Leidse Courant | 1988 | 12 november 1988 | pagina 11

lob Boverman terug in het „land der blinden"

Skiër Ronald
Hoevenaars
ziet carriëre
op een dood
spoor belanden

voetballerlei

mA

ALMERE

itpRT

EaidteQowuvnt

ZATERDAG 12 NOVEMBER 1988 PAGINA 11

•ert

r Jen

yen

Rahn naar
löln

lertien voudige Westduit-
\ernational Uwe Rahn
'an Borussia Mönchen-
:h naar FC Köln. Giste-
-erden vertegen woordi-
yan beide Bundesliga-
Ihet eens over de trans-
ihn, vorig jaar door PSV
•>nge orcff cür,d als opvolger van
30 kaPu^lt maar seizoen
waar dos ui! vorm: was in ee,n
-i on fir lal stadium al tot een ak-
1gekomen met de Keulse
De 26-jarige aanvaller
belaslln'0' het eind van het sei
iere meover^uur<*4 Aansluitend
cliënten W een tweejarig con-
atiefenlVor,g ]aar vroeg Mo"

tie

chengladbach aan PSV nog
een slordige negen miljoen
voor Rahn.

Servette leent
Fargeon uit

Servette Genève, dat in de
tweede ronde van het toernooi
om de UEFA Cup werd uitge
schakeld, heeft met onmiddel
lijke ingang zijn Franse aan-

club, weken bezig om Rob
Witschge als derde Nederlan
der naast Lammers en Bosz
binnen te halen, kwam maan
dag tot overeenstemming met
de clubleiding van Servette.

Butcher trapt
dichte deur in

De Engelse voetbalinternatio
nal Terry Butcher is door de
Schotse bond een boete van
500 pond (1750 guldenopge
legd wegens het in diskrediet
brengen van het voetbalspel.
Voor die eufemistische termi
nologie had de tuchtcommissie
gekozen in de zaak tegen de
29-jarige aan voerder van Glas
gow Rangers, die vorige
maand na de nederlaag tegen
Aberdeen de deur van de
scheidsrechterskleedkamer in
trapte. Butcher verdedigde
zichzelf in een één uur durend
onderhoud met de tuchtcom
missie. Na afloop wenste hij
geen commentaar te geven op
de voor een beroepsvoetballer
lichte straf.

Uwe Rahn
naar FC
Köln. foto:

ANP P

Moeilijke dagen voor
Sankt Pauli

wedstrijden in het eigen Wil
helm Kochstadion af te wer
ken, dreigt hij door het gedrag
van zijn supporters toch op die
zienswijze te moeten terugko
men. Paulick overweegt defi
nitief te kiezen voor het Volk
sparkstadion. de thuishaven
van HSV, om de strafcommis-
sie van de DFB een slag voor
te zijn. Afgelopen zaterdag
vierden de fans van St. Pauli
tijdens het bezoek van koplo
per Bayern München feest,
wat gepaard ging met het gooi
en van flessen over de afraste
ring. Hans Kindermann, de
beruchte aanklager ten tijde
van het Bundesligaschandaal,
denkt er dan ook hard over de
Hamburgse debutant in de
Sankt Pauli, maakt moeilijke hoogste afdeling te straffen
dagen door. Juist nu hij en zijn voor dat wangedrag van de
medebestuursleden hadden af- fans. Vandaar de slapeloze

Otto Paulick, de voorzitter van gesproken dit seizoen de thuis- nachten van Paulick ondanks

het knappe gelijke spel tegen
Bayern en het uitverkochte
huis. Paulick wil verhuizen
naar het Volksparkstadion
omdat daar het publiek verder
van het veld zit.

Robson houdt hart vast
voor Albanië

Bobby Robson, de Britse
bondscoach, is onder indruk
van de voorwaartsen van Al
banië. Robson was getuige van
de nipte zege van Zweden in
Tirana en stelde na afloop ver
rast te zijn van de aanvals-
kracht van Albanië. De coach:
„Het was indrukwekkend hoe
gemakkelijk die soms door de
defensie van de Zweden wan
delden. Ik hou mijn hart dan
ook vast voor onze confronta
tie met Albanië".

IS IK MOET KIEZEN WORDT HET DE TENNISBOND'

stelling
fu

Z'uhIERDAM - Wie het
wordeHtiï marathon-bonds-
iten aa\ Wim Verhoorn op
'erop valgen, moet óf veel lef
aag, A/en, óf een bord voor
7BNloofd. Nagenoeg alle
leten hebben immers
lijk partij gekozen

de besnorde Hoeker,

iloor de atletiekunie
tU) bruut aan de
is gezet. De 44-jarige
Boverman neemt bin-
ort (een aantal van)
gen. oorns taken over en
daarmee midden in
wespennest te stap-

Van bovengenoemd

is bij hem echter
sprake. „Confronta-
ia ik niet uit de weg",
|jp.]hij resoluut. „Ik zoek
^^^n?ver op. Dan heb je
1 zo snel mogelijk dui
fheid",
Boverman

pas per

enbreedHar' v00r vilf uur Per
in dienst treedt bij de
LI, is hij nu al bezig met
achtgev^e inleidende beschietin-
nogen worden genoemd.

d hij donderdag een eer-
'ijzeeenweegesprek met Gerard
kpakketer, de marathonloper die
meest fanatiek opkomt
Verhoorn. Tot een recht-
raamhecse dialoog tussen Bover-
en zijn voorganger is het
fgelopen week nog niet
Tien, mede door de absen-
in Verhoorn, die in New
fungeerde als steunpilaar
parttime-atleet Fred Os-

"^e loPers
m onderstreept dat het in

ipnvf>rj*ie niet ,om m'j «aat Ik
part noch deel aan het
uonaei|ct pjet js een zaa^ tussen
en KNAU. Ik ga
wel aan de slag; mijn
zal er heus niet door
Met de toppers ver-
leeluitvt ik in de toekomst geen
emen. Ik zal hooguit af
lies kun

Bob Boverman: „Van mij mag iemand anders de buitenlandse reisjes maken. Desnoods gaat Wim Ver
hoorn de marathonlopers alsnog begeleiden. Ik heb hem tenslotte ooit binnengehaald bij de KNAU".

foto: dijkstra

en toe eens sturend moeten
optreden als er confrontaties
dreigen met het bestuur".

Ex-bondscoach

Wat dat betreft kan Boverman
putten uit een rijke ervaring.
In 1980 stapte hij bij de KNAU
op na een driejarig bonds-
coachschap. Zijn ontslagname
was het directe gevolg van het
optreden van een aantal „bo
bo's", die toen overigens nog
gewoon bestuursleden heetten.
„Ik was vanaf 1977 bonds
coach voor de baanatleten
vanaf de vijf kilometer en
voor de marathon. In die tijd
was Anton Huiskes vrijwillig
trainers-coördinator, maar dat
liep mis. Toen kwam Joop
Waterreus en dat ging eind
1978 ook mis. Ik kreeg vervol

gens een 20-urige werktaak bij
de KNAU als interim-coördi
nator en daarnaast was ik
bondscoach. Ik had tot taak de
nieuwe trainingscoördinator te
zoeken. Zelf wilde ik het liefst
zo dicht mogelijk bij de atleten
staan. Ik heb onder meer Wil
Westphal benaderd, maar hij
durfde het niet aan. Later
bleek dat achter mijn rug om
ook door bestuursleden naar
een opvolger werd gezocht.
Vooral door Bart Kappenburg.
Dat was tegen de afspraak en
daarom besloot ik met beide
functies te stoppen. Sindsdien
ben ik dus ex-bondscoach".
Vervolgens trad Herman
Buuts aan. „Een capabele
man", vindt Boverman. „Ik
heb voor hem en andere full
timers een aantal paden geëf

fend. Want in feite was ik de
eerste professional in dienst
van de KNAU".

Tekenaar

Met deze job was Bob Bover
man overigens wel op een heel
andere plaats beland dan waar
zijn vader hem destijds graag
had gezien. „Die ouwe wilde
dat ik een echt vak zou leren
en daarom begon ik op mijn
vijftiende aan de HTS-bouw-
kunde. Ik heb die opleiding
niet afgemaakt, maar toch vijf
jaar als bouwkundig tekenaar
gewerkt. Bij diverse architec
tenfirma's ben ik bureauleider
geweest. Maar de sport trok
me toch meer", aldus de in
Bussum geboren Boverman.
„Ik was veertien toen ik aan
atletiek begon, bij Tempo in

Bussum. Ik deed van alles en
op de 800 meter maakte ik
deel uit van de Nederlandse
ploeg. Ik ben een aantal malen
nummer twee van Nederland
geweest. Sjef Hensgens zat
steeds voor me". In 1970 stapte
de toen 26-jarige Boverman
over naar het Amsterdamse
AV '23; ongeveer tegelijkertijd
met zijn verrassende „trans
fer" naar de ClOS-opleiding in
Overveen. „Gelukkig zaten er
in onze jaargang meer oude
ren. Die ouwe van mij vond
het toen toch prachtig dat ik
het lef had om die overstap te
maken".

In 1972 werd de nu in Almere-
Haven wonende ex-bouwkun
dig tekenaar clubtrainer van
AAC, waar hij de lopers van
800 meter tot en met 42,195 ki
lometer onder zijn hoede
heeft. „Ik werk nu nog steeds
bij AAC. Dat is één van de
zeer weinige dingen die ik
echt lang heb gedaan. Verder
was ik zeven jaar achtereen
sportleraar op de Groene
School in Amsterdam, een ex
perimentele opleiding".

Motocross

„In alle bescheidenheid kan ik
zeggen dat ik waarschijnlijk
van alle trainers in Nederland
de meeste sporten heb bege
leid". Waarop hij - uit het blo
te hoofd - de volgende waslijst
ophoest: „Honkbal bij Haarlem
Nicols en HCAW, basketbal bij
Buitoni, motocross bij MCA.
rugby bij AAC - samen met
Hans Brian -, hockey bij Bloe-
mendaal, langlaufen als bonds-
trainer en roeien bij de Am
sterdamse roeibond. En mis
schien ben ik er dan nog wel
eentje vergeten".
Als Boverman ooit nog eens
zijn memoires zal (laten)
schrijven, kan hij aan deze im
posante opsomming in elk ge
val ook zijn huidige werk
zaamheden als atletiektrainer
bij AAC toevoegen. Plus niet
te vergeten zijn klus bij de
tennisbond, „de beste baan die

ik tot nu toe heb gehad", zegt
hij. Onder het bewind van
tennisbondscoach Stanley
Franker is Boverman sinds
oktober vorig jaar actief als
conditie-trainer van de Neder
landse tennistop. „Ik geef in
Amsterdam bijna dagelijks
conditietraining aan de topten-
nissers en daarnaast houd ik-
me bezig met de opleiding van
districts-conditietrainers. Dat
laatste is een zeer wezenlijk
onderdeel van mijn werk", al
dus Boverman, die bij de ten
nisbond (KNLTB) een baan
heeft voor twintig uur per
week. „Mijn contract' bij de
KNAU loopt tot november
1989. In onze afspraak zit een
optie dat we in juni gaan pra
ten over eventuele verlenging
tot en met Barcelona '92. Maar
eerst praat ik in mei met de
KNLTB. Franker heeft al la
ten weten dat hij mij voor
meer uren wil inschakelen.
Als ik daardoor moet kiezen,
wordt het de tennisbond. Maar
ik hoop op een combinatie,
waarbij ik ook marathoncoach
kan blijven", zegt Boverman.
„En anders word ik ex-ex-
bondscoach".

Besmet

Marathonbondscoach bij de
KNAU is volgens Boverman
beslist geen „besmette func
tie". „Zo lijkt het misschien
wel, maar de moeilijkheden
rondom Verhoorn hadden veel
meer te maken met zijn ande
re werk, dat van assistent-trai
ningscoördinator. Dat was het
probleem en daarop is het
stukgelopen. Waarbij ik het
overigens logisch en gezond
vind dat de atleten voor hem
opkomen. Maar mijn werk
wordt dus alleen dat bij de ma
rathon en niet het assistent-
coördinatorschap". Boverman
benadrukt dat hij „niet per se
alle reisjes" hoeft mee te ma
ken. „Dat ligt veel meer op de
weg van de individuele trai
ners".

Het nog niet geheel openbaar

gemaakte topsport-plan van de
KNAU voorziet onder meer in
sterkere betrokkenheid van
privé-trainers bij hun atleten
(Kraayenhof-Cooman, Ver-
hoorn-Nijboer?) en dat is pre
cies de lijn die Boverman voor
ogen heeft En is „niet toeval
lig" ook de lijn die de tennis
bond volgt. „In de plannen
van de atletiekunie kom ik
een hoop dingen tegen, die ik
destijds al had voorgesteld. Zo
als ook meer aandacht voor
het bijscholen van districtstrai
ners. Dat is de laatste jaren
veel te weinig gebeurd. Daar
om voel ik me nu alsof ik ben
teruggekeerd in het land der
blinden. Bij de clubtrainers zit
vast wel talent, maar dat
wordt er niet uitgehaald. Mijn
stelling is altijd geweest dat
het een vaste taak moet zijn
om aan je eigen opvolger te
werken. Het is niet goed als de
kennis en ervaring maar bij
één man zit. Wim Verhoorn is
als begeleider en regelaar een
perfecte vent. Maar het heeft
ontbroken aan een goed trai-
nings-technisch plan. Mede
daardoor zijn er nu ook veel te
veel wegwedstrijden. Die zijn
slecht voor de carrosserie van
de loper. Mensen die alleen op
de weg lopen, hebben name
lijk geen kuiten meer. Mara
thonlopers moeten worden ge
vormd vanuit de cross en de
baanatletiek. Het probleem is
dat de wegwedstrijden finan
cieel aantrekkelijker zijn voor
de atleten. Daarom zouden bij
voorbeeld ook bij crosswed
strijden start- en prijzengelden
moeten worden uitgekeerd.
Zoiets valt alleen maar te sti
muleren via de districtstrai
ners. Daarin zie ik het voor
naamste deel van mijn taak.
En dan mogen anderen die
reisjes maken om de lopers bij
een marathon te begeleiden.
Dat mag wat mij betreft best
Wim Verhoorn zijn. Ik heb
hem destijds zelf bij de KNAU
binnengehaald".

ROB LANGEVELD

soneels

A Delft.«ONT ACHEL Op
homent dat de Neder-
se Skivereniging be
de het topsportgebeu-
op zijn minst zo veel
'iteit te geven als het
ekeringspakket voor
overgrote merendeel
de nu 140.000 leden
I zo'n kleine vijftien-
|erd kilometer ver-
p een gedenkwaar-
bijeenkomst plaats.

n Oostenrijkse dorp Ut-
irf vierde Nederlands
skiër Ronald Hoevenaars
!2e verjaardag. Maar wat
menigeen een heugfelijke
irtenis is, werd voor de
Brabander een moment
stil besef. Temidden van
skivrienden gaf Hoeve-
zich over aan een over-
ing over zijn sportcarrië-
dat moment en zijn ver-
(maatschappelijke) leven
nmaP conclusie was niet posi-

kanun 'ater- °P 18 °kt°-
Jtapte de zoon van een in
P.fSelgische Hamont Achel
71de industrieel in de
reed terug naar de ou-

V)

OUD-BRABANDER ZET STREEP
ONDER ACTIVITEITEN

noopbaan. Een periode,

srdelcl...

a'J~rild Hoevenaars zit nu
net rt Met een kater, dat valt
or}jn gebruikelijke toch al
introverte „stemgedrag"
if te leiden. „Het was niet
beslissing die ik van de
hp de andere dag heb ge-
furin", vertelt de jongeman,
schrifvie eens werd gehoopt dat
uiter\Dit tot 's werelds beste
)rdenl skiërs zou behoren. Dat
1 aarfe hij niet, maar dat zou
p yan'verkomelijk zijn geweest
Niéj een (wintersport)disci-

Ronald Hoevenaars en Hans van der Veldt (links) in fortuinlijker dagen. De eerste is gestopt met zijn
carriëre, de tweede is nu als veteraan één van de twee A-senioren. foto-, pr

lzou hebben beoefend die
heer reclame zou hebben
jeverd. Zoals ballerina
ien Nouwen, die in het
_jomvang nog uiterst be-
""pen showskiwereldje een
jangevende rol speelt. Of
'Gerrit Jan Konijnenberg,
lota bene slechts met de
ste kruk uit het ski-
«sspringen, de Brit Eddie
Eagle - Edwards, wedij-
Maar voor dit duo geldt
in het land der blinden
og koning is en de publi

citeit heeft ze aardig in de
greep. Dat gold dus niet voor
Ronald Hoevenaars.
„De afgelopen winter", vertelt
Hoevenaars, „heb ik al regel
matig nagedacht over hoe het
verder moest. Maar op mijn
verjaardag heb ik in een wat
sentimentele bui besloten er
een streep onder te zetten. Ik
realiseerde me ineens beter
dan tevoren dat het natuurlijk
wel leuk zou zijn om te stre
ven naar deelneming aan de
volgende Olympische Spelen.
Maar dan zou ik 26 zijn en
maatschappelijk nog helemaal
niets hebben bereikt. Die ge
dachte benauwde me zo dat ik
de knoop heb doorgehakt".
De Nederlandse Ski Vereni
ging, die vorig jaar al import-
topper Christa Kinshofer zag
afhaken en terugkeren naar
West-Duitsland, is dus op
nieuw een talentvol lid van de
seniorentop kwijt geraakt.
Hetgeen weer en bijna na
drukkelijker dan ooit de be
hoefte aan doorstroming nood
zakelijk doet worden. De hoop
is wat dat betreft gevestigd op
het ski-internaat van Papen
dal, waar naar verluidt een

viertal jonge knapen in de
starthouding staat. Gevoegd bij
de in Oostenrijk schoolgaande
en als puur talent beschouwde
Mischa Zöberer betekent dat
een kwintet potentiële toppers.
Hoewel dat laatste begrip voor
wat Nederland betreft met de
nodige relativiteit dient te
worden gehanteerd.

Geen skileraar

Maar terug naar Ronald Hoe
venaars. „Ik heb tot voor kort
gedacht dat ik in het skiën in
de toekomst wel mijn brood
zou kunnen verdienen", ver
telt de semi-Belg. „Maar dat
bleek toch tegen te vallen. Ja,
ik had natuurlijk ooit wel aan
de slag gekund als skileraar of
„vertreter" van de een of an
dere sportfirma, maar dat zag
ik toch niet zitten. Een klasje
beginnelingen op de eerste
schreden begeleiden, daar zag
ik niets in. Als skiër zelf zou
ik, zo ontdekte ik ook, het on
danks de vooruitgang die ik de
laatste jaren onmiskenbaar
heb geboekt ook nooit écht
hebben gehaald. Daarom
moest ik nu een beslissing ne

men. Het had niet veel zin om
het langer uit te stellen. Ik heb
in de aanloop naar de komen
de winter nog wel anderhalve
week getraind met de overige
leden van de Nederlandse se
lectie. Maar de indruk die de
alpine-commissie van die an
dere jongens wel eens heeft,
namelijk dat ze eigenlijk ge
woon een beetje vakantie aan
het vieren zijn, die indruk
klopt wel een beetje. Natuur
lijk trainen ze best hard en
zetten ze zich in wedstrijden
echt in, maar het voor hon
derd procent leven voor het
skiën, dat is er niet bij".

Correspondentie

Ronald Hoevenaars heeft dat
wel gedaan. Hij vertrok als
twaalfjarige naar Oostenrijk,
werd ingeschreven op een ski
internaat, maar schakelde al
vrij kort daarna over op een
correspondentiecursus, die
vanuit Wenen wordt georgani
seerd. „Dat laatste was ik na
tuurlijk helemaal niet ge
wend kijkt de ex-topskiër te
rug. „Ik wist helemaal niet
waar ik aan begonnen was en

daardoor ontbrak de noodza
kelijke discipline. De resulta
ten waren er dan ook naar. Nu
ik weer in België zit, ga ik
eerst die cursus afmaken. Dat
duurt nog twee jaar en daarna
ga ik studeren. Dan kan ik
tenminste straks zelf mijn
brood verdienen. Kijk, een
combinatie studie/sport is wel
te doen. Dat doen mannen als
Girardelli en Tomba ook.

Maar die zetten wel de sport
op de eerste plaats". En heb
ben succes, waardoor het stu
dieboek dicht en het kasboek
open kan, zou daaraan kunnen
worden toegevoegd.

Voor de 22-jarige import-Belg
liggen voorlopig de cursus
schriften open. Maar toch ook
nog een sportieve toekomst, zij
het op een heel ander niveau.
De alpine-commissie van de
NSV wil namelijk de ervaring
en talent van Hoevenaars niet
verloren laten gaan en speelt
met de gedachte hem alsnog
een rol te laten spelen bij de
opleiding van jonge be.loften.
„Is dat zo? Daar voel ik wel
wat voor", reageert Ronald
Hoevenaars met een licht en
thousiasme in de stem. „Ik wil

best mijn ervaring in dienst
stellen van de leden van het
internaat op Papendal. Ik heb
tenslotte de afgelopen jaren
wel het nodige geleerd". Maar
ook teleurstellingen opgedaan.

Drie titels

Ondanks zijn drie nationale ti
tels van de vorige winter in
het Salzburgerlandse Eben
was zijn sportieve optreden
dus niet onverdeeld positief.
Met de inmiddels door de Oos
tenrijker Peter Prodinger op
gevolgde bondscoach Ernst
Zwinger liep Hoevenaars vori
ge winter het internationale
circuit af, maar de resultaten
waren nauwelijks om over
naar huis te schrijven. Het
geen zonder twijfel bijdroeg
'aan de gaandeweg groter wor
dende twijfel bij de van origi
ne Brabander.

„Of Prodinger een betere trai
ner is dan Zwinger?", stelt
Hoevenaars een wedervraag,
„ik weet het niet. De toekomst
zal het moeten uitwijzen.
Wordt er gezegd dat het er nu
positief uitziet met een vijftal
jongere, veelbelovende skiërs?

Dat was in mijn tijd ook zo. En

kijk nu eens wat er van te
recht is gekomen! Ik heb kun
nen zien hoe het op het ogen
blik gaat met Mischa Zöberer.
Die heeft een vader die veel te
fanatiek is, veel te hoge eisen
stelt. Dat heeft zijn weerslag
op zo'n jonge jongen. Er ligt
een veel te grote druk op
hem".

„Ik weet zelf", gaat Hoeve
naars verder, „hoe belangrijk
het mentale gedeelte bij het
skiën is. Pas de laatste jaren
heb ik daar voldoende aan
dacht aan besteed, kwam ik

helemaal zoals hij het zien had
voorgesteld, kan de conclusie
zijn. Ondanks het feit dat bij
Ronald Hoevenaars, anders
dan bij eerder gestopte Neder
landse top-skiërs, totaal geen
sprake was van financiële
overwegingen voor het stop
pen. „Ik wilde niet langer af
hankelijk zijn van mijn vader,
die me overigens best nog een
tijdje financieel had willen on
dersteunen", besluit de oud
topper.

Veteraan

Dat „veteraan" Hans van der
Veldt (28) uit Bergen én Jack
Meyer (18) uit Groningen nu
samen de senioren A-selectie
vormen (bij de dames is dat
slechts Simone Engelen (14)
uit Kerkrade) bij het alpine
skiën is Ronald Hoevenaars
niet (eens meer) bekend. „Dat
verbaast me", zegt hij. „Hans
heeft ook altijd zijn studie
voorrang gegeven". Hoewel
dat laatste nu niet direct blijkt
uit het feit dat de Noordhol
lander nu nog bezig is aan zijn
laatste jaar op de HTS...
Desalniettemin heeft de NSV
het oog gericht op topsport,
met name de Olympische Spe
len van Albertville van 1992.
Daar wil de skivereniging in
alle disciplines zijn vertegen
woordigd. De qua omvang ze
vende bond van ons land heeft
daartoe het budget voor dit
seizoen verhoogd van 364.000
tot 561.000 gulden, maar is nog
naarstig op zoek naar financië
le sponsors naast de reeds be
schikbare materiaal- en dien
stenleveranciers.

Ronald Hoevenaars zal et over
vier jaar niet meer bij zijn.
Voor hem dan vijf anderen?
„De toekomst zal het leren",
zegt hij bedachtzaam.

FRANK WERKMAN

door Frank Werkman

Wel eens in Almere geweest
De afgelopen week smaakte ik
het genoegen (nou ja) daar eens
poolshoogte te kunnen nemen.
Nou en, zult u zeggen, ik kom
ook wel eens bij familie in Boe-
rekoolstronkeradeel en daar ligt
ook niemand wakker van. Hebt
u gelijk in. Maar mijn uitstapje
naar onze twaalfde provincie
had een zakelijke reden. In de
Havenwijk van dit ooit aan het
water ontrukte oord werden na
melijk afgelopen maandag op
één en dezelfde plaats niet min
der dan vier, elkaar direct op
volgende persconferenties ge
houden. Aanschuiven en viif
uur blijven zitten dus. Heeft ie
mand nog een idee nodig voor
een symposium

Almere heeft middelerwijl een
plek op de landkaart veroverd.
Sinds ruim een half jaar gaat
bijna geen week voorbij of ie
mand trekt daar aan de bel en
meent dat die moet worden ge
hoord. Hetgeen met de regel
maat van de klok gebeurt,
waardoor de naam van het dorp
daags er op allerwegen in druk
wordt vermeld. Zodat Almere
inmiddels bijna net zo bekend is'
als Smallingerland, welks bur
gemeester slechts aarzelt tussen
het bespelen van de eerste viool
en de publiciteit. Wat dat be
treft zou Smallenbroek mis
schien een betere man zijn voor
Almere. Wie heeft er tenslotte
ooit van drs. C.H. de Cloe ge
hoord?

De grootste sponsor achter de
hele media-show in Almere, een
kauwgomfabriek, heeft zijn ei
gen clou. Die firma betaalt gro
tendeels de uitzending van het
NOS-programma Sport Studio,
dat al onder een matig gesternte
was begonnen. Herinnert u zich
nog Hans Böhm als presentator
Hoe het ook zij, uit Böhms han
den kwam nog wel eens een
gedenkwaardig stukje televisie.
Sinds de schaak freak echter
weg is, is het tobben geblazen
met vooral belegen beelden van
gebeurtenissen in het vooraf
gaande weekeinde. Sport Studio
wordt nauwelijks bekeken en
het daaraan voorafgaande
AVRO's Sportpanorama, dat
vaak nog bejaarder materiaal
brengt, vergaat het al nauwe
lijks beter.

De nieuwe presentator, zijn
naam is me even ontschoten,
toont weliswaar wekelijks enige
verbetering, maar elke keer
wordt wat mij betreft toch weer
het open Nederlands record
tenen-sèmenknijpen verbeterd.
Resteert een radio-uitzending
van Veronica, waar ze ook aan
sport doen.

Met alle publiciteitsmedia op
een kluitje is de snoepmaker
weinig content met de reclame
die hem ten deel valt, want de
potentiële media-dekking was
voor NSF en de kauwgomfabri
kant reden om elke maandag
naar Almere te verkassen. Tot
grote ergernis van omwonenden
van de Cinevisie-studio's, waar
het geheel zich afspeelt, maar
ook van buiten de dorpsomroe-
perswereld van Hilversum.
Vanuit het Gooi naar de plek in
de vroegere Zuiderzee is slechts
een wipje. Maar zo lang er me
dia zijn die nog geen vaste
(sport)corréspondent in Almere
hebben, dienen vertegenwoordi
gers van andere instanties zich
soms voor dag en dauw naar het
oord te spoeden. Dat tot over
maat van ramp in dit jaargetijde
ook nog regelmatig aan het
zicht is onttrokken door mist.
En waar die toe kan leiden is
uitgerekend afgelopen maandag
weer zonneklaar geworden.
Liefst vier groeperingen hadden
zich dus in Almere verzameld
en alle betrokkenen voelden
zich stuk voor stuk heel belang
rijk. Sneeuw, zon en geld ston
den daarbij centraal. .Doorgaans
is dit een combinatie, waarvoor
ik wel warm loop. Maar wat te
denken van een skibond die
niets heeft te melden; of top
sporters die een paar maanden
in Spanje kunnen gaan trainen;
of een bank die met een slimme
truc over de rug van sporters en
via de portemonnee van Anton
Geesink reclame wil maken
voor zichzelf; of ene Wally Ma-
sur die trekpleister is van een
tennistoernooi in Valkens-
waard?

Almere Haven. Leuk om 's zo
mers met je pretscheepje eens
aan te leggen. Dat het water-
sportverbond daar dan eens uit
de doeken wil doen hoe de vlag
er bij hangt, alia. Maar dat iede
re kauwgombellenblazende
maan blazer daar elke maandag
een klaroenstoot met verbale
mistflarden de lucht in mag toe
teren gaat te ver. Dat doen ze
voortaan maar in hun eigen tijd.
Wat dat betreft komt het goed
uit dat Sportpanorama en Sport
Studio slecht worden bekeken
en misschien in Almere stoppen
omdat de sponsor ontevreden is.
Dan zijn we meteen af van die
doorgaans zinloze samenkom
sten en hoef ik u niet meer las
tig te vallen met onnodige reis
verhalen.