>e laatste getuigen
jan het eerste uur
Energieke Chopinmarathon
£eidóe@ou*ant
Sade bezorgt warm gevoel van binnen
RIT ACHTERBERG IN OPHEUSDEN
B-weduwe moet
00 gulden aan
ty Courbois betalen
Spelegast
poetst
Polyester
Polka99 op
Gelber
virtuoos
ondanks
blikkerige
vleugel
bioscopen
Met uw bijdrage
houikm'nkop
boven water!
Ion" 1
zeehondencrèche
EMBER
BT
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1988 PAGINA 17
iverse projj.
lewei
itrafvervolging
rs Christusfilm
PAM Het openbaar ministerie
rdam zal geen strafvervolging in-
gen de makers van de geruchtma-
m „The last temptation of Christ".
Dfficier van justitie, mr. L. de
OM in de film geen strafbare
jgodslastering en opzettelijke bele-
strafklacht werd enkele maan-
in bij het openbaar ministerie in-
Joor de stichting „Stop de film",
ten een aantal christelijke vereni-
i een groot aantal individuen. De
inse rechtbankpresident mr.
er besloot in september al in het
ng dat door dezelfde eisers was
inen dat de film niet verboden
en. Ook hij zag geen godslastering,
of iets anders onrechtmatigs in
it.
Concert Sade. Met Sade (zang) Stuart Matthewman
(gitaar, aaxofoon), Andrew Hale (toetsen), Paul S. Den»
man (basgitaar), Leroy Osbourne (zang), Martin Dit»
cham (percussie), Blair Cunningham (drums), Gordon
Hunte (gitaar), Jake Jacas (trombone, zang) en James
McMillan (trompet). Ahoy', Rotterdam. Gisteravond.
Het is meer dan twee jaar geleden dat Sade,
haar niet altijd even zuivere stemgeluid over
het Nederlandse concertpubliek uitstrooide.
Gisteravond nam ze revanche met een stem
die zich even sensueel als soepel liet meevoe
ren op de tonen van een krachtig spelende
groep, die in wisselende bezettingen op het po
dium was te vinden. De in Engeland woonach
tige Nigeriaanse zangeres had alle registers
opengetrokken waardoor het uitverkochte
Ahoy' in Rotterdam tijdens het een uur en drie
kwartier durende optreden (inclusief drie toe
giften) niet alleen muzikaal, maar ook visueel
het neusje van de zalm kreeg voorgeschoteld.
Sade bezorgde haar concertbezoekers een
warm gevoel van binnen door een mengeling
van rokerige ballades en swingend, up tempo
materiaal te spelen. De in een strakke witte
jurk geklede zangeres, die haar songs begeleid
de met sexy danspasjes, bleek in topvorm te
zijn. Ze won de concertbezoekers in een klap
voor zich toen ze liet weten hoe ze haar Neder
landse publiek had gemist. Hoewel hun en
thousiasme na twintig minuten al niet meer
stuk te krijgen was, gingen ze pas echt op de
stoelen bij het materiaal van haar debuut-elpee
„Diamond Life". In de tussentijd had Sade, die
regelmatig vocale ondersteuning kreeg van
Leroy Osbourne, laten horen hoe ze vocaal
was gegroeid. De zangeres liep over de noten
balk als een prima ballerina, terwijl ze soms
ook met orkaankracht uithaalde. De groep
zorgde voor een strakke begeleiding, waarbij
opnieuw de rol van saxofonist Stuart Matthew
man opviel, die met zijn scheurende instru
ment kippevel bezorgde. Het was jammer dat
het materiaal van haar laatste elpee „Stronger
Than Pride" nog te veel in het elpee-cursliif
zat, maar ter compensatie werden songs als
„Smooth Operatoruitgebouwd tot uiterst
swingende werkjes. Visueel werd het materi
aal op indrukwekkende wijze ingekleurd,
waarbij zow^l een uitgebalanceerde lichtshow
als passende achtergrondprojecties werden ge
bruikt. Sade kwam, zag en overwon en liet uit
eindelijk na een huiveringwekkend mooie uit
voering van „Jezebel" een om meer smekend
publiek achter. Aan alle mooie dingen komt
altijd te snel een eind, in het geval van Sade
was het veel te snel.
HANS PIËT
Nieuwe record-prijs
voor levende
schilder
NEW YORK Het olieverf-
schilderij „Valse start" van de
Amerikaanse kunstenaar Jasper
Johns is bij Sotheby's in New
York verkocht voor 35 miljoen
gulden, een absoluut record voor
een werk van een levende artiest.
De opbrengst van het doek was de
op eén na hoogste prijs die ooit in
de VS is betaald voor een kunst
werk. Het in 1959 vervaardigde
schilderij, waarvan de waarde
was geschat op 8 a 10 miljoen dol
lar, werd aangekocht door de
Amerikaanse uitgever Samuel I.
Newhouse.
Schilderijen
zoekgeraakt
BREMEN Drie doeken van
de kunstschilders Emil Nolde,
Jean Miro en George Grosz ter
waarde van ongeveer 550.000
zijn op weg van Bremen naar
Amsterdam „zoekgeraakt". De
werken waren drie weken ge
leden door een kunsthandelaar
in Bremen op de post gedaan
naar een restaurateur in Am
sterdam. De doeken zijn daar
nooit aangekomen. Volgens de
Westduitse politie zijn de schil
derijen waarschijnlijk verdon
keremaand. Voor de eerlijke
vinder is een beloning van
55.000 gulden uitgeloofd.
I0UW
rker
SDEN Waar in
iter de woorden
branden, ligt het
rt al 20 Opheusden. He
le op ma m.eer heiboeren-
n toen. De oorlog
reel
pi stille getuigen
j wel levende. Die
ER FRi spittend in hun
nmoring, een jeugdige
erg dichterbij
's-Gravsn.
tfeerlangbroek waar
aa^ijn ouders woonde
t komene latere dichter, als
in 1924 een sollicita-
m(ij wilde graag onder-
"Vden aan het Her-
;hooltje van het dorp.
heeft Nellie Zijlstra,
e werks van Opheusden nog
lezit. Een ontroerend
aan bes^ jn de eerste plaats
het statige schoon-
9 e keurige lange ha-
die naar rechts
am te vallen. Maar
uit de brief de om
men van destijds en
intussen wat veran-
m harte hoopt hij dat
inrichtitatie door U in gun-
rweging zal genomen
schrijft de nederige
een ver 6
asis vanr, die in 1962 aan het
éven is ontstegen,
t uitgesljds meer te gaan le-
waardet|s weer een, ditmaal
en k over hem versche-
j dichtregels worden
bij Makken geabsorbeerd
U ooit groeiend publiek.
leeft diep in de
Jaar staat tegenover
het aardse leven nu
de getuigen in aantal
g. WIJ Isden treffen wij de
ers. CO11 die de dichter door
hun getuigenissen aan de ver
getelheid kunnen ontrukken.
Maar toch, Hendrika Jager-
Van Capelle, 92 jaar en door
ouderdom vibrerend, heeft het
dichterlijke genie in de tijd
van zijn eerste worsteling met
het leven, dat zo ongerijmd
bleek te zijn, meegemaakt. Bij
haar onder meer huurde hij
een kamer, in een huis dat
door oorlogsgeweld met de
grond gelijk is gemaakt.
Het speelde lang geleden, de
twintigste eeuw was aarzelend
op gang gekomen, tussen 1924
en 1930. In die zes jaar heeft
Achterberg te Opheusden ver
toefd. Hendrika pijnigt op ver
zoek haar memorie en ziet een
jonge man voor zich die niet
bepaald vriendelijk in de om
gang was. Maar last had ze ook
niet van 'm. „Hij was stil, een'
gesprek was niet mogelijk",
vertelt ze. Op zijn kamer vond
zij papiertjes met regeltjes
erop.
Het kosthuis van mevrouw Ja
ger, een van de drie die Gerrit
Achterberg heeft bewoond in
het dorp, heeft hij vanwege
problemen met zijn jeugdlief
de, Cathrien van Baak (toen
zestien jaar, uit Wageningen
afkomstig) moeten verlaten.
Bewoning van het huis van
mevrouw Jager en haar gezin
werd toen wat gecompliceerd,
omdat het betreffende meisje
verre familie van haar was. Ze
heeft de stille kostganger er
niet uitgegooid, maar er toch"
sprake geweest van wat more
le dwang tot vertrek, vanwege
armoe met de familie. Later
zou hij met Cathrien trouwen,
veel later toen het leven hem
al had bestormd en diep had
getekend.
Leuke meester
Maar in Opheusden was de
dichter nog jong en eigenlijk
een gewone, bij vlagen zelfs
gezellig^ meester op het
schooltje. De school staat nog
steeds bij de vijftiende eeuwse
kerk, die het dijkdorp blijft
beheersen, ondanks de opruk
kende twintigste eeuwse lelijk
heid, als een Renaultgarage en
een Spar supermarkt. Aan de
andere zijde van de dijk klotst
de Rijn voort en gaat het veer
heen en weer. Als een pendule
die de tijd weg tikt. De onder
wijzer, die zijn dichtersbloed
voelde kloppen, wijdde daar
ook aandacht aan:
De verlaten reiziger
wacht aan d'eenzame overkant
en 't zwijgend water
plakt heen in stukken
effen vlak
De veerman komt op
Zo is het nog eender. Het veer
heet nu alleen pont en be
schikt over een stampend mo
tortje. Er worden voorname
lijk auto's over gezet. De hui
dige reizigers zijn nog zo een
zaam als wat, maar hebben
hun autoradio. Aan de over
kant van Opheusden ligt de
steenfabriek, die vol gaten zit,
de tand des tijds.
Dat de jeugdige Achterberg,
die in Opheusden kwam wer
ken kort nadat hij de Jan van
Nassaukweekschool in Utrecht
had afgemaakt, een leuke
meester was weet Menske van
Eldik, intussen 71 jaar oud.
Ze verhaalt van de klas, waar
in meester Achterberg les gaf.
De tweede klas, als ze zich
goed herinnert. Lesgeven
moet toen al geen lolletje zijn
geweest. Menske roept een
klas met branieschoppers op.
„Er zatenveel opgeschoten
jongens in, van die domme
jongens, die al een paar keer
waren blijven zitten.' Aan hen
had meester Achterberg een
hele pedagogische kluif. Hij
moest, om de orde te bewaren,
de lastpakken wel eens met
geweld op de gang zetten. Op
een keer, toen het buiten
stormde, waren de kinderen
óók heel wild en toen heeft de
meester niet geschroomd om
een paar flinke meppen uit te
delen.
„Maar verder z'ón meester,"
zegt Menske, die hem nóg ziet
fietsen, vanaf de dijk waar hij
een kosthuis heeft bewoond.
Wellicht dat van de 'dames
Roest', die wijlen zijn, als zove-
len uit die dagen...De getuigen
worden schaarser... Menske:
„Hij kon heel aardig zijn, met
schoolreisjes weet ik nog, zag
ie wel kinderen aan z'n armen
hangen. Verschrikkelijk
vriendelijk. En wij, de meisjes,
vonden hem een knappe jon
gen." Ze heeft aan die tijd als
lievelingetje van de meester
nog speciale dierbare herinne
ringen. Een speels klapje op
het hoofd, als hij langs fietste.
Het dorp Opheusden bestond
toen vrijwel helemaal uit vil
la's, bezat een bakker, een sla
ger. En een postbode, die alle
prentbriefkaarten eerst zelf
las. „Jullie krijgen visite,"
placht hij triomfantelijk te
melden bij het bezorgen van
een briefkaart.
En meester Achterberg ver
scheen wel eens wat verfom
faaid voor de klas. Het pak in
kreukels van een nacht lang
op bed liggen. Een gewoonte,
die zijn Opheusdense hospita
mevrouw Jager, zich ook her
innert en die in heel het dorp
besmuikt werd besproken.
„Hij ging dan zo op zijn bed
liggen, met schoenen en al
aan."
„Hij kon geen orde houden
hè," zegt Nellie Zijlstra, de ge
tuige, die de dichter in die ja
ren niet in levenden lijve
Gerrit Achterberg.
heeft mogen meemaken. Des
te meer kwam hij tot leven tij
dens de vele gesprekken th'uis.
Haar vader de hoofdonderwij
zer op het Hervormde school
tje, hield die merkwaardige
jongen uit Neerlangbroek de
hand boven het hoofd, vertelt
ze. Zijn aanstelling op de
school had de dichter aan do
minee Zijlstra in zijn woon
plaats Neerlangbroek te dan
ken. Dat was de vader van
hoofdonderwijzer Zijlstra in
Opheusden. Zo ging en zo gaat
het.
We bekijken foto's uit die eer
ste tijd, van jonge onderwijzers
die ferm in de lens blikken.
Twee vrouwelijke docenten,
waarvan er een vertrouwd te
gen een mannelijke collega
leunt. Verloofd en getrouwd
later. Gerrit Achterberg, staat
achteraan. Er is iets geweest
foto: pers unie
tussen hem en die onderwijze
res, maar niet echt, zegt Nellie.
Uit latere gesprekken gerecon
strueerd. Ja, niet alleen het
woord ontvlamde, de dichter
zelf ook.
Nellie Zijlstra is onze lieve
laatste getuige, uit die tere pe
riode van Achterberg, waarin
hij samen met zijn vriend
Dekker, zoon van een domi
nee in Opheusden, een eerste
dichtbundeltje uitgaf. Om en
om schreven ze hun bevlogen
gedachten neer. Het bundeltje
werd door de dichters 'zelf,
voor een gulden per stuk aan
de man gebracht.
In 1930 vertrok Achterberg
van Opheusden naar Den
Haag, het ongerijmde leven
had hem intussen al lelijk in
de tang genomen.
CHRIS SPÖNHOFF
naandi
1137
!M De NSB-we-
Dst van Tonningen
Amsterdamse ac-
itty Courbois een
ergoeding betalen
>00 gulden. Dat
president van de
*n Arnhem mr.
i der Weij gisteren
in een kort ge-
EENit Courbois tegen
luwe had aange-
Courbois had
ulden geëist.
had het kort geding
finen omdat ze zich in
le naam en eer ern-
etast voelt door een
fn artikel in het door
Tonningen uitgege-
bobank „Consortium levens-
Op die
Dusee\ourbois afgebeeld in
ledè-
haar rol als „Kniertje" in de
Nederlandse speelfilm „Op
hoop van Zegen". De foto is
zonder toestemming van de
actrice in 1986 en in 1988 afge
drukt. Volgens mr. Van der
Weij heeft Courbois recht op
een schadevergoeding ter be
vrediging van haar geschokte
gevoelens. Bovendien ver
plicht de president van de
rechtbank Rost van Tonnin
gen om alle exemplaren van
het tijdschrift aan Courbois af
te staan. Voor elke overtre
ding hiervan moet de weduwe
1.000 gulden betalen. De scha
devergoeding van 50.000 gul
den die Courbois had geëist
vond mr. Van der Weij gezien
de beperkte oplage van het
blad niet redelijk. De 2.500
gulden is overigens een voor
schot. In een civiele procedure
moet worden uitgemaakt hoe
hoog de werkelijke schadever
goeding moet zijn.
die dol
i van /^reserveert
ieringe
or hen) OUWSOIÏl
•n bestu
"»»"kunst
•nen op
van /tuN Het Algemeen
Pensioenfonds
een ,at voortaan bij de
'ie voo/flieuwbouw"Pr°jecten
„it, van de bouw-
iven aan kunst. De
iet beïa van ?e regelinS
I van het percentage
in overleg met de
n zwaa^ gemeentebesturen.
Lwil met de kunstre-
i bouwprojecten zo
[elijk inpassen in de
Ingeving. Bovendien
de maatschappelijke
IJ ordelijkheid als be-
rder uitgebouwd, al-
J pensioenfonds. Vol-
woordvoerster van
is het te spenderen
Jn kunst een „redelij-
X'tage" van de bouw-
Toneelgroep Spelegast speelt „De
polyester polka" van Dimitri Frenkel
Frank. Regie: Ward Nijgh. Diligentia
te Den Haag. Gisteravond
Het overlijden van Dimitri
Frenkel Frank heeft er voor
gezorgd dat zijn werk meer
dan ooit in de belangstelling
staat. Binnenkort wordt er
zelfs een DFF-festival gehou
den in Rotterdam. Toneel
groep Spelegast laat zich in
deze ook niet onbetuigd en
voerde gisteravond in een
goed gevuld Diligentia de
overbekende „Polyester pol
ka" ten tonele. Het verhaal
over de hyper-nerveuze com
ponist, die in korte tijd een
melodie moet componeren
voor polyester en daar door
talloze verwikkelingen niet
aan toe komt is al door velen
gespeeld. Het is daardoor veel
moeilijker om er iets eigens
Frans Planken en Alexander Varenheid in een fragment uit de
„Polyester Polka". foto: pr
aan te geven. Spelegast slaagt
hier maar ten dele in. Frans
Planken wist echter zijn moei
lijke hoofdrol als Alexander
Varenheid van een eigen 'ik'
te voorzien. Hyper-nerveus in
speluiting en toneelgedrag
bleef hij consequent in zijn rol.
Ook Paula Hemelsbreed (Dori-
ne Levert) maakte een zelfbe
wuste indruk. Maar qua perso
nage wist Nel van Someren
een gedurfde Zaza te presente
ren. Zonder schaamtegevoel
en met omfloerste stem wist zij
haar vrouw-zijn haarfijn uit te
buiten. Het totale spel werd
weliswaar met veel vaart ge
speeld en de scènewisselingen
waren goed uitgewerkt, maar
de spelers vertoonden geen ge
coördineerd spelgedrag. Ieder
speelde zijn of haar rol zo
overtuigd dat het haast ner
gens tot een boeiend samen
spel kwam. En dat is juist zo
belangrijk om een blijspel
kracht te geven. Spelegast zal
met deze vertolking de spits
afbijten in Rotterdam. Nu
maar hopen dat er hard wordt
gewerkt aan de eenheid bin
nen de groep. Gebeurt dat, dan
zullen zij daar helemaal geen
gek figuur slaan.
ROB VAN DER MIJL
Kapelzaal (K 5 O): Pianorecital door
Martha Noguera. Werken van Cho
pin. Gehoord op 11 november.
De componist Chopin heeft
nog altijd niet aan populariteit
ingeboet. Steevast trekken de
uitvoeringen van zijn werken
volle zalen. Het zal dan ook
niet verbazen dat de Kapelzaal
gisteren tijdens het eerste con
cert van de Chopincyclus tot
de laatste plaats bezet was.
Het programma bestond uit
twee polonaises, twee fanta-
sien, zes mazurka's, drie noc
turnes, drie walsen, een rondo,
een tarantella en alle vieren
twintig preludes. Achter de
vleugel zat Martha Noguera,
die ook nu weer een goede in
druk achterliet, evenals vorig
jaar toen zij ook al succes oog-
ste in de Kapelzaal met haar
Beethovenvertolkingen.
Martha Noguera heeft een ta
melijk eigenzinnige interpreta
tie van Chopin. Dat kwam bij
voorbeeld heel duidelijk naar
voren in haar vertolkingen
van de drie bekende walsen
(opus 34, nrs. 1, 2, en 3) die op
het programma stonden. Cho-
pins werken worden nogal
eens met bravoure gebracht,
zeker als het de walsen be
treft. Noguera echter speelt ze
wel heel energiek, maar daar
bij toont zij een heel fijn ge
voel voor de plotselinge dyna
mische overgangen, van forte
naar piano, te hebben. De for
tepassages voert ze wat ro
buust uit en de pianopassages
heel voorzichtig, omfloerst,
maar wel goed doordacht.
Chopins muziek is vaak on
grijpbaar en vluchtig, een ech
te lijn is er niet in te ontdek
ken. Het is niet zoals bij Beet
hoven en Schubert dat je je er
helemaal door kan laten mee
slepen. Er zitten weieens en
kele van dat soort momenten
in, maar voordat je weet is de
muziek alweer verder. In de
interpretatie van Martha No
guera blijft het karakter van
Chopins muziek onaangetast.
Haar spel is verzorgd en uit de
vertolkingen blijkt duidelijk
dat zij zich in ieder werk weer
opnieuw inleeft. En dat, zoals
gisteravond, in een recital van
ruim drie uur, waarin ze alles
uit het hoofd speelde, ja, dat
dwingt respect af. Een concert
van een dergelijke lengte, en
dan in het teken van een com»
ponist als Chopin is echter wel
wat te veel van het goede, en
dat laatste overigens in de let
terlijke zin van het woord.
Volgende week vrijdag vindt
het tweede en laatste concert
in de reeks plaats, ook uitge
voerd door Martha Noguera,
met weer een gelijke hoeveel
heid werken op het program
ma. Het is jammer dat het
geen cyclus van drie concerten
is geworden. Een echte Cho-
pinliefhebber moet dat toch
maar op de koop toe nemen en
zich niet door de lengte laten
afschrikken, daarvoor heeft
Noguera teveel kwaliteit in
huis.
PETER VAN VEEN
Het schijnt inherent aan grote
concertzalen te zijn, dat er een
slechte vleugel staat. Zoals in
het Concertgebouw en de Dr.
Anton Philipszaal, waar gister
avond de Argentijnse pianist
Bruno Gelber met het Resi
dentie Orkest onder leiding
van Alexandru Lascae het
tweede pianoconcert van
Brahms speelde. En dit is een
werk dat de opperste virtuosi
teit, maar ook de gróótst mo
gelijke expressie vraagt.
Een kolossaal werk in alle op
zichten. Een groot pianist als
Gelber kan dit aan en tot wel
ke uitdrukkingskracht hij met
zijn schitterend lyrisch tou
cher kwam, hoorde men het
mooist in het andante. In de
overige delen kon de vleugel
zijn imposante virtuositeit niet
dragen: de klank werd blikke
rig en onduidelijk.
Maar desondanks gaf hij een
indrukwekkende vertolking,
waarin Lascae en het orkest
hem goed terzijde stonden.
Lascae, die van de ene dag op
de andere dag de in het zie
kenhuis opgenomen Hans
Vonk moest vervangen, heeft
dit lofwaardig gedaan. Men
kent hem hier zowel als twee
de concertmeester van het or
kest als als dirigent van het
veelveejdig optredende Arian
Ensemble. Maar goed dat het
Residentie Orkest een tweede
dirigent in huis heeft. Na de
pauze dirigeerde Lascae
Schönbergs symfonisch ge
dicht Pelleas und Melisande,
geschreven voor een enorme
bezetting. Wij moesten met
spijt denken aan de fijnkleuri-
ge muziek, die Debussy voor
zijn gelijknamige opera vond.
NOES KOKEE
Voor een uitgebreide agenda, ook voor de komende da
gen, raadplege men „UIT", de gratis wekelijkse bijlage
van deze krant.
ALPHEN AAN DEN RIJN EUROCINEMA I (Van Boetzelaerstraat 6. tel.
01720-20800): Coming to America (al); 18.45, 21.30. za. wo. ook 13.45.
zo. ook 13.45 en 16.15. EUROCINEMA II: Bright lights, big city (12);
18.30, 21.00. zo. ook 16.00. Speurneuzen (al); za. zo. wo. 14.00. EURO
CINEMA III: Good morning Vietnam (ai); 18.30, 21.15. za. wo. ook 13.30.
zo. 13.30, 16.00. EUROCINEMA IV: Die hard (16); 18.30, 21.15. za. wo.
ook 13.30. zo. ook 13.30, 16.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg 19, tel. 071-121239): Die hard (16); 19.00,
21.15. za. zo. wo. 14.30. LIDO en STUDIO (Steenstraat 39. tel. 124130):
Midnight run (12); U2, rattle and hum (al); Big business (al); Coming to
America (al); 14.30, 19.00, 21.15. Good morning Vietnam (al); 19.00,
21.15. do. vr. ma. di. 14.30. Junglebook (al); za. zo. wo. 14.30. TRIANON
(Breestraat 31. tel. 123875): The last emperor (al); 20.00. REX (Haar
lemmerstraat 52. tel. 071-125414): Passion pit (16); 14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I (Badstraat 30, tel. 01718-74075): Red heat
(12); do. t/m zo. wo. 14.45, 19.00, 21.15. ma. dl. 19.00, 21.15. CITY
THEATER II: Poltergeist III (16); 19.00, 21.15. do. vr. zo. ook 14.45. My
little pony (al); za. wo. 14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY (tel. 01717-4354): Biloxi blues (al); do. t/
m zo. 19.00. za. zo. wo. 15.45. Thee men and a baby (al); do. t/m zo.
19.00. za. zo. wo. 15.45. Manon van de bronnen (al); do. t/m wo. 20.45.
Cry Freedom (al); do. t/m zo. 20.45. ma. t/m wo. 20.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
Bambi za. zo. wo. 14.00. Peter
14.00.
i de vliegende autobus; za. zo. wo.
ZOETERMEER PROMENADE: Coming to America; do. ma. di.
20.00. vr. 18.45, 21.30. za. zo. 14.00, 18.45, 21.30. wo. 14.00, 20.00. The
last temptation of Christ; do. ma. di. wo. 20.00. Die hard; do. ma. dl.
20.00. vr. 18.30, 21.30. za. zo. 14.00, 18.30, 21.30. wo. 14.00, 20.00. Troe
telbeertjes in wonderland; wo. za. zo. 14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27, tel. 463500): Midnight run (al); 14.00, 18.45,
21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ASTA 2: Big business(al): 14.00,
18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ASTA 3: The seventh sigh
(12); 14.00. 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. BABYLON 1
(Winkelcentrum Babylon, tel. 471656): Mac Beth (al); zo. 11.00. U2 Rattle
and Hum (al); 14.30, 16.45, 19.00, 21.30. BABYLON 2: Good morning
Vietnam (al); 14.30. 17.00, 19.30, 21.45. BABYLON 3: Spoorloos (16);
14.30, 17.00, 19.30, 21.45. CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): Die
hard (16); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. CINEAC 2:
D.O.A. (12); 14.00, 18.45, 21.30. ZO. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. CINEAC
3. Red heat (12); 18.45, 21.30. do. vr. ma. dl. ook 14.00. METROPOLE 1
(Carnegielaan, tel. 456756): Ci
zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30.
21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. METROPOLE 3: Frantic (alY,
14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. METROPOLE 4: The
last temptation of Christ (12); 14.00, 20.30. za. zo. wo. 20.30. METRO-
POLE 5: De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (al); 14.00, 20.30.
ODEON 1 (Herengracht 13, tel. 462400): Coming to America (al); 13.45,
18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. ODEON 2: Steven Seagal
is „Nico" (16); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30. ODE
ON 3: Die hard (16); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00, 18.45, 21.30.
ODEON 4: Deadly pursuit (12); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.30, 16.00,
18.45, 21.30. STUDIO 1 (Kettingstraat 12b, tel. 656402): Masquerade
(al); 19.15, 21.45. zo. wo. 14.00. STUDIO 2: The house on Carroll
Street (al); 19.00, 21.30. STUDIO 3: Beyond therapy (16); 19.00, 21.30.
HAAGS FILMHUIS: Zaal 1: Hairspray; 19.30. zo. ook 14.00. Un ragazzo
di calabria; 21.45. zo. ook 16.15. King Lear; zo. 14.00. Zaal 2: Blind
change; 19.30, 21.45. zo. ook 14.00, 16.15. Zaal 3: 19.30, 21.45. zo. ook
14.00, 16.15. Arsenal; do. Elisso; vr. Het feest van de heilige Jorgen; za.
De stille don; zo. Bed en sofa; ma. De 26 commissarissen; di. Het pro
ces van drie miljoen; wo.
NACHTVOORSTELLINGEN
CINEAC 1: Die hard (16); za. 00.15. CINEAC 2: Hell Raiser (16); za.
00.15. CINEAC 3: »V> Weeks (16); za. 00.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
CINEAC 3: De reddertjes; za. wo. 14.00. zo. 13.15, 16.00. METRO
POLE 4: Jungle book; 14.00. zo. 13.15, 16.00. STUDIO 3: De laatste
eenhoorn; zo. wo. 14.30.
Die goede daad vereist weinig moeite.
Door vandaag nog de bon in te vullen
noemen wij u morgen donateur!
I Ja, ik red een zeehondeleven!
j Mcxjk mij donateur en stuur een acceptgirq. v j
terwaardevon fjsj
I Naam:I
I Adres:I
1 Kode:1
Plaats;
Stichting Zeehondencrèche Antwoordnummer 950
9950 Wl Pietertxjren (Postzegel mei nodig)
P I E T E R B U R E N
Telefoon 05952-285, Pieterburen.
