen, maar goed gevulde tribunes eisen goed voetbal!". Leedvermaak Aan de voet van de Martini toren stond de kwaliteit de laatste jaren hevig ter discus sie. De clubleiding werd hoog moed verweten. De Vries: „In de voetballerij heb je met twee soorten beleid te doen, tech nisch en commercieel. We stapten over van het semi-pro- fessionalisme naar volledig be roepsvoetbal. Ik heb tegen de trainers gezegd: „Die overgang behoor je terug te zien in de prestaties. Anders kun je beter op de oude voet doorgaan". Werken met full-profs vergt gigantische bedragen. Nou, wil je zo'n overgang op het veld terugvinden, dien je toch te gen de top aan te leunen. Je moet gewoon heel dicht bij de top-drie komen. De top moet je vergeten. Maar als je vierde, vijfde of zesde wordt, speel je toch Europees voetbal. Daar om draait het. Dat is commer cieel beleid. Ik heb nimmer beweerd dat FC Groningen een PSV, Ajax of Feyenoord voorbij zal gaan. Zal ook niet gebeuren. We hebben nooit de doelstelling gehad om kam pioen van Nederland te wor den!". Dertien jaar FC Groningen veranderde het leven van Renze de Vries ingrijpend. „Ik ben niet aangetrokken omdat ik verstand van voetbal had. Het ging vooral om het uitzet ten van de grote lijnen". De nieuwe praeses trok de voren dusdanig dat ze zelfs in Zeist niet onopgemerkt bleven. „Ik werd door vijf clubs voorge dragen. Het verbaasde me. Aanvankelijk zag ik er tegen op, maar ben toch gezwicht. Eerst deed ik het technisch ge deelte in m'n eentje, nader hand kwam Klaas Nuninga er bij. Hij werd eerste man voor het directe voetbalgebeuren. Heeft zelf hoog gespeeld, praat er derhalve wat gemakkelijker over dan ik. Ik doe nu nog al leen het commerciële gedeelte. FC Groningen en de KNVB vragen zoveel tijd dat er nog weinig uren overblijven voor bemoeienissen met varkens en aanpalende werkzaamheden. „Dat was anders ook gebeurd. Ik heb twee zoons in het be drijf. Ze rooien het voortreffe lijk. Als ik echter even in de gelegenheid ben, erbij te we zen, laat ik het niet. Vanmor gen heb ik nog meegeholpen met een zending varkens naar Italië". Audiëntie „Ja, natuurlijk heeft die voet ballerij m'n leven sterk beïn vloed. Ik had niet gedacht nog eens bij Helmut Kohl op au diëntie te komen. Maar 't ge beurde wel! Je staat regelma tig in de picture en rolt van het één in het ander. Je krijgt een stuk bekendheid en daar door gemakkelijker toegang tot ministeries en andere over heden. Hoge bomen vangen veel wind. Je doet niet enkel vrienden op. Ik tracht zo wei nig mogelijk vijanden te ma ken. Voetbal is echter een pu- blieks-bezit en dan kun je het onmogelijk iedereen naar de zin maken. Zo gaat het in de politiek ook. Ik probeer zoveel ik kan mijn best te doen. Ik kan me goed voorstellen, dat mensen eens onheus reageren. Ik lijd er niet onder". JAN J. RITZEMA door Frank Werkman Als ik het allemaal goed heb begrepen (en waarom zou dat niet het geval zijn?),- dan zorg de de roddelpers er voor dat Italië afgelopen woensdag van Nederland heeft gewonnen. Ik weet dat de invloed van het gedrukte woord groot is. Re gelmatig wordt het bewijs daarvan geleverd. Als een krant elke boze ingezonden brief zou beantwoorden, heeft het secretariaat er een volledi ge dagtaak aan. Dat kan dus niet. Je kunt het nooit iedere lezer volledig naar de zin ma ken. Ontevreden abonnees houd je dus altijd. Kankerpit ten, die altijd en eeuwig ergens iets op hebben aan te merken. Of zeurpieten die menen in de kuif te zijn gepakt. Vanaf de uitvinding van de boekdrukkunst, door chauvi nistische vaderlanders nog im mer toegeschreven aan de Haarlemmer Laurens Jans- zoon Coster, heeft lang de me ning postgevat dat alles wat wordt gedrukt waar is. Dat is nu grotendeels over. Daar heeft de roddelpers wel voor gezorgd. De laatste twintig jaar schoot de ene sensatie-paddes toel na de andere uit de grond, om deels weer even snel te verdwijnen maar altijd te wor den opgevolgd door andere dubieuze geschriften. Die zich echter wel in de smaak van het doorsnee publiek mogen verheugen. Lezers, bij wie zich overigens nog hele volksstam men bevinden die alles voor zoete koek slikken. In ons land is er trouwens meer sprake van broddel- dan roddelpers. Als je wat bij ons wordt geprest en) teerd verge lijkt met Springers Bild en Maxwells The Sun valt het hier allemaal nog wel mee. Met name in Zuideuropese landen wordt dat soort riolis- tiek naar de kroon gestoken door de daar verschijnende sportdagbladen. Periodieken die elkaar heftig beconcurre ren en het met de waarheid en feiten niet zo nauw nemen. Het gaat er om elke dag weer paginagrote artikelen te wij den aan in de schijnwerper staande helden. Hetgeen naar verluidt Ruud Gullit aan den lijve heeft ondervonden. In Italië is een hele campagne rond Neerlands meest bespro ken voetballer ontstaan, waar bij het blad La Republica zelfs zo ver ging een vrouwelijke verslaggever het liefdesleven van Gullit te laten binnen dringen. Deze dames moeten dan toch op zijn minst over meer dan stilistische capacitei ten beschikken. Je kunt als vrouw nóg zo'n mooi verhaal afsteken en misschien nog schrijven ook, als je elke dag drie soorten shampoo nodig hebt om je spaghettislierten er te laten uitzien als een soort coiffure, je goede gehoor wordt vormgegeven door bui tensporig grote oorlellen, je ge bit misschien wel ijzers terk maar model fietsenstalling is en je ogen worden gecamouf leerd door jampotglazen - ja, dan maak je weinig kans. Een topsporter is ook maar een mens tenslotte en het oog wil ook wat. La Republica heeft het handig gedaan. Het dagblad zette een verslaggeefster, Licia Granel- lo, in bij de voetbalwedstrijden van AC Milan. En laten we wel zijn, welke voetballer zou niet worden gestreeld als een charmante dame na afloop zou informeren naar een succes volle een-twee. dat voortreffe lijk diepgaande vermogen en die ongekende krachtsexplo sies? Dan moet je wel heel sterk in je schoenen staan om aan de oppervlakte te blijven en is het peel verleidelijk om bij kaarslicht tot een nadere wedstrijd-analyse over te gaan. De beste verhalen, dat was ook de donkerharige Licia Granello terdege ingeprent, komen tenslotte tot stand als je met je onderwerp op voet van vertrouwelijkheid geraakt. Wie kan beter de sfeer van ie mands leven schetsen dan de gene die daarvan intiem deel uitmaakt Zelfs in elke Amerikaanse se rie over journalistiek, waarin oppervlakkigheid geen tijd kent, zou na verloop van tijd een gewetensvraag worden ge steld. De botsing van privé- en zakelijk belang. Dat schijnt in Italië anders te zijn. Vandaar dat Gullits baas, Berlusconi, Granello's baas opdracht heeft gegeven de verslaggeefster voortaan stadgenoot Inter Mi lan te laten volgen. Gullit was er afgelopen woens dag in Rome niet bij. De reden was dat Berlusconi de voetbal ler even buiten bereik van de roddelpers wilde houden. Zo kun je ook wereldkampioen worden. Je hebt er alleen wel veel appetijtelijk ogende vrou welijke reporters voor nodig. Er komt nog eens een tijd dat voetbal alleen door vrouwen wordt verslagen. Dus dames!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 13