1
Schaduw van Reagan zal
Bush lang achtervolgen
Texas in opmars
AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
GIN
TENLAND
WOENSDAG 9 NOVEMBER 1988 PAGINA S
Uljeken branden tevergeefs
rs voor Michaelis
ipl In het dorpje Pelopi op het Griek-
ind Lesbos is gisteren tevergeefs een ex-
irsje gebrand voor Michael Dukakis. De
•ader van de Democratische kandidaat is
dorp geboren, en dat was genoeg reden
ibed te zeggen voor „Michaelis", zoals de
•neur van Massachusetts hier wordt ge-
Dukakis heeft in 1976 een kort bezoek
•t eiland gebracht. Daar komt nog bij dat
lovember de feestdag is van de heilige
dis. de schutspatroon van het dorp. Kos-
•fanou. de voorzitter van de dorpsraad,
it Dukakis, ook nu hij verloren heeft,
n stuk land aangeboden zal krijgen om
imerhuis op te bouwen. Er zijn ook plan-
jr de bouw van een hotel, dat vijftig ka-
>u hebben gekregen als Dukakis had ge
in. Nu worden het wat kamers minder.
Giorgos Apostolou, priester in
Pelopi, brandde gisteren een
kaars voor de Democraten en
droeg een Dukakis-button.
foto: ap
Bejaarde kiest
20e president
FOSTORIA Harry
Sprout was één van
de eersten die zich in
zijn woonplaats Fosto-
ria meldde voor de
presiden tsverkiezin -
gen. De 97-jarige
Sprout koos in 1912
voor de Democrati
sche kandidaat Wood-
row Wilson. Sinds
dien, zo zei hij, heeft
hij geen verkiezings
ronde gemist. Hij wil
de niet zeggen wie dit
jaar zijn stem heeft
gekregen.
Edward Kennedy
blijft in Senaat
WASHINGTON Ed-
ward Kennedy heeft zijn
zetel in de Amerikaanse
Senaat moeiteloos behou
den. Hij werd opnieuw ge
kozen voor de staat Massa
chusetts die hij al sinds
1962 in de Senaat verte
genwoordigt. De 56-jarige
Kennedy staat bekend als
een Democraat voor wie
het woord „liberal" geen
scheldwoord is. maar een
politieke opdracht om de
staat beter te laten zorgen
voor de sociaal zwakke
ren.
WASHINGTON Zowel de
nieuwe Amerikaanse regering als
het Congres zal de komende ja
ren door Texanen worden gedo
mineerd. President Bush is een
Texaan. Zijn nieuwe minister van
buitenlandse zaken, James Baker,
komt uit Texas. Dat geldt ook
voor de vermoedelijke kandidaat
voor het ministerie van defensie,
John Tower. Lloyd Bentsen, die
voorzitter is van de machtige se
naatscommissie voor financiën,
komt eveneens uit Texas. Het is
niet uitgesloten dat Bentsen, nu
hij geen vice-president wordt, de
Democratische meerderheidslei
der in de Senaat wordt.
BUSH WINT VAN
GESCHIEDENIS
WASHINGTON George Bush heeft met
zijn verkiezingszege de geschiedenis over
wonnen. Sinds Martin van Buren in 1836
was er nooit meer een zittende vice-presi
dent op normale manier tot president geko
zen. Harry Truman volgde in 1945 de overle
den president Roosevelt op. Johnson in 1963
de vermoorde John F Kennedy. Gerald
Ford nam in 1974 de plaats in van de wegens
het Watergate-schandaal afgetreden Richard
Nixon, die in 1960 als vice-president de ver
kiezingen had verloren. Ook was het sinds
de regeerperiode van de Democratische pre
sidenten Franklin D. Roosevelt en Harry
Truman, veertig jaar geleden, nooit meer
voorgekomen dat één partij het Witte Huis
voor meer dan twee achtereenvolgende
ambtstermijnen controleerde.
Ltz vrijwel
ENLANDSE ZAKEIN
ishington
lar voor
lelendans
IHINGTON De Amerikaanse hoofdstad maakt
l>p voor de massale stoelendans, die gebruikelijk is
iet aantreden van een nieuwe president. Enkele
inden ambtenaren en hoge regeringsfunctionaris-
lerlièzen hun baan, omdat de nieuwe president op
fcgische posten zijn „eigen mensen" benoemt.
|t haat in totaal om zo'n
j| uizend functies op alle
'f „|us. waarvan er ongeveer
'sjihonderd door de Senaat
worden goedgekeurd
j^ÉJeidt soms tot heftige en
ffisgunge discussies
j^Hter van buitenlandse za-
IReorge Shultz is één van
Jrste slachtoffers van de
erbove wind die in Washing-
iePs,L gaan waaien. Hij heeft
.-Tfjooit goed kunnen vinden
^Jush en heeft zich altijd
•t tegen de geheime acties
Dl} de Iran-Contra-affaire)
Bush wél mee instemde.
is vrijwel zeker dat de
rnalige minister van fi-
ën en Reagan-vertrou-
James Baker III zijn
ger wordt op het State
rtment. Baker wordt met
functie beloond voor zijn
nningen als leider van de
ezingscampagne van
Hij was tijdens Reagans
ambtsperiode chef van
itte-Huisstaf.
defensie worden twee
genoemd: die van John
er, de voormalige senator
ontwapeningsdeskundige
[exas en de schrijver van
kj naar hem genoemd rap-
over het Iran-Contra-
ndaal, en die van de hui-
i defensieminister Frank
ucci.
A Lel zeker is dat de onlangs
emde minister van justitie
1^4 Thorburgh onder Bush
fijn post blijft. Dat geldt
foor de eveneens kort ge
il benoemde minister van
leien Nicholas Brady en
ct dffwijsminister Lauro Ca-
nen$. Cavazos zal daarmee de
bedè en wellicht enige „his-
watc" zijn die een topfunctie
ur ft Bush-kabinet krijgt,
jd gouverneur van New
n hipshire. John Sununu.
Oft genoemd als minster
(4
zak'
van energiezaken. De conser
vatieve senator Alan Simpson
uit Wyoming krijgt waar
schijnlijk Binnenlandse Zaken,
terwijl een van Bush' belang-
rijkse campagne-medewer
kers. Richard Darman. hoog
op de lijst staat voor het direc
teurschap van het Amerikaan
se begrotingsbureau.
Over Bush' naaste medewer
kers in het Witte Huis is min
der bekend, maar het is vrij
wel zeker dat hij de top van
zijn huidige campagneteam als
zijn belangrijkste politieke ad
viseurs in het Witte Huis gaat
benoemen. Het staat nog niet
vast wie de invloedrijke en fel
begeerde positie van adviseur
voor nationale veiligheidsza
ken gaat bekleden. Het is niet
uitgesloten dat Bush daarvoor
een niet al te invloedrijke bui
tenstaander aantrekt, ook al
omdat die geen sta-in-de-weg
van zijn vriend Baker mag
zijn. Maar ook de naam van de
huidige adviseur voor nationa
le veiligheid, Colin Powell, is
genoemd. Hij zou echter ook
de nieuwe directeur van de in
lichtingendienst CIA kunnen
worden.
Zbigniew Brzezinsjki. een De
mocraat die de nationale-vei-
ligheidsadviseur was van pre
sident Jimmy Carter maar nu
Bush steunt, wordt genoemd
als kandidaat voor de ambas-
sadeurspost bij de Verenigde
Naties.
Bij al deze speculaties herin
nert de politiek deskundige
Vic Kamber eraan dat het be
sluit van Bush om Dart Quayle
als vice-president te kiezen
voor iedereen „een totale
schok" was. Hij meent dat
Bush bij de keuze van zijn re
gering mogelijk no'g meer van
dergelijke verrassingen in pet-,
to heeft.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Ame
rika heeft gekozen voor
George Bush, de man die
het land de afgelopen acht
jaar heeft leren kennen
als vice-president naast en
vooral achter Ronald
Reagan. Één maal. in
1981, werd Bush al bijna
tot het hoogste ambt ge
roepen, toen Ronald
Reagan in Washington
werd neergeschoten. Maar
de president overleefde de
aanslag, herstelde snel en
werd in 1984 met een
enorme meerderheid her
kozen.
Bush bleef dus in de schaduw
en zelf in de voorbije verkie
zingscampagne is eigenlijk niet
duidelijk geworden wie Geor
ge Bush is en waar hij voor
staat. Wel wat hij is: zelfverze
kerd, vooral sinds de Republi
keinse conventie in New Orle
ans. Daarvoor had het hem
ook daaraan ontbroken. De la
kei voelde zich echter lang
zaam meestef worden en is nu
zelf tot koning gekroond.
George Bush, de 41e president
van de Verenigde Staten.
Het is niet uitgesloten dat
Bush de afgelopen zeven jaar
zeer gebukt is gegaan onder de
dominerende persoonlijkheid
van Ronald Wilson Reagan
De wat schrale, niet al te wel
bespraakte en weinig vlotte
Bush was geen partij voor de
mateloos populaire Grote
Communicator. Politieke des
kundigheid moest het vaak af
leggen tegen populisme. Dus
zweeg George Bush maar lie
ver. Hij schuwde elke tegen
spraak en kreeg snel het ima
go van ..doetje". In de campag
ne heeft hij dat imago deels
van zich af weten te schudden,
ook al had hij daar niet altijd
even fraaie middelen voor no
dig. Maar zijn loopbaan blijft
een vat vol tegenstrijdigheden.
Rijke komaf
George Herbert Walker Bush
werd op 12 juni 1924 geboren
als zoon van Prescott Bush, die
senator was voor de staat Con
necticut. Hij is van ronduit
deftige komaf en kreeg zijn
opleiding aan een reeks chique
particuliere scholen en de ex
clusieve Yale Universiteit: een
achtergrond die niet bepaald
als aanbeveling geldt in de
Amerikaanse politiek en zeker
niet bij zijn conservatieve Re
publikeinse achterban.
Van 1942 tot 1945 was hij pi
loot bij de marine. Achttien
jaar oud haalde hij zijn
wings", waarmee hij de jong
ste piloot van de marine was.
Toen hij na de oorlog de dienst
verliet, werd hij met eerbetoon
en medailles beladen.
Na zijn studies verliet hij het
veilige noord-oosten om het
grote geld te maken in de op
bloeiende olie-industrie van
Texas. Dat heeft van hem een
onvervalste en harde zuider
ling gemaakt, terwijl hij er te
gelijkertijd in slaagde de ver
fijnde, welgemanierde en ge
matigde noordeling te blijven.
In 1951 richtte hij de Bush-
Overby Oil Development
Als George Bush met tot president werd gekozen, zo had hij zich voorgenomen, zou hij full-time grootvader zijn geworden. Nu zal
hij zijn aandacht moeten verdelen tussen de problemen van de wereld en zijn uitgebreide kleinkinderschare. Voor gezellige familie
bijeenkomsten is waarschijnlijk heel wat minder tijd. foto: ap
Company op. Hij stichtte na- voorverkiezingen, kreeg Bush
dien nog enkele andere olie- als snel het stempel „meelo
per" opgeplakt. Maar naarma
te de campagne vorderde,
bleek dat Bush veel taaier was
dan zijn tegenstanders en zijn
vrienden dachten. Bovendien
bleek dat zijn bontgekleurde
politieke verleden juist een
voordeel was en niet een han
dicap. Terwijl zijn Democrati
sche rivaal Michael Dukakis
bij de minste en geringste
koerswijziging het verwijt
kree£ dat hij de kiezers naar
van het Watergate-schandaal de m°nd Praatle- kon Bush
zou blijven verdedigen. „Geen naar believen kiezen uit de
hersens, maar loyaliteit", was programma s die hij nog op
het weinig vleiende oordeel zolder h»d Hggen. En als hij
dat Nixon ooit in een vertrou- f;'Jn standpunt herzag, baarde
•velijk memo over Bush no- het nauwelijks opzien.
Zo relativeerde Bush, zonder
dat er een haan naar kraaide,
t ,non j r r» u j in een vraaggesprek met de
In 1980 dreef Bush mee op de progressieve sk?ra^ New York
Times zijn steun voor het SDI-
wiprn ii 7\r nn a c p r pp- programmat terwijl hij Op Ver-
tuigd pleitbezorger van een
open economie en schuwt hij
elke vorm van protectionisme.
Maar of hij daarmee Ameri-
zeer conservatieve fundamen
talistische christenen in de VS
zullen de gematigde Bush aan
zijn vroegere vrijages met die
Watergate
De politiek trok hem steeds
meer aan en in 1964 was hij
een overtuigd aanhanger van
de extreem-conservatieve Bar
ry Goldwater en stemde hij te
gen anti-discriminatiewetten.
Vier jaar later zat Bush aan de
kant van Richard Nixon, die
hij tot in de somberste dagen
teerde.
ka's torenhoge handelstekort groepen houden,
uit de wereld kan helpen, is Bush heeft bovendien de on-
wierp hij zich op als het rede
lijke alternatief voor Reagan,
die hij als een „onbezonnen ra
dicaal" afschilderde. Reagans
economische programma deed
hij af als voodoo-economics,
oftewel hocuspocus. In conser
vatieve kring keek men dan
ook met wat achterdocht naar
Bush, toen deze zich dit jaar
opeens presenteerde als de
man die Reagans erfenis het
best kan beheren.
Zijn politieke wendbaarheid De altlJd zo fetsoenlijke Bush
leverde Bush een reeks in- ontpopte zich gaandeweg als
drukwekkende banen op, zoals een volleerd straatvechter. Die
gezant in China, ambassadeur jongste ^gedaanteverwisseling
bij de Verenigde Naties en di d.-v i -i i
kiezingstoernee in conserva
tieve bolwerken steeds had ge
zworen dat- hij het levenswerk
van Reagan zou voltooien.
Zijn rijke achtergrond weer
hield hem er niet van een po
pulistische toon aan te slaan en
te hameren op de onderwer
pen waar het de Amerikanen
echt om zou gaan: God, vader
land en de doodstraf.
recteur van de Amerikaanse
inlichtingendienst CIA. Het
verhaal gaat dat hij zelfs wilde
aanblijven als CIA-chef toen
Jimmy Carter, een Democraat,
de Republikein Gerald Ford
opvolgde in het Witte Huis.
Bgin dit jaar, bij de eerste
Het Pinguïnland van Professor Lupardi
iak „Wat een vreemde bomen groeien hier," zegt Rob en dr. de bomen. Dr. Ree staat verbaasd stil. „Dat zal het atomatorium
jlti vertelt, dat prof. Lupardi vroeger vele jaren heeft geëxperi- van prof. Lupardi zijn," legt hij uit; „kijk, die hoge masten dragen
di teerd met gewassen, die langs chemische weg tot snellere reflectors, waarmee hij het zonlicht opvangt. De kosmische stra-
te tikkeling gebracht konden worden. Het zijn hoge stammen, len van de zon vormen zijn voornaamste bron van energie. Wie
aa een wonderlijk gevormde bast; de kruinen zijn plat en breed weet. wat hij hier precies uitspookt!" Maar dan wordt de aan-
Glp de verte gezien lijken het wel paddestoelen. En de vruch- dacht van het gezelschap getroffen door... een pinguïn; een
verspreiden een scherpe ammoniaklucht. „Kijk daar eens," fraaie, grote vogel, die langzaam op de vreemdelingen toeloopt.
>t één der matrozen uit. En ginds, op een open vlakte. Maar wat draagt die.vogel toch op a)n kop? En, ja warempel, het
in enkele gebouwen. Ze zien er al even merkwaardig uit als lijkt wel, of het dier een nummer op zijn borst heeft.
van Bush is vooral te danken
aan het werk van James Ba
ker, die als minister van fi
nanciën aftrad om de campag
ne van Bush te leiden, en de
public-relationsadviseur Roger
Ailes. Ailes. een oude rot in
het vak, die in 1968 Nixon al
een face-lift gaf, leerde Bush
„als president" te spreken door
zijn stem een halve octaaf te
laten zakken, maar leerde
hem vooral af „netjes"
te zijn.
Eigen stijl
Bush is met zijn verkiezing tot
president als het ware uit zich
zelf getreden. Ofschoon zijn
boodschap nog steeds even
schraal is als zijn uiterlijke
verschijning, wil hij de fakkel
van Ronald Reagan verder
dragen, maar dan wel in zijn
eigen stijl en op zijn eigen ma
nier.
Gemakkelijk gaat George
Bush het overigens niet krij
gen. Hij is politicus genoeg om
te weten dat de gunstige eco
nomische wind die over Ame
rika waait snel van richting
kan veranderen. Hij zal het
enorme begrotingstekort dat
tijdens de Reagan-jaren is ont
staan. moeten wegwerken. Dat
wordt een politieke heksen
toer, vooral omdat Bush het
kiezersvolk heeft beloofd de
belastingen niet te verhogen.
Net als Reagan is hij een over-
nog zeer de vraag.
Bush wil zo snel mogelijk een
topgesprek hebben met presi
dent Gorbatsjov van de Sovjet
unie. Bush wil een snelle door
braak aan het ontwapenings
front, maar hij wil tegelijker
tijd een sterk Amerika, een
verdere ontwikkeling van SDI
en allerlei soorten nucleair en
conventioneel wapentuig. Hij
gelooft in het principe van zijn
voorganger, dat met de Sovjet
unie alleen maar vanuit een
positie van militaire en econo
mische kracht te praten valt.
Contra's
Bush is voorstander van nau
we banden met Israel. En hij
is tegen de vorming van een
Palestijnse staat op de westelij
ke Jordaanoever. Hij is voor
stander van zowel militaire als
humanitaire hulp aan de re
bellen in Nicargua en staat
sceptisch tegenover het vre
desplan van de Middenameri-
kaanse presidenten. Net als
Reagan is hij tegen economi
sche sancties jegens Zuidafrika
en wil hij zich beperken tot
psychologische druk op het re
giem van Botha.
Bush heeft altijd steun ver
leend aan het zogenaamde Ba
ker-plan voor het wegwerken
van de schulden van de Derde
Wereld. Hij bepleit nieuw le
ningen ««an die landen, maar
dan wel in ruil voor economi
sche hervormingen naar Ame
rikaans model. Anders dan
Reagan wil hij een meer actief
milieu-beleid. Maar hij wil de
VS ook afhankelijk maken
van kern-energie. En als olie
man wil hij de olievelden voor
de Amerikaanse kust zo veel
mogelijk benutten, wat overi
gens strijdig is met zijn opvat
tingen over het milieu. Een
van zijn belangrijkste priori
teiten is de strijd tegen de
drugs. Daarvoor bepleit hij een
krachtig vervolgingsbeleid en
zware straffen voor drugshan
delaren aan de ene kant, en
het geven van meer informa
tie, vooral op de scholen, aan
de andere kant.
Abortus
Tenslotte wil Bush een am-
mendement op de constititie
om abortus te verbieden. Om
dat te bereiken zal hij waar
schijnlijk één van de meest
verbitterde politieke gevech
ten uit zijn carrière moeten
Bush' succes als president is bij
lange na niet verzekerd. Tij
dens de Reagan-jaren is de
ideologische kloof tussen con
servatief en liberaal alleen
maar groter geworden. De
voorzichtigheid begaan nooit
een pasklare berekening te
maken van wat zijn plannen
en programma's gaan kosten.
Zonder de belastingen te ver
hogen is het vrijwel uitgeslo
ten het begrotingstekort terug
te dringen. Wil hij bovendien
een krachtige defensie hand
haven, dan moet hij een boek
houdkundige krachttoer uitha
len die zelfs tal van republi
keinse deskundigen voor vol
strekt onmogelijk houden Of
hij tegelijkertijd de overtui
gingskracht heeft de Amerika
nen aan zijn doelstellingen te
binden, is zeer de vraag.
Congres
Bush is als het om persoon
lijke uitstraling gaat zelfs
geen schaduw Ronald Reagan.
Maar hij is tegelijkertijd te
veel realist om zoals Reagan
Amerika slechts in symboli
sche termen te besturen. Juist
daarom zou Bush wel eens de
gevangene kunnen worden
van het heetgebakerd patriot
tisme ter rechter, en een aan
zelfvertrouwen winnend libe
ralisme ter linkerzijde. Daar
komt nog bij dat de Republi
kein Bush de vrede moet zien
te bewaren met een door de
Democraten gedomineerd
Congres.
Bush is, enkele van zijn ver
gaande standpunten en zijn
meedogenloze campagne tegen
Michael Dukakis ten spijt, een
gematigd en redelijk man. Hij
is geen uitgesproken conserva
tief ideoloog zoals zijn voor
ganger. En er zijn tekenen die
er op wijzen dat hij begrijpt
dat een al te strak volgehou
den politiek van economische
vrijheid en zeer beperkte
overheidsbemoeienis op den
duur een ontwrichtende wer
king op de Amerikanse sa
menleving zal hebben
George Herbert Walker Bush
heeft nu de macht, het Witte
Huis en de aan het president
schap verbonden invloed en
gezag. Maar of hij de toekomst
heeft, blijft voor miljoenen
mede- en tegenstanders de
vraag. Want Bush is gekozen
met een mandaat dat op twij
fel berust. Hij is door de Ame
rikaanse kiezers zonder veel
enthousiasme en zelfs met eni
ge terughoudendheid op het
schild geheven. Bush' belang
rijkste taak is dan ook die twij
fel en terughoudendheid om te
zetten in brede politieke steun,
enthousiame voor zijn opvat
tingen en persoonlijk populari
teit. Slaagt hij daar niet in, dan
is Bush' presidentschap ge
doemd weg te zinken in on
macht en krachteloosheid
Barbara Bush, de toekomstige
First Lady, mét parelketting.
foto: AP
Barbara Bush:
trotse moeder
in Witte Huis
WASHINGTON Het
verschil tussen de komen
de en gaande First Lady
van de Verenigde Staten
had niet groter kunnen
zijn. De fragiele, goed
lachse, uitgelaten en gla-
mourvolle Nancy Reagarr
maakt plaats voor eeiv-
weliswaar jongere, maar
ook gezette, grijze moeder
van vijf kinderen, die
haar mening voor zich
houdt, het huishouden
runt en zich in het open
baar siert met een paar-
lensnoer; Barbara Bush.
Barbara Bush leerde haar man
George kennen op de middel
bare school. Hij was de eerste
en tevens de laatste man die
zij kuste. Zij trouwde met hem
en volgde hem naar Yale, naar
Texas, naar Washington, naar
China en terug naar Washing
ton. Zij woonde met hem in
zeventien steden en 28 huizen
en wijdde zich aan de opvoe
ding van haar vier zonen en
haar dochter. Het echtpaar
verloor een dochtertje op 3-ja-
rige leeftijd aan leukemie.
De 63-jarige Barbara Bush zal
Nancy Reagan niet makkelijk
kunnen opvolgen als First
Lady, hoewel zij zich waar
schijnlijk wat minder nadruk
kelijk in het licht van de
schijnwerpers zal dringen als
haar voorgangster. „Ik kan
niet meer zeggen dat zij van
mij is", zei George Bush na
zijn overwinning. „Als First
Lady zal zij van ons allemaal
zijn".
Volgens mevrouw Bush is zij
nooit veranderd door de car
rière van haar man. „Ik heb
altijd voor het huishouden ge
zorgd, de kinderen opgevoed,
voor de kleinkinderen gezorgd
en me ingespannen voor zaken
waarvoor ik me interesseer",
zei zij in een interview. Me
vrouw Bush houdt zich vooral
bezig met alfabetiseringspro
gramma's en heeft daar zelfs
de opbrengst voor bestemd
van het door haar zelf in 1984
geschreven boek „C. Fred's
Story". Het boek beschrijft de
reizen van haar man, gezien
door de ogen van de hond.
De achtergrond van „Bar"
Bush is even elitair als die van
haar echtgenoot. Geboren als
Barbara Pierce, dochter van
een welgestelde uitgever,
groeide zij op in de riante
voorstad Rye bij New York.
Zij ging naar particuliere scho
len en naar een particuliere
universiteit, die zij na twee
jaar verliet om te trouwen met
George.
Mevrouw Bush heeft zo haar
eigen opvattingen over politie
ke aangelegenheden, maar zal
die zelden of nooit in de open
baarheid brengen. „Ik vertel
George wat ik vind en aan
niemand anders," zei zij.
Wel vertrouwde zij in 1980 aan
een interviewer toe dat zij het
al 35 jaar met haar man on
eens is over de vraag of het
particulier vuurwapenbezit in
de VS aan beperkingen moet
worden onderworpen. Zij was
daar voor, maar haar man was
en is daar tegen. Gevraagd of
zij nog altijd zo over vuurwa
pens denkt, antwoordde zij:
„Ik moet in 1980 wat jonger en
dommer zijn geweest". Over
haar mening laat Bar Bush
zich niet meer uit.
X.
Lloyd Bentsen maakt een ge
baar van „ik kan het verder
ook niet helpen".
FOTO: AP
Bentsen herkozen
WASHINGTON De Demo
cratische kandidaat voor het
vice-presidentschap van de
Verenigde Staten. Lloyd Ben-
tsen. hoeft niet weg uit Was
hington. Hij is namens Texas
herkozen in de Senaat. De 67-
jarige Bentsen was tot voor
kort nauwelijks bekend buiten
zijn thuisstaat en de Ameri
kaanse hoofdstad Washington,
maar daarin heeft de verkie
zingscampagne verandeAng
gebracht.
